Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący

sędzia Justyna Sarikaya

Protokolant

Starszy protokolant Beata Szymura

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 418/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

K. B.

w dniu 04 listopada 2021 roku w C. przy ul. (...) w barze (...), poprzez uderzenie w głowę H. N. spowodował u pokrzywdzonego obrażenia w postaci stłuczenia twarzoczaszki z utratą przytomności, niepamięcią następczą złamaniem gałęzi żuchwy po stronie lewej wymagającym leczenia operacyjnego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni

w dniu 04 listopada 2021 roku w C. przy ul. (...) znieważył interweniujących funkcjonariuszy Komisariatu Policji w C. st. post. B. B. (1) oraz sierż. K. P. słowami powszechnie uważanymi za obelżywe, przy czym czynu tego dopuścił się podczas i w związku z pełnieniem przez wymienionych funkcjonariuszy obowiązków służbowych

w dniu 04 listopada 2021 roku w C. przy ul. (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał przy sobie środek odurzający w postaci 0,736 grama netto suszu konopi innych niż włókniste

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.

Wieczorem dnia 4 listopada 2021 r. 67-letni H. N. wracał ze spotkania towarzyskiego – gry w skata ze znajomymi. Postanowił wstąpić do znajdującego się pod drodze do jego miejsca zamieszkania baru o nazwie (...). Lokal ten mieścił się przy ul. (...) w C.. Po wejściu do jego wnętrza H. N. zamówił alkohol w postaci piwa, które po chwili zaczął spożywać. Jednocześnie „zagadywał” on do znajdujących się w lokalu osób, nawet tych mu nieznanych. Jedną z takich postronnych osób był K. B.. Zachowanie starszego mężczyzny nie spodobało mu się. W międzyczasie H. N. zaczął spożywać kolejne piwo, a gdy następnie szedł w stronę toalety wdał się w żywą dyskusję z K. B.. Ten po chwili zadał H. N. uderzenie pięścią w twarz, a dokładnie w okolice lewej części jego szczęki. Cios ten spowodował upadek mężczyzny na ziemię i utratę przytomności.

Działanie K. B. spowodowało u H. N. obrażenia w postaci stłuczenia twarzoczaszki z utratą przytomności, niepamięcią następczą, złamaniem gałęzi żuchwy po stronie lewej wymagającym leczenia operacyjnego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni.

zeznania H. N.

k. 28, 38-39, 162v-163

zeznania B. B. (1) oraz K. P.

k. 10-11, 147v

k. 4-5, 147v

dokumentacja medyczna H. N.

k. 44-46

opinia sądowo-lekarska

k. 48

2.

Wobec takiego zachowania agresywnego klienta baru, postronne osoby wezwały na miejsce funkcjonariuszy policji. W momencie gdy K. B. opuścił lokal na miejscu zjawili się st. post. B. B. (1) oraz sierż. K. P. – funkcjonariusze Komisariatu Policji w C..

W tym momencie z pobliskiego sklepu wyszedł K. B.. Na widok funkcjonariuszy zareagował ucieczką, jednak już po chwili został ujęty przez ww. policjantów. W trakcie podjętej przez nich czynności służbowej agresywny K. B. zaczął znieważać słowami powszechnie uważanymi za obelżywe ww. funkcjonariuszy policji. Oskarżony krzyczał w ich kierunku „gońcie mnie wy pały j.. (słowo zawarte na k. 4v i 10v)”. Czynu tego dopuścił się podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych.

częściowe wyjaśnienia K. B.

k. 36, 68

zeznania B. B. (1) oraz K. P.

k. 10-11, 147v

k. 4-5, 147v

3.

Po zatrzymaniu K. B. i jego przewiezieniu do Komisariatu Policji w C., funkcjonariusze dokonali jego przeszukania. W trakcie tej czynności ujawnili oni przy mężczyźnie - w jego odzieży - środek odurzający w postaci 0,736 grama netto suszu konopi innych niż włókniste.

częściowe wyjaśnienia K. B.

k. 36, 68

zeznania B. B. (1) oraz K. P.

k. 10-11, 147v

k. 4-5, 147v

częściowe zeznania W. O.

k. 163

protokół przeszukania osoby

k. 16-18

protokół oględzin substancji zabezpieczonej w toku przeszukania wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 19-21

protokół użycia testera narkotykowego

k. 22

opinia fizykochemiczna

k. 57-59

dowód rzeczowy w postaci środka odurzającego

k. 72

4.

K. B. tempore criminis miał w pełni zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowana swoim postępowaniem, a warunki z art. 31 § 1 i 2 kk nie mają zastosowania.

opinia sądowo-psychiatryczna

k.179-189

5.

K. B. był już wcześniej karany sądownie

odpisy wyroków

k. 164-168, 141-145

karta karna

k. 54, 132-137

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

---

---

-----------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

------------------

----------

---

2.OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2, 3

częściowe wyjaśnienia K. B.

Sąd uznał, że wyjaśnienia oskarżonego z etapu postępowania przygotowawczego jedynie częściowo zasługują na wiarę. Potwierdził on, że uciekał przed funkcjonariuszami policji. Powodem takiego działania były zaś środki odurzające jakie przy sobie posiadał. Bał się ich ujawnienia i związanymi z tym faktem konsekwencjami. Przyznał, że znieważył policjantów w trakcie, gdy ci go zatrzymali, chciał ich bowiem sprowokować. W powiązaniu z resztą wiarygodnego materiału dowodowego, w tym zwłaszcza z relacją funkcjonariuszy policji, ta część jego wyjaśnień zasługuje na wiarę.

1, 2

zeznania H. N.

W zeznaniach odniósł się do okoliczności związanych z jego pobytem w barze (...). Wskazał, że spożywał wtedy alkohol w postaci piwa. Następnie niespodziewanie jeden z klientów zadał mu cios w twarz, po którym stracił przytomność, którą odzyskał dopiero, gdy na miejscu byli już funkcjonariusze policji. Odniósł się do obrażeń jakie oskarżony u niego spowodował, wskazując przy tym jak wyglądało jego dalsze leczenie, które stanowiło pokłosie tego zdarzenia. Jego zeznania sąd ocenił jako logiczne i szczere, a przedstawiona przez świadka relacja koreluje przy tym z zeznaniami funkcjonariuszy policji. Pokrzywdzony z powodu upojenia alkoholowego nie rozpoznał sprawcy jego pobicia, jednak nie odbiera to waloru wiarygodności jego zeznań. O tym, że pokrzywdzony został uderzony w taki sposób, że następnie stracił przytomność świadczy także dokumentacja lekarska i zeznania K. P..

1, 2, 3

zeznania B. B. (1) oraz K. P.

Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować wiarygodność funkcjonariuszy policji, którzy nakreślili przebieg interwencji z udziałem oskarżonego podjętej w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Rzetelnie odnieśli się oni zarówno do kwestii znieważenia słowami powszechnie uważanymi za obelżywe. Opisali zachowanie oskarżonego jak i same powody interwencji. Jednocześnie wskazując jakie następnie podjęto czynności, które doprowadziły do ujawnienia przy nim środków odurzających. Funkcjonariusze policji nie byli bezpośrednimi świadkami pobicia dokonanego przez oskarżonego, jednak wiedzę tę mieli od postronnych osób przebywających w barze. Również zachowanie oskarżonego, który krótko po zgłoszeniu pobicia uciekał na widok funkcjonariuszy Policji świadczyło o jego sprawstwie w tym czynie, a nie tylko z powodu posiadania przy sobie niewielkiej ilości środka odurzającego.

3

częściowe zeznania W. O.

W przypadku tego świadka – narzeczonej oskarżonego – Sąd cechę wiarygodności przyznał jedynie jej wskazaniu o posiadaniu marihuany. Potwierdziła przy tym, że K. B. jest uzależniony od tego środka. Stwierdzenia te znajdują odzwierciedlenie w reszcie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego – w tym w relacji funkcjonariuszy policji, którzy to ujawnili ten środek odurzający przy oskarżonym. Brak jest zatem podstaw do kwestionowania jej zeznań w tej części.

3

protokół przeszukania osoby

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania prawdziwości. W czasie tej czynności ujawniono środek odurzający, jaki oskarżony miał przy sobie.

3

protokół oględzin substancji zabezpieczonej w toku przeszukania wraz z dokumentacją fotograficzną

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania prawdziwości.

3

protokół użycia testera narkotykowego

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania prawdziwości.

1

dokumentacja medyczna H. N.

Brak podstaw do kwestionowania. Potwierdza obrażenia jakich doznał pokrzywdzony.

1

opinia sądowo-lekarska

Opinia jest kompletna, pełna, jasna, wewnętrznie spójna,
a sformułowane wnioski należycie uargumentowane. Nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, a również Sąd z urzędu nie znalazł przyczyn by podważać wnioski z niej wypływające. Potwierdza obrażenia jakich doznał pokrzywdzony oraz mechanizm ich powstania.

3

opinia fizykochemiczna

Opinia jest kompletna, pełna, jasna, wewnętrznie spójna,
a sformułowane wnioski należycie uargumentowane. Potwierdza, że środek znaleziony przy oskarżonym to susz konopi innych niż włókniste.

4

opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia jest kompletna, pełna, jasna, wewnętrznie spójna,
a sformułowane wnioski należycie uargumentowane. Nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, a również Sąd z urzędu nie znalazł przyczyn by podważać wnioski z niej wypływające.

3

dowód rzeczowy w postaci środka odurzającego

Dowód niekwestionowany przez strony, znaleziony przy oskarżonym podczas jego przeszukiwania.

5

odpisy wyroków

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do kwestionowania prawdziwości. Potwierdzają wcześniejszą karalność oskarżonego.

5

karta karna

Dokument urzędowy, brak podstaw do kwestionowania prawdziwości. Potwierdza wcześniejszą karalność oskarżonego.

2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowe wyjaśnienia K. B.

Następcza negacja swojego sprawstwa w zakresie wszystkich czynów zarzuconych oskarżonemu, zdaniem Sądu nie polega na prawdzie. Taka linii obrony zaprezentowana w trakcie składania kolejnych wyjaśnień nie znajduje potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Zwłaszcza zeznania policjantów jak i H. N., spójnie i logicznie opisały zachowanie oskarżonego. Nadto jego konkubina oraz dalsze badania znalezionych przy oskarżonym substancji potwierdziły, że były to środki odurzające. Oskarżony będąc po raz drugi przesłuchiwany nie przyznał się do wszystkich zarzucanych mu trzech czynów, w tym do pobicia pokrzywdzonego. Na rozprawie przeprosił pokrzywdzonego H. N. i wnosił o wymierzenie mu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Mając na uwadze wyjaśnienia oskarżonego i całościową jego postawę w powiązaniu z resztą zgromadzonego materiału dowodowego w ocenie sądu nie budziło wątpliwości, iż oskarżony dopuścił się wszystkich zarzucanych mu czynów. O sprawstwie oskarżonego w przedmiocie czynu z art. 157 § 1 k.k. zeznawał świadek K. P., który będąc w barze dowiedział się tam od przypadkowych ludzi, że to oskarżony dokonał pobicia H. N.. W ocenie Sądu nie sposób zatem uznać aby zaprzeczenie sprawstwa oskarżonego wobec popełnionych czynów było wiarygodne. Zatem tą część jego wyjaśnień Sąd pominął przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy.

częściowe zeznania W. O.

Sąd z dużą dozą ostrożności podszedł do jej relacji, uznając ją ostatecznie za niewiarygodną w przeważającej części. Konkubina oskarżonego niewątpliwie była zainteresowana zeznawaniem na jego korzyść. Nie miała jednak wiedzy co do zdarzenia związanego z uderzeniem H. N. w twarz. Zaś jej relacja o rzekomym nadużyciu środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy policji względem oskarżonego w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy nie polega na prawdzie. Nie sposób przychylić się bowiem do jej wskazań jakoby policjanci bili oskarżonego, który w jej subiektywnej ocenie nie zrobił niczego złego. Świadek zaprzeczyła przy tym aby K. B. kierował jakiekolwiek słowa wulgarne w stronę policjantów. Podkreśliła jego spokojną postawę w czasie interwencji, czemu nie sposób dać wiary. Oskarżony był bowiem pobudzony, uciekał przed policjantami, a gdy został ujęty to znieważał ich słowami powszechnie uważanymi za obelżywe. Zatem nie sposób uwzględnić tej części jej relacji przy ustalaniu stanu faktycznego. Podkreślić należy, iż świadek nie widziała samego początku zatrzymania oskarżonego, tak więc już z tego powodu nie miała wystarczającej wiedzy na temat postawionych oskarżonemu zarzutów.

zeznania R. K. i P. F.

Sąd zeznania tych świadków w powiązaniu z resztą wiarygodnego materiału dowodnego uznał za nielogiczne. Zaprzeczyli aby ich znajomy K. B. uderzył kogokolwiek w barze, w którym spotkali go przedmiotowego dnia. Podkreślili, że gdyby doszło do takiego zdarzenia z udziałem ww. dostrzegliby to z uwagi na małą przestrzeń lokalu. Potwierdzili, że na miejscu był obecny starszy, pijany mężczyzna, który jednak opuścił bar przed nimi. P. F. zaznaczył, że oskarżony odepchnął wcześniej ww. z racji tego, że był natrętny. Obaj opuścili bar przed przyjazdem policji. Nie mieli przy tym wiedzy co środków odurzających jakie miały być znalezione przy oskarżonym. Ich relacja nie znalazła jednak potwierdzenia w zeznaniach wiarygodnych świadków. Koledzy oskarżonego niewątpliwie byli zainteresowany zeznawaniem na korzyść ww. co nie uszło uwadze Sądu i co doprowadziło do pominięcia tych zeznań przy ustalaniu stanu faktycznego niniejszej sprawy. Sami świadkowie wskazali, iż wyszli z baru kiedy oskarżony jeszcze tam przebywał, zatem mogli nie widzieć pobicia pokrzywdzonego. Z tych też powodów sąd nie czynił ustaleń faktycznych w oparciu o ich zeznania. Świadkowie potwierdzili jednak to, że pokrzywdzony zaczepiał klientów baru, co niewątpliwie mogło było powodem takiego zachowania oskarżonego.

3.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 2, 3

K. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, iż oskarżony K. B.:

- w dniu 04 listopada 2021 roku w C. przy ul. (...) w barze (...), poprzez uderzenie w głowę H. N. spowodował u pokrzywdzonego obrażenia w postaci stłuczenia twarzoczaszki z utratą przytomności, niepamięcią następczą z łamaniem gałęzi żuchwy po stronie lewej wymagającym leczenia operacyjnego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni, czym wypełnił znamiona czynu z art. 157 § 1 kk;

- w dniu 04 listopada 2021 roku w C. przy ul. (...) znieważył interweniujących funkcjonariuszy Komisariatu Policji w C. st. post. B. B. (1) oraz sierż. K. P. słowami powszechnie uważanymi za obelżywe, przy czym czynu tego dopuścił się podczas i w związku z pełnieniem przez wymienionych funkcjonariuszy obowiązków służbowych, czym wypełnił znamiona czynu z art. 226 § 1 kk;

- w dniu 04 listopada 2021 roku w C. przy ul. (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał przy sobie środek odurzający w postaci 0,736 grama netto suszu konopi innych niż włókniste czym wypełnił znamiona czynu

z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Dla realizacji znamion czynu zabronionego z art. 157 § 1 k.k. nie jest konieczne ustalenie zamiaru bezpośredniego po stronie sprawcy. Dokładne uświadomienie przez sprawcę charakteru uszkodzeń ciała, jakie spowoduje swoim działaniem, nie jest warunkiem przyjęcia umyślności w zakresie działania wyczerpującego znamiona występku z art. 157 § 1 k.k., albowiem do przypisania tego czynu wystarczająca jest postać zamiaru ogólnego. Oskarżony uderzając pięścią w głowę pokrzywdzonego, a dokładnie w okolice jego szczęki z lewej strony przewidywał i godził się na to, że w ten sposób bezpośrednio naraża pokrzywdzonego na skutki określone w art. 157 § 1 k.k. Po wykonanym ciosie pokrzywdzony upadł na ziemię i stracił przytomność. Jego działanie spowodowało u H. N. obrażenia w postaci stłuczenia twarzoczaszki z utratą przytomności, niepamięcią następczą z łamaniem gałęzi żuchwy po stronie lewej wymagającym leczenia operacyjnego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni. Związek czasowo – funkcjonalny dokonanego uderzenia z doznanym uszczerbkiem na zdrowiu jest bezpośredni, a skutki stanowią normalne, adekwatne następstwo, które oskarżony jako osoba dorosła, w pełni świadoma mógł przewidzieć. Należy podkreślić, ze oskarżony zaatakował pokrzywdzonego właściwie bez powodu, bo za taki nie można uznać ogólnego zachowania H. N. polegającego na zagadywaniu i zaczepianiu klientów baru, w tym oskarżonego.

Działanie oskarżonego polegające na znieważeniu interweniujących funkcjonariuszy słowami powszechnie uważanymi za obelżywe, podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych stanowiło czyn zabroniony z art. 226 § 1 kk. Przestępstwo stypizowane w ww. przepisie odnosi się do szeroko pojętej ochrony funkcjonariuszy publicznych w związku i podczas pełnienia przez nich czynności służbowych. Przywołany przepis ma na celu między innymi ochronę powagi uprawnionych organów państwowych. Na kanwie niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że oskarżony poprzez swoje działanie znieważył policjantów podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych. Niewątpliwe zachowywał się agresywnie, próbował ucieczki, zaś gdy został zatrzymany znieważał policjantów, co też ci szczegółowo opisali.

Strona przedmiotowa przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii sprowadza się do niezgodnego z przepisami tejże ustawy posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych. U oskarżonego w związku z jego zatrzymaniem, a następnie przeszukaniem ujawniono środek odurzający w postaci 0,736 grama netto suszu konopi innych niż włókniste. Sam fakt zażywania takich substancji przez oskarżonego potwierdziła także jego konkubina.

Ustalając stopień społecznej szkodliwości przypisanych czynów oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony swoim zachowaniem godził w dobro prawne o doniosłym znaczeniu jakim jest nietykalność cielesna każdego człowieka, jego godność i dobre imię, czy poszanowanie funkcjonariuszy publicznych oraz zdrowie ludzkie w ujęciu ogólnospołecznym. Sąd miał także wzgląd na sposób i okoliczności popełnienia czynów oraz postać zamiaru (umyślnie). Oskarżonemu można przypisać winę w chwili popełnienia czynów, bowiem uzasadnionym było wymagać od niego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie jakiekolwiek przesłanki uniemożliwiające mu przypisanie. K. B. można zatem zarzucić, że mając możliwość wyboru sposobu postępowania nie dał posłuchu normie prawnej. Oskarżony w chwili czynów mógł rozpoznać ich znaczenie i pokierować swoim postępowaniem. Jest on osobą pełnoletnią, posiadającą odpowiednie rozeznanie. W konsekwencji Sąd uznał, iż stopień winy oskarżonego jest równy stopniowi społecznej szkodliwości czynów.

☐

3.2.Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

------------

------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------------------------------

☐

3.3.Warunkowe umorzenie postępowania

------------

--------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

------------------------------

☐

3.4.Umorzenie postępowania

--------------

------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------

☐

3.5.Uniewinnienie

-------------------

-------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------------------------------

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. B.

1-3

1- 3

Przy wymiarze kar jednostkowych Sąd kierował się tym, aby nie przekroczyły one stopnia winy oraz uwzględniały stopień społecznej szkodliwości czynów. Sąd wziął po uwagę cele zapobiegawcze, a także wychowawcze, jakie kara powinna spełnić wobec oskarżonego, uwzględnił również potrzeby prewencji ogólnej, szczególnie w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd wziął pod uwagę motywację oskarżonego, sposób jego zachowania, w szczególności zaś, iż przypisane mu czyny popełnił w sposób umyślny. Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw. Przy przestępstwie z art. 157 § 1 k.k. sąd uwzględnił rozmiar obrażeń jakie odniósł pokrzywdzony, także to, że w wyniku jednego uderzenia pokrzywdzony stracił przytomność. Na zwiększenie stopnia społecznej szkodliwości niewątpliwie wpłynęło to, że oskarżony uderzył człowieka starszego. Sąd uwzględnił także to, iż oskarżony był wcześniej karany, w tym za przestępstwa z użyciem przemocy i z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Mając zatem na względzie wyżej wskazane okoliczności, sąd wymierzył oskarżonemu:

- na mocy art. 157 § 1 kk - karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

- na mocy art. 226 § 1 kk - karę 2 miesięcy pozbawienia wolności;

- na mocy z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii - karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Kary jednostkowe są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów, a także mieszczą się w ustawowym zagrożeniu tych czynów. Przy wymiarze kar jednostkowych sąd wziął pod uwagę również popełnienie przez oskarżonego kolejnych w jego życiorysie czynów zabronionych, uwzględnił też obrażenia jakich doznał pokrzywdzony H. N..

Oskarżony jest sprawcą zupełnie niepoprawnym, lekceważącym jawnie porządek prawny, popełniającym kolejne przestępstwa, w tym przeciwko zdrowiu i godności funkcjonariuszy publicznych. Oskarżony był już uprzednio trzykrotnie karany za przestępstwa udziału w pobiciach, jak i dwukrotnie za posiadanie środków odurzających. Zarówno fakt wcześniejszego skazania go za przestępstwa podobne, jak i fakt odbywania kary pozbawienia wolności nie zmienił jego postawy wobec dóbr chronionych prawem. Oskarżony zatem nie wykazuje zupełnie woli zmiany swego nagannego postępowania, co rodzi konieczność odpowiedniego oddziaływania na jego postawę w przyszłości. Przypisanych przestępstw dopuścił się z niskich pobudek, postępując przy tym w sposób przemyślany i bezwzględny. Po dokonaniu analizy osobowości oskarżonego, w tym w szczególności stopnia jego demoralizacji i podatności na oddziaływanie resocjalizacyjne, sąd nie znalazł żadnych podstaw do przyjęcia pozytywnej prognozy kryminologicznej przyszłego zachowania sprawcy. Przy określaniu wymiaru kary pozbawienia wolności sąd wziął pod uwagę wszystkie wyżej już wskazane okoliczności oraz motywację działania oskarżonego uznając, że w procesie decyzyjnym prowadzącym oskarżonego do popełnienia czynów decydujące znaczenie miał jego lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego.

W ocenie sądu oskarżony jest osobą zdemoralizowaną i niepoprawną. Tylko kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze, odizolowanie oskarżonego od społeczeństwa, zapewni swój cel wychowawczy i zapobiegawczy oraz sprawi, że oskarżony nie powróci na drogę przestępstwa. Jednocześnie tylko taka kara, zdaniem sądu, odpowiadać będzie poczuciu sprawiedliwości. Zdaniem sądu orzeczone kary jednostkowe nie mogą zostać uznane ani za rażąco surowe ani za zbyt łagodne.

K. B.

4

1-3

Biorąc pod uwagę zwartość czasową między poszczególnymi czynami, które zostały popełnione w tym samym dniu i za które orzeczono oskarżonemu kary jednostkowe podlegające łączeniu, jak i rodzaj dóbr chronionych prawem, które swoim działaniem naruszył oskarżony wypełniając znamiona każdego z przypisanych mu czynów, Sąd połączył wyżej wymienione kary pozbawienia wolności i na mocy art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności.

Wymierzona wobec oskarżonego kara łączna pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy oskarżonego oraz uwzględnia stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów. Spełni swój cel zarówno w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej. Kara ta jest odpowiednim środkiem, aby uzmysłowić ww. oskarżonemu naganność jego zachowania i w ten sposób zapobiec ponownemu popełnieniu przez niego przestępstwa.

Postawa oskarżonego niewątpliwie świadczy o pogardzie, jaką prezentuje wobec obowiązujących norm prawnych. Okoliczności popełnionych przestępstw wskazują, że pozostaje całkowicie bezkrytyczny wobec własnego postępowania, z poczuciem zupełnej bezkarności, z tendencją do popełniania kolejnych przestępstw.

K. B.

5

1 i 2

Sąd na mocy art. 46 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci nawiązki w kwocie po 500,00 złotych na rzecz pokrzywdzonych B. B. (1) i K. P. oraz nawiązkę w kwocie 2000,00 złotych na rzecz pokrzywdzonego H. N.. Sąd miał na uwadze cele kompensacyjne postępowania karnego oraz doznaną przez pokrzywdzonych krzywdę. Orzeczenie ww. środka umacnia przekonanie o nieopłacalności przestępstwa i ugruntowuje przekonanie, że nie wolno wyrządzać krzywdy (w sferze fizycznej, jak i w sferze godności), a w razie uczynienia tego trzeba ją naprawić. Ponadto ww. środek oddziałuje także na społeczeństwo utwierdzając w nim przekonanie, że prawo karne chroni interesy ofiar przestępstw.

K. B.

6

3

Na mocy art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego, a to suszu koloru zielono-brunatnego o wadze 0,736 grama netto, przechowywanego w depozycie K. w R., zarządzając jego zniszczenie.

5.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. B.

7

4

Sąd na mocy art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 4 listopada 2021 roku godz. 21:05 do dnia 5 listopada 2021 roku godz. 12:45.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez –stronę

Sąd na podstawie art. 78 § 1 k.p.k. nie uwzględnił wniosku oskarżonego o wyznaczenie mu obrońcy już po wycofaniu obrońcy z urzędu na podstawie art. 79 § 4 k.p.k. - z uwagi na brak wykazania aktualnej sytuacji majątkowej oskarżonego. Jednocześnie sąd dopuścił zawnioskowane przez obrońcę dowody.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

Na mocy art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 1813,27 złotych oraz opłata w wysokości 180 złotych. Na wydatki składają się koszty związane ze sporządzeniem opinii sądowo-psychiatrycznej (431,07 zł x 2 i 637,71 zł), opinii lekarskiej (95,82 zł) i opinii laboratorium kryminalistycznego (147,60zł) a ponadto koszt uzyskania karty karnej (30 zł) i doręczenia (2 x 20 zł).

Sąd po przeanalizowaniu sytuacji rodzinnej, majątkowej i wysokości dochodów oskarżonego uznał bowiem, że uiszczenie wskazanych kosztów postępowania nie będzie dla niego zbyt uciążliwe, a ponadto jak bez wątpliwości ustalono, to sam oskarżony, swoim nagannym zachowaniem zainicjował niniejsze postępowanie karne, a tym samym opisane powyżej koszty z nim związane, które powinien ponieść. Aktualnie oskarżony pracuje na kopalni, tak więc jego sytuacja majątkowa pozwala mu na uiszczenie kosztów sądowych.

6.1Podpis