Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR del. Magdalena Kimel
Protokolant:	Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w Gliwicach

sprawy G. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o składki

na skutek odwołania G. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 28 września 2017 r. nr (...) (...)

1.  zmienia częściowo zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż G. W. nie jest zobowiązana do zapłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne za miesiąc sierpień 2012 roku,

2.  w pozostałym zakresie oddala odwołanie.

(-) SSR del. Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 2059/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 września 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C., powołując się na art. 83 ust. 1 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że ubezpieczona G. W. jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wraz z należnymi odsetkami w łącznej kwocie 17 195,10 zł, w tym:

- na ubezpieczenia społeczne za okres od sierpnia 2010 r. do października 2010 r. w kwocie 5 472,60 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 3 949 zł oraz kosztami upomnienia w wysokości 26,33 zł;

- na ubezpieczenie zdrowotne za okres od sierpnia 2010 r. do grudnia 2012 r. w kwocie 4 117,66 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 2 624 zł oraz kosztami upomnienia w wysokości 17,60 zł;

- na Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od sierpnia 2010 r. do października 2010 r. w kwocie 563,31 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 407 zł oraz kosztami upomnienia w wysokości 17,60 zł.

Z powyższą decyzją nie zgodziła się ubezpieczona. Wniosła odwołanie, w którym podniosła zarzut przedawnienia składek objętych zaskarżoną decyzją i domagała się jej zmiany poprzez stwierdzenie, że nie jest dłużnikiem organu rentowego z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wraz z należnymi odsetkami, względnie stwierdzenie wygaśnięcia tych należności.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona G. W. prowadziła działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...) od 1 grudnia 1988 r. do 3 lipca 2015 r.

Wobec ubezpieczonej było prowadzone administracyjne postępowanie egzekucyjne. Dyrektor Oddziału ZUS w Z. w dniu 31 stycznia 2011 r. wystawił wobec ubezpieczonej następujące tytuły wykonawcze:

a)  na ubezpieczenie społeczne: za 08/2010 o nr (...) za 09/2010 o(...); za 10/2010 o nr (...)

b)  na ubezpieczenie zdrowotne: za 07/2010 o nr P- (...) za 08/2010 o nr P- (...); za 09/2010 o nr P- (...); za 10/2010 o nr P- (...)

c)  na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych: za 07/2010 o nr P- (...), za 08/2010 o nr P- (...); za 09/2010 o nr P- (...); za 10/2010 o nr P- (...);

Zawiadomienie z dnia 31 stycznia 2011 r. o zajęciu wynagrodzenia za pracę ubezpieczonej na podstawie ww. tytułów wykonawczych zostało nadane do pracodawcy ubezpieczonej – Gimnazjum nr (...)w B. (doręczone w dniu 10 lutego 2011 r.) oraz do ubezpieczonej (doręczone w dniu 14 lutego 2011 r.).

Komornicy Sądowi przy Sądzie Rejonowym w Bytomiu K. M. oraz przy Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach nie prowadzili wobec ubezpieczonej postępowania egzekucyjnej na podstawie ww. tytułów wykonawczych.

Powyższa zaległość z tytułu nieopłaconych składek nie została przez ubezpieczoną uregulowana.

Organ rentowy nie prowadził egzekucji w stosunku do zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od sierpnia 2012 r. do grudnia 2012 r.

Zawiadomieniem z dnia 15 kwietnia 2015 r. (doręczonym ubezpieczonej w dniu 17 kwietnia 2015 r.) organ rentowy poinformował ubezpieczoną o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od sierpnia 2010 r. do października 1010 r., zdrowotne za okres od sierpnia 2010 r. do grudnia 2012 r. i Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od sierpnia 2010 r. do kwietnia 2011 r.

Zawiadomieniem z dnia 27 kwietnia 2015 r. (doręczonym ubezpieczonej w dniu 12 maja 2015 r.) organ rentowy poinformował ubezpieczoną o zakończenia postępowania dowodowego w ww. sprawie.

Następnie w dniu 28 września 2017 r. wydał zaskarżoną decyzję o treści jak wyżej.

Ubezpieczona nie zawierała z organem rentowym umowy o odroczenie terminu płatności czy rozłożenia należności na raty. Jednocześnie należności z tytułu ww. składek nie zostały zabezpieczone hipoteką czy zastawem. Ponadto nie toczyło się postępowanie w zakresie podlegania ubezpieczeniom z tytułu prowadzenia przez ubezpieczoną działalności gospodarczej oraz nie toczyło się postępowanie przed NFZ.

Powyższy stan faktyczny był bezsporny i wynikał z dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego, w tym w aktach egzekucyjnych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Przepis art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 205, poz.1585 z późn. zm.) powierza organom rentowym obowiązek wymierzania i pobierania składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenia zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie z art.46 ust.1 ustawy: płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

Zgodnie z treścią art. 6 ust 1 pkt 5 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Na podstawie art. 18 ust. 8 omawianej ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60 % prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy systemowej od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2013r., poz. 613 z późn. zm.).

Z kolei obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy wynika z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 149 ze zm.), w myśl którego osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą jest zobowiązana do opłacania obowiązkowej składki na Fundusz Pracy ustalonych od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Natomiast w myśl art. 107 ust. 4 od składek na Fundusz Pracy nieopłaconych w terminie Zakład Ubezpieczeń Społecznych pobiera odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.).

Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą wynika z art. 66 ust 1 pkt 1 lit.c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 581 ze zm.). Zgodnie z art. 81 ust 2 podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 75 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". W myśl art. 87 ust. 3 ustawy od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych.

Zaskarżoną decyzją z dnia 28 września 2017 r. organ rentowy stwierdził, że ubezpieczona G. W. jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wraz z należnymi odsetkami w łącznej kwocie 17 195,10 zł, w tym:

- na ubezpieczenia społeczne za okres od sierpnia 2010 r. do października 2010 r. w kwocie 5 472,60 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 3 949 zł oraz kosztami upomnienia w wysokości 26,33 zł;

- na ubezpieczenie zdrowotne za okres od sierpnia 2010 r. do grudnia 2012 r. w kwocie 4 117,66 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 2 624 zł oraz kosztami upomnienia w wysokości 17,60 zł;

- na Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od sierpnia 2010 r. do października 2010 r. w kwocie 563,31 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 407 zł oraz kosztami upomnienia w wysokości 17,60 zł.

Ubezpieczona podniosła zarzut przedawnienia. Tym samym konieczne stało się zbadanie przez Sąd, czy zarzut ten jest zasadny oraz dokonanie wykładni przepisów dotyczących przedawnienia składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Pracy.

W pierwszej kolejności rozważony zostanie okres przedawnienia składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zaskarżona decyzja obejmuje wymienione składki za okres od sierpnia 2010 roku. do października 2010 roku.

Kwestie przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne reguluje przepis art. 24 ust 4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U z 2009 r., nr 205, poz.1585). W pierwotnej wersji powyższej ustawy, okres przedawnienia ustalono na 5 lat. Taki stan prawny uległ zmianie na mocy nowelizacji, która weszła w życie 1 stycznia 2003 r., a która wydłużyła okres przedawnienia do 10 lat- art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 18 grudnia 2002r o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U z 2002 r., nr 242, poz 2074).

Natomiast z dniem 1 stycznia 2012 r., na podstawie art. 11 pkt 1 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz.U.2011.232.1378) zmieniającego treść art. 24 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, skrócony został okres przedawnienia składek. Zgodnie z tym przepisem, wraz z dniem 1 stycznia 2012 r. należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, z zastrzeżeniem ust. 5-6. Tym samym ustawodawca skrócił okres przedawnienia składek z dotychczas obowiązującego okresu 10 letniego, do 5 lat. Jednocześnie w art. 27 ust. 1 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców, ustawodawca stwierdził, iż do przedawnienia należności z tytułu składek o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy systemowej, którego bieg rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2012 r. stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym tą ustawą, z tym że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 2012 r. Wedle zatem zasady wynikającej z tego przepisu do należności składkowych nieprzedawnionych do 1 stycznia 2012 r. (wedle starych zasad z zastosowaniem 10-letniego okresu przedawnienia) ma zastosowanie 5-letni termin przedawnienia, z tym jednakże bardzo istotnym zastrzeżeniem, że liczy się go nie od daty ich wymagalności, tak jak o tym stanowi art. 24 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ale od dnia 1 stycznia 2012 r.

Jednocześnie wyjątek od tej zasady ustanawia art. 27 ust. 2 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców, stosownie do którego jeżeli przedawnienie rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2012 r. nastąpiłoby zgodnie z przepisami dotychczasowymi wcześniej, przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu. Powołana regulacja oznacza, że wybór odpowiedniego terminu przedawnienia 5-letniego (liczonego od dnia 1 stycznia 2012 r.) lub 10-letniego (liczonego od daty wymagalności składki) - zależy od tego, który z nich upłynie wcześniej.

Zatem składki na ubezpieczenie społeczne wymagalne począwszy od 01 stycznia 2007 r. przedawniają się po upływie terminu 5 lat liczonego od dnia 01 stycznia 2012 roku. Z kolei składki wymagalne do 31 grudnia 2006 roku przedawniają się z upływem terminu 10 lat.

Zgodnie z art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U.2017 r., poz. 1065) składki te opłaca się za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając zatem na uwadze art. 27 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców należy rozważyć, który z terminów przedawnienia upłynąłby wcześniej.

Decyzja obejmuje składki na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od sierpnia 2010 r. do października 2010 r. Zastosowanie ma zatem 5 letni okres przedawnienia. Termin wymagalności składek przypada kolejno na 15 września 2010 r., 15 października 2010 r., 15 listopada 2010 r. W związku z powyższym ww. składki hipotetycznie powinny ulec przedawnieniu przy zastosowaniu 5-letniego terminu liczonego od 1 stycznia 2012 r., a więc byłyby one przedawnione z dniem 2 stycznia 2017 r.

Niemniej jednak konieczne było również zbadanie czy nie doszło do przerwania, zawieszania biegu terminu przedawnienia.

Zgodnie z art. 24 ust. 5 ustawy systemowej nie ulegają przedawnieniu należności z tytułu składek zabezpieczone hipoteką lub zastawem, jednakże po upływie terminu przedawnienia należności te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu do wysokości zaległych składek i odsetek za zwłokę liczonych do dnia przedawnienia.

Bezspornym jest, iż należności z tytułu składek nie zostały zabezpieczone zastawem, hipoteką.

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 5e ustawy systemowej bieg terminu przedawnienia zawiesza się, jeżeli wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zawieszenie biegu terminu przedawnienia trwa do dnia, w którym decyzja innego organu stała się ostateczna lub orzeczenie sądu uprawomocniło się, nie dłużej jednak niż przez 2 lata.

W sprawie dotyczącej należności składek na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wydanie decyzji nie było uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.

Z kolei art. 25 ust. 5f ustawy systemowi stanowi, że w przypadku wydania przez Zakład decyzji ustalającej obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym, podstawę wymiaru składek lub obowiązek opłacania składek na te ubezpieczenia, bieg terminu przedawnienia ulega zawieszeniu od dnia wszczęcia postępowania do dnia, w którym decyzja stała się prawomocna.

W powyższym przypadku nie zaistniała taka sytuacja.

Wreszcie, po myśli art. 24 ust. 5b ustawy systemowej bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony od dnia podjęcia pierwszej czynności zmierzającej do wyegzekwowania należności z tytułu składek, o której dłużnik został zawiadomiony, do dnia zakończenia postępowania egzekucyjnego.

Bez wątpienia przez pierwszą czynność zmierzającą do wyegzekwowania należności z tytułu składek, o której mowa w powyższym przepisie., należy rozumieć czynność zmierzającą bezpośrednio związaną z postępowaniem egzekucyjnym, jaką może być np. wystawienie tytułów wykonawczych, zajęcie wynagrodzenia, czyli czynności sensu stricte egzekucyjne (tak też: wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 19 października 2018 r., sygn. akt III AUa 696/18). Za pierwszą czynność zmierzającą do wyegzekwowania należności z tytułu składek uznać należy doręczenie odpisu tytułu wykonawczego czy zawiadomienia o zajęciu składnika majątkowego, albowiem podjęcie tych czynności wiąże się bowiem z wszczęciem postępowania egzekucyjnego, a zatem służy wyegzekwowaniu należnych składek (por.: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 737/17).

Z przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego wynika, że w dniu 31 stycznia 2011 r. organ rentowy wystawił ubezpieczonej następujące tytuły wykonawcze:

a)  na ubezpieczenie społeczne: za 08/2010 o nr P- (...); za 09/2010 o (...); za 10/2010 o nr (...)

b)  na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych: za 07/2010 o nr P- (...), za 08/2010 o nr P- (...); za 09/2010 o nr P- (...); za 10/2010 o nr P- (...);

O wystawieniu powyższych tytułów wykonawczych ubezpieczona dowiedziała się w dniu 14 lutego 2011 r . wraz z doręczonym jej zawiadomieniem z dnia 31 stycznia 2011 r. o zajęciu wynagrodzenia za pracę ubezpieczonej na podstawie ww. tytułów wykonawczych. Powyższe zostało również nadane do Gimnazjum nr(...) w B., jako ówczesnego pracodawcy ubezpieczonej.

W związku z tym, że wystawienie ww. tytułów wykonawczych było pierwszą czynnością egzekucyjną zmierzającą do wyegzekwowania należności, o której odwołująca została zawiadomiona, a postępowanie egzekucyjne nie zostało zakończone to doszło do zawieszenia biegu terminu przedawnienia z dniem doręczenia ubezpieczonej tytułów wykonawczych obejmujących sporne składki na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. W związku z tym nie doszło do przedawnienia ww. składek, jak twierdzi ubezpieczona.

Odnosząc się natomiast do zaległych składek z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, wskazać należy, że w myśl art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1938) należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają przedawnieniu na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zaskarżona decyzja z dnia 28 września 2017 r. obejmuje składki na ubezpieczenie zdrowotne od sierpnia 2010 r. do grudnia 2012 r.

Zestawienie zaległości zostało szczegółowo wymienione w załączniku do decyzji i wynika z niego, że jeżeli chodzi o składki na ubezpieczenie zdrowotne to zaległości obejmują okres od 08.2010 r. do 10.2010 r. i od 08. 2012 r. do 12.2012 roku.

Składki za okres od sierpnia 2010 r. do października 2010 r hipotetycznie powinny ulec przedawnieniu przy zastosowaniu 5-letniego terminu liczonego od 1 stycznia 2012 r., a więc byłyby one przedawnione z dniem 2 stycznia 2017 r.

Natomiast w dniu 31 stycznia 2011 r. organ rentowy wystawił tytułu wykonawcze na zaległe składki zdrowotne ubezpieczonej za 07/2010 o nr P- (...) za 08/2010 o nr P- (...); za 09/2010 o nr P- (...); za 10/2010 o nr P- (...). O ich wystawieniu ubezpieczona –podobnie jak w przypadku zaległych składek na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych –dowiedziała się wraz z odebraniem zawiadomienia o zajęciu wynagrodzenia za pracę ubezpieczonej na podstawie ww. tytułów wykonawczych w dniu 14 lutego 2011 r.

Składki na ubezpieczenie zdrowotne za okres od sierpnia 2010 r. do października 2010 r. , nie uległy przedawnieniu albowiem okres przedawnienia został zawieszony w związku prowadzoną egzekucją na mocy wymienionych tytułów wykonawczych o której ubezpieczona dowiedziała się w dniu 14 lutego 2011 roku.

Przedawnieniu uległa natomiast składka za miesiąc sierpień 2012 r. Bezspornym było, iż egzekucja obejmująca składki od sierpnia 2012 roku nie była prowadzona (pismo ZUS k 34 a,s). Termin przedawnienia tej składki minął 11 września 2017r.

Zgodnie z treścią art 25 ust. 5f ustawy systemowej, w przypadku wydania przez Zakład decyzji ustalającej obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym, podstawę wymiaru składek lub obowiązek opłacania składek na te ubezpieczenia, bieg terminu przedawnienia ulega zawieszeniu od dnia wszczęcia postępowania do dnia, w którym decyzja stała się prawomocna.

Do zawieszenia biegu przedawnienia dochodzi między innymi w przypadku wydania przez Zakład decyzji określającej kwotę zaległych składek (tak też: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt III AUa 1714/11).

Wskazać również należy, że w wyroku z dnia 29 maja 2013 roku (I UK 613/12, OSNAPiUS 2014/3/44) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że dopiero wydanie przez organ rentowy decyzji ustalającej podstawę wymiaru składek lub obowiązek ich opłacenia rozpoczyna zawieszenie biegu terminu przedawnienia składek objętych tą decyzją i stan ten kończy się z dniem jej uprawomocnienia. Sąd ubezpieczeń społecznych może więc stwierdzić przedawnienia składek tylko wtedy, jeśli nastąpiło ono przed wydaniem decyzji wszczynającej postępowanie o ustalenie podstawy wymiaru składek lub obowiązku ich opłacenia. Również w wyroku z dnia 29 stycznia 2007 r. ( II UK 116/06 OSNP 2008 r. nr 3-4, poz. 47) Sąd Najwyższy stwierdził, że okres przedawnienia, o którym mowa w art. 24 ust 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, jest liczony od dnia wymagalności należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne do dnia wydania decyzji zobowiązującej do zapłaty tej należności, nie są natomiast liczone okresy przypadające po wydaniu decyzji.

Zaskarżoną decyzją z dnia 28 września 2017 r. organ rentowy określił wysokość zadłużenia odwołującej. Wydanie decyzji przez ZUS, zawiesiło bieg terminu przedawnienia.

Zaskarżona decyzja nie zawiesiła zatem jedynie biegu terminu przedawnienia składki zdrowotnej za miesiąc sierpień 2012 r. albowiem wydana została po upływie okresu przedawnienia, który upłynął w dniu 11 września 2017 roku. Natomiast zawiesiła bieg terminu przedawnienia składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od września 2012 r. do grudnia 2012 roku. Składka za wrzesień wymagalna była 10 października 2012 roku, termin przedawnienia upłynąłby zatem 11 października 2017 roku, składka za październik 2012 r. wymagalna była 12 listopada 2012r, termin przedawnienia upłynąłby 13 listopada 2017 roku, składka za listopad 2012 r. wymagalna była 10 grudnia 2012 r., termin przedawnienia upłynąłby 11 grudnia 2017 r., składka za grudzień 2012 r. wymagalna była 10 stycznia 2013 r., termin przedawnienia upłynąłby 11 stycznia 2018 roku.

W związku z powyższym, Sąd działając na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że stwierdził, iż ubezpieczona nie jest zobowiązana do zapłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne za miesiąc sierpień 2012 r. W pozostałym zakresie odwołanie oddalono, zgodnie z art. 477 ¹⁴§1 kpc.

(-) SSR del. Magdalena Kimel