Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Janina Kościelniak
Protokolant:	Kamila Niemczyk

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2014 r. w Gliwicach

sprawy M. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 2 kwietnia 2013 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 1 marca 2013 r.

(-) SSO Janina Kościelniak

Sygn. akt. VIII U 1315/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2.04.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu M. C. prawa do emerytury w niższym wieku w oparciu o art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 ze zm.), ponieważ nie udowodnił on 15 - letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do wcześniejszej emerytury. Ubezpieczony wskazał, iż gotów jest przedłożyć dowód na okoliczność, iż na stanowisku spawacza pracuje już od 1982 r., a jako spawacz gazowy i elektryczny już od 1985 r., co wynika z książeczki spawalniczej oraz świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Odwołujący wnioskował również o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków w osobach: A. F., J. N., S. P., oraz H. W., na okoliczność potwierdzenia wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczony C. M., urodzony (...) w dniu 4.03.2013 r. złożył wniosek o emeryturę w wieku niższym niż 65 lat z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony 60 lat ukończył (...)

Skarżący, na dzień 1 stycznia 1999 r., legitymuje się okresem składkowym
i nieskładkowym w wymiarze ponad 25 lat.

Ubezpieczony nie jest członkiem OFE.

Ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) S.A. Bytom w okresie od 5.03.1975 r. do 28.02.2007 r., w tym:

-

w okresie od 1975 r. do 1985 r. ubezpieczony pracował w Wiertniczej Bazie Sprzętowo-Warsztatowej (w/w przedsiębiorstwa) na stanowisku elektromontera.

Od 1.11.1985 r. ubezpieczony został przeniesiony z Wiertniczej Bazy Sprzętowo -Warsztatowej do Górniczej Bazy Sprzętowo - Warsztatowej w D. M., gdzie:

-

w okresie od 1.11.1985 r. do 31.07.1987 r. był zatrudniony na stanowisku ślusarza remontowego,

-

w okresie od 1.08.1987 r. do 31.01.1998 r. był zatrudniony na stanowisku ślusarza -spawacza,

-

w okresie od 1.02.1998 r. do 28.02.2007 r., był zatrudniony na stanowisku brygadzisty ślusarza – spawacza.

Organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję nie uznał ubezpieczonemu żadnego z w/w okresów za okres pracy w warunkach szczególnych, z uwagi na fakt, iż zajmowane przez ubezpieczonego stanowisko ślusarz - remontowy nie odpowiada ściśle stanowisku pracy wymienionym w rozporządzeniu. ZUS wskazał nadto, iż nie jest dopuszczalne zaliczenie do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu pracy na stanowisku ślusarz - spawacz, albowiem wątpliwe jest, czy odwołujący wykonywał zatrudnienie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zakład w którym był zatrudniony ubezpieczony zajmował się remontem sprzętu wiertniczego, wykonawstwem osprzętu do wiercenia, tj. kotew, rynien okapowych, oraz kołnierzy do rurociągów. Przedsiębiorstwo to dzieliło się na trzy bazy: Wiertniczą, Górniczą i (...). Odwołujący początkowo pracował na bazie Wiertniczej, natomiast od 1985 r. został przeniesiony na bazę Górniczą. Warsztat na którym pracował ubezpieczony dzielił się na hale: remontową, kuźnię i spawalniczą.

Odwołujący od momentu uzyskania uprawnień spawacza tj. od 4.10.1982 r., faktycznie pracował jako spawacz, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczony wykonywał prace spawalnicze związane z wykonawstwem osprzętu do wiercenia. W trakcie pracy odwołujący posługiwał się przy czynnościach wypalania (kotew, rynien, kołnierzy) palnikiem gazowym, natomiast do wycinania blach używał palnika acetylenowego.

Spawacze mieli samodzielne stanowiska pracy. Pensje pracowników bazy, w tym ubezpieczonego były zależne od ilości angaży. W związku z powyższym, pomimo, że odwołujący faktycznie wykonywał pracę spawacza, nie wykonując przy tym innych czynności, formalnie zajmował stanowiska podwójnie zaszeregowane tj. ślusarz - spawacz, brygadzista ślusarz - spawacz.

Spawacze otrzymywali dodatek za pracę w warunkach szczególnych, mleko, a także posiłki wysokoenergetyczne w okresie zimowym.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o : akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonego, zeznania świadków: A. F., J. N., S. P., H. W., oraz zeznań ubezpieczonego.

Zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych oraz do rozstrzygnięcie sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl 184 ust 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2012r. – emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługiwała pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy – w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Z dniem 1.01.2013 r. treść art. 184 ust. 2 ustawy, uległa zmianie – na mocy art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 11 maja 2012r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012r. poz. 637). Zgodnie z aktualnie obowiązującym art. 184 ust 2 ustawy, od 1 stycznia 2013r. rozwiązanie stosunku pracy nie jest już przesłanką konieczną do nabycia emerytury na podstawie tego przepisu.

W zakresie określenia wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 32 ust. 1 w/w ustawy, rodzajów prac lub stanowisk oraz warunków, na podstawie których ubezpieczonym przysługuje prawo do emerytury art. 32 ust. 4 odsyła do uregulowań Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zm.).

W myśl § 3 i 4 rozporządzenia, pracownik który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w załączonym do rozporządzenia wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1. osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 60 lat dla mężczyzn

2. ma wymagany 25 - letni okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 i 2 w/w rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy.

Natomiast jak stanowi § 1, ust. 1 i 2 rozporządzenie stosuje się do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach, wymienione w § 4-15 rozporządzenia oraz
w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia, zwanych dalej "wykazami". Właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz centralne związki spółdzielcze
w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustalają w podległych
i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których są wykonywane prace
w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B.

Zgodnie z wykazem A, dział XIV pkt. 12, tj. prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym są pracami w szczególnych warunkach, uprawniającymi do niższego wieku emerytalnego.

W przedmiotowej sprawie okoliczność sporna dotyczyła posiadania przez ubezpieczonego (na dzień 1.01.1999 r.) wymaganego 15-letniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych. Organ rentowy nie uwzględnił bowiem ubezpieczonemu całego okresu zatrudnienia wskazanego przez skarżącego, jako wykonywanego w szczególnych warunkach.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym 15 - letnim okresem pracy wykonywanej w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Jak wynika z postepowania dowodowego ubezpieczony od 4.10.1982 r. do 1.01.1999 r. wykonywał pracę w charakterze spawacza stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie ulega wątpliwości, iż ubezpieczony wykonujący prace takie jak wypalanie kotew, rynien okapowych, palenie kołnierzy do rurociągów, cięcie blach, przy użyciu takich narzędzi jak palniki gazowe, oraz palniki acetylenowe, wykonywał typowe prace spawacza. Z kolei fakt niewykonywania innych czynności poza wyżej wymienionymi, wskazuje, iż odwołujący pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Przez wzgląd na powyższe Sąd uznał, iż pomimo formalnego zaszeregowania odwołującego na stanowiskach ślusarz - remontowy, ślusarz - spawacz, oraz brygadzista ślusarz - spawacz, skarżący faktycznie wykonywał wyłącznie pracę w charakterze spawacza.

Spełnienie pozostałych przesłanek nie było sporne. Ubezpieczony posiada wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a w dniu 18.01. 2013 r. ukończył wymagany wiek, nie jest członkiem OFE.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSO Janina Kościelniak