Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX U 1787/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2018-04-09

Sygn. akt IX U 1787/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2018r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Monika Holona

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2018r. w Rybniku

sprawy z odwołania L. S. (S.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania L. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 17 listopada 2017r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1787/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17.11.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu L. S. (S.) przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na fakt, iż ubezpieczony po uprawomocnieniu się decyzji odmownej z dnia 02.12.2015r. nie przedłożył żadnych nowych dowodów mających wpływ na zmianę tej decyzji.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji, domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury na podstawie powyższych przepisów podnosząc, iż prawo do emerytury nabył przed 01.01.1995r. tj. przed rozwiązaniem stosunku pracy, które nastąpiło w dniu 17.08.1995r., a więc po 25 latach pracy pod ziemią.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Od dnia (...)., tj. od zaprzestania pobierania zasiłku chorobowego posiada uprawnienia do emerytury górniczej przyznanej decyzją z dnia 01.06.1995r. Ubezpieczony był zatrudniony do 17.08.1995r.- przy czym w okresie od 20.02.1995r. do 17.08.1995r. pobierał zasiłek chorobowy. Po nabyciu uprawnień do emerytury ubezpieczony nie pozostawał w zatrudnieniu.

Podstawa wymiaru emerytury została ustalona z lat kalendarzowych od 01 stycznia 1982r. do 31 grudnia 1987r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 308,98% i został ograniczony do 250%.

W dniu (...). ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru, powołując się na przepisy ustawy emerytalnej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 05.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy decyzją z dnia 02.02.2015r. odmówił ubezpieczonemu przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110 i art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na fakt, iż nie podlegał on ubezpieczeniu społecznemu po przyznaniu prawa do emerytury.

W dniu 10.11.2017r. ubezpieczony ponownie wystąpił z wnioskiem o przeliczenie emerytury, w rozpoznaniu którego organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o dokumentację akt emerytalnych ubezpieczonego.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2017r., poz. 887 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony nie spełnia warunków umożliwiających przeliczenie emerytury na podstawie art.110 i art.110a ustawy emerytalnej, bowiem brak jest możliwości wykazania składki na ubezpieczenie społeczne za okres przypadający w całości lub w części po przyznaniu prawa do emerytury w sytuacji gdy, ubezpieczony po przyznaniu emerytury nie pozostawał w zatrudnieniu.

Z dokumentacji akt emerytalnych jednoznacznie wynika, że emerytura górnicza została ubezpieczonemu przyznana od dnia 18.08.1995r., a ubezpieczony był zatrudniony do 17.08.1995r.

Przewidziana przepisami art.110 i art.110a powołanej ustawy możliwość przeliczenia emerytury dotyczy jedynie osób, które po przyznaniu prawa do emerytury nadal pracowały i odprowadzały składkę na ubezpieczenie społeczne od osiąganego przychodu.

Brak jest zatem możliwości przeliczenia świadczenia przysługującego ubezpieczonemu na podstawie powołanych powyżej przepisów ustawy emerytalnej.

Składając nowy wniosek ubezpieczony nie przedłożył żadnych nowych dowodów potwierdzających zatrudnienie po dniu 18.08.1995r.

Mając powyższe na uwadze Sąd z mocy art.477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Kużdrzał-Kiermaszek
Data wytworzenia informacji: