Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Grażyna Łazowska
Protokolant:	Korneliusz Jakimowicz

po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2017 r. w Gliwicach

sprawy D. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania D. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 1 marca 2017 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII U 840/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 marca 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. dokonał waloryzacji przysługującej ubezpieczonej D. T. emerytury.
Ubezpieczona wniosła odwołanie od powyższej decyzji, domagając się ponownego przeliczenia świadczenia, bowiem jest ono zbyt niskie. Zarzuciła organowi rentowemu, pominięcie okoliczności, że najniższa emerytura od 1.03.2017r. wynosi 1000zł. brutto, w wypłacane świadczenie jest niższe od tej kwoty.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji, podnosząc, że waloryzacja przeprowadzona została zgodnie z regułami określonymi w ustawie i przy zastosowaniu obowiązujących wskaźników waloryzacji. Nadto, że z uwagi na nie wystarczający staż pracy, ubezpieczona nie jest uprawniona do podwyższenia świadczenia do wysokości najniższej emerytury.

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Ubezpieczona urodziła się (...) Odwołująca pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia od 1.03.1992r.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 30.05.1995r., sygn. Akt XU 621/95 oddalono odwołanie ubezpieczonej, która domagała się zaliczenia do stażu pracy okresu zatrudnienia u A. K. w latach 1983-1987

Od 1.01.2006r. organ rentowy z urzędu przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury. Do obliczenia jej wysokości organ rentowy uwzględnił okres składkowy w wymiarze 17 lat, 2 miesięcy i 10 dni.

Skarżoną decyzją emerytura odwołującej - zgodnie z art. 88 ust. 1 - 4 i 89 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentowych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2016. 887 ze zm. – dalej ustawa FUS) - została zwaloryzowana od 1 marca 2017r. przez pomnożenie kwoty emerytury ustalonej na dzień 28 lutego 2017r. przez wskaźnik waloryzacji – tj. 925,90 zł. x 100,44 % = 925,90 zł brutto.

Z uwagi na to, że kwota podwyżki była niższa niż 10zł., wysokość zwaloryzowanego świadczenia została ustalona przez dodanie do emerytury przysługującej na dzień 28.02.2017r. kwoty waloryzacji 10 zł. Od 1 marca 2017r. emerytura ubezpieczonej wynosi brutto 935,90zł. czyli 777,29zł netto. Organ rentowy wyjaśnił, że za marzec 2017r. wypłacono ubezpieczonej kwotę 781,29zł;., bowiem w tym miesiącu zwrócono jej nadpłatę podatku w wysokości 4 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o akta emerytalno – rentowe ubezpieczonej, dołączone do akt niniejszej sprawy.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy FUS kwota najniższej emerytury, z zastrzeżeniem art. 24a ust. 6, art. 54, art. 54a ust. 2 i art. 87 wynosi 1000,00 zł miesięcznie.

Natomiast po myśli art. 87 ustawy, w przypadku gdy emerytura przysługująca z Funduszu określona w art. 26 jest niższa niż kwota, o której mowa w art. 85 ust. 2 , emeryturę przysługującą z Funduszu, podwyższa się w taki sposób, aby suma tych świadczeń nie była niższa od tej kwoty, o ile ubezpieczona kobieta - osiągnęła wiek emerytalny, o którym mowa w art. 24 ust. 1a, i ma okres składkowy i nieskładkowy wskazany w ust. 1b. Przepis ten ma zastosowanie do osób, którym przyznano – tak jak ubezpieczonej – emeryturę z urzędu na podstawie art. 27a ustawy FUS.

Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy, odwołująca osiągnęła wiek emerytalny przed 31.12.2013r., a zatem wymagany ustawą okres składkowy i nieskładkowy wynosi 20 lat. Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, ubezpieczona legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 17 lat 2 miesięcy i 10 dni, a zatem brak podstaw do podwyższenia jej emerytury do najniższej w kwocie 1000zł., Ubezpieczona nie przedstawiła żadnych nowych dowodów wskazujących na posiadanie dłuższego okresu składkowego i nieskładkowego. Prawomocnym wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Katowicach przesądzono, że do tego okresu nie można zaliczyć czasu rzekomego zatrudnienia u A. K. w latach 1983-1987r.

W konsekwencji, organ rentowy prawidłowo przyjął, że emerytura ubezpieczonej na dzień 28.02.2017r. wynosi 925,90zł. i tę kwotę poddał waloryzacji.

Zgodnie z treścią art.88 ustawy FUS:

„1. Emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia 1 marca.

2.Waloryzacja polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. W wyniku przeprowadzonej waloryzacji kwota świadczenia nie może ulec obniżeniu.

3. Waloryzacji podlega kwota świadczenia i podstawa jego wymiaru w wysokości przysługującej ostatniego dnia lutego roku kalendarzowego, w którym przeprowadza się waloryzację.

4. Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed terminem waloryzacji.”

Z kolei w myśl art. 89 ust. 1 ustawy wskaźnik waloryzacji to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększony o co najmniej 20 % realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.

2. Wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 1, jest średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów albo średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli jest on wyższy od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów.

3. Zwiększenie o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, jest przedmiotem corocznych negocjacji, w ramach Rady Dialogu (...), przeprowadzanych w czerwcu, w roku poprzedzającym waloryzację.

4. Jeżeli (...) Dialogu (...) w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez stronę rządową partnerom społecznym informacji o prognozowanych wielkościach makroekonomicznych, w tym o wielkości wskaźnika inflacji, stanowiących podstawę do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok następny, uzgodni, w drodze uchwały, wysokość zwiększenia, o którym mowa w ust. 3, wysokość tego zwiększenia podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w drodze komunikatu ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.

5. Jeżeli nie nastąpi uzgodnienie stanowiska Rady Dialogu (...) w trybie określonym w ust. 3 i 4, Rada Ministrów określi w terminie 21 dni od dnia zakończenia negocjacji, w drodze rozporządzenia, wysokość zwiększenia, o którym mowa w ust. 3, biorąc pod uwagę informacje o prognozowanych wielkościach makroekonomicznych, w tym wielkość wskaźnika inflacji, stanowiących podstawę do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok następny.

6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w drodze komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w terminie 3 dni roboczych od dnia ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego komunikatu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 1 i 2, wskaźnik waloryzacji, biorąc pod uwagę wskaźniki, o których mowa w ust. 1 i 2, jak również wysokość zwiększenia, o którym mowa w ust. 3.

W wydanym na tej podstawie KOMUNIKACIE MINISTRA RODZINY, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 11 lutego 2017r. w sprawie wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2017r. (M.P.2017.187) został ogłoszony wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2017r., który wynosi 100,44 %.

Natomiast jak stanowi art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2017. 2):

„1. W 2017 r. waloryzacja od dnia 1 marca polega na podwyższeniu kwoty świadczenia, w wysokości przysługującej w dniu 28 lutego 2017 r., wskaźnikiem waloryzacji, ustalonym zgodnie z art. 89 ustawy zmienianej w art. 1, nie mniej niż o kwotę 10 zł.

2. Waloryzacja podstawy wymiaru świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych polega na pomnożeniu podstawy wymiaru świadczenia przez wskaźnik stanowiący iloraz zwaloryzowanej kwoty świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i kwoty tego świadczenia ustalonej na dzień poprzedzający termin waloryzacji.

3. Do waloryzacji podstawy wymiaru świadczeń wypłacanych na podstawie ustaw, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. W przypadku świadczenia niższego od kwoty najniższego świadczenia, do którego nie ma zastosowania gwarancja wysokości najniższego świadczenia, o której mowa w art. 85 ustawy zmienianej w art. 1, waloryzacja polega na podwyższeniu kwoty świadczenia, w wysokości przysługującej w dniu 28 lutego 2017 r., wskaźnikiem waloryzacji ustalonym zgodnie z art. 89 tej ustawy.”

Mając powyższe na uwadze, Sąd stwierdza, że organ rentowy stosując przytoczone przepisy prawa prawidłowo ustalił wysokość i zwaloryzował emeryturę ubezpieczonej od 1.03.2017r., a zatem odwołanie jako bezzasadne zostawało oddalone.

(-) SSO Grażyna Łazowska