Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

V Wydział Karny Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Myśliwiec

Sędziowie: SO Olga Nocoń (spr.)

SR (del.) Katarzyna Gozdawa-Grajewska

Protokolant: Anna Mańka

w obecności Wandy Ostrowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2015 r.

sprawy skazanego: P. B. /B./,

syna J. i H.,

ur. (...) w D.,

o wyrok łączny

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 13 listopada 2014r. sygn. akt VI K 2/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 2 w ten sposób, że jako podstawę wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności wskazuje przepis art. 91 § 2 kk;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat P. W. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych oraz 23 % podatku VAT w kwocie 27,60 złotych (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), łącznie kwotę 147,60 złotych (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt V.2 Ka 54/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w postępowaniu w sprawie VI K 2/14 wydał w dniu 13 listopada 2014 r. wyrok łączny wobec P. B., skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 09 sierpnia 2001r., sygn. akt II K 232/01 za czyny z art. 279 § 1 k.k. popełnione warunkach ciągu przestępstw w dniu 26 marca 2001r. w S., w na jedną karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 10 zł, za czyn z art. 178a § 1 k.k. popełniony w dniu 26 marca 2001r. w S. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres próby wynoszący 4 lata, ze środkiem karnym zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku, z kosztami postępowania. Postanowieniem z dnia 21 marca 2003r. karę łączną pozbawienia wolności zarządzono do wykonania. Kary jednostkowe objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Sierpcu, z dnia 10 lipca 2003r., sygn. akt II K 296/03;

II.  Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 14 września 2001r., sygn. akt II K 156/01 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 08 lutego 2001r. w miejscowości M. gm. Z., na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 10 zł , z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 4 lat, z dozorem kuratora sądowego i kosztami postępowania. Postanowieniem z dnia 21 marca 2003r. karę łączną pozbawienia wolności zarządzono do wykonania. Kara jednostkowa objęta została wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Sierpcu, z dnia 10 lipca 2003r., sygn. akt II K 296/03;

III.  Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 14 stycznia 2004r., sygn. akt II K 632/01 za czyn z art. 178a § 1 k.k. popełniony w dniu 22 sierpnia 2001r. w M. gm. Z., na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 244 k.k. popełnione w warunkach ciągu przestępstw w dniach 22 sierpnia 2001r. w M. gm. Z. oraz w dniu 30 sierpnia 2001r. w S. gm. Z. na jedną karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 289 § 1 k.k. popełniony w dniu 30 sierpnia 2001r. w S. gm. Z. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 278 § 1 k.k. popełnione w warunkach ciągu przestępstw w dniu 24 sierpnia 2001r. w miejscowości W., w nocy z 10 na 11 sierpnia 2001r. w miejscowości J. gm. Z., na przełomie sierpnia i września 2001r. w miejscowości G. gm. R., w dniu 22 stycznia 2002r. w miejscowości W., na jedną karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 10 zł, za czyny z art. 279 § 1 k.k. popełnione w warunkach ciągu przestępstw na przełomie marca i kwietnia 2000r. w miejscowości J. gm. Z., w okresie od 30 grudnia 2001r. do 1 stycznia 2002r. w miejscowości B. gm. S., w dniu 27 stycznia 2002r. w miejscowości K. gm. Z. na jedną karę 2 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 10 zł, karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 10 zł złotych, z zakazem prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez okres 2 lat, ze świadczeniem pieniężnym w kwocie 200 zł, z kosztami postępowania. Kary jednostkowe objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Sierpcu, z dnia 30 marca 2007r., sygn. akt II K 3/07;

IV.  Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 18 lutego 2004r., sygn. akt II K 200/03 za czyn z art. 224 § 2 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 07 sierpnia 2003r. w J. gm. Z. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 11 kwietnia 2003r. w M. gm. Z. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności, z kosztami postępowania. Kary jednostkowe objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Sierpcu, z dnia 30 marca 2007r., sygn. akt II K 3/07;

V.  Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 21 kwietnia 2004r., sygn. akt II K 117/04 za czyn z art. 284 § 2 k.k. popełniony w dniu 19 lipca 2003r. w S. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, czyn z art. 190 § 1 k.k. popełniony w dniu 19 lipca 2003r. w S. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, z kosztami postępowania. Kary jednostkowe objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Sierpcu, z dnia 30 marca 2007r., sygn. akt II K 3/07;

VI.  Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 20 października 2004r., sygn. akt II K 462/02 za czyn z art. 226 § 1 k.k. popełniony w dniu 06 grudnia 2002r. w miejscowości S. gm. Z. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 222 § 1 k.k. popełniony w dniu 06 grudnia 2002r. w miejscowości S. gm. Z. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. popełniony w dniu 07 października 2002r. S. na karę 1 roku pozbawienia wolności, karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 10 zł, za czyn z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 244 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 23 czerwca 2002r. w S. na karę 1 roku pozbawienia wolności, karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, z zakazem prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, ze świadczeniem pieniężnym w kwocie 150 zł, z kosztami postępowania. Kary jednostkowe objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Sierpcu, z dnia 30 marca 2007r., sygn. akt II K 3/07;

VII.  Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 22 października 2007r., sygn. akt V K 446/07 za czyn z art. 242 § 3 k.k. popełniony w dniu 18 sierpnia 2006r. w gminie R. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, ze zwolnieniem z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych;

VIII.  Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 13 sierpnia 2008r., sygn. akt II K 14/08 za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 września 2006r. w R. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 158 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 września 2006r. w R. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres próby wynoszący 3 lat, ze zwolnieniem z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 02 sierpnia 2011r., sygn. akt II Ko 341/11 karę łączną pozbawienia wolności zarządzono do wykonania;

IX.  Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 10 listopada 2010r., sygn. akt III K 89/10 za czyn z art. 191 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 04 listopada 2009r. w R., na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 189 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 04 listopada 2009r. w R. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 245 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 04 listopada 2009r w R. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, karę łączną 2 lat pozbawienia wolności(punkt II wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 30 maja 2011r., sygn. akt V Ka 258/11), z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary łącznej okresu tymczasowego aresztowania od dnia 26 listopada 2009r. do dnia 30 maja 2011r., ze zwolnieniem od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych;

X.  Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 22 listopada 2010r., sygn. akt II K 282/10 za czyny z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w warunkach ciągu przestępstw w dniu 12 października 2009r., w okresie lipca i sierpnia 2009r., w okresie września do października 2009r. w R. oraz w sierpniu 2009r. w R. na jedną karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres próby wynoszący 4 lata, karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przy przyjęciu, iż jedna stawka dzienna równa jest kwocie 20 zł, ze zwolnieniem od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Wykonalnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 29 lipca 2013r., sygn. akt II 1 Ko 1856/13, karę pozbawienia wolności zarządzono do wykonania;

XI.  Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 26 stycznia 2012r., sygn. akt III K 998/11 za czyn z art. 178 § 1 k.k. w zw. z art.178a § 4 k.k. i z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lipca 2011r. w R. na karę 1 roku pozbawienia wolności, z zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 5 lat, ze zwolnieniem z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych;

XII.  Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 15 marca 2012r., sygn. akt II K 908/11 za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 01 września 2011r. w R., na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z obowiązkiem naprawienia szkody poprzez solidarną zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 1664,00 zł, z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 01 września 2011r. do dnia 15 marca 2012r., ze zwolnieniem z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych;

XIII.  Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 06 listopada 2012r., sygn. akt IIK 572/12 za czyn z art. 226 § 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 04 kwietnia 2012r. w R. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres próby wynoszący 4 lata, ze zwolnieniem od kosztów sądowych;

XIV.  Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 14 stycznia 2013r., sygn. akt II K 1034/12 za czyn z art. 242 § 2 i 3 k.k. popełniony w okresie od 04 sierpnia 2012r. do 13 października 2012r. w R. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, ze zwolnieniem od kosztów sądowych;

XV.  Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 25 kwietnia 2013r., sygn. akt II K 28/12 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 27 na 28 lipca 2011r. w R. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z kosztami postępowania;

XVI.  Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 30 czerwca 2014., sygn. akt II K 150/14 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 12 k.k. popełniony w okresie od 04 stycznia 2013r. do 22 stycznia 2013r. w W. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat, z obowiązkiem naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 3000 zł, ze zwolnieniem z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd połączył skazanemu P. B.:

- karę jednostkową 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 22 października 2007r., w sprawie o sygn. sygn. akt V K 446/07,

- karę jednostkową 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 13 sierpnia 2008r., w sprawie o sygn. akt II K 14/08, objętą karą łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności,

- karę jednostkową 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 13 sierpnia 2008r., w sprawie o sygn. akt II K 14/08, objętą karą łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności,

i w ich miejsce wymierzył mu jedną karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności (punkt 1 wyroku łącznego).

Tym samym wyrokiem łącznym Sąd na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączył skazanemu P. B.:

- karę jednostkową 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 10 listopada 2010r., w sprawie o sygn. sygn. akt III K 89/10, objętą karą łączną 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 30 maja 2011r., w sprawie V Ka 258/11,

- karę jednostkową 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia z dnia 10 listopada 2010 r., w sprawie o sygn. sygn. akt III K 89/10, objętą karą łączną 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 30 maja 2011r., w sprawie V Ka 258/11,

- karę jednostkową 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia z dnia 10 listopada 2010r., w sprawie o sygn. sygn. akt III K 89/10, objętą karą łączną 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 30 maja 2011r., w sprawie V Ka 258/11,

- karę jednostkową 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z 22 listopada 2010r., w sprawie o sygn. akt II K 282/10,

i w ich miejsce wymierzył skazanemu jedną karę łączną 3 lat pozbawienia wolności (punkt 2 wyroku łącznego).

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie 2 kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie z wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 10 listopada 2010r., w sprawie o sygn. akt III K 89/10 od dnia 26 listopada 2009r. do dnia 22 czerwca 2011r., od dnia 01 września 2011r. do dnia 27 grudnia 2011r. od dnia 04 kwietnia 2012r. do dnia 30 kwietnia 2012r. oraz od dnia 13 października 2012r. do dnia 27 października 2012 r.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd połączył skazanemu P. B.:

- karę jednostkową 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 26 stycznia 2012r., w sprawie o sygn. sygn. akt III K 998/11,

- karę jednostkową 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 15 marca 2012r., w sprawie o sygn. akt II K 908/11,

- karę jednostkową 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 25 kwietnia 2013r., w sprawie o sygn. akt II K 28/12,

i w ich miejsce wymierzył mu jedną karę łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności (punkt 4 wyroku łącznego).

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie 4 kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie z wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 15 marca 2012 r., w sprawie o sygn. sygn. akt II K 908/11 od dnia 27 grudnia 2011r. do dnia 15 marca 2012r.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 89 § 1a k.k. połączył skazanemu P. B.:

- karę jednostkową 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 06 listopada 2012 r., w sprawie o sygn. sygn. akt II K 572/12,

- karę jednostkową 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 14 stycznia 2013 r., w sprawie o sygn. akt II K 1034/12,

i w ich miejsce wymierzył mu jedną karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności (punkt 6 wyroku łącznego).

Nadto Sąd orzekł, iż w pozostałym zakresie wyroki opisane w punkcie 1, 2, 4 i 6 podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzył postępowanie w zakresie prawomocnych wyroków:

- Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 09 sierpnia 2001r., sygn. akt II K 232/01,

- Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 14 września 2001r., sygn. akt II K 156/01,

- Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 14 stycznia 2004r., sygn. akt II K 632/01,

- Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 18 lutego 2004r., sygn. akt II K 200/03,

- Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 21 kwietnia 2004r., sygn. akt II K 117/04,

- Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 20 października 2004r., sygn. akt II K 462/02.

Na podstawie art. 572 k.p.k. stwierdził brak przesłanek i warunków do wydania wyroku łącznego i orzeczenia kary łącznej odnośnie kary jednostkowej orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 30 czerwca 2014r., sygn. akt II K 150/14 i w tym zakresie postępowanie umorzył.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. W. kwotę 120 złotych powiększoną o należny podatek VAT, łącznie kwotę 147,60 złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciążył Skarb Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca skazanego P. B., zaskarżając orzeczenie w całości. Powołując się na art. 438 pkt 3 kpk, skarżonemu wyrokowi zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegający na uznaniu, że dla prawidłowego przebiegu resocjalizacji skazanego P. B. należy wymierzyć mu karę łączną w wysokości wymierzonej przez Sąd I instancji, podczas gdy z zebranego materiału dowodowego w sprawie wynika, że dla prawidłowej resocjalizacji skazanego wystarczy orzec karę łączną przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji.

Podnosząc powyższy zarzut, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec skazanego kar łącznych z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji, tj. w punkcie 1 wyroku łącznego – kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności, w punkcie 2 – kary łącznej 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, w punkcie 4 – kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i w punkcie 6 – kary łącznej 6 miesięcy pozbawienia wolności, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Wodzisławiu Śląskim do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy skazanego nie zasługiwała na uwzględnienie.

Pomijając kwestię, czy zarzut apelacyjny został prawidłowo oparty na przesłance z art.438 pkt 3 k.p.k., w sytuacji, gdy skarżący kwestionuje zastosowaną zasadę łączenia kar i wysokość orzeczonych kar łącznych, stanowisko obrońcy skazanego należy uznać za całkowicie nieuzasadnione. Wprawdzie, uzasadniając wymiar kar łącznych Sąd I instancji powołał się m.in. na wysoki stopień zawinienia oraz sytuację rodzinną skazanego, podczas gdy okoliczności mające wpływ na wymiar kar jednostkowych nie podlegają ponownej ocenie w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego, jednak nie miało to wpływu na trafność zapadłego rozstrzygnięcia. Wszystkie kary łączne w zaskarżonym wyroku zostały orzeczone na zasadzie asperacji i prawidłowo uwzględniają stopień powiązań przedmiotowo-podmiotowych między zbiegającymi się przestępstwami. Przestępstwa tworzące poszczególne zbiegi realne miały różną kwalifikację prawną, były wymierzone w różne dobra (przestępstwa przeciwko mieniu, zdrowiu, wolności, wymiarowi sprawiedliwości, bezpieczeństwu w komunikacji, działalności instytucji państwowych). W przypadkach, gdy czyny objęte wyrokami jednostkowymi były popełniane na szkodę określonej osoby, nie zachodziła również tożsamość pokrzywdzonego. W tych okolicznościach zupełnie nietrafne byłoby – oczekiwane przez skarżącego – orzeczenie kar łącznych przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji.

Z pewnością zarówno zasada absorpcji, jak i zasada kumulacji są rozwiązaniami skrajnymi, które mogą być stosowane tylko w wyjątkowych wypadkach. Zastosowanie zasady absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej wymaga ustalenia, że pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami zachodzi ścisły związek przedmiotowy i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy. Należy pamiętać, że kara łączna jest swoistym podsumowaniem działalności przestępczej skazanego w okresie objętym skazaniami za poszczególne czyny, które pozostają w zbiegu realnym. Jej celem nie jest premiowanie osoby wielokrotnie łamiącej porządek prawny, lecz zapewnienie racjonalnego stosowania kar i środków karnych poprzez likwidację swoistej konkurencji, która wynika z kilkakrotnych skazań. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa jest tymczasem okolicznością, wskazującą na demoralizację skazanego, skoro wejście w konflikt z prawem nie miało jednorazowego, incydentalnego charakteru. Jak podkreśla się w orzecznictwie, „kara łączna (...) stanowić musi syntetyczną całościową ocenę zachowań sprawcy, będąc właściwą, celową z punktu widzenia prewencyjnego reakcją na popełnione czyny i jako taka nie może i nie powinna być postrzegana jako instytucja mająca działać na korzyść skazanego, ale jako instytucja gwarantująca racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy wielości – pozostających w realnym zbiegu – przestępstw, a taki stan rzeczy może w wyroku łącznym nawet pogorszyć sytuację skazanego, w szczególności przy łączeniu wyroków zawierających już kary łączne, bowiem połączeniu zawsze będą podlegały kary jednostkowe wymierzane za poszczególne przestępstwa” (wyrok SA w Katowicach z 29 września 2011 r., II AKa 372/11, Prok. i Pr.-wkł. 2012/3/37; analogicznie: wyrok SA w Katowicach z 28 lutego 2014 r., II AKa 511/13, Lex nr 1487578). Przy wielości popełnionych przestępstw, wymierzanie kary łącznej w taki sposób, by najsurowsza z nich pochłaniała pozostałe (absorpcja), prowadziłoby do praktycznej bezkarności pozostałych zachowań zabronionych, za które wymierzono kary w niższym rozmiarze. Okoliczność, że zaskarżony wyrok łączny zapadł w postępowaniu zainicjowanym przez samego skazanego, oczekującego maksymalnego skrócenia efektywnego czasu odbywania kar orzeczonych wyrokami jednostkowymi, nie może mieć znaczenia dla oceny prawidłowości zapadłego rozstrzygnięcia.

Wbrew temu, co podnosi apelujący, nie można zasadnie twierdzić, iż kary w dotychczas odbytym wymiarze osiągnęły już wobec P. B. swoje cele represyjne i prewencyjne, a zachowanie skazanego w warunkach zakładu karnego świadczy o pomyślnej jego resocjalizacji. W opinii zastępcy dyrektora Zakładu Karnego w R. zarówno prognoza penitencjarna, jak i kryminologiczno – społeczna zostały wprost określone jako negatywne. Skazany, mimo stosunkowo młodego wieku, był wielokrotnie karany. Do większości popełnionych przestępstw prezentuje bezkrytyczny stosunek. Lekceważył dobrodziejstwo warunkowego przedterminowego zwolnienia, doprowadzając do jego odwołania, nie powracał w terminie z udzielonych przerw w odbywaniu kary. Niezależnie od powyższego, pamiętać należy, że na wymiar kary łącznej decydujący wpływ ma bliskość związku podmiotowo-przedmiotowego między zbiegającymi się przestępstwami. Zachowanie skazanego w trakcie odbywania kar pozbawienia wolności może mieć znaczenie subsydiarne, to jest ma pomóc w ustaleniu celowości kary łącznej (zob. wyrok SA w Krakowie z 19 grudnia 2012 r., II AKa 238/12, KZS 2013/2/48).

Odnosząc się do argumentów apelującego, iż skazany chciałby jak najszybciej podjąć pracę w warunkach wolnościowych, by móc utrzymywać swoje dziecko, należy wskazać, iż ważne względy rodzinne lub osobiste mogą być zasadnie podnoszone co najwyżej w postępowaniu o udzielenie przerwy w odbywaniu kary. Na marginesie wypada jednak zwrócić uwagę, że – jak wynika z opinii o skazanym – P. B. nie czynił dotychczas starań o pracę, a stałego zatrudnienia nie posiadał nawet przed zatrzymaniem.

Ostatecznie, pomijając przedstawione już wyżej uwagi na temat czynników determinujących wymiar kary łącznej, pamiętać trzeba także, iż uznanie kary za rażąco surową nie może opierać się jedynie na subiektywnym odczuciu strony. Na gruncie art.438 pkt 4 k.p.k. nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnice ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać należałoby – również w potocznym znaczeniu tego słowa – „rażąco” niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować. W rozstrzyganej sprawie żadnej z kwestionowanych kar łącznych orzeczonych wobec skazanego nie sposób uznać za rażąco dolegliwą, naruszającą powszechne poczucie sprawiedliwości, a tylko w takim przypadku możliwe byłoby modyfikowanie wymiaru kary w toku kontroli instancyjnej.

Nie znajdując podstaw do podzielenia argumentów skarżącego, dostrzeżono natomiast z urzędu potrzebę korekty zaskarżonego wyroku w zakresie wskazania podstawy prawnej wymierzenia kary łącznej w punkcie 2 wyroku. Przywołując w tym miejscu przepisy art.85 k.k. i art.86§1 k.k., Sąd Rejonowy przeoczył, że czyny przypisane P. B. wyrokiem Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim w sprawie II K 282/10 zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw z art.91§1 k.k. W tym stanie rzeczy Sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 2 w ten sposób, że jako podstawę prawną orzeczenia kary łącznej wskazał przepis art.91§2 k.k. W pozostałym zakresie wyrok utrzymano w mocy.

Z uwagi na korzystanie przez skazanego z pomocy obrońcy z urzędu, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz wyznaczonego obrońcy zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej w postępowaniu przed Sądem II instancji. Z kolei uwzględniając sytuację osobistą i materialną skazanego, przebywającego w zakładzie karnym oraz rozmiar podlegających wykonaniu kar pozbawienia wolności, zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa (art.624§1 k.p.k.).