Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Patrycja Bogacińska-Piątek
Protokolant:	Iwona Sławińska

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2019 r. w Gliwicach

sprawy (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o składki na ubezpieczenie wypadkowe

na skutek odwołania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 9 czerwca 2017r. nr (...) - (...)

z dnia 9 czerwca 2017r. nr (...) - (...)

z dnia 9 czerwca 2017r. nr (...) - (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Sygn. akt VIII U 1205/17

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. decyzjami z 9 czerwca 2017 r., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, stwierdził, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązująca płatnika składek (...) sp. z o.o. w G. w okresach rozliczeniowych:

-

od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2016 r.,

-

od 1 kwietnia 2016 r. do 31 marca 2017 r.,

-

od 1 kwietnia 2017 r. do 31 marca 2018 r.,

wynosi 3,00% podstawy wymiaru.

W uzasadnieniu wydanych decyzji organ rentowy wyjaśnił, że płatnik składek (...) sp. z o.o. 25 marca 2015 r. złożył korektę informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA za 2014 r., zmieniając w bloku IV liczbę poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem z 9 na 10, a korekta ta nie miała wpływu na wysokość ustalonej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. Następnie – 10 kwietnia 2017 r. – płatnik składek złożył kolejną korektę informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA za 2014 r., zmieniając w bloku III liczbę ubezpieczonych z (...) na 228, przy czym w toku postępowania wyjaśniającego wskazał, że omyłkowo została wpisana liczba (...). W związku z powyższym organ rentowy dokonał przeliczenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe za okresy wskazane w decyzjach i ustalił jej wysokość na 3,00%.

Od powyższych decyzji odwołania (tożsame w treści) złożył płatnik składek (...) sp. z o.o. Skarżący – po ostatecznym sprecyzowaniu odwołań – wskazując na naruszenie szczegółowo wymienionych przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz przepisów k.p.c., domagał się ich zmiany poprzez stwierdzenie, że brak jest podstaw do zastosowania wskaźnika korygującego w wysokości 1,5, a tym samym ustalenia wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 3% w okresach wymienionych w zaskarżonych decyzjach.

W uzasadnieniu odwołująca spółka wskazywała, że mając na uwadze art. 28 ust. 1 i 2 ustawy wypadkowej, jeżeli płatnik składek zgłasza do ubezpieczenia wypadkowego powyżej 9 ubezpieczonych to dla sposobu wyliczenia składki wypadkowej nie ma już znaczenia ilość ubezpieczonych, czy jest ich kilkunastu czy kilkuset. W ocenie odwołującej zatem, korekta w deklaracji ZUS IWA dokonana za rok 2014, gdzie wskazano zawyżoną ilość ubezpieczonych ( (...) zamiast 228), w świetle ww. normy prawnej jest bez znaczenia co do sposobu naliczania składki na ubezpieczenie wypadkowe. Ponadto odwołująca podniosła, że w art. 31 ust. 2 ustawy wypadkowej wskaźnik korygujący został określony widełkowo pomiędzy 0,5 a 1,5, natomiast wysokość stosowanego wskaźnika uzależniona jest od kategorii ryzyka ustalonej dla płatnika składek, którą z kolei ustala się w zależności od ryzyka określonego wskaźnikami częstości: poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem, poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich, zatrudnionych w warunkach zagrożenia. Zdaniem odwołującej zatem, skoro wskaźnik korygujący zależny jest od ww. przesłanek, to stosując zasadę logicznego rozumowania stwierdzić należy, że jeżeli żadna z powyższych przesłanek nie uległa zmianie to brak jest podstaw do dokonywania zmiany wysokości wskaźnika korygującego. Odwołująca podkreśliła, że korekta dokonana przez nią w 2017 r. dotyczyła tylko ilości zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego za rok 2014, a nie ilości poszkodowanych, wypadków czy ich kategorii ciężkości. Skoro zatem organ rentowy posiadając poprawne dane za lata 2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016 ustalił wysokość stopy wypadkowej na 2%, to oznacza, że zastosował wskaźnik korygujący w wysokości 1, skoro stopa wypadkowa dla działalności płatnika wynikająca z (...) wynosi 2%. Taką samą wysokość ubezpieczenia wypadkowe ZUS ustalił na rok 2015, kiedy otrzymał błędną deklarację ZUS IWA za 2014 r., gdzie wykazano, że ilość ubezpieczonych (...), co potwierdza, że ilość ubezpieczonych nie miała znaczenia przy ustalanej wysokości należnej składki na ubezpieczenie wypadkowe. Wobec tego – w ocenie odwołującej – niezrozumiałe i niezgodne z przepisami jest dokonanie przez organ rentowy zmiany wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe za okresy wskazane w decyzjach z 2% na 3% ze względu na brak zaistnienia jakiejkolwiek zmiany co do informacji przekazanych organowi rentowemu w zakresie wypadków (ilości, ciężkości).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołań, zaś argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonych decyzji uczynił treścią odpowiedzi na odwołania. (...) Oddział w Z. podkreślił, że nie zastosował wobec odwołującej spółki żadnej sankcji, a wyliczenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe nastąpiło na podstawie danych, które płatnik podał w dokumentach ZUS IWA.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Płatnik składek (...) sp. z o.o. w G. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji konstrukcji metalowych i ich części (kod (...) 25.11.Z).

Spółka składała coroczne informacje o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe (ZUS IWA), w których zgłaszała następujące dane:

Rok	Liczba ubezpieczonych	Liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem	Liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich	Liczba zatrudnionych w warunkach zagrożenia
2010	143	4	0	0
2011	193	2	0	7
2012	191	6	0	7
2013	201	0	0	0
2014	(...)	9	1	6
2015	152	4	0	7
2016	143	7	0	7
2017	135	10	0	20

Zgodnie ze zgłoszonym rodzajem działalności wg (...) 25.11.Z, stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe wynosiła za okresy:

-

od kwietnia 2010 r. do marca 2011 r. – 2,78%,

-

od kwietnia 2011 r. do marca 2012 r. – 2,53%,

-

od kwietnia 2012 r. do marca 2013 r. – 2,00%,

-

od kwietnia 2013 r. do marca 2014 r. – 1,80%,

-

od kwietnia 2014 r. do marca 2015 r. – 1,60%,

-

od kwietnia 2015 r. do marca 2016 r. – 1,60%,

-

od kwietnia 2016 r. do marca 2017 r. – 1,40%,

-

od kwietnia 2017 r. do marca 2018 r. – 2,00%.

W dniu 25 marca 2015 r. spółka złożyła korektę informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA za 2014 r. (identyfikator (...)), zmieniając w bloku IV liczbę poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem z 9 na 10. Korekta ta nie miała wpływu na wysokość ustalonej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

W dniu 10 kwietnia 2017 r. spółka złożyła kolejną korektę ZUS IWA za 2014 r. (identyfikator (...)), zmieniając w bloku III liczbę ubezpieczonych z (...) na 228. Przyczyną korekty była oczywista omyłka pisarska, zaś prawidłowa liczba ubezpieczonych to 228.

W związku ze złożonymi korektami za 2014 r. organ rentowy przeliczył stopę procentową składek na ubezpieczenie wypadkowe i ustalił, że w okresie od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2016 r. wynosi 3% podstawy wymiaru, w okresie od 1 kwietnia 2016 r. do 31 marca 2017 r. wynosi 3% podstawy wymiaru, w okresie od 1 kwietnia 2017 r. do 31 marca 2018 r. wynosi 3% podstawy wymiaru. O przeliczeniu stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe organ rentowy zawiadomił płatnika składek pismami z 16 maja 2015 r.

W dniu 27 maja 2017 r. spółka zwróciła się do organu rentowego z wnioskiem o wydanie decyzji w zakresie określenia wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe w okresie od 1 marca 2014 r. do 31 marca 2018 r.

Zaskarżonymi decyzjami z 9 czerwca 2017 r. (...) Oddział w Z. stwierdził, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązująca płatnika składek (...) sp. z o.o. w okresach rozliczeniowych:

-

od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2016 r.,

-

od 1 kwietnia 2016 r. do 31 marca 2017 r.,

-

od 1 kwietnia 2017 r. do 31 marca 2018 r.,

wynosi 3,00% podstawy wymiaru.

(...) Oddział w Z. nie zastosował wobec płatnika składek żadnej sankcji w związku z przeliczeniem stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe na skutek złożonej przez płatnika korekty.

Na podstawie opinii biegłej z zakresu ubezpieczeń społecznych B. T. z 27 listopada 2018 r. (k.58-68) ustalono, że korekta informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA za 2014 r. (identyfikator (...)) zmieniająca w bloku III liczbę ubezpieczonych z (...) na 228 miała wpływ na ustalenie wskaźnika korygującego. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe obliczana jest jako iloczyn stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe określonej dla grupy działalności dla płatnika składek i wskaźnika korygującego. Kod działalności płatnika składek zgodnie z (...) to 25 – produkcja metalowych wyrobów gotowych z wyłączeniem maszyn i urządzeń. Stopa procentowa składki od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2018 r. wynosiła 2%, zaś kategoria ryzyka dla grupy działalności spółki ( (...) 25) wynosi 7 - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków. Wskaźnik korygujący ustalany jest od 0,5 do 1,5 w zależności od wielkości wyliczonej różnicy pomiędzy kategorią ryzyka dla płatnika składek a kategorią ryzyka dla grupy działalności, do której należy płatnik ze względu na rodzaj wykonywanej działalności. Wskaźnik korygujący w wysokości 1,5 ustalany jest, jeżeli kategoria ryzyka dla płatnika składek jest wyższa co najmniej 6 kategorii od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności płatnika. Jeżeli kategoria ryzyka dla płatnika ustalano zostanie co najmniej na 13, to należy stopę procentową składki (2%) pomnożyć przez wskaźnik korygujący 1,5, co w wyniku ustali obowiązującą stopę procentową składki na 3%.

Na podstawie ww. opinii biegłej B. T. Sąd ustalił, że w okresie od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2016 r. różnica pomiędzy ustaloną kategorią ryzyka dla odwołującej (13) a kategorią ryzyka dla jej grupy działalności (7) wynosiła 6, zatem stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe wyniosła 3% (2% x wskaźnik korygujący wynoszący 1,5).

W okresie od 1 kwietnia 2016 r. do 31 marca 2017 r. różnica pomiędzy ustaloną kategorią ryzyka dla odwołującej (13) a kategorią ryzyka dla jej grupy działalności (7) wynosiła 6, zatem stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe wyniosła 3% (2% x wskaźnik korygujący wynoszący 1,5).

W okresie od 1 kwietnia 2017 r. do 31 marca 2018 r. różnica pomiędzy ustaloną kategorią ryzyka dla odwołującej (15) a kategorią ryzyka dla jej grupy działalności (7) wynosiła 8, zatem stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe wyniosła 3% (2% x wskaźnik korygujący wynoszący 1,5).

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie akt organu rentowego, zeznań świadka S. K. (nagranie z rozprawy z 20 lutego 2018 r. min. 9.22 i n. k. 32 oraz nagranie z rozprawy z 24 kwietnia 2018 r. min. 4.46 i n. k. 51) oraz opinii biegłej z zakresu ubezpieczeń społecznych B. T. z 27 listopada 2018 r. (k.58-68).

Zebrane dowody Sąd ocenił jako spójne, logiczne i wiarygodne, a przez to mogące być podstawą ustaleń faktycznych.

Organ rentowy nie kwestionował opinii biegłej.

Odwołująca w piśmie z 21 stycznia 2019 r. wniosła zastrzeżenia do opinii biegłej B. T. podnosząc, że wyliczenia biegłej nie korelują z wcześniejszymi wyliczeniami organu rentowego. Odwołująca spółka wskazywała, że skoro po dokonaniu korekty (za 2014 r.) wykazana liczba ubezpieczonych nie odbiegała od liczby ubezpieczonych w latach wcześniejszych jak i późniejszych, a liczba wykazanych wypadków jak i ich „ciężkość” nie uległa zmianie, to niezrozumiałym jest nagła zmiana składki wypadkowej z 2% na 3%. W związku z powyższym odwołująca wnosiła o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłej w celu wyjaśnienia dlaczego składka wypadkowa w okresie przed ZUS IWA 2014 r. wynosiła 2%, kiedy liczba wypadków jak i pracowników była porównywalna z liczbą pracowników wykazanych po korekcie za 2014 r., kiedy to w związku z nią dokonano zmiany stawki wypadkowej na 3%.

Sąd oddalił wniosek odwołującej o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłej, albowiem w wydanej opinii biegła w sposób precyzyjny i przejrzysty dokonała wyliczeń stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, wyjaśniając przy tym poszczególne zmienne w odniesieniu do sytuacji odwołującej. Sporządzona opinia była zatem miarodajna i w zupełności wystarczała do poczynienia ustaleń faktycznych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania nie zasługiwały na uwzględnienie.

Spór między stronami dotyczył prawidłowości ustalenia przez (...) Oddział w Z. stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującej płatnika składek (...) sp. z o.o., obejmującej poszczególne okresy rozliczeniowe wymienione w kolejno wydanych trzech decyzjach z dnia 9 czerwca 2017 r.

Odwołująca spółka jako płatnik składek domagała się zmiany zaskarżonych decyzji argumentując, że skoro po dokonaniu korekty informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA za 2014 r. wykazana liczba ubezpieczonych nie odbiegała od liczby ubezpieczonych w latach wcześniejszych jak i późniejszych, a liczba wykazanych wypadków jak i ich „ciężkość” nie uległa zmianie, to niezrozumiałym jest nagła zmiana składki wypadkowej z 2% na 3%.

W ocenie Sądu zebrany w niniejszym postępowaniu materiał dowodowy – w szczególności opinia biegłej z zakresu ubezpieczeń społecznych B. T. – w sposób jednoznaczny wskazują na prawidłowość wyliczeń organu rentowego i trafność zaskarżonych decyzji.

Powyższe kwestie reguluje ustawa z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1376 ze zm.), a konkretnie rozdział 4 tej ustawy.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy wypadkowej stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50 % najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30.

Zgodnie zaś z ust. 2 stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych ustala Zakład jako iloczyn stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe określonej dla grupy działalności, do której należy płatnik składek, i wskaźnika korygującego ustalonego dla płatnika składek, z zastrzeżeniem art. 33.

W myśl art. 29 ust 1 płatnik składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według (...) ujętego w rejestrze REGON w dniu 31 grudnia poprzedniego roku.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 ww. ustawy stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe dla grupy działalności ustala się w zależności od kategorii ryzyka ustalonej dla tej grupy.

W myśl art. 30 ust. 2 kategorię ryzyka dla grupy działalności ustala się w zależności od ryzyka określonego wskaźnikami częstości:

1) poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem;

2) poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich;

3) stwierdzonych chorób zawodowych;

4) zatrudnionych w warunkach zagrożenia.

Wpływ każdego ze wskaźników częstości, o których mowa w ust. 2, na ustalenie kategorii ryzyka dla grupy działalności jest równy (ust. 3).

Kategorię ryzyka dla grupy działalności ustala się w oparciu o dane Głównego Urzędu Statystycznego za trzy ostatnie lata kalendarzowe, dostępne w dniu 31 stycznia danego roku (ust. 4).

Kategorię ryzyka dla grup działalności ustala się na okres nie dłuższy niż 3 lata składkowe (ust. 5).

Zgodnie z art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy wysokość wskaźnika korygującego, o którym mowa w art. 28 ust. 2, wynosi od dnia 1 kwietnia 2009r. – od 0,5 do 1,5 (ust. 1 pkt 2) zaś wskaźnik korygujący ustala się na rok składkowy w zależności od kategorii ryzyka ustalonej dla płatnika składek (ust.2).

Po myśli art. 31 ust. 3 kategorię ryzyka dla płatnika składek ustala się w zależności od ryzyka określonego wskaźnikami częstości:

1)  poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem;

2)  poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich;

3)  zatrudnionych w warunkach zagrożenia.

Wpływ wskaźników częstości określonych w ust. 3 pkt 1 i 2 na ustalenie kategorii ryzyka dla płatników składek jest równy, a wskaźnika częstości określonego w ust. 3 pkt 3 - dwukrotnie większy niż każdego z tych dwóch wskaźników (ust. 4).

Kategorię ryzyka dla płatnika składek ustala się na podstawie danych, o których mowa w ust. 3, przekazanych przez płatnika składek za trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe (ust. 5).

Szczegółowe zasady dotyczące ustalania kategorii ryzyka w zależności od wskaźników częstości, kategorie ryzyka oraz stopy procentowe składek na ubezpieczenie wypadkowe dla grup działalności reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (dalej: „rozporządzenie”).

W przedmiotowej sprawie, oceniając wyliczenia organu rentowego w zakresie ustalenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w spornym okresie, a w konsekwencji prawidłowość zaskarżonych decyzji, Sąd oparł się ww. przepisach ustawy wypadkowej i rozporządzenia oraz opinii biegłej z zakresu ubezpieczeń społecznych B. T.. Wbrew stanowisku odwołującej Sąd uznał, że korekta informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA za 2014 r. (identyfikator (...)) zmieniająca w bloku III liczbę ubezpieczonych z (...) na 228 miała wpływ na ustalenie wskaźnika korygującego, a w konsekwencji na zmianę wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w spornych okresach.

Bezspornie kod działalności odwołującej zgodnie z (...) to 25 – produkcja metalowych wyrobów gotowych z wyłączeniem maszyn i urządzeń, natomiast zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia kategoria ryzyka dla grupy działalności spółki ( (...) 25) wynosi 7.

Zgodnie zaś z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe (w zależności od kategorii ryzyka) od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2018 r. wynosiła 2%.

Z kolei jak przewiduje § 8 rozporządzenia, stopy procentowe składek dla płatników, o których mowa w art. 28 ust. 2 ustawy, ustala się jako iloczyn stopy procentowej składki określonej dla grupy działalności, do której został zakwalifikowany płatnik, oraz indywidualnego wskaźnika korygującego, wynoszącego od 0,5 do 1,5 – w zależności od wielkości wyliczonej różnicy pomiędzy kategorią ryzyka dla płatnika składek a kategorią ryzyka dla grupy działalności, do której należy płatnik ze względu na rodzaj wykonywanej działalności. Wskaźnik korygujący w wysokości 1,5 ustalany jest zaś, jeżeli kategoria ryzyka dla płatnika składek jest wyższa co najmniej 6 kategorii od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności płatnika. Jeżeli kategoria ryzyka dla płatnika ustalano zostanie co najmniej na 13, to należy stopę procentową składki (2%) pomnożyć przez wskaźnik korygujący 1,5, co w wyniku ustali obowiązującą stopę procentową składki na 3%.

Wskazać należy, że kategorie ryzyka dla płatników składek ustala się w oparciu o cząstkowe kategorie ryzyka (wskaźnik poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem, wskaźnikowi poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich, wskaźnikowi zatrudnionych w warunkach zagrożenia), przez obliczenie średniej ważonej z tych cząstkowych kategorii ryzyka. Natomiast podstawę ustalenia cząstkowych kategorii ryzyka stanowią średnie arytmetyczne wskaźników częstości obliczanych z trzech kolejnych, ostatnich lat kalendarzowych.

W sporządzonej na polecenie Sądu opinii biegła z zakresu ubezpieczeń społecznych precyzyjnie – w oparciu o złożone przez odwołującą deklaracje ZUS IWA i zgodnie z rozporządzeniem – wyliczyła wskaźniki częstości, kategorie ryzyka, wskaźnik korygujący oraz – końcowo – stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w poszczególnych okresach wskazanych w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy w całości podzielił wyliczenia i wnioski biegłej, i uznał, że w okresach od 1 kwietnia 2015 r. do 31 marca 2016 r. i od 1 kwietnia 2016 r. do 31 marca 2017 r. różnica pomiędzy ustaloną kategorią ryzyka dla odwołującej (13) a kategorią ryzyka dla jej grupy działalności (7) wynosiła 6, zatem stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe wyniosła 3% (2% x wskaźnik korygujący wynoszący 1,5). Z kolei w okresie od 1 kwietnia 2017 r. do 31 marca 2018 r. różnica pomiędzy ustaloną kategorią ryzyka dla odwołującej (15) a kategorią ryzyka dla jej grupy działalności (7) wynosiła 8, zatem stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe również wyniosła 3% (2% x wskaźnik korygujący wynoszący 1,5).

Biorąc pod uwagę ww. ustalenia, należało uznać, że zaskarżone decyzje są prawidłowe, zaś odwołania nie zasługują na uwzględnienie.

Dlatego też kierując się powyższym, Sąd Okręgowy z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołania spółki.

Tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego Sąd zasądził od odwołującej na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j Dz. U. z 2015. (...)).

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek