Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 10 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia SO Gabriela Sobczyk

Sędziowie SO Andrzej Dyrda (spr.)

SR del. Maryla Majewska - Lewandowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 listopada 2015 r.

sprawy z powództwa O. L. ( L. )

przeciwko(...)w Ł., S. R. (R.),(...)w W., (...)w K., A. P. i (...) w W.

o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji

na skutek zażalenia pozwanego (...) w W.

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 5 postanowienia Sądu Rejonowego w (...)

z dnia 22 czerwca 2015 r., sygn. akt I C 1283/14

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że nie obciążać pozwanego (...) w W. kosztami procesu;

2.  zasadzić od powoda na rzecz pozwanego (...) w W. o kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym;

3.  nakazać pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w (...)kwotę 30 (trzydzieści) złotych tytułem kosztów sądowych w postępowaniu zażaleniowym od których uiszczenia pozwany (...) w W. był zwolniony.

SSR (del.) Maryla Majewska - SSO Gabriela Sobczyk SSO Andrzej Dyrda

-Lewandowska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 czerwca 2015r. Sąd Rejonowy w (...) zasądził od pozwanego(...) w W. na rzecz powoda O. L. kwotę 2.400 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w oparciu o art. 203 § 2 i 3 k.p.c.

Zażalenie na to postanowienie wniósł pozwany (...) w W. zarzucając naruszenie przepisów, tj. art. 98 k.p.c. poprzez bezzasadne zasądzenie na rzecz powoda kosztów zastępstwa procesowego pomimo, że powód cofnął pozew przed doręczeniem odpisu pozwanemu i w okolicznościach sprawy pozwanego nie można uznać za stronę przegrywającą, uwzględnienie naruszenie art. 102 k.p.c. przez jego bezzasadne niezastosowanie.

Na tych podstawach wniósł o uchylenie rozstrzygnięcia w zaskarżonej części i oddalenie wniosku o zasądzenie na rzecz powoda kosztów procesu oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o oddalenia zażalenia w całości oraz zasądzenie od pozwanego na jego rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wedle norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powód, przed wytoczeniem powództwa, pismem datowanym na 28 listopada 2014r. wezwał pozwanego do wystąpienia przez pozwanego do komornika sądowego o zwolnienie spod egzekucji ruchomości stanowiącej własność powoda wyznaczając pozwanemu termin do spełnienia żądania do 8 grudnia 2014r.

12 grudnia 2014r. wystąpił z pozwem przeciwko pozwanemu.

Pismem z 2 marca 2015r. cofnął pozew przeciwko temu pozwanemu, wobec złożenia przez niego wniosku w dniu 17 grudnia 2014r.

Zgodnie z art. art. 203 § 2 k.p.c., zasadą jest, że w razie cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Równocześnie zaznacza się na dopuszczalność odstępstwa od tej zasady w sytuacji, gdy powód wykaże, że wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia pozwu (porównaj: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r.; II CZ 208/11; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2011 r. IV CZ 34/11; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2011 r. IV CZ 111/10).

W niniejszym przypadku taka sytuacja zachodziła, skoro powództwo zostało wytoczone przez złożeniem przez pozwanego wniosku o zwolnienie spod egzekucji, niemniej jednak, w ocenie Sądu Okręgowego zasadnym stało się zastosowanie art. 102 k.p.c. .

Stosownie do art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Wskazana regulacja prawna, jako przepis szczególny do wskazanego powyżej art. 98 k.p.c., winna być stosowana w wyjątkowych sytuacjach. Ocena, czy takie przesłanki wystąpiły powinna być zawsze dokonywana w całokształcie okoliczności, które uzasadniałyby odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 1974 r., II CZ 223/73).

W niniejszym przypadku takie okoliczności wystąpiły. Za zastosowaniem tej normy prawnej przemawia brak znaczącej zwłoki pozwanego ze złożeniem wniosku o zwolnienie spod egzekucji ruchomości stanowiących własność dłużnika przy uwzględnieniu stosunkowo krótkiego terminu wyznaczonego przez powoda do podjęcia przez pozwanego tej czynności, a także nieznaczną zwłokę powoda w niezwłocznym wezwaniu pozwanego do złożenia tego wniosku.

Z tych względów, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji, po myśli art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Okręgowy orzekł po myśli art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c., nakazując zwrot tych kosztów powodowi, a to wobec uwzględnienia zażalenia pozwanego.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2014r. poz. 1025 z późniejszymi zmianami) nakazano pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w (...)kwotę 30 złotych tytułem kosztów sądowych w postępowaniu zażaleniowym od których uiszczenia pozwany był zwolniony z uwagi na treść art. 114 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2015r. poz. 121 z późniejszymi zmianami).

SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Gabriela Sobczyk SSO Andrzej Dyrda