Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2022 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Katarzyna Sznajder
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Julia Piątek

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2022 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa R. M.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w K.

o naprawienie szkody

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 596.425,15 (pięćset dziewięćdziesiąt sześć tysięcy czterysta dwadzieścia pięć 15/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 sierpnia 2022 roku;

2.  oddala powództwo w zakresie żądania odsetek za wcześniejszy okres;

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 10.800,00 (dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Gliwicach kwotę 39.212,81 (trzydzieści dziewięć tysięcy dwieście dwanaście 81/100) złotych tytułem kosztów sądowych.

SSO Katarzyna Sznajder

Sygn. akt I Cgg 47/21

UZASADNIENIE

Powód R. M. ostatecznie wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. z siedzibą w K. kwotę 596.425,15 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wytoczenia powództwa od kwoty 530.000 zł do dnia modyfikacji żądania, a od dnia modyfikacji od kwoty596.425,15 zł, tytułem odszkodowania za szkodę spowodowaną ruchem zakładu górniczego. Wniósł również o zasądzenie koszów procesu według norm przepisanych. ( pismo k- 212 ). Uzasadniając żądanie wyjaśnił, że wskutek działalności prowadzonej przez zakład górniczy należący do pozwanej Spółki uszkodzeniu uległy składniki budowlane nieruchomości stanowiącej jego własność.

Pozwana (...) S.A. z siedzibą w K. domagała się oddalenia powództwa w całości. Zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podniosła, że niezasadnym jest wypłata jednorazowego odszkodowania albowiem nie ma konieczności prostowania budynku i należy jedynie dokonać regulacji stolarki okiennej i drzwiowej oraz podłóg. Podniosła też, że pozwana prowadziła postępowanie w sprawie naprawienia w/w szkody, ostatecznie nie doszło do zawarcia ugody.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w P. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Gliwicach prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Budynek mieszkalny wybudowany została w1933 roku zgodnie ze sztuka budowlana , nie ma w nim błędów konstrukcyjnych czy budowlanych. Użytkowanie budynku nie spowodowało szkód, które obecnie występują. Budynek nie posiada odpowiednich zabezpieczeń konstrukcyjnych wymaganych na terenach objętych wpływami eksploatacji górniczej V kategorii- dokonana oraz III kategorii – eksploatacja planowana. Skutkiem deformacji terenu V kategorii jest pochylenie budynku, które aktualnie wynosi 18 ,00 mm/m. pozostałe uszkodzenia w postaci spękania ścian, sufitów i posadzek, zawilgocenie piwnic, spękanie dachu co powoduje jego nieszczelność , spękanie komina sa skutkiem jego wychylenia. Z uwagi na brak odporności budynku na V i III kategorie wpływów górniczych ( brak stosownych zabezpieczeń konstrukcyjnych ) wychylenie któremu uległ budynek nie spełnia warunków nośności konstrukcji i koniecznym byłoby jego prostowanie. Budynek jednak położony jest w zwartej zabudowie. Pierwotna zabudowa polegała na tym ,że ściany szczytowe sąsiadujących budynków były wznoszone jako oddzielenia pożarowe i były oddzielane szczelina dylatacyjną o szerokości nie większej niż 3,0 cm. W trakcie użytkowania sąsiedni budynek na skutek szkód górniczych pochylił się i oparł na budynku powoda. Powoduje to, że nie można dokonać rektyfikacji budynku powoda bez prostowania również budynku sąsiada. (opinia bieglej 157-198 , k- 230 ). Naprawa szkody zatem powinna nastąpić poprzez wypłatę jednorazowego odszkodowania stanowiącego równowartość wartość odtworzeniowej pomniejszonej o stopień naturalnego zużycia technicznego.

Zgodnie z opinią bieglej stopień zużycia technicznego ustalony została na 34 % . Wartość budynku i otoczenia brutto na dzień powstania szkody tj. 2017 roku wynosiła 596.425,15 zł przy założeniu stopnia zużycia liczonego od całości nakładów i 769.432,85 zł liczonego od stopnia zużycia jedynie materiałów. Na dzień orzekania wartość techniczna z uwzględnieniem stopnia zużycia dotyczącego materiałów wynosi 743. 990,06 zł a liczonym z uwzględnieniem stopnia zużycia całości nakładów wynosi 535.363,13 zł ( opinia biegłej k-157-198)

Ustaleń w zakresie stanu faktycznego przyjętego za podstawę przeprowadzonych rozważań Sąd dokonał kierując się dyrektywami wynikającymi z art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c. Opisany stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody w postaci dokumentów, a także w oparciu o opinie biegłej. Dla oceny przyczyny uszkodzeń składników budowlanych nieruchomości i ustalenia optymalnego sposobu naprawy szkody, w tym ustalenia wartości odtworzeniowej uszkodzonych składników budowlanych na nieruchomości powoda kluczowe znaczenie miała opinia biegłej. Opinia, wobec zawartych w nich jasnych i logicznych, a przede wszystkim stanowczych wniosków, wyprowadzonych z analizy całokształtu okoliczności sprawy zasługiwały na pełną aprobatę. W opiniach tych nie sposób doszukać się jakichkolwiek nieścisłości, są one wynikiem wnikliwego przeanalizowania danych i pomiarów zebranych w czasie osobistych oględzin nieruchomości oraz niepodważalnego doświadczenia zawodowego biegłej, Nie były ostatecznie kwestionowane przez żadną ze stron. Sąd wezwał biegłą do uzupełnienia opinii na rozprawie i wyjaśnienia zarzutów stawianych przez pozwaną i złożoną opinia uzupełniającą jednoznacznie potwierdziła wnioski wypływające również z opinii pisemnej w szczególności dotyczące sposobu naprawy szkody poprzez wypłatę jednorazowego odszkodowania a to z uwagi na brak technicznej możliwości przywrócenia budynku do stanu pierwotnego.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie ustalono ponad wszelką wątpliwość, że źródłem szkody powoda jest prowadzenie eksploatacji górniczej przez należący obecnie do pozwanej Spółki zakład górniczy. Podstawę odpowiedzialności pozwanej stanowi zatem art. 146 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. prawo geologiczne i górnicze /t.jedn. Dz.U. 2020 poz. 1064/. A to, w świetle art. 144 ust. 1 powołanej ustawy (dalej – upgg) uprawniało powoda do żądania naprawienia wyrządzonej szkody.

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie prowadzi do wniosku, iż zachodzi związek przyczynowy pomiędzy szkodą powstałą w budynku powoda, a eksploatacją górniczą prowadzoną przez należący do pozwanej zakład górniczy. Pozwana ponosi tym samym odpowiedzialność za szkody górnicze na nieruchomości strony powodowej.

Zakres szkód, pozostających w związku z eksploatacją górniczą, jak i sposób ich naprawy wynika z opinii budowlanej. W myśl art. 363 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego bądź przez przywrócenie do stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Suma ta winna odpowiadać wartości poniesionej szkody. W niniejszej sprawie naprawienie szkody poprzez przywrócenie do stanu poprzedniego nie jest możliwe z technicznego punktu widzenia, wobec jej naprawienie powinno nastąpić przez wypłatę jednorazowego odszkodowania równego wartości odtworzeniowej budynku pomniejszonej o wartość naturalnego zużycia materiałów ustalonej zgodnie z treści art. art. 363 §2 k.c. na dzień orzekania. Zgodnie z opinią biegłej kwota ta wynosi 743. 990,06 zł. Powód po ostatecznym sprecyzowaniu stanowiska wniósł o zasądzenie kwoty 596.425,15 zł i żądaniem powoda sąd był związany zgodnie z art. 321 k.p.c.

O należnych powodowi ustawowych odsetkach za opóźnienie sąd rozstrzygnął na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., uznając, że w opóźnienie w zakresie, dochodzonego ostatecznie żądania nastąpiło od momentu doręczenia pisma modyfikującego żądanie stronie pozwanej, które miało miejsce już po doręczeniu opinii biegłego, gdzie określona została wartość szkody. W części nieuwzględnionych żądań co do odsetek za wcześniejsze okresy niż przyjęte w wyroku sąd oddalił powództwo.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania pomiędzy stronami znajduje uzasadnienie w treści art. 100 k.p.c., odwołujących się do zasad kosztów celowych i odpowiedzialności za wynik postępowania. Powód wygrała spór co do zasady, a co do wysokości uległ jedynie w niewielkim zakresie9 odsetki). To uzasadnia zasądzenie na jego rzecz zwrotu całości poniesionych kosztów, sprowadzających się do wynagrodzenia radcy prawnego w kwocie 10.800 zł ustalonej w oparciu o § 15 ust. 1 w zw. z § 2 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radcowskie (t. jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 265 z późn. zm.).

O należnych Skarbowi Państwa kosztach, wynikających z obowiązku pokrycia skredytowanych wydatków na poczet kosztów opinii biegłych, oraz opłaty sądowej, sąd rozstrzygnął na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 755 z późn. zm.)

SSO Katarzyna Sznajder

.

.