Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

15 listopada 2021 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Wiesław Jakubiec

Protokolant: osobiście

po rozpoznaniu 15 listopada 2021 roku w Rybniku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania K. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 20 listopada 2020 roku

znak: (...)

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej K. C. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 31 października 2020 roku do 3 listopada 2020 roku.

Sędzia

Sygn. akt V U 326/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 20 listopada 2020 roku, znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonej K. C. prawa do zasiłku chorobowego od 31 października 2020 roku do 3 listopada 2020 roku z ubezpieczenia chorobowego z tytułu zatrudnienia u A. W.. W uzasadnieniu ZUS wskazał, że ubezpieczona, mimo doręczenia wezwania 13 października 2020 roku, nie stawiła się na badanie u lekarza orzecznika 30 października 2020 roku, a zatem zaświadczenie lekarskie za okres 22 września 2020 roku do 3 listopada 2020 roku utraciło ważność .

Od powyższej decyzji ubezpieczona wniosła odwołanie. W uzasadnieniu wskazała, że nie odebrała wezwania na badanie, gdyż nie zamieszkuje pod adresem ul. (...), (...)-(...) R. od dłuższego czasu. Podniosła, że o zmianie adresu zamieszkania informowała ZUS niejednokrotnie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując wcześniejsze twierdzenia oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W piśmie z 31 marca 2021 roku, ubezpieczona dodała, że wszystkie zwolnienia lekarskie do tej pory były wystawiane na adres ul. (...), (...)-(...) R., pod którym w tamtym okresie mieszkała.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczona K. C. była zatrudniona u A. W. od 7 września 2016 roku i z tego tytułu podlegała ubezpieczeniu chorobowemu.

W okresie od 22 września 2020 roku do 3 listopada 2020 roku ubezpieczona przebywała na zwolnieniu lekarskim w związku ze schorzeniami kręgosłupa.

W związku z wyżej wskazaną niezdolnością do pracy ZUS Oddział w R. wezwał ubezpieczoną na badanie do lekarza orzecznika ZUS, które miało się odbyć 30 października 2020 roku.

Ubezpieczona wynajmowała mieszkanie pod adresem ul. (...), (...)-(...) R. do czerwca 2018 roku, a następnie pod adresem ul. (...), (...)-(...) R. od czerwca 2018 roku do grudnia 2020 roku. Ubezpieczona mieszka aktualnie pod adresem ul. (...), (...)-(...) R.. Zaświadczenie lekarskie za przedmiotowy okres było wystawiane przez lekarza ortopedę M. M. na adres ul. (...), (...)-(...) R.. Ubezpieczona nie informowała lekarza o zmianie miejsca zamieszkania, gdyż nie miała wglądu do systemu i zwolnień lekarskich. Jednakże wielokrotnie informowała ZUS o zmianie swojego adresu zamieszkania. Płatnik składek poinformował ZUS o adresie zamieszkania ubezpieczonej ul. (...), (...)-(...) R. pod którym ubezpieczona wielokrotnie otrzymywała świadczenia.

Doręczyciel (którym była Poczta Polska S.A.) nie doręczył ubezpieczonej przesyłki poleconej priorytetowej osobiście, lecz wrzucił do skrzynki oddawczej pod adresem ul. (...), (...)-(...) R. wskazując w systemie, że doręczenie nastąpiło w dniu 13 października 2020 roku o godz. 08:22. Ubezpieczona nie otrzymała fizycznie wezwania na badanie lekarza orzecznika ZUS. Ubezpieczona nie wie, kto mieszkał pod adresem ul. (...), (...)-(...) R. w dacie doręczenia ww. przesyłki.

Decyzją z 20 listopada 2020 roku, znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego od 31 października 2020 do 3 listopada 2020 roku z ubezpieczenia chorobowego z tytułu zatrudnienia u A. W.. Ww. decyzja została przekazana do wiadomości pracodawcy ubezpieczonej. O ww. decyzji ubezpieczona dowiedziała się od swojego pracodawcy, bowiem odpis decyzji kierowany do niej został wysłany na adres ul. (...), (...)-(...) R..

Dowód: akta ZUS: zaświadczenie płatnika składek, pismo ZUS Z-3, wydruk zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy, wydruk spraw kontroli ZLA, wydruk śledzenia przesyłek, decyzja z 20.11.2020 r.;

wydruk z rejestru przesyłek k. 7, k. 31, wydruk ZUS ZLA k. 8, zrzut ekranu wygenerowanego systemowo wezwania k. 30, wydruk śledzenia przesyłek k. 32-34, wydruk rejestru przesyłek k. 35, pismo Poczty Polskiej z 07.05.2021 r. k. 41, przesłuchanie ubezpieczonej k. 26v

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci w/w dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały, a także w oparciu o dowód z przesłuchania ubezpieczonej, który wraz z pozostałymi dowodami tworzył spójny i logiczny obraz przedstawiający stan faktyczny sprawy.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Jak stanowi przepis art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017r. poz. 1368 ze zm.) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Niewątpliwie organ rentowy ma prawo kontrolować zasadność wystawiania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy co wynika z art. 59 ww. ustawy. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela stanowisko Sądu Najwyższego zgodnie, z którym w granicach dyspozycji art. 59 ust. 6 ustawy zasiłkowej sądy meriti oceniają tylko to, czy ubezpieczony uniemożliwił z przyczyn zawinionych przeprowadzenie badań kontrolnych w wyznaczonym przez organ ubezpieczeń społecznych w sposób prowadzący do wydania decyzji o utracie ważności zaświadczenia lekarskiego i usprawiedliwiający wydanie decyzji o braku prawa do zasiłku lub decyzji o zwrocie pobranych nienależnie z winy ubezpieczonego, w tym wskutek uniemożliwienia badań kontrolnych i utraty prawa do zasiłku od dnia następującego po dniu wyznaczonych badań (postanowienie SN z 7.03.2019r. III UZP 1/18).

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe, niezdolność ubezpieczonej do pracy w spornym okresie była związana ze schorzeniami kręgosłupa. Na uwagę Sądu zasługiwał fakt, że ubezpieczona w związku z chorobą przebywała przez dłuższy czas na zwolnieniu lekarskim. ZUS zdecydował się przeprowadzić badanie pod koniec zwolnienia lekarskiego ubezpieczonej, tj. 30 października 2020 roku. ZUS przesyłając korespondencję przez operatora pocztowego na adres z zaświadczenia lekarskiego, podjął próbę wezwania ubezpieczonej na badanie lekarskie, które miało zostać przeprowadzone przez lekarza orzecznika ZUS. Z przesłuchania ubezpieczonej jednoznacznie wynika, że nie otrzymała ona wezwania, ponieważ od grudnia 2018 roku nie mieszkała pod adresem ul. (...), (...)-(...) R.. Na uwagę Sądu zasługuje fakt, że ubezpieczona niejednokrotnie informowała ZUS o zmianie swojego adresu zamieszkania. Nadto płatnik składek w zaświadczeniu poinformował, że ubezpieczona przebywała pod adresem ul. (...), (...)-(...) R.. Mimo tego, wezwanie jak i późniejsza decyzja zostało pozostawione w skrzynce oddawczej ubezpieczonej na nieaktualny adres. Nie można więc zarzucić ubezpieczonej, że odebrała korespondencję, pod adresem, pod którym od dłuższego czasu nie mieszkała. Nadto, ubezpieczona nie miała bezpośredniego wglądu w treść zwolnienia i poinformowania o błędzie odnośnie adresu z uwagi na to, że zwolnienie zostało wystawione w formie elektronicznej. ZUS doręczając wezwania na badanie był zobowiązany doręczyć korespondencję tak, aby ubezpieczona mogła stawić się na badanie u lekarza orzecznika ZUS we wskazanym terminie. W związku z powyższym, nie można było wymagać, by ubezpieczona stawiła się na termin badania o którym nie wiedziała.

W ocenie Sądu, jeśli Zakład Ubezpieczeń Społecznych zawarł z Pocztą Polską S.A. taką umowę, na podstawie której doręczenie przesyłek odbywa się w ten sposób, że doręczyciel „za doręczenie przesyłki poleconej” uznaje wrzucenie przesyłki do skrzynki odbiorczej bez jakiegokolwiek nawet sprawdzenia, czy pod danym adresem mieszka adresat przesyłki, to ZUS musi liczyć się z faktem, że tego rodzaju doręczenia będą kwestionowane, gdyż nie spełniają podstawowych zasad doręczenia tego rodzaju przesyłek. Zdaniem Sądu nieusprawiedliwionym jest nawet tzw. stan epidemii (jeśli nawet doręczycielowi pozwalają na to przepisy, to ZUS powinien wypracować własne sposoby potwierdzenia doręczenia). W szczególności, że wezwania dotyczą bliskich terminów badań, a nie można oczekiwać, że ktoś codziennie będzie sprawdzał swoją skrzynkę pocztową.

W związku z tym nie można było zarzucić ubezpieczonej winy w postaci niestawiennictwa na terminie badania we właściwym terminie, gdyż nie otrzymała wezwania prawidłowo i w terminie. Przedstawiona przez ubezpieczoną argumentacja co do powodu nieodebrania korespondencji przed datą badania jest zdaniem Sądu przekonywująca, logiczna i wiarygodna, co znajduje potwierdzenie także w szeroko zakreślonych działaniach ubezpieczonej starającego się wyjaśnić zaistniałą sytuację.

Na marginesie Sąd wskazuje, że w wyroku z dnia 21 czerwca 2001 roku Sąd Apelacyjny w Katowicach stwierdził, że organ rentowy niewątpliwie ma obowiązek kontrolowania zaświadczeń lekarskich w trybie art. 59 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby, aby zapobiegać nadużyciom czy piętnować korupcyjne praktyki. Osoby wszczynające takie kontrole i lekarze orzecznicy powinny jednakże wziąć pod uwagę koszty społeczne ich decyzji. Celowość toczenia sporu o 37 złotych w porównaniu z poniesionymi kosztami setek, czy nawet tysiąca złotych, wydanych na proces z pieniędzy podatników wypacza sens tego przepisu. W uzasadnieniu Sąd Apelacyjny wskazał, że w takich okolicznościach realizacja art. 59 ustawy jest sprzeczna z zamiarem ustawodawcy oraz wykładnią celowościową przepisu (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21 czerwca 2001r. o sygn. III AUa 2552/00). Sąd Rejonowy w pełni podziela w/w stanowisko Sądu Apelacyjnego. W rozpoznawanej sprawie zwolnienie lekarskie kończyło się 3 listopada 2020 roku, a termin badania wyznaczono na 30 października 2020 roku, a więc kontrola dotyczyła czterech dni niezdolności do pracy.

Wobec powyższego, Sąd uznał, iż nieobecność ubezpieczonej na badaniu lekarskim orzecznika ZUS była usprawiedliwiona i nie miała charakteru zawinionego.

Mając na uwadze powyższe Sąd, działając na podstawie przytoczonych przepisów i art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej K. C. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 31 października 2020 roku do 3 listopada 2020 roku.