Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek
Protokolant	Iwona Sławińska

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2019 r. w Gliwicach

sprawy R. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania R. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 1 marca 2018 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  przyznaje ze Skarbu Państwa adwokatowi M. S. kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) powiększona o 23 % podatku VAT tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej ubezpieczonej z urzędu.

(-) sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek

Sygn. akt VIII U 2722/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 1 marca 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. dokonał od 1 marca 2018 r., waloryzacji emerytury pobieranej przez ubezpieczoną R. S..

W odwołaniu z 21 września 2018 r., ubezpieczona wniosła o jej zmianę i przyznanie jej pełnomocnika z urzędu.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego odrzucenie jako spóźnionego – wniesionego kilka miesięcy od dnia wydania zaskarżonej decyzji – względnie o jego oddalenie, wskazując, że w zaskarżonej decyzji dokonano prawidłowej waloryzacji pobieranego przez ubezpieczoną świadczenia.

W piśmie z 9 maja 2019 r. pełnomocnik odwołującej sprecyzował, że odwołująca kwestionuje zaskarżoną decyzję w przedmiocie waloryzacji emerytury od 1 marca 2018 r. w zakresie wliczenia do niej dodatku pielęgnacyjnego oraz ryczałtu energetycznego, albowiem te składniki emerytury nie powinny być poddawane waloryzacji i wliczane do jej świadczenia emerytalnego. Jednocześnie podniesiono, że z emerytury ubezpieczonej potrącane jest miesięcznie około 400 zł z tytułu zaległości finansowych i tym samym w efekcie nie otrzymuje ona ani dodatku, ani ryczałtu.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona R. S., urodzona (...), od 1 stycznia 1991 r. jest uprawniona do emerytury.

Zaskarżoną decyzją z 1 marca 2018 r. (...) Oddział w Z. dokonał od 1 marca 2018 r. waloryzacji emerytury pobieranej przez ubezpieczoną poprzez przemnożenie kwoty świadczenia ustalonego na dzień 28 lutego 2018 r. tj. 1426,17 zł przez wskaźnik waloryzacji 102,98%. Od 1 marca 2018 r. emerytura została ustalona w wysokości 1468,67zł. W pkt II pptk 1 decyzji wskazano, że do emerytury przysługuje: dodatek pielęgnacyjny w kwocie 215,84 zł, ryczałt energetyczny w kwocie 168,71 zł i dodatek kompensacyjny w kwocie 32,38 zł. W pkt II ppkt 2 decyzji wskazano, że świadczenie zmniejsza się z powodu egzekucji administracyjnej o 417,44 zł.

Ustalono, że w aktach rentowych brak jest potwierdzenia doręczenia odwołującej zaskarżonej decyzji z 1 marca 2018 r.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o akta organu rentowego.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Sąd zwraca uwagę, że w przedmiotowej sprawie nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek organu rentowego o odrzucenie odwołania jako spóźnionego. Na podstawie akt organu rentowego Sąd ustalił bowiem, że brak jest dowodu doręczenia ubezpieczonej zaskarżonej decyzji, stąd nie sposób jednoznacznie uznać, że odwołująca uchybiła terminowi do wniesienia odwołania. W związku z powyższym odwołanie ubezpieczonej należało rozpoznać merytorycznie.

Zakres rozpoznania i orzeczenia (przedmiot sporu) w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych wyznaczony jest w pierwszej kolejności przedmiotem decyzji organu rentowego zaskarżonej do sądu, a w drugim rzędzie przedmiotem postępowania sądowego, określonego zakresem odwołania od tej decyzji (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1999r., sygn. II UZ 52/99, opubl. OSNAPiUS rok 2000, Nr 15, poz. 601; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2008r. sygn. II UZ 4/08, opubl: OSNAPiUS rok 2009, Nr 11-12, poz. 163).

Przedmiotem merytorycznego rozstrzygnięcia sądu w niniejszej sprawie była zatem ocena zgodności z prawem - zarówno w aspekcie formalnym jak i materialnym – wydanej przez organ rentowy decyzji o waloryzacji świadczenia.

Unormowania art. 88-94 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1270) przewidują coroczną (od 1 marca), cenowo-płacową waloryzację automatyczną emerytur i rent przyznanych przed terminem waloryzacji. Polega ona na pomnożeniu kwoty świadczenia oraz jego podstawy wymiaru (w wysokości przysługującej w ostatnim dniu lutego roku przeprowadzenia waloryzacji) przez wskaźnik waloryzacji. W stosunku do emerytur i rent pobieranych waloryzację przeprowadza się z urzędu (na bieżąco).

W ocenie Sądu, organ rentowy prawidłowo dokonał waloryzacji przysługującego ubezpieczonej świadczenia. Wysokość zwaloryzowanej emerytury została ustalona według obowiązujących przepisów prawa, na podstawie prawidłowego wskaźnika waloryzacji. Jak wynika z komunikatu Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lutego 2018 r. (M.P. z 2018 r. poz. 185) wskaźnik waloryzacji wynosi aktualnie 102,98% i taki też wskaźnik został zastosowany przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji. Nadto, wskaźnik ten, stosownie do powołanych wyżej przepisów, został pomnożony przez kwotę świadczenia ustalonego na ostatni dzień lutego 2018 r. W świetle treści art. 88-89 ustawy o emeryturach i rentach z FUS organ rentowy w sposób prawidłowy dokonał obliczenia świadczenia emerytalnego, co skutkuje koniecznością uznania złożonego odwołania za bezzasadne.

W ocenie Sądu nieuzasadnione są zarzuty odwołującej dotyczące braku podstaw do waloryzacji dodatku pielęgnacyjnego oraz ryczałtu energetycznego.

Zgodnie z art. 75 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych kwotę dodatku pielęgnacyjnego podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym przeprowadzana jest waloryzacja.

Z kolei jak stanowi art. 94 ust. 2 ww. ustawy Prezes Zakładu ogłasza, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", co najmniej na 7 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji:

1) należne od terminu waloryzacji kwoty:

a) najniższej emerytury i renty,

b) dodatku pielęgnacyjnego i dodatku dla sierot zupełnych.

Natomiast po myśli art. 20 ust. 3c ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 276 ze zm.) ryczałt energetyczny , o którym mowa w ust. 2 pkt 3, podlega corocznie waloryzacji od dnia waloryzacji emerytur i rent.

Ponadto organ rentowy prawidłowo pomniejszył świadczenie o kwotę 417,44 zł z powodu egzekucji administracyjnej, albowiem zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie – po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych – podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne. W przedmiotowej sprawie zaś bezspornie prowadzone było wobec odwołującej postępowanie egzekucyjne przez komornika sądowego M. G., która miesięcznie dokonywała potrąceń ze świadczenia emerytalnego ubezpieczonej.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił odwołanie, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., jako nieuzasadnione.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej Sąd orzekł w oparciu o § 15 ust. 2 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714).

(-) sędzia Patrycja Bogacińska-Piątek