Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Teresa Kalinka
Protokolant:	Ewa Grychtoł

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2018 r. w Gliwicach

sprawy B. W. (W.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania B. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 7 sierpnia 2018 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że wysokość emerytury ustala się z uwzględnieniem kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego do ustalenia którego przyjmuje się kwotę 2039200 zł (dwa miliony trzydzieści dziewięć tysięcy dwieście złotych) w miejsce kwoty 2039151,36 zł (dwa miliony trzydzieści dziewięć tysięcy sto pięćdziesiąt jeden złotych 36 groszy) tytułem dochodu za rok 1989;

2.  oddala odwołanie w części dotyczącej ustalenia podstawy wymiaru składek za rok 1983 ponad kwotę 200810 zł (dwieście tysięcy osiemset dziesięć złotych) oraz za rok 1989 ponad kwotę 2039200 zł (dwa miliony trzydzieści dziewięć tysięcy dwieście złotych);

3.  umarza postępowanie w części dotyczącej zaliczenia do okresów składkowych okresu od 5 czerwca 1979 roku do 21 września 1981 roku.

(-) SSO Teresa Kalinka

Sygn. VIII U 2696/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 sierpnia 2018 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. przyznał B. W. prawo do emerytury poczynając od 28 lipca 2018 roku. Do ustalenia wysokości emerytury przyjęto kwoty składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji, kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego, średnie dalsze trwanie życia. Emerytura ustalona na podstawie art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( zwana dalej ustawą emerytalną) i wyniosła 3793 ,52 zł.

Ubezpieczony w odwołaniu zakwestionował sposób obliczenia kapitału początkowego w zakresie ustalonych zarobków stanowiących podstawę wymiaru składek od 1 stycznia 1983 do 30 czerwca 1983 oraz w roku 1989. B. W. wskazał, że od 1 stycznia 1983 roku do 30 czerwca 1983 roku za okres zatrudnienia w Biurze (...) Budownictwa (...) w G. jego zarobki wyniosły dodatkowo 27 300 zł. . W roku 1989 był zatrudniony w Kombinacie Budowlanym w B. i Przedsiębiorstwie (...) w R. . Jego zarobki wyniosły 2 151 570 złotych. Wniósł o ponowne ustalenie kapitału początkowego .Załączył kserokopie umów o pracę oraz przeszeregowania z lat 1983 i 1989.

Na rozprawie w dniu 8 listopada 2018 roku sprecyzował swoje odwołanie w zakresie wyliczenia wynagrodzenia za rok 1989 . Twierdził, że druk Rp -7 winien obejmować wynagrodzenie z trzech, a nie z dwóch miesięcy i domagał się również doliczenia do okresu składkowego okresu od daty czerwca 1979 roku do 21 września 1981 roku.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wskazując sposób obliczenia wysokości emerytury. Podniósł , że o okresu zatrudnienia został zaliczone między innymi cały okres od 1 września 1973 do 30 września 1989.

Wskazał, że do wyliczenia kapitału początkowego ubezpieczonego organ rentowy przyjął wynagrodzenia wykazane w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 2 marca 2000 z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budowlanym w B., a uprzednio Kombinacie Budowlanym oraz z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Produkcyjno Usługowo Handlowym (...) w R. w oparciu o potwierdzenie stanu konta ubezpieczeniowego co do odprowadzonych składek i kwot pobranych zasiłków chorobowych odwołującego oraz zaświadczenia o zatrudnieniu wynagrodzeniu z dnia 15 listopada 1995 roku. Co do dodatkowego zatrudnienia ubezpieczonego wymiarze pół etatu w Biurze (...) Budownictwa (...) w G. od 22 listopada 1982 do 30 czerwca 1983 w oraz w Kombinacie Budowlanym w B. od 1 grudnia 1979 roku do 31 grudnia 1980 przyjęto wynagrodzenie obliczone na podstawie umów o pracę przedłożonych w dniu 13 maja 2015 roku. ZUS nie uwzględnił okresu działalności gospodarczej w zakresie murarstwa od dnia 5 czerwca 1979 roku do 21 września 1981 roku, ponieważ nie można ustalić numeru (...) przez Inspektorat ZUS w L. .

Prawomocną decyzją z dnia 19 czerwca 2015 roku organ rentowy do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne 10 lat kalendarzowych, to jest od 1 stycznia 1983 roku do 31 grudnia 1992 roku, z których wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 130,33 % oraz 22 lata 5 miesięcy i 5 dni okresów składkowych oraz rok 9 miesięcy i 3 dni okresów nieskładkowych. Zdaniem organu rentowego przedłożone przez ubezpieczonego do odwołania kserokopie umów o pracę z o przeszeregowanie z lat 1983 i 1989 nie wpływają na zmiany kapitału początkowego i wysokości emerytury.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. W. urodził się (...). Był t uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy .. Od ukończenia (...) życia nabył prawo do emerytury.

Decyzją z dnia 19 czerwca 2015 roku ponownie ustalono kapitał początkowy Do ustalenia jego wartości przyjęto 22 lata 5 miesięcy i 5 dni okresów składkowych oraz rok 9 miesięcy i 3 dni okresów nieskładkowych.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z dziesięciu lat kalendarzowych to jest od 1 stycznia 1983 roku do 31 grudnia 1992 roku . Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 130,33 % .

W dniu 3 lipca 2018 roku ubezpieczony złożył wniosek o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku. Na rozprawie w dniu 11 grudnia 2018 roku cofnął odwołanie w części dotyczącej doliczenia do okresów składkowych okresu prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ okres ten został już zaliczony jako okres składkowy z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę.

Spór w niniejszej sprawie dotyczy przyjętej podstawy wymiaru składek za lata 1983 i 1989.

Organ rentowy przyjął, że ubezpieczony w roku 1983 osiągał wynagrodzenie w wysokości 200 810 zł a, w roku 1989 - 2 039 151 zł 36 gr.

W aktach kapitału początkowego znajduje się świadectwo pracy, z którego wynika że ubezpieczony od 1 września 1973 roku do 30 września 1989 był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budowlanym w B., uprzednio Kombinacie Budowlanym. W dniu 2 marca 2000 przedłożył druk Rp-7 7, z którego wynika, że wynagrodzenie w 1983 roku wyniosło 179 810 zł . W aktach rentowych z 2014 roku znajduje się umowa o pracę zawarta w dniu 22 listopada 1982 roku z (...) Miastoprojekt , z której wynika że do dnia 31 marca 1983 roku ubezpieczony pracował w wymiarze pół etatu jako kosztorysant z wynagrodzeniem 3500 zł miesięcznie. Kolejną umowę o pracę zawarto w dniu 1 kwietnia 1983 roku z takim samym wynagrodzeniem . Tym samym do wynagrodzenia wynikającego z druku Rp-7 należało dodać kwotę 21 000 tytułem wynagrodzeń za pracę w Miastoprojekcie G.. Łącznie daje tę kwotę 200 810 zł. Zdaniem sądu za rok 1983 organ rentowy przyjął prawidłową wysokość wynagrodzenia.

Ubezpieczony domagał się doliczenia do wynagrodzenia premii motywacyjnej, regulaminowej, dodatku stażowego,. Z umów o pracę nie wynika, aby poza wynagrodzeniem zasadniczym i premią według zakładowego regulaminu wynagradzania ubezpieczony otrzymywał inne składniki wynagrodzenia. Wysokość premii nie została określona, a wskazane w piśmie ubezpieczonego z dnia 29 listopada 2018 roku wartości nie są niczym poparte.

Od 10 października 1989 roku do 30 listopada 1993 roku ubezpieczony pracował w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierownika robót.

Za a rok 1989 organ rentowy przyjął do ustalenia wartości kapitału początkowego wynagrodzenie w wysokości 2 039 151 zł 36 gr. Na to wynagrodzenie to składają się :wynagrodzenie wynikające z druku Rp 7 z dnia 2 marca 2000 obejmujące okres do 30 września 1989 roku w wysokości 940 275 zł , wynagrodzenie za 2 miesiące w wysokości 543949 zł z druku Rp- 7 z 15 listopada 1995 z PPUH (...) spółka z o.o. i zasiłek chorobowy wysokości 554 976,36 złotych.( k. 25 akt kapitału początkowego) . Ubezpieczony przebywał na zwolnieniu lekarskim od 20 listopada 1989 roku do 31 grudnia 1989 roku .

Zdaniem Sądu wyliczenia potencjalnego wynagrodzenia za ten okres ustalone przez ubezpieczonego nie zasługują na uwzględnienie, bowiem nie uwzględniają okresu zasiłku chorobowego. Uznać należało, że zarówno druk Rp-7 , jak i kwota wypłaconego zasiłku chorobowego są prawidłowe. Po zsumowaniu i zasiłku chorobowego i wynagrodzenia do 30 września i od 10 października 1989 roku wychodzi kwota 2 039 200 złotych.

Decyzję zmieniono dodając do ustalonej przez organ rentowy kwoty kwotę 48 zł, 64 gr, co obecnie pozostaje bez znaczenia dla określenia wartości kapitału początkowego, ale stanowi prawidłową sumę. Nadto różnica ta może mieć znaczenie, gdyby okazało się w przyszłości, że podstawa wymiaru składek w tym roku ulegnie zmianie na podstawie nowych dowodów.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego, a zwłaszcza druków Rp-7 ze spornych okresów oraz angaży, umów o pracę. Uznał te dowody za przekonujące. Nie podzielił stanowiska ubezpieczonego w zakresie wysokości otrzymywanych dodatków do wynagrodzenia , a to premii w Miastoprojekcie, bowiem jej wysokość została ustalona wyłącznie na podstawie twierdzeń odwołującego. Wysokość hipotetycznego wynagrodzenia musi mieć oparcie w dokumentach.( angażach, umowach o pracę, porozumieniach płacowych) . W oparciu o takie dowody sąd mógł odtworzyć jedynie wartość wynagrodzenia zasadniczego z Miastoprojektu , wynagrodzenie zasadnicze ze spółki (...) i dodatek funkcyjny od 1 listopada 1989 roku, dodatek stażowy i premie motywacyjną Premia uznaniowa była płacona do 60%, co nie oznacza, że wynosiła, jak twierdzi ubezpieczony 50% Tak wyliczone wynagrodzenie jest niższe od wykazanego w druku Rp-7. Ubezpieczony pominął fakt , że od 20 listopada był niezdolny do pracy.

Sąd zważył, co następuje:

Zasady ustalania kapitału początkowego zostały określone w art. 173-174 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.. Zgodnie z tymi unormowaniami podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu od dnia 1 stycznia 1980 r. do dnia 31 grudnia 1998 r.

Okresem składkowym w rozumieniu ustawy emerytalno-rentowej jest okres ubezpieczenia ( art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.)

Wobec cofnięcia odwołania w zakresie zaliczenia do okresów składkowych okresu prowadzenia działalności gospodarczej w czasie, kiedy ubezpieczony był pracownikiem i okres ten został już uwzględniony Sąd umorzył postępowanie. Cofnięcie odwołania było dopuszczalne, bowiem żądanie było bezpodstawne.

Organ rentowy odmawiając wliczenia do podstawy wymiaru świadczenia wynagrodzenia za sporne okresy w kwotach wnioskowanych przez ubezpieczonego, kierował się treścią § 21 ust. 1 rozporządzenia z dnia 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412), zgodnie z którym środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Niemniej jednak przepisy rozporządzenia regulującego postępowanie
o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, zawierające ograniczenia dowodowe, nie mają zastosowania w postępowaniu sądowym, opartym na zasadzie swobodnej oceny dowodów. Skoro jednak pracodawcy ubezpieczonego wystawili dowody zarobkowe częściowo za rok 1983 i za cały rok 1989 brak było podstaw do zakwestionowania tych danych. Wysokość spornego wynagrodzenia z tytułu dodatkowego zatrudnienia w Miastoprojekcie Sąd uwzględnił zaliczają bezsporną kwotę wynagrodzenia zasadniczego nie znajdując podstaw do zwiększenia tego wynagrodzenia o premię, której wysokości nikt nie wskazał.

Zaskarżoną decyzję zmieniono w części wynikającej z sumowania pełnych wartości wynagrodzeń i zasiłku w roku 1989 , a w pozostałej części odwołanie oddalono. Wyrok wydano na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc w części zmieniającej decyzję i na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc w części oddalającej odwołanie.

(-) SSO Teresa Kalinka