Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 28 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Pawlik (spr.)

Sędziowie: SO Lucyna Morys - Magiera

SR (del.) Roman Troll

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku wierzyciela (...) S.A. w Ł.

z udziałem dłużnika Wojewódzkiego Szpitala (...) w J.

o egzekucję wierzytelności pieniężnych

na skutek zażalenia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy M. B.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jastrzębiu - Zdroju z dnia 18 września 2014 r., sygn. akt I Co 2490/13 w części dotyczącej:

- pkt 1 co do odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na pkt 2 postanowienia z dnia 17 kwietnia 2014 r.

- pkt 2 co do odrzucenia zażalenia na pkt 2 postanowienia z dnia 17 kwietnia 2014 r.

postanawia:

1.  odrzucić zażalenie na zaskarżoną części pkt 1 zaskarżonego postanowienia,

2.  zmienić zaskarżoną część pkt 2 zaskarżonego postanowienia poprzez jej uchylenie .

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Pawlik SSO Lucyna Morys - Magiera

Sygn. akt III Cz 103/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2014 r., w pkt 2, Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju obniżył należną Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy – M. B. opłatę egzekucyjna za przeprowadzenie postępowania w sprawie Km 7674/13. Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał przy tym art.49 ust.7 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Następnie, zaskarżonym postanowieniem, Sąd ten odrzucił, między innymi, zażalenie Komornika na opisane wyżej rozstrzygnięcie, odrzucając jednocześnie wniosek Komornika o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.

Zdaniem Sądu I instancji komornikowi nie przysługuje prawo do zaskarżenia postanowienia sądu o obniżeniu opłaty egzekucyjnej, gdyż obowiązujące przepisy nie przewidują takiej możliwości (art.767 ⁴ § 1 k.p.c.). Sąd ten powołał się w tym zakresie na uchwałę Sądu Najwyższego z 27 czerwca 2013 r. sygn. akt III CZP 32/13, z której wynika, że zażalenie w rozpatrywanej sytuacji przysługuje stronom. Zwrócił też uwagę, że brak możliwości zaskarżenia postanowienia sądu obniżającego opłatę jest zgodny z Konstytucją RP w świetle orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 stycznia 2013 r. sygn. akt K 1/11.

Wobec powyższego, wniosek o przywrócenie terminu Sąd Rejonowy uznał za bezprzedmiotowy i niedopuszczalny.

Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazano art.370 w związku z art.397 § 2 k.p.c. oraz art.171 k.p.c..

Od opisanej części postanowienia zażalenie wniósł Komornik. Skarżący kwestionował stanowisko Sądu Rejonowego co do dopuszczalności zażalenia komornika na postanowienie sądu w przedmiocie obniżenia opłaty egzekucyjnej. Powołał się w tym zakresie na poglądy wyrażone w doktrynie prawa i orzecznictwie sądów okręgowych. Wskazał na możliwość zastosowania art.770 zd.4 k.p.c. poprzez odesłanie z art.767 ⁴ k.p.c. i art.49 ust.9 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Dłużnik wniósł o oddalenie zażalenia, podkreślając, że komornik nie jest stroną. postępowania egzekucyjnego.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie na rozstrzygnięcie dotyczące wniosku o przywrócenie terminu nie przysługuje, gdyż nie jest to orzeczenie kończące postępowanie w sprawie, ani też nie przewiduje na to orzeczenia zażalenia żaden przepis prawa. Z tego względu zażalenie Komornika na rozstrzygnięcie zawarte w pkt 1 zaskarżonego postanowienia podlegało odrzuceniu na zasadzie art.373 w zw. art.397 § 2 i art.13 § 2 k.p.c..

Zażalenie Komornika w części dotyczącej odrzucenia jego zażalenia na postanowienie sądu w przedmiocie obniżenia opłaty egzekucyjnej jest natomiast zasadne.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 stycznia 2013 r. sygn. akt K 1/11 nie ma decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia kwestii dopuszczalności zażalenia komornika na postanowienie sądu w rozpatrywanym wypadku. Kwestia ta nie była bowiem przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału, który orzekał jedynie czy określona wykładnia art.49 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji jest zgodna z Konstytucją RP. Oczywistym jest zatem, że ocena dopuszczalności zaskarżenia przez komornika postanowienia sądu w przedmiocie obniżenia opłaty egzekucyjnej należy do sądów powszechnych.

Myli się Sąd Rejonowy, a także dłużnik, twierdząc jakoby Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 27 czerwca 2013 r. sygn. akt III CZP 32/13 przesądził, że w omawianym wypadku komornikowi zażalenie nie przysługuje. W powołanej uchwale, co uszło uwadze Sądu I instancji, Sąd Najwyższy odmówił bowiem podjęcia uchwały, co do pytania Sądu Okręgowego w zakresie dotyczącym dopuszczalności zażalenia komornika, gdyż było to zbędne dla załatwienia zażalenia dłużniczki. W uchwale tej stwierdzono jednak, że na podstawie art.770 zdanie czwarte k.p.c. w związku z art.767-767 ⁴ k.p.c. stronom przysługuje zażalenie na każde postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie kosztów postępowania, w tym na postanowienie wydane po rozpoznaniu wniosku strony postępowania egzekucyjnego o obniżenie opłaty egzekucyjnej.

Komornik nie jest istotnie stroną postępowania egzekucyjnego, tym niemniej w szczególnej sytuacji opisanej w art.770 zdanie czwarte k.p.c. ustawodawca zrównał jego pozycję ze stronami w zakresie prawa do zaskarżania postanowienia sądu. Komornikowi służy zatem także prawo do zaskarżenia postanowienia sądu obniżającego opłatę egzekucyjną (art.47 ust.7 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji).

Komornik wniósł w niniejszej sprawie zażalenie na postanowienie sądu obniżającego opłatę egzekucyjną w ustawowym terminie 7 dni liczonym od dnia, gdy o zaskarżonym postanowieniu się dowiedział, gdyż Sąd I instancji błędnie mu tego postanowienia nie doręczył. Z tego też względu, gdy zażalenie Komornikowi przysługiwało, orzeczono jak w pkt 2 postanowienia na zasadzie art.386 § 1 k.p.c. w związku z art.397 § 2 i art.13 § 2 k.p.c.. Zbędne natomiast było rozstrzyganie co do wniosku Komornika o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.

SSR(del.) R. T. SSO T. P. (spr.) SSO L. M.