Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Sławomir Lach

Protokolant: A. Z.

przy udziale Prokuratora – Agnieszki Kowalczyk

po rozpoznaniu w dniach: 6 maja 2016 r., 30 maja 2016 r., 20 czerwca 2016 r., 8 lipca 2016 r., 2 września 2016 r.

sprawy

T. F., syna J. i M.z domu K.,

urodzonego (...) w S.,

oskarżonego o to, że

I. w okresie od 31 maja 2007 r. do 31 lipca 2007 r. G., działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako manager firmy „(...)" A. B. z/s w G., podając się za D. P., po uprzednim wprowadzeniu w błąd I. P. prowadzącej działalność gospodarczą w formie (...) I. P. P. P. (1) spółka jawna z/s w W. co do zamiaru dostarczenia 10 ton włókna stalowego, pobrał od wymienionej kwotę 22.630 zł, tytułem częściowej zapłaty za towar na który wystawiono faktury VAT z odroczonym terminem płatności o numerze FV (...), a następnie nie dostarczył zamówionego towaru, czym doprowadził pokrzywdzoną Spółkę (...) I. P. P. P. (1)spółka jawna z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 22.630 złotych,

- tj. o przestępstwo z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

II. w okresie od 21 maja 2007 r. do 25 czerwca 2007 r. G., działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako manager firmy „(...)" A. B. z/s w G. podając się za D. P., po uprzednim wprowadzeniu w błąd (...) sp z o.o. z/s w G. co do zamiaru wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań, pobrał od wymienionej spółki towar w postaci włókna stalowego, na zakup którego zostały wystawione faktury VAT z odroczonym terminem płatności o numerach (...) na kwotę 80.367,50 zł z dnia 21 maja 2007 r., (...) na kwotę 37.820 zł z dnia 21 maja 2007 r. oraz (...) z dnia 11 czerwca 2007 r. na kwotę 43.920 zł, a następnie nie zapłacił za ten towar w całości, czym doprowadził pokrzywdzoną Spółkę (...) sp. z o.o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 89.341,90 złotych,

- tj. o przestępstwo z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

III. w okresie od 16 marca 2007 r. do 18 kwietnia 2007 r. w G., działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako manager firmy „(...)" A. B. z/s w G., podając się za D. P., po uprzednim wprowadzeniu w błąd R. W. prowadzącego działalność gospodarczą w formie PPHU (...) R. W.z/s w D. co do zamiaru wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań, pobrał od wymienionej spółki towar w postaci włókna stalowego, na zakup którego zostało wystawionych 11 faktur VAT z odroczonym terminem płatności o numerach: FV nr (...) z dnia 6 kwietnia 2007 r. na kwotę 84.289,80 zł, FV z 17 kwietnia 2007 r. na kwotę 43.323,42 zł, FV nr (...) na kwotę 1.545,74 zł, z dnia 18 kwietnia 2007 r., FV nr (...) na kwotę 42.828,10 zł, FV nr (...) na kwotę 42.144 zł z dnia 29 marca 2007 r., FV nr (...) na kwotę 41.376,30 zł z dnia 27 maja 2007 r., FV nr (...) na kwotę 42.742,70 zł z dnia 25 marca 2007 r., FV nr (...) z dnia 22 marca 2007 r. na kwotę 13.450,50 zł, FV nr (...) na kwotę 40.985,90 zł z dnia 20 marca 2007 r., FV nr (...) na kwotę 40.985,90 zł z dnia 19 marca 2007 r,, FV nr (...) na kwotę 40.985,90 zł z dnia 16 marca 2007 r., a następnie nie zapłacił za ten towar w całości, czym doprowadził pokrzywdzonego PPHU (...) R. W. z/s w D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 70.243,36 złotych

- tj. o przestępstwo z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

IV. w okresie od 4 lipca 2007 r. do 6 sierpnia 2007 r. w G., działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako manager firmy „(...)" A. B. z/s w G., podając się za D. P., po uprzednim wprowadzeniu w błąd (...) spółka jawna z/s we W. co do zamiaru wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań, pobrał od wymienionej spółki towar w postaci włókna stalowego, na zakup którego zostały wystawione faktury VAT z odroczonym terminem płatności o numerach FV nr (...) na kwotę 92.232 zł z dnia 4 lipca 2007 r., FV nr (...) na kwotę 92.232 zł z dnia 16 lipca 2007 r. oraz FV (...) na kwotę 92.232 złotych z dnia 16 lipca 2007 r., a następnie nie zapłacił za ten towar w całości, czym doprowadził pokrzywdzonego (...) spółka jawna z/s we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 230.580 zł,

- tj. o przestępstwo z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.,

V. w okresie od 13 listopada 2006 r. do 18 września 2007 r. w G. i w G., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczne podrobił podpisy D. P. i A. B. , a następnie posłużył się n/wym dokumentami jako autentycznymi, przy czym:

- na umowie o pracę z dnia 1 lutego 2007 r. zawartą pomiędzy (...) A. B. z G. a I. B., podrobił w celu użycia za autentyczny podpis pracodawcy A. B.,

- na umowie zleceniu z dnia 13 listopada 2006 r. pomiędzy (...) a D. P. podrobił w celu użycia za autentyczny podpis o treści „(...)",

- na rachunku z dnia 30 listopada 2006 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla (...), podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego o treści „(...)",

- na rachunku z dnia 29 grudnia 2006 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla (...), podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego o treści „(...)",

- na rachunku z dnia 31 stycznia 2007 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 lipca 2006 r., wystawionego przez D. P. dla (...), podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego,

- na rachunku z dnia 28 lutego 2007 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla (...), podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego,

- na rachunku z dnia 30 marca 2007 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla (...), podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego,

- na rachunku z dnia 30 kwietnia 2007 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla (...), podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego,

- na umowie o wykonanie strony (...) z dnia 12 lutego 2007 r. pomiędzy (...) a (...) J. J. (2), podrobił w celu użycia za autentyczny podpis zamawiającego na trzeciej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)",

- na umowie o wykonanie strony (...) z dnia 12 lutego 2007 r. pomiędzy (...) a (...) J. J. (2), podrobił w celu użycia za autentyczny podpis zamawiającego na drugiej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)",

- na umowie cesji nr (...) z dnia 19 września 2007 r. pomiędzy (...) J. J. (2) a (...), podrobił w celu użycia za autentyczny podpis na pierwszej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)" i na drugiej stronie umowy w miejscu podpisu cesjonariusza i widniejącej pieczątki (...) A. B. o treści „(...)",

- na umowie cesji nr (...) z dnia 19 września 2007 r. pomiędzy (...) J. J. (2) a (...), podrobił w celu użycia za autentyczny podpis na pierwszej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)" i na drugiej stronie umowy w miejscu podpisu cesjonariusza i widniejącej pieczątki (...) A. B. o treści „(...)",

- na potwierdzeniu zarejestrowania podmiotu jako podatnika Vat wydanego przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z dnia 16 stycznia 2007 r. podrobił w celu użycia za autentyczny podpis w miejscu pieczątki A. B. -właściciel o treści „(...)" i wpisy odręczne pod tą pieczątką o treści „potwierdzam za zgodność z oryginałem",

- na zaświadczeniu o numerze identyfikacyjnym REGON wydanym przez Urząd Statystyczny w G. z dnia 4 stycznia 2007 r. podrobił w celu użycia za autentyczny podpis w miejscu pieczątki A. B. - właściciel o treści „(...)" i wpisy odręczne pod tą pieczątką o treści „potwierdzam za zgodność z oryginałem”,

- na zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wydanej przez Prezydenta Miasta G. z dnia 7 lutego 2007 r. podrobił w celu użycia za autentyczny podpis w miejscu pieczątki A. B. - właściciel o treści „(...)" i wpisy odręczne po lewej stronie tej pieczątki o treści „potwierdzam za zgodność z oryginałem",

- na kserokopii umowy o pracę z dnia 23 lipca 2007 r. wystawionego dla E. P. podpis z prawej strony umowy w miejscu pieczątki A. B. - właściciel o treści (...) i na kserokopii zaświadczenia z dnia 18 września 2007 r. wystawionego dla E. P. podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy o treści „(...)"

- tj. o czyn z art. 270§1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.,

VI. w dniu 31 sierpnia 2007 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podając się za A. B. poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela PPU „(...)" Sp z o.o. z/s w G. co do autentyczności uprzednio przerobionych trzech potwierdzeń przelewów internetowych z Banku (...) SA Oddział w G. tytułem zapłaty za zamówiony towar objęty fakturami VAT (...) i faktury pro-forma (...) o łącznej wartości 120.386 zł usiłował doprowadzić PPU „(...)" Sp z o.o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w w/wym kwocie, lecz zamierzonego czynu nie osiągnął z uwagi na ujawnienie przestępstwa,

- tj. o przestępstwo z art. 13§1 k.k. w zw. z art.. 286§1 k.k. i art. 270§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.,

o r z e k a

1)  uznaje oskarżonego T. F. za winnego popełnienia czynów opisanych w punktach I, II i III części wstępnej wyroku ustalając, iż zostały one dokonane w krótkich odstępach czasu i z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a nadto w ramach czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku ustala, że faktura VAT z dnia 17 kwietnia 2007 r. miała nr (...), to jest przestępstw z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. każde

i za to na mocy art. 286§1 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. wymierza mu jedną karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

2)  uznaje oskarżonego T. F. za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie IV części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

i za to na mocy art. 294§1 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

3)  uznaje oskarżonego T. F. za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie V części wstępnej wyroku, ustalając, że:

- podrobienie w celu użycia za autentyczny podpisu zamawiającego na drugiej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)" opisane w tirecie 10. dotyczy umowy o utrzymanie strony (...) z dnia 12 lutego 2007 r.,

- podrobienie w celu użycia za autentyczne podpisów opisanych w tirecie 16. w miejscu pieczątki A. B. - właściciel o treści (...) dotyczy umowy o pracę z dnia 23 lipca 2007 r. wystawionej dla E. P., zaś w miejscu pieczątki A. B. - właściciel o treści „(...)" oraz w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)" dotyczy zaświadczenia o zatrudnieniu z dnia 18 września 2007 r. wystawionego dla E. P.,

to jest przestępstwa z art. 270§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

i za to na mocy art. 270§1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

4)  uznaje oskarżonego T. F. za winnego tego, że w dniu 31 sierpnia 2007 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako manager firmy „(...)" A. B. z/s w G., podając się za D. P., wprowadzając w błąd przedstawiciela PPU „(...)" Sp z o.o. z/s w G. poprzez użycie jako autentyczne podrobionych potwierdzeń trzech przelewów internetowych z Banku (...) SA Oddział w G. o nr (...) na kwotę 60.000 zł i nr (...) na kwotę 10.000 zł mających stanowić przedpłatę za fakturę pro-forma (...), oraz nr (...) na kwotę 50.386 zł mającego stanowic zaległą zapłatę za fakturę VAT (...), usiłował doprowadzić PPU „(...)" Sp z o.o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci 48 ton włókna stalowego o wartości 172.752 zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ujawnienie fałszerstwa przedłożonych potwierdzeń przelewów, to jest przestępstwa z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 270§1 k.k. przy zast. art. 11§2 k.k.

i za to na mocy art. 14§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. przy zast. art. 11§3 k.k wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

5)  na mocy art. 91§2 k.k. w zw. z art. 86§1 k.k. łączy orzeczone kary pozbawienia wolności i wymierza oskarżonemu T. F. karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

6)  na mocy art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu T. F. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 18 czerwca 2015 r. do dnia 25 czerwca 2015 r.;

7)  na mocy art. 46§1 k.k. orzeka wobec oskarżonego T. F. obowiązek naprawienia szkody w całości na rzecz:

a) (...) I. P. P. P. (1) Spółka Jawna z/s w W. poprzez zapłatę kwoty 22.630 zł (dwadzieścia dwa tysiące sześćset trzydzieści złotych),

b) (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. poprzez zapłatę kwoty 87.212,63 zł (osiemdziesiąt siedem tysięcy dwieście dwanaście złotych i sześćdziesiąt trzy groszy),

c) PPHU (...) R. W. poprzez zapłatę kwoty 60.243,36 zł (sześćdziesiąt tysięcy dwieście czterdzieści trzy złote i trzydzieści sześć groszy),

d) Przedsiębiorstwa Wielobranżowego (...) J. T. (1) i A. K. (2) Sp.j. w O. poprzez zapłatę kwoty 230.580 zł (dwieście trzydzieści tysięcy pięćset osiemdziesiąt złotych);

8)  na mocy art. 44§1 k.k. orzeka przepadek przedmiotów opisanych w Wykazie dowodów rzeczowych (k. 1146-1148 tom VI) pod pozycjami od 1 do 15;

9)  na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 616§1 pkt 2 k.p.k. zasądza od oskarżonego T. F. na rzecz oskarżyciela posiłkowego PPHU (...) R. W. kwotę 2.568 zł (dwa tysiące pięćset sześćdziesiąt osiem złotych) tytułem uzasadnionych wydatków, w tym wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika;

10)  na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 616§1 pkt 2 k.p.k. zasądza od oskarżonego T. F. na rzecz oskarżyciela posiłkowego Przedsiębiorstwa Wielobranżowego (...) J. T. (1) i A. K. (2) Sp.j. w O. kwotę 6.888 zł (sześć tysięcy osiemset osiemdziesiąt osiem złotych) tytułem uzasadnionych wydatków, w tym wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika;

11)  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego T. F. na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 400 zł (czterysta złotych) oraz kwotę 3.746,01 zł (trzy tysiące siedemset czterdzieści sześć złotych i jeden grosz) tytułem zwrotu wydatków.

Sygn. akt IV K 128/15

UZASADNIENIE

S t a n f a k t y c z n y

W okresie objętym zarzutami aktu oskarżenia, oskarżony T. F. był zatrudniony w firmie (...) A. B. z siedzibą w G. w charakterze managera firmy. Przedsiębiorstwo to zostało założone za namową oskarżonego przez A. B., którego poznał w 2005 r. Wówczas oskarżony T. F., przedstawił się A. B. - posługując się danymi osobowymi należącymi do kuzyna oskarżonego - jako D. P. i konsekwentnie korzystał z zapożyczonego imienia i nazwiska aż do końca współpracy zawodowej z A. B., tj. do miesiąca września 2007 r.

Działalność (...) rozpoczęła się formalnie z dniem 3 stycznia 2007 r., kiedy nastąpił wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Oskarżony oraz A. B. umówili się, że faktycznie sprawami firmy będzie zajmował się oskarżony T. F.. Ten pierwszy nie był zainteresowany bieżącym prowadzeniem działalności gospodarczej na miejscu, ponieważ przebywał w innym rejonie Polski, gdzie wykonywał działalność zarobkową. Zdecydował się jednak na rozpoczęcie biznesu, ponieważ liczył na obiecany przez oskarżonego zysk. Profity stąd płynące miały pojawić się już po około roku czasu prosperowania przedsiębiorstwa.

Całością działalności zajmował się oskarżony, stąd A. B. nie posiadał aktualnych informacji o kondycji finansowej firmy, w tym o rodzaju zaciągniętych zobowiązań i terminowości ich spłacania.

Oprócz oskarżonego T. F. w firmie została zatrudniona na podstawie umowy o pracę od dnia 1 lutego 2007 r. na stanowisku product manager na czas nieokreślony I. B.. Jako, że dysponowała kontaktami handlowymi w branży zazębiającej się z profilem działalności (...), to powierzono jej prowadzenie rozmów z kontrahentami. Zadaniem I. B. było m.in. wystawianie faktur VAT na polecenie oskarżonego, który każdorazowo decydował jakiego rodzaju towar oraz w jakiej ilości należy zamówić. On też był odpowiedzialny za dokonywanie płatności, ponieważ miał swobodny dostęp do konta bankowego firmy. Formalnie I. B. została upoważniona do: składania i przyjmowania zamówień na towary oraz usługi, edycji i odbierania faktur sprzedażowych oraz zakupowych, innych działań związanych z logistyką towarów na linii: dostawca - klient. Nigdy nie spotkała się z A. B. twarzą w twarz. W późniejszym czasie zostali zatrudnieni E. P. na stanowisku kierowcy oraz E. W. w miejsce I. B..

W początkowym okresie działalności w/w przedsiębiorstwa, współpraca z partnerami handlowymi układała się poprawnie. Faktury wystawione przez dostawców były regulowane, aż do momentu gdy następowała zmiana warunków współpracy i towar był sprzedawany z odroczonym terminem płatności. Wówczas, oskarżony nie dokonywał wpłat za pobrany towar, który natychmiast sprzedawał swoim odbiorcom, uzyskując za niego zapłatę.

(Dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. F., k. 1079-1080, t. VI, k. 1318, t. VII ; zeznania I. B., k. 22, t. I, k. 1319-1319v, t. VII; zeznania A. B., k. 84, t. I, k. 645-647, t. IV, k. 857-858, k. 944 t. V; zeznania E. W. k. 58, t. I; zeznania E. P. k. 330-331, t. II, 555, t. III; wydruk z rejestru z Urzędu Statystycznego w G., k. 56-57, t. I; zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, k. 30-31, t. I; k. 410, 488-489 t. III, pismo (...) (...) wraz z załącznikami, k. 12-17, t. I; umowa o pracę wraz z upoważnieniem, k. 23-24, t. I; umowa najmu i zaświadczenia, k. 833-836, t. V; pismo ZUS k. 303, t. II)

(...) zarządzany przez oskarżonego T. F. współpracował z dostawcami krajowymi, wśród których znalazły się następujące podmioty: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., PPHU (...) R. W. z siedzibą w D., (...) spółka jawna z siedzibą we W., PPU (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zaś jednym z odbiorców była (...) I. P. P. P. (1) spółka jawna z siedzibą w W..

(Dowody: częściowo wyjaśnienia oskarżonego, k. 1078-1080, t. VI, k. 1318, t. VII; zeznania I. B., k. 22, t. I; k. 1319-1319v, t. VII, zeznania I. P., k. 8-9, t. I, k. 1362-1363, t. VII; zeznania M. Z., k. 32, t. I, k. 1318v-1319, t. VII; zeznania R. W., k. 1363-1364, t. VII, k. 60-61, t. I; zeznania J. T. (1), k. 95-96, t. I, k. 401-402, t. II, k. 1364-1365, t. VII; zeznania A. K. (2), k. 405-406, t. III, k. 1365-1365v, t. VII, zeznania B. O., k. 829-830,k. 868-869, k. 873-874, k. 923-924, t. V; k. 1321-1321v, t. VII )

Czyn I

na szkodę (...) I. P. P. P. (1) Sp. J. w W.

Z I. P. - współwłaścicielką podmiotu (...) I. P. P. P. (1) spółka jawna z siedzibą w W. - kontakt nawiązała z ramienia (...) I. B., która wcześniej współpracowała z nią w ramach innej firmy o podobnym profilu działalności. Dlatego, że ten okres współpracy I. P. zapamiętała jako czas dobrej i rzetelnej kooperacji, to miała pełne zaufanie do przedstawicielki (...). Pierwsze zamówienie dokonane w (...) opiewało na kwotę około 11.000 złotych i zostało zrealizowane. Jego sprawne sfinalizowanie zaowocowało złożeniem w późniejszym czasie kolejnego zamówienia na włókno stalowe w ilości 10 ton, przy czym materiał ten miał być dostarczony w późniejszym okresie za około dwa miesiące bezpośrednio na teren budowy magazynów w R. koło W.. Oferta sprzedaży włókna stalowego jaką zaproponował (...) firmie I. P. była o 2 grosze na kilogramie niższa w porównaniu z innymi ofertami, jakie przysyłali jej pozostali dostawcy w tym czasie. W następstwie złożonego zamówienia, na początku miesiąca czerwca I. P. otrzymała fakturę datowaną na dzień 31 maja 2007 r. o numerze (...). Ustaliła - ponownie telefonicznie - że dokona przedpłaty obejmującej 70% należności wynikającej z tej faktury, co nastąpiło w dniu 5 czerwca 2007 r., a resztę ureguluje po dostarczeniu zamówionego towaru. Uiszczona kwota była w wysokości 22.630 złotych. W drodze dalszych uzgodnień pomiędzy przedsiębiorcami termin dostawy został określony do dnia 20 lipca 2007 r. z tym, że I. B. przesunęła go, tłumacząc to brakiem możliwości zorganizowania transportu. W końcu, wobec niedotrzymania terminu dostawy, I. P. w sierpniu ponagliła dostawcę do niezwłocznego przetransportowania zakupionego towaru. W odpowiedzi była zapewniana, że włókno stalowe zostanie niebawem wysłane, co jednak nie nastąpiło ani w dniach kolejnych, ani w miesiącu sierpniu. Próby skontaktowania się z jakimkolwiek pracownikiem z (...) drogą telefoniczną okazały się bezskuteczne. Gdy za którymś z kolei razem I. P. udało się dodzwonić do (...), rozmowę przeprowadziła z portierem, który przekazał jej, iż do biura firmy już nikt nie przychodzi z wyjątkiem osób odbierających od czasu do czasu korespondencję.

W trakcie zawiązanej współpracy I. P. kontaktowała się wyłącznie z I. B., ona też podpisywała się na fakturach. Nie miała natomiast styczności z nazwiskiem P.. Z kolei nazwisko B. pierwszy raz zobaczyła w ugodzie zawartej w 2008 r.

I. P. oraz P. P. (1), wobec bezczynności (...) zgłosili zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa na ich szkodę. Po tym dniu, (...) skierował do I. P. pismo z zapewnieniem, iż spłata należności nastąpi do dnia 30 listopada 2007 r., do czego jednak nie doszło do chwili obecnej.

(Dowody: częściowo wyjaśnienia oskarżonego, k. 1078-1080, t. VI, k. 1318, t. VII; zeznania I. P., k. 8-9, t. I, k. 1362-1363, t. VII, zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa wraz z załącznikami, k. 1-3, t. I; odpis KRS, k. 18-21, t. I; kserokopia pisma P., k. 53, t. I; dokumentacja z Banku (...) k. 181, 218-267)

Czyn II

na szkodę (...) Sp. z o.o. w G.

Z kolei współpraca z firmą (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w G. została zainicjowana telefonem oskarżonego T. F., który skontaktował się z M. Z. w styczniu 2007 r. przedstawiając się jako D. P. - występujący w imieniu A. B.. Początkowe transakcje, na kwoty rzędu co najmniej kilkudziesięciu tysięcy złotych zostały rozliczone w całości. Z tego powodu, kolejne zamówienia przeprowadzano z odroczonym terminem płatności. W ramach tak nawiązanych poprawnych kontaktów handlowych, oskarżony zakupił w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością włókna stalowe, co skutkowało wystawieniem następujących faktur VAT z odroczonym terminem płatności: (...) z dnia 21 maja 2007 r. na kwotę 80.367,50 złotych, (...) z dnia 21 maja 2007 r. na kwotę 37.820 złotych, (...) z dnia 11 czerwca 2007 r. na kwotę 43.920 złotych, zaś terminy płatności przypadały odpowiednio na dzień 28 maja 2007 r. (nr (...), nr (...)) oraz 25 czerwca 2007 r. (nr (...)). Należności zostały częściowo uregulowane poprzez dokonanie przelewu w kwocie 50.000 złotych (w dniu 11 czerwca 2007 r.) oraz kolejnego przelewu w kwocie 20.000 złotych (w dniu 21 czerwca 2007 r.). Przelewy te zostały zaliczone na poczet wymagalnych faktur, w tym na poczet pierwszej faktury nr (...) w łącznej kwocie 49.488 złotych. W późniejszym czasie należności nie zostały jednak uiszczone, mimo iż oskarżony zobowiązywał się do ich spłaty w ratach. W szczególności wystosował do pokrzywdzonego pismo z dnia 21 sierpnia 2007 r., w którym zawarł zobowiązanie spłaty, w określonych częściach. Celem pokrycia zaległych należności, oskarżony zgodził się również na potrącenie należności z pierwszej faktury i zaspokojenie ich za pomocą cesji wierzytelności z firmy (...) I. H.ze S. - dotyczyło to kwoty 23.277,60 złotych. Zadłużenie z tytułu powyższych transakcji wynosiło 89.341,90 złotych.

Po pewnym czasie przedstawiciel firmy (...) uzyskał informację, iż (...) mimo że kupuje materiały po cenie wyższej, to sprzedaje je następnie poniżej kosztów zakupu. Z uwagi na brak zapłaty (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wystąpiła na drogę postępowania cywilnego, czego efektem było wydanie trzech nakazów zapłaty i w dalszej kolejności skierowanie sprawy do komornika sądowego, który zdołał wyegzekwować kwotę 2.129,27 złotych. Aktualnie stan zadłużenia bez odsetek (...) wobec spółki (...) wynosi 87.212,63 złotych.

(Dowody: częściowo wyjaśnienia oskarżonego, k. 1078-1080, t. VI, k. 1318, t. VII; zeznania M. Z., k. 32, t. I, k. 1318v-1319, t. VII; dokumentacja przedłożona przez M. Z., k. 33-51,t. I, dokumentacja z (...), k. 269, t. II; odpisy z KRS, k. 1345-1351, k. 1354-1355, t. VII; dokumentacja z Banku (...) k. 181, t. I, 218-267t. II; dokumentacja komornicza k. 201-217, 300-302, t. II)

Czyn III

na szkodę PPHU (...) R. W. (1) w D.

R. W., właściciel firmy PPHU (...) R. W. z siedzibą w D. - produkującej zbrojenia do betonu - pierwsze zamówienie za pośrednictwem faksu od firmy (...) odebrał w dniu 13 marca 2007 r. W ramach ustalonych zasad współpracy w okresie od dnia 16 marca 2007 r. do dnia 18 kwietnia 2007 r. dostarczono do firmy (...) towar w postaci włókna stalowego o łącznej wartości 434.659,16 złotych. Każdorazowo zamówienia były przesyłane faksem i podpisywane przez I. B.. W związku z powyższym wystawiono następujące faktury VAT z odroczonym terminem płatności:

- FV nr (...) na kwotę 40.985,90 złotych z dnia 16 marca 2007 r.

- FV nr (...) na kwotę 40.985,90 złotych z dnia 19 marca 2007 r.,

- FV nr (...) na kwotę 40.985,90 złotych z dnia 20 marca 2007 r.,

- FV nr (...) na kwotę 13.450,50 złotych z dnia 22 marca 2007 r.,

- FV nr (...) na kwotę 42.742,70 złotych z dnia 25 marca 2007 r.,

- FV nr (...) na kwotę 41.376,30 złotych z dnia 27 marca 2007 r.,

- FV nr (...) na kwotę 42.144 złotych z dnia 29 marca 2007 r.,

- FV nr (...) na kwotę 42.828,10 złotych z dnia 3 kwietnia 2007 r.,,

- FV nr (...) na kwotę 84.289,80 złotych z dnia 6 kwietnia 2007 r.,

- FV nr (...) na kwotę 43.323,42 złotych z dnia 17 kwietnia 2007 r.,

- FV nr (...) na kwotę 1.545,74 złotych z dnia 18 kwietnia 2007 r.

Tytułem zapłaty za w/w faktury oskarżony uiścił łącznie kwotę w wysokości 434.659,16 złotych, zaś do zapłaty pozostała kwota 70.243,36 złotych. W późniejszym czasie oskarżony dokonał dalszych drobnych płatności na konto firmy R. W. (1) tak, że zaległości (...) wobec PPHU (...) R. W. z siedzibą w D. na dzień 8 lipca 2016 r. wynosiła 60.243,36 złotych.

(Dowody: częściowo wyjaśnienia oskarżonego, k. 1078-1080, t. VI, k. 1318, t. VII; zeznania R. W., k. 60-61, t. I, k. 1363-1364, t. VII; kserokopia dokumentacji przedłożona przez R. W., k. 63-81, t. I; zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa wraz z załącznikami, k. 166-174, t. I; dokumentacja z Banku (...) k. 181, t. I, 218-267, t. II; dokumentacja komornicza k. 201-217, t. II )

Czyn IV

na szkodę E. J. T. (1)a i A. K. (2) Sp. J we W.

Pierwsze dwa zamówienia złożone przez przedsiębiorstwo należące do A. B. w/w podmiot odebrał kolejno w dniu 15 czerwca 2007 r. - o wartości 34.587 złotych oraz w dniu 19 czerwca 2007 r. - o wartości 23.058 złotych. Z obu umów (...) się wywiązał. Płatność tytułem pierwszego zamówienia nastąpiła w drodze przedpłaty podzielonej na dwie raty, natomiast za drugie należność została przelana w całości w dniu 7 lipca 2007 r. W międzyczasie, tj. 4 lipca 2007 r. (...) zdążył złożyć kolejne zamówienie na towar o wartości 92.232 złotych. Po jego odbiorze, zamawiający uiścił część należnej kwoty - 46.116 złotych. Nabierając zaufania do swojego kontrahenta, firma J. T. (1) i A. K. (2) zgodziła się zrealizować kolejne zamówienie z dnia 13 lipca 2007 r. na 48 ton włókna stalowego o wartości 184.464 złotych. Uzgodniła z (...), iż ta ostatnia dokona płatności tytułem trzeciego zamówienia - dopłaci resztę - oraz uiści przedpłatę za czwarte z kolei zamówienie w wysokości 92.232 złotych. W konsekwencji tak wynegocjowanych warunków uregulowania zobowiązania, w dniu 16 lipca 2007 r. do firmy J. T. (1) i A. K. (2) podjechały samochody wysłane przez (...) po odbiór towaru. Producent włókien stalowych wstrzymał się jednak z wydaniem przedmiotu zamówienia, żądając stosownych upoważnień od kierowców oraz potwierdzeń dokonania wpłat kwot wcześniej ustalonych. W odpowiedzi (...) przesłał faksem określone dokumenty. Skłoniło to przedstawicieli firmy J. T. (1) i A. K. (2) do wydania włókien stalowych. Jednakże, po sprawdzeniu przez w/w konta bankowego, na które docelowo trafić miały pieniądze okazało się, że żadna z udokumentowanych kwot przelewów nie wpłynęła na konto firmy. W związku z tym, skontaktowali się telefonicznie z (...) i wówczas usłyszeć mieli od I. B., że zapłata nastąpiła, a pieniądze niebawem wpłyną. Wobec ich dalszego braku na koncie, w dniu 20 lipca 2007 r. oraz niemożności nawiązania kontaktu telefonicznego przesłali drogą faks pismo o pilny kontakt i uzgodnienie kwestii płatności. W późniejszym okresie właściciele firmy (...) Spółka Jawna ustalili firmy, którym (...) sprzedawała zakupiony od nich towar po niższej cenie. Nadto, ich pełnomocnik uzyskał wiedzę, co do sposobu dokonywania przelewów na rzecz (...) Spółki Jawnej. Mianowicie, pozostawały one w systemie bankowości elektronicznej - po uprzednim nadaniu zleceń drogą elektroniczną - przez okres doby, a następnie, z uwagi na brak środków na koncie ulegały anulowaniu.

W związku ze współpracą zawiązaną przez firmę (...) J. T. (1) i A. K. (2) Spółka Jawna z siedzibą we W. z P. w okresie od dnia 4 lipca 2007 r. do dnia 6 sierpnia 2007 r. w G., firma A. B. pobrał towar opiewający na kwotę 230.580 złotych. W/w kwota stanowi sumę kwot wynikających z następujących faktur VAT z odroczonym terminem płatności o numerach: FV nr (...) na kwotę 92.232 zł z dnia 4 lipca 2007 r. (termin płatności - 25 lipca 2007 r.), FV nr (...) na kwotę 92.232 złotych z dnia 16 lipca 2007 r. (termin płatności - 18 lipca 2007 r.) oraz FV (...) na kwotę 92.232 złotych z dnia 16 lipca 2007 r. (termin płatności - 6 sierpnia 2007 r.) z uwzględnieniem częściowej wpłaty na kwotę 43.116 złotych tytułem pierwszej faktury.

(Dowody: częściowo wyjaśnienia oskarżonego, k. 1078-1080, t. VI, k. 1318, t. VII; zeznania J. T. (1), k. 95-96, t. I, k. 401-402, t. II, k. 1364-1365, t. VII; zeznania A. K. (2), k. 405-406, t. III, k. 1365-1365v, t. VII; zeznania W. W. k. 387-390, t. II; zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa wraz z załącznikami, k. 101-155, t. I; dokumentacja z (...) spółka jawna, k. 189, t. I, k. 311-318, t. II; pismo adw. A. P. wraz z załącznikami, k. 321-323, k. 342-343, t. II, k. 370-383, 392-394, t. II, k. 946-960 t. V; odpis z KRS, k. 1177-1182, t. VI; dokumentacja z Banku (...) k. 181, 218-267)

Czyn VI

na szkodę PPU (...) Sp. z o.o. w G.

Firma (...) kooperowała również z przedsiębiorstwem PPU (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., zajmującą się sprzedażą i produkcją materiałów budowlanych wykorzystywanych do wytwarzania posadzek przemysłowych. Oskarżony T. F. podając się za D. P., w sierpniu 2007 r. złożył telefonicznie zamówienie na dostawę włókien stalowych. Umówiono się, iż włókna zostaną dostarczone po dokonaniu przedpłaty. W związku z tym, oskarżony przyjechał osobiście do siedziby firmy (...). Oskarżony był znany B. O. jako D. P., albowiem wcześniej pracował w tej firmie. Przekazał wówczas jej dowody wpłaty dokonane na konto Banku (...) SA Oddziału w G.. Były to trzy internetowe potwierdzenia przelewów z dnia 31 sierpnia 2007 r.: na kwotę 50.386 złotych tytułem zaległej zapłaty faktury VAT nr (...) (przelew nr (...)), na kwotę 60.000 złotych (przelew nr (...)) oraz 10.000 złotych (przelew nr (...)) - tytułem zapłaty faktury pro-forma (...). Faktura pro forma, która została wystawiona na zamówiony towar, a mianowicie na 48 ton włókna stalowego o wartości 172.752 złotych, które oskarżony zamierzał wyłudzić. Jednocześnie, oskarżony przekazał B. O., iż w tym samym dniu przyśle kierowcę po zamówiony towar. Mając to na uwadze, po rozmowie z oskarżonym B. O. udała się do banku właściwego ze względu na dokonane przelewy, celem zweryfikowania, czy pieniądze rzeczywiście zostały przelana na konto firmy. Okazało się, iż żadne środki nie zostały zaksięgowane. Co więcej, pracownica Banku (...) SA Oddziału w G. - poinformowała zapytującą o deklarowane przez oskarżonego operacje bankowe - że podpisy złożone na dokumentach przedstawionych w banku nie pochodzą od osób w nim zatrudnionych. Bank (...) złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, polegające na sfałszowaniu dokumentów. Ostatecznie, zamówiony towar nie został wydany.

(Dowody: częściowo wyjaśnienia oskarżonego, k. 1078-1080, t. VI, k. 1318, t. VII; zeznania B. O., k. 829-830, k. 868-869, k. 873-874, k. 923-924, t. V, k. 1321-1321v, t. VII; zeznania M. D., k. 265-266, t. II; k. 825-826, k. 865-867, k. 921-922, t. V; odpis pełny KRS (...) Sp. z o.o., k. 839-843, t. V; zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa wraz z załącznikami, k. 812-820, t. V; faktura pro forma (...), k. 832, t. V oraz faktura VAT (...) k. 870, t. V; zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa wraz z załącznikami, k. 812-820, t. V; dokumentacja z Banku (...) k. 181, 218-267; umowy o pracę, wypowiedzenie pracy i świadectwo pracy k. 875-880, t. V)

Czyn V

fałszerstwo dokumentów

W okresie kiedy oskarżony T. F. posługiwał się danymi i podawał się za D. P., w tym ramach wykonywania swoich obowiązków zawodowych w (...), oskarżony w okresie od dnia 13 listopada 2006 r. do dnia 18 września 2007 r. w G. i G., w celu użycia za autentyczne podrobił podpisy D. P. i A. B., a w dalszej kolejności posłużył się podrobionymi w ten sposób dokumentami jako autentycznymi, a mianowicie:

-

na umowie o pracę z dnia 1 lutego 2007 r. zawartej pomiędzy P. a I. B. - podrobił w celu użycia za autentyczny podpis pracodawcy A. B.;

-

na umowie zleceniu z dnia 13 listopada 2006 r. pomiędzy P. a D. P. - podrobił w celu użycia za autentyczny podpis o treści „(...)";

-

na rachunku z dnia 30 listopada 2006 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla P. - podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego o treści „(...)";

-

na rachunku z dnia 29 grudnia 2006 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla P. - podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego o treści „(...)";

-

na rachunku z dnia 31 stycznia 2007 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 lipca 2006 r., wystawionego przez D. P. dla P. - podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego;

-

na rachunku z dnia 28 lutego 2007 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla P. - podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego;

-

na rachunku z dnia 30 marca 2007 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla P. - podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego;

-

na rachunku z dnia 30 kwietnia 2007 r. za wykonanie zlecenia zgodnie z umową z dnia 13 listopada 2006 r., wystawionego przez D. P. dla P. - podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy odbierającego i wystawiającego;

-

na umowie o wykonanie strony (...) z dnia 12 lutego 2007 r. pomiędzy P. a (...) J. J. (2) - podrobił w celu użycia za autentyczny podpis zamawiającego na trzeciej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)",

-

na umowie o utrzymanie strony (...) z dnia 12 lutego 2007 r. pomiędzy P. a (...) J. J. (2) - podrobił w celu użycia za autentyczny podpis zamawiającego na drugiej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)";

-

na umowie cesji nr (...) z dnia 19 września 2007 r. pomiędzy (...) J. J. (2) a P. - podrobił w celu użycia za autentyczny podpis na pierwszej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)" i na drugiej stronie umowy w miejscu podpisu cesjonariusza i widniejącej pieczątki (...) A. B. o treści „(...)";

-

na umowie cesji nr (...) z dnia 19 września 2007 r. pomiędzy (...) J. J. (2) a P. - podrobił w celu użycia za autentyczny podpis na pierwszej stronie umowy w miejscu pieczątki (...) A. B. o treści „(...)" i na drugiej stronie umowy w miejscu podpisu cesjonariusza i widniejącej pieczątki (...) A. B. o treści „(...)",

-

na potwierdzeniu zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT wydanego przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z dnia 16 stycznia 2007 r. podrobił w celu użycia za autentyczny podpis w miejscu pieczątki A. B. -właściciel o treści „(...)" i wpisy odręczne pod tą pieczątką o treści „potwierdzam za zgodność z oryginałem",

-

na zaświadczeniu o numerze identyfikacyjnym REGON wydanym przez Urząd Statystyczny w G. z dnia 4 stycznia 2007 r. podrobił w celu użycia za autentyczny podpis w miejscu pieczątki A. B. - właściciel o treści „(...)" i wpisy odręczne pod tą pieczątką o treści „potwierdzam za zgodność z oryginałem”,

-

na zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wydanej przez Prezydenta Miasta G. z dnia 7 lutego 2007 r. podrobił w celu użycia za autentyczny podpis w miejscu pieczątki A. B. - właściciel o treści „(...)" i wpisy odręczne po lewej stronie tej pieczątki o treści „potwierdzam za zgodność z oryginałem",

-

na umowie o pracę z dnia 23 lipca 2007 r. wystawionej dla E. P. podpis z prawej strony umowy w miejscu pieczątki A. B. - właściciel o treści „(...)" na zaświadczeniu z dnia 18 września 2007 r. wystawionym dla E. P. podrobił w celu użycia za autentyczne podpisy o treści „(...)"

(Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego, k. 1078-1080, t. VI, k. 1318, t. VII; zeznania A. B., k. 84, t. I, k. 645-647, t. IV, k. 857-858, k. 944 t. V; zaświadczenie i umowa o pracę k. 332-333, t. II; zeznania J. J. (2) k. 510-511, t. III, k. 883-884, t. V; protokół zatrzymania dokumentów i dokumentacja k. 754-763, t. IV; opinia grafologiczna k. 796-806, t. IV, umowa o pracę, zaświadczenie, k. 765-766, t. IV;)

Dane osobopoznawcze

Jak wynika z aktualnej karty karnej, oskarżony T. F. nie był uprzednio karany. Wszelkie dotychczasowe skazania uległy zatarciu.

(Dowody: odpisy z KRK, k. 434-436, k. 443-444, k. 483-485,t. III; k. 626-628, 676-678, 708-710, 733-734, 739, 745, t. IV; k. 1019, k. 1033-1034, k. 1037-1038, k. 1044-1045, k. 1048-1049, k. 1055-1056, k. 1062-1063, k. 1161, t. VI; k . 1291-1293, t. VII )

Wedle badania przeprowadzonego przez biegłych sądowych - specjalistów z zakresu psychiatrii - zachowanie oskarżonego w chwili popełnienia czynu było świadome. W pełni pojmował znaczenie przedsięwziętych czynów oraz miał zachowaną zdolność kierowania swoim postępowaniem. W rezultacie stwierdzono, iż brak przesłanek by uznać, iż poczytalność T. F. była chociażby częściowo ograniczona w chwili popełnienia czynu. Podobnie, nie dostrzeżono ograniczeń w przedmiocie zdolności do wzięcia udziału oskarżonego w niniejszym postępowaniu karnym.

(Dowody: opinia sądowo-psychiatryczna, k . 1092-1096, t. VI )

O c e n a m a t e r i a ł u d o w o d o w e g o

Wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony T. F. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i szczegółowo wyjaśnił na etapie postępowania przygotowawczego. Swoje wyjaśnienia potwierdził przed sądem. Treść wyjaśnień zasadniczo nie budzi wątpliwości i znajduje potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. Tym niemniej brak jest jakichkolwiek dowodów, świadczących jakoby przyczyną problemów finansowych (...) były nierozliczone transakcje z odbiorca towaru z (...) Dokumentacja handlowa nie potwierdza powyższego, jak również zaprzecza temu I. B., która wskazała, że handel odbywał się wyłącznie na rynku krajowym. Brak jest również jakichkolwiek wpłat od wskazanego podmiotu na rachunek firmowy (...), zaś wysoce mało prawdopodobny jest, aby towar był wysyłany przez oskarżonego za granicę, bez jakiejkolwiek wpłaty, chociażby zaliczki. Z tych też powodów Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie za niewiarygodne i zmierzające wyłącznie do umniejszenia swojej winy.

(wyjaśnienia oskarżonego, k. 1078-1080, t. VI, k. 1318, t. VII)

Zeznania świadków i pozostały materiał dowodowy

Pierwszą grupę świadków stanowiły osoby bezpośrednio lub pośrednio związane z działalności firmy (...), a mianowicie I. B., A. B. oraz D. P..

I. B. obecnie A. (k. 22, t. I; k. 1319-1319v, t. VII) złożyła zeznania na okoliczność swojego zatrudnienia w (...) oraz sposobu funkcjonowania w/w działalności, przy uwzględnieniu rozgraniczenia zakresu obowiązków powierzonych jej i oskarżonemu.

Jej zeznania były pomocne dla Sądu dla stwierdzenia, kto rzeczywiście podejmował w firmie decyzje kluczowe, kształtował kierunek i wartość zawieranych transakcji. Tą osobą był oskarżony T. F. znany świadkowi jako D. P.. Jak wskazała świadek oskarżony codziennie decydował co i w jakiej ilości należy zamówić. On też dokonywał wszelkich płatności jako, że posiadał dostęp do konta bankowego firmy, co odpowiada także zeznaniom A. B., który przyznał, iż oskarżony T. F. miał dostęp do konta firmowego (k. 944, t. V). Co do kręgu podmiotów, z którymi P. współpracował wskazała, iż dostawców było niewielu. Zazwyczaj towar sprzedawano powyżej ceny kosztów z tym, że pamięta sytuacje zbycia towaru poniżej kosztów zakupu. Ta okoliczność zgadza się z kolei z zeznaniami M. Z. (k. 32, t. I).

Zdaniem Sądu zeznania w/w są wiarygodne oraz rzeczowe. Przystają do reszty zebranego w sprawie materiału, w szczególności w postaci osobowych źródeł dowodowych. Brak w nich oświadczeń wiedzy, które wykraczałyby poza to, co powiedzieli inni świadkowie w sprawie, a nadto ponad treść dokumentów ujawnionych na rozprawie jako dowody w sprawie, poświadczające na okoliczności istotne z punktu widzenia zakresu zarzutów objętych aktem oskarżenia.

A. B. (k. 84, t. I; k. 645-647, t. IV; k. 857-858, t. V; k. 944, t. V, k. 1320-1321, t. VII) właściciel firmy (...) - złożył zeznania w zakresie okoliczności rozpoczęcia za namową oskarżonego T. F. (którego znał jako D. P.) działalności w/w firmy oraz stopnia wiedzy o stanie zadłużenia i sposobie wywiązywania się z ciążących na (...) zobowiązań.

Z treści złożonych przez niego relacji wynika, iż nie orientował się, jacy kontrahenci współpracowali z firmą (...), jakiego rodzaju zobowiązania jego firma u nich zaciągnęła oraz w jakim stopniu była zdolna je spłacać. Oświadczył, że „wydaje mu się, iż wie o wszystkich transakcjach wykonanych przez oskarżonego”, co dość obrazowo przedstawia stan wiedzy w zakresie działalności jego firmy - a raczej jej braku - oraz, że nie wie o innych aniżeli wymienione przez siebie wierzytelnościach, które nie obejmowały przy tym wszystkich roszczeń pokrzywdzonych, których dotyczą zarzuty aktu oskarżenia. Nie wiedział też, dlaczego dług wobec firmy I. P. nie został uregulowany (k. 84v). Po okazaniu mu umowy najmu, na której widniał podpis i pieczątka (...), zaznaczył, że nie należą do niego. Nie wiedział, że taka pieczątka w ogóle istnieje (k. 645-647, t. IV). Zeznał też, że to oskarżony - w trakcie, gdy wykonywał swoje obowiązki zawodowe - podejmował wszystkie decyzje w zakresie zawarcia umów. Sam A. B. nie uzyskał żadnych korzyści z założonej działalności gospodarczej. Nie poznał I. B., a umowę o pracę z nią podpisał oskarżony.

Tego rodzaju zeznania uznać należy za wiarygodne, złożone z zamiarem pełnego oddania rzeczywistego stanu rzeczy i korespondujące z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego, w tym m.in. z zeznaniami I. B., której nie miał okazji poznać osobiście. Większość kontrahentów (...), pozostawała w kontakcie głównie z oskarżonym T. F. podającym się za D. P., a dodatkowo także z I. B..

D. P. (k. 1319v-1320, t. VII; k. 362-363, t. II, k. 939-940, t. V; k. 1319v - 1320, t. VII) - złożył zeznania potwierdzające fałszywe posługiwanie się przez oskarżonego T. F. danymi świadka. Oświadczył, że nie posiada żadnych informacji w zakresie działalności wykonywanej przez oskarżonego pod jego nazwiskiem. Zaprzeczył, jakoby był związany z działalnością (...). O tym, iż jego krewny posługuje się tymi danymi powziął wiedzę dopiero będąc przesłuchiwanym w prokuraturze. Jego relacje potwierdzają świadkowie, którzy mieli do czynienia z oskarżonym T. F., gdy ten podawał się za D. P..

Brak było podstaw również do kwestionowania wiarygodności zeznań świadków E. P. (k. 330-331, t. II; k. 555, t. III) oraz E. W. (k. 58, t. I), jednakże dotyczyły one wątków ubocznych stanowiących okoliczności mniej istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, zaś sam oskarżony ich nie kwestionował.

Kolejną grupę świadków stanowią pokrzywdzeni i osoby z nimi związane.

I. P. (k. 8-9, t. I; k. 1362-1363, t. VII) - złożyła zeznania na okoliczność transakcji przeprowadzonych z (...). Podała m.in., że firma oskarżonego zobowiązała się dostarczyć włókna stalowe, za wcześniejszą przedpłatą dokonaną przez świadka. Kwota dokonanej przedpłaty podana przez świadka, tj. 22.630 złotych odpowiada sumie wskazanej na dokumencie przelewu bankowego (k. 2, t. I). Zresztą, wiarygodność zeznań I. P. wzmacniają podane przez nią motywy nawiązania współpracy - korzystna cena włókien stalowych. Sąd w pełni dał wiarę przebiegowi zdarzeń jaki w/w przekazała Sądowi, ponieważ znajduje on oparcie w zgromadzonym w sprawie materiale z dokumentów źródłowych, ale też zeznań innych świadków.

M. Z. (k. 32, t. I; k. 1318v-1319, t. VII) - prezes spółki (...) złożył zeznania na okoliczność niezapłaconych przez (...) należności. To na podstawie jego relacji Sąd mógł ustalić m.in. iż firma (...) zamawiała towar za cenę wyższą, aniżeli go od razu sprzedawała, a także, że ustalenia w zakresie zamówień były dokonywane przez I. B. oraz osobę przedstawiającą się jako D. P. – oskarżonego T. F.. Firma świadka już wcześniej kooperowała z przedsiębiorstwem (...) za przedpłatą, a faktury z tego okresu były regulowane w całości. Spowodowało to, iż (...) zdecydowało się na sprzedaż kolejnej partii surowca z odroczonym terminem płatności (k. 32v, t. I). Zeznania tego świadka, jako logiczne, rzeczowe i złożone z dbałością o wierne oddanie chronologii zdarzeń nie budzą zastrzeżeń Sądu. Nadto, ich wiarygodność potwierdza zgromadzona w sprawie dokumentacja w postaci m.in. faktur VAT, które nie były kwestionowane.

R. W. (k. 8-9, t. I; k. 1362-1363, t. VII) - właściciel firmy PPHU (...) R. W. (1)złożył zeznania na okoliczność współpracy z (...) oraz braku regulowania płatności tytułem faktur. Podał m.in., że uzgodnień w zakresie płatności dokonywał z oskarżonym podającym się za D. P.. By odzyskać pieniądze za przekazany towar wielokrotnie jeździł do siedziby firmy. Ostatecznie, oskarżony zaczął unikać osoby w/w. Świadek podał też, że powziął wiadomość, iż (...) zakupiony w firmie (...) towar sprzedawał innemu nabywcy za kwotę niższą, co w jego ocenie świadczyć już miało o braku zamiaru w wywiązaniu się z zaciągniętych zobowiązań. Sąd nie znalazł podstaw, by odmówić zeznaniom tego świadka wiarygodności, bowiem pozostają one w zgodzie z przedłożonymi przez niego dowodami z dokumentów, które są dowodami potwierdzającymi wersję zdarzeń świadka.

J. T. (k. 95-96, t. I, k., 401-402, t. II, k. 1364-1365, t. VII) oraz A. K. (2) (k. 405-406, t. II; k. 1365-1365v, t. VII) - współwłaściciele firmy (...) z siedzibą we W. - złożyli zeznania na okoliczność współpracy z (...). Zgodnie opisali w sumie cztery transakcje przeprowadzone z udziałem (...), podając kwoty adekwatne dla zamówionego towaru oraz przebieg realizacji poszczególnych zamówień. Utrzymywane kontakty handlowe - polegały na zamawianiu w przedsiębiorstwie w/w towaru. Należności tytułem początkowych zamówień towaru zostały w pełni uregulowane. Nie uiszczono natomiast zapłaty za pozostałe partie towaru, co opiewało w sumie na kwotę 230.580 złotych. Sąd uznał zeznania w/w za odpowiadające rzeczywistemu stanowi rzeczy. Są spójne z załączonymi do akt niniejszej sprawy fakturami. Wypada dodać, iż wiarygodności zeznań J. T. (1) nie ujmuje fakt, że pierwsze z nich cechował większy stopień ogólności, skoro w późniejszym czasie je uzupełnił, co pozwoliło w sposób precyzyjny ustalić m.in. datę początkową rozpoczęcia współpracy, którą ten określił podobnie jak A. K. (2) na drugą połowę czerwca 2007 r. (15 czerwca 2007 r.- pierwsza umowa). Z ich relacjami korespondują również zeznania świadka W. W. (k. 387-390, t. II)

B. O. (k. 829-830,k. 868-869, k. 873-874, k. 923-924, t. V; k. 1321-1321v, t. VII) - zeznawała na okoliczność przedłożenia fałszywych dowodów dokonanych przelewów internetowych i próby wyłudzenia zamówionego towartu. Jej oświadczenia wiedzy stanowiły istotny fundament dla odtworzenia czynności podjętych przez oskarżonego, który zamierzał wyłudzić towar - od PPU (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. - przedkładając podrobione wydruki przelewów internetowych, mające świadczyć o rzekomej częściowej zapłacie za fakturę pro forma. Sąd uznał, iż świadek złożyła zeznania, starając się jak najpełniej oddać faktyczny przebieg zdarzeń. Są zasadniczo konkretne i szczere, a co ważniejsze pokrywają się z wystawioną dokumentacją handlową stanowiąca konsekwencję złożonego zamówienia na włókna stalowe oraz przelewami bankowymi. Wypada nadmienić, iż jest ona o tyle cennym źródłem dowodowym, że znała wcześniej oskarżonego, który był zatrudniony w PPU (...) jako D. P., co znajduje swoje odzwierciedlenie w aktach sprawy i wzmacnia rzetelność jej zeznań. Świadczy to bowiem o staranności i dbałości w zakresie przekazania wszelkiej wiedzy posiadanej o osobie oskarżonego.

M. D. (k. 265-266, t. II; k. 825-826,k. 921-922, t. V ) - pracownica banku (...) - zeznała, że w zatrudniającej ją instytucji bankowej przedstawicielka firmy (...) pojawiła się przedkładając dowody dokonaniu przelewów internetowych. Jak się wówczas okazało dokumenty te były sfałszowane. Sąd uznał relację przedstawioną przez świadka za wiarygodną, co potwierdzają załączone do akt sprawy wydruki internetowe, na których złożono fałszywe podpisy oraz naniesiono fałszywe pieczęcie bankowe.

Sąd dał wiarę także pozostałym zeznaniom świadków , których nie przesłuchiwał na rozprawie, poprzestając na ich ujawnieniu.

Sąd nie znalazł też podstaw by odmówić wiarygodności rzeczowym źródłom dowodowym.

W szczególności za miarodajną dla poczynienia ustaleń w sprawie uznał opinię biegłego specjalisty z zakresu grafologii. Jej wnioski zostały sformułowane w sposób zgodny z zasadami logiki, jasny i rzeczowy. Wnioski z niej płynące są dla Sądu przekonywujące. Wypada dodać, że opinia ta została sporządzona w sposób na tyle wyczerpujący, że nie tylko Sąd nie dostrzegł konieczności zasięgania opinii uzupełniającej, ale też żadna ze stron postępowania nie kwestionowała jej treści. Oskarżony T. F. potwierdził ustalenia opinii przyznając się do sfałszowania zapisów na dokumentach, które stanowiły przedmiot ekspertyzy.

Zachowanie pełnej precyzji ustaleń możliwym było również m.in. dzięki dokumentom - pochodzącym m.in. od pokrzywdzonych - w postaci faktur, czy też dokumentacji bankowej, obejmujących m.in. historię rachunku bankowego. Ich wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd nie dostrzegł przy tym potrzeby szczegółowego omawiana poszczególnych dokumentów, uważając to za zbędne i zacierające przejrzystość zdarzeń relewantnych z punktu widzenia oceny prawno karnej zachowań oskarżonego.

Powyższy materiał dowodowy pozwolił, w ocenie Sądu, na dokonanie stanowczych i pozbawionych wątpliwości ustaleń faktycznych.

K w a l i f i k a c j a p r a w n a

Czyny I - III

(art. 286§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.)

oraz czyn IV

(art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.)

Wyżej opisane działania oskarżonego T. F. wyczerpały zarówno znamiona strony podmiotowej, jak i przedmiotowej przestępstwa oszustwa określone w art. 286§1 k.k.

I tak, powołany przepis stanowi, iż odpowiedzialności karnej podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony T. F. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona powyższego przepisu. Oskarżony każdorazowo działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w tym o znacznej wartości w rozumieniu przepisu art. 115§5 k.k. - w wypadku oszustwa na szkodę spółki jawnej (...) - wprowadzał w błąd pokrzywdzonych co do zamiaru wywiązania się z zobowiązań związanych z dostarczonym towarem i jego sprzedażą. Postępując w ten sposób oskarżony tym samym doprowadził pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, bowiem pokrzywdzeni nie otrzymali stosownej zapłaty w całości albo w części w ustalonym terminie, a nawet do dnia orzekania, zaś przeprowadzone postępowania egzekucyjne wobec A. B. okazały się bezskuteczne z uwagi na brak majątku, który podlegałby zajęciu. Działanie takie było podyktowane chęcią szybkiej sprzedaży otrzymanego towaru, co nierzadko wiązało się z jego sprzedażą po niższej ceni, aniżeli cena zakupu. Ewidentnie świadczy to o zamiarze oskarżonego nie wywiązania się z zobowiązań, zaś dodatkowo na to wskazuje fakt posługiwania się przez oskarżonego nieswoim danymi osobowymi.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, oskarżony T. F. podając się za D. P. w okresie objętym zarzutami aktu oskarżenia, występował jako manager firmy (...). Faktycznie to on podejmował decyzje kluczowe i to zarówno na etapie organizowania działalności gospodarczej (...), jak też w okresie funkcjonowania firmy. To on namówił A. B. do założenia firmy, sugerując przedmiot działalności, następnie zaangażował I. B. - osobę nieprzypadkową - następnie decydował jaki towar, w jakiej ilości i od kogo należy zamówić. Posługiwał się imieniem i nazwiskiem D. P. wobec pokrzywdzonych: (...) I. P. P. P. (1)spółka jawna z siedzibą w W., (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, PPHU (...) R. W. z siedzibą w D. oraz (...) spółka jawna z siedzibą we W.. Firmy te zdecydowały się kontynuować i rozszerzać współpracę gospodarczą z (...) z uwagi na dotychczasowe poprawne stosunki handlowe, tj. uprzednio zawarte transakcje, w związku z którymi firma (...) zamknęła kwestię regulowania należności w sposób wolny od zastrzeżeń. Ufając, iż ten sam przedsiębiorca wywiąże się z następnych umów, pokrzywdzeni zdecydowali się kontynuować wymianę towarów o większej wartości. I tak, pokrzywdzeni PPHU (...) R. W. z siedzibą w D., (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. oraz (...) spółka jawna z siedzibą we W. zgodziły się dostarczyć zamówiony towar w postaci włókien stalowych. Pomimo, iż surowiec został przekazany, to faktury z tego tytułu z odroczonym terminem płatności nie zapłacono w całości. W konsekwencji, doprowadziło to kontrahentów (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwotach: 89.341,90 złotych - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., 70.243,36 złotych - PPHU (...) R. W. z siedzibą w D., 230.580 złotych - (...) spółka jawna z siedzibą we W.. Co ważkie, niektórzy z dostawców powzięli wiedzę, iż (...) włókna stalowe zakupił od nich po cenie wyższej, aniżeli ta po jakiej natychmiast je zbywał swoim odbiorcom.

Sąd mając na uwadze powyższe, doszedł do przekonania, że oskarżony względem w/w podmiotów gospodarczych dopuścił się przestępstwa oszustwa w rozumieniu art. 286 §1 k.k.

Doprowadził bowiem do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w/w przedsiębiorców, działanie to obliczone było na osiągnięcie korzyści majątkowej, a nadto cechował je zamiar bezpośredni. Świadczy o tym całokształt podjętych przez oskarżonego T. F. zachowań, który miał charakter zaplanowanego, schematycznego działania. Elementami wspólnymi zachowań przejawianych wobec dostawców, tudzież odbiorców towarów była taktyka handlowa polegająca na zaskarbieniu sobie ich zaufania. Mianowicie, początkowo (...) płacił należności na poczet zaciągniętych zobowiązań, po czym przedstawiciele działający w jego imieniu przyjmowali diametralnie różną praktykę od dotychczas prezentowanej, nie przystającą do zasady rzetelności wymaganej w stosunkach panujących pomiędzy podmiotami obrotu gospodarczego. Praktykę przejawiającą się poprzez stosowaniu uników niepodobnych do uczciwych i poważnych przedsiębiorców, a właściwych bardziej osobom mającym niewiele wspólnego z uczciwym obrotem. Nie sposób bowiem inaczej ocenić zwodzenie kontrahentów - tak jak miało to miejsce np. w przypadku I. P. - a następnie zaprzestanie odbierania telefonów. Za przyjęciem oszukańczych zamiarów przemawia w końcu i ta okoliczność, iż w ramach zawartych umów (...) kierowany przez oskarżonego - zgodził się zakupić włókna stalowe, które w dalszej kolejności zdarzało mu się zbywać po cenie niższej, co pozostaje w sprzeczności z postępowaniem rozsądnego i gospodarnego przedsiębiorcy. Oskarżony postępując w ten sposób nie był w stanie wywiązać się z kolejnych zaciąganych zobowiązań, wprowadzając w błąd kontrahentów co do zamiaru wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań w całości. Brak jest innego racjonalnego wyjaśnienia - w okolicznościach tej konkretnej sprawy - dla zawierania tego rodzaju niekorzystnych transakcji handlowych, aniżeli chęć uniknięcia płatności ze strony zamawiającego - w tym przypadku oskarżonego.

Tym samym zachowanie oskarżonego T. F. wyczerpało znamiona strony przedmiotowej przestępstwa oszustwa, jak również strony podmiotowej - wobec dokonania czynów inkryminowanych z bezwzględnie wymaganym dla wypełnienia znamion przestępstwa z art. 286§1 k.k. zamiarem bezpośrednim. Uruchomiona z jego inicjatywy działalność gospodarcza stanowiła bowiem urzeczywistnienie z góry zaplanowanego zamysłu oskarżonego sprowadzającego się do wyłudzeń towaru oraz pieniędzy. Oskarżony nie tylko godził się na taki obrót zdarzeń, ale tego chciał i każdorazowo działał z góry powziętym zamiarem. Prowadzona w ten sposób działalność gospodarcza nie mogła być rentowna i zmierzała do wyłudzenia towarów lub pieniędzy, do osiągnięcia korzyści majątkowej kosztem kontrahentów. Żadne z podjętych przez oskarżonego zachowań nie miało charakteru przypadkowego.

Z przepisu art. 286§1 k.k. należało także zakwalifikować zachowanie oskarżonego w kontekście umowy zawartej z firmą (...) I. P. P. P. (1) spółka jawna z siedzibą w W.. Oskarżony zgodził się dostarczyć włókna stalowe, stawiając jej jednak warunek dokonania przedpłaty. Gdy ta została zrealizowana, to występująca w imieniu (...) I. B. przesunęła termin dostawy, a ostatecznie do niej w ogóle nie doszło. Kontakt z wykonawcą zamówienia, jak stwierdził świadek - I. P. - urwał się. Nikt nie odpowiadał na telefony. Pokrzywdzona została doprowadzona do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 22.630 złotych stanowiącym zaliczkę za zamówiony towar.

Powyższe wskazuje, że i w tym przypadku, (...) kierowany de facto przez oskarżonego T. F. nie tylko nie wywiązał się z kontraktu pomimo, że zamawiający wpłacił określoną kwotę, ale jego działanie uznać należy za celowe wprowadzenie w błąd kontrahenta co do zamiaru wywiązania się z zobowiązania w sposób należyty. Zresztą widoczne jest to także w późniejszym okresie działalności oskarżonego, kiedy do wprowadzenia w błąd posługiwał się sfałszowana dokumentacją bankową, czy też potwierdzeniami przelewów bez pokrycia.

Dodać należy, że w przypadku wszystkich kontrahentów (...), przemyślany sposób postępowania oskarżonego T. F., z zamiarem dokonania oszustwa wynika też z samego faktu posługiwania się fałszywymi danymi osobowymi, co z oczywistych powodów na przyszłość utrudniałoby ustalenie tożsamości osoby finalizującej umowy i ewentualne wyciągnięcie konsekwencji prawnych z tego tytułu, czego oskarżony miał pełną świadomość posługując się danymi swojego kuzyna.

Nadmienić wypada, że wartość niekorzystnego rozporządzenia mieniem do jakiego doprowadził oskarżony (...) spółka jawna z siedzibą we W., legła u podstaw uwzględnienia w kwalifikacji prawnej art. 294§1 k.k.

Z kolei, mając na uwadze dystans czasowy, dzielący poszczególne zachowania oskarżonego - co do każdego z pokrzywdzonych - skutkujące doprowadzeniem poszczególnych podmiotów gospodarczych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem oraz sposób ich dokonania, Sąd uwzględnił w kwalifikacji każdego z przestępstw oszustwa art. 12 k.k. Wielość zachowań podjętych z wykorzystaniem takiej samej sposobności przez oskarżonego T. F. wskazują na działalnie w przypadku pierwszych trzech przypisanych czynów w warunkach ciągu przestępstw.

Czyn VI

(art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 270 §1 k.k. przy zast. art. 11 §2 k.k. )

Penalizacji podlega w końcu zachowanie oskarżonego, który dokonał zamówienia w przedsiębiorstwie PPU (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G..

Celem uzyskania zamówionego towaru - podając się za D. P. - usiłował wyłudzić zamówione dobra zapewniając B. O., że dokonał wymaganej zapłaty za poprzednią fakturę i przedpłaty za fakturę pro forma, na dowód czego przedstawił jej wydruki przelewów internetowych mające rzekomo poświadczyć powyższe. Jak się niebawem okazało, przekazane dokumenty operacji bankowych nie zostały wystawione przez pracownika banku, którego podpis na nich widniał, co niezwłocznie ustaliło kierownictwo banku. Z uwagi na zweryfikowanie rzekomych przelewów przez przedstawicielkę firmy PPU (...), oskarżony nie zdołał doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, bowiem odmówiono wydania towaru.

Analiza tak przedsięwziętego zachowania oskarżonego T. F. uzasadnia przyjęcie, iż oskarżony po pierwsze usiłował dokonać przestępstwa oszustwa. Usiłowanie wynika z faktu, iż chciał uzyskać towar, poprzez wprowadzenie w błąd B. O., że wymagana część zapłaty z tego tytułu nastąpiła, jednakże zamierzonego skutku nie osiągnął. Po drugie, posłużenie się jako autentycznymi podrobionymi potwierdzeniami trzech przelewów internetowych wyczerpało znamiona przestępstwa materialnego posłużenia się sfałszowanymi dokumentami. Po trzecie, przestępstwo usiłowania oszustwa i fałszerstwa pozostają ze sobą w realnym zbiegu w rozumieniu art. 11§2 k.k.

Mając na uwadze dokonane ustalenia faktyczne w tej materii Sąd dokonał modyfikacji opisu czynu przypisanego oskarżonemu, uznając go za winnego tego, że w dniu 31 sierpnia 2007 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako manager firmy (...) A. B. z/s w G., podając się za D. P., wprowadzając w błąd przedstawiciela PPU (...) Sp. z o.o. z/s w G. poprzez użycie jako autentyczne podrobionych potwierdzeń trzech przelewów internetowych z Banku (...) SA Oddział w G. o nr (...) na kwotę 60.000 złotych i nr (...) na kwotę 10.000 złotych mających stanowić przedpłatę za fakturę pro-forma (...), oraz nr (...) na kwotę 50.386 złotych mającego stanowić zaległą zapłatę za fakturę VAT (...), usiłował doprowadzić PPU „(...)" Sp z o.o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci 48 ton włókna stalowego o wartości 172.752 złotych, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ujawnienie fałszerstwa przedłożonych potwierdzeń przelewów, to jest przestępstwa z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 270§1 k.k. przy zast. art. 11§2 k.k.

Czyny V

(art. 270§1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.)

Zachowanie oskarżonego podlega penalizacji także z uwagi na podrobienie szeregu dokumentów, którymi następnie posługiwał się w związku ze swoim zatrudnieniem w (...) oraz inną działalnością prowadzoną pod nazwiskiem D. P.. Fakt spreparowania, wymienionych w stanie faktycznym dokumentów został potwierdzony przede wszystkim przez sporządzoną na tę okoliczność opinię grafologiczną. Przesądza ona fakt sfałszowania znakomitej większości przedstawionych biegłemu do zbadania dokumentów. Jedynie, co do trzech z nich nie był on w stanie wskazać, czy są podrobione z powodu ich jakości („braku adekwatnego materiału porównawczego”). Jednocześnie jednak, co do tych ostatnich wypowiedział się świadek A. B., który w sposób jednoznaczny oświadczył, że nic mu nie wiadomo, jakoby istniała pieczęć właściwa jego osobie. Skoro nie zdawał sobie sprawy, że takowa w ogóle istnieje, to - dając wiarę jego zeznaniom - z całą pewnością nie mógł tych dokumentów wytworzyć. Z kolei oskarżony T. F. przyznał się do podrobienia w celu użycia za autentyczne podpisów zarówno D. P. jak i A. B. na wszystkich tych dokumentach, a także do posłużenia się tymi dokumentami jako autentycznymi.

Z uwagi na powyższe, Sąd nie miał wątpliwości, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona strony przedmiotowej i podmiotowej przestępstwa fałszu materialnego z art. 270§1 k.k. Nie tylko zrealizował czynność wykonawczą odpowiadającą jednej z odmian fałszu, tj. podrobił określone dokumenty, ale w dalszej kolejności posłużył się nimi. Podjęte działanie było celowe i świadome, co pozwala przypisać takiemu sprawstwu umyślność. Oskarżony działał przy tym w warunkach czynu ciągłego.

W y m i a r k a r y

Oskarżony T. F. jako osoba dorosła i posiadająca doświadczenie życiowe, znał normy społeczne i prawne, w tym te związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Mógł zachować się zgodnie z porządkiem prawnym, jednak z możliwości tej nie skorzystał podejmując się założenia i kierowania zorganizowanym procederem i działalnością przestępczą związana z osiąganiem z tego tytułu dla siebie korzyści majątkowej. Oskarżony był przy tym w pełni świadomy znaczenia swoich czynów, nie zachodziła bowiem żadna podstawa do ograniczenia w jakimkolwiek stopniu, czy też wyłączenia jego poczytalności, co zostało potwierdzone w opinii sądowo-psychiatrycznej.

Skazując oskarżonego T. F. Sąd wziął pod uwagę okoliczności podmiotowe i przedmiotowe popełnionych przez niego przestępstw. Sąd wymierzył oskarżonemu następujące kary: jedną karę 2 lat pozbawienia wolności za ciąg przestępstw, zaś za pozostałe przestępstwa odpowiednio karę 2 lat pozbawienia wolności, karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 1 roku pozbawienia wolności.

Sąd baczył, by kary jednostkowe nie przekraczały stopnia winy oskarżonego, który w niniejszej sprawie równy był stopniowi społecznej szkodliwości popełnionych przestępstw. Ustalając zaś stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego Sąd wziął pod uwagę rodzaj naruszonego dobra, jakim było mienie oraz pewność obrotu cywilnoprawnego i gospodarczego, wiarygodność dokumentów, a także wysokość szkody wyrządzonej przestępstwami. Nadto, oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim, kierunkowym, z niskich pobudek łatwego osiągnięcia zysku, jego działanie było premedytowane wstępnymi przygotowaniami, czym naruszył podstawowe zasady obrotu gospodarczego, a w szczególności zaufanie kontrahentów, a także zasadę zaufania do wiarygodności i rzetelności dokumentów. Takie postępowanie powinno spotkać się z surową represją karną, albowiem ma wysoce negatywny wpływ na pewność obrotu cywilnoprawnego.

Na korzyść oskarżonego Sąd poczytał, iż przyznał się on do popełnienia przypisanych mu czynów i w tym zakresie złożył satysfakcjonujące z punktu widzenia jego sprawstwa wyjaśnienia. W polu widzenia Sądu pozostawało także zrozumienie przez oskarżonego naganności swojego postępowania - czego dowodzi skrucha wyrażona na etapie postępowania sądowego, manifestująca się choćby w oświadczeniu złożonym w ugodzie zawartej w dniu 28 stycznia 2016 r. Okoliczność tej jednak nie należy przecenia, albowiem okazało się, że wbrew zapewnieniom oskarżonego, nie realizował on postanowień zapisanych w ugodzie. Nadto na korzyść oskarżonego sąd poczytał, że na dzień orzekania oskarżony był osobą niekaraną.

Brak było przy tym okoliczności świadczących na jego niekorzyść.

Uzasadnionym stało się połączenie orzeczony kar jednostwkowych. Przytoczone powyżej względy - zarówno działające na korzyść, jak i obciążające oskarżonego T. F. - skłoniły Sąd do wymierzenia oskarżonemu kary łącznej w myśl zasady asperacji. Uwzględniając względy prognostyczne oraz to, że najwyższa z orzeczonych kar wynosi 2 lata pozbawienia wolności, zaś ich suma 6 lat pozbawienia wolności, Sąd doszedł do przekonania, iż kara łączna 3 lat pozbawienia wolności jest adekwatna dla skali i rodzaju dokonanych przestępstw.

Uszczegóławiając powyższe, Sąd wziął pod uwagę, że czyny I-III, IV stanowiły zasadniczo popełnione w zbliżonych okolicznościach przestępstwa oszustwa, które nie sposób uznać za błahe - bacząc na konsekwencję działania oskarżonego oraz wartość wyrządzonych szkód, które w zasadzie do dnia dzisiejszego nie zostały w całości naprawione. Z drugiej jednak strony, ich negatywny wydźwięk nie uzasadnia zastosowania represji karnej mieszczącej się w górnej granicy zagrożenia ustawowego.

W podobnym duchu Sąd ocenił znaczenie zbiegu przestępstw, z których jedno stanowiło usiłowanie oszustwa stanowiące czyn VI. Wprawdzie brak osiągnięcia zamierzonego skutku nie doprowadził przedsiębiorcy PPU (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do niekorzystnego rozporządzenia mieniem - bowiem ten ostatni przejrzał zawczasu złe zamiary oskarżonego - to jednak w/w zachowanie musi zostać napiętnowane z uwagi na cele prewencyjne i wychowawcze kary.

W końcu czyn V stanowiący niejako sprawstwo będące środkiem do celu - efektywnego prowadzenia oszukańczej działalności gospodarczej - podobnie jak wcześniej omówione oszustwa nie jest zachowaniem znikomym, w aspekcie społecznej szkodliwości. Przestępstwo fałszerstwa materialnego - będącego którymś z kolei popełnionym przez oskarżonego - również nie mogło zostać zbagatelizowane w kontekście orzekania kary łącznej.

Stąd w ocenie Sądu, mając na uwadze łączność przedmiotową i podmiotową przypisanych przestępstw należało zastosować przy wymiarze kary zasadę absorpcji, pozwalającą wypośrodkować sankcję i orzec karę łączną 3 lat pozbawienia wolności.

Kara łączna oraz leżące u jej podstaw kary jednostkowe czynią zadość prewencji ogólnej, albowiem dążą do wzbudzenia u osób należących do najbliższego otoczenia oskarżonego, jak również u pokrzywdzonych przekonania, iż brak poszanowania dla obowiązującego prawa rodzi szereg niekorzystnych konsekwencji, a sprawca, nawet po wielu latach, musi ponieść surowe tego skutki, przewidziane w kodeksie karnym.

Orzeczona kara z pewnością osiągnie również cele wychowawcze, powstrzymując oskarżonego od popełnienia kolejnych podobnych przestępstw, uświadamiając mu wysoką karygodność takiego zachowania.

Zgodnie z treścią art. 63§1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 18 czerwca 2015 r. do dnia 25 czerwca 2015 r.

Sąd na zasadzie art. 46§1 k.k. orzekł o obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonym, przy czym miał na uwadze, że stosowne wnioski zostały złożone przez wszystkich pokrzywdzonych, którzy zostali doprowadzeni do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a co do których szkoda do dnia orzekania nie została naprawiona, a mianowicie (...) I. P. P. P. (1) spółka jawna z siedzibą w W. (k. 1206, 1363), (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (k. 1318, 1352), PPHU (...) R. W. z siedzibą w D. (k. 1249, 1364), (...) spółka jawna z siedzibą we W. (k. 1183, 1365).

W trakcie rozpoznawania niniejszej sprawy - na etapie postępowania sądowego - przeprowadzono z inicjatywy oskarżonego postępowanie mediacyjne, w związku z który doszło do zawarcia ugody z dnia 28 stycznia 2016 r. Oskarżony T. F. zobowiązał się w niej, iż do dnia 31 stycznia 2016 r. dokona wpłaty na rzecz pokrzywdzonych: PPHU (...) R. W. kwoty w wysokości 7.000 złotych oraz na rzecz PW (...) J. T. (1)i A. K. (2)Spółka Jawna kwoty w wysokości 23.000 złotych. Powyższe wpłaty miały nastąpić tytułem obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Nadto, oskarżony złożył deklarację wobec PPHU (...) R. W., iż spłaci pozostałą kwotę w wysokości 63.243,69 złotych w równych miesięcznych ratach po 3.500 złotych z wyłączeniem ostatniej raty, która wyniesie 3.743,36 złotych. W sposób analogiczny zobowiązał się wobec PW (...) J. T. (1) i A. K. (2) spółka jawna. Mianowicie, oświadczył, iż uiści pozostałą kwotę 207.580 złotych w systemie ratalnym - pierwsze osiemnaście rat w kwocie po 6.500 złotych, a następne, począwszy od 19 raty w kwocie 10.000 złotych z wyłączeniem ostatniej, która wyniesie 10.580 złotych. Co do pozostałych pokrzywdzonych, T. F. zadeklarował, iż uczyni zadość obowiązkowi wynikającemu z naprawienia na ich rzecz szkody w terminie wskazanym w wyroku.

Oskarżony uiścił jednak jedynie łącznie kwotę 10.000 złotych na rzecz PPHU (...) R. W.. Co do spółki (...) mimo, iż deklarował, że dokonał wpłaty pierwszej raty, żadna kwota nie została uiszczona do dnia orzekania.

Ustalając wysokość obowiązku naprawienia szkody, Sąd oparł się o dokumentacje i informacje przedstawione przez pokrzywdzony, uwzględniając przy tym dokonane wpłaty już po popełnieniu przypisanych przestępstw.

Wskazać przy tym należy, że określona w art. 415§5 zd. 2 k.p.k. klauzula antykumulacyjna w tym przypadku nie będzie miała zastosowania, gdyż ta wymaga dla swego zastosowania zarówno tożsamości przedmiotowej, jak i tożsamości podmiotowej (por. wyrok Sadu Najwyższego z dnia 3 lutego 2012 r., sygn. akt V KK 9/12, Lex nr 1119576). W omawianej sytuacji brak jest podstaw do przyjęcia, że roszczenie cywilne (zasądzone kwoty od A. B. w postępowaniach cywilnych) jest w istocie tożsame z roszczeniem pokrzywdzonych o naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem przez oskarżonego T. F., który co należy podkreślić jako jedyny osiągał korzyść majątkową z przestępczego procederu. Z racji braku tożsamości osoby zobowiązanej nie są to roszczenia tożsame, a tylko takich dotyczy kategoryczna regulacja z art. 415§5 zd. 2 k.p.k. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt II AKa 89/11, KZS 2011/9/99, OSA 2012/4/18-28).

W związku z rozmiarem niekorzystnego rozporządzenia mieniem, które doprowadziło do powstania szkody Sąd na zasadzie art. 46§1 k.k. nałożył na oskarżonego T. F. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz:

a)  (...) I. P. P. P. (1)Spółka Jawna z/s w W. kwoty 22.630 złotych,

b)  (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. kwoty 87.212,63 złotych,

c)  PPHU (...) R. W. kwoty 60.243,36 złotych,

d)  Przedsiębiorstwa Wielobranżowego (...) J. T. (1) i A. K. (2) Sp.j. w O. kwoty 230.580 złotych.

Orzeczenie w pełnej wysokości obowiązku naprawienia szkody wobec pokrzywdzonych uświadomi oskarżonemu rozmiar szkody jaką wyrządził swoim działaniem. Z tego też powodu zbytecznym stało się orzekanie kary grzywny, bowiem w pierwszej kolejności oskarżony winien zrealizować orzeczony środek kompensacyjny.

Nadto, Sąd na mocy art. 44§2 k.k. orzekł przepadek przedmiotów opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k. 1146-1148, t. VI) pochodzących z przestępstwa fałszerstwa.

Orzekając w zakresie kosztów Sąd oparł się na przepisach art. 627 k.p.k. w zw. z art. 616§1 pkt 2 k.p.k. zasądzając od T. F. na rzecz oskarżycieli posiłkowych kwoty odpowiednio: 2.568 złotych na rzecz PPHU (...) R. W. (k. 1373) oraz 6.888 złotych na rzecz Przedsiębiorstwa Wielobranżowego (...) J. T. (1) i A. K. (2) spółka jawna w O. (k. 1374) - tytułem uzasadnionych wydatków, w tym związanych z ustanowieniem pełnomocnika.

Dodatkowo, Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego T. F. na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 400 zł oraz kwotę 3.746,01 zł. tytułem zwrotu wydatków. Sąd bowiem nie znalazł uzasadnionych podstaw by odstąpić od obciążenia oskarżonego kosztami sądowymi.