IX U 1039/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2018-10-04

Sygn. akt IX U 1039/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 października 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maria Olszowska

Protokolant:

Jolanta Nagrodzka

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania R. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania R. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 9 maja 2018 r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1039/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 maja 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. ponownie ustalił ubezpieczonej R. J. wysokość emerytury na podstawie art.183 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz podjął wypłatę świadczenia od dnia 01.04.2018r.

Ubezpieczona odwołała się od powyższej decyzji i domagała się jej uchylenia i ustalenia emerytury zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej, jako świadczenia korzystniejszego.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wskazując, iż brak jest podstaw do przyznania emerytury na podstawie art.26 powołanej ustawy w sytuacji gdy, ubezpieczona składając wniosek o emeryturę w 2014r. wnioskowała o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku OFE na dochody budżetu państwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona R. J. urodziła się w dniu (...)

Decyzją z dnia 26.08.2014r. organ rentowy ustalił ubezpieczonej począwszy od dnia (...). prawo do emerytury zgodnie z zasadami określonymi w art.183 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Ubezpieczona wówczas jako członek OFE wniosła o przekazanie zgromadzonych na rachunku środków na dochody budżetu państwa.

Ustalając wysokość przysługującej ubezpieczonej emerytury organ rentowy obliczył jej wysokość zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej, a następnie w sposób określony w art.26 powyższej ustawy. Organ rentowy zastosował wskaźnik korygujący.

Wypłata emerytury została zawieszona z uwagi na kontynuację zatrudnienia.

W dniu 26.04.2018r. ubezpieczona po rozwiązaniu stosunku pracy złożyła wniosek o ponowne obliczenie świadczenia oraz wznowienie jej wypłaty.

Decyzją z dnia 07.05.2018r. Oddział ZUS ponownie ustalił ubezpieczonej wartość kapitału początkowego, a następie zaskarżoną decyzją z dnia 09.05.2018r. przeliczył emeryturę ustaloną w oparciu o art.183 ustawy emerytalnej.

Podstawa wymiaru emerytury ustalonej zgodnie z art.53 została obliczona w oparciu o przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z dziesięciu lat kalendarzowych od 2004r. do 2013r., a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 250,98%.

Do obliczenia wysokości emerytury Oddział ZUS uwzględnił 32 lata, 2 miesiące i 12 dni okresów składkowych oraz 3 lata, 8 miesięcy i 21 dni okresów nieskładkowych- emerytura wyniosła 4.512,42zł.

Ustalając wysokość emerytury na podstawie art.26 powołanej ustawy organ rentowy jako podstawę obliczenia emerytury przyjął kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne w wysokości uwzględniającej waloryzację oraz kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc wypłaty emerytury (578.725,92 zł + 651.701,54 zł). Wysokość świadczenia zaś została ustalona jako równowartość różnicy podstawy obliczenia emerytury oraz średniego dalszego trwania życia osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę –emerytura wyniosła 5.649,35 zł.

Ostatecznie organ rentowy przyznał ubezpieczonemu w myśl art.183 ustawy emerytalnej świadczenie w wysokości odpowiadającej sumie 20% emerytury ustalonej na podstawie art.53 powołanej ustawy oraz 80% emerytury obliczonej w oparciu o art.26 tej ustawy.

Emerytura wyniosła 5.421,96zł.

Ubezpieczona odwołała się od powyższej decyzji i wnioskując o ustalenie emerytury wyłącznie na podstawie art.26 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS wskazała, iż jest to świadczenie dla niej korzystniejsze.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, że takie ustalenie emerytury jest już obecnie niemożliwe wobec przekazania środków z OFE.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o dokumentację akt organu rentowego jako okoliczności bezsporne pomiędzy stronami.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Jak stanowi art.183 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U. z 2017r. poz.1383 ze zm.) emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art.46 lub art.50, o ile ta osoba nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem ZUS na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013-2014, stanowi 20% emerytury obliczonej na podstawie art.53 oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art.26 powołanej ustawy.

Zgodnie z art.184 ust.3 powołanej ustawy przy ustalaniu podstawy obliczenia emerytury ubezpieczonego, który złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa, składki na ubezpieczenie emerytalne zaewidencjonowane na jego koncie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, zwiększa się poprzez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22, stanowiącym stosunek pełnej wartości składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zaewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie.

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego, zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, że przysługująca ubezpieczonej emerytura została ustalona w sposób prawidłowy, zgodny z przepisami obowiązującej ustawy emerytalnej. Organ rentowy właściwie zastosował również wskaźnik korygujący.

Bezsporny pomiędzy stronami jest fakt, że ubezpieczona składając wniosek o emeryturę w 2014r. domagała się przyznania emerytury z ZUS, w związku z czym złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku OFE na dochody budżetu państwa. W ten sposób jednocześnie zrezygnowała z emerytury z OFE. Decyzja przyznająca emeryturę uprawomocniła się, a środki z rachunku zostały przekazane.

Sąd podziela stanowisko organu rentowego, że w tej sytuacji brak jest możliwości ustalenia dla ubezpieczonej emerytury wyłącznie na podstawie art.26 ustawy emerytalnej bez zastosowania wskaźnika korygującego.

Zajmując takie stanowisko Sąd z mocy art.477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Maria Olszowska
Data wytworzenia informacji: