Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 sierpnia 2023r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR Jerzy Cisowski

Protokolant: Marzena Papiernik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2023r. w R.

sprawy z powództwa małoletniej A. K. działającej przez matkę B. K. (1)

przeciwko K. K. (1)

o podwyższenie alimentów

1)  zasądza od K. K. (1) podwyższone alimenty po 1600 zł (jeden tysiąc sześćset złotych) miesięcznie na rzecz jego córki A. K., płatne począwszy od 1 sierpnia 2023 roku z góry do 10 - tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi do rąk matki B. K. (1), a to w miejsce alimentów ustalonych przez Sąd Okręgowy w Gliwicach OZ w R. wyrokiem z dnia 8 grudnia 2016 roku w sprawie o sygn. II RC 1083/16;

2)  nadaje rygor natychmiastowej wykonalności wyroku w punkcie 1;

3)  umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zabezpieczenie, wobec wydania wyroku;

4)  oddala powództwa w pozostałej części;

5)  pobiera od K. K. (1) 500 zł (pięćset złotych) na rzecz Skarbu Państwa opłaty od zasądzonej kwoty podwyższonych alimentów;

6)  zasądza od K. K. (1) na rzecz A. K. 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) płatne do rąk ich matki B. K. (1) tytułem kosztów procesu w postaci wynagrodzenia adwokata.

Sygn. akt IV RC 102/23

UZASADNIENIE

Wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 8 sierpnia 2023 roku

Małoletnia powódka A. K. reprezentowana przez matkę B. K. (1) pozwem z dnia 27 lutego 2023 r. wniosła o zasądzenie od pozwanego K. K. (1) alimentów po 1900 zł miesięcznie, a to w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach sygn. II RC 1083/16, wydania wyroku zaocznego w przypadku nie stawienia się pozwanego, oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że od czasu zasądzenia alimentów minęło 7 lat, w tym czasie w istotny sposób wzrosły koszty utrzymania małoletniej, która rozpoczęła naukę w szkole podstawowej, chętnie uczestniczy w zajęciach pozalekcyjnych, w tym w nauce języka angielskiego oraz w treningach siatkówki. Małoletnia powódka stale korzysta z opieki stomatologicznej. Małoletnia powódka zamieszkuje wraz z matką w lokalu wynajmowanym z Zasobów (...) w R.. Matka małoletniej powódki pracuje i otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 4500 złotych. Kwota, której domaga się małoletni powódka nie jest wygórowana i mieści się w uzasadnionych potrzebach małoletniej ( k. 3-18).

W odpowiedzi na pozew pozwany domagał się oddalenia powództwa w całości, zasądzenia od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych wraz z odsetkami oraz rozpoznania sprawy pod nieobecność pozwanego i jego pełnomocnika. W uzasadnieniu wskazano, że pozwany nie ma możliwości zaspokajania potrzeb małoletniej powódki w wyższym zakresie. Od czasu ostatniego ustalenia alimentów możliwości zarobkowe i finansowe pozwanego uległy pogorszeniu. Pozwany nadto oprócz comiesięcznego łożenia alimentów podejmuje osobiste starania o wychowanie małoletniej, gdy ta przebywa u niego, przekazuje również na jej rzecz dodatkowe środki finansowe. W 2016 roku pozwany był zatrudniony w K. w R. na stanowisku Zastępcy Naczelnika Wydziału Kryminalnego. Po rozwodzie pozwany zmuszony był do wynajęcia mieszkania, do czasu aż nabył mieszkanie na własność. Aktualnie pozwany otrzymuje świadczenie emerytalne. Pozwany przeszedł na emeryturę w związku z pogarszającym się stanem zdrowia. Wymiar świadczenia stanowi jedynie procent dotychczas otrzymywanego wynagrodzenia, obecnie jest to kwota 6031,38 zł, która jest podwyższona o 15 % podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa powstałego w związku ze służbą. Jest to podwyższenie jedynie tymczasowe. Pozwany rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie ubezpieczeń, którą prowadzi do dnia dzisiejszego. W 2019 roku pozwany zawarł związek małżeński z B. K. (2), z którą zamieszkał. Obecnie prowadzi gospodarstwo domowe z małżonką, dwójką dzieci małżonki z poprzedniego małżeństwa, oraz ze wspólnymi dziećmi – A. lat 3 i A. lat 11 (małoletnią powódką). Dochody pozwanego pozwalają na konieczne utrzymanie rodziny oraz małoletniej powódki, jednak nie wystarczają na pokrycie wszystkich wydatków, w szczególności zwiększenia kwoty alimentów o 1000 zł miesięcznie. Pozwany cierpi na zwyrodnienie kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym, w związku z czym poddał się dwóm operacjom. Cierpi również na przewlekły ból. Pozostaje pod stałą opieką poradni ortopedycznej, neurochirurgicznej i neurologicznej. Wskazano, że pozostali członkowie rodziny pozwanego również cierpią na różne przypadłości, które wymagają nakładów na zdrowie. Nadto wskazano, że matka małoletniej powódki pominęła fakt, że wraz z nią i małoletnią powódką zamieszkuje również obecny partner matki oraz jego małoletni syn. Matka małoletniej powódki korzysta z różnego rodzaju świadczeń na małoletnią, natomiast pozwany łoży na utrzymanie córki kwotę większą niż zasądzona w wyroku rozwodowym, opłaca w całości córce naukę pływania oraz naukę jazdy konnej, w tym koszt instruktora, sprzętu i dojazdu. Małoletnia powódka ma u pozwanego w pełni wyposażony pokój, kompletne ubrania na każdą porę. Pozwany podkreślił, że nie miał żadnego wpływu na wybór prywatnej szkoły małoletniej, do której uczęszcza. Jednocześnie pozwany stara się redukować koszty życia w każdym zakresie. Pozwany nigdy nie uchylał się od płacenia alimentów na rzecz małoletniej, co czyni regularnie i w pełni respektuje wykonywanie kontaktów z małoletnią. Wobec powyższego zasądzenie od pozwanego dalszej kwoty 1000 zł będzie stanowiło dla pozwanego zobowiązanie niemożliwe do wykonania (k. 39-244).

W piśmie procesowym z 19 czerwca 2023 roku strona powodowa domagała się wydania postanowienia o zabezpieczeniu poprzez zasądzenie od pozwanego K. K. (2) na rzecz małoletniej A. K. alimentów w kwocie 1600 zł płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki małoletniej z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w terminie płatności którejkolwiek z rat na czas trwania postępowania. Na uzasadnienie wskazano, że matki małoletniej powódki nie stać na zaspokojenie potrzeb małoletniej w podstawowym zakresie i zmuszona jest korzystać z pomocy finansowej swojej rodziny. Podniesiono, że w 2020 roku matka małoletniej powódki pozostawała bez pracy, pozwany zaś w żadnym większym zakresie nie partycypował w kosztach utrzymania córki. Pozwany żyje na wysokim poziomie. Z informacji jakie posiada matka małoletniej powódki wynika, że łączny dochód pozwanego wynosi minimum 10.000 złotych miesięcznie (k. 246-270).

Na posiedzeniu w dniu 4 lipca 2023 roku matka małoletniej powódki podtrzymała żądanie pozwu, jednocześnie uzupełniono jego treść o wskazanie, że żądanie podwyższenia alimentów winno być rozpatrzone od dnia wniesienia pozwu. Nie wypowiedziano się w zakresie wniosku o zabezpieczenie. Pozwany wnosił o oddalenie powództwa oraz oddalenie wniosku o zabezpieczenie ( k. 272).

Pismem z dnia 14 lipca 2023 roku pozwany wniósł o oddalenie wniosku o zabezpieczenie. W uzasadnieniu wskazano, że roszczenie nie zostało uprawdopodobnione. Kwota, której domaga się powódka tj. łącznie 3800 złotych nie odpowiada racjonalnym, uzasadnionym i koniecznym kosztom utrzymania małoletniej. Matka małoletniej wskazała, że do podstawowych kosztów utrzymania małoletniej zalicza paliwo, które jest niezbędne na dojazdy do szkoły i inne zajęcia. Tymczasem to matka małoletniej zmieniła jej szkołę bez uzgodnienia z pozwanym. Małoletnia może korzystać z transportu publicznego. Pozwany zakwestionował również fakt pozostawania matki małoletniej powódki bez zatrudnienia przez okres ok. pół roku. Jednocześnie wskazał, że sam posiada orzeczenie o przeciwwskazaniach do podjęcia pracy zawodowej, zaprzeczył także by żył na wysokim poziomie ( k. 274-284).

Pismem z dnia 14 lipca 2023 roku strona powodowa podtrzymała swoje stanowisko w sprawie tj. wniosła o zasądzenie alimentów w kwocie 1900 zł miesięcznie począwszy od dnia wniesienia pozwu. Jednocześnie podtrzymała wniosek o zabezpieczenie oraz zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa adwokackiego. W uzasadnieniu wskazano, że od czasu orzeczenia o alimentach minęło 7 lat i niewątpliwie potrzeby małoletniej powódki znacznie wzrosły. Wskazano, że pozwany dodatkowo partycypuje w kosztach utrzymania małoletniej powódki sporadycznie. Z samego wyliczenia dochodów pozwanego, bez uwzględnienia dochodów jego żony, wynika, że wynosi on 12 000 zł miesięcznie, zatem kwota alimentów żądanych przez powódkę mieści się w możliwościach zarobkowych i majątkowych pozwanego. Podkreślono również, że stan zdrowia żony pozwanego i jej dzieci pozostaje bez znaczenia dla określenia obowiązku alimentacyjnego pozwanego na rzecz małoletniej powódki, podobnie jak zobowiązania kredytowe, które nie wyprzedzają obowiązku alimentacyjnego ( k. 285-287).

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia powódka A. K. pochodzi z małżeństwa pozwanego i B. K. (1). Małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. na mocy wyroku z dnia 8 grudnia 2016 roku sygn. II RC 1083/26.

Na mocy tego wyroku pozwany K. K. (2) został zobowiązany do płacenia na rzecz małoletniej powódki A. K. alimentów w kwocie po 900 zł (dziewięćset złotych) miesięcznie, płatnych do 10 – tego dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki B. K. (3) z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat.

W chwili ostatniego orzekania o alimentach na rzecz małoletniej miała 4 lata. Nie uczęszczała na zajęcia dodatkowe. Nie chorowała poważnie. Nie uprawiała intensywnie sportu. Rozwijała się prawidłowo.

Ojciec małoletniej był zatrudniony w Komendzie Miejskiej Policji w R. na stanowisku Zastępcy Naczelnika Wydziału Kryminalnego. Po rozwodzie pozwany wynajął mieszkanie, w którym zamieszkał.

Matka małoletniej powódki po rozwodzie zamieszkała wraz z małoletnią u swojej babci J. K..

Małoletnia powódka ma obecnie 11 lat, jest uczennicą V klasy szkoły podstawowej. W roku 2023 zmieniła szkołę. Obecnie uczęszcza do U.. Pozwany nie sprzeciwiał się wyborowi szkoły. Małoletnia mieszka wraz z matką. Nie choruje przewlekle. Małoletnia posiada szereg zainteresowań i chętnie bierze udział w różnych aktywnościach. Uczęszcza na zajęcia dodatkowe z języka angielskiego oraz na treningi z siatkówki. Regularnie korzysta z wizyt u stomatologa z uwagi na problemy z uzębieniem oraz wymaga regularnej diagnostyki w kierunku morfologii.

Miesięczne koszty utrzymania małoletniej powódki obejmują: czesne za szkołę 90 zł miesięcznie, wydatki szkolne 200 zł, zajęcia z języka angielskiego 210 zł, treningi siatkówki 40,00 zł, suplementy diety 45 zł, wycieczki, kino, basen, zabawki 200 zł, ubrania w tym mundurek szkolny, strój sportowy, obuwie zmienne do szkoły 400 zł, wyżywienie ok. 700 zł, środki czystości i kosmetyki ok. 200 zł, Internet 100 zł.

Małoletnia powódka wraz z matką w 2018 roku zamieszkały osobno, w mieszkaniu znajdującym się w zasobach Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w R. przy ul. (...) w R.. Koszty utrzymania lokalu, w którym zamieszkuje małoletnia wynoszą: czynsz, woda, śmieci ok. 475 zł miesięcznie, gaz 55 zł, prąd 45 zł.

Matka małoletniej ponosi koszty utrzymania samochodu oraz paliwa, w związku z dojazdami do szkoły, na zajęcia dodatkowe, spotkania z rówieśnikami w kwocie ok. 500 zł miesięcznie.

Matka małoletniej od 01 sierpnia 2020 toku do 12 lutego 2021 roku była zatrudniona w (...) SA, natomiast od maja 2022 roku jest zatrudniona w (...) S.A. z siedzibą we W.. Obecnie otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w kwocie 4500 zł netto.

Pozwany K. K. (2) pobiera emeryturę policyjną w wysokości 6320 zł miesięcznie. Zamieszkuje w domu jednorodzinnym. Pozostaje od 2019 roku w związku małżeńskim z B. K. (3) (poprzednio K.). Żona pozwanego pracuje w Komendzie Miejskiej Policji w R., w związku z zatrudnieniem otrzymuje wynagrodzenie w kwocie ponad 3300 zł miesięcznie. Oprócz tego żona pozwanego jest zatrudniona w iQonse. Otrzymuje alimenty na dwójkę dzieci w łącznej wysokości 1200 złotych miesięcznie. Pozwany zamieszkuje także z dwójką nastoletnich dzieci żony z poprzedniego małżeństwa, oraz wspólnym dzieckiem – A., która ukończyła 3 lata. Zarówno małżonka pozwanego jak i małoletnia córka A. wymagają nakładów na zdrowie.

Pozwany wynajmuje mieszkanie, które zakupił w kredycie po rozwodzie położone w R. przy ul. (...). Z tego tytułu otrzymuje czynsz w kwocie 2600 złotych. Rata kredytu wynosi obecnie 2100 złotych.

Pozwany prowadzi dodatkowo działalność gospodarczą w zakresie ubezpieczeń w godzinach od 09:00 do 12:00 oraz od 13:00 do 16:00.

Od ostatniego orzeczenia o alimentach stan zdrowia pozwanego uległ pogorszeniu. Cierpi na neurastenię oraz zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym. Z tego powodu był poddany operacji w roku 2023. Pozwany jest zmuszony podawać się zabiegom rehabilitacyjnym i fizjoterapeutycznym. Stale przyjmuje środku przeciwbólowe. Pozwany posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności, z czym łączy się obniżenie zdolności do wykonywania pracy zawodowej.

Koszty związane z mieszkaniem jakie ponosi pozwany to podatek od nieruchomości w wysokości 365 zł na kwartał za dom jednorodzinny, 30 zł podatku od nieruchomości za mieszkanie. Pozwany spłaca kredyt gotówkowy w wysokości 437 zł miesięcznie.

Pozwany reguluje alimenty terminowo i regularnie. Oprócz alimentów pozwany ponosi koszty związane z wypoczynkiem małoletniej, ponosi koszt utrzymania małoletniej, gdy przebywa ona u niego, opłacał jej naukę pływania, czasami kupuje małoletniej odzież i obuwie, dopłaca do wydatków związanych z dentystą, zapewnia udział małoletniej w zajęciach organizowanych w innych miejscowościach, dopłaca do wycieczek małoletniej.

Matka małoletniej powódki nie pozostaje w stałym związku. Nie pracuje dodatkowo. Koszt utrzymania mieszkania zajmowanego wraz z małoletnią wynosi 950 złotych. Ponosi koszty dowozu córki do szkoły z O. do centrum miasta tj. 5 km, koszt kursu języka angielskiego i treningów siatkówki.

( dowód : zeznania powódki k. 272, zeznania pozwanego k. 272v, pozew z załącznikami w postaci: rachunków, zaświadczenia o zatrudnieniu k.6-7, kopii potwierdzenia zameldowania k. 8, umowy ze szkołą językową k. 11, kopiami rachunków k. 12-16, kopią wyroku II RC 1083/16, odpowiedź na pozew wraz z załącznikami w postaci: tabeli dochodów i wydatków k. 43, kopią decyzji (...) k. 48, zaświadczenia o dochodzie k. 51, kopii orzeczenia o niepełnosprawności pozwanego k.52, kopii orzeczenia k. 53-54, kopii dokumentacji medycznej pozwanego k. 55-66, kopia decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości położonej przy ul. (...) k. 68, kopia decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości położonej przy ul. (...) k.70, kopia zawiadomienia o wysokości stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi k. 72, kopie potwierdzeń przelewów i faktur k. 78-101,112-119,122-126 kopia harmonogramu spłaty kredytu w banku (...) k. 104-107)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań stron oraz w oparciu o zebrane w sprawie dokumenty, szczegółowo powyżej opisane. Sąd ocenił materiał dowodowy jako spójny, logiczny i wzajemnie się uzupełniający.

Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, nie kwestionowały przedłożonych dokumentów, a Sąd uznał przeprowadzone postępowanie dowodowe za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia.

Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro, każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 kro, uzależniając go od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć potrzeby, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym - co wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te (usprawiedliwione potrzeby uprawnionego i możliwości majątkowe oraz zarobkowe zobowiązanego) w praktyce pozostają bowiem we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69, OSNPG 1970/2/15).

Zgodnie natomiast z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przy czym chodzi tu o zmianę istotną bądź to w obszarze usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego bądź też możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego, czy też na obu tych płaszczyznach. (uchwała Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 roku III CZP 91/86).

Sąd po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 04 lipca 2023 roku odroczył posiedzenie w celu umożliwienia stronom złożenia dodatkowych pism, oraz sprecyzowania stanowiska, co do odpowiedzi na pozew. 8 sierpnia 2023 roku Sąd na podstawie art. 148 ¹ § 1 kpc rozpoznał sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdyż uznał mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.

Wysokość dotychczasowego świadczenia alimentacyjnego została ustalona ponad 7 lata temu. Przeprowadzone postępowanie wykazało przy tym istotną zmianę stosunków pomiędzy stronami, odnotowaną w płaszczyźnie uzasadnionych kosztów utrzymania uprawnionej, jak i możliwości majątkowych pozwanego.

Niezmiennym jest fakt, że małoletnia powódka nie posiada własnych możliwości zarobkowych, aby utrzymać się samodzielnie. Nie dysponuje także majątkiem, który mógłby stanowić źródło utrzymania. Wobec powyższego to na rodzicach ciąży obowiązek dostarczenia jej niezbędnych środków do życia i utrzymania. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia Sądu był również fakt, że dotychczasowe alimenty w wysokości 900 zł miesięcznie w aktualnym stanie faktycznym nie pozwalają na zaspokojenie podstawowych potrzeb małoletniej powódki, która stale się rozwija (fizycznie i intelektualnie).

Bezspornym jest, iż wraz z wiekiem zwiększają się potrzeby dziecka. Alimenty zostały ustalone na rzecz małoletniej 7 lat temu. Wówczas małoletnia miała 4 lata. Obecnie uprawniona jest uczennicą szkoły podstawowej, wykazuje liczne zainteresowania, uczestniczy w licznych zajęciach pozalekcyjnych, które łączą się z koniecznością ponoszenia większych wydatków. Nadto małoletnia powódka znajduje się w fazie intensywnego wzrostu i rozwoju, staje się dorastającą nastolatką.

W rozpatrywanym okresie zasadniczo zmieniła się również wartość nabywcza pieniądza, związana z inflacją, której wielkość wahała się i sięgała nawet 17 procent (inflacja średnioroczna w 2022 roku wg GUS wynosiła 14,4 procent). Powyższe okoliczności uzasadniają zatem zwiększenie udziału rodziców w finansowaniu potrzeb dziecka, w tym wzrost wysokości świadczeń alimentacyjnych pozwanego. Inflacja i związany z nią znaczny wzrost cen towarów oraz usług, odczuwalny przez obie strony postępowania stanowi okoliczność od nich niezależną. W rozpatrywanym okresie zwiększyły się zwłaszcza ceny żywności, paliw, opału czy odzieży.

Matka powoda spełnia swój obowiązek alimentacyjny względem córki zarówno poprzez osobistą opiekę, jak również ponosząc koszty związane z jej utrzymaniem z własnych źródeł dochodu. Zasadniczo ponosi większość kosztów utrzymania małoletniej.

Odnosząc się natomiast do sytuacji zarobkowej i majątkowej pozwanego, to w chwili obecnej jego sytuacja materialna jest dobra na tyle, by bez żadnego uszczerbku dla swojego utrzymania łożył na rzecz małoletniej powódki świadczenie alimentacyjne w wysokości 1600 zł miesięcznie. Sąd przy tym uwzględnił sytuację zdrowotną pozwanego oraz ograniczenia w podejmowaniu zatrudnienia dodatkowego.

Odnosząc się do wskazywanych zobowiązań finansowych pozwanego (np. kredytu), należy wskazać, że żadne ze zobowiązań finansowych nie wyprzedza w swej doniosłości obowiązku alimentacyjnego i nie może negatywnie rzutować na zasadność zakresu zgłoszonego w sprawie powództwa.

Zdaniem Sądu kwota raty alimentacyjnej w wysokości 1600 zł w obecnych warunkach ekonomicznych i rodzinnych pozwanego nie jest kwotą wygórowaną, nie stanowi przejawu zbytku małoletniej. Dziecko przy tym ma prawo do równiej stopy życiowej z rodzicem, a rodzic jest zobowiązany dzielić się z dzieckiem nawet najskromniejszym dochodem.

Reasumując zatem wszystkie ustalenia faktyczne i rozważania prawne Sąd doszedł do przekonania, że zgłoszone przed Sądem przez stronę powodową żądanie zwiększenia alimentów na rzecz małoletniej zasługiwało na uwzględnienie w odniesieniu do kwoty 1600 zł miesięcznie. W ocenie Sądu zasądzona kwota jest adekwatna do możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego oraz usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki. O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., natomiast datę powstania zaktualizowanego, podwyższonego obowiązku alimentacyjnego powoda na rzecz małoletniego ustalono na dzień 1 sierpnia 2023 roku (jak w punkcie 1 sentencji).

O natychmiastowej wykonalności punktu 1 wyroku Sąd orzekł na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. (jak w punkcie 2 sentencji).

Wobec wydania wyroku sąd umorzył postępowanie w zakresie wniosku o zabezpieczenie (punkt 3).

Co do dalszego żądania pozwu powództwo należało oddalić, gdyż strona powodowa nie przedstawiła przekonujących dowodów w tym zakresie. W szczególności strona powodowa nie uprawdopodobniła istotnej zmiany w zakresie kosztów utrzymania małoletniej począwszy od dnia wniesienia pozwu. Przedłożona dokumentacja w postaci rachunków i paragonów dotyczących zwyczajnych wydatków na leki, odzież, żywność i przybory szkolne, datowanych na październik 2022 roku aż do lutego 2023 roku nie uzasadniały wskazania daty wniesienia pozwu jako daty początkowej, od której ustalono wyższą ratę alimentacyjną. Nadto ustalono, że pozwany partycypuje w dodatkowych kosztach utrzymania małoletniej powódki, stąd też żądanie pozwu należało oddalić ponad ustaloną kwotę 1600 zł miesięcznie (punkt 4) .

Mając na uwadze wynik postępowania Sąd obciążył pozwanego opłatą od zasądzonej kwoty alimentów, od której strona powodowa była zwolniona (punkt 5).

Nadto Sąd stosownie do art. 98 k.p.c. oraz § 15 ust. 3 pkt 1, 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokatów z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2023r. poz. 1964 tj.) zasądził od pozwanego K. K. (1) na rzecz A. K. kwotę 3600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (jak w punkcie 6 sentencji).

SSR Jerzy Cisowski