VI Ka 476/20 - wyrok Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2020-09-01
Sygnatura akt VI Ka 476/20
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 1 września 2020 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący sędzia Piotr Mika
Protokolant Aleksandra Pawłowska
przy udziale Marka Kasieczki Prokuratora Prokuratury Rejonowej (...)w G.
po rozpoznaniu w dniu 1 września 2020 r.
sprawy G. K. ur. (...) w G.
syna J. i M.
oskarżonego z art. 193 kk, art. 190 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 18 § 2 kk w zw. z art. 239 § 1 kk
na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego jego obrońcę
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 6 lutego 2020 r. sygnatura akt IX K 408/18
na mocy art. 437 § 1 kpk i art. 636 § 1 kpk
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. K. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
3. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania odwoławczego w kwocie 536,60 zł (pięćset trzydzieści sześć złotych sześćdziesiąt groszy) i wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 300 zł (trzysta złotych).
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 476/20 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
2 |
||
1CZĘŚĆ WSTĘPNA |
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 6 lutego 2020 roku w sprawie IX K 408/18 |
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☒ |
brak zarzutów |
0.11.4. Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |
1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
0.12.1. Ustalenie faktów |
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.1.1. |
||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
2.1.2.1. |
0.12.2. Ocena dowodów |
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
3.1. |
obraz przepisów postępowania, a to art. 7 k.p.k. polegająca na naruszeniu zasady swobodnej oceny dowodów poprzez oparcie ustaleń faktycznych orzeczenia na zeznaniach K. M., które przez biegłego sądowego z zakresu psychologii zostały uznane za niewiarygodne |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Wbrew wywodom obrońcy opinia biegłego z zakresu psychologii nie świadczy o tym, aby wszystkie informacje podane przez pokrzywdzoną w jej zeznaniach miały być niezgodne z rzeczywistością z uwagi na mankamenty poznawcze świadka związane z jej chorobą alkoholową. Biegły zwrócił uwagę w swojej opinii na konsekwentne relacjonowanie przez świadka kluczowych faktów: sprawcy pobicia, modus operandii sprawcy, miejsca zdarzenia, czasu zdarzenia, zaboru mienia ujawnionego po zdarzeniu, przebiegu interakcji między pokrzywdzoną a sprawcami. Biegły dostrzegając, że pokrzywdzona składając kolejne zeznania ma trudności z odróżnieniem źródeł posiadanych informacji na temat przebiegu zdarzenia i przejawia tendencje do wypełniania luk w pamięci informacjami zasłyszanymi z innych niż własne obserwacje źródeł, w konkluzji swojej opinii ocenił zeznania pokrzywdzonej jako prawdopodobne. W takiej sytuacji sąd I instancji dysponując relacjami świadków H. S. i A. J., które w istotnych elementach potwierdzały relację pokrzywdzonej był uprawniony do uznania zeznań pokrzywdzonej za wiarygodne w zakresie okoliczności istotnych dla oceny sprawstwa i i odpowiedzialności karnej oskarżonego. Co prawda H. S. i A. J. nie byli bezpośrednimi świadkami zdarzeń, które stanowią podstawę niniejszego postępowania, jednakże o przebiegu zdarzeń dowiedzieli się od pokrzywdzonej na drugi dzień, a więc w krótkim czasie po zdarzeniu, co sprawia, że pokrzywdzona przekazała im informacje mając świeżo w pamięci przebieg zdarzeń, stąd ryzyko zniekształcenia tych informacji było niewielkie. Fakt pobicia pokrzywdzonej znajduje oparcie w dokumentacji medycznej i fotograficznej, a przy tym pobicie pokrzywdzonej przez oskarżonego zostało potwierdzone relacją współoskarżonego D. P.. W takiej sytuacji ocena zeznań pokrzywdzonej jako zgodnych z rzeczywistością co do istotnych elementów zdarzeń nie koliduje z regułami rozumowania, zasadami doświadczenia życiowego czy też wskazaniami wiedzy. |
||
Wniosek |
||
o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
brak uchybienia wskazanego w zarzucie |
||
3.2. |
błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za postawę zaskarżonego wyroku i mający wpływ na jego treść a polegający na przyjęciu, że oskarżony G. K. działając wspólnie i w porozumieniu z D. P. wdarł się do mieszkania K. M., a następnie wbrew jej żądaniu miejsca tego nie opuścił, podczas gdy zgromadzone w sprawie dowody, zwłaszcza zeznania A. J. wskazują, że pokrzywdzona nie miał nic przeciwko przebywaniu oskarżonego w jej mieszkaniu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych jako wtórny do zarzutu naruszenia prawa procesowego jest oczywiście bezzasadny, skoro nieustalone przez sąd I instancji fakty mają oparcie wyłącznie w dowodach uznanych przez ten sąd za niewiarygodne. Przypomnieć wypada, że stawianie tego rodzaju zarzutu może być skuteczne jedynie w sytuacjach, gdy prawidłowo ujawniono dowody stanowiące podstawę orzeczenia, a także dokonano prawidłowej ich oceny, a sąd, ustalając stan faktyczny, wziął pod uwagę wszystkie dowody ujawnione w postępowaniu i prawidłowo je ocenił , lecz ustalając stan faktyczny na podstawie tych dowodów, pominął wynikające z nich fakty (okoliczności) istotne w sprawie albo ustalił fakty, które wcale z danego dowodu nie wynikają lub wynikają, ale zostały zniekształcone (przeinaczone). W pierwszym przypadku błąd („braku") polega na nieustaleniu określonego faktu, który wynika z dowodu. W drugim przypadku błąd („dowolności") ma miejsce wówczas, gdy w ustaleniach faktycznych został wskazany fakt, który nie wynika z przywołanego dowodu, albo gdy z przywołanego dowodu wynika określony fakt, ale został on w ustaleniach faktycznych zniekształcony (przeinaczony) Stawianie zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych w sytuacji równoczesnego kwestionowania prawidłowości oceny wiarygodności dowodów, które mają być podstawą kwestionowanych faktów, jest całkowicie zbędne, podobnie jak równoczesne kwestionowanie ustaleń faktycznych i kwalifikacji prawnej zachowania sprawcy ocenionego przez sąd w odniesieniu od poczynionych przez ten organ ustaleń faktycznych. Uzasadnienie zarzutu w istocie wskazuje, na uchybienie art. 410 k.p.k. , tj. nieuwzględnienie przez sąd informacji podanej w zeznaniach A. J., że przebywała w mieszkaniu pokrzywdzonej z G. K. i D. P. i pokrzywdzona nie miał nic przeciwko pobytowi oskarżonego w jej mieszkaniu. Z zeznań świadka złożonych w postępowaniu przygotowawczym i ostatecznie potrzymała na rozprawie, wynika jednak również, że na drugi dzień dowiedział się od pokrzywdzonej o wyważeniu drzwi do jej mieszkania i pobiciu przez G. K., do czego miało dojść już po tym, jak A. J. opuściła mieszkanie pokrzywdzonej. Świadek potwierdziła również, że wtedy gdy z oskarżonymi przebywała w mieszkaniu pokrzywdzonej, zamek do jej mieszkania był jeszcze sprawny, a na drugi dzień stwierdziła jego zniszczenie a pokrzywdzona powiedziała jej o wyważeniu drzwi przez oskarżonych. Tym samym relacja A. J. nie jest sprzeczna z zeznaniami pokrzywdzonej, zważywszy że przed zdarzeniem objętym aktem oskarżenia G. K. i D. P. wielokrotnie odwiedzali pokrzywdzoną w celu spożywania u niej alkoholu. Fakt, że wcześniej zgodnie z relacja świadka pokrzywdzona spożywała alkohol z oskarżonymi w dobrej komitywie w żaden sposób nie przeczy zeznaniom pokrzywdzonej. Również to, że D. P. miał naprawiać zamek w drzwiach do mieszkania pokrzywdzonej, niczego istotnego w ocenie zeznań K. M. nie wnosi. Pokusić można się nawet o przypuszczenie, że D. P. naprawiał zamek w drzwiach czując się odpowiedzialny za jego zniszczenie. Również twierdzenie oskarżonego G. K. o tym, że do wyważenia drzwi w mieszkaniu pokrzywdzonej miało dojść z uwagi na potrzebę uzyskania dostępu do leków niezbędnych D. P. uznać należało za niewiarygodne już choćby z tego powodu, że na tę okoliczność nie powołał się sam D. P.. |
||
Wniosek |
||
o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
brak uchybienia wskazanego w zarzucie |
||
3.3. |
błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za postawę zaskarżonego wyroku i mający wpływ na jego treść a polegający na przyjęciu, że oskarżony G. K. groził uszkodzeniem ciała K. M., podczas gdy brak jest na powyższe przekonujących dowodów w zgormadzonym materiale dowodowym |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Bezzasadność zarzutu w świetle stanowiska zaprezentowanego w sekcji 3.2 jest oczywista skoro groźby pod adresem pokrzywdzonej i uszkodzenie jej ciał znajdują oparcie w dowodach uznanych przez sąd za wiarygodne, tj. w zeznaniach pokrzywdzonej, i H. S. a częściowo wyjaśnieniach D. P.. |
||
Wniosek |
||
o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
brak uchybienia wskazanego w zarzucie |
||
3.4. |
błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za postawę zaskarżonego wyroku i mający wpływ na jego treść a polegający na przyjęciu, że oskarżony G. K. poprzez uderzenie szklaną popielniczką w twarz K. M. dokonał uszkodzenia jej ciała, w wyniku czego pokrzywdzona doznała stłuczenia twarzy z podbiegnięciem krwawym w okolicy lewego oczodołu, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów jej ciała na okres poniżej 7 dni, podczas gdy brak jest na powyższe przekonujących dowodów w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Bezzasadność zarzutu w świetle stanowiska zaprezentowanego w sekcji 3.2 jest oczywista skoro groźby pod adresem pokrzywdzonej i uszkodzenie jej ciał znajdują oparcie w dowodach uznanych przez sąd za wiarygodne, tj. w zeznaniach pokrzywdzonej, zeznaniach świadków H. S. i A. J., a częściowo wyjaśnieniach D. P. oraz dokumentacji medycznej, fotograficznej oraz opinii sądowo-lekarskiej. |
||
Wniosek |
||
o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
brak uchybienia wskazanego w zarzucie |
1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
4.1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
0.15.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
skazanie oskarżonego G. K. za przypisane mu czyny z art. 193 k.k., art. 190 § 1 k.k w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz wymierzone za nie kary jednostkowe i kara łączna. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Sąd odwoławczy nie stwierdził uchybień wskazanych w apelacji obrońcy, jak też innych uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu niezależnie od kierunku i granic zaskarżenia, jak tez podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k. i art. 455 k.p.k.) Na konieczność zmiany bądź uchylenia wyroku nie wskazywały okoliczności podniesione w apelacji osobistej oskarżonego, który nie sformułował zarzutów. W szczególności, to że oskarżony nie mógł zdać pytań współoskarżonemu D. P. wynika z faktu, że współoskarżony nie miał obowiązku uczestniczenia w rozprawie, co wiąże się z brakiem po jego stronie obowiązku składania wyjaśnień. Ponadto sam oskarżony, ani jego obrońca nie wnioskowali o uznanie obecności D. P. za obowiązkową na rozprawie w celu umożliwienia im przy najmniej podjęcia próby przesłuchania współoskarżonego. Bezzasadne są również twierdzenia oskarżonego, że nie miał możliwości zadania pytań świadkom. Świadkowie zostali przesłuchani na termiach rozprawy w dniach 29 sierpnia 2019 roku i 13 grudnia 2019 roku. Oskarżony nie wziął udziału w tych terminach rozprawy mimo że był o nich prawidłowo zawiadomiony. Sytuacja taka uprawniała sąd do przeprowadzenia czynności bez udziału oskarżonego. Co prawda w dniu 13 grudnia 2019 roku w sądzie zostało złożone zaświadczenie dotyczące niezdolności oskarżonego do pracy zarobkowej w dniach 12-14 grudnia 2019 roku, lecz treść zaświadczenia nie wskazywała, aby oskarżony nie był równocześnie niezdolny co udziału w postępowaniu sądowym. Usprawiedliwienie nieobecności na rozprawie z powodu stanu zdrowia może nastąpić jedynie na podstawie zaświadczenia wystawionego przez lekarza sądowego. Składając zaświadczenie lekarskie oskarżony nie złożył również wniosku o odroczenie rozprawy, stąd przeprowadzenie czynności na rozprawie w dniu 13 grudnia 2019 roku było całkowicie zgodne z procedurą karną. Okoliczność, że świadkowie A. J. i H. S. nie byli bezpośrednimi świadkami zdarzeń i wskazali informacje znane im wyłączeni od samej pokrzywdzonej nie sprawia, aby zeznania te były nieprzydatne w postępowaniu, gdyż treść tych zeznań pozwala na ocenę wiarygodność relacji samej pokrzywdzonej. Fakt, że biegły psycholog stwierdził u pokrzywdzonej luki w pamięci, nie czyni zeznań pokrzywdzonej z gruntu niewiarygodnymi, o czym szerzej wskazano w sekcji 3.1 |
|
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
0.0.15.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
5.3.1.1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
5.3.1.4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
1Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
2 |
Wobec wniosku obrońcy oskarżonego o zasądzenie na jego rzecz wynagrodzenia za obroną z urzędu w postępowaniu odwoławczym, jak też jego oświadczenia, że wynagrodzenie to nie zostało w żadnej części pokryte przez oskarżonego zasądzono na rzecz adw. E. K. kwotę wynagrodzenia w wysokości minimalnej stawki za obronę z urzędu przed sądem okręgowym jako sądem drugiej instancji powiększając wysokość wynagrodzenia o podatek od towarów i usług, zgodnie z § 17 ust. 2 pkt 4 i § 4 ust. 3 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości Z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu( Dz.U.2019.68 j.t.) |
3 |
Zgodnie z regułą wskazaną w przepisie art. 636 § 1 k.p.k. nieuwzględnienie apelacji wywiedzionych wyłącznie przez oskarżonego i jego obrońcę skutkuje obciążeniem oskarżonego kosztami procesu za postępowanie odwoławcze. W sprawie brak było okoliczności z art. 624 § 1 k.p.k. świadczących o nadmiernej dolegliwości obowiązku zapłaty tych kosztów przez oskarżonego ze względu na jego sytuację rodzinną, majątkową czy też wysokość dochodów. Za zwolnieniem z obowiązku zapłaty kosztów procesu nie przemawiały też względy słuszności. Oskarżonego obciążono wydatkami postępowania odwoławczego, które sprowadzały się do ryczałtu kwocie 20 zł za doręczenia pism i wezwań zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym. (Dz.U. 2013.663 j.t.) oraz wynagrodzenia obrońcy z urzędu w kwocie ustalonej zgodnie z przepisami powołanymi w sekcji 6.2 Oskarżonego obciążono również opłatą za nieuwzględnioną apelację skierowaną przeciwko rozstrzygnięciu o karze zasadniczej w wysokości opłaty należnej za postępowanie przed sądem I instancji, stosownie do art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (j.t. Dz.U. z 1983 r., nr 49 poz. 223 z późn. zm.) |
1PODPIS |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca oskarżnego G. K. |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
skazanie za przestępstwa z art. 193 k.k., art. 190 § 1 k.k w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. |
||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.11.4. Wnioski |
|||||
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
2 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
oskarżony G. K. |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
skazanie za przestępstwa z art. 193 k.k., art. 190 § 1 k.k w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. |
||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☒ |
brak zarzutów |
||||
0.11.4. Wnioski |
|||||
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Piotr Mika
Data wytworzenia informacji: