Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

  Dnia 14 lutego 2014 r.

  Sąd Okręgowy w Gliwicach, X Wydział Gospodarczy

w składzie

Przewodniczący Sędzia SO Leszek Guza (spr.)

Sędzia SO Barbara Przybyła

Sędzia SO Małgorzata Korfanty

Protokolant Anna Rogal

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2014 roku w Gliwicach

na rozprawie

z powództwa: G. B.

przeciwko: A. K. (K.)

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 12 października 2012 roku

sygn. akt VII GC 85/12

postanawia:

1.  odrzucić apelację;

2.  zasądzić od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.200,00 (jeden tysiąc dwieście 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów w postępowaniu odwoławczym.

SSO Barbara Przybyła SSO Leszek Guza SSO Małgorzata Korfanty

Sygn. akt X Ga 347/13

UZASADNIENIE

Dnia 22 listopada 2012 r. Sąd Rejonowy w Gliwicach wydał wyrok w sprawie
z powództwa G. B. przeciwko A. K. o zapłatę, mocą którego zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 49.200 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 9 lipca 2011 r. oraz kwotę 4.877 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pozwany w ustawowym terminie złożył apelację od powyższego wyroku.

Zarządzeniem z dnia 17 grudnia 2012 r. pełnomocnik pozwanego został wezwany do podpisania apelacji oraz wniesienia opłaty od apelacji w kwocie 2.460 zł pod rygorem odrzucenia apelacji.

Powyższe wezwanie pełnomocnik pozwanego otrzymał w dniu 4 lutego 2013 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru (k. 255).

Wobec braku uiszczenia stosownej opłaty od apelacji w wyznaczonym terminie postanowieniem z dnia 21 lutego 2013 r. Sąd Rejonowy w Gliwicach odrzucił apelację pozwanego jako nieopłaconą, po myśli art. 370 kpc.

Pismem z dnia 6 marca 2013 r. pozwany wniósł o przywrócenie terminu do podpisania apelacji oraz wniesienia opłaty od apelacji.

Pełnomocnik pozwanego podniósł, że w godzinach wieczornych 4 lutego 2013 r. (dzień odbioru wezwania do uzupełnienia braków formalnych złożonej apelacji) doznał urazu wymagającego przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego, który uniemożliwił wykonywanie czynności zawodowych na okres od dnia 5 lutego 2013 r. do dnia 27 lutego 2013 r., stąd też zobowiązanie Sądu nie zostało w zakreślonym terminie wypełnione
z przyczyny usprawiedliwionej i niezawinionej.

W załączniku do powyższego wniosku pełnomocnik pozwanego zawarł dowód uiszczenia opłaty od apelacji oraz podpisaną apelację wraz z jej odpisem.

W odpowiedzi na zarządzenie z dnia 11 kwietnia 2013 r. pełnomocnik pozwanego złożył zaświadczenie lekarskie wymienione jako załącznik do wniosku o przywrócenie terminu, z którego wynika, że pełnomocnik pozwanego był leczony w dniach 5.02.2013 r. do 27.02.2014 r. z uwagi na krwawiące żylaki odbytu. Pełnomocnikowi pozwanego zalecono spoczynkowy tryb życia.

Postanowieniem z dnia 13 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy w Gliwicach przywrócił pozwanemu termin do uzupełnienia apelacji od wyroku tegoż Sądu z dnia
12 października 2012 r.

Pozwany w złożonej apelacji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię przepisu art. 627 kc poprzez uznanie, że powódka w sposób należyty wykonała przedmiot łączącej strony umowy i tym samym należne jest jej wynagrodzenie w określonej umownie kwocie 49.200 zł oraz naruszenie prawa procesowego,
a w szczególności art. 227 kpc w zw. z art. 299 kpc poprzez pominięcie dowodu
z przesłuchania w charakterze strony pozwanego A. K. i tym samym niedokonanie ustalenia istotnych dla rozstrzygnięcia faktów.

Powódka w odpowiedzi na apelację wniosła w pierwszej kolejności o jej odrzucenie oraz zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Powódka podniosła, że w granicach kontroli zachowania warunków formalnych apelacji, którą Sąd II instancji przeprowadza na podstawie art. 373 kpc mieści się również sprawdzenie zasadności przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia apelacji. Stronie pozwanej został natomiast przywrócony termin do podpisania
i opłacenia apelacji, a nie do jej wniesienia. Tak też został sformułowany wniosek przez pozwanego. Powódka podkreśliła, powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego, że wniosek o przywrócenie terminu powinien obejmować całą spóźnioną czynność procesową, a nie jedynie jeden z jej elementów. Jeżeli więc Sąd odrzucił środek odwoławczy z powodu niespełnienia któregoś z jego wymagań i nieuzupełnienia braku, wniosek o przywrócenie terminu może dotyczyć wniesienia tego środka, a nie tylko uzupełnienia jego braku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 373 zd. 1 kpc Sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji.

W ramach kontroli sąd drugiej instancji ocenia zasadność przywrócenia przez sąd pierwszej instancji w postępowaniu międzyinstancyjnym terminu do wniesienia apelacji. W razie stwierdzenia, że termin do wniesienia apelacji został przywrócony bezpodstawnie, sąd drugiej instancji odrzuca apelację (tak też Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów – zasada prawna – z dnia 30 stycznia 1968 r., sygn. akt III CZP 77/67, opubl. OSNC 1968/12/202).

Abstrahując od zasadności podniesionych przez powódkę braków formalnych złożonego przez pozwanego wniosku o przywrócenie terminu, które Sąd Okręgowy podziela, w sprawie istotnym jest, że wniosek pozwanego nie zasługiwał na merytoryczne uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 168 § 1 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

Jak wynika z powyższego przepisu przesłankami przywrócenia terminu są brak winy strony w uchybieniu terminu i powstanie w wyniku tego uchybienia ujemnych dla niej skutków procesowych.

Zgodnie z przepisem art. 169 § 2 k.p.c. okoliczności uzasadniające wniosek muszą być przez stronę uprawdopodobnione. Uprawdopodobnienie oznacza złagodzenie rygorów dowodowych odnośnie do okoliczności usprawiedliwiających niedopełnienie czynności procesowej w terminie (tak też Sąd Najwyższy
w postanowieniu z dnia 12 maja 2006 r., sygn. akt V CZ 29/06, opubl. LEX nr 200921).

Sąd stanął na stanowisku, iż o braku winy strony można mówić tylko wtedy, gdy istniała jakaś niezależna przyczyna, która spowodowała uchybienie terminowi. Przyczyna taka zachodzi wówczas, gdy dokonanie czynności w ogóle było wykluczone, jak również w takich przypadkach, w których w danych okolicznościach nie można było oczekiwać od strony, by zachowała dany termin procesowy (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu
z dnia 14 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SZ 1/10, opubl. LEX nr 602071).

Dokonując oceny uprawdopodobnienia zaistnienia powyższych przesłanek na podstawie wszystkich okoliczności sprawy Sąd uznał, że pozwany nie sprostał ciążącemu na nim obowiązkowi.

W sprawie istotnym jest, że zarządzeniem z dnia 17 grudnia 2012 r. pełnomocnik pozwanego został wezwany do podpisania apelacji oraz wniesienia opłaty od apelacji
w kwocie 2.460 zł pod rygorem odrzucenia apelacji.

Powyższe wezwanie pełnomocnik pozwanego otrzymał w dniu 4 lutego 2013 r.

Pełnomocnik pozwanego podniósł, że w godzinach wieczornych 4 lutego 2013 r. (dzień odbioru wezwania do uzupełnienia braków formalnych złożonej apelacji) doznał urazu wymagającego przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego, który uniemożliwił wykonywanie czynności zawodowych na okres od dnia 5 lutego 2013 r. do dnia 27 lutego 2013 r., stąd też zobowiązanie Sądu nie zostało w zakreślonym terminie wypełnione
z przyczyny usprawiedliwionej i niezawinionej.

Sąd Okręgowy miał jednakże na uwadze, że wbrew twierdzeniom pełnomocnika pozwanego, z przedstawionego przez niego zaświadczenia lekarskiego (k. 285), nie wynika, aby doznał on urazu, który wymagał przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego,
a jedynie, iż w dniach 5 lutego 2013 r. do 27 lutego 2013 r. był leczony w gabinecie
z powodu krwawiących żylaków odbytu. Nadto, z przedłożonego zaświadczenia lekarskiego nie wynika, aby pełnomocnik pozwanego był niezdolny do pracy, a jedynie, iż zalecono mu prowadzenie spoczynkowego trybu życia.

Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że pełnomocnik pozwanego był leczony do dnia 27 lutego 2013 r. Natomiast braki apelacji usunał dopiero w dniu 6 marca 2013 r.

W świetle powyższego Sąd Okręgowy uznał, że pełnomocnik pozwanego nie uprawdopodobnił, iż przeszkody w usunięciu braków apelacji były od niego niezależne
i że dokonanie przez niego czynności o które były wzywany zarządzeniem Sądu Rejonowego z dnia 17 grudnia 2012 r. w zakreślonym terminie było w ogóle wykluczone.

Istotnym jest bowiem, że przy ocenie braku winy, jako przesłanki przywrócenia terminu uchybionego przez stronę, należy uwzględniać wymaganie dołożenia należytej staranności człowieka przejawiającego dbałość o swe własne życiowo ważne sprawy. Brak winy w uchybieniu terminu podlega ocenie z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można i należy wymagać od osoby należycie dbającej
o swoje interesy, biorąc pod uwagę także lekkie niedbalstwo.

Pełnomocnik pozwanego, mimo zawodowego charakteru prowadzonej przez niego działalności, nie dochował należytej staranności w dbałości o własne interesy.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy z braku przesłanek z art. 168 § 1 kpc orzekł na podstawie art. 373 kpc, jak w punkcie pierwszym sentencji, odrzucając apelację pozwanego.

Orzeczenie o kosztach postępowania odwoławczego oparto na przepisie
art. 98 kpc oraz art. 391 § 1 kpc.

Na koszty poniesione przez powódkę w toku postępowania odwoławczego złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 1.200 zł, stosownie do treści § 6 pkt 5
w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego
z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.1349 z późn. zm.)

SSO Barbara Przybyła SSO Leszek Guza SSO Małgorzata Korfanty