Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR del. Renata Stańczak
Protokolant:	Anna Krzyszkowska

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2016 r. w Gliwicach

sprawy S. R. (R.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

przy udziale zainteresowanej M. I. (1) (I.)

o podstawę wymiaru składek

na skutek odwołania S. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 16 września 2015 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż odwołująca S. R. jako pracownik u płatnika składek - (...) M. I. (1) od dnia 1 kwietnia 2015 roku podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu z wynagrodzeniem miesięcznym równym kwocie 4000 zł (cztery tysiące złotych) brutto;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz odwołującej S. R. kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSR del. Renata Stańczak

Sygn. akt VIII U 2128/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 września 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. ustalił, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne ubezpieczonej S. R. (R.) z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy u pracę u płatnika składek (...) M. I. (1) od 1 kwietnia 2015r. stanowi kwota równa kwocie najniższego wynagrodzenia, tj. 1.750 zł.

W uzasadnieniu decyzji ZUS zakwestionował wysokość wynagrodzenia ustalonego przez ubezpieczoną i płatnika składek od 1 kwietnia 2015r. Organ rentowy wskazał, że w toku postępowania wyjaśniającego, związanego z ustaleniem uprawnień ubezpieczonej do zasiłku chorobowego ustalono, iż S. R. została zatrudniona u płatnika składek od 5.02.2015r.na czas określony do dnia 4.02.2017r. na stanowisku pracownika działu księgowości w wymiarze czasu pracy ½ etatu za wynagrodzeniem miesięcznym 875 zł. Aneksem z dnia 1.04.2015r. zmieniono warunki zatrudnienia, tj. powierzono odwołującej stanowisko koordynatora biura, w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem miesięcznym 4.000 zł. W ocenie ZUS wątpliwości budzi fakt, że w czasie nieobecności odwołującej zastępowała ją A. W.. Jednak w dokumentach składanych przez płatnika składek za A. W. wykazywane były znaczne niższe podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne aniżeli za odwołującą. Nadto organ rentowy zauważył, że aneks do umowy o pracę został podpisany przez odwołującą w dniu 1.04.2015r. w trakcie trwania niezdolności do pracy. Zdaniem ZUS-u zachodzi uzasadnione podejrzenie, że kwota podstawy wymiaru składek zawarta w aneksie z dnia 1.04.2015r. miała jedynie umożliwić odwołującej skorzystanie z wyższych świadczeń finansowanych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, co jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego jak i sprzeczne ze społeczno – gospodarczym przeznaczeniem prawa. W ocenie ZUS w związku ze zmianą kwoty wynagrodzenia i przejściem odwołującej na zwolnienie lekarskie, pracodawca nie poniósł wysokich kosztów ubezpieczenia w stosunku do korzyści finansowych wynikających ze świadczeń w postaci zasiłku chorobowego oraz zasiłku macierzyńskiego.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła ubezpieczona S. R. domagając się jej zmiany i ustalenia, że podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne ubezpieczonej z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika (...) M. I. (1) wynosi od 1.04.2015r. kwotę 4.000 zł. Skarżąca zarzuciła, że bezpodstawne są zarzuty organu rentowego jakoby umowa o pracę zawarta pomiędzy nią a firmą (...) została zawarta w celu obejścia prawa oraz sprzecznie z zasadami współżycia społecznego. Powołała się na swoje kompleksowe wykształcenie w zakresie księgowości, a także kilkuletnie doświadczenie na stanowiskach pracy związanych zarówno z księgowością, jak i kadrową obsługą firmy. Jej zdaniem wynagrodzenie w wysokości 4.000 zł jest wynagrodzeniem godziwym dla ilości obowiązków wykonywanych od dnia 1.04.2015r. w pełnym wymiarze czasu pracy. Nadto odwołująca podniosła, że kwota 4.000 zł jest kwotą na poziomie przeciętnego wynagrodzenia brutto obowiązującego w 2015r. według danych GUS za II kwartał 2015r. Odwołująca podkreśliła, że ZUS nie kwestionuje faktu wykonywania przez nią zapisów umowy o pracę i nie zarzuca jej pozorności. Dodała, że firma płatnika składek jest co prawda młodą firmą na rynku, ale dobrze prosperującą, przynoszącą zyski. Zarobki pozostałych pracowników firmy są wyższe niż płaca minimalna. Na dzień 12.10.2015r.tylko jeden pracownik zatrudniony był za najniższym wynagrodzeniem, ale był nim szeregowy pracownik budowlany, nie posiadający wyższego wykształcenia. Na 11 zatrudnionych tylko jedna osiągała wynagrodzenie minimalne, 5 osób powyżej 2.000 zł brutto miesięcznie i 5 osób powyżej 3.000 zł brutto miesięcznie. Co do A. W. odwołująca stwierdziła, że osoba ta nie ma wykształcenia księgowego i przejęła tylko cześć jej obowiązków, nie wymagających gruntownej wiedzy księgowej. Pozostałe sprawy z zakresu księgowości zostały przekazane do biura rachunkowego, z którym firma (...) współpracuje. Co do daty podpisania aneksu odwołująca wyjaśniła, że faktycznie aneks podpisała w dniu 8.04.2015r. po powrocie ze zwolnienia lekarskiego. Osoba przygotowująca aneks błędnie wpisała jako datę podpisania aneksu tą samą datę co obowiązywania aneksu, tj.1.04.2015r. Stwierdziła nadto, że podpisując aneks nie zwróciła na to uwagi. Ponadto podniosła, że jest czynnym pracownikiem od 2008r.co całkowicie zaprzecza argumentowi ZUS, że miała marginalny wkład w tworzenie funduszu ubezpieczeniowego. Odwołująca podkreśliła, ze była zatrudniona w firmie (...) od 5.02.2015r., natomiast roszczenie o świadczenie z ZUS powstało dopiero od 11.07.2015r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy złożył wniosek o zasądzenie od ubezpieczonej na rzecz tego organu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wskazując, iż wartość przedmiotu sporu wynosi: 3.196,74 zł.

Zainteresowana M. I. (1) nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona S. R., urodzona (...) ma wykształcenie wyższe – międzynarodowe stosunki polityczne. Ma również tytuł technika ekonomisty. Posiada kwalifikacje specjalisty d/s rachunkowości. Od 1 sierpnia 2008r.pozostaje w zatrudnieniu wykonując prace: doradcy klienta, kasjera - doradcy klienta, księgowej, pracownika działu kadr i płac.

Ubezpieczona została zatrudniona na podstawie umowy o pracę w firmie (...) od 5 lutego 2015r. na ½ etatu na stanowisku pracownika działu księgowości za wynagrodzeniem 875 zł miesięcznie. Umowę zawarto na czas określony do 4.02.2017r. Odwołująca została z tego tytułu zgłoszona do ubezpieczeń społecznych.

W dniu 8 kwietnia 2015r.strony podpisały aneks do umowy, mocą którego ustalono, że od dnia 1.04.2015r. powierza się odwołującej stanowisko koordynatora biura, w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem 4.000 zł miesięcznie.

Sąd ustalił, że firma (...) zajmuje się obsługą PR i marketingiem dla innych firm. Firmy zlecają zainteresowanej wyrobienie im marki. Firma istnieje od 2013r. Nie posiada zaległości wobec ZUS. Na początku 2015r. M. I. (1) zrezygnowała z usług dotychczasowego biura rachunkowego, które obsługiwało jej firmę i trwały rozmowy z nowym biurem rachunkowym w K.. W związku z tym poszukiwała pracownika, który mógłby docelowo zająć się koordynacją biura. Chodziło o zatrudnienie osoby zajmującej się z jednej strony kwestiami księgowymi, z drugiej kadrowymi i płacowymi. Odwołująca na początku została zatrudniona na ½ etatu. Z jednej strony chodziło o sprawdzenie jej kwalifikacji, a z drugiej o pomoc przy zmianie biura rachunkowego.

W okresie od lutego do lipca 2015r. firma (...) zatrudniała 12 osób na umowie o pracę w tym głównie specjalistów ds. IT, PR, wsparcia marketingu, ds. administracyjnych. Ich zarobki kształtowały się od kwoty 1750 zł (M. I. (2) na stanowisku specjalista ds. administracyjnych , ogólny staż pracy przed zatrudnieniem u zainteresowanej - 2 lata) do kwoty 7.074 zł (L. G. na stanowisku koordynator działu PR i marketingu, ogólny staż pracy przed zatrudnieniem u zainteresowanej - 2 lata).

Odwołująca jako pracownik działu księgowości była zatrudniona w ½ wymiaru czasu pracy. Do jej obowiązków należało wówczas:

- przygotowywanie deklaracji podatkowych oraz dokumentów rozliczeniowych,

- obsługa programu płatnik,

- naliczanie wynagrodzeń oraz sporządzanie dokumentacji płacowej,

- kontrola merytoryczna otrzymywanych dokumentów kadrowo – księgowych,

- obsługa urządzeń biurowych,

- wykonywanie poleceń służbowych.

Od 1 kwietnia 2015r.do zakresu obowiązków odwołującej jako koordynatora biura należało:

- prowadzenie akt osobowych, administracji kadrowej (w tym sporządzanie umów o pracę oraz świadectw pracy),

- przygotowywanie deklaracji podatkowych oraz dokumentów rozliczeniowych,

- obsługa programu płatnik,

- naliczanie wynagrodzeń oraz sporządzanie dokumentacji płacowej,

- kontrola merytoryczna otrzymywanych dokumentów kadrowo – księgowych,

- sporządzanie miesięcznych raportów na potrzeby firmy,

- współpraca z instytucjami zewnętrznymi (ZUS, US, PIP),

- utrzymywanie i budowanie pozytywnych relacji z klientami i współpracownikami biura,

- koordynacja poczty wychodzącej i przychodzącej,

- obsługa urządzeń biurowych,

- wykonywanie poleceń służbowych.

Pracodawca był zadowolony z pracy ubezpieczonej. Była bardzo wysoko oceniana jako osoba sumienna i pracowita. Zainteresowana od początku zatrudnienia odwołującej miała zamiar powierzyć je obowiązki koordynatora biura. Najpierw jednak chciała, aby ta wdrożyła się w pracy, a także chciała sprawdzić umiejętności odwołującej. Od samego początku wiedziała też o ciąży odwołującej.

W czasie nieobecności odwołującej zastępowała ją, ale w ograniczonym zakresie A. W. zajmująca stanowisko pełnomocnika ds. koordynacji. Do zakresu jej obowiązków należy koordynowanie działań u poszczególnych klientów firmy (...). Nie jest to stanowisko tożsame ze stanowiskiem koordynatora biura, bo ten zajmuje się koordynacją prac w samej firmie (...) – sprawy księgowe firmy (...), kadrowe, płacowe, nadzór nad jej pracownikami, reprezentowanie firmy (...) w urzędach, zajmowanie się pocztą itp.

Ubezpieczona świadczyła pracę do 5 lipca 2015r. Od 11 lipca 2015r. korzystała ze zwolnienia z tytułu niezdolności do pracy w związku z ciążą. Dziecko urodziła w dniu 10.08.2015r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: akt organu rentowego, akt osobowych odwołującej, list płac pracowników odwołującej za okres od lutego do lipca 2015r., list obecności za okres od lutego do lipca 2015r., zeznań świadków: A. C. (nagranie z rozprawy z dnia 16 marca 2016r. min. 00:23:57 – 00:47:57 k.70 akt sądowych), A. W. (nagranie z rozprawy z dnia 16 marca 2016r. min. 00:47:58 – 01:23:20 k.71 akt sądowych), przesłuchania odwołującej S. R. (nagranie z rozprawy z dnia 25 kwietnia 2016r. min. 00:50:05 - 01:19:43 k.103) oraz zainteresowanej M. I. (1) (nagranie z rozprawy z dnia 25 kwietnia 2016r. min. 00:02:15 - 00:50:04 k.100). Sąd ocenił zgromadzony materiał dowodowy jako kompletny i wiarygodny, a przez to mogący stanowić podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. Zeznania ubezpieczonej, zainteresowanej i świadków pokrywały się i uzupełniały, nadto znajdowały odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym. Przedstawione w sprawie dokumenty nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności, w szczególności nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2015r., poz.121), zwanej ustawą systemową, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów.

Po myśli art. 11 ust. 1 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12, zaś według art. 12 ust. 1 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy systemowej, pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

Za pracownika natomiast – w myśl art. 8 ust 1 – uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem, że jeżeli pracownik spełnia kryteria określone dla osób współpracujących, o których mowa w ust. 11 – dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jako osoba współpracująca.

W myśl art. 46, ust. 1 wskazanej wyżej ustawy płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

Natomiast po myśli art. 18 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, ubezpieczenie chorobowe oraz wypadkowe z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wreszcie, art. 83 ust. 1 ustawy systemowej przyznaje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych kompetencje do wydawania decyzji w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności między innymi: zgłaszania do ubezpieczeń społecznych, przebiegu ubezpieczeń, ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

W przedmiotowej sprawie nie był przedmiotem sporu fakt podlegania przez S. R. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu jako pracownika zatrudnionego w (...) M. I. (1). Fakt zatrudnienia jej przez tego płatnika składek jak i okres zatrudnienia i faktyczne świadczenie pracy przez ubezpieczoną nie były bowiem negowane przez organ rentowy.

Przedmiotem sporu była natomiast wysokość podstawy wymiaru składek ustalona przez strony umowy o pracę w wysokości 4.000 zł brutto począwszy od 1 kwietnia 2015r., gdy organ rentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazał, iż ustalenie tak wysokiego wynagrodzenia miało na celu jedynie zapewnienie ubezpieczonej możliwości skorzystania z wyższych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że samo zawarcie umowy o pracę nawet w okresie ciąży i nawet, gdyby głównym motywem było uzyskanie zasiłku macierzyńskiego, nie jest naganne, ani tym bardziej sprzeczne z prawem ( por wyrok Sądu Najwyższego z dnia z dnia 06.02.2006r., III UK 156/05, LEX nr 272549, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04.08.2005r., II UK 320/04, OSNP 2006/7-8/122).

Natomiast ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być, w konkretnych okolicznościach, uznane za nieważne, jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu (art. 58 § 2 i §3 k.c. w związku z art. 300 k.p.) ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23.01.2014r., I UK 302/13, LEX nr 1503234, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 09.08.2005r., III UK 89/05, OSNP 2006/11-12/192). Każdorazowo jednak należy badać okoliczności konkretnego przypadku.

Na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych wysokość osiąganego wynagrodzenia ma doniosłe skutki, gdyż wynagrodzenie stanowi podstawę wymiaru składek na poszczególne ubezpieczenia, a zatem ma przełożenie na wysokość pobieranych świadczeń. Niesie to za sobą skutki zarówno w sferze interesu ubezpieczonego jak i interesu społecznego. Ustalenie nadmiernie wygórowanego wynagrodzenia prowadzącego – w okolicznościach konkretnej sprawy – do pobierania wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nieadekwatnych do odprowadzonych wcześniej składek pozostaje w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, do których na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych należy zaliczyć m. in. zasadę równego traktowania wszystkich ubezpieczonych, zasadę solidaryzmu ubezpieczeń społecznych, zasadę ochrony interesów i niepokrzywdzenia innych ubezpieczonych, zasadę nieuprawnionego nieuszczuplania środków FUS.

Zgodnie z art. 78§1 kodeksu pracy (t.j. Dz.U. z 2014r., poz.1502) wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość pracy.

Przyjmuje się, że podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy. Ocena godziwości wynagrodzenia wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji ( por. uzasadnienie do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 27.04. 2005r., II UZP 2/05, OSNP 2005/21/338).

W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd orzekający nie podzielił wątpliwości organu rentowego co do wysokości ustalonego przez strony wynagrodzenia w aneksie z dnia 1.04.2015r. do umowy o pracę. Zdaniem Sądu tak ustalone wynagrodzenie nie zostało zawyżone.

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego nie potwierdziły się zastrzeżenia zgłaszane przez organ rentowy. A. W. co prawda zastępowała ubezpieczoną w czasie jej niezdolności do pracy, ale tylko w ograniczonym zakresie, bowiem jej wykształcenie i doświadczenie zawodowe nie jest wystarczające do wykonywania zadań powierzonych ubezpieczonej, chociażby w zakresie księgowości. Stanowisko pracy A. W. – pełnomocnik ds. koordynacji w żadnym zakresie nie pokrywa się ze stanowiskiem ubezpieczonej – koordynator biura. Nadto A. W. ma średnie wykształcenie, podczas gdy ubezpieczona – wyższe. Staż pracy ubezpieczonej przed zatrudnieniem u zainteresowanej to 5 lat, a A. W. – 4 lata. A. W. zajmuje stanowisko, na które można bez większego problemu znaleźć nowego pracownika, natomiast stanowisko zajmowane przez ubezpieczoną wymaga dużego doświadczenia w zakresie księgowości i spraw kadrowo – płacowych. Dlatego w pełni uzasadnioną jest różnica w wysokości wynagrodzenia uzyskiwanego przez obie pracownice.

Nadto zainteresowana M. I. (1) prowadzi prężne przedsiębiorstwo zatrudniające kilkanaście osób. Firma nie ma zaległości finansowych. Wynagrodzenie w firmie jest zróżnicowane. W spornym okresie tylko jedna osoba uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości najniższej krajowej. Pozostałe, w kwotach znacznie przewyższających najniższe wynagrodzenie, a jedna osoba wynagrodzenie w wysokości powyżej 7.000 zł. A zatem wynagrodzenie 4.000 zł nie odbiega od średniej zarobków uzyskiwanych w firmie zainteresowanej, a mając na uwadze zakres obowiązków ubezpieczonej od 1 kwietnia 2015r., a co za tym idzie ponoszoną odpowiedzialność, należy je uznać za godziwe. Nie bez znaczenia pozostaje wyższe wykształcenie ubezpieczonej i jej duże doświadczenie z zakresu księgowości. Ustalone wynagrodzenie nie odbiega też od przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w tym okresie w Polsce.

W świetle wyjaśnień ubezpieczonej, bez znaczenia pozostaje okoliczność, że aneks do umowy datowany jest na 1 kwietnia 2015r., gdy tymczasem ubezpieczona przebywała wówczas na L-4. Ubezpieczona logicznie wyjaśniła bowiem, że podpisała go po powrocie do pracy w dniu 8 kwietnia 2015r., nie zauważając wpisanej w nim daty. Zauważyć należy, że data jest wydrukowana na początku pisma, a ubezpieczona podpisując go nie wpisywała odręcznie żadnej innej daty. Przyjąć zatem należy, że podpisany on został w dniu 8 kwietnia 2015r., tak jak twierdzi ubezpieczona. Zresztą nie ma to większego znaczenia dla ustalenia czy umówione wynagrodzenie było zawyżone, czy nie.

Nadto ubezpieczona pracowała do 5 lipca 2015r.,a dziecko urodziła miesiąc później, bo w dniu 10 sierpnia 2015r. Trudno mówić zatem o krótkotrwałym wykonywaniu umowy o pracę.

Zgodnie z art. 83 § 1 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności.

Natomiast zgodnie z art. 58 § 1 k.c. czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.

W myśl § 2 nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Z kolei zgodnie z § 3 jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana.

W ocenie Sądu orzekającego cytowane wyżej przepisy nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie mając na uwadze poczynione wyżej ustalenia. Działaniu stron nie sposób zarzucić naruszenia zasad współżycia społecznego.

Mając na uwadze całokształt zgromadzonego materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że wynagrodzenie ubezpieczonej w kwocie 4.000 zł ustalone od dnia 1 kwietnia 2015r. w pełni odpowiadało charakterowi powierzonego jej stanowiska i zakresowi obowiązków i nie jest wynagrodzeniem wygórowanym. Było adekwatne zarówno do jej kwalifikacji i doświadczenia jak i korespondowało z wynagrodzeniem pozostałych pracowników zatrudnionych w spółce.

Mając na względzie wszystkie powyższe rozważania Sąd – na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. – zmienił zaskarżoną decyzję stwierdzając, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla S. R. z tytułu zatrudnienia u płatnika (...) M. I. (1) stanowi kwota 4.000 zł począwszy od 1 kwietnia 2015r.

W pkt 2 wyroku Sąd na podstawie art.98 k.p.c. w związku z §2 pkt 1 i 2, oraz §6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( t.j. Dz.U. z 2013r. poz.461ze zm. ) zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz ubezpieczonej kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego .

W świetle ukształtowanego stanowiska judykatury w sprawie, w której wniesiono odwołanie od decyzji organu rentowego ustalającej obowiązek ubezpieczenia oraz określającej wymiar składek, wynagrodzenie pełnomocnika powinno być ustalone na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r., a więc uzależnione od wartości przedmiotu sporu ( por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 12.11.2012r. III AUz 290/12 ).

(-) SSR del. Renata Stańczak