Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Bytomiu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Małgorzata Łukaszewicz-Waliczek
Protokolant:	st. sekr. sądowy Krzysztof Bendkowski

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2016 r. w Bytomiu na rozprawie

sprawy z powództwa B. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  umarza postępowanie co do kwoty 6875,00 zł (sześć tysięcy osiemset siedemdziesiąt pięć złotych);

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 2400,00 zł (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

4.  nakazuje pobrać od powódki na rzecz S. P. S. B. kwotę 235,37 zł (dwieście trzydzieści pięć złotych siedemdziesiąt trzy grosze) tytułem brakującej części wydatków.

Sygn. akt: I C 928/15

UZASADNIENIE

Powódka B. S. domagała się zasądzenia od pozwanej (...) Zakładu (...) na (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 19.800 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 8 lipca 2015 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania tytułem odszkodowania za odniesiony przez powódkę uszczerbek na zdrowiu.

W uzasadnieniu wskazała, iż w dniu 29 listopada 2013 roku uległa ona wypadkowi przy pracy, w wyniku którego doznała urazu o. – otworopochodnego odwarstwienia siatkówki o. prawego i wylewu krwi do ciała szklistego. Do urazu doszło na skutek przeprowadzania przez powódkę zabiegu cesarskiego cięcia na bloku operacyjnym. Podała, że zabieg był bardzo trudny, wyczerpujący fizycznie i psychicznie. W trakcie zabiegu na skutek użycia dużego wysiłku u powódki pojawiły się błyski w oku prawym, czarne punkty powodujące chwilowy zanik widzenia w oku prawym. W związku z tym zdarzeniem powódka była leczona operacyjnie na Oddziale O. (1) (...) w B.. Wypadek z dnia 29 listopada 2013 r. został uznany za wypadek przy pracy. Orzeczeniem z 15.04.2015 r. lekarz orzecznik Z. (...) ustalił 27,5 % stałego uszczerbku na zdrowiu powódki. Z. (...) przyznał powódce jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy. Powódka zgłosiła szkodę pozwanej, która po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, odmówiła wypłaty jakiegokolwiek świadczenia. Złożone od decyzji odwołanie także nie przyniosło oczekiwanego skutku.

Pismem z dnia 25 listopada 2015 r. powódka rozszerzyła powództwo o dalszą kwotę i wniosła o zasądzenie od pozwanej łącznie kwoty 34.375 zł (k.34)

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) Zakład (...) na (...) Spółka Akcyjna w W., wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwana przyznała, że powódka była ubezpieczona przez pozwana w ramach dwóch polis ubezpieczeniowych o numerach (...) grupowym ubezpieczeniem pracowniczym typu P (...) dodatkowym grupowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Odnosząc się do argumentacji powódki przemawiającej, w jej ocenie, za koniecznością wypłaty na świadczenia w ramach polis ubezpieczeniowych, pozwana podniosła, że wykonywane przez powódkę czynności zawodowe były przez nią akceptowane, a sposób wykonania zabiegu doskonale powódce jako lekarce znany. Powódka wiedziała w jaki sposób wykonywać obowiązku pracownicze, brak było czynnika zewnętrznego, mającego gwałtowny przebieg. Zabieg z udziałem powódki, nie mieścił się w definicji „nieszczęśliwego wypadku” opisanego w ogólnych warunkach ubezpieczenia do zawartej polisy ubezpieczeniowej, którą była objęta powódka. W dalszej kolejności, pozwana zakwestionowała żądanie pozwu także z uwagi na brak jej odpowiedzialności za skutki zdarzenia wynikłe z chorób i stanów chorobowych, a w końcu i wysokość żądanego świadczenia. Pozwana argumentowała, że powódka nie wykazała stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu, ani wysokości świadczenia należnego za każdy jego ustalony procent.

Na rozprawie w dniu 20 czerwca 2016 r. powódka ograniczyła żądanie pozwu domagając się zasądzenia od pozwanej kwoty 27.500 zł. W pozostałym zakresie cofnęła powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka B. S. jest lekarzem specjalistą ginekologiem. W 2013 r. była zatrudniona w (...) na Oddziale G. – P. (...).

W ramach stosunku pracy, powódka została objęta grupowym ubezpieczeniem pracowniczym typu P (...) o kodzie (...) oraz dodatkowym grupowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem o kodzie (...), potwierdzonych polisami numer (...). Integralną treść stosunku zobowiązaniowego (ubezpieczeniowego) łączącego powódkę z pozwaną stanowiły zapisy Ogólnych warunków grupowego ubezpieczenia pracowniczego typ P (...) o kodzie (...), zatwierdzone uchwałą zarządu ubezpieczyciela, oraz Ogólne warunki dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem o kodzie (...), także zatwierdzone uchwałą zarządu ubezpieczyciela.

(okoliczności bezsporne)

„Nieszczęśliwy wypadek” to niezależne od woli i stanu zdrowia osoby, której życie lub zdrowie jest przedmiotem ubezpieczenia, gwałtowne zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, będące wyłączną oraz bezpośrednią przyczyną zdarzenia objętego odpowiedzialnością (...) S.A. (§ 2 ust. 2 OWU). Z kolei, zgodnie z zapisem § 1 OWU dodatkowego grupowego ubezpieczenia, warunki stosuje się do umów dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Natomiast użyte w ogólnych warunkach ubezpieczenia określenie „trwały uszczerbek na zdrowiu” oznacza, trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenie danego organu, narządu lub układu, polegające na fizycznej utracie tego organu, narządu lub układu lub upośledzeniu jego funkcji. (§ 2 ust. 1). Natomiast zgodnie z treścią § 2 ust. 2 OWU dodatkowego grupowego ubezpieczenia, jeżeli warunki ubezpieczenia nie stanowią odmiennie, określenia, które zostały zdefiniowane w ogólnych warunkach ubezpieczenia podstawowego, używane są w takim samym znaczeniu. Dodatkowo, zapis § 14 pkt 9 OWU dodatkowego grupowego ubezpieczenia przewidywał, że pozwana nie ponosi odpowiedzialności za skutki nieszczęśliwego wypadku, który powstał
w wyniku chorób i stanów chorobowych nawet takich, do ujawnienia których doszłow sposób nagły.

(ogólne warunki grupowego ubezpieczenia pracowniczego typ P (...) k. 52-53, ogólne warunki dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem k. 54-54v).

Dnia 29 listopada 2013 r. powódka w trakcie pełnienia dyżuru szpitalnego wykonywała zabieg cięcia cesarskiego. Zabieg nie był zabiegiem rutynowym o czym świadczyć może liczba trzech lekarzy go przeprowadzających. Powódka była operatorem a asystowało jej dwóch lekarzy ginekologów. Zabieg trzeba było wykonać pilnie, z uwagi na zagrożenie życia dziecka. Były bardzo złe wyniki badania K. (...), które świadczyły o tym, że dziecko może umrzeć. Był to zabieg trudny, ponieważ pacjentka była osobą bardzo otyłą i w jej macicy istniały zrosty po poprzednim cięciu cesarskim. Po poprzednim cięciu pacjentka nie miała dziecka. Zabieg wyma­gał dużego wysiłku fizycznego i był stresujący z uwagi na konieczność szybkiego i sku­tecznego działania. Powódka musiała użyć ponadnormalnego wysiłku, dużej siły, żeby wyciągnąć dziecko z brzucha pacjentki. Działała w silnym stresie. Zabieg był wyczerpujący psychicznie i fizycznie. W trakcie wykonywania zabiegu powódka zauważyła przed okiem pra­wym błyski, następnie sadzę, towarzyszył temu niewielki ból. Powódka po wydobyciu żywego dziecka, na chwilę odeszła od stołu operacyjnego, żeby odpocząć. Po chwili wróciła i dokończyła zabieg.

(zeznania powódki k. 140-142; zeznania świadków K. D. k. 191-192; zeznania świadka E. P. k. 192-193; protokół okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy nr (...) k. 11-14, protokoły k. 158-159)

Po kilku tygodniach od zabiegu dnia 17 grudnia 2013 r. powódka zgłosiła się na Izbę Przyjęć (...) w B. gdzie przebywała do 27 grudnia 2013 r. Stwierdzono u powódki kilkunastodniowe odwarstwienie siatkówki o. prawego i została przyjęta na oddział okulistyczny celem natychmiastowego leczenia. Powódka przebyła zabieg operacyjny w W.­kim Szpitalu (...) w B.. Następnie powódka przebywała od 27 grudnia 2013 r. do 02 stycznia 2014 r. w W.­kim Szpitalu (...) w T., gdzie przeszła ponowny zabieg. Miała wykonany zabieg witrektomii z po­daniem oleju silikonowego do komory ciała szklistego. Następnie przebyła zabieg operacyj­ny zaćmy o. prawego z wszczepieniem sztucznej soczewki (w dniu 11 czerwca 2014 r.). Leczy się obecnie z powodu jaskry następowej. Obecnie jest pod stałą kontro­lą okulistyczną w przychodni (...) w T..

(dokumentacja medyczna k. 4-10, k.98-112; protokół okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy nr (...) k. 11-14, opinia biegłego sądowego k. 118-123, k. 147-148, k. 193-195)

Pracodawca powódki uznał zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 r. za wypadek przy pracy, ustalając jako przyczynę wypadku użycie dużej siły fizycznej co doprowadziło do kilkunastodniowego odwarstwienia siatkówki z otworem podkowiastym górą o. prawego.

Orzeczeniem Lekarza O. Z. (...) powódce ustalono 27,5 % stałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 29.11.2013 r. Decyzją z 30 kwietnia 2015 r. Z. (...) przyznał powódce jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 20.818,00 zł.

(protokół okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy nr (...) k. 11-14orzeczenie k. 15, decyzja k. 16)

U powódki B. S. występuje stan po otworopochodnym odwarstwieniu siatkówki z krwotokiem do ciała szklistego oraz krwotokiem podsiatkówkowym. Nadto stan po implantacji plomby nadtwardówkowej, stan po witrektomii z podaniem oleju silikonowego do komory ciała szklistego, stan po laseroterapii siatkówki obwodowej o. prawego. J. następcza o. prawego. R. o. prawego. Występuje krótkowzroczność obu oczu o parame­trach niedużego stopnia /sph - 2,5 D/ wraz ze zmianami zwyrodnieniowymi na obwodzie siatkówek obu oczu. Istnienie zmian zwyrodnieniowych na obwodzie siatkówki u powódki i istnie­nie krótkowzroczności, pomimo, że ta krótkowzroczność jest niższa niż wynika z istnie­jących zmian zwyrodnieniowych, zwiększa znacząco ryzyko odwarstwienia siatkówki w porównaniu z osobą posiadającą zdrowy narząd wzroku. Istnienie u powódki krótkowzroczności ze zmianami zwyrodnieniowymi na obwodzie siatkówki stanowi zwiększone ryzyko urazowego odwarstwienia i predysponuje powódkę do samoistnego odwarstwienia siatkówki /bez zadziałania czynnika zewnętrznego/.

W wyniku zdarzenia z dnia 29 listopada 2013 roku u powódki powstał uszczerbek chorobowy na zdrowiu w wysokości 22,5 %.

Zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 r. nie jest nieszczęśliwym wypadkiem w rozumieniu OWU pozwanej.

(opinia biegłego sądowego k. 118-123, k. 147-148, k. 193-195)

Powódka zgłosiła szkodę pozwanej domagając się wypłacenia na jej rzecz świadczenia w ramach polis ubezpieczeniowych. U. przeprowadził postępowanie likwidacyjne zakończone odmową wypłaty jakichkolwiek kwot. Uzasadniając decyzję odmowną pozwana wskazała, że zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 r. nie było nieszczęśliwym wypadkiem w rozumieniu ogólnych warunków ubezpieczenia.

(pisma powódki z 19.03.2015 r. k. 17; z 23.04.2015 r. k. 18; z 6.06.2015 r. k. 19; pisma pozwanej z 16.04.2015 r. k. 20, z 30.06.2015 r. k. 21; z 19.05.2015 r. k. 22, wezwanie do zapłaty k. 23, pismo pozwanej z 4.08.2015 r. k. 24)

Powyższy stan faktyczny S.ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody, w tym w oparciu o okoliczności bezsporne, dokumenty oraz zeznania świadków i powódki a także opinię biegłego sądowego. Sąd uznał wskazany powyżej materiał dowodowy za w pełni wiarygodny. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków w całości – zeznania te uzupełniały się i znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale zgromadzonym w sprawie w postaci dokumentów i zeznań powódki. Sąd dał wiarę powódce w całości, co do przebiegu zabiegu i okoliczności z nim związanych. Sąd oparł się również na opinii biegłej A. K., jej wnioski przyjmując za własne. Sąd oddalił wniosek powódki o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego okulisty. Zdaniem Sądu złożona przez biegłą opinia jest jasna, rzetelna i kategoryczna. Biegła należycie uzasadniła opinię i odpowiedziała na wszystkie postawione jej pytania. W orzecznictwie wyrażono pogląd, że jedynie wówczas, gdy w świetle złożonej opinii lub pozostałego materiału dowodowego nasuwają się wątpliwości co do trafności ekspertyzy, Sąd może zażądać opinii innych biegłych (tak wyrok SN z dnia 27.11.1974 r. II CR 748/74). W rozpoznawanej sprawie takie wątpliwości się nie nasuwają, opinia biegłego jest kategoryczna i jako wyczerpująco udzielająca odpowiedzi na pytania zawarte w tezie dowodowej, jest dla Sądu wiarygodna.(por. także III CSK 7/09 Postanowienie S. N.z dnia 19 sierpnia 2009 r. LEX nr 533130).

Sąd zważył:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W sprawie bezspornym było, iż powódka objęta była przez pozwaną ubezpieczeniem w ramach dwóch polis ubezpieczeniowych o numerach (...) tj. grupowym ubezpieczeniem pracowniczym typu P (...) oraz dodatkowym grupowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Przedmiotem ubezpieczenia było życie i zdrowie ubezpieczonego oraz następstwa nieszczęśliwych wypadków, powodujące trwały uszczerbek na zdrowiu lub śmierć ubezpieczonego. Bezsporna była również okoliczność, iż w dniu 29 listopada 2013 r. powódka w ramach świadczonej pracy lekarza na Oddziale G. – P.w S. M.w R. dokonywała zabiegu cesarskiego cięcia, podczas którego doszło do wystąpienia u niej problemów z widzeniem w oku prawym.

Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Stosownie do postanowień art. 807 § 1 k.c. i art. 812 k.c. treść łączącego strony stosunku zobowiązaniowego może być określone postanowieniami ogólnych warunków ubezpieczenia, precyzującym w szczególności przedmiot i zakres ubezpieczenia, zakres odpowiedzialności zakładu, a także prawa i obowiązku stron umowy, przy czym postanowienia te nie mogą być sprzeczne z przepisami kodeksu cywilnego regulującego umowę ubezpieczenia. Przepis art. 829 § 1 pkt. 2 k.c. stanowi, iż ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć - przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków -uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

Między stronami nie była sporna podstawa odpowiedzialności pozwanej za zdrowie
i życie powódki, natomiast spór sprowadzał się do interpretacji treści Ogólnych warunków grupowego ubezpieczenia pracowniczego typ P (...) (dalej jako OWU) oraz Ogólnych warunków dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem (dalej jako OWU II) składających się na treść stosunku zobowiązaniowego łączącego strony, tj. zapisu § 2 ust. 2 OWU, zapisów § 2 ust. 1 i 2 OWU II oraz ustalenia, czy zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 roku kwalifikowało się jako nieszczęśliwy wypadek powodujący trwały uszczerbek na zdrowiu w rozumieniu powyższych zapisów.

Powódka swoje roszczenie wywodziła wskazując, iż zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 r. było nieszczęśliwym wypadkiem ponieważ zostało uznane za wypadek przy pracy w wyniku, którego powódka doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu– i jako takie objęte było dodatkowym grupowym ubezpieczeniem udzielonym przez pozwaną. Integralną część łączącej strony umowy ubezpieczenia stanowią Ogólne warunki dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem.

Na podstawie zgromadzonych w sprawie dowodów, w głównej mierze z dokumentów stanowiących ogólne warunki ubezpieczeń, którymi była objęta powódka oraz opinii biegłej Sąd uznał, iż zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 roku nie było znamionowane cechami, które mogłyby kwalifikować je jako „nieszczęśliwy wypadek” (§ 2 ust. 2 OWU) powodujący „trwały uszczerbek na zdrowiu” (§ 2 ust. 1 i 2 OWU II).Jak już wcześniej wskazano, zgodnie z treścią zapisu § 2 ust. 2 OWU, „nieszczęśliwy wypadek” oznacza niezależne od woli i stanu zdrowia osoby, której życie lub zdrowie jest przedmiotem ubezpieczenia, gwałtowne zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, będące wyłączną oraz bezpośrednią przyczyną zdarzenia objętego odpowiedzialnością (...) S.A. Z kolei, zgodnie z zapisem § 2 ust. 1 OWU II, użyte w ogólnych warunkach ubezpieczenia określenie „trwały uszczerbek na zdrowiu” oznacza, trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenie danego organu, narządu lub układu, polegające na fizycznej utracie tego organu, narządu lub układu lub upośledzeniu jego funkcji – spowodowane nieszczęśliwym wypadkiem (§ 1 OWU II). Dodatkowo, zapis § 14 pkt 9 OWU II przewidywał, że pozwana nie ponosi odpowiedzialności za skutki nieszczęśliwego wypadku, który powstał w wyniku chorób i stanów chorobowych nawet takich, do ujawnienia których doszło w sposób nagły.

U powódki doszło do odwarstwienia siatkówki w wyniku zadziałania: czynnika zewnętrznego jakim jest zwiększony wysiłek fizyczny użyty przy zabiegu operacyjnym w warunkach odbiegających od rutynowego zabiegu oraz czynnika wewnętrznego, jakimi są zmiany chorobowe, tj. krótkowzrocz­ność i zmiany degeneracyjne na obwodzie siatkówki.

W oparciu o sporządzoną opinię biegłego sądowego, Sąd uznał, iż zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 r. nie było nieszczęśliwym wypadkiem, tym samym u powódki nie doszło do powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu, w rozumieniu OWU II, albowiem trwały uszczerbek, którego doznała powódka nie powstał w wyniku nieszczęśliwego wypadku (§ 1 i 2). W okolicznościach niniejszej sprawy nie ulegało wątpliwości Sądu, że uszkodzenie narządu wzroku powódki, do którego doszło w dniu 29 listopada 2013 roku, bezsprzecznie zostało spowodowane na skutek nadmiernego wysiłku fizycznego i psychicznego związanego z przeprowadzanym zabiegiem cesarskiego cięcia i wbrew twierdzeniom pozwanego taki wysiłek może być uznany za czynnik zewnętrzny. Jednakże z uwagi na stan zdrowia powódki i istniejącą u niej wadę wzroku, uznać należało, iż nawet przy uwzględnieniu nadmiernego wysiłku fizycznego zdarzenie to nie może być uznane za nieszczęśliwy wypadek. U powódki obok czynnika zewnętrznego – nadmiernego wysiłku, związanego ze stresem, wystąpił czynnik wewnętrzny w postaci zmian chorobowych tj. krótkowzroczności i zmian degeneracyjnych na obwodzie siatkówki. Istnienie u powódki tych zmian chorobowych predystynuje powódkę do samoistnego odwarstwienia siatkówki – bez zadziałania czynnika zewnętrznego. Nadmierny wysiłek u osoby ze zdrową siatkówką nie spowodowałby odwarstwienia się siatkówki. U powódki do urazu doszło w wyniku wysiłku, stresu i wrodzonej wady wzroku. Wobec powyższego zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 r. nie może być uznane za „nieszczęśliwy wypadek” w rozumieniu OWU pozwanej.

Powódka wywodzi swoje roszczenia względem pozwanej z umowy ubezpieczenia, podkreślenia zatem wymaga, że zakład ubezpieczeń zobowiązany jest spełnić określone świadczenie wyłącznie w razie zajścia wypadku przewidzianego w umowie (art. 802 § 1 k.c.). Tymczasem zdarzenie – wypadek jakiemu w dniu 29 listopada 2013 r. uległa powódka – nie jest wypadkiem przewidzianym w umowie ubezpieczenia.

Dodatkowo fakt, że dolegliwości jakich doznała powódka po przedmiotowym zdarzeniu były konsekwencją istniejącej już choroby – wrodzonej wady wzroku – krótkowzroczności oraz zmianami degeneracyjnymi siatkówki - a zdarzenie to jedynie nasiliło oraz pogorszyło jego przebieg – wyczerpuje opisaną w § 14 pkt. 9 OWU II sytuację, w przypadku której pozwany nie ponosi odpowiedzialności w ramach ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków.

Przekonanie powódki o zasadności roszczenia dochodzonego pozwem opierało się na błędnym poglądzie, że pojęcie wypadku przy pracy jest tożsame z pojęciem nieszczęśliwego wypadku ustalonym w umowie ubezpieczenia.

Bezsprzecznie wypadek z dnia 29 listopada 2013 r. został uznany za wypadek przy pracy i decyzją z dnia 30 kwietnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał powódce jednorazowe odszkodowanie w kwocie 20.818 zł. Wspomniany dokument ma walor dowodu ale nie jest wiążący w zakresie zakwalifikowania zdarzenia jako nieszczęśliwego wypadku w rozumieniu OWU pozwanej w ramach ubezpieczenia pracowniczego typu P (...). Zatem okoliczność, iż przedmiotowe zdarzenie było wypadkiem przy pracy, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, albowiem pojęcie nieszczęśliwego wypadku i pojęcie wypadku przy pracy nie są tożsame. Przesłanki odpowiedzialności pozwanej z tego tytułu nie zostały udowodnione co skutkowało oddaleniem powództwa.

Reasumując, stwierdzić należy, że strona pozwana słusznie przyjęła, iż wypadek przy pracy, któremu uległa powódka w dniu 29 listopada 2013 r. nie był nieszczęśliwym wypadkiem w rozumieniu łączącej strony umowy ubezpieczenia i w konsekwencji prawidłowo odmówił wypłaty powódce świadczenia.

Mając na uwadze powyższe powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie albowiem samo zdarzenie z dnia 29 listopada 2013 roku nie mieściło się w ramach definicji pojęć przewidzianych w umowie ubezpieczenia łączącej strony. Z tej przyczyny zbędne okazało się czynienie rozważań dotyczących wysokości żądanego przez powódkę odszkodowania albowiem niesłuszna okazała się sama zasada odpowiedzialności pozwanej, z której powódka wywodziła swoje roszczenie. W konsekwencji, powództwo podlegało oddaleniu o czym orzeczono w pkt. 2 na mocy powołanych przepisów.

Przepis art. 203 § 1 k.p.c. stanowi, iż pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Cofnięcie pozwu po rozpoczęciu rozprawy dla swej skuteczności wymaga zgody pozwanego. Jeżeli jednak powód cofa pozew zrzekając się roszczenia, to zgoda pozwanego nie jest potrzebna, co też miało miejsce w rozpoznawanej przedmiotowo sprawie. Wobec faktu, że powódka domagała się zasądzenia od pozwanej kwoty 34.375 zł a następnie na rozprawie w dniu 20 czerwca 2016 r. ograniczyła żądanie pozwu domagając się zasądzenia od pozwanej kwoty 27.500 zł (w pozostałej części cofając pozew ze zrzeczeniem się roszczenia) w pkt. 1 wyroku Sąd umorzył postępowanie w zakresie dochodzenia kwoty 6875 zł na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. oraz art. 99 k.p.c., zasądzając je w całości od powoda na rzecz pozwanej, która wygrała spór. Na poniesione przez pozwaną koszty procesu złożyło się wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika
w kwocie 2400,00 zł, którego wysokość została ustalona w oparciu o zapis § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013, poz. 490 – j.t.) w zw. z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804).

Na podstawie przepisu art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazano powódce uiścić na rzecz S. P.kwotę 235,73 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków S. P.na wynagrodzenie biegłego sądowego stosownie do przepisu art. 98 k.p.c. przy uwzględnieniu, iż strona pozwana wygrała proces w 100 % (punkt 3 wyroku). Powódka uiściła zaliczkę na poczet opinii biegłego w kwocie 600 zł, tymczasem koszty opinii wyniosły łączną kwotę 835,73 zł (opinia główna kwota 431,33 zł., uzupełniająca pisemna kwota 314,33 zł i zł, ustna na rozprawie w dniu 29.11.2016 r. kwota 90,07 zł).