Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Myśliwiec (spr.)

Sędziowie: SSO Katarzyna Gozdawa-Grajewska

SSO Sławomir Klekocki

Protokolant: Justyna Napiórkowska

w obecności Grzegorza Sobika Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Żorach

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2019 r.

sprawy:

skazanego S. S. /S./

s. M. i D.

ur. (...) w K.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Żorach

z dnia 11 października 2018r. sygn. akt II K 278/18

I.zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

-w punkcie 1 eliminuje z podstawy wymiaru kary łącznej opisany w punkcie IV części wstępnej wyroku łącznego wyrok Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 13 listopada 2014r., sygn. akt IX K 553/14 i obniża orzeczoną karę łączną pozbawienia wolności do 3 (trzech) lat;

-w punkcie 2 uzupełnia katalog spraw objętych umorzeniem postępowania w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar jednostkowych o wyrok Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 13 listopada 2014r., sygn. akt IX K 553/14;

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego A. J. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych oraz 23 % podatku VAT w kwocie 27,60 złotych (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), łącznie kwotę 147,60 złotych (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

SSO Jacek Myśliwiec (spr.)

SSO Katarzyna Gozdawa-Grajewska SSO Sławomir Klekocki

Sygn. akt V. 2 Ka 714/18

UZASADNIENIE

S. S. skazany został prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w Rybniku z 5 grudnia 2003 r., sygn. akt III K 1099/03 za przestępstwa:

a).z art. 280 § 1 k.k., art. 275 § 1 k.k. i 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. dokonane 15 maja 2003 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności,

b).z art. 280 § 1 k.k. dokonane 23 kwietnia 2003 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności; orzeczono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności; na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania od 15 maja 2003 r. do 5 grudnia 2003 r. ; skazany odbył karę pozbawienia wolności od 15 maja 2003 r., do 12 września 2006 r., kiedy został warunkowo przedterminowo zwolniony,

II. Sądu Rejonowego w Rybniku z 4 października 2011 r., sygn. akt IX K 62/11 za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. dokonane od listopada 2009 r. do września 2010 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą skazany odbył od 26 października 2012 r. do 20 lutego 2013 roku z zaliczeniem od 27 grudnia 2011 r. do 29 sierpnia 2012 r.,

III. Sądu Rejonowego w Cieszynie z 14 maja 2013 r., sygn. akt II K 398/13 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. dokonane 20 lutego 2013 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zwieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5; orzeczono grzywnę na podstawie art. 71 § 1 k.k. w wysokości 150 stawek dziennych licząc po 10 złotych stawka, a nadto zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres lat 5; karę pozbawienia wolności zarządzono do wykonania, a skazany odbył ją od 21 grudnia 2017 r. do 27 lipca 2018 r. z zaliczeniem od 20 do 21 lutego 2013 r.,

IV. Sądu Rejonowego w Rybniku z 15 kwietnia 2014 r., sygn. akt IX K 529/13 za przestępstwo z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. dokonane 29 maja 2013 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 4; orzeczono dozór kuratora i zobowiązano skazanego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu; karę pozbawienia wolności zarządzono do wykonania i skazany będzie ją odbywał od 21 marca 2022 r., godz. 14.00 do 18 sierpnia 2022 r., godz. 14.00,

V. Sądu Rejonowego w Rybniku z 13 listopada 2014 r., sygn. akt IX K 553/14 za przestępstwo z art. 222 § 1 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. dokonane 4 lipca 2014 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 2; na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeczono grzywnę 60 stawek dziennych licząc po 10 złotych stawka, którą skazany uiścił do wysokości 58 stawek; tytułem orzeczonej grzywny zaliczono skazanemu okres zatrzymania 4 lipca 2014 r. jako równoważny 2 dziennym stawkom grzywny; karę grzywny skazany uiścił,

VI. Sądu Rejonowego w Rybniku z 15 października 2015 r., sygn. akt IX K 357/15 za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. dokonane 12 kwietnia 2015 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3; na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeczono grzywnę 50 stawek dziennych licząc po 10 złotych stawka i obowiązek naprawienia szkody; karę pozbawienia wolności zarządzono do wykonania i skazany będzie odbywał ją od 18 października 2019 r., godz. 14.00 do 22 września 2010 r., godz. 14.00 z zaliczeniem od 12 kwietnia 2015 r., godz. 00.00 do 13 kwietnia 2015 r., godz. 00.00,

VII. Sądu Rejonowego w Rybniku z 1 grudnia 2017 r., godz. III K 1593/17 za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. dokonane 8 maja 2017 r. na karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych licząc po 20 złotych stawka; orzeczono obowiązek naprawienia szkody,

VIII. Sądu Rejonowego w Rybniku z 12 grudnia 2017 r., sygn. akt III K 1081/17 za ciąg przestępstw z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. dokonany od 30 kwietnia 2017 r. do 11 maja 2017 r. na jedną karę 7 miesięcy pozbawienia wolności; orzeczono obowiązek naprawienia szkody i zaliczono skazanemu tytułem kary pozbawienia wolności okres od 11 maja 2017 r., godz. 15.15 do 12 maja 2017 r., godz. 18.35; skazany odbywa karę pozbawienia wolności od 27 lipca 2018 r., godz. 14.00 do 20 lutego 2020 r., godz. 14.00,

IX. Sądu Rejonowego w Rybniku z 30 stycznia 2018 r., sygn. akt II K 1795/17 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. dokonane 31 sierpnia 2017 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany będzie odbywał od 20 lutego 2019 r., godz. 14.00 do 18 października 2019 r., godz. 14.00,

X. Sądu Rejonowego w Żorach z 6 marca 2018 roku, sygn. akt II K 768/17 za przestępstwo z art. 222 § 1 k.k., art. 224 § 2 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. dokonane 20 grudnia 2017 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany będzie odbywał od 20 września 2020 r., godz. 14.00 do 21 marca 2020 r., godz. 14.00

Wyrokiem łącznym z dnia 11 października 2018.r w sprawie sygn.. II K 278/18 Sąd Rejonowy w Żorach:

1.na podstawie art. 91 § 2 k.k. w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności za przestępstwa z wyroków IV-VI i IX-X oraz ciąg przestępstw z wyroku VIII orzekł wobec skazanego S. S. karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności – uznając wyżej wymienione wyroki w zakresie orzeczonych kar pozbawienia wolności za pochłonięte niniejszym wyrokiem łącznym - w pozostałym zaś zakresie za podlegające odrębnemu wykonaniu;

2.na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar jednostkowych z wyroków I-III i VII;

3. na podstawie art. 577 k.p.k. zaliczył skazanemu S. S. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności z punktu 1:

a) okres zatrzymania 4 lipca 2014 r. – jako równoważny 1 dniowi kary łącznej pozbawienia wolności w sprawie z wyroku V,

b) okres zatrzymania od 12 kwietnia 2015 r., godz. 00.00 do 13 kwietnia 2015 r., godz. 00.00 – jako równoważny 1 dniowi kary łącznej pozbawienia wolności w sprawie z wyroku VI,

c) od 27 lipca 2018 r., godz. 14.00 – tytułem kary pozbawienia wolności odbywanej z wyroku VIII;

4.na podstawie art. 71 § 2 k.k. skrócił skazanemu S. S. wymierzoną karę łączną pozbawienia wolności o:

a) 29 dni jako równoważnych połowie z 58 stawek dziennych grzywny wymierzonej na podstawie art. 71 § 1 k.k., którą skazany uiścił z wyroku V,

b) 23 dni jako równoważnych połowie z 50 stawek dziennych grzywny wymierzonej na podstawie art. 71 § 1 k.k., którą skazany uiścił z wyroku VI;

5.zasądził od Skarbu Państwa na rzecz r. pr. A. J. kwotę 177,12zł tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej skazanemu z urzędu;

6.zwolnił skazanego w całości od obowiązku zapłaty kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, obciążając nimi Skarb Państwa.

Apelację od powyższego wyroku złożyła obrońca skazanego zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 86 § ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks karny ( tekst jednolity Dz. U. z 2018r. poz. 1600 z późn.zm, zwana dalej k.k.) w zw. z art. 85 § 1 i art. 85a kk poprzez wymierzenie skazanemu kary łącznej zgodnie z zasadą asperacji z nieznacznym przesunięciem w kierunku kumulacji, podczas gdy powinna zostać zastosowana zasada pełnej absorpcji, bądź przynajmniej zasada asperacji z przesunięciem w kierunku absorpcji. W zakresie orzeczonych w punkcie 5 sentencji wyroku kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu, zarzuciła wyrokowi naruszenie art. 618 § 1 pkt 11 kpk w zw. z § 17 ust. 5 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu ( Dz. U. z 2016r., poz. 1715 z późn.zm., zwane dalej Rozporządzeniem), poprzez zasądzenie kwoty 144zł netto, zamiast kwoty 168zł netto.

Na podstawie art. 437 kpk obrońca skazanego wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez:

1.zmianę :

-punktu 1 sentencji wyroku poprzez orzeczenie wobec skazanego w miejsce orzeczonej kary łącznej 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności – kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, uznając wymienione w wyroku kary pozbawienia wolności za pochłonięte wyrokiem łącznym, bądź poprzez obniżenie orzeczonej kary łącznej jako rażąco niewspółmiernej oraz

-punktu 5 sentencji wyroku poprzez zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy kwoty 168zł netto ( z podatkiem Vat: 206,64zł ) tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej skazanemu z urzędu,

ewentualnie o:

2.uchylenie wyroku Sądu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Ponadto na podstawie art. 624 § 1 kpk wniosła o zwolnienie skazanego w całości od zapłaty kosztów sądowych w postępowaniu apelacyjnym i zasądzenie kosztów obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja na uwzględnienie nie zasługiwała. Natomiast niezbędna okazała się korekta wyroku, aczkolwiek z powodów niepodniesionych w środku zaskarżenia. Co więcej nie ustrzegł się tego uchybienia także Sąd Rejonowy. Sąd ten, a także skarżący nie dostrzegli, iż wyrok Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 13 listopada 2014r. sygn. akt IX K 553/14 z uwagi na upływ okresu próby oraz dalszych sześciu miesięcy z dniem 21 maja 2017r. nie mógł zostać zarządzony do wykonania i tym samym nie mógł być jednym z elementów wyroku łącznego. Z tego powodu Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż powyższe skazanie wyeliminował z podstawy wyroku łącznego i umorzył w tym zakresie postępowanie. Tym samym okres możliwej do wymierzenia kary łącznej uległ zmianie i wynosić zaczął od 1 roku i 6 miesięcy do 4 lat i 2 miesięcy. Wracając do zasadniczych zarzutów apelacji przypomnieć jedynie należy, że stosowanie przez Sąd przy wymiarze kary łącznej zasady absorpcji czy też kumulacji jest w zasadniczej mierze uzależnione od istniejącego pomiędzy poszczególnymi czynami wchodzącymi w skład zbiegu realnego związku podmiotowo-przedmiotowego i relacji czasowych. Innymi słowy im ów związek ściślejszy tym Sąd przy kształtowaniu wyroku łącznego winien odwoływać się do zasady absorpcji natomiast brak owej więzi skłaniać winien do stosowania zasady kumulacji. Jakkolwiek skarżący w uzasadnieniu apelacji przywołuje tę zasadę, jednakże zupełnie abstrahuje od niej przy formułowaniu postulatów. W przedmiotowej sprawie czyny objęte zbiegiem realnym stanowią przestępstwa z art. 157 § 2 , art.288, art.280, art.222, art.224 i art.226 kk popełnione zostały w okresie od 29 maja 2013r. do 20 grudnia 2017r. Ewidentnym zatem jest, że wspomniany wyżej związek podmiotowo-przedmiotowy nie ma charakteru ścisłego, a wręcz przemawia za stosowaniem przy łączeniu poszczególnych kar zasady bardziej zbliżonej do kumulacji. Słusznie zatem Sąd Rejonowy przy łączeniu kar odwołał się do zasady asperacji uwzględniając oprócz powyższego związku podmiotowo-przedmiotowego równocześnie pozytywną opinię o skazanym, która jakkolwiek ma charakter subsydiarny tym nie mniej nie można jej pomijać w swoich rozważaniach. Sąd Odwoławczy te determinanty wymiaru kary łącznej, o których wspomina w pisemnym motywach zaskarżonego wyroku Sąd I instancji odnosząc do zmienionych ram czasowych ( po wyeliminowaniu jednego z wyroków ) uznał, że realizację zasady pełnej asperacji zapewni kara 3 lat pozbawienia wolności i taką też karę wymierzył. Odnośnie zastrzeżeń apelującego co do wysokości należnych jej kosztów obrony z urzędu to godzi się wskazać, że obrońca był obecny wyłącznie na dwóch terminach rozpraw a nie jak sugeruje , iż na trzech. W tej sytuacji obliczenie należnych kosztów obrony z urzędu dokonane przez Sąd Rejonowy jest w pełni prawidłowe. W zespole powyższych okoliczności Sąd Odwoławczy orzekł jak w części dyspozytywnej.

SSO Katarzyna Gozdawa-Grajewska SSO Jacek Myśliwiec /spr./ SSO Sławomir Klekocki