Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Cz 270/18 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2018-05-16

Sygn. akt III Cz 270/18

POSTANOWIENIE

Dnia 16 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Gabriela Sobczyk

SO Barbara Braziewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 maja 2018 r. w G.

sprawy z powództwa T. Z.

przeciwko I. G.

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 16 października 2017 r., sygn. akt III RC 79/17

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Barbara Braziewicz SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Cz 270/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w postanowieniu z dnia
16 10 2017r. oddalił wniosek pozwanej I. G. o zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności nadanego wyrokowi zaocznemu z dnia
23 08 2017r. uznając, że pozwana nie uprawdopodobniła, że jej niestawiennictwo na rozprawie było niezawinione i wyrok nie został wydany z naruszeniem prawa.

Orzeczenie zaskarżył pozwana I. G., która wnosiła o jego uchylenie. Zarzuciła naruszenie art. 346 § 1 k.p.c. w zw. z art. 335 § 1 k.p.c. przez odmowę zawieszenia rygoru natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu podnosiła, iż uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu i nie daje pewności tylko prawdopodobieństwo twierdzenia o pewnym fakcie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Regulacja art. 346 § 1 k.p.c. jednoznacznie wymaga, żeby strona pozwana uprawdopodobniła przewidziane w niej okoliczności faktyczne uzasadniające zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności.

Pozwana wnosząc wniosek o pozbawienie wyroku rygoru natychmiastowej wykonalności ograniczył się do stwierdzenia, iż jej nieobecność na rozprawie była spowodowana okolicznością podjęcia pracy w Holandii i nie otrzymaniem urlopu.

Do wniosku dołączyła nieprzetłumaczoną kopię umowy, z której wynika, iż pracę podjęła w kwietniu 2017r.

Sam fakt podjęcia pracy za granicą, wobec nie przedłożenia jakichkolwiek dalszych dokumentów uprawdopodobniających niemożność stawienia się na rozprawie, nie stanowi faktycznej przeszkody uniemożliwiającej jej stawienie się na rozprawie na której ogłoszono wyrok zaoczny z dnia 3 08 2017r.

W sprawie jest przy tym bezspornym, że powód jest synem pozwanej i liczy 7 lat (urodził się (...)) a jego koszty utrzymania – poza kosztami mieszkania przekraczają kwotę 500zł miesięcznie.

Obecnie przebywa on pod opieką ojca A. Z., który przez spra-wowanie nad nim pieczy, osobiste starania o jego wychowanie oraz dostarczenie mu mieszkania, realizuje ciążący na nim – z mocy regulacji art. 133 § 1 k.r.o. obowiązek jego alimentacji, przez co na pozwanej jako jego matce ciąży obowiązek dostarczenia mu środków finansowych na pokrycie jego pozostałych potrzeb.

Równocześnie ze sprzeciwu pozwanej od wyroku zaocznego wynika, że z tego obowiązku się ona nie wywiązuje (nie łoży sukcesywnie na utrzymanie powoda).

Przebywa obecnie w Holandii, gdzie zamierza zarobić na zakupienie mieszkania w Polsce, co świadczy o tym, że osiąga ona dochody pozwalające jej na gromadzenie znacznych środków finansowych na zakup mieszkania.

Dlatego przedstawione sprzeciwie okoliczności nie tylko nie wywołują wątpliwości co do zasadności wyroku zaocznego w rozumieniu przywołanej

na wstępie regulacji, a wprost przeciwnie za jego zasadnością przemawiają.

W tej sytuacji Sąd Rejonowy słusznie uznał, że w obecnym materiale sprawy nie zrealizowały się przewidziane w regulacji art. 346 § 1 k.p.c. przesłanki uzasadniające zawieszenie rygoru wykonalności nadanemu świadczeniom zasądzonym od pozwanej na rzecz powoda.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym postano-wieniu, wobec czego zażalenie jest bezzasadne w rozumieniu art. 385 k.p.c.

w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c., a to z mocy zawartej w nim regulacji prowadziło do jego oddalenia.

Reasumując zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe i dlatego zażalenie pozwanej jako bezzasadne oddalono w oparciu regulację art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.

SSO Barbara Braziewicz SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Puślecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Leszek Dąbek,  Gabriela Sobczyk ,  Barbara Braziewicz
Data wytworzenia informacji: