Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 3755/18 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Częstochowie z 2019-07-18

Sygn. akt IC 3755/18

WYROK W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lipca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Częstochowie Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Cezary Dziurkowski

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Świąć

po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2019 roku w Częstochowie na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy M. C.

przeciwko I. P.

o zapłatę

powództwo oddala.

UZASADNIENIE

Gmina C. domagała się zasądzenia pod pozwanej I. P. kwoty 883,42 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 836,88 zł od dnia 1 czerwca 2017 roku i od kwoty 46,54 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu.

Uzasadniając żądanie Gmina podnosiła, że pozwana jako właściciel nieruchomości oznaczonej nr 3 położonej w C. przy ul. (...) zawarła z nią umowę o dostarczanie wody i odprowadzenie ścieków. Z tego tytułu zobowiązana była ponosić zaliczkowe opłaty lecz z tego obowiązku się nie wywiązywała. Zaległości pozwanej z tego tytułu za okres od dnia 11 czerwca 2015 roku do dnia 31 maja 2017 roku wynosiły 836,88 zł. Odsetki za opóźnienie od wyżej wymienionej kwoty i wskazany okres wyniosły 46,54 zł co sumując stanowiło kwotę żądania.

Od wydanego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwana wniosła sprzeciw, w którym wniosła o oddalenie powództwa. Swoje stanowisko argumentowała twierdząc, że w kwietniu 2015 roku nastąpiła awaria instalacji wodociągowej poza terenem jej własności. Pozwana nie maiła wówczas zainstalowanego wodomierza i opłacała koszty dostarczenia wody i odprowadzania ścieków wg ryczałtowego zużycia obliczonego dla trzyosobowej rodziny. Kosztami strat jakie nastąpiły na skutek wycieku wody obciążono właścicieli wyłącznie tych lokali, które nie miały zainstalowanego wodomierza. Właściciele lokali, którzy wodomierz posiadali nie partycypowali w żadnym stopniu w pokryciu powstałych strat.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Gmina C. poprzez podległą spółkę Zakład Gospodarki Mieszkaniowej Towarzystwo Budownictwa (...) jest administratorem wielolokalowej nieruchomości przy ul. (...) w C. w zakresie dostarczania mieszkańcom wody i odprowadzenia ścieków. W tym zakresie Gmina z mieszkańcami zawiera indywidulane umowy, której częścią jest regulamin. Jako administrator jest zobowiązana regulować rachunki za dostarczaną do wodomierza głównego przez przedsiębiorstwo wodociągowe wodę i odprowadzane ścieki. Od wodomierza głównego prowadzi instalacja wewnętrzna doprowadzająca wodę do poszczególnych mieszkań w budynku. Mieszkania w budynku posiadają dwojaki status. Część z nich jest opomiarowana indywidualnymi wodomierzami rejestrującymi ilość dostarczonej wody do wewnętrznej instalacji mieszkania co z kolei stanowi podstawę wyliczenia dla nich kosztów dostarczenia wody bezpośrednio do mieszkań i odprowadzenia ścieków, część zaś z tych którzy wodomierza nie zamontowali - rozliczani są za zużycie wody w inny sposób. Przede wszystkim ustalana jest prognozowana ilość zużycia wody na jedno mieszkanie, przy uwzględnieniu liczby mieszkańców danego lokalu. To stanowi podstawę obliczenia miesięcznej należności za wodę traktowanej jako zaliczka. Ostateczne rozliczenie należności za zużycie wody i odprowadzenie ścieków do mieszkań nieopomiarowanych w okresie rozliczeniowym było kalkulowane jako całkowite zużycie wody odnotowane na wodomierzu głównym, od którego odejmowano sumę zużycia w mieszkaniach opomiarowanych zaś, resztę jako przypadająca na mieszkania bez wodomierzy dzielono na poszczególne nieopomiarowane mieszkania. Rachunek arytmetyczny wskazywał czy w okresie rozliczeniowym zaliczki wnoszone przez mieszańców lokali bez wodomierzy pokrywały koszty odnotowane na wodomierzu głównym, czy też należało obciążyć tych mieszkańców dopłatą jeżeli zaliczki były mniejsze niż wynikały ze stosowanego algorytmu.

Dowód: załącznik do uchwały nr 89/2013 w sprawie zasad rozliczania wody i odprowadzenia ścieków oraz warunki montażu i eksploatacji wodomierzy indywidualnych – część IV pkt 7, zeznania świadka A. M. k. 44-45.

Pozwana do dnia zainstalowania wodomierza rozliczana była za dostarczenie wody i odprowadzenie ścieków na zasadach ryczałtu zużycia w mieszkaniach nieopomiarowanych, zgodnie z przytoczonym powyżej regulaminem.

I. P. zarwała umowę z powodową Gminą w związku z zainstalowaniem w jej mieszkaniu wodomierza w dniu 10 czerwca 2016 roku. Od tego momentu jej należności za dostarczanie wody i odprowadzenie ścieków oparte było o odczyty zużycia rejestrowane w wodomierzu.

Dowód: umowa k. 9.

Zanim zawarto tę umowę, w instalacji wodociągowej nieruchomości przy ul (...) odnotowano awarię polegającą na wycieku wody do ziemi w okresie od 14 marca 2016 roku do 27 kwietnia 2015 roku. Awaria nastąpiła w miejscu pomiędzy wodomierzem głównym a wewnętrzną instalacją poszczególnych lokali. Ilość zużytej wody w czasie awarii została odnotowana na wodomierzu głównym,

Dowód: okoliczność przyznana, zestawienie zużycia wody dla całego budynku k. 48-49, rozlicznie zużycia wody k. 28

Koszty awaryjnego wycieku zostały rozliczone zgodnie z regulaminem, o którym mowa powyżej, tj. obciążono nimi właścicieli mieszkań nieopomiarowanych.

W tamtym okresie pozwana opłacała regularnie opłaty ryczałtowe za wodę i ścieki co jednak w związku ze szkodą spowodowaną awarią instalacji nie wystarczyło na pokrycie obliczanych dla mieszkań nieopomiarowanych wg regulaminu kosztów zużycia wody, w tym kosztów wody w rzeczywistości niedostarczonej z powodu zaistniałej awarii i strat. W rezultacie arytmetycznego obliczenia pozwana została obciążona z tego tytułu kwotą 836,88 zł. jako rozliczenie pomiędzy zaliczkami, zużyciem obliczonym wg regulaminu. Powodowa Gmina wzywała pozwaną do zapłaty tej kwoty, na co pozwana nie chciała się zgodzić,

Dowód: Kartoteka konta k. 10, wezwania do zapłaty k. 11-12 i korespondencja stron w sprawie należności za zużycie wody k. 19-28.

Jeżeli chodzi okoliczności i faty przytoczone w niniejszej sprawie, to strony zasadniczo były zgodne i kwestia tego rodzaju nie była przedmiotem kontrowersji. Ustalono, że doszło do awarii powodującej wyciek wody do ziemi. Awaria miała miejsce na odcinku pomiędzy wodomierzem głównym a miejscem, w którym woda była dostarczana do poszczególnych mieszkań. Kosztami awaryjnego wycieku wody obciążono zgodnie z regulaminem wyłącznie tych mieszkańców którzy nie mieli zainstalowanego wodomierza.

Ci, którzy takie wodomierze mieli, nie ponieśli żadnych konsekwencji awarii. Przedmiotem rozstrzygnięcia nie były zatem fakty ale ocena, czy taka praktyka była słuszna i czy w związku z tym zobowiązanie do zapłaty przez pozwaną z tego tytułu było uzasadnione.

Podstawową zasadą stosunków cywilnoprawnych jest równość jej stron. Oznacza to wolność w kształtowaniu indywidulanych relacji o charakterze obligacyjnym jednakże przy uwzględnieniu nadrzędnych zasad którymi jest również zakaz dyskryminacyjnego – a więc zróżnicowanego traktowania kontrahenta mimo tego, że znajdują się w identycznej sytuacji względem usługodawcy. Dotyczy to zwłaszcza usług publicznych – a z taką usługą ze strony Gminy mamy do czynienia. Gmina w tym zakresie nie prowadziła wprawdzie działalności gospodarczej dlatego relacja przedsiębiorca – konsument nie musi mieć konieczne zastosowania, nie zmienia to jednak poglądu że i w takiej sytuacji należy chronić kontrahenta umowy, który przez usługodawcę jest traktowany inaczej niż kontrahenci tych samych umów w obliczu zdarzeń za które wszyscy bez różnicy powinni mieć takie same prawa i ponosić taką samą odpowiedzialność. Pomimo tego że w dzisiejszych czasach jesteśmy świadkami wielu absurdalnych zdarzeń podważających zasadę równości w ramach obligatoryjnych stosunków cywilnoprawnych (przenoszących prawo do kształtowania stosunku cywilnoprawnego lub wręcz arbitralnej decyzji o odmowie ich powstania z uwagi na irrelewantne dla sfery cywilistyki okoliczności) to jednak prawo cywilne bez tej zasady istnieć nie może.

Pozwana nie miała zamontowanego wodomierza. Jednak biorąc pod uwagę fakt że doszło do awarii instalacji powodującej wyciek wody i stratę, to brak wodomierza jest w tym przypadku okolicznością irrelewantną. Każdy bowiem z mieszkańców ponosić powinien na zasadach równości stron taką samą odpowiedzialność za szkodę, chociaż oczywiście proporcjonalnie do swojego zaangażowania w stopniu korzystania z wody i odprowadzenia ścieków.

Zasada równego traktowania odbiorców tych samych usług publicznych jest zasadą współżycia społecznego. Prawo w przepisie art. 58 § 2 k.c. mówi, że nieważna jest czynność prawna sprzeczna zasadami współżycia społecznego. Norma regulaminu dotycząca zasad rozliczania wody i odprowadzenia ścieków oraz warunki montażu i eksploatacji wodomierzy indywidualnych – część IV pkt 7, przewidująca że za szkodę straty spowodowane awarią instalacji przed miejscem jej dostarczania do indywidualnych mieszkań odpowiadają wyłącznie osoby, które nie zamontowały wodomierzy jest sprzeczna zasadami społecznymi, a przez to nieważna.

Z tego powodu Sąd powództwo oddalił.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Bednarek-Janik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Częstochowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Cezary Dziurkowski
Data wytworzenia informacji: