Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 5/15 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach z 2015-03-10

Sygn. akt III RC 5/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2015r.

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Morawiec

Protokolant: Katarzyna Rychter

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015r. w Tarnowskich Górach

sprawy z powództwa T. T.

przeciwko małoletniej M. S. zastępowanej przez przedstawicielkę ustawową K. S.

o obniżenie alimentów

1/ oddala powództwo;

2/ nie obciąża powoda kosztami sądowymi.

  Sygn. akt III RC 5/15

UZASADNIENIE

Powód T. T. pozwem z dnia 11 września 2014r. skierowanym przeciwko małoletniej M. S. zastępowanej przez przedstawicielkę ustawową K. S. wniósł o obniżenie alimentów z kwoty 500 zł miesięcznie do kwoty 200 zł miesięcznie na rzecz uprawnionej.

W uzasadnieniu podał, iż wynagrodzenie uzyskiwane z pracy na pół etatu nie pozwala mu na uiszczanie alimentów w wysokości 500 zł miesięcznie. Zaznaczył, iż matka małoletniej pracuje i również powinna łożyć na utrzymanie małoletniej.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej nie wniosła odpowiedzi na pozew.

Na rozprawie w dniu 10 marca 2015r. przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 13 lutego 2013r., sygn. akt RC 504/12 utrzymanym w całości przez wyrok Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 9 października 2013r., sygn. akt RC 504/12 zasądzono od powoda T. T. tytułem alimentów na rzecz małoletniej M. S. kwotę 500 zł miesięcznie, płatne z góry do 10-go dnia każdego miesiąca, począwszy od 13 lutego 2013 r., płatne do rąk przedstawicielki ustawowej K. S., w miejsce alimentów ustalonych ugodą Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie sygn. III RC 21/08.

W dacie wydania wyroku zaocznego powód nie pracował, był zarejestrowany jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy bez prawa do zasiłki, źródło jego utrzymania stanowił zasiłek okresowy z powodu bezrobocia w wysokości 271 złotych miesięcznie, nie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego wobec córki.

W dacie wydania wyroku zaocznego przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej miała 35 lat, zawód technik odzieżowy, nie pracowała, była zarejestrowana jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, poszukiwała pracy, wraz z małoletnią mieszkała u rodziców, którzy jej pomagali, małoletnia pozwana miała 5 lat, uczęszczała do przedszkola, którego koszt wynosił 60 z miesięcznie,

Obecnie powód ma 46, jest rozwiedziony, posiada zawód konserwatora, pracuje na 1/2 etatu jako konserwator w szkole podstawowej, zarabia średnio miesięcznie 747,80 złotych netto, ponosi koszty utrzymania mieszkania w łącznej wysokości 500 zł miesięcznie, oprócz małoletniej ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci, wobec których jest zobowiązany alimentacyjnie na łączną kwotę 650 złotych miesięcznie. Pozwany nie łoży ani powyższych alimentów ani alimentów na rzecz małoletniej pozwanej.

W dacie wydania niniejszego wyroku przedstawicielka ustawowa małoletniej pozwanej ma 36 lat, posiada zawód technika odzieżowego, pracuje jako pomoc nauczyciela w przedszkole, zarabia średnio miesięcznie 1.321,05 złotych netto, czasami pracuje dorywczo wykonując przeróbki odzieży lub zajmując się innymi dziećmi, mieszka z dzieckiem u rodziców, ponosi koszty utrzymania mieszkania w wysokości 400-450 zł miesięcznie, w wychowaniu małoletniej pomagają jej rodzice.

Małoletnia pozwana ma 7 lat, jest uczennicą I klasy szkoły podstawowej, małoletnia uczęszcza na dodatkowe lekcje tańca, nosi okulary, uczęszcza na wizyty u ortodonty.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił oparciu o następujące dowody: akta Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach III RC 504/12 k. 12 i 14 , faktura VAT k. 16, zaświadczenie (...) k. 17, zaświadczenie ze szkoły k. 26, dowodów wpłat za posiłki k. 19-25, zeznania powoda k. 27verte, zeznania przedstawicielki ustawowej k. 27verte.

Wskazany materiał dowodowy Sąd uznał za wiarygodny i przekonywujący. Nie sposób odmówić mu logiki i spójności. Prawdziwość wskazanych wyżej dokumentów nie budzi wątpliwości. Zgodne ze sobą, niekwestionowane w zakresie ustalonego stanu faktycznego przez strony dowody dały Sądowi możliwość poczynienia ustaleń odpowiadających, zdaniem Sądu, rzeczywistemu stanowi sprawy.

Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych w toku postępowania stron. Zeznania stron określające ich sytuację materialną i osobistą korespondują z ujawnionymi w procesie dowodami z dokumentów i zasługują na przymiot wiarygodności.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Niekwestionowana w sprawie była sama podstawa istnienia obowiązku alimentacyjnego powoda. Spornym w niniejszym postępowaniu było rzeczywiste wystąpienie zmiany stosunków pozwalającej na zmianę orzeczenia w przedmiocie alimentów w kierunku żądania pozwu.

Od wydania wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 13 lutego 2013r., sygn. akt III RC 504/12 upłynęło 2 lata.

Powództwo z art. 138 kro wchodzi w grę w przypadku zmiany okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego (art.133 i art.135 kro).

Zgodnie z przepisem art. 133 § 1 krio, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego wychowania utrzymania i wychowania. Przesłankę powództwa z art. 133 § 1 krio stanowi zatem niemożność samodzielnego utrzymania się przez dziecko i brak dochodów z jego majątku wystarczających na pokrycie kosztów jego wychowania i utrzymania. Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka, które jeszcze się nie usamodzielniło, podlega regulacji specjalnej, szczególnie dla dziecka korzystnej. To uprzywilejowanie dziecka trwa tak długo, dopóki dziecko nie osiągnie samodzielności, tzn. dopóki nie zdobędzie odpowiadających jego uzdolnieniom i predyspozycjom kwalifikacji zawodowych. Rodzice muszą przeto łożyć na utrzymanie i wykształcenie dziecka, które mimo ukończenia 18 lat nadal zdobywa takie kwalifikacje, pod warunkiem, że wykorzystuje ono ten czas rzeczywiście na naukę (orz. SN z 8 sierpnia 1980 r., OSN 1981, poz. 20). Wyjątkowo obowiązek ich może ustać wcześniej, gdy dziecko uzyskało zawód przed pełnoletniością. Rodzice są obowiązani dążyć do zapewnienia dziecku właściwych warunków egzystencji nawet kosztem szczególnego wysiłku, odbiegającego od tego jaki normalnie osoba pracująca ponosi. W świetle art. 133 § 1 krio, jedyną okolicznością ograniczającą lub wyłączającą obowiązek alimentacyjny ze strony rodziców jest to, że ma ono wystarczające własne dochody.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku "troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka" i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej (art. 96 krio.). Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności - przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletniości. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie, przy czym przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od dziecka małoletniego.

Powyższe ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Pozwana jest małoletnia, ma dopiero 7 lat i jest uczennicą szkoły podstawowej i nie posiada własnych dochodów.

Określenie wysokości alimentów od każdego z rodziców na rzecz dziecka stanowi wypadkową usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego oraz wkładu osobistych starań rodzica o utrzymanie i wychowanie dziecka. Zmiana tych stosunków może uzasadniać odpowiednią zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami.

Rozważając przepisy art. 135 § 1 krio i art. 138 krio nie można abstrahować od obowiązków wynikających z innych przepisów. Art. 96 krio nakłada na rodziców obowiązek troski o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, zaś wedle art. 133 § 1 krio rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie także wtedy, gdy nie znajduje się w niedostatku. Wobec treści tych przepisów uznać trzeba, że rodzic powinien dzielić się z dzieckiem skromnym nawet dochodem.

T. T. jako osoba zobowiązana do świadczenia alimentów nie może uchylać się od tego obowiązku na tej podstawie, że jego wykonywanie stanowiłoby dla pozwanego nadmierny ciężar. Jest bowiem obowiązany podzielić się z małoletnią pozwaną nawet najmniejszymi dochodami.

W niniejszej sprawie Sąd nie stwierdził istnienia okoliczności wynikających z przepisu art. 138 krio w postaci zmiany stosunków. Powołany przepis nakazuje gruntowne przeanalizowanie zakresu zmian w sytuacji stron, pozostającego w ścisłym związku z usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego i możliwościami płatniczymi zobowiązanego.

Przechodząc zatem do analizy pierwszej z przesłanek - przesłanki usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego - zauważyć należy, iż obowiązujące obecnie alimenty zostało ustalone wyrokiem sprzed prawie 1,5 roku, jednakże sam upływ czasu nie może sam z siebie wpływać na obniżenie obowiązku alimentacyjnego. W przedmiotowej sprawie nie sposób także przyjąć by na zmianę sytuacji materialnej powoda wpłynęła zwykła zmiana cen towarów i usług, gdyż okoliczność ta wpływa w jednakowym stopniu na stronę powodową jak i pozwaną. W powyższym okresie nie uległy zasadniczej zmianie, a z pewnością zmniejszeniu, potrzeby małoletniej pozwanej, która poprzednio uczęszczała do przedszkola, a obecnie jest uczennicą I klasy szkoły podstawowej, co z pewnością wpłynęło na wyższe koszty jej utrzymania, biorąc pod uwagę koszty podręczników, zeszytów oraz innych pomocy naukowych. Nadto małoletnia uczęszcza także na dodatkowe lekcje tańca, których koszt wynosi 32 zł miesięcznie, nosi okulary oraz uczęszcza na wizyty u ortodonty co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Natomiast przedstawicielka ustawowa małoletniej pracuje jako pomoc nauczyciela w przedszkole, zarabia 1.321,05 złotych netto miesięcznie, czasami pracuje dorywczo wykonując przeróbki odzieży lub zajmując się innymi dziećmi. Powyższe wskazuje dobitnie, iż w odniesieniu do pozwanej, z całą pewnością, jej sytuacja nie polega na zmniejszeniu się wskazanych potrzeb, a wręcz przeciwnie.

Natomiast w odniesieniu do sytuacji powoda w niniejszej sprawie należy zauważyć, iż jego sytuacja materialna nie jest zadowalająca, jednakże jest dużo lepsza niż 1,5 roku temu, gdyż obecnie pracuje na 1/2 etatu jako konserwator w szkole podstawowej, zarabia 747,80 złotych netto miesięcznie, podczas gdy poprzednio był bezrobotnym bez prawa do zasiłku, a jedyne źródło jego utrzymania stanowił zasiłek okresowy z powodu bezrobocia w wysokości 271 złotych miesięcznie.

Mając na uwadze powyższy akapit Sąd nie znalazł również podstaw do przyjęcia, aby podstawę zmiany stosunków, uzasadniającą obniżenie świadczeń alimentacyjnych na rzecz pozwanej mogło stanowić pogorszenie sytuacji majątkowej i materialnej powoda.

Reasumując należy stwierdzić, iż w przedmiotowym okresie czasu nie nastąpiła zmiana stosunków skutkująca zmniejszeniem obowiązku alimentacyjnego powoda.

Mając zatem na uwadze, że w dniu zamknięcia rozprawy w niniejszej sprawie zarówno sytuacja finansowa, jak i zakres usprawiedliwionych potrzeb pozwanej nie są mniejsze niż w dacie wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 13 lutego 2013r., sygn. akt RC 504/12, a możliwości majątkowe powoda nie zmniejszyły się, bezpodstawnym byłoby uwzględnienie powództwa i obniżenie wysokości alimentów.

Wobec powyższego na zasadzie art. 138 krio a contrario powództwo oddalono.

Zgodnie z art. 98 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Sąd mając na względzie sytuację majątkową powoda na mocy art. 102 kpc odstąpił od obciążania go kosztami postępowania.

...........................................................

/ SSR Joanna Morawiec/

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować uzasadnienie;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć powodowi;

3.  kal. 14 dni.

T., dnia

....................................................

/ SSR Joanna Morawiec/

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Gajda
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Morawiec
Data wytworzenia informacji: