Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wiesław Jakubiec

Sędziowie/Ławnicy: -/-

Protokolant : starszy protokolant sądowy Izabela Niedobecka-Kępa

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2017 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy R. L.

przy udziale zainteresowanego ./.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołań R. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 16 września 2015 roku

sygn. 340000/ (...)

z dnia 9 maja 2016 roku

sygn. 340000/ (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 16 września 2015 r. w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu R. L. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 20 listopada 2014 r. do 27 stycznia 2015 r. oraz od 23 lutego 2015 r. do 14 maja 2015 r. z tytułu zatrudnienia w zakładzie (...) Sp. z o.o. w Ś. oraz zwalnia ubezpieczonego od zwrotu pobranego zasiłku chorobowego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 20.836,98 zł;

2.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 9 maja 2016 r. w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu R. L. prawo do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 15 maja 2015 r. do 30 czerwca 2015 r. z tytułu zatrudnienia w zakładzie (...) Sp. z o.o. w Ś. oraz zwalnia ubezpieczonego od zwrotu pobranego świadczenia rehabilitacyjnego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 8.184,93 zł;

3.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego kwotę 300,00 zł (trzysta złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie odwołania od decyzji z dnia 16 września 2015 r.;

4.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego kwotę 540,00 zł (pięćset czterdzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie odwołania od decyzji z dnia 9 maja 2016 r.

Sygn. akt V U 77/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 września 2015 roku, znak (...) - (...), nr sprawy (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. pozbawił ubezpieczonego R. L. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 20 listopada 2014 roku do 27 stycznia 2015 roku oraz od 23 lutego do 14 maja 2015 roku z tytułu zatrudnienia w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś., a także zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego z odsetkami w łącznej kwocie 20.836,98 zł (20.051,42 zł z funduszu chorobowego tytułem należności głównej oraz 785,56 zł tytułem odsetek). W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż w ww. okresie ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby i otrzymał zasiłek chorobowy, jednakże otrzymane zwolnienie lekarskie wykorzystywał w sposób niezgodny z przeznaczeniem – w sposób wskazany w protokole sporządzonym z urzędu. (vide akta organu rentowego tom I k.51-53)

Decyzją z dnia 9 maja 2016 roku, znak (...) - (...), nr sprawy (...), sprostowaną postanowieniem z dnia 16 maja 2016 roku, znak (...)-2016 - (...), nr sprawy (...) organ rentowy pozbawił ubezpieczonego prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 15 maja do 30 czerwca 2015 roku z tytułu zatrudnienia w spółce (...), a także zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego z odsetkami w łącznej kwocie 8184,93 zł (7682,15 zł z funduszu chorobowego tytułem należności głównej oraz 502,78 zł tytułem odsetek). W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż w ww. okresie ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby i otrzymał świadczenie rehabilitacyjne, które wykorzystywał w sposób niezgodny z przeznaczeniem – w sposób wskazany w protokole sporządzonym z urzędu. (vide akta organu rentowego tom II k.55-57)

W odwołaniach ubezpieczony wniósł o przyznanie zasiłku oraz zwolnienie z obowiązku jego zwrotu, a także zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Przyznał, iż brał udział w posiedzeniach rad nadzorczej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej, jednakże podniósł, iż nie stanowi to pracy zarobkowej. Należność za udział w posiedzeniach nie ma charaktery wynagrodzenia, lecz stanowi ryczałt rekompensujący poświęcony czas i poniesione koszty. Nadto, udział w posiedzeniach był społeczną działalnością i nie sprzeciwiał się celowi zwolnienia lekarskiego oraz nie utrudniał procesu leczenia. (vide k.2-3 oraz akta sprawy przyłączonej V U 155/16 k.2-3)

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie i podtrzymał stanowisko wyrażone w decyzjach. (vide k.6-7 oraz akta sprawy przyłączonej V U 155/16 k.5-6)

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony R. L. jest pracownikiem (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. i otrzymywał zasiłek chorobowy w okresach od 20 listopada 2014 roku do 27 stycznia 2015 roku oraz od 23 lutego do 14 maja 2015 roku, a także świadczenie rehabilitacyjne w okresie od 15 maja do 31 lipca 2015 roku. Ubezpieczony nie był pouczany o skutkach wykonywania pracy w trakcie zwolnienia lekarskiego.

Ubezpieczony jest także członkiem rady nadzorczej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej od dnia 31 maja 2014 roku. Ubezpieczony uczestniczył w posiedzeniach rady nadzorczej w dniach 25 listopada, 8-10 i 29 grudnia 2014 roku, 12 i 27 stycznia, 24 lutego, 10 i 24 marca, 14 i 28 kwietnia oraz 7 maja 2015 roku i otrzymywał z tego tytułu wynagrodzenie ryczałtowe. Jednakże, brak uczestnictwa w posiedzeniu nie miał wpływu na wysokość ryczałtu.

Jako członek komisji rady nadzorczej uczestniczył również w odbiorach technicznych urządzeń dźwigowych w dniach 4 grudnia 2014 roku, 26 stycznia, 20 marca, 13 kwietnia, 11 i 15 maja oraz 1 czerwca 2015 roku. Rola ubezpieczonego w trakcie odbioru sprowadzała się do wizualnego sprawdzenia poprawności zamontowania dźwigu i poszczególnych przystanków kabiny. Sprawdzenie każdego dźwigu trwało 10-20 minut. Ubezpieczony jeździł windą, lecz nie udawał się do maszynowni. W ciągu jednego dnia odbierano od 1 do 3 dźwigów. Ubezpieczony nie otrzymywał dodatkowego wynagrodzenia za dokonywane odbiory.

Dowód: wydruk konta ubezpieczonego korespondencja pomiędzy organem rentowym i (...), listy obecności, korespondencja pomiędzy organem rantowym i spółką (...), protokoły odbioru – akta organu rentowego tom I k.5-47, tom II k.1, 5-51; zeznania świadka J. K. k.197 verte-198; zeznania świadka M. S. k.211-211 verte; przesłuchanie stron – ubezpieczonego k.20 verte-21, 83 verte-94, 198-198 verte

W protokole sporządzonym z urzędu dnia 16 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, iż w okresie orzeczonej niezdolności do pracy z powodu choroby od 20 listopada 2014 roku do 27 stycznia 2015 roku, od 23 lutego do 14 maja 2015 roku ubezpieczony brał udział w posiedzeniach rady nadzorczej (...).

W protokole sporządzonym z urzędu dnia 9 maja 2016 roku organ rentowy stwierdził, iż w trakcie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego w okresie od 15 maja do 30 czerwca 2015 roku ubezpieczony jako członek komisji (...) uczestniczył w odbiorach technicznych urządzeń dźwigowych.

Dowód: protokoły sporządzone z urzędu – akta organu rentowego tom I k.55-56, tom II k.53-54

Decyzją z dnia 16 września 2015 roku, znak (...) - (...), nr sprawy (...) organ rentowy pozbawił ubezpieczonego prawa do zasiłku chorobowego za okres od 20 listopada 2014 roku do 27 stycznia 2015 roku oraz od 23 lutego do 14 maja 2015 roku z tytułu zatrudnienia w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś., a także zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego z odsetkami w łącznej kwocie 20.836,98 zł (20.051,42 zł z funduszu chorobowego tytułem należności głównej oraz 785,56 zł tytułem odsetek). W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż w ww. okresie ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby i otrzymał zasiłek chorobowy, jednakże otrzymane zwolnienie lekarskie wykorzystywał w sposób niezgodny z przeznaczeniem – w sposób wskazany w protokole sporządzonym z urzędu.

Decyzją z dnia 9 maja 2016 roku, znak (...) - (...), nr sprawy (...), sprostowaną postanowieniem z dnia 16 maja 2016 roku, znak (...)-2016 - (...), nr sprawy (...) organ rentowy pozbawił ubezpieczonego prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 15 maja do 30 czerwca 2015 roku z tytułu zatrudnienia w spółce (...), a także zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego z odsetkami w łącznej kwocie 8184,93 zł (7682,15 zł z funduszu chorobowego tytułem należności głównej oraz 502,78 zł tytułem odsetek). W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż w ww. okresie ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby i otrzymał świadczenie rehabilitacyjne, które wykorzystywał w sposób niezgodny z przeznaczeniem – w sposób wskazany w protokole sporządzonym z urzędu.

Dowód: decyzje organu rentowego z 16 września 2015 roku oraz 9 maja 2016 roku, postanowienie organu rentowego z 16 maja 2016 roku – akta organu rentowego tom I k.51-53, tom II k.55-60

Ubezpieczony cierpi na sarkoidozę w postaci płucnej i z powodu tej choroby korzystał ze zwolnień lekarskich oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Jednakże, udział w sporadycznych posiedzeniach rady nadzorczej nie przyczynił się do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego, nie spowodował wydłużenia leczenia i nie stanowił zagrożenia dla osób mających kontakt z ubezpieczonym. S. w postaci płucnej ustępuje samoistnie najczęściej po upływie 2 lat i nie wymaga leczenia. Chory otrzymuje zwolnienie lekarskie jedynie w celu kontroli stanu zdrowia i obserwacji schorzenia. Przyjmowanie leków następuje jedynie w przypadku pogorszenia i wystąpienia powikłań, do czego jednakże nie doszło w przypadku ubezpieczonego.

Dowód: dokumentacja medyczna k.33-49 verte, opinia biegłego pulmonologa dr n. med. A. B. wraz z opinią uzupełniająca k.55-58,

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci ww. dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne, wzajemnie ze sobą korelujące i rzeczowe, jak również w oparciu o dowód z zeznań świadków i przesłuchania stron ograniczonego do przesłuchania ubezpieczonej oraz co do zasady dowodu z opinii biegłego, które wraz z dowodami z dokumentów wzajemnie się uzupełniają tworząc wyrazisty obraz całości sprawy.

Sąd nie podzielił przy tym zastrzeżeń do protokołu zgłoszonych przez ubezpieczonego w trybie art. 162 k.p.c. odnośnie do dopuszczenia dowodów na okoliczności związane z dokonywaniem przez ubezpieczonego odbiorów urządzeń dźwigowych, co miało w ocenie ubezpieczonego doprowadzić do naruszenia z art. 232 zd. 2 k.p.c. w zw. z art. 321 § 1 k.p.c. (vide k.197 verte). Decyzja organu rentowego z dnia 9 maja 2016 roku odnosiła się do ww. okoliczności, bowiem w swoim uzasadnieniu powoływała się na protokół sporządzony z urzędu, który natomiast ujawniał, iż ubezpieczony jako członek komisji (...) uczestniczył w odbiorach technicznych urządzeń dźwigowych. Nadto, ustalenie tej okoliczności stanowiło wypełnienie wskazań co do uzupełnienia postępowania dowodowego zawartych w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 26 stycznia 2017 roku, sygn. akt IX Ua 33/16, którymi to wskazaniami tut. Sąd był związany zgodnie z art. 386 § 6 k.p.c.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2014 r. poz. 159 j.t.) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Natomiast na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy zasiłkowej świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.

Przepis art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej stanowi przy tym, iż ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Z mocy art. 22 ustawy przepis ten stosuje się odpowiednio także do świadczenia rehabilitacyjnego.

Jednocześnie, z przepisu art. 17 ustawy zasiłkowej wynikają dwie niezależne przesłanki utraty prawa do zasiłku: 1) wykonywanie pracy zarobkowej w okresie niezdolności do pracy; 2) wykorzystanie zwolnienia w sposób niezgodny z jego celem. Do utraty prawa do zasiłku wystarczy zaistnienie jednej z nich (zob. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 3 marca 2010 r., III UK 71/09, Legalis numer 325854).

Ubezpieczony nie utracił prawa do zasiłku chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego za ww. okresy.

Organ rentowy nie wskazał jednoznacznie czy odmówił ubezpieczonemu prawa do ww. świadczeń z powodu wykonywania pracy zarobkowej, czy też z powodu wykorzystywania zwolnienia w sposób niezgodny z jego celem. Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż wykonywanie pracy zarobkowej, niezależnie od jej wpływu na stan zdrowia ubezpieczonego, stanowi samodzielną negatywną przesłankę (podstawę) utraty prawa do zasiłku chorobowego (zob. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2008 r., II UK 26/08, Legalis numer 178589), a pracą w rozumieniu przepisu art. 17 ust. 1 ustawy jest praca w potocznym tego słowa znaczeniu, w tym także wykonywanie różnych czynności na podstawie różnych stosunków prawnych – stosunku pracy, stosunków o charakterze cywilnoprawnym, a także prowadzenie własnej działalności gospodarczej, samozatrudnienie (zob. post. Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2012 r., I UK 70/12, Legalis numer 537257). Jednakże, uczestnictwo w posiedzeniach rady nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej jest formą społecznej działalności niektórych członków spółdzielni mieszkaniowej podejmowanej w interesie i na rzecz wszystkich pozostałych osób będących członkami tego dobrowolnego i samorządnego zrzeszenia. Tym samym ryczałt miesięczny przewidziany statutem uznać można jedynie za pewną rekompensatę czasu poświęconego na wykonywanie tych dodatkowych zadań przez niektórych tylko członków spółdzielni mieszkaniowej, bo trudno mu przydać charakter świadczenia wzajemnego za wykonywanie pracy w charakterze członka rady nadzorczej. Ze względu na specyfikę spółdzielni mieszkaniowej, udział w posiedzeniach jej rady nadzorczej, jakkolwiek uprawniający do otrzymania (…) ryczałtu miesięcznego, nie może być (…) uznany za pracę zarobkową w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej (zob. uzasadnienie wyr. Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2009 r., I UK 140/09, LEX nr 564767, M.P.Pr. 2010/6/318‑319; por. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 2014 r., II UK 274/13, LEX nr 1455233). Ryczał otrzymywany przez ubezpieczonego z tytułu członkowstwa w radzie nadzorczej nie był uzależniony od okoliczności faktycznego uczestnictwa w posiedzeniach, a tym samym, uczestnictwo ubezpieczonego w tych posiedzeniach nie stanowiło wykonywania pracy zarobkowej. Pracy zarobkowej nie stanowiły również czynności związane z odbiorem urządzeń dźwigowych, bowiem za ich wykonywanie ubezpieczony nie otrzymywał jakichkolwiek należności.

Jednocześnie, przeprowadzone postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, iż udział w sporadycznych posiedzeniach rady nadzorczej nie przyczynił się do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego, nie spowodował wydłużenia leczenia i nie stanowił zagrożenia dla osób mających kontakt z ubezpieczonym. Ubezpieczony cierpi na sarkoidozę w postaci płucnej i z powodu tej choroby korzystał zarówno ze zwolnień lekarskich jak i świadczenia rehabilitacyjnego. Jednakże, sarkoidoza w postaci płucnej ustępuje samoistnie najczęściej po upływie 2 lat i nie wymaga leczenia. Chory otrzymuje zwolnienie lekarskie jedynie w celu kontroli stanu zdrowia i obserwacji schorzenia. Przyjmowanie leków następuje jedynie w przypadku pogorszenia i wystąpienia powikłań, do czego jednakże nie doszło w przypadku ubezpieczonego. Ustalając okoliczności zgodności uczestnictwa w posiedzeniach z celem zwolnienia lekarskiego Sąd w pełni podzielił główną opinię biegłego pulmonologa dr n. med. A. B., jako wydaną przez osobę będącą specjalistą w zakresie schorzeń występujących u ubezpieczonego. Podkreślenia przy tym wymaga, iż żadna ze stron, a zwłaszcza organ rentowy nie wnosiły jakichkolwiek zastrzeżeń do tej opinii.

Jednakże, Sąd nie dał wiary opinii uzupełniającej biegłego A. B. oraz jego ustnym wyjaśnieniom wydanych co do zgodności dokonywania przez ubezpieczonego odbiorów urządzeń dźwigowych z celem zwolnienia lekarskiego oraz świadczenia rehabilitacyjnego (vide k.112-113, 198 verte-199). Biegły w sposób nieuprawniony ocenił wiarygodność zabranego przez Sąd materiału dowodowego w postaci zeznań świadków i przesłuchania stron i wydał opinię uzupełniającą oraz udzielił ustnych wyjaśnień na podstawie własnych niczym niepotwierdzonych przypuszczeń, mimo iż zakreślona teza dowodowa zobowiązywała biegłego do przyjęcia okoliczności dokonywania odbioru w sposób opisany przez świadków i ubezpieczonego (vide k.108 verte, 197 verte). Tym samym, Sąd podzielił zastrzeżenia do opinii uzupełniającej zgłoszone przez ubezpieczonego (vide k.127-128), bowiem biegły oparł swoje wnioski na podstawie okoliczności, które nie stanowiły części ustalonego stanu faktycznego sprawy.

W związku z powyższym, zasadnym stało się przyjęcie, iż dokonywanie odbiorów nie stanowiło czynności pozostających w sprzeczności z celem zwolnienia lekarskiego oraz świadczenia rehabilitacyjnego, bowiem rola ubezpieczonego w trakcie odbiorów sprowadzała się jedynie do wizualnego sprawdzenia poprawności zamontowania dźwigu i poszczególnych przystanków kabiny. Jednocześnie, w ciągu jednego dnia odbierano od 1 do 3 dźwigów, a sprawdzenie każdego dźwigu trwało maksymalnie 20 minut. Takich odbiorów w miesiącu było od 1 do 2 razy. Odbiory odbywały się w warunkach nie stanowiących zagrożenia dla zdrowia ubezpieczonego (w ogrzewanych blokach) i nie wymagały od niego ani pośpiechu ani wysiłku fizycznego. Ubezpieczony jeździł co do zasady tylko urządzeniami dźwigowymi wobec których Urząd Dozoru Technicznego wydał atest i które po sprawdzeniu pod względem technicznym zostały dopuszczone przez ten Urząd do użytkowania. Udział ubezpieczonego w odbiorach miał dobry wpływ na jego stan psychiczny, w związku z jego poważnymi wówczas problemami osobistymi.

W konsekwencji, ubezpieczony nie jest zobowiązany do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego. Zgodnie bowiem z art. 84 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1442 j.t. ze zm.) zwrotowi podlegają jedynie świadczenia pobrane nienależnie, przez które należy rozumieć: 1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania; 2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia. Jednakże, prawo ubezpieczonego do świadczeń nie ustało, a okoliczności niniejszej sprawy w żadnym stopniu nie wskazują, by świadczenia zostały przyznane lub wypłacone na skutek wprowadzenia organu rentowego w błąd.

Mając na uwadze powyższe ustalenia faktyczne i rozważania prawne, działając na podstawie przywołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżone decyzje w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do zasiłku chorobowego za okres od 20 listopada 2014 roku do 27 stycznia 2015 roku i od 23 lutego do 14 maja 2015 roku oraz prawo do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 15 maja do 30 czerwca 2015 roku, a także zwolnił ubezpieczonego z obowiązku zwrotu pobranego zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego wraz z odsetkami w łącznych kwotach odpowiednio 20.836,98 zł i 8184,93 zł.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialnością za wynik sprawy i na podstawie § 9 ust. 2 i § 10 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) oraz § 12 ust. 2 i § 13 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013 r., poz. 461 j.t.), mając na względzie daty wniesienia odwołań oraz uwzględniając koszty postępowania apelacyjnego. Organ rentowy przegrał spór z ubezpieczonym, wobec czego winien zwrócić na jego rzecz koszty zastępstwa procesowego.