Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2019r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR Grażyna Kursa

Protokolant: Aldona Maciończyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2019r. w R.

sprawy z powództwa małoletnich M. i C. rodzeństwa G. działających przez matkę B. G.

przeciwko L. G. (1)

o podwyższenie alimentów

oddala powództwo.

Sygn. akt IV RC 18/19

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie M. i C. rodzeństwo G. działający przez matkę B. G. domagali się od pozwanego L. G. (1) podwyższenia alimentów - z kwoty po 700 zł miesięcznie do kwoty po 900 zł miesięcznie wobec małoletniej powódki oraz z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł miesięcznie wobec małoletniego powoda. Strona powodowa wniosła również o upoważnienie matki małoletnich do odbioru świadczeń wypłacanych w zakładzie pracy pozwanego z Funduszu Socjalnego przysługujących małoletnim powodom oraz o zobowiązanie pozwanego do przekazywania małoletnim połowy przysługującego mu deputatu węglowego.

W uzasadnieniu żądania matka małoletnich wskazała, że od momentu zasądzenia ostatnich alimentów nastąpił znaczący wzrost wydatków na żywność i odzież małoletnich oraz kosztów mieszkaniowych. W dacie bowiem ustalania ostatnich alimentów małoletni wraz z matką mieszkali w mieszkaniu w bloku, obecnie natomiast zajmują dom jednorodzinny, co wpływa na wzrost kosztów utrzymania. Matka małoletnich zarabia 1500 zł netto miesięcznie, pozwany pracuje w kopalni i otrzymuje deputat węglowy. (k. 3-5)

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości, zarzucając, że od czasu ustalenia ostatnich świadczeń alimentacyjnych nie nastąpiła istotna zmiana w zakresie kosztów utrzymania małoletnich powodów. Pozwany wskazał, że był zmuszony wyprowadzić się z domu rodzinnego, w którym zamieszkała matka małoletnich z konkubentem. Pozwany kupił mieszkanie, w tym celu pożyczył pieniądze od rodziny i w zakładzie pracy. Pozwany podał, że nie otrzymuje deputatu węglowego w naturze, natomiast świadczenia socjalne, zgodnie z obowiązującym regulaminem przysługują dzieciom pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym rodziców, a wobec faktu, że pozwany nie mieszka z dziećmi i z matką powodów i nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego, powodowie nie mogą korzystać z powyższych świadczeń. Pozwany wskazał nadto, że znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, a jego dochody za okres ostatnich 6-ciu miesięcy wynoszą ok. 1462 zł netto średnio miesięcznie (k. 25-27).

Na rozprawie 24 kwietnia 2019 roku strona powodowa domagała się dodatkowo zasądzenia od pozwanego 30% nagrody barbórkowej i nagrody jubileuszowej. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa także w tym zakresie (k. 92, k. 137).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Małoletni powodowie M. G. ur. (...) i C. G. ur. (...) są dziećmi stron. Rodzice małoletnich pozostają w związku małżeńskim od 25 lutego 1995 roku, mieszkają osobno - matka małoletnich pozostaje w nieformalnym związku z innym mężczyzną i mieszka razem z dziećmi. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. z 6 października 2015 roku w sprawie II RC 1379/13 powództwo B. G. przeciwko L. G. (2) o rozwód zostało oddalone.

( dowód: akta tut. Sadu IV RC 790/16 k. 7,8,9,52—62, 63-74)

Wyrokiem tut. Sądu z 22 września 2017 roku w sprawie o sygn. akt IV RC 790/16 zasądzono od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimenty w kwocie po 700 zł miesięcznie i na rzecz małoletniego powoda w kwocie po 500 zł miesięcznie.

W tym czasie małoletni powodowie mieszkali z matką i jej partnerem w wynajmowanym mieszkaniu. Matka małoletnich była zatrudniona na podstawie umowy o pracę jako pomoc przy produkcji w pełnym wymiarze czasu pracy, z wynagrodzeniem 1850 zł brutto miesięcznie, nie posiadała długów. Pobierała na jedno dziecko świadczenia z programu „500+”. Tytułem czynszu płaciła 500 zł miesięcznie, za prąd 250 zł co dwa miesiące, za gaz 110 co dwa miesiące. Koszty te ponosiła wspólnie z konkubentem. Na lekarstwa przeznaczała 100 zł miesięcznie, leczyła się z powodu nadciśnienia tętniczego i wady wzroku.

Małoletnia powódka leczyła się u okulisty ( koszt wizyty wynosił ok. 100 zł) oraz uczęszczała na zajęcia korekcyjne i na basen w związku ze skrzywieniem kręgosłupa, leczyła się też u podologa, co stanowiło koszt 50 zł miesięcznie. Miesięczne koszty utrzymania małoletniej powódki wynosiły ok. 1000 zł ( wyżywienie, ubrania, środki czystości, telefon, ubezpieczenie szkolne, przybory szkolne, koszty mieszkaniowe ).

Małoletni powód był w trakcie leczenia stomatologicznego, miał też płaskostopie i leczył się u podologa co stanowiło koszt 50 zł miesięcznie. Miesięczne koszty utrzymania małoletniego powoda, wynosiły ok. 900 zł (wyżywienie, ubrania, środki czystości, telefon, ubezpieczenie szkolne, przybory szkolne, koszty mieszkaniowe).

Matka małoletnich łącznie na leczenie stomatologiczne dzieci wydała wówczas 1800 zł.

Pozwany był zatrudniony w (...) Grupie (...) jako inspektor technologii górniczej, a jego wynagrodzenie zasadnicze wynosiło wówczas ok. 3000 zł netto miesięcznie, nagroda barbórkowa za 2016 rok wyniosła 4347,01 zł netto, pozwany otrzymał także w 2014 roku nagrodę jubileuszową za 25 lat pracy w kwocie 7245,86 zł netto. Pozwany łożył dobrowolnie na utrzymanie małoletnich 1000 zł miesięcznie. Mieszkał w domu jednorodzinnym stanowiącym jego współwłasność z żoną. Nie posiadał długów. Leczył się wówczas z następstw pobicia przez partnera żony (toczyło się w związku z pobiciem postępowanie karne). Na rehabilitację i leczenie przeznaczał ok. 320 zł miesięcznie. Koszty utrzymania domu wynosiły ok. 270 zł ( prąd, woda, gaz w butli, podatek, ubezpieczenie domu, wywóz śmieci). Za telefon płacił 160 zł miesięcznie, abonament RTV - 20 zł miesięcznie, Koszt utrzymania samochodu wynosił ok. 570 zł ( OC, AC, paliwo). Na wyżywienie, odzież i ubezpieczenie przeznaczał ok.1040 zł miesięcznie.

( dowód: akta tut. Sadu IV RC 790/16 k. 206, 8,9 , 10-11, 14, 83—93, 94,175- (...)-196v, 197-198).

Obecnie matka małoletnich powodów razem z dziećmi mieszka w domu jednorodzinnym będącym współwłasnością jej i pozwanego, do którego to domu wprowadziła się ze swoim konkubentem, deklarując, że pozwany może tam pozostać.

Pracuje jako sprzątaczka, pracownik linii sortowniczej z wynagrodzeniem 2200- 2500 zł brutto. Nie posiada żadnych długoterminowych zobowiązań finansowych. Koszty związane z utrzymaniem domu jednorodzinnego przedstawiają się następująco: woda- ok. 120 zł miesięcznie, prąd – 130 zł miesięcznie, gaz – 50 zł miesięcznie, wywóz nieczystości – 14 zł na osobę, opał – 4 tony węgla/700 zł od tony tj. 2800 zł na sezon grzewczy.

Od września 2018 roku małoletni powodowie, poza sporadycznym kontaktem telefonicznym, w zasadzie nie spotykają się z pozwanym. Małoletni nie chorują przewlekle, kontynuują edukację.

Miesięczne koszty utrzymania małoletniej powódki kształtują się następująco: wyżywienie ok. 500-600 zł, środki czystości i kosmetyki – 160 zł, odzież i ubrania – ok. 150 zł, Internet – ok. 50 zł, telefon – ok. 65 zł, koszty mieszkaniowe – 140 zł, bilet miesięczny – 50 zł, kieszonkowe – 50 zł, co łącznie daje ok. 1150- 1200 zł. Małoletnia chciałaby uczestniczyć w kursie tańca, którego koszt wynosi ok. 150 zł miesięcznie, aktualnie nie uczęszcza na rehabilitację w związku ze skrzywieniem kręgosłupa, ćwiczy w warunkach domowych.

Miesięczne koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda wynoszą: wyżywienie ok. 500-600 zł, środki czystości i kosmetyki – 150 zł, odzież i ubrania – ok. 150 zł, Internet – ok. 50 zł, telefon – ok. 65 zł, koszty mieszkaniowe – 140 zł, bilet miesięczny – 50 zł, kieszonkowe – 50 zł, co łącznie daje ok. 1150 zł.

Koszty wyprawki szkolnej przypadające łącznie na powodów wyniosły ok. 400 zł. Udział małoletnich w wycieczkach szkolnych to koszt rzędu 450 zł rocznie.

( dowód: zeznania matki małoletnich powodów k. 92v-93, zaświadczenie o zarobkach matki małoletnich k. 11, faktury i dowody wpłaty k. 12-14)

Pozwany nadal pracuje u tego samego pracodawcy na tym samym stanowisku. Po licznych nieporozumieniach z żoną, 23 czerwca 2017 roku opuścił dom, do którego wprowadziła się żona z dziećmi i konkubentem. Zważywszy na konflikt stron ( w tym agresywne zachowania ze strony konkubenta żony) pozwany nie widział możliwości dalszego zamieszkiwania w domu. Początkowo zamieszkał u swojej matki. Następnie wiosną 2018 roku kupił mieszkanie o powierzchni 30-40 m ². W tym celu zaciągnął pożyczkę w zakładzie pracy w kwocie ok. 20 000 zł, ponad 30 000 zł pożyczył od swojej siostry, a ok. 5000 zł od matki. Pozwany spłaca pożyczkę u pracodawcy w ratach po ok.1000 zł miesięcznie. Pożyczkę udzieloną od siostry spłaca w miarę swoich możliwości finansowych. Po potrąceniach związanych z alimentami na rzecz małoletnich powodów i spłatą zaciągniętych zobowiązań, pozwany z otrzymuje do wypłaty ok. 1300- 1500 zł netto miesięcznie. Wynagrodzenie za pracę stanowi jego jedyne źródło dochodów. Aktualnie pozwany nie otrzymuje deputatu węglowego, ponieważ nie ogrzewa mieszkania węglem. Otrzymuje z tego tytułu ekwiwalent pieniężny. Przysługuje mu także ekwiwalent za posiłek regeneracyjny w wysokości 18,90 zł za każdą przepracowaną dniówkę.

Pozwany został skazany na karę grzywny za czyn z art. 216 k.k., którego dopuścił się wobec teściów, od początku bieżącego roku spłaca raty po 100 zł miesięcznie na poczet wymierzonej kary grzywny w wysokości 2000 zł.

Na wyżywienie, lekarstwa, środki czystości i odzież pozwany przeznacza łącznie ok. 850 zł miesięcznie. Pozostałe wydatki pozwanego to: ubezpieczenie- 250 zł miesięcznie, czynsz – 345 zł miesięcznie, prąd- ok. 50 zł miesięcznie, OC- ok. 44 zł miesięcznie, telefon i Internet – ok. 26 zł miesięcznie, paliwo- 150-300 zł miesięcznie, co łącznie daje kwotę ok. 1015 zł.

Pozwany nie otrzymuje zwrotu kosztów dojazdów do pracy. Aktualnie nie płaci za gaz, jednak w najbliższym czasie opłaty zostaną wznowione. W ostatnim czasie pozwany na prośbę małoletniego powoda przekazał mu ok. 300-400 zł na zakup roweru, a córce kwotę 400 zł na zakup okularów. Ponadto dodatkowo przekazuje małoletnim powodom kwoty po 100 zł z okazji świąt, urodzin, ferii i Dnia Dziecka. Pozwany jest zorientowany w sytuacji szkolnej małoletnich, proponował zorganizowanie wspólnego wyjazdu wakacyjnego. Pozwany nie może założyć tzw. karty dużej rodziny (co wiąże się ze zniżkami opłat za basen, zakupy, paliwo, czy dofinansowanie biletów miesięcznych dla dzieci), ponieważ nie mieszka wspólnie z dziećmi. Od kilku lat pozwany nie korzysta z dofinansowania do wypoczynku dla dzieci z tego samego powodu.

( dowód: zeznania pozwanego k. 118- 119, karta informacyjna leczenia k. 31, postanowienie k. 33, potwierdzenia transakcji bankowych k. 42- 62, informacja o dochodach PIT-11 k. 63, faktury k. 64-67, paski wypłat k. 68- 80, zaświadczenie o zarobkach pozwanego k. 122, decyzja Wójta Gminy G. k. 124, druki wniosków o wypłatę ekwiwalentu z tytułu pomocy szkolnej/dodatku na przejazd szkolny k. 125-126, informacja pracodawcy pozwanego k. 131).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania stron oraz załączone dokumenty szczegółowo wyżej opisane. Zgromadzony materiał dowodowy oceniono jako spójny, logiczny i wzajemnie się uzupełniający. Większość twierdzeń stron zasadniczo odnajdowała swoje potwierdzenie w dokumentach przedłożonych do akt sprawy, których autentyczności nie kwestionowano.

Sąd zważył.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro, każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 kro, uzależniając go od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć potrzeby, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym - co wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te (usprawiedliwione potrzeby uprawnionego i możliwości majątkowe oraz zarobkowe zobowiązanego) w praktyce pozostają bowiem we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69, OSNPG 1970/2/15). Przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę także usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1975 r., III CRN 330/75, LEX nr 7777).

Zgodnie, z kolei, z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przy czym chodzi tu o zmianę istotną bądź to w obszarze usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego bądź też możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego, czy też na obu tych płaszczyznach ( uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1987r. III CZP 91/86). Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów. Zatem przedmiotem niniejszego postępowania było ustalenie, czy od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów nastąpiła istotna zmiana stosunków po stronie małoletnich powodów o których mowa powyżej następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi poprzednio podczas ustalania wysokości alimentów.

Po porównaniu sytuacji małoletnich powodów i możliwości zarobkowych pozwanego, z okresu ostatniego ustalania świadczeń alimentacyjnych z sytuacją obecną, uznać należy, że żądanie podwyższenia alimentów nie zasługuje na uwzględnienie. Od czasu wydania ostatniego orzeczenia o alimentach, do momentu złożenia powództwa w niniejszej sprawie minęło niecałe półtora roku, w tym czasie, a nawet w momencie orzekania, nie nastąpiła w sytuacji małoletnich powodów istotna zmiana, która miałaby skutkować koniecznością podwyższenia alimentów. Niewątpliwie koszty utrzymania małoletnich wzrosły, co wiąże się z upływem czasu i ogólnym wzrostem kosztów utrzymania, jednak nie jest to zmiana istotna.

Zważyć należy, że sytuacja bytowa małoletnich jest lepsza niż poprzednio, małoletnie mieszkają aktualnie z matką w domu, a nie w mieszkaniu. Z matką mieszka także jej konkubent, który winien partycypować w kosztach utrzymania domu. Z oczywistych względów pozwany nie może w dalszym ciągu zamieszkiwać we wspólnym domu.

Ponadto żądana łączna kwota alimentów - 1500 zł - wykracza aktualnie poza granice możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Zważyć bowiem należy, że od czasu ustalenia ostatnich alimentów sytuacja pozwanego uległa pogorszeniu. Pozwany zmuszony do wyprowadzenia się ze wspólnego domu kupił mieszkanie, w związku czym zadłużył się, w zakładzie pracy w kwocie ok. 20 000 zł, u siostry - 30 000 zł, ok. 5000 zł u matki Pożyczkę u pracodawcy spłaca w ratach po 1000 zł miesięcznie, a u rodziny w miarę możliwości. Po potrąceniach związanych z alimentami na rzecz małoletnich powodów i spłatą zaciągniętych zobowiązań pozwany uzyskuje wynagrodzenie na poziomie ok. 1300- 1500 zł netto miesięcznie i jest to jego jedyne źródło dochodów. W wynagrodzenie wliczony jest ekwiwalent pieniężny za deputat węglowy. Koszty utrzymania pozwanego wynoszą z kolei ok. 1870 zł. Podkreślić należy, odnosząc się do żądania wypłaty 30 % nagrody jubileuszowej, że nie jest ona stałym świadczeniem. Z kolei świadczenia socjalne wypłacane są w oparciu o regulamin pracodawcy w określonych okolicznościach.

Sąd uznał, że dotychczasowe alimenty pozwalają zaspokoić usprawiedliwione potrzeby małoletnich uprawnionych, uwzględniając przy tym udział matki małoletnich w zaspokojeniu tych potrzeb. Dodatkowo podkreślić należy, że pozwany nie uchyla się od ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z doraźnymi potrzebami małoletnich ( 300-400 zł przekazał synowi na zakup roweru, a córce 400 zł na zakup okularów) oraz przekazuje też dzieciom kwoty po 100 zł z okazji świąt, urodzin, ferii i Dnia Dziecka.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 138 kro.

.