Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach Wydział IV Pracy, w składzie:

Przewodniczący	SSR Aleksandra Czupryna
Protokolant	Wojciech Tobor

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2016 roku w Tarnowskich Górach

sprawy z powództwa L. O.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w P.

o sprostowanie świadectwa pracy

1.  Prostuje świadectwo pracy z dnia 3 kwietnia 2015r. wydane powódce przez pozwany zakład w ten sposób, że w pkt 2 świadectwa pracy dotyczącym rodzaju wykonywanej przez powódkę pracy w miejsce słów: „kajer-sprzedawca i sprzedawca-kasjer” wpisać:

„- w okresie od 2.02.2009r. do 31.12.2013r. – pracownik biurowy

- w okresie od 1.01.2014r. do 1.04.2015r. – lider kas”;

2.  Opłatę od pozwu ustala na kwotę 30 (trzydzieści złotych);

3.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach kwotę 30 (trzydzieści złotych) tytułem opłaty od uiszczenia której powódka jest zwolniona.

Sygn. Akt IV P 277/15

UZASADNIENIE

Powódka L. O. w pozwie wniesionym do sądu w dniu 20 maja 2015r. przeciwko pozwanemu (...) spółka z o.o. w P. domagała się sprostowania świadectwa pracy w ten sposób, że zawarty w świadectwie zwrot :„kasjer – sprzedawca, sprzedawca – kasjer” należy zastąpić zwrotem: „pracownik biurowy w okresie

od 2.02.2009r. do 31.12.2013r. i lider kas od 1.01.2014r. do 1.04.2015r.”

Na uzasadnienie swego stanowiska powódka wskazała, że wystawione jej po rozwiązaniu stosunku pracy przez pozwanego świadectwo pracy nie polega na prawdzie jeżeli chodzi o stanowiska pracy jakie zajmowała, bowiem w okresie od 2.02.2009r. 31.12.2013r. wykonywała prace pracownika biurowego polegające min. na przygotowywaniu i segregowaniu druków zamówień, wprowadzanie ich do systemu komputerowego, wprowadzanie do systemu faktur VAT oraz zwrotów i dokumentów WZ a także sprawdzanie i kontrolowanie dostaw towarów, szkolenie nowych pracowników, prowadzenie ewidencji czasu pracy i odzieży roboczej. W dalszym okresie zatrudnienia powódka wskazała, że wykonywała prace lidera kas, mianowicie sporządzała raporty kasowe za dany dzień, bankowe dowody wpłaty, dzienne rozliczanie kasjerskie, zestawienie z danego dnia pobranych kasetek do kasy, przyjmowanie i przekazywanie dokumentów KW i KP, przekazywanie gotówki do banku. Pozwany natomiast tych stanowisk faktycznie zajmowanych przez powódkę nie uwzględnił w wystawionym jej świadectwie pracy.

W toku procesu powódka wskazała dodatkowo, że mając wystawione świadectwo pracy zgodne ze stanem faktycznym łatwiej będzie jej znaleźć w przyszłości prace w charakterze lidera kas w innych tego typu zakładach.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) spółka z o.o. w P. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany wskazał, że powódka zawarła z pozwanym umowy o pracę na stanowisku kasjer – sprzedawca stąd też treść ukształtowana w wystawionym jej świadectwie pracy odpowiadała rzeczywistości i była zgodna z prawem. Powódka bowiem pracowała jako kasjer – sprzedawca, sprzedawca – kasjer i wykonywała czynności właściwe dla tego stanowiska. Wolą stron nie było nigdy zatrudnianie powódki na stanowiskach pracownika biurowego czy też lidera kas. Pozwany podkreślił, że w strukturze organizacyjnej pozwanego nie funkcjonuje stanowisko pracownika biurowego, te czynności które powódka wykonywała mieszczą się w stanowisku kasjer sprzedawca. Zdaniem pozwanego świadectwo pracy jest dokumentem, który ma potwierdzać zdarzenia i czynności w znaczeniu faktycznym, nie tworzy praw podmiotowych. Poza tym zgodnie z treścią art.42 par.4 k.p. pracodawca może powierzyć pracownikowi bez konieczności wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy lub płacy inną pracę niż określona w umowie o pracę, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacją pracownika.

Sąd ustalił co następuje:

Powódka L. O. podjęła pracę u pozwanego 2 lutego 2009r. Powódka zawarła z pozwanym początkowo umowę o pracę na okres próbny na czas do 30 kwietnia 2009r. Następnie strony zawarły kolejną umowę tym razem na czas określony na okres od 1 maja 2009r. do 31 października 2010r. a następnie od 1 listopada 2010r. umowę na czas nieokreślony. We wszystkich tych umowach o pracę strony określiły, że powódce powierza się obowiązki kasjera sprzedawcy.

W 2013r. Powódce doręczono zakres obowiązków na stanowisku kasjer – sprzedawca, z którego wynika, że poza dbaniem o rozwój pracownika i przestrzeganie przepisów BHP do obowiązków pracownika na tym stanowisku należy profesjonalna obsługa klientów, bieżące towarowanie działu, uzupełnianie asortymentu towarów na półkach, sprawdzanie towaru pod kątem terminów ważności, utrzymywanie porządku i czystości na dziale.

(dowód: akta osobowe powódki k.69 do 85)

Ustalono, że powódka po przyjęciu do pracy przez pierwszych kilka tygodni pracowała w sklepie w B., gdzie szkoliła się w zakresie powierzonych jej obowiązków. Następnie gdzieś około 23 marca 2009r. została przeniesiona do pracy w sklepie w R., w którym pracowała do końca zatrudnienia. Jak ustalono zarówno będąc zatrudniona w B. jak i później w R. powódka zajmowała się odebraniem od kierowników działów zamówień, a następnie ich przygotowaniem i segregowaniem, wysyłką zamówień do firm, wpisaniem ich do systemu komputerowego, przyjmowaniem dostaw, wprowadzaniem do systemu dokumentów, faktur, przygotowywaniem wydruków na magazyn, robieniem zwrotów towarów. Oprócz tego powódka prowadziła ewidencję czasu pracy i karty urlopowe pracowników a także ewidencję odzieży roboczej. Prace swoje powódka wykonywała w biurze położonym na zapleczu sklepu. Te czynności powódka wykonywała do końca 2013r. przy czym do 2011r. powódka wykonywała wyłącznie te czynności i nie wykonywała prac kasjera sprzedawcy. Dopiero w okresie późniejszym z uwagi na sukcesywne zmniejszanie się obsługi sklepu powódka sporadycznie pomagała na sklepie wykonując czynności kasjera – sprzedawcy. Było to najczęściej w okresach wzmożonych przedświątecznych zakupów czy też w okresach urlopowych.

Od końca czerwca 2013r. Powódka zaczęła się przyuczać na stanowisko lidera kas. Osobą która ją przyuczała do nowego stanowiska była M. P.. Od stycznia 2014r. po odejściu z pracy pani P. powódka wykonywała już obowiązki lidera kas. Jako lider kas powódka nadzorowała pracę kasjerek w sklepie, na początku zmiany wydawała im kasetki, logowała kasjerów na kasie, po zakończonej zmianie rozliczała kasjerów, przygotowywała raporty kasjerskie, wydawała konwojentom pieniądze do banku. Przyjmowała także reklamację klientów.

Tak jak pozostali liderzy kas posiadała specjalny klucz uprawniający ją do dokonywania zwrotu towaru, anulacji paragonu, czy też zmiany ceny towaru. Kasjerzy takich uprawnień nie mieli. Oprócz tego powódka pomagała w obsłudze kas wykonując czynności kasjera - sprzedawcy, w szczególności w okresach wzmożonych zakupów. Do obowiązków kasjera – sprzedawcy należała przede wszystkim obsługa kas, uzupełnianie towarów na półkach i czynności sprzątające. Nie mieli oni prawa dokonywać zwrotu towarów, zmian cen czy też przygotowywać raportów kasjerskich i przekazywać pieniędzy do banku. Nie mogli również przyjmować reklamacji klientów. Te obowiązki lidera kas powódka wykonywała do końca zatrudnienia u pozwanego.

(dowód: zeznania świadków A. K., G. P., B. S., M. P., częściowo A. L. i zeznania powódki)

Po rozwiązaniu stosunku pracy pozwany wydał powódce świadectwo pracy, w którym w pkt 2 świadectwa dotyczącym rodzaju wykonywanej przez powódkę pracy wpisał kasjer – sprzedawca i sprzedawca – kasjer. Powódka zgodnie z obowiązującymi przepisami złożyła do pozwanego wniosek o sprostowanie świadectwa pracy, po czym po otrzymaniu informacji od pozwanego o odmowie jego sprostowania złożyła w ustawowym terminie pozew do sądu.

Jest to okoliczność bezsporna pomiędzy stronami.

(dokumenty dotyczące sprostowania świadectwa pracy i wyjaśnienie pełnomocnika pozwanego k.131)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przeprowadzonych a wymienionych wyżej dowodów.

Oceniając materiał dowodowy Sąd uznał w pełni za wiarygodną wersję pracy powódki przedstawioną przez samą powódkę. Powódka w sposób szczegółowy opisała jakie czynności wykonywała w poszczególnych okresach pracy u pozwanego, co należało do jej obowiązków na stanowisku pracownika biurowego, a co na stanowisku lidera kas jak również przedstawiła czym jej obowiązki różniły się od obowiązków kasjera – sprzedawcy, które to stanowisko miała wpisane w świadectwie pracy. Jej zeznania w tym zakresie całkowicie potwierdzili wszyscy zeznający świadkowie za wyjątkiem świadka A. L.. Wszyscy zeznający w sprawie świadkowie są to obecni lub byli pracownicy pozwanego zatrudnieni w sklepie w R., którzy pracowali z powódką, za wyjątkiem świadka L.. Pracowali oni z powódką widzieli jakie czynności w poszczególnych okresach powódka wykonywała i czym tak naprawdę się zajmowała.

Potwierdzili oni to, że powódka przez pierwsze lata pracy u pozwanego w ogóle nie pracowała na kasie jako kasjer – sprzedawca tylko zajmowała się czynnościami biurowymi związanymi z zamawianiem towaru do sklepu, wprowadzaniem towaru do systemu jak również sprawami kadrowymi ( ewidencją czasu pracy i urlopami pracowników ). Jak zeznali w późniejszym okresie pomagała na kasach, ale nadal jej głównymi obowiązkami były wymienione obowiązki biurowe. Świadkowie potwierdzili również, że w ostatnim okresie zatrudnienia od 2014r. Powódka pracowała już jako lider kas wykonując obowiązki przewidziane dla tego stanowiska min. rozliczała kasjerów, przygotowywała gotówkę z utargu do banku jak również miała uprawnienia do robienia zwrotów towarów, zmian cen i anualcji transakcji klienta. Do pracy na tym stanowisku przyuczała ją M. P. od połowy 2013r. i która odeszła z pracy u pozwanego 31 grudnia 2013r. Stąd na tym stanowisku powódka rozpoczęła samodzielną pracę od 1 stycznia 2014r.

Zeznania świadka P., S. i powódki się w tym zakresie pokrywają i uzupełniają. Z. świadków w tym zakresie są spójne, szczegółowe i wzajemnie ze sobą korespondują. Są one również zgodne z zeznaniami powódki oraz z zawartym w jej aktach osobowych jedynym podpisanym przez powódkę zakresem obowiązków na stanowisku kasjer – sprzedawca, z którego wprost wynika, że do obowiązków pracownika na tym stanowisku należy wyłącznie obsługa kas tym samym klienta sklepu, uzupełnianie towarów na sklepie, kontrolowanie cen i terminów ważności towarów oraz czynności porządkowe. Świadkowie potwierdzili, że kasjer sprzedawca nie może dokonywać zmian cen towarów, rozliczać kasjerów, przygotowywać raportów kasjerskich, jak i przygotowywać gotówki do banku to robią wyłącznie liderzy kas. Kasjerzy nie wykonują również żadnych czynności biurowych takich jakie wykonywała powódka. Ich miejscem pracy jest kasa na sklepie, a nie biuro na zapleczu.

Jedyny świadek, który nie do końca potwierdził wersję pracy powódki jest świadek M. P., której zeznania nie są dla sądu w pełni wiarygodne z tego względu, że po pierwsze świadek ta nadal pracuje u pozwanego, po drugie zajmuje stanowisko dyrektora regionalnego i tak naprawdę sporadycznie bywała w tym sklepie i nie znała do końca obowiązków jakie wykonywała powódka. Świadek ta zeznała, że bezpośrednio tym sklepem się nie zajmowała i tym samym nie może stwierdzić czy powódka wykonywała obowiązki kasjera. (zeznania świadka k.130-odwrót)

Pozwany w toku procesu twierdził, że w strukturach organizacyjnych zakładu nie ma stanowiska pracownika biurowego, to samo zeznała świadek L., jednakże pomimo zobowiązania sądu do przedłożenia schematu organizacyjnego z wyszczególnieniem stanowisk istniejących w spółce pozwany takiego schematu nie przedstawił, a jedynie przedstawił wykaz stanowisk sklepu w R..

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie powódki w całości zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.97 k.p. w związku z rozwiązaniem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy, w którym należy podać min. informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk.

Pracownik niezadowolony z otrzymanego świadectwa pracy może w ustawowym 7 dniowym terminie od otrzymania świadectwa wystąpić do zakładu o jego sprostowanie a w przypadku odmowy ma prawo wystąpić z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy.

Powódka w wymaganym terminie z takim wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy wystąpiła do pozwanego, a następnie po uzyskaniu odmowy wystąpiła z powództwem do Sądu domagając się odnotowania w świadectwie faktycznie wykonywanych obowiązków, to że w okresie od 2.02.2009r. do 31.12.2013r. faktycznie wykonywała czynności pracownika biurowego a od 1.01.2014r. do 1.04.2015r. wykonywała czynności lidera kas a nie jak wypisał pozwany „kasjera – sprzedawcy, sprzedawcy – kasjera”.

Jak wynika wprost z treści cyt. przepisu w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczącą okresu i rodzaju faktycznie wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk.

Z materiału dowodowego wynika, że faktycznie zajmowane przez powódkę stanowisko i wykonywane czynności w okresie od 2.02.2009r. do 31.12.2013r. to nie były czynności kasjera – sprzedawcy tylko czynności pracownika biurowego wykonującego prace zupełnie nie związane z obsługą kas na sklepie. Mało tego przez pierwsze trzy lata pracy u pozwanego powódka w ogóle nie wykonywała czynności kasjera dopiero w późniejszym okresie była wysyłana jedynie sporadycznie do pomocy przy obsłudze kas.

1`

Należy jednakże zauważyć, że tej okoliczności pozwany w toku procesu nie wykazał, bowiem nie przedstawił przed sądem schematu organizacyjnego zakładu.

Poza tym skoro świadectwo pracy pracownika ma odzwierciedlać rzeczywiste wykonywane przez pracownika czynności w zakładzie to nie można odmówić wpisania ich do świadectwa tylko dlatego, że takie stanowisko nie jest uwzględnione w strukturze organizacji pracy. To by oznaczało, że struktura organizacji pracy nie odzwierciedla faktycznych stanowisk u pracodawcy. Przedstawiony przez pozwanego zakres obowiązków na stanowisku kasjer – sprzedawca nijak się ma do obowiązków wykonywanych przez powódkę. Nie można zatem odnotowywać w świadectwie fikcji. Byłoby to sprzeczne z prawem i stanowiłoby nadużycie prawa przez pracodawcę, który i tak ma mocniejszą pozycję w łączącym go z pracownikiem stosunku pracy.

Pozwany twierdzi również, że poza tym zgodnie z treścią art.42 par.4 k.p. pracodawca może powierzyć pracownikowi bez konieczności wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy lub płacy inną pracę niż określona w umowie o pracę, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacją pracownika. Pozwany zdaje się zapominać jednak, że takie powierzenie innej pracy niż określona w umowie o pracę może być tylko na okres nie przekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym. Z akt sprawy wynika, że powódka przez pierwsze trzy lata w ogóle nie wykonywała obowiązków kasjera sprzedawcy, które to stanowisko widnieje na umowie o pracę, a w dalszym okresie wykonywała te obowiązki sporadycznie, zajmując się dalej dotychczasowymi obowiązkami pracownika biurowego.

Również w dalszym okresie pracy powódki u pozwanego tj. w okresie od 1.01.2014r. do 1.04.2015r. Powódka sporadycznie wykonywała obowiązki kasjera – sprzedawcy bo faktycznie była w tym okresie liderem kas, do którego to obowiązków należało min. sporządzanie raportów kasowych za dany dzień, bankowych dowodów wpłaty, dzienne rozliczanie kasjerskie, zestawienie z danego dnia pobranych kasetek do kasy, przyjmowanie i przekazywanie dokumentów KW i KP, przekazywanie gotówki do banku, czy też zmiana cen, anulowanie transakcji na kasie, których to czynności nie mógł wykonywać kasjer sprzedawca. Skoro zatem świadectwo pracy ma odzwierciedlać rodzaj wykonywanej pracy i zajmowane stanowiska to i w tym zakresie należało sprostować powódce świadectwo pracy, tym bardziej, że jak twierdzi pozwany takie stanowisko pracy u niego istnieje.

Sąd podziela opinie powódki, która twierdzi, że świadectwo pracy powinno odzwierciedlać stan faktyczny to co naprawdę robiła powódka u pozwanego jak również to, że świadectwo pracy jest dokumentem którym w przyszłości będzie się posługiwała w celu znalezienia pracy na stanowisku lidera kas. Tylko bowiem za pomocą świadectwa pracy powódka będzie mogła wykazać u przyszłego pracodawcy, że takie czynności wykonywała i że jest przeszkolona do pracy na takim stanowisku i posiada w tym zakresie doświadczenie zawodowe.

Mając zatem na uwadze powyższe Sąd uznał zasadność roszczenia powódki i na mocy art. 97 k.p. orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku.

W pkt 2 i 3 sentencji wyroku Sąd orzekł po myśli art.98 k.p.c. i art. 12 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążając nimi pozwanego jako stronę przegrywającą proces.