VI Ka 969/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2016-10-21
Sygnatura akt VI Ka 969/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 października 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Grażyna Tokarczyk
Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura
SSO Bożena Żywioł (spr.)
Protokolant Marzena Mocek
przy udziale Bolesława Kozioła
Prokuratora Prokuratury Rejonowej G.
po rozpoznaniu w dniu 21 października 2016 r.
sprawy R. W. ur. (...) w K.,
syna J. i J.
skazanego w przedmiocie wydania wyroku łącznego
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 9 maja 2016 r. sygnatura akt IX K 1318/15
na mocy art. 437 § 1 kpk, art. 624 § 1 kpk
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
2. zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.
VI Ka 969/16
UZASADNIENIE
Wyrok łączny Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 9 maja 2016r., sygn.akt IX K 1318/15, zaskarżony został apelacją obrońcy skazanego R. W..
Sąd Okręgowy nie uwzględnił tej apelacji uznając, że kara łączna 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona na podstawie dwóch kar jednostkowych po 1 roku pozbawienia wolności nie nosi w sobie znamion rażącej surowości.
W pierwszej kolejności wymaga podkreślenia, iż rażąca niewspółmierność kary w rozumieniu art. 438 pkt 4 kpk zachodzi tylko wówczas, gdy można przyjąć, że występuje wyraźna, znacząca, nie dająca się zaakceptować różnica między karą wymierzoną przez sąd pierwszej instancji a karą, jaką należałoby / i można by było / orzec w instancji odwoławczej.
W sprawie niniejszej, w ocenie sądu odwoławczego, o takiej rażącej surowości nie może być mowy, gdyż - przy uwzględnieniu wymiaru kar jednostkowych wymierzonych za zbiegające się przestępstwa - minimalna kara łączna pozbawienia wolności, orzeczona w oparciu o zasadę absorpcji, miałaby wymiar 1 roku. Trudno zatem mówić o istotnej dysproporcji pomiędzy karą orzeczoną a postulowana w apelacji.
Jeśli sąd pierwszej instancji, stosując korzystną dla skazanego zasadę asperacji, w sposób znaczący, z wymierną korzyścią dla skazanego ukształtował karę łączną w granicach niewiele wykraczających poza minimalny jej wymiar, to właśnie z tego powodu, że uwzględnił te wszystkie okoliczności, na które wskazał apelujący, a więc: związek czasowy i przedmiotowy pomiędzy czynami, sylwetkę skazanego, zmiany w sposobie jego życia polegające na podjęciu terapii odwykowej i utrzymywaniu abstynencji, pozytywną opinię środowiskową i okolicznościom tym przydał właściwe znaczenie.
Trafnie podkreślił jednak sąd meriti, że decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji ogólnej i indywidualnej. W tym kontekście, stosowanie zasady pełnej absorpcji, oznaczające darowanie kary za jedno z popełnionych przestępstw ograniczone być musi do przypadków wyjątkowych i nie powinno mieć miejsca w sytuacji, gdy waga czynów pozostających w realnym zbiegu i stopień ich społecznej szkodliwości jest zbliżony.
Z naprowadzonych względów Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia apelacji, co skutkowało utrzymaniem w mocy zaskarżonego wyroku.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację: Grażyna Tokarczyk, Grzegorz Kiepura
Data wytworzenia informacji: