Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 31 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Magdalena Balion - Hajduk

SR del. Maryla Majewska - Lewandowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 marca 2015 r.

sprawy z wniosku A. S.

przeciwko dłużnikowi A. B.

o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. akt I Co 137/13

postanawia:

1.  oddalić zażalenie;

2.  zasądzić od dłużnika A. B. na rzecz wierzyciela A. S. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zażaleniowym.

SSR del. Maryla Majewska – Lewandowska SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Cz 127/15

UZASADNIENIE

Wierzyciel A. S. wniósł o nadanie na jego rzecz klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu sporządzonemu w dniu 5 07 2010r. przed notariuszem D. C.. o numerze A nr (...) „w zakresie § 4 ust. 1 tj. w zakresie zobowiązania uczestniczki A. B. do wydania przedmiotu umowy (w tym piwnicy)

w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń do dnia 6 stycznia 2011 roku i wydania go w stanie technicznym niepogorszonym ponad normalne zużycie”.

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w postanowieniu z dnia 3 07 2014r. uwzględnił wniosek, uznając, że zachodzą podstawy do nadania klauzuli wykonalności przedłożonemu tytułowi egzekucyjnemu, gdyż spełnia on wymogi określone w art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżyła dłużnik A. B. , która wniosła o jego „uchylenie”.

W zażaleniu podnosiła, że przed Sądem Okręgowym w Gliwicach zawisła sprawa

o unieważnienie przedmiotowego aktu notarialnego.

Wierzyciel A. S. wniósł odpowiedź na zażalenie, w której żądał

oddalenia zażalenia i zasądzenie na jego rzecz od dłużnika zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Złożony przez wierzyciela akt notarialny został sporządzony przez notariusza zgodnie z wymogami ustawy z dnia 14 02 1991r. – Prawo o notariacie (tekst jednolity Dz.U. z 2008r. nr 189, poz. 1158, z późniejszymi zmianami).

W jego § 4 ust. 1 strony postanowiły, że „wydanie przedmiotu umowy, (w tym objecie do korzystania z piwnicy) w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń nastąpi po zapłacie całej ceny przedmiotu umowy, do dnia 06 (szóstego stycznia) 2011r., przy czym Sprzedający wyda przedmiotowy lokal w stanie technicznym niepogorszonym ponad normalne zużycie” a w postanowieniach § 4. 2 A. B. oświadczyła,

„że odnośnie zobowiązania opisanego w § 4.1 tego aktu poddaje się rygorowi egzekucji wprost z tego aktu na podstawie art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c.”.

Przywołane oświadczenia dłużnika (sprzedającego) o poddaniu się egzekucji nie są sprzeczne z pozostałymi oświadczeniami zawartymi w akcie notarialnym, dotyczą jednoznacznie określonego świadczenia wydania lokalu i nadają się do przymusowej realizacji w drodze egzekucji.

Równocześnie z postanowień § 3 ust. 1 umowy Sprzedająca A. B. oświadczyła, że otrzymała przed zawarciem umowy od Kupującego kwotę 162.305,52zł a zgodnie z postanowieniami § 3 ust. 2 umowy pozostała część ceny sprzedaży w kwocie 112.694,48zł miała zostać jej zapłacona przez Kupującego do 6 07 2010r. w dwóch ratach: pierwsza w kwocie 3.544,18zł miała zostać uiszczona na rachunek bankowy (...) w P., a druga w kwocie 109.150,30zł na rachunek Sprzedającej prowadzony przez (...) W (...).

Z dołączonych do wniosku i nie kwestowanych przez skarżącą: „Potwierdzeń operacji” sporządzonych przez (...) i ze sporządzonego przez (...) W. „Potwierdzenia obciążenia rachunku przelewu” wynika, że wskazane należności zostały przez wierzyciela uiszczone: pierwsza w dniu

5 07 2010r. druga w dwóch transzach w kwotach: 30.000zł w dniu 5 07 2010r.

i 79.150zł w dniu 7 07 2010r.

Tym samym przedłożony dokument spełnia - przewidziane w regulacji art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c. - wymogi tytułu egzekucyjnego, a przed wniesieniem wniosku zrealizowane zostały warunki i ziścił się termin od których spełnienia dłużnik zobowiązał się poddać egzekucji, co obligowało Sąd Rejonowy do uwzględnienia wniosku wierzyciela.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym orzeczeniu i zażalenie jest bezzasadne.

W przywołanej w zażaleniu sprawie z powództwa A. B. przeciwko A. S. o unieważnienie aktu notarialnego (sprawa została zarejestrowana

w Sądzie Okręgowym w Gliwicach pod sygn. akt XII C 238/13) w dniu 25 06 2014r. zapadał wyrok oddalający powództwo, a Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku

z dnia 20 03 2015r. oddalił wniesiona przez A. B. apelacje od wyroku Sądu pierwszej instancji, w następstwie czego sprawa ta została prawomocnie zakończona.

Z tych też względów zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie dłużnika A. B. jako bezzasadne oddalono na mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono w oparciu o regulacje : art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. i § 12 ust. 2 1 w związku z § 10 pkt 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 09 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego

z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1349, z późniejszymi zmianami) biorąc pod uwagę,

iż dłużnik uległ w tym postępowaniu w całości.