II K 236/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Częstochowie z 2019-05-31

Sygn. akt II K 236/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Dominik Bogacz

Protokolant: Ewa Nowak

przy udziale prokuratora Tomasza Majosa z Prokuratury Okręgowej w Częstochowie

po rozpoznaniu w dniach: 19.03.2018 r., 28.03.2018 r., 9.04.2018 r., 11.05.2018 r., 11.06.2018 r., 02.07.2018 r., 31.07.2018 r., 04.09.2018 r., 24.09.2018 r., 29.10.2018 r., 03.12.2018 r., 03.01.2019 r., 06.02.2019 r., 08.03.2019 r., 12.04.2019 r., 24.04.2019 r., 31.05.2019 r.

sprawy

1.  K. J., urodzonego (...) w K., syna S. i Z. z domu S.,

oskarżonego o to, że:

I.  (pkt 1.I. a/o) w okresie od 6 listopada 2014 roku do 22 marca 2016 r. w B., C. i innych miejscowościach, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu usiłował doprowadzić Skarb Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 344 814,07 i doprowadził Skarb Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 29 536,9 zł, poprzez odliczenie przez niżej wymienione podmioty gospodarcze jako naliczonego należnego podatku VAT w łącznej kwocie 344 814,07 zł oraz wystąpienie przez dwa z tych podmiotów tj. (...) M. K. oraz (...) P. K. o zwrot lub przeksięgowanie podatku od towarów i usług w kwocie nie mniejszej niż 29 536,9 zł, za pomocą wprowadzenia w błąd pracowników właściwych urzędów skarbowych, co do okoliczności będących podstawą rozliczeń z tytułu podatku VAT w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu w imieniu przedsiębiorstwa (...) z/s w B. wystawił dla niżej wymienionych firm dokumenty w postaci faktur VAT poświadczających nieprawdę, co do faktu zaistnienia opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak:

- dla firmy (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 29.04.2015r. kwota brutto 8 241zł, w tym podatek VAT 1541zł ,

fakturę nr (...) z dn. 31.03.2015r. kwota brutto 18 819 zł w tym podatek VAT 3519 zł

fakturę nr (...) z dn. 17.04.2015r, kwota brutto 19 926 zł w tym podatek VAT 3726 zł

fakturę nr (...) z dn. 25.02.2015r. kwota brutto 21 069,90zł w tym podatek VAT 3939,90 zł

fakturę nr (...) z dn. 27.03.2015, kwota brutto 13 284 zł w tym podatek VAT 2 484 zł

fakturę nr (...) z dn. 29.05.2015, kwota brutto 7749 zł w tym podatek VAT 1449 zł

fakturę nr (...) z dn. 29.05.2015r, kwota brutto 22 386zł w tym podatek VAT 4186 zł,

fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300 zł

fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 5 535zł w tym podatek VAT 1035 zł

fakturę nr (...).08.2015 z dn. 31.08.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300zł

fakturę nr (...) z dn. 26.08.2015r, kwota brutto 5 535zł w tym podatek VAT 1035 zł

fakturę nr (...) z dn. 30.09.2015r, kwota brutto 18 450 zł, podatek VAT 3450 zł

- dla firmy (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 31.03.2015r, kwota brutto 54 120zł w tym podatek VAT 10120 zł

fakturę nr (...) z dn. 16.03.2015r, kwota brutto 57 108,90 zł w tym podatek VAT 10 679,90 zł

fakturę nr (...) z dn. 20.03.2015r, kwota brutto 24 440 zł w tym podatek VAT 4570 zł

fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 10 999,89 zł w tym podatek VAT 2056,89 zł

fakturę nr (...) z dn. 13.01.2015r, kwota brutto 34 304,70 zł w tym podatek VAT 6414zł

fakturę nr (...) z dn.30.01.2015r, kwota brutto 35 239,50 zł w tym podatek VAT 6589,50 zł

fakturę nr (...) z dn. 18.03.2015r, kwota brutto 24 440,10zł w tym podatek VAT 4570,10 zł

- dla firmy Pomoc (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 09.12.2014r, kwota brutto 51 660 zł w tym podatek VAT 9 660 zł

fakturę nr (...) z dn. 22.12.2014r, kwota brutto 23 001 zł w tym podatek VAT 4 301 zł

fakturę nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 33 210 zł w tym podatek VAT 6210 zł

fakturę nr (...) z dn. 27.02.2015r, kwota brutto 40 073,40 zł w tym podatek VAT 7493,40 zł

fakturę nr (...) z dn. 10.03.2015r, kwota brutto 26076 zł w tym podatek VAT 4876 zł

- dla firmy Usługi Budowlane (...) z/s w N.:

fakturę nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 24 600 zł w tym podatek VAT 4600 zł

fakturę nr (...) z dn. 31.07.2015r kwota brutto 24969 zł w tym podatek VAT 4669 zł

- dla firmy (...) z/s w G.:

fakturę nr (...) z dn.28.02.2015r, kwota brutto 15621 zł w tym podatek VAT 2921 zł

fakturę nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 21 279 zł w tym podatek VAT 3979 zł

fakturę nr (...) z dn. 30.01.2015r kwota brutto 29889 zł w tym podatek VAT 5589 zł

fakturę nr (...) z dn. 30.04.2015r kwota brutto 12915 zł w tym podatek VAT 2315 zł

fakturę nr(...) z dn.26.08.2015r kwota brutto 18757,50 zł w tym podatek VAT 3507,50 zł

fakturę nr (...) z dn. 31.07.2015r kwota brutto 24 600 zł w tym podatek VAT 4600 zł

fakturę nr (...) z dn.30.03.2015r kwota brutto 18696 zł w tym podatek VAT 3496 zł

fakturę nr (...) z dn. 28.02.2015r kwota brutto 17650 zł w tym podatek VAT 3300 zł

- dla firmy (...) z/s w (...)

fakturę nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 8890 zł w tym podatek VAT 1660 zł

fakturę nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 7257 zł w tym podatek VAT 1357 zł

- dla firmy (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 30.04.2015r, kwota brutto 19372,50 zł w tym podatek VAT 3622,50 zł

fakturę nr (...) z dn. 30.03.2015r, kwota brutto 15682,50 zł w tym podatek VAT 2932,50 zł

fakturę nr (...) z dn. 14.05.2015r, kwota brutto 10332 zł w tym podatek VAT 1932 zł

fakturę nr (...) z dn. 13.08.2015r, kwota brutto 11316 zł w tym podatek VAT 2116 zł

- dla firmy (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn.30.04.2015r, kwota brutto 39606 zł w tym podatek VAT 7 406 zł

fakturę nr (...) z dn. 10.12.2015r kwota brutto 21600 zł w tym podatek VAT 1600 zł

- dla firmy (...) z/s w M.

fakturę nr (...) z dn.23.03.2015 kwota brutto 37304,67 zł w tym podatek VAT 6975,67 zł

fakturę nr (...) z dn.12.03.2015, kwota brutto 36731,49 zł w tym podatek VAT 6868,49 zł

fakturę nr (...) z dn.14.01.2015r, kwota brutto 48708 zł, w tym podatek VAT 9108 zł

fakturę nr (...) z dn. 23.01.2015r, kwota brutto 37392 zł w tym podatek VAT 6 992 zł

fakturę nr (...) z dn. 06.02.2015r, kwota brutto 29101,80 zł w tym podatek VAT 5441,80 zł

fakturę nr (...) z dn. 18.02.2015r, kwota brutto 33349,01 zł w tym podatek VAT 6 235,99 zł

- dla firmy (...) A. K. z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 09.01.2015r, kwota brutto 10 885,50 zł w tym podatek VAT 2035,50 zł,

fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 17785,80 zł w tym podatek VAT 3325,80 zł,

- dla firmy Przedsiębiorstwo (...) J. S.,(...)

fakturę nr (...) z dn. 06.11.2014r, kwota brutto 61 348,46 zł w tym podatek VAT 11 471,66 zł,

fakturę nr (...) z dn. 20.11.2014r, kwota brutto 61 347,97 zł w tym podatek VAT 11 471,57 zł,

fakturę nr (...) z dn. 22.11.2014r., kwota brutto 32 964 zł w tym podatek VAT 6 164 zł,

fakturę nr (...) z dn. 04.12.2014r, kwota brutto 61 609,16 zł w tym podatek VAT 11 520,41 zł,

fakturę nr (...) z dn. 10.12.2014r, kwota brutto 60 044,17 zł w tym podatek VAT 11 227,77 zł,

fakturę nr (...) z dn. 13.03.2015r., kwota brutto 55 918,36 zł w tym podatek VAT 10 456,28 zł,

fakturę nr (...) z dn. 27.03.2015r, kwota brutto 59 410,35 zł w tym podatek VAT 11 109,25 zł,

fakturę nr (...) z dn. 02.02.2016r, kwota brutto 58 849,35 zł w tym podatek VAT 11 004,35 zł,

fakturę nr (...) z dn. 19.02.2016r, kwota brutto 60 531,99 zł w tym podatek VAT 11 318,99 zł,

fakturę nr (...) z dn. 02.03.2016r, kwota brutto 62 027,67 zł w tym podatek VAT 11 598,67 zł,

fakturę nr (...) z dn. 07.03.2016r, kwota brutto 60 234,45 zł w tym podatek VAT 11 263,35 zł,

fakturę nr (...) z dn. 22.03.2016r, kwota brutto 61 507,13 zł w tym podatek VAT 11 501,33 zł,

o łącznej wartości brutto 1 566 665,29 złotych w tym podatek VAT 344 814,07 złotych, przy czym z popełnionego czynu uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k.

II. (pkt 1.II. a/o) w okresie od 6 listopada 2014 roku do 25 kwietnia 2016 r. w C., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, uchylając się od opodatkowania, nie złożył w Pierwszym(...) w C. deklaracji podatkowych VAT-7, przez co naraził na uszczuplenie podatek od towarów i usług w łącznej kwocie 344 814,07 złotych, co stanowi małą wartość, w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu jako właściciel firmy (...) wystawił dla niżej wymienionych firm nierzetelne dokumenty w postaci faktur VAT poświadczając w nich nieprawdę co do faktu zaistnienia opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak :

- dla firmy (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 29.04.2015r. kwota brutto 8 241zł, w tym podatek VAT 1541zł ,

fakturę nr (...) z dn. 31.03.2015r. kwota brutto 18 819 zł w tym podatek VAT 3519 zł

fakturę nr (...) z dn. 17.04.2015r, kwota brutto 19 926 zł w tym podatek VAT 3726 zł

fakturę nr (...) z dn. 25.02.2015r. kwota brutto 21 069,90zł w tym podatek VAT 3939,90 zł

fakturę nr (...) z dn. 27.03.2015, kwota brutto 13 284 zł w tym podatek VAT 2 484 zł

fakturę nr (...) z dn. 29.05.2015, kwota brutto 7749 zł w tym podatek VAT 1449 zł

fakturę nr (...) z dn. 29.05.2015r, kwota brutto 22 386zł w tym podatek VAT 4186 zł,

fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300 zł

fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 5 535zł w tym podatek VAT 1035 zł

fakturę nr (...).08.2015 z dn. 31.08.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300zł

fakturę nr (...) z dn. 26.08.2015r, kwota brutto 5 535zł w tym podatek VAT 1035 zł

fakturę nr (...) z dn. 30.09.2015r, kwota brutto 18 450 zł, podatek VAT 3450 zł

- dla firmy (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 31.03.2015r, kwota brutto 54 120zł w tym podatek VAT 10120 zł

fakturę nr (...) z dn. 16.03.2015r, kwota brutto 57 108,90 zł w tym podatek VAT 10 679,90 zł

fakturę nr (...) z dn. 20.03.2015r, kwota brutto 24 440 zł w tym podatek VAT 4570 zł

fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 10 999,89 zł w tym podatek VAT 2056,89 zł

fakturę nr (...) z dn. 13.01.2015r, kwota brutto 34 304,70 zł w tym podatek VAT 6414zł

fakturę nr (...) z dn.30.01.2015r, kwota brutto 35 239,50 zł w tym podatek VAT 6589,50 zł

fakturę nr (...) z dn. 18.03.2015r, kwota brutto 24 440,10zł w tym podatek VAT 4570,10 zł

- dla firmy Pomoc (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 09.12.2014r, kwota brutto 51 660 zł w tym podatek VAT 9 660 zł

fakturę nr (...) z dn. 22.12.2014r, kwota brutto 23 001 zł w tym podatek VAT 4 301 zł

fakturę nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 33 210 zł w tym podatek VAT 6210 zł

fakturę nr (...) z dn. 27.02.2015r, kwota brutto 40 073,40 zł w tym podatek VAT 7493,40 zł

fakturę nr (...) z dn. 10.03.2015r, kwota brutto 26076 zł w tym podatek VAT 4876 zł

- dla firmy (...) z/s w N.:

fakturę nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 24 600 zł w tym podatek VAT 4600 zł

fakturę nr (...) z dn. 31.07.2015r kwota brutto 24969 zł w tym podatek VAT 4669 zł

- dla firmy (...) z/s w G.:

fakturę nr (...) z dn.28.02.2015r, kwota brutto 15621 zł w tym podatek VAT 2921 zł

fakturę nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 21 279 zł w tym podatek VAT 3979 zł

fakturę nr (...) z dn. 30.01.2015r kwota brutto 29889 zł w tym podatek VAT 5589 zł

fakturę nr (...) z dn. 30.04.2015r kwota brutto 12915 zł w tym podatek VAT 2315 zł

fakturę nr(...) z dn.26.08.2015r kwota brutto 18757,50 zł w tym podatek VAT 3507,50 zł

fakturę nr (...) z dn. 31.07.2015r kwota brutto 24 600 zł w tym podatek VAT 4600 zł

fakturę nr (...) z dn.30.03.2015r kwota brutto 18696 zł w tym podatek VAT 3496 zł

fakturę nr (...) z dn. 28.02.2015r kwota brutto 17650 zł w tym podatek VAT 3300 zł

- dla firmy (...) z/s w (...)

fakturę nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 8890 zł w tym podatek VAT 1660 zł

fakturę nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 7257 zł w tym podatek VAT 1357 zł

- dla firmy (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 30.04.2015r, kwota brutto 19372,50 zł w tym podatek VAT 3622,50 zł

fakturę nr (...) z dn. 30.03.2015r, kwota brutto 15682,50 zł w tym podatek VAT 2932,50 zł

fakturę nr (...) z dn. 14.05.2015r, kwota brutto 10332 zł w tym podatek VAT 1932 zł

fakturę nr (...) z dn. 13.08.2015r, kwota brutto 11316 zł w tym podatek VAT 2116 zł

- dla firmy (...) z/s w C.

fakturę nr (...) z dn.30.04.2015r, kwota brutto 39606 zł w tym podatek VAT 7 406 zł

fakturę nr (...) z dn. 10.12.2015r kwota brutto 21600 zł w tym podatek VAT 1600 zł

- dla firmy (...) z/s w M.

fakturę nr (...) z dn.23.03.2015 kwota brutto 37304,67 zł w tym podatek VAT 6975,67 zł

fakturę nr (...) z dn.12.03.2015, kwota brutto 36731,49 zł w tym podatek VAT 6868,49 zł

fakturę nr (...) z dn.14.01.2015r, kwota brutto 48708 zł, w tym podatek VAT 9108 zł

fakturę nr (...) z dn. 23.01.2015r, kwota brutto 37392 zł w tym podatek VAT 6 992 zł

fakturę nr (...) z dn. 06.02.2015r, kwota brutto 29101,80 zł w tym podatek VAT 5441,80 zł

fakturę nr (...) z dn. 18.02.2015r, kwota brutto 33349,01 zł w tym podatek VAT 6 235,99 zł

- dla firmy (...) A. K. z/s w C.

fakturę nr (...) z dn. 09.01.2015r, kwota brutto 10 885,50 zł w tym podatek VAT 2035,50 zł,

fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 17785,80 zł w tym podatek VAT 3325,80 zł,

- dla firmy (...) J. S., M. S. Sp. j

fakturę nr (...) z dn. 06.11.2014r, kwota brutto 61 348,46 zł w tym podatek VAT 11 471,66 zł,

fakturę nr (...) z dn. 20.11.2014r, kwota brutto 61 347,97 zł w tym podatek VAT 11 471,57 zł,

fakturę nr (...) z dn. 22.11.2014r., kwota brutto 32 964 zł w tym podatek VAT 6 164 zł,

fakturę nr (...) z dn. 04.12.2014r, kwota brutto 61 609,16 zł w tym podatek VAT 11 520,41 zł,

fakturę nr (...) z dn. 10.12.2014r, kwota brutto 60 044,17 zł w tym podatek VAT 11 227,77 zł,

fakturę nr (...) z dn. 13.03.2015r., kwota brutto 55 918,36 zł w tym podatek VAT 10 456,28 zł,

fakturę nr (...) z dn. 27.03.2015r, kwota brutto 59 410,35 zł w tym podatek VAT 11 109,25 zł,

fakturę nr (...) z dn. 02.02.2016r, kwota brutto 58 849,35 zł w tym podatek VAT 11 004,35 zł,

fakturę nr (...) z dn. 19.02.2016r, kwota brutto 60 531,99 zł w tym podatek VAT 11 318,99 zł,

fakturę nr (...) z dn. 02.03.2016r, kwota brutto 62 027,67 zł w tym podatek VAT 11 598,67 zł,

fakturę nr (...) z dn. 07.03.2016r, kwota brutto 60 234,45 zł w tym podatek VAT 11 263,35 zł,

fakturę nr (...) z dn. 22.03.2016r, kwota brutto 61 507,13 zł w tym podatek VAT 11 501,33 zł,

przy czym z popełnionego przestępstwa karnoskarbowego uczynił sobie stałe źródło dochodu

tj. o przestępstwo z art. 54 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s.

2.  G. K., urodzonego (...) w C., syna B. i A. z domu K.,

oskarżonego o to, że:

III. (pkt 2.I. a/o) w okresie od 5 stycznia 2015 roku do 9 stycznia 2015 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, jako osoba faktycznie prowadząca i reprezentująca przedsiębiorstwo (...) przekazał osobie uprawnionej do wystawienia dokumentu to jest K. J. prowadzącemu firmę pod nazwą (...) niezbędne dane do tego, aby wystawił on dla firmy (...) poświadczające nieprawdę faktury VAT, co do faktu zaistnienia opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak:

-fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 17 785,80 zł w tym podatek VAT 3 325,8 zł, ,

-fakturę nr (...) z dn. 09.01.2015r, kwota brutto 10 885,50 zł w tym podatek VAT 2 035,5 zł,

a następnie posługując się w obrocie prawnym w/w fakturami VAT dołączył je do ewidencji księgowej firmy (...)

tj. o przestępstwo art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k.

IV. (pkt 2.II. a/o) w styczniu 2015 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., jako osoba faktycznie zajmująca się sprawami gospodarczymi i finansowymi przedsiębiorstwa (...), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, wprowadził w błąd Naczelnika (...) w C., podając nieprawdę w złożonej za styczeń 2015 r. deklaracji VAT-7 i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 5 361,30 zł, poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z wystawionych przez (...) K. J. dla firmy (...) niżej wymienionych, nierzetelnych faktur VAT tj. nie odzwierciedlających opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak :

-fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 17 785,80 zł w tym podatek VAT 3 325,8 zł, ,

-fakturę nr (...) z dn. 09.01.2015r, kwota brutto 10 885,50 zł w tym podatek VAT 2 035,5 zł,

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 56 § 3 k.k.s. i art. 76 § 3 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s.

V. (pkt 2.III. a/o) w okresie od listopada 2014 r. do 22 marca 2016 roku w C., K. i innych miejscowościach, działając wspólnie i w porozumieniu z K. J. i M. S. oraz inną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, umożliwił K. J. jako osobie uprawnionej do wystawienia dokumentów wystawienie przez niego sfałszowanych faktur VAT, zaś M. S. wprowadzenie ich do ewidencji księgowej prowadzonej przez niego firmy (...) J. S., (...)w ten sposób, że opracował i wydrukował poświadczające nieprawdę, co do faktu zaistnienia opisanych tam zdarzeń gospodarczych, niżej opisane faktury VAT wystawione przez firmę (...) K. J. z/s B. na rzecz firmy (...) J. S., M. S. (...) wraz z dowodami wpłaty (...)przedkładając je do podpisu K. J., a następnie przekazał tak podpisane dokumenty matce właścicieli firmy (...) oraz M. S., którzy włączyli wystawione w wyżej opisany sposób faktury VAT o łącznej wartości tego podatku w kwocie 130 107,63 zł do ewidencji księgowej Przedsiębiorstwa(...) J. S., M. S. Sp. j i posługiwali się w obrocie prawnym takimi dokumentami tj.:

-fakturę nr (...) z dn. 06.11.2014r, kwota brutto 61 348,46 zł w tym podatek VAT 11 471,66 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 20.11.2014r, kwota brutto 61 347,97 zł w tym podatek VAT 11 471,57 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 22.11.2014r., kwota brutto 32 964 zł w tym podatek VAT 6 164 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 04.12.2014r, kwota brutto 61 609,16 zł w tym podatek VAT 11 520,41 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 10.12.2014r, kwota brutto 60 044,17 zł w tym podatek VAT 11 227,77 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 13.03.2015r., kwota brutto 55 918,36 zł w tym podatek VAT 10 456,28 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 27.03.2015r, kwota brutto 59 410,35 zł w tym podatek VAT 11 109,25 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 02.02.2016r, kwota brutto 58 849,35 zł w tym podatek VAT 11 004,35 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 19.02.2016r, kwota brutto 60 531,99 zł w tym podatek VAT 11 318,99 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 02.03.2016r, kwota brutto 62 027,67 zł w tym podatek VAT 11 598,67 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 07.03.2016r, kwota brutto 60 234,45 zł w tym podatek VAT 11 263,35 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 22.03.2016r, kwota brutto 61 507,13 zł w tym podatek VAT 11 501,33 zł,

tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k.

3.  P. K., urodzonego (...) w C., syna M. i B. z domu P.,

oskarżonego o to, że:

VI. (pkt 3.I. a/o) w okresie od 25 lutego 2015 roku do 30 września 2015 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, doprowadził Skarb Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że rozporządził nadwyżką należnego Skarbowi Państwa podatku VAT i polecił przeksięgowanie jej na poczet podatku dochodowego w łącznej kwocie nie mniejszej niż 28 480,9 zł, za pomocą wprowadzenia w błąd pracowników Pierwszego (...) w C., co do okoliczności będących podstawą rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług, poprzez przekazanie danych do faktur VAT K. J., który będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu jako właściciel przedsiębiorstwa pod nazwą (...) z/s w B. wystawił dla firmy (...) (...) P. K. poświadczające nieprawdę faktury VAT, co do faktu zaistnienia opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak:

-fakturę nr (...) z dn. 25.02.2015r, kwota brutto 21069,90zł w tym podatek VAT 3939,90 zł

-fakturę nr (...) z dn. 27.03.2015, kwota brutto 13 284 zł w tym podatek VAT 2 484 zł

-fakturę nr (...) z dn.31.03.2015r. kwota brutto 18819 w tym podatek VAT 3519 zł

-fakturę nr (...) z dn. 17.04.2015r, kwota brutto 19926 zł w tym podatek VAT 3726zł

-fakturę nr (...) z dn. 29.04.2015r. brutto 8241zł w tym podatek VAT 1541zł ,

-fakturę nr (...) z dn. 29.05.2015, kwota brutto 7749 zł, w tym podatek VAT 1449 zł,

-fakturę nr (...) z dn.29.05.2015r, kwota brutto 22386zł w tym podatek VAT 4186zł

-fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300zł

-fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 5535zł, w tym podatek VAT 1035zł

-fakturę nr (...) z dn. 26.08.2015r, kwota brutto 5535zł w tym podatek VAT 1035, zł

-fakturę nr (...).08.2015 z dn. 31.08.2015r, kwota brutto 12 300zł w tym podatek VAT 2300zł

-fakturę nr (...) z dn. 30.09.2015r, kwota brutto 18450 w tym podatek VAT 3450zł

a następnie posługując się w obrocie prawnym w/w fakturami VAT dołączył je do ewidencji księgowej prowadzonej przez siebie firmy

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k.

VII. (pkt 3.II. a/o) w okresie od 25 lutego 2015 roku do 30 września 2015 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w wykonaniu tej samej sposobności, w krótkich odstępach czasu, wprowadził w błąd Naczelnika (...) w C., podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT-7 za miesiące od lutego 2015 r. do września 2015 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 28 480,9 zł, co stanowi małą wartość, poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z wystawionych przez (...) K. J. dla firmy(...) (...) P. K. niżej wymienionych, nierzetelnych faktur VAT tj. nie odzwierciedlających opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak :

-fakturę nr (...) z dn. 25.02.2015r, kwota brutto 21069,90zł w tym podatek VAT 3939,90 zł

-fakturę nr (...) z dn. 27.03.2015, kwota brutto 13 284 zł w tym podatek VAT 2 484 zł

-fakturę nr (...) z dn.31.03.2015r. kwota brutto 18819 w tym podatek VAT 3519 zł

-fakturę nr (...) z dn. 17.04.2015r, kwota brutto 19926 zł w tym podatek VAT 3726zł

-fakturę nr (...) z dn. 29.04.2015r. brutto 8241zł w tym podatek VAT 1541zł ,

-fakturę nr (...) z dn. 29.05.2015, kwota brutto 7749 zł, w tym podatek VAT 1449 zł,

-fakturę nr (...) z dn.29.05.2015r, kwota brutto 22386zł w tym podatek VAT 4186zł

-fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300zł

-fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 5535zł, w tym podatek VAT 1035zł

-fakturę nr (...) z dn. 26.08.2015r, kwota brutto 5535zł w tym podatek VAT 1035, zł

-fakturę nr (...).08.2015 z dn. 31.08.2015r, kwota brutto 12 300zł w tym podatek VAT 2300zł

-fakturę nr (...) z dn. 30.09.2015r, kwota brutto 18450 w tym podatek VAT 3450zł

tj. o przestępstwo z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s.

4.  G. W., urodzonego (...) w C., syna J. i J. z domu M.,

oskarżonego o to, że:

VIII. (pkt 4.I. a/o) w okresie od 5 stycznia 2015 roku do 31 marca 2015 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, poświadczył nieprawdę w dokumentach w postaci niżej wymienionych faktur VAT, poprzez przekazanie danych do tych faktur K. J., który będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu jako właściciel przedsiębiorstwa pod nazwą (...) z/s w B. wystawił dla firmy (...) poświadczające nieprawdę faktury VAT, co do faktu zaistnienia opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak:

-fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 10 999,89 zł w tym podatek VAT 2 056,89 zł

-fakturę nr (...) z dn. 13.01.2015r,kwota brutto 34 304,70zł w tym podatek VAT 6 414 zł,

-fakturę nr (...) z dn.30.01.2015r, brutto 35 239,50zł w tym podatek VAT 6 589,50 zł

-fakturę nr (...) z dn. 16.03.2015r, kwota 57 108,90 zł w tym podatek VAT 10 679,90 zł

-fakturę nr (...) z dn. 18.03.2015r,kwota brutto 24440,10zł w tym podatek VAT 4570,10 zł

-fakturę nr (...) z dn. 20.03.2015r, kwota brutto 24 440 zł w tym podatek VAT 4 570 zł

-fakturę nr (...) z dn. 31.03.2015r, kwota brutto 54 120zł w tym podatek VAT 10120zł

a następnie posługując się w obrocie prawnym w/w fakturami VAT dołączył je do ewidencji księgowej prowadzonej przez siebie firmy

tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k.

IX. (pkt 4.II. a/o) w okresie od 5 stycznia 2015 roku do 31 marca 2015 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w wykonaniu tej samej sposobności, w krótkich odstępach czasu, wprowadził w błąd Naczelnika (...) w C., podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia 2015 r. do marca 2015 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 44 999,39 zł, co stanowi małą wartość, poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z wystawionych przez (...) K. J. dla firmy (...) niżej wymienionych, nierzetelnych faktur VAT tj. nie odzwierciedlających opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak :

-fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 10 999,89 zł w tym podatek VAT 2 056,89 zł

-fakturę nr (...) z dn. 13.01.2015r,kwota brutto 34 304,70 zł w tym podatek VAT 6 414 zł,

-fakturę nr (...) z dn.30.01.2015r, brutto 35 239,50zł w tym podatek VAT 6 589,50 zł

-fakturę nr (...) z dn. 16.03.2015r, kwota 57 108,90 zł w tym podatek VAT 10 679,90 zł

-fakturę nr (...) z dn. 18.03.2015r,kwota brutto 24440,10 zł w tym podatek VAT 4570,10 zł

-fakturę nr (...) z dn. 20.03.2015r, kwota brutto 24 440 zł w tym podatek VAT 4 570 zł

-fakturę nr (...) z dn. 31.03.2015r, kwota brutto 54 120 zł w tym podatek VAT 10120zł

tj. o przestępstwo z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s.

5.  M. S., urodzonego (...) w O., syna A. i A. z domu K.,

oskarżonego o to, że:

X. (pkt 6.I. a/o) w okresie od daty bliżej nieustalonej w 2015 i 2016 roku do 22 marca 2016 roku w C., K. i innych miejscowościach, działając wspólnie i w porozumieniu z K. J. i G. K., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, przekazał K. J. poprzez G. K. wszelkie dane niezbędne do wystawienia, przez osobę uprawnioną to jest K. J., faktur VAT poświadczających nieprawdę, co do faktu opisanych tam zdarzeń gospodarczych, w których jako wystawca faktury widniała firma (...), zaś rzekomym nabywcą towarów i usług była firma (...) J. S., M. S. (...)., a następnie włączył wystawione w wyżej opisany sposób faktury VAT o łącznej wartości tego podatku w kwocie 56 686,69 zł do ewidencji księgowej firmy (...) J. S., M. S. Sp. j. oraz posługiwał się nimi w obrocie prawnym i tak:

-fakturę nr (...) z dn. 02.02.2016r, kwota brutto 58 849,35 zł w tym podatek VAT 11 004,35 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 19.02.2016r, kwota brutto 60 531,99 zł w tym podatek VAT 11 318,99 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 02.03.2016r, kwota brutto 62 027,67 zł w tym podatek VAT 11 598,67 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 07.03.2016r, kwota brutto 60 234,45 zł w tym podatek VAT 11 263,35 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 22.03.2016r, kwota brutto 61 507,13 zł w tym podatek VAT 11 501,33 zł,

tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k.

XI. (pkt. 6.II. a/o) w okresie od daty bliżej nieustalonej w 2016 r. do 25 kwietnia 2016 roku, działając w wykonaniu tej samej sposobności, w krótkich odstępach czasu, wprowadził w błąd Naczelnika (...) w K., podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia do kwietnia 2016 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 56 686,69 zł, co stanowi małą wartość, wynikającej z nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym, poprzez odliczenie naliczonego podatku VAT wynikającego z wystawionych przez (...) K. J. dla firmy(...) J. S., M. S. (...) niżej wymienionych, nierzetelnych faktur VAT tj. nie odzwierciedlających przeprowadzenia opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak :

-fakturę nr (...) z dn. 02.02.2016r, kwota brutto 58 849,35 zł w tym podatek VAT 11 004,35 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 19.02.2016r, kwota brutto 60 531,99 zł w tym podatek VAT 11 318,99 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 02.03.2016r, kwota brutto 62 027,67 zł w tym podatek VAT 11 598,67 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 07.03.2016r, kwota brutto 60 234,45 zł w tym podatek VAT 11 263,35 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 22.03.2016r, kwota brutto 61 507,13 zł w tym podatek VAT 11 501,33 zł,

tj. o przestępstwo z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s.

6.  D. L. (L.), urodzonego (...) w C., syna H. i W. z domu J.

oskarżonego o to, że:

XII. (pkt 7.I. a/o) w okresie od 19 lutego 2015 roku do 31 lipca 2015 r. w C. oraz N. i K. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, poświadczył nieprawdę w dokumentach w postaci niżej wymienionych faktur VAT, poprzez przekazanie danych do tych faktur K. J., który będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu jako właściciel przedsiębiorstwa pod nazwą (...) z/s w B. wystawił dla firmy (...) D. L. poświadczające nieprawdę faktury VAT, co do faktu zaistnienia opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak:

-fakturę nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 24600 zł w tym podatek VAT 4600 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 31.07.2015 kwota brutto 24 969 zł w tym podatek VAT 4669 zł,

a następnie posługując się w obrocie prawnym w/w fakturami VAT dołączył je do ewidencji księgowej prowadzonej przez siebie firmy

tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k.

XIII. (pkt 7.II a/o) w okresie od 19 lutego 2015 roku do 31 lipca 2015 r. w C. oraz N. i K. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w wykonaniu tej samej sposobności, w krótkich odstępach czasu, wprowadził w błąd Naczelnika (...) w K., podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT-7 za miesiące od luty 2015 r. i lipiec 2015 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 9 269 zł, co stanowi małą wartość, poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z wystawionych przez (...) K. J. dla firmy „(...)D. L. niżej wymienionych, nierzetelnych faktur VAT tj. nie odzwierciedlających opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak :

-fakturę nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 24600 zł w tym podatek VAT 4600 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 31.07.2015 kwota brutto 24 969 zł w tym podatek VAT 4669 zł,

tj. o przestępstwo z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s.

7.  T. B., urodzonego (...) w C., syna G. i G. z domu S.

oskarżonego o to, że:

XIV. (pkt 8.I. a/o) w okresie od 30 marca 2015 roku do 18 sierpnia 2015 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, poświadczył nieprawdę w dokumentach w postaci niżej wymienionych faktur VAT, poprzez przekazanie danych do tych faktur K. J., który będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu jako właściciel przedsiębiorstwa pod nazwą (...) z/s w B. wystawił dla firmy (...) poświadczające nieprawdę faktury VAT, co do faktu zaistnienia opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak:

-fakturę nr (...) z dn. 30.03.2015r, kwota brutto 15 682,50 zł, w tym podatek VAT 2932,50 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 30.04.2015r, kwota brutto 19 372,50 zł, w tym podatek VAT 3622,50 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 14.05.2015r, kwota brutto 10 332 zł, w tym podatek VAT 1932 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 13.08.2015r, kwota brutto 11 316 zł, w tym podatek VAT 2116 zł,

a następnie posługując się w obrocie prawnym w/w fakturami VAT dołączył je do ewidencji księgowej prowadzonej przez siebie firmy

tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k.

XV. (pkt 8.II. a/o) w okresie od 30 marca 2015 roku do 18 sierpnia 2015 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w wykonaniu tej samej sposobności, w krótkich odstępach czasu, wprowadził w błąd Naczelnika (...) w C., podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT-7 za miesiące od marca 2015 r. do maja 2015 r. i za sierpień 2015 r.. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 10 603 zł, co stanowi małą wartość, poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z wystawionych przez (...) K. J. dla firmy (...) niżej wymienionych, nierzetelnych faktur VAT tj. nie odzwierciedlających opisanych w tych dokumentach transakcji gospodarczych i tak :

-fakturę nr (...) z dn. 30.03.2015r, kwota brutto 15 682,50 zł, w tym podatek VAT 2932,50 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 30.04.2015r, kwota brutto 19 372,50 zł, w tym podatek VAT 3622,50 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 14.05.2015r, kwota brutto 10 332 zł, w tym podatek VAT 1932 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 13.08.2015r, kwota brutto 11 316 zł, w tym podatek VAT 2116 zł,

tj. o przestępstwo z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s.

8.  W. M., urodzonego (...) w Z., syna C. i J. z domu N.

oskarżonego o to, że:

XVI. (pkt. 9.I. a/o) w dniu 24 marca 2015 r. w C. i M., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, poświadczył nieprawdę w dokumencie w postaci niżej wymienionej faktury VAT, poprzez przekazanie danych do tej faktury K. J., który będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu jako właściciel przedsiębiorstwa pod nazwą (...) z/s w B. wystawił dla firmy (...) poświadczającą nieprawdę, co do faktu wykonania zawartej w niej usługi budowlanej, fakturę VAT nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 7 257 zł w tym podatek VAT 1357 zł, a następnie posługując się w obrocie prawnym ww. fakturą dołączył ją do ewidencji księgowej prowadzonej przez siebie firmy

tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

XVII. (pkt 9.II. a/o) w marcu 2015 r. w M., działając wspólnie i w porozumieniu z K. J., wprowadził w błąd Naczelnika(...) w M., podając nieprawdę w złożonej za marzec 2015 r. deklaracji (...)i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 1 357 zł, poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z wystawionej przez (...) K. J. dla firmy (...) nierzetelnej fakturę VAT nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 7 257 zł w tym podatek VAT 1 357 zł tj. nie odzwierciedlającej opisanej w tym dokumencie transakcji gospodarczej

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 56 § 3 k.k.s. i art. 76 § 3 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s.

9.  K. K. (1), urodzonego (...) w C., syna Z. i H. z domu P.

oskarżonego o to, że:

XVIII. (pkt 10 a/o) w okresie od stycznia 2015 roku do kwietnia 2015 roku, w C. i M., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, udzielił pomocy K. J. i M. K. właścicielowi firmy (...) w doprowadzeniu Skarbu Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez odliczenie przez firmę (...) w M. należnego podatku VAT w łącznej kwocie nie mniejszej niż 1056 złotych za pomocą wprowadzenia w błąd pracowników właściwego urzędu skarbowego, co do okoliczności będących podstawą rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego w ten sposób, że nawiązał kontakt z M. K. właścicielem firmy (...) w M. i dostarczył mu wystawione przez osobę uprawnioną to jest właściciela firmy (...) niżej wymienione faktury VAT tj.

-fakturę nr (...) z dn. 14.01.2015 r. na kwotę brutto 48708 zł, podatek VAT 9108 z

-fakturę nr (...) z dn. 23.01.2015 r. na kwotę brutto 37392 zł, podatek VAT 6992 zł

-fakturę nr (...) z dn.06.02.2015 r. na kwotę brutto 29101,80 zł, podatek VAT 5441,80zł,

-fakturę nr (...) z dn. 18.02.2015 r. na kwotę brutto 33349,01zł, podatek VAT 6235,99zł,

-fakturę nr (...) z dnia 12.03.2015 r. na kwotę brutto 36731,49zł, podatek VAT 6868,49zł,

poświadczające nieprawdę, co do faktu zaistnienia opisach w tych dokumentach transakcji gospodarczych

tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k.

orzeka:

1.  oskarżonego K. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt I części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 14 § 1 k.k. w związku z art. 294 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 65 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i karę grzywny w ilości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

2.  oskarżonego K. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt II części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 54 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 54 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. i art. 38 § 1 pkt 2 k.k.s. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

3.  na podstawie art. 8 § 1 k.k.s. ustala, że czyny opisane w pkt 1 i 2 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjmuje, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 1 wyroku;

4.  oskarżonego G. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt III części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

5.  oskarżonego G. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 3 k.k.s. i art. 76 § 3 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. w związku z art. 9 § 3 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierza mu karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

6.  na podstawie art. 8 § 1 k.k.s. ustala, że czyny opisane w pkt 4 i 5 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjmuje, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 4 wyroku;

7.  oskarżonego G. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt V części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych) przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

8.  na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. łączy orzeczone wobec oskarżonego G. K. kary pozbawienia wolności i kary grzywny orzeczone w pkt 4 i 7 wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

9.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego G. K. w pkt 9 kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 (trzech) lat;

10.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego G. K. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał;

11.  oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt VI części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

12.  oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt VII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 56 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. wymierza mu karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

13.  na podstawie art. 8 § 1 k.k.s. ustala, że czyny opisane w pkt 11 i 12 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjmuje, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 11 wyroku;

14.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. K. w pkt 11 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 (trzech) lat;

15.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego P. K. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał;

16.  oskarżonego G. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt VIII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 273 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

17.  oskarżonego G. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt IX części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 56 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. wymierza mu karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

18.  na podstawie art. 8 § 1 k.k.s. ustala, że czyny opisane w pkt 16 i 17 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjmuje, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 16 wyroku;

19.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego G. W. w pkt 16 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 (trzech) lat;

20.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego G. W. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał;

21.  oskarżonego M. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt X części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

22.  oskarżonego M. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XI części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 56 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. wymierza mu karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

23.  na podstawie art. 8 § 1 k.k.s. ustala, że czyny opisane w pkt 21 i 22 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjmuje, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 21 wyroku;

24.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. S. w pkt 21 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 (trzech) lat;

25.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego M. S. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał;

26.  oskarżonego D. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

27.  oskarżonego D. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XIII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 56 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. wymierza mu karę grzywny w ilości 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

28.  na podstawie art. 8 § 1 k.k.s. ustala, że czyny opisane w pkt 26 i 27 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjmuje, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 26 wyroku;

29.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego D. L. w pkt 26 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat;

30.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego D. L. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał;

31.  oskarżonego T. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XIV części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

32.  oskarżonego T. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XV części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 56 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. wymierza mu karę grzywny w ilości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

33.  na podstawie art. 8 § 1 k.k.s. ustala, że czyny opisane w pkt 31 i 32 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjmuje, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 31 wyroku;

34.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. B. w pkt 31 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat;

35.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego T. B. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał;

36.  oskarżonego W. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XVI części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

37.  oskarżonego W. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XVII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 3 k.k.s. i art. 76 § 3 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierza mu karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych;

38.  na podstawie art. 8 § 1 k.k.s. ustala, że czyny opisane w pkt 36 i 37 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjmuje, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 36 wyroku;

39.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego W. M. w pkt 36 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat;

40.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego W. M. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał;

41.  oskarżonego K. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XVIII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w związku z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 19 § 1 k.k. w związku z art. 286 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

42.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w związku z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego K. K. (1) w pkt 41 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat;

43.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (...) na k. 2404-2406 akt oraz w Rejestrze(...) pod poz. 1-43 na k. 2458-2462 akt;

44.  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 2,3,5 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. zasądza na rzecz Skarbu Państwa opłaty od oskarżonych:

- K. J. w kwocie 4.900 (cztery tysiące dziewięćset) złotych,

- G. K. w kwocie 2.340 (dwa tysiące trzysta czterdzieści) złotych,

- P. K. w kwocie 2.580 (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt) złotych,

- G. W. w kwocie 1.980 (jeden tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt) złotych,

- M. S. w kwocie 2.180 (dwa tysiące sto osiemdziesiąt) złotych,

- D. L. w kwocie 1.440 (jeden tysiąc czterysta czterdzieści) złotych,

- T. B. w kwocie 1.780 (jeden tysiąc siedemset osiemdziesiąt) złotych,

- W. M. w kwocie 1.020 (jeden tysiąc dwadzieścia) złotych,

- K. K. (1) w kwocie 2.580 (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt) złotych

oraz obciąża oskarżonego K. J. wydatkami postępowania w kwocie 1512,10 zł (jeden tysiąc pięćset dwanaście złotych dziesięć groszy) i obciąża oskarżonych G. K., P. K., G. W., M. S., D. L., T. B., W. M. i K. K. (1) wydatkami postępowania w kwocie po 131,32 zł (sto trzydzieści jeden złotych trzydzieści dwa grosze).

Sygn. akt II K 236/17

UZASADNIENIE

Oskarżony K. J. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. J. z siedzibą w B. przy ul. (...). W 2014 roku oskarżony w związku prowadzoną działalnością gospodarczą popadł w problemy finansowe. Miał zaległości w płatnościach należności publicznoprawnych i z tego tytułu wszczęte postępowanie egzekucyjne przez komornika, a także długi wśród znajomych. Żeby spłacić te zadłużenia oprócz wykonywania usług budowlanych związanych z zakresem jego działalności gospodarczej oskarżony postanowił wystawiać fikcyjne faktury kosztowe dla innych podmiotów gospodarczych za usługi, które nie miały miejsca w rzeczywistości. Były to faktury VAT za usługi, których w ramach swojej firmy nigdy nie wykonywał. Za wystawienie takich faktur otrzymywał wynagrodzenie w wysokości umówionej części kwoty podatku VAT wykazanego na fakturze. Oskarżony w tym okresie nie korzystał z usług żadnego biura rachunkowego, nie prowadził rejestrów sprzedaży i zakupów, posiadał jedynie kopie wystawionych faktur VAT w swoim mieszkaniu w B..

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 347-354 t. 2, k. 599-607 t. 3, (...)-1284 t. 7, protokół przeszukania k. 242-279, stenogramy z zarejestrowanych rozmów telefonicznych (załącznik nr 2 t. 1).

W okresie od 6 listopada 2014 roku do 22 marca 2016 r. w B., C. i innych miejscowościach oskarżony K. J., będąc osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu w imieniu przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w B., wystawił dokumenty w postaci faktur VAT poświadczających nieprawdę co do faktu zaistnienia opisanych w nich transakcji gospodarczych. Były to następujące faktury:

Dla firmy (...) z/s w C.:

faktura nr (...) z dn. 29.04.2015r. kwota brutto 8 241zł, w tym podatek VAT 1541zł ,

faktura nr (...) z dn. 31.03.2015r. kwota brutto 18 819 zł w tym podatek VAT 3519 zł,

faktura nr (...) z dn. 17.04.2015r, kwota brutto 19 926 zł w tym podatek VAT 3726 zł,

faktura nr (...) z dn. 25.02.2015r. kwota brutto 21 069,90zł w tym podatek VAT 3939,90 zł,

faktura nr (...) z dn. 27.03.2015, kwota brutto 13 284 zł w tym podatek VAT 2 484 zł,

faktura nr (...) z dn. 29.05.2015, kwota brutto 7749 zł w tym podatek VAT 1449 zł,

faktura nr (...) z dn. 29.05.2015r, kwota brutto 22 386zł w tym podatek VAT 4186 zł,

faktura nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300 zł,

faktura nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 5 535zł w tym podatek VAT 1035 zł,

faktura nr (...).08.2015 z dn. 31.08.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300zł,

faktura nr (...) z dn. 26.08.2015r, kwota brutto 5 535zł w tym podatek VAT 1035 zł,

faktura nr (...) z dn. 30.09.2015r, kwota brutto 18 450 zł, podatek VAT 3450 zł.

Dla firmy (...) z/s w C.:

faktura nr (...) z dn. 31.03.2015r, kwota brutto 54 120zł w tym podatek VAT 10120 zł,

faktura nr (...) z dn. 16.03.2015r, kwota brutto 57 108,90 zł w tym podatek VAT 10 679,90 zł,

faktura nr (...) z dn. 20.03.2015r, kwota brutto 24 440 zł w tym podatek VAT 4570 zł,

faktura nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 10 999,89 zł w tym podatek VAT 2056,89 zł,

faktura nr (...) z dn. 13.01.2015r, kwota brutto 34 304,70 zł w tym podatek VAT 6414zł,

faktura nr (...) z dn.30.01.2015r, kwota brutto 35 239,50 zł w tym podatek VAT 6589,50 zł,

faktura nr (...) z dn. 18.03.2015r, kwota brutto 24 440,10zł w tym podatek VAT 4570,10 zł.

Dla firmy Pomoc (...) z/s w C.:

faktura nr (...) z dn. 09.12.2014r, kwota brutto 51 660 zł w tym podatek VAT 9 660 zł,

faktura nr (...) z dn. 22.12.2014r, kwota brutto 23 001 zł w tym podatek VAT 4 301 zł,

faktura nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 33 210 zł w tym podatek VAT 6210 zł,

faktura nr (...) z dn. 27.02.2015r, kwota brutto 40 073,40 zł w tym podatek VAT 7493,40 zł,

faktura nr (...) z dn. 10.03.2015r, kwota brutto 26076 zł w tym podatek VAT 4876 zł.

Dla firmy (...) (...)w N.:

faktura nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 24 600 zł w tym podatek VAT 4600 zł,

faktura nr (...) z dn. 31.07.2015r kwota brutto 24969 zł w tym podatek VAT 4669 zł.

Dla firmy (...) z/s w G.:

faktura nr (...) z dn.28.02.2015r, kwota brutto 15621 zł w tym podatek VAT 2921 zł,

faktura nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 21 279 zł w tym podatek VAT 3979 zł,

faktura nr (...) z dn. 30.01.2015r kwota brutto 29889 zł w tym podatek VAT 5589 zł,

faktura nr (...) z dn. 30.04.2015r kwota brutto 12915 zł w tym podatek VAT 2315 zł,

faktura nr(...) z dn.26.08.2015r kwota brutto 18757,50 zł w tym podatek VAT 3507,50 zł,

faktura nr (...) z dn. 31.07.2015r kwota brutto 24 600 zł w tym podatek VAT 4600 zł,

faktura nr (...) z dn.30.03.2015r kwota brutto 18696 zł w tym podatek VAT 3496 zł,

faktura nr (...) z dn. 28.02.2015r kwota brutto 17650 zł w tym podatek VAT 3300 zł.

Dla firmy (...) z/s w (...):

faktura nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 8890 zł w tym podatek VAT 1660 zł,

faktura nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 7257 zł w tym podatek VAT 1357 zł.

Dla firmy (...) z/s w C.:

faktura nr (...) z dn. 30.04.2015r, kwota brutto 19372,50 zł w tym podatek VAT 3622,50 zł,

faktura nr (...) z dn. 30.03.2015r, kwota brutto 15682,50 zł w tym podatek VAT 2932,50 zł,

faktura nr (...) z dn. 14.05.2015r, kwota brutto 10332 zł w tym podatek VAT 1932 zł,

faktura nr (...) z dn. 13.08.2015r, kwota brutto 11316 zł w tym podatek VAT 2116 zł.

Dla firmy (...) z/s w C.:

faktura nr (...) z dn.30.04.2015r, kwota brutto 39606 zł w tym podatek VAT 7 406 zł,

faktura nr (...) z dn. 10.12.2015r kwota brutto 21600 zł w tym podatek VAT 1600 zł.

Dla firmy (...) z/s w M.:

faktura nr (...) z dn.23.03.2015 kwota brutto 37304,67 zł w tym podatek VAT 6975,67 zł,

faktura nr (...) z dn.12.03.2015, kwota brutto 36731,49 zł w tym podatek VAT 6868,49 zł,

faktura nr (...) z dn.14.01.2015r, kwota brutto 48708 zł, w tym podatek VAT 9108 zł,

faktura nr (...) z dn. 23.01.2015r, kwota brutto 37392 zł w tym podatek VAT 6 992 zł,

faktura nr (...) z dn. 06.02.2015r, kwota brutto 29101,80 zł w tym podatek VAT 5441,80 zł,

faktura nr (...) z dn. 18.02.2015r, kwota brutto 33349,01 zł w tym podatek VAT 6 235,99 zł.

Dla firmy (...) A. K. z/s w C.:

faktura nr (...) z dn. 09.01.2015r, kwota brutto 10 885,50 zł w tym podatek VAT 2035,50 zł,

faktura nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 17785,80 zł w tym podatek VAT 3325,80 zł.

Dla firmy Przedsiębiorstwo(...) J. S., (...)

faktura nr (...) z dn. 06.11.2014r, kwota brutto 61 348,46 zł w tym podatek VAT 11 471,66 zł,

faktura nr (...) z dn. 20.11.2014r, kwota brutto 61 347,97 zł w tym podatek VAT 11 471,57 zł,

faktura nr (...) z dn. 22.11.2014r., kwota brutto 32 964 zł w tym podatek VAT 6 164 zł,

faktura nr (...) z dn. 04.12.2014r, kwota brutto 61 609,16 zł w tym podatek VAT 11 520,41 zł,

faktura nr (...) z dn. 10.12.2014r, kwota brutto 60 044,17 zł w tym podatek VAT 11 227,77 zł,

faktura nr (...) z dn. 13.03.2015r., kwota brutto 55 918,36 zł w tym podatek VAT 10 456,28 zł,

faktura nr (...) z dn. 27.03.2015r, kwota brutto 59 410,35 zł w tym podatek VAT 11 109,25 zł,

faktura nr (...) z dn. 02.02.2016r, kwota brutto 58 849,35 zł w tym podatek VAT 11 004,35 zł,

faktura nr (...) z dn. 19.02.2016r, kwota brutto 60 531,99 zł w tym podatek VAT 11 318,99 zł,

faktura nr (...) z dn. 02.03.2016r, kwota brutto 62 027,67 zł w tym podatek VAT 11 598,67 zł,

faktura nr (...) z dn. 07.03.2016r, kwota brutto 60 234,45 zł w tym podatek VAT 11 263,35 zł,

faktura nr (...) z dn. 22.03.2016r, kwota brutto 61 507,13 zł w tym podatek VAT 11 501,33 zł.

Wystawione przez oskarżonego faktury VAT miały służyć do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez podmioty gospodarcze, dla których faktury były wystawione, poprzez odliczenie jako naliczonego należnego podatku VAT w łącznej kwocie 344.814,07 zł. Dwa z tych podmiotów, to jest (...) M. K. i (...) P. K. wystąpiły o zwrot lub przeksięgowanie podatku od towarów i usług w kwocie nie mniejszej niż 29.536,90 zł za pomocą wprowadzenia w błąd pracowników właściwych urzędów skarbowych co do okoliczności będących podstawą rozliczeń z tytułu tego podatku w ten sposób, że faktury VAT wystawione przez oskarżonego K. J. w imieniu przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w B. poświadczały nieprawdę co do faktu zaistnienia opisanych w nich transakcji gospodarczych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 347-354, 599-607, 1283-1284, 1309-1312, 1507-1510, 1529-1533, 1571-1573, 1738-1740, 1750-1753, 1760, 1762, 2149-2156, 2396-2397 k. 2676-2679, protokół przeszukania k. 242-279.

Jednocześnie w okresie od 6 listopada 2014 roku do 25 kwietnia 2016 roku oskarżony K. J. po wystawieniu wymienionych wyżej faktur VAT nie złożył w Pierwszym (...) w C. deklaracji podatkowych VAT-7. Skutkiem niezłożenia tych deklaracji było narażenie na uszczuplenie podatku od towarów i usług w łącznej kwocie 344.814,07 zł .

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 347-354, 599-607, 1283-1284, 1309-1312, 1507-1510, 1529-1533, 1571-1573, 1738-1740, 1750-1753, 1760, 1762, 2149-2156, 2396-2397, k. 2676-2679

Oskarżony G. K. był pełnomocnikiem firmy (...) w C.. Firma ta formalnie była zarejestrowana na córkę oskarżonego A. K., ale faktycznie to oskarżony prowadził tę firmę. A. K. studiowała wtedy w K., a w C. bywała sporadycznie. Oskarżony G. K. znał się z oskarżonym K. J., który wykonywał dla jego firmy różnego rodzaju prace budowlane i wystawiał za te usługi faktury VAT. W okresie od 5 stycznia 2015 r. do 9 stycznia 2015 roku oskarżony K. J. na prośbę oskarżonego G. K. wystawił dwie faktury:

-fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 17 785,80 zł w tym podatek VAT 3 325,8 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 09.01.2015r, kwota brutto 10 885,50 zł w tym podatek VAT 2 035,5 zł.

Pierwsza faktura była wystawiona za materiały wykończeniowe typu kleje, farby, gipsy i płyty karton-gips. Druga z tych faktur była fakturą za usługi transportowe na trasie G.-N.. Obie te faktury zostały wystawione za towary i usługi, które nigdy nie były przez oskarżonego K. J. wykonane. Były to faktury kosztowe. Dane niezbędne do wystawienia tych faktur przekazał oskarżonemu J. osobiście oskarżony G. K., a za ich wystawienie oskarżony K. J. otrzymał od G. K. połowę kwoty podatku VAT wpisanego na każdej z faktur. Córka oskarżonego G. K. A. K. nie była obecna przy tych transakcjach i w ogóle nie brała w nich udziału. Oskarżony G. K. posłużył się tymi fakturami w ten sposób, że dołączył je do ewidencji księgowej firmy (...) A. K.. Następnie oskarżony G. K. wprowadził w błąd Naczelnika (...) w C. w ten sposób, że podał nieprawdę w złożonej deklaracji VAT-7 i naraził w ten sposób Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 5.361,30 zł poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z obu wskazanych wyżej faktur. Oskarżony G. K. w imieniu firmy (...) w dniu 28 grudnia 2016 r. uiścił na rzecz(...) wszystkie zobowiązania wobec Skarbu Państwa, w tym wynikające z nienależnego zwrotu należności wynikającej z faktur wystawionych przez K. J..

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 1507-1508, k. 2676-2679, częściowo wyjaśnienia oskarżonego G. K. k. 1580-1581, deklaracje VAT-7 k . 19-26, protokół kontroli k. 28-36, potwierdzenie wpłaty k. 10 zał. akt XI Kp 429/17 SR w Częstochowie

Oskarżony G. K. zaproponował również oskarżonemu K. J. wystawianie pustych faktur VAT na rzecz innego podmiotu. Podmiotem tym było Przedsiębiorstwo (...) J. S., (...)Spółka(...)w K.. W okresie od listopada 2014 r. do 22 marca 2016 r. oskarżony G. K. umożliwił oskarżonemu K. J., jako osobie upoważnionej do wystawiania dokumentów, wystawienie przez niego faktur VAT na rzecz (...) J. S., (...) w K.. Były to faktury:

-faktura nr (...) z dn. 06.11.2014r, kwota brutto 61 348,46 zł w tym podatek VAT 11 471,66 zł,

-faktura nr (...) z dn. 20.11.2014r, kwota brutto 61 347,97 zł w tym podatek VAT 11 471,57 zł,

-faktura nr (...) z dn. 22.11.2014r., kwota brutto 32 964 zł w tym podatek VAT 6 164 zł,

-faktura nr (...) z dn. 04.12.2014r, kwota brutto 61 609,16 zł w tym podatek VAT 11 520,41 zł,

-faktura nr (...) z dn. 10.12.2014r, kwota brutto 60 044,17 zł w tym podatek VAT 11 227,77 zł,

-faktura nr (...) z dn. 13.03.2015r., kwota brutto 55 918,36 zł w tym podatek VAT 10 456,28 zł,

-faktura nr (...) z dn. 27.03.2015r, kwota brutto 59 410,35 zł w tym podatek VAT 11 109,25 zł,

-faktura nr (...) z dn. 02.02.2016r, kwota brutto 58 849,35 zł w tym podatek VAT 11 004,35 zł,

-faktura nr (...) z dn. 19.02.2016r, kwota brutto 60 531,99 zł w tym podatek VAT 11 318,99 zł,

-faktura nr (...) z dn. 02.03.2016r, kwota brutto 62 027,67 zł w tym podatek VAT 11 598,67 zł,

-faktura nr (...) z dn. 07.03.2016r, kwota brutto 60 234,45 zł w tym podatek VAT 11 263,35 zł,

-faktura nr (...) z dn. 22.03.2016r, kwota brutto 61 507,13 zł w tym podatek VAT 11 501,33 zł.

Oskarżony G. K. opracowywał te faktury na komputerze, a następnie drukował i wraz z dowodami wpłat (...) przedkładał do podpisu K. J.. Faktury te poświadczały nieprawdę co do faktu zaistnienia opisanych tam zdarzeń gospodarczych, które nigdy nie były wykonane przez firmę oskarżonego K. J.. Następnie podpisane przez K. J. dokumenty oskarżony G. K. przekazywał M. S. oraz jego matce A. S. (zmarłej w dniu 27 grudnia 2015 r.), którzy włączali je do ewidencji księgowej Przedsiębiorstwa (...) J. S., (...) w K.. Za wystawienie tych faktur oskarżony K. J. otrzymał od G. K. wynagrodzenie około 1-2% ich wartości netto.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 1750-1753, 1760-1762, 2149-2156, 2164-2175, 2208-2215, 2396-2397, 2676-2679, protokół przeszukania k. 1892-1896, 1903-2000, 2009-2135, protokół oględzin k. 2176-2180, deklaracje k. 2290-2315, akt zgonu k. 2345.

Oskarżony P. K. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwa Przedsiębiorstwo (...)K.P. K. w C.. Oskarżony P. K. wszedł w porozumienie z oskarżonym K. J. dotyczące wystawiania tzw. pustych lub kosztowych faktur VAT, czyli faktur za usługi, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Współpraca wyglądała w ten sposób, że oskarżony P. K. dzwonił do oskarżonego K. J. i mówił mu na jaką kwotę potrzebuje fakturę i przekazywał wszystkie dane niezbędne do wystawienia faktury, a następnie po jej wystawieniu oskarżony J. zawoził ją P. K. do siedziby jego firmy na ul. (...) w C.. Za wystawienie faktury K. J. otrzymywał wynagrodzenie w wysokości połowy kwoty podatku VAT wpisanego na każdej fakturze. W okresie od 25 lutego 2015 r. do 30 września 2015 r. oskarżony K. J. wystawił na rzecz firmy oskarżonego P. K. następujące faktury:

-fakturę nr (...) z dn. 25.02.2015r, kwota brutto 21069,90zł w tym podatek VAT 3939,90 zł

-fakturę nr (...) z dn. 27.03.2015, kwota brutto 13 284 zł w tym podatek VAT 2 484 zł

-fakturę nr (...) z dn.31.03.2015r. kwota brutto 18819 w tym podatek VAT 3519 zł

-fakturę nr (...) z dn. 17.04.2015r, kwota brutto 19926 zł w tym podatek VAT 3726zł

-fakturę nr (...) z dn. 29.04.2015r. brutto 8241zł w tym podatek VAT 1541zł ,

-fakturę nr (...) z dn. 29.05.2015, kwota brutto 7749 zł, w tym podatek VAT 1449 zł,

-fakturę nr (...) z dn.29.05.2015r, kwota brutto 22386zł w tym podatek VAT 4186zł

-fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 12 300 zł w tym podatek VAT 2300zł

-fakturę nr (...) z dn.31.07.2015r, kwota brutto 5535zł, w tym podatek VAT 1035zł

-fakturę nr (...) z dn. 26.08.2015r, kwota brutto 5535zł w tym podatek VAT 1035, zł

-fakturę nr (...).08.2015 z dn. 31.08.2015r, kwota brutto 12 300zł w tym podatek VAT 2300zł

-fakturę nr (...) z dn. 30.09.2015r, kwota brutto 18450 w tym podatek VAT 3450zł.

Po otrzymaniu tych faktur oskarżony P. K. wprowadzał je do ewidencji swojej firmy, a następnie wykazywał je w wystawianych deklaracjach VAT-7 za okres od lutego do września 2015 r. podając w nich nieprawdę, przez co wprowadzał w błąd Naczelnika (...) w C. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 28.480,90 zł poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych dla niego przez K. J.. Oskarżony P. K. rozporządził nadwyżką należnego Skarbowi Państwa podatku VAT w podanej wyżej kwocie w ten sposób, że polecił przeksięgowanie tej nadwyżki na poczet podatku dochodowego, za pomocą wprowadzenia w błąd pracowników (...)w C. co do okoliczności będących podstawą rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług czyli faktu zaistnienia transakcji gospodarczych w opisanych wyżej fakturach wystawionych przez K. J..

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 599-607, 1283-1284, 1298-1308, protokół zatrzymania rzeczy k. 427-506, pismo(...)w C. z załącznikami k. 645-675.

Oskarżony G. W. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w C. przy ul. (...). Firma oskarżonego W. działa w branży budowlanej jednocześnie na wielu kilku budowach, w tym również jako podwykonawca większych firm. W razie konieczności zlecał również wykonywanie prac innym firmom. Oskarżony G. W. poznał oskarżonego K. J. za pośrednictwem J. T.. Doszli do porozumienia, w ramach którego K. J. wystawiał dla firmy (...) faktury kosztowe, czyli faktury za usługi, których nigdy nie wykonywał. Współpraca wyglądała w ten sposób, że oskarżony G. W. telefonował do K. J. i informował go na jaką kwotę potrzebuje fakturę i przekazywał mu dane do jej wystawienia. Po wystawieniu faktury oskarżony K. J. zawoził ją do firmy oskarżonego G. W., za co otrzymywał ustalony procent podatku VAT wskazanego na fakturze. W okresie 5 stycznia 2015 r. do 31 marca 2015 r. K. J. wystawił dla firmy (...) następujące faktury:

-fakturę nr (...) z dn. 05.01.2015r, kwota brutto 10 999,89 zł w tym podatek VAT 2 056,89 zł

-fakturę nr (...) z dn. 13.01.2015r, kwota brutto 34 304,70 zł w tym podatek VAT 6 414 zł,

-fakturę nr (...) z dn.30.01.2015r, kwota brutto 35 239,50 zł w tym podatek VAT 6 589,50 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 16.03.2015r, kwota brutto 57 108,90 zł w tym podatek VAT 10 679,90 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 18.03.2015r, kwota brutto 24 440,10 zł w tym podatek VAT 4 570,10 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 20.03.2015r, kwota brutto 24 440 zł w tym podatek VAT 4 570 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 31.03.2015r, kwota brutto 54 120zł w tym podatek VAT 10120 zł.

Po otrzymaniu faktur oskarżony G. W. posługując się nim w obrocie prawnym dołączał je do ewidencji swojej firmy. Następnie wprowadzał w błąd Naczelnika (...) w C. podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT za miesiące od stycznia do marca 2015 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 44.999,39 zł, poprzez odliczenie jako naliczonego podatku VAT wynikającego z wyżej wymienionych faktur wystawionych przez K. J., a które to faktury nie odzwierciedlały opisanych w nich transakcji gospodarczych, które nie miały miejsca.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 1298-1308, 1424-1428, 2676-2679, częściowo wyjaśnienia G. W. k. 1414-1415, 1424-1428, 2692-2693, protokół przeszukania k. 828-915, pismo (...) z załącznikami k. 1221-1234.

Oskarżony M. S. prowadzi działalność gospodarczą jako wspólnik Przedsiębiorstwa (...) (...) J. S., (...) w K., zajmującego się produkcją i sprzedażą obuwia. W okresie od bliżej nieokreślonej daty w 2015 roku do 22 marca 2016 roku oskarżony K. J. wystawił dla firmy (...) faktury kosztowe pomimo tego, że jego firma (...) nigdy nie świadczyła dla niej żadnych usług, ani nie sprzedawała żadnych towarów. Początkowo faktury te były przekazywane matce oskarżonego M. S., która zajmowała się księgowością w spółce, a po jej śmierci M. S.. Wystawianie takich faktur zaproponował K. J. G. K., on te faktury opracowywał na swoim komputerze i drukował, a także opracowywał i drukował dowód wpłaty pieniędzy za daną fakturę. Wszystkie dane do wystawienia faktury G. K. otrzymywał od M. S., a wcześniej od A. S.. K. J. dokumenty przygotowane przez G. K. pieczętował swoją pieczęcią firmową i podpisywał, a G. K. je zabierał i zawoził do firmy (...). Za wystawienie faktur oskarżony J. otrzymywał 1-2% kwoty podatku VAT wskazanego na każdej fakturze i pieniądze te wypłacał mu G. K.. Oskarżony J. nigdy nie spotkał się osobiście z właścicielami firmy (...). Raz się tylko zdarzyło, że pojechał z G. K. do (...) zawieźć fakturę kosztową, ale nie wchodził do środka i czekał na G. K. w samochodzie. Po powrocie G. K. wypłacił mu umówione pieniądze za wystawienie faktury. Po śmierci A. S., która zmarła w dniu 27 grudnia 2015 r., K. J. wystawił następujące faktury:

-fakturę nr (...) z dn. 02.02.2016r, kwota brutto 58 849,35 zł w tym podatek VAT 11 004,35 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 19.02.2016r, kwota brutto 60 531,99 zł w tym podatek VAT 11 318,99 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 02.03.2016r, kwota brutto 62 027,67 zł w tym podatek VAT 11 598,67 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 07.03.2016r, kwota brutto 60 234,45 zł w tym podatek VAT 11 263,35 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 22.03.2016r, kwota brutto 61 507,13 zł w tym podatek VAT 11 501,33 zł.

Z treści tych faktur wynikało, że były wystawione za sprzedaż skór i podszewki, podczas gdy K. J. nie tylko takich towarów nie sprzedał do firmy (...), ale nawet nigdy tego rodzaju towarem nie dysponował. K. J. pytał się nawet G. K. co będzie, jak ktoś zapyta skąd ma skóry i podszewki, ale usłyszał w odpowiedzi, aby się tym nie martwił. Otrzymane faktury M. S. wprowadzał do ewidencji księgowej swojej firmy (...) J. S.,(...) oraz posługiwał się nimi w obrocie prawnym. Ponadto M. S. wprowadził w błąd Naczelnika (...) w K. podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia do kwietnia 2016 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 56.686,69 zł. Kwota ta wynikała z nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym, poprzez odliczenie naliczonego podatku VAT wynikającego z opisanych wyżej faktur VAT wystawionych przez K. J., które były nierzetelne, gdyż nie odzwierciedlały opisanych w nich transakcji gospodarczych, które w ogóle nie miały miejsca.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 1750-1753, 1760-1762, 2149-2156, 2164-2175, 2208-2215, 2396-2397, 2676-2679, protokół przeszukania siedziby firmy (...) wraz z fakturami i wydrukami rejestru k. 1892-1896, 1903-2000, 2009-2135, protokół oględzin dokumentacji firmy (...) k. 2176-2180, akt zgonu k. 2345

Oskarżony D. L. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) D. L. w miejscowości N. w województwie (...). D. L. jest spokrewniony z oskarżonym K. J.. W okresie 19 lutego 2015 r. do 31 lipca 2015 r. oskarżony K. J. wystawił dla firmy (...) dwie faktury kosztowe, czyli takie które nie odzwierciedlały opisanych w nich transakcji gospodarczych, które w ogóle nie miały miejsca. K. J. otrzymał wszystkie dane niezbędne do wystawienia faktur od D. L., a po ich wystawieniu zawiózł mu je osobiście będąc przejazdem w województwie (...). Były to faktury:

-faktura nr (...) z dn. 19.02.2015r, kwota brutto 24600 zł w tym podatek VAT 4600 zł,

-faktura nr (...) z dn. 31.07.2015 kwota brutto 24 969 zł w tym podatek VAT 4669 zł.

Za wystawienie tych faktur oskarżony K. J. otrzymał od oskarżonego D. L. połowę kwoty podatku VAT wskazanego na każdej z faktur. D. L. wprowadził te faktury do ewidencji księgowej swojej firmy. Następnie w okresie od 19 lutego 2015 r. do 31 lipca 2015 r. oskarżony D. L. wprowadził w błąd Naczelnika(...) w K. podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT-7za miesiące luty i lipiec 2015 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 9.269 zł. Polegało to na odliczeniu jako naliczonego podatku VAT wynikającego z opisanych wyżej faktur wystawionych przez K. J., które nie odzwierciedlały opisanych w nich transakcji gospodarczych, które w ogóle nie miały miejsca.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 1529-1533, 2396-2397, 2676-2679, częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. L. k. 1505-1506, 2715, protokół przeszukania w siedzibie firmy (...) D. L. k. 568-576, stenogram z rozmów telefonicznych (k. 132-133 t. 1 załącznika nr 2).

Oskarżony T. B. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) T. B. w branży (...). W okresie od 30 marca 2015 roku do 18 sierpnia 2015 r. oskarżony K. J. wystawił dla firmy oskarżonego T. B. faktury kosztowe, czyli takie które nie odzwierciedlały opisanych w nich transakcji gospodarczych, które w ogóle nie miały miejsca. K. J. otrzymał wszystkie dane niezbędne do wystawienia faktur od T. B., a po wystawieniu faktur otrzymał za to od T. B. wynagrodzenie w wysokości 50% podatku VAT wskazanego na fakturach. K. J. i T. B. nie spotykali się ze sobą, a dane niezbędne do wystawienia faktur VAT, same faktury oraz pieniądze za ich wystawienie przekazywał pomiędzy nimi nieustalony kolega K. J.. Dla firmy (...) wystawił następujące faktury:

-fakturę nr (...) z dn. 30.03.2015r, kwota brutto 15 682,50 zł, w tym podatek VAT 2932,50 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 30.04.2015r, kwota brutto 19 372,50 zł, w tym podatek VAT 3622,50 zł,

-fakturę nr (...) z dn. 14.05.2015r, kwota brutto 10 332 zł, w tym podatek VAT 1932 zł,

- fakturę nr (...) z dn. 13.08.2015r, kwota brutto 11 316 zł, w tym podatek VAT 2116 zł.

T. B. wprowadził te faktury do ewidencji księgowej swojej firmy. Następnie w okresie od 30 marca 2015 r. do 18 sierpnia 2015 r. oskarżony T. B. wprowadził w błąd Naczelnika (...) w C. podając nieprawdę w składanych deklaracjach VAT-7za miesiące od marca do maja 2015 r. i za sierpień 2015 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 10.603 zł. Polegało to na odliczeniu jako naliczonego podatku VAT wynikającego z opisanych wyżej faktur wystawionych przez K. J., które nie odzwierciedlały opisanych w nich transakcji gospodarczych, które w ogóle nie miały miejsca. Po zakwestionowaniu przez Urząd (...) faktur VAT wystawionych przez K. J. oskarżony T. B. cały kwotę podatku VAT wynikającego z tych faktur zwrócił do Urzędu (...).

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 1298-1308, 1450-1454, 2396-2397, 2676-2679, częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. B. k. 1435-1436, 1450-1454, 2711-2712, protokół przeszukania siedziby firmy (...) z załącznikami k. 689-790, pismo (...) w C. z załącznikami k. 1235-1247.

Oskarżony W. M. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) W. M.. W ramach tej działalności zajmował się remontami obiektów szkolnych i edukacyjnych, w tym głównie związanych ze Stowarzyszeniem (...), z którym był związany stałą umową od 2010 roku. W. M. potrzebował uzyskać fakturę kosztową na prace budowlane pomieszczeń szkolnych. ZA pośrednictwem K. K. (2) zwrócił się o wystawienie takiej faktury do K. J.. K. J. wystawił taką fakturę, jednak nie była ona wystawiona zgodnie z zamówieniem W. M. i nie została mu przekazana. Następnie K. J. wystawił fakturę zgodnie z zamówieniem W. M.. Była to faktura:

- faktura VAT nr (...) z dn. 24.03.2015r, kwota brutto 7 257 zł w tym podatek VAT 1357 zł.

Za wystawienie tej faktury K. J. otrzymał wynagrodzenie w wysokości połowy kwoty podatku VAT. W. M. wprowadził tę fakturę do ewidencji księgowej swojej firmy. Następnie w marcu 2015 r. oskarżony W. M. wprowadził w błąd Naczelnika (...)w M. podając nieprawdę w złożonej deklaracji VAT-7za marzec 2015 r. i w ten sposób naraził Skarb Państwa na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej w kwocie 1.357 zł. Polegało to na odliczeniu jako naliczonego podatku VAT wynikającego z opisanej wyżej faktury wystawionej przez K. J., która nie odzwierciedlała opisanej w niej transakcji gospodarczej, która w ogóle nie miała miejsca.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 1507-1510, 1536-1540, 1571-1572, 1611-1614, 2396-2397, 2676-2679, częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. M. k. 1494-1495, 1518-1520, 1536-1540, 2712-2714, protokół przeszukania pomieszczeń firmy (...) z załącznikami k. 793-825, pismo (...) w M. z załącznikami k. 1203-1206.

Oskarżony K. K. (1) jest znajomym oskarżonego K. J.. K. J. zaproponował mu, żeby znalazł mu za wynagrodzeniem firmy, które byłyby zainteresowane otrzymaniem od niego za opłatą faktur kosztowych, czyli takich które nie odzwierciedlają opisanych w nich transakcji gospodarczych. K. K. (1) znalazł taką firmę i była to firma (...) M. K. w M.. W okresie od stycznia do kwietnia 2015 roku K. J. wystawił na rzecz firmy (...) w M. „puste” faktury kosztowe, które następnie K. K. (1) dostarczył M. K.. K. K. (1) otrzymał od M. K. pieniądze z tytułu wystawienia tych faktur, w wysokości połowy kwoty podatku VAT wskazanego na fakturze, które oddał K. J.. Otrzymał za to od niego pieniądze w wysokości połowy kwoty, którą przywiózł K. J.. Były to następujące faktury:

-faktura nr (...) z dn. 14.01.2015 r. na kwotę brutto 48708 zł, podatek VAT 9108 zł,

-faktura nr (...) z dn. 23.01.2015 r. na kwotę brutto 37392 zł, podatek VAT 6992 zł,

-faktura nr (...) z dn.06.02.2015 r. na kwotę brutto 29101,80 zł, podatek VAT 5441,80zł,

-faktura nr (...) z dn. 18.02.2015 r. na kwotę brutto 33349,01zł, podatek VAT 6235,99zł,

-faktura nr (...) z dnia 12.03.2015 r. na kwotę brutto 36731,49zł, podatek VAT 6868,49zł.

Oprócz tych faktur oskarżony K. J. wystawił dla firmy (...) jeszcze jedną fakturę, którą dostarczył mu osobiście i o której K. K. (1) nie wiedział Otrzymane faktury M. K. wciągnął do ewidencji swojej firmy, a następnie doprowadził Skarb Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez odliczenie przez firmę (...) należnego podatku VAT w łącznej kwocie 1056 zł wynikającego z opisanych wyżej faktur (bez faktury dostarczonej osobiście przez K. J.) za pomocą wprowadzenia pracowników Urzędu (...) w M. w błąd co do okoliczności będących podstawą rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego, poświadczając nieprawdę co do faktu zaistnienia opisanych w powołanych wyżej fakturach transakcji gospodarczych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 1298-1308, 1309-1312, 1349-1353, 1378-1383, 2396-2397, 2676-2679, częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1) k. 1343-1344, 1349-1353, protokół zatrzymania rzeczy z załącznikami k. 363-424, pismo Urzędu (...) w M. z załącznikami k. 614-624.

Część osób, dla których oskarżony K. J. wystawiał faktury kosztowe, zarejestrowane następnie w ewidencjach firmy i wykazane w składanych do właściwych urzędów skarbowych deklaracjach VAT-7, przyznała się do tego procederu i złożyła wnioski w trybie art. 335 k.p.k. Wobec tych osób zostały wydane wyroki skazujące w trybie konsensualnym.

Dowód: odpisy wyroków k. 2540-2541, 2543, 2544-2545, 2547, 2549, 2555-2566, 2974-2978, zeznania i wyjaśnienia świadków M. K. k. 1357-1358, 1378-1383, 1767-1782, A. P. (1) k. 1422-1423, 1638, K. B. k. 1444-1445, A. M. (1) k. 1516-1517, P. G. k. 1603-1606, 1618-1622, 1709-1710, A. R. k. 1727-1728, wyjaśnienia oskarżonego B. M. (1) k. 1585-1587, 1618-1622, 1623-1627, 1628-1631, 2689.

Oskarżony K. J. jest kawalerem ma na utrzymaniu jedno dziecko, przed osadzeniem w jednostce penitencjarnej prowadził własną działalność gospodarczą z dochodem około 2.000 zł miesięcznie, ma wprowadzoną do wykonania karę do maja 2020 r., nie posiada majątku, był karany, nie leczył się psychiatrycznie, nieurologiczne, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. J. k. 347-352, 2675, dane o karalności k. 2821-2823.

Oskarżony G. K. jest zarejestrowany jako bezrobotny w Urzędzie Pracy, utrzymuje się z prac dorywczych z dochodem około 1.500 zł miesięcznie, jest rozwiedziony, nie ma nikogo na utrzymaniu, nie posiada majątku, nie był karany, nie leczył się psychiatrycznie, nieurologicznie, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego G. K. k. 1580-1581, 2675, dane o karalności k. 2816.

Oskarżony P. K. prowadzi własną działalność gospodarczą z dochodem około 5.000 zł miesięcznie, jest żonaty, żona pracuje i zarabia ok. 3.000 zł miesięcznie, ma na utrzymaniu jedno dziecko, posiada działkę o powierzchni 1.400 m 2 z zabudowaniami, nie był karany, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. K. k. 1397-1398, 2675-2676, dane o karalności k. 2815.

Oskarżony G. W. prowadzi własną działalność gospodarczą z dochodem około 4.000 zł miesięcznie, jest żonaty, żona nie pracuje, ma na utrzymaniu żonę i dwoje dzieci, jest współwłaścicielem działki o powierzchni 4.000 m 2 z zabudowaniami i samochodu T. (...) z 2003 r., nie był karany, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego G. W. k. 1414-1415, 2676, dane o karalności k. 2812.

Oskarżony M. S. prowadzi własną działalność gospodarczą z dochodem około 4.000 zł miesięcznie, jest żonaty, żona pracuje i zarabia około 2.000-3.000 zł miesięcznie, nie ma nikogo na utrzymaniu, jest właścicielem firmy, nie ma majątku ruchomego i nieruchomego, nie był karany, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. S. k. 2330-2333, 2676, dane o karalności k. 2813.

Oskarżony T. B. prowadzi własną działalność gospodarczą z dochodem około 5.000 zł miesięcznie, jest żonaty, żona nie pracuje, ma na utrzymaniu żonę i dwoje dzieci, jest właścicielem działki o powierzchni 1.000 m 2 z zabudowaniami, nie był karany, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. B. k. 1435-1436, 2676, dane o karalności k. 2811.

Oskarżony W. M. pracuje w firmie (...) z wynagrodzeniem około 3.500 zł miesięcznie, jest żonaty, żona nie pracuje, ma na utrzymaniu żonę i troje dzieci, jest właścicielem działki leśnej o powierzchni 2.660 m 2, działki o powierzchni 1.250 m 2 zabudowaniami i samochodu ord (...) z 2011 r., nie był karany, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. M. k. 1494-1495, 2676, dane o karalności k. 2814.

Oskarżony D. L. utrzymuje się ze świadczenia usług muzycznych z dochodem około 2.000 zł miesięcznie, jest żonaty, ma na utrzymaniu dwoje dzieci, jest współwłaścicielem działki o powierzchni 717 m 2 z zabudowaniami i samochodu S. (...) z 2000 r., był karany, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego D. L. k. 1505-1506, dane o karalności k. 2817-2818.

Oskarżony K. K. (1) prowadzi własną działalność gospodarczą z dochodem około 3.000 zł miesięcznie, jest rozwiedziony, ma na utrzymaniu troje dzieci, nie posiada majątku, był karany, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1) k. 1343-1344, dane o karalności k. 2819-2820.

Oskarżony K. J. generalnie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W postępowaniu przygotowawczym złożył wielokrotne i obszerne wyjaśnienia, w których szczegółowo przedstawił okoliczności związane z wystawianiem przez niego faktur VAT. Oskarżony wyjaśnił, które z faktur były wystawione z rzeczywiście wykonane przez niego usługi, co znalazło potwierdzenie w zeznaniach świadków, na rzecz których usługi te były wykonywane. W swoich wyjaśnieniach oskarżony przedstawił także okoliczności wystawiania przez niego faktur kosztowych, czyli faktur za zdarzenia gospodarcze, które w rzeczywistości nie miały miejsca, a służyły jedynie odbiorcom tych faktur do obniżenia należnego podatku VAT za dany okres rozliczeniowy. Wyjaśnienia te dotyczyły nie tylko faktur wystawianych dla firm prowadzonych przez oskarżonych, ale także na rzecz innych osób, występujących w sprawie obecnie w charakterze świadków. Zostały one potwierdzone nie tylko zeznaniami i wyjaśnieniami tych osób, ale również wydanymi wobec nich wyrokami, w których osoby te zostały prawomocnie uznane za winne popełnienia czynów związanych z uczestniczeniem w procederze wystawienia nierzetelnych faktur kosztowych i posługiwania się nimi w obrocie prawnym. Wszystkie te okoliczności powodują, że w ocenie Sądu wiarygodne są również wyjaśnienia oskarżonego K. J. dotyczące wystawiania faktur kosztowych na rzecz pozostałych oskarżonych. Podnieść należy, że oskarżony nie miał żadnego powodu, żeby składać nieprawdziwe wyjaśnienia obciążające pozostałych oskarżonych, gdyż złożone przez niego wyjaśnienia obciążały w pierwszej kolejności jego samego i sprawiły, że oskarżony poniósł najsurowszą odpowiedzialność. Należy również wskazać, że firma prowadzona przez oskarżonego nie miała żadnych możliwości wykonania prac wskazanych na fakturach wystawionych na rzecz pozostałych oskarżonych, z uwagi na ich ilość, wymagających zatrudnienia znacznej liczby ludzi. Tym bardziej brak jest podstaw do przyjęcia, że oskarżony sprzedawał towary wykazane na wystawianych przez niego fakturach. Dotyczy to zarówno sprzedaży materiałów budowlanych, jak i ich transportu, czym w ramach swojej działalności oskarżony się w ogóle nie zajmował, chociaż było to ogólnie związane z branżą, w której działał. Jeszcze bardziej jest to widoczne w fakturach dotyczących sprzedaży skór i wyściółek do produkcji butów, wystawionych dla firmy (...). Firma oskarżonego nie miała nic wspólnego z branża obuwniczą i nie mogła sprzedawać tego rodzaju towaru do firmy (...). Wszystkie te okoliczności zdaniem Sądu pozwalają na przyjęcie, że wyjaśnienia oskarżonego są wiarygodne, a wystawiane przez niego faktury na rzecz firm pozostałych oskarżonych były tylko „pustymi” fakturami kosztowymi i były wystawione na sprzedaż towarów i usług, które nigdy nie były przez oskarżonego K. J. dokonane.

Oskarżony K. J. w swoich wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym w dniu 7 września 2017 r. (k. 2320-2322) wskazał, że wycofuje wszystkie składane wcześniej wyjaśnienia i podejmie dalszą współpracę dopiero wtedy, gdy prokurator nadzorujący postępowanie udzieli mu gwarancji przy świadkach lub pisemnie, że wyrok który otrzyma będzie to wyrok w zawieszeniu, a za te przestępstwa, które mu się zarzuca nie będzie odbywał kary pozbawienia wolności. Te wyjaśnienia oskarżonego nie mogą być uznane za wiarygodne, gdyż wprost z ich treści wynika, że były one jedynie próbą realizacji przyjętej przez oskarżonego taktyki procesowej i uzyskania jak najkorzystniejszego rozstrzygnięcia. Nie ulega przy tym wątpliwości, że prokurator nie mógł dać oskarżonemu żądanych przez niego gwarancji, gdyż nie przewidują tego przepisy kodeksu postępowania karnego. Sam oskarżony podczas kolejnego przesłuchania (k. 2396-2397) z tego stanowiska się wycofał i podtrzymał wszystkie wcześniej złożone wyjaśnienia.

W toku postępowania przed Sądem oskarżony również przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, odmówił składnia wyjaśnień i podtrzymał wszystkie wcześniej złożone wyjaśnienia oraz wskazał, że będzie odpowiadał wyłącznie na pytania prokuratora. Oskarżony wyjaśnił jedynie, że jego odwołanie wyjaśnień w toku przedostatniego przesłuchania w postepowaniu przygotowawczym było motywowane jedynie chęcią uzyskania wyroku w zawieszeniu. Te wyjaśnienia oskarżonego również zasługują na uwzględnienie, gdyż stanowią jedynie potwierdzenie tego, co oskarżony wyjaśnił wcześniej. Nie zasługują natomiast na wiarę uzupełniające wyjaśnienia oskarżonego K. J., złożone po odebraniu wyjaśnień od oskarżonego P. K.. W tych wyjaśnieniach oskarżony wskazał krótko, że chciał przeprosić i wycofać się z tego co mówił w swoich wyjaśnieniach odnośnie P. K., gdyż pomylił firmy i wystawiał faktury innej firmie, która zajmuje się łożyskami, a P. K. wziął omyłkowo za przedstawiciela tej firmy, za co go przeprasza. W ocenie Sądu wyjaśnienia te stanowią jedynie nieudolną i niezrozumiałą próbę pomocy oskarżonemu K., gdyż nie może być może o pomyłce co do firmy w sytuacji, gdy na fakturach wystawianych przez oskarżonego J. dla firmy (...) była wprost nazwa firmy, w tym wchodzące w skład tej nazwy jego imię i nazwisko.

Oskarżony G. K. przesłuchiwany po raz pierwszy w postępowaniu przygotowawczym (k. 1580-1581) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że zna K. J., który prowadził swoją firmę budowalną i zaproponował mu wykonanie jednej usługi transportowej. K. J. wykonał tą usługę i wystawił za to fakturę, a faktura wymieniona w zarzutach potwierdza rzeczywiste wykonanie usługi. Oskarżony K. wyjaśnił również, że jako firma (...) zlecił firmie (...) dostarczenie materiałów budowlanych do firmy (...). K. J. miał się podjąć tej usługi, bo miał materiały budowlane w dobrych cenach, gdyż jego znajomy likwidował hurtownię budowlaną. Te materiały zostały dostarczone i za to K. J. wystawił drugą fakturę. Obie faktury K. J. przywiózł do firmy (...) i po wystawieniu dowodów (...) otrzymał płatność gotówką. W trakcie składania kolejnych wyjaśnień (k. 1881-1885) oskarżony G. K. podtrzymał wcześniej złożone wyjaśnienia. Dodatkowo wyjaśnił, że w roku 2014 i 2016 jako pełnomocnik firmy (...) nie współpracował z firmą (...), a taka współpraca była tylko w 2015 roku. Wyjaśnił również, że współpracował z firmą (...) z (...), gdy prowadził własną działalność o nazwie (...), a w famach firmy (...) wykonał dla nich jedną usługę budowlaną. Oskarżony wyjaśnił, że nigdy nie wypisywał żadnych faktur jako firma (...) i nigdy nie pośredniczył w przekazywaniu jakichkolwiek faktur kosztowych dla firmy (...) czy też innych firm. Dodał, że zna obu panów S., wykonywał dla nich różne prace, ale nigdy nie prowadził z nimi żadnych interesów, które byłyby niezgodne z prawem. Oskarżony wyjaśnił również, że zna B. Z., byłego Naczelnika (...) w C. oraz że zna R. P., który wykonywał dla niego różne usługi. Oskarżony wyjaśnił ponadto, że to R. P. poznał go z K. J. oraz że K. J. nigdy nie wystawiał dla niego faktur kosztowych. W trakcie konfrontacji z oskarżonym K. J. (k. 2164-2175) oskarżony G. K., że zna konfrontowanego z nim K. J. oraz że nie zgadza się z jego wypowiedziami, a wszystko co mówi K. J. jest kłamstwem, gdyż on nigdy nie wypisywał żadnych faktur jako firma (...), ani też nigdy takich faktur nie przekazywał do firmy (...). Wyjaśnił również, że nigdy nie widział okazanych mu faktur VAT, nie wie w jaki sposób K. J. nawiązał kontakt z firmą (...), ale było to bez jego udziału oraz dodał, że nie potrafi wskazać racjonalnego wytłumaczenia dlaczego K. J. twierdzi, że on uczestniczył w tym procederze. W trakcie ostatniego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym (k. 2332-2337) oskarżony G. K. nie zajął stanowiska co do przedstawionych zarzutów i odmówił składania wyjaśnień. Oskarżony G. K. w postępowaniu przed Sądem (k. 2693) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, odmówił składania wyjaśnień i odmówił udzielenia odpowiedzi na pytania.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego G. K., gdyż były one sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego K. J.. Odnosząc się do wyjaśnień oskarżonego co do faktur wystawionych na rzecz firmy (...) wskazać należy, że firma oskarżonego K. J. nie zajmowała się ani transportem, ani sprzedażą materiałów budowalnych i oskarżonych J. nie mógł dokonać takich transakcji, jakie były wskazane na tych fakturach. Oskarżony K. J. wprost wyjaśnił, że były to tylko faktury kosztowe, a takie faktury wystawiał na rzecz różnych podmiotów za uzgodnionym wynagrodzeniem. Odnośnie faktur wystawianych przez K. J. na rzecz firmy (...), a w wystawianiu których oskarżony G. K. brał aktywny udział, to również należy wskazać, że oskarżony nie zajmował się sprzedażą skór i innych materiałów do wyrobu obuwia i nie mógł tego rodzaju towarów sprzedać firmie (...). Także i w tym wypadku działanie oskarżonego J. polegało tylko na wystawianiu faktur kosztowych. Wyjaśnienia oskarżonego K. J. znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach i zeznaniach innych osób, które również wykorzystywały w swojej działalności faktury kosztowe wystawione przez K. J., a także w załączonych do akt sprawy odpisach prawomocnych wyroków skazujących dotyczących tych osób oraz w treści rozmów telefonicznych oskarżonego J. prowadzonych z różnymi osobami. Wszystkie te okoliczności w ocenie Sądu wskazują na to, że wyjaśnienia oskarżonego G. K. nie są wiarygodne, a jedynie stanowią realizację przyjętej linii obrony.

Oskarżony P. K. w postępowaniu przygotowawczym (k. 1397-1398) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. W postępowaniu przed Sądem (k. 2690-2691) oskarżony P. K. również nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że wszystkie prace, które były wykonywane przez pana J., to był on podwykonawcą, a on sam był wykonawcą dla wspólnoty (...) oraz dla spółki (...). Oskarżony wyjaśnił, że nie pamięta ile było tych prac wykonanych przez J., ale było ich sporo, wszystkie były wykonane dla(...) i rozliczone w całości, nie było wystawianych pustych faktur. Oskarżony wyjaśnił również, że poznał się z K. J. w 2014 r. prowadząc hurtownię budowlaną, zaoferował mu współpracę, a on zlecone prace wykonał dobrze. Oskarżony wyjaśnił, że nie było większych zastrzeżeń, że nawet nie jeździł na te place budowy, a prace sprawdzał inspektor(...). Jak była potrzeba to były drobne poprawki, a jak było wszystko w porządku to wystawiał fakturę. Oskarżony wskazał, że nigdy nie płacił osobiście za żadną fakturę, płaciła gotówką jego pracownica. Współpraca z J. trwała do września 2015 r. i zakończyła się, bo wtedy przyjechał CBŚ i zabrał faktury J. i oskarżony uznał, że ta współpraca nie ma sensu. Oskarżony dodał również, że sprawdzał J. w C., że prowadzi działalność gospodarczą, ale wtedy nie dało się sprawdzić czy jest płatnikiem podatku VAT. Wskazał, że w ciągu tamtego roku wystawił około 200 faktur na drobne roboty i miał problem żeby to ogarnąć bo nie miał żadnych kierowników. Z ramienia (...) prace odbierali inspektorzy z danego oddziału, których jest sześć albo bezpośrednio ktoś z dyrekcji.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego P. K. odnośnie tego, że firma oskarżonego K. J. wykonała prace wyszczególnione w wystawionych przez K. J. fakturach. Wyjaśnienia oskarżonego pozostają w tym zakresie w sprzeczności z wyjaśnieniami K. J., który szczegółowo i obszernie przedstawił mechanizm wystawiania przez niego faktur kosztowych, co zostało potwierdzone zeznaniami i wyjaśnieniami innych osób, które również wykorzystywały w swojej działalności faktury kosztowe wystawione przez K. J., a także w załączonych do akt sprawy odpisach prawomocnych wyroków skazujących dotyczących tych osób. Wyjaśnienia te pozostają również w sprzeczności z zasadami logicznego myślenia, gdyż oskarżony K. J. nie miał żadnych możliwości wykonania takiej ilości prac, jakie były wykazane w wystawionych przez niego fakturach VAT. W ocenie Sądu wiarygodne są wyjaśnienia oskarżonego P. K. odnośnie tego, że wykonywał różnego rodzaju prace budowlane na rzecz wspólnot mieszkaniowych i (...) w C., bo to znajduje potwierdzenie w zeznaniach świadków i zgormadzonej dokumentacji i nie było to kwestionowane w toku postępowania. Prace te nie były jednak wykonywane przez oskarżonego J., a wystawione przez niego faktury były jedynie pustymi fakturami kosztowymi. Wskazać należy, że oskarżony J. w swoich uzupełniających wyjaśnieniach próbował wycofać się z wyjaśnień obciążających oskarżonego P. K., ale tej w tej części Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego J. z przyczyn, na które wskazano we wcześniejszej części uzasadnienia.

Oskarżony G. W. w postępowaniu przygotowawczym (k. 1414-1415) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył wyjaśnienia, w których wskazał, że prowadzi działalność budowlaną od wielu lat, działa na wielu budowach jednocześnie, jest też podwykonawcą większych firm, a jak ma nadmiar pracy to podzleca je innym firmom. Oskarżony wyjaśnił również, że wiele spraw załatwia przez telefon, nie kojarzy osoby K. J. i jego firmy (...), a faktury często przychodzą do niego pocztą. Dodał również, że jak wykonawca wymaga od niego umów, to zawiera je z podwykonawcami, ale najczęściej zawiera takie umowy ustnie i sprawdza ich wykonanie na budowie. Po okazaniu mu faktur wystawionych przez K. J. oskarżony G. W. wyjaśnił, że nie jest w stanie przypomnieć sobie z jakiej budowy były okazane mu faktury, nie wie gdzie była realizowane usługi wypisane na poszczególnych fakturach, nie ma dokumentów (...) i (...) do tych faktur, bo takich dokumentów nie było. Podniósł również, że świadczy również usługi kierownika budowy i inspektora nadzoru budowlanego oraz że na budowie pracuje kilkadziesiąt osób i on ich nie zna, nie jest w stanie ich zapamiętać. W toku konfrontacji z oskarżonym K. J. (k. 1424-1428) oskarżony G. W. wyjaśnił, że nie zna siedzącego obok niego mężczyzny, nie pamięta żeby z nim współpracował, nie zgadza się z jego wyjaśnieniami, które nie są prawdziwe, nigdy nie zlecał mu wypisywania jakichkolwiek faktur, nie płacił za takie faktury, nie miał z nim bezpośredniego kontaktu. Wyjaśnił również, że faktury otrzymał od ekipy budowlanej wykonującej prace na terenie jego budowy, nie wie imienne od kogo, zatrudnia różne ekipy i nie przywiązuje wagi do nazw tych firm, nie jest w stanie zapamiętać ich wszystkich nazw ani też pamiętać osób, którym zleca wykonanie prac. Faktury otrzymał po wykonaniu zleconej usługi budowlanej i faktury które włączył do dokumentacji odwzorowują faktycznie wykonaną pracę. W postępowaniu przed Sądem (k. 2692-2693) oskarżony G. W. również nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że prowadził w tym czasie zakład budowlany, zatrudniał kilkunastu pracowników i wykonywał roboty na kilku budowach jednocześnie, a dodatkowo na kilku budowach prowadził nadzór jako kierownik budowy lub inspektor nadzoru. Część robót wykonywał we własnym zakresie swoimi pracownikami, część robót zlecał firmom podwykonawczym lub tylko polecał wykonanie robót całkowicie danej firmie, bez uczestniczenia w procesie budowlanym. Oskarżony wyjaśnił dalej, że miał opóźnienie na budowach i na jednej budowie dogadał się z inną firmą, która zrobiła mu prace, na których miał opóźnienie. Te prace zostały wykonane, rozliczał się z tymi firmami na bieżąco, dostał fakturę, za którą zapłacił, nie wnikał skąd jest firma tylko z prowadzącym roboty uzgadniał prace, a jak prace były wykonane to na tej podstawie się rozliczali. Potem zaczęło się to wszystko rozmywać, bo jak pojechał na jedną budowę to nie było tam żadnego pracownika, a oni pracowali po sąsiedzku, a na drugiej budowie pracownicy byli pijani. Oskarżony wyjaśnił następnie, że zaczął to wszystko kurczyć i od jakiegoś czasu robi tylko dwie budowy i jeden nadzór, bo nie był w stanie tego przypilnować, zauważył, że ludzie zaczęli go wykorzystywać i oszukiwać i nie był w stanie tego skontrolować. Założył monitoring w bazie i na samochodach i teraz pilnuje te mniejsze ilości robót i ludzi, żeby takie sytuacje nie miały miejsca. Na pytanie Sądu oskarżony wyjaśnił, że nie znał pana J., pierwszy raz poznał go na konfrontacji na Policji, mogła się zdarzyć taka sytuacja, że był na budowie i na niej pracował, bo są takie sytuacje, że wielu ludzi nie zna, nie rozpoznaje ich, bo na budowie jest około 50 osób, a on rozmawia tylko z brygadzistą i prowadzącym a innych nawet nie poznaje z twarzy, odbiera tylko to swoje, co ma odebrać i wyjeżdża. Dalej oskarżony wyjaśnił, że te faktury dostał od osób, które wykonywały pracę bezpośrednio na budowie, nie zna danych osobowych tych osób, bo masę ludzi się przewijało na tych budowach i pracowali pod presję czasu, bo były terminy i wszystkie zakontraktowane prace musiały być wykonane. Wyjaśnił, że nie pamięta na jakiej to było budowie, ale robi tylko roboty murowe, żelbetowe i remonty bobinów, a drobne remonty po halach robi tylko zimą, jak pogoda nie pozwala pracować na zewnątrz. Oskarżony wyjaśnił ponadto, że sprawa w CBŚ się już zamknęła, miał zajęcie konta na około 60.000 zł i ta kwota już się zwolniła, bo wszystko zostało ściągnięte z jego konta. Dalej oskarżony wyjaśnił, że zna J. T., pracowali na jednej budowie domów szeregowych, on dostał zlecenie na budowę 18 domów i odstąpił mu 50 % tego zlecenia i każdy osobno robił swoje 9 domów, ale wzajemnie sobie pomagali.

Sąd nie dał również wiary wyjaśnieniom oskarżonego G. W., gdyż także te wyjaśnienia pozostawały w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego K. J., wyjaśnieniami i zeznaniami innych osób, które kupowały od K. J. faktury kosztowe i orzeczeniami sądów dotyczących tych osób. Jak już wskazano wyżej wyjaśnienia te nie zasługują na wiarę także dlatego, że oskarżony J. nie miał żadnych możliwości wykonania prac wskazanych w wystawionych przez niego fakturach co powoduje, że wiarygodne są jego wyjaśnienia, że były to tylko faktury kosztowe. Także i w przypadku oskarżonego G. W. nie budzi wątpliwości, że wykonywał on różnego rodzaju prace budowalne, na co wskazywał w swoich wyjaśnieniach, ale w żaden sposób nie oznacza to, że faktury wystawione na rzecz jego firmy są fakturami za rzeczywiście wykonane prace, bo zaprzeczył temu oskarżony K. J..

Oskarżony M. S. w postępowaniu przygotowawczym (k. 2332-2333) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. W postępowaniu przed Sądem (k. 2691) oskarżony M. S. również nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień oraz odpowiedzi na pytania.

Sąd nie dał wiary nie przyznaniu się do winy oskarżonego M. S., który skorzystał z przysługującego mu prawa i odmówił składania wyjaśnień. Zdaniem Sądu nie przyznanie się oskarżonego do winy pozostaje w sprzeczności z innymi dowodami zgromadzonym w sprawie, w tym w szczególności z wyjaśnieniami oskarżonego K. J..

Oskarżony D. L. w postępowaniu przygotowawczym (k. 1505-1506) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że jest kuzynem K. J., nie widział go gdzieś piętnaście lat, aż spotkał go w 2014 r. w L.. Dowiedział się od niego, że ma dużą firmę budowlaną w C.. Oskarżony wyjaśnił dalej, że prowadził też wtedy firmę i powiedział K. J. że ma cięższy okres, bo wygrał przetarg, ale nie ma kim pracować. K. J. powiedział mu że ma ludzi i mu pomoże. Pierwszą usługę pomógł mu wykonać w lutym 2015 roku, polegała ona na malowaniu i szpachlowaniu wnętrza szkoły i on tam pracował, miał trzech ludzi. Oskarżony wskazał, że podzlecił K. J. wykonanie tej usługi za kwotę jak na fakturze. Drugą fakturę wystawił za tę samą usługę, bo remont w szkole trwał dalej, jak były wakacje, a pierwsza usługa realizowana była w ferie. Wszystkie prace zostały wykonane, faktury K. J. wypisał przy nim i otrzymał pieniądze do ręki, nie było żadnych dokumentów, nie było umów zlecenia. W postępowaniu przed Sądem (k. 2715) oskarżony D. L. również nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że w 2014 r. dowiedział się, że K. J. jest jego kuzynem, kiedyś odwiedził on jego matkę i chwalił się, że ma firmę, zatrudnia ludzi, dobrze mu idzie, przyjechał dobrym samochodem chyba marki A.. Dalej oskarżony wyjaśnił, że wygrał przetarg na szkołę podstawową, ale fizycznie nie miał mocy przerobowej i nie miał kim robić, przypomniał sobie co matka mówiła o K. i zadzwonił do niego z pytaniem, czy by go nie wspomógł. K. się zgodził, ale może dać maksymalnie 2-3 ludzi. Na początku przyjechały dwie osoby a potem jeszcze jeden pracownik i faktycznie oni wykonali 80% prac, bo oskarżony pracował wtedy jeszcze na innej budowie i pomagał tylko wieczorami. Później były dwie takie sytuacje, bo prace w szkołach mogą tylko robić w ferie i wakacje. W ocenie oskarżonego robota została wykonana, czasami trzeba było pracowników popędzać ale robota była bez zastrzeżeń, był odbiór powykonawczy i nie było zastrzeżeń. Odnośnie faktury to oskarżony wyjaśnił, że K. J. przyjechał do niego do domu, przyjechał tylko na szybko, bo ktoś na niego czekał w samochodzie, wypisał fakturę a oskarżony wypłacił mu pieniądze. Nie miał powodu myśleć, że K. J. jest nieuczciwy, bo zapowiadał się dobrze, przyjechał z dzieckiem i narzeczoną, dobrym samochodem. Oskarżony wyjaśnił również, że Pan J. pojawiał się na budowie, on tam nie pracował fizycznie, ale pojawiał się i sprawdzał, jak jego ludzie pracują. Te prace w ferie trwały jakieś półtorej do dwóch tygodni. Oskarżony wyjaśnił, że nie wie gdzie mieszkali J. i jego ludzie, wie że wynajmowali jakiś pokój oraz że mieli samochód, którym dojeżdżali na budowę, był to jakiś starszy samochód chyba F. (...) oraz że do technicznego odbioru doszło zarówno w ferie jak i w wakacje i dyrektor szkoły nie miał zastrzeżeń co do wykonanych robót.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego D. L., gdyż były one sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego K. J., a także sprzeczne z zarejestrowaną treścią rozmowy oskarżonego D. L. z K. J.. Z rozmowy tej wprost wynika, że oskarżony D. L. prosił K. J. o wystawienie faktury kosztowej. Z wyjaśnień oskarżonego J. wynika natomiast, że nie wysyłał on do D. L. żadnych pracowników, a jedynie na jego prośbę wystawił fakturę kosztową, co było zresztą zgodne z profilem działalności K. J., która ograniczała się w zasadzie do wystawiania faktur kosztowych za odpowiednią prowizją.

Oskarżony T. B. w postępowaniu przygotowawczym (k. 1435-1436) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył wyjaśnienia w których wskazał, że nie zna osoby J., nie poznał go, a co do tych faktur to było tak, że miał do wykonania usługę budowlaną, dostał numer telefonu do ewentualnego podwykonawcy, zadzwonił do niego, zgłosił się pan, przyjechał zobaczyć na czym miałyby polegać prace budowalne i umówili się na konkretny termin. On rozpoczął pracę i wykonał usługę, po zakończeniu robót przywiózł fakturę. Później były wykonane inne usługi, rodzaj prac wynika z dokumentów i za każdym razem po wykonaniu usługi ten pan przywoził fakturę i otrzymywał płatność gotówką. W toku konfrontacji z K. J. (k. 1450-1454) oskarżony T. B. wyjaśnił, że nie zna siedzącego obok niego mężczyzny, nie pamięta żeby z nim współpracował, nie zamawiał żadnych faktur kosztowych w firmie (...). Faktury z tej firmy, które zostały u niego zabezpieczone, zostały mu przekazane przez osoby, które wykonywały dla niego prace budowlane i faktury te w pełni odzwierciedlają wykonane usługi. Oskarżony wyjaśnił, że nie pamięta, kto wykonywał te usługi, za ich wykonanie zapłacił kwoty wskazane na fakturach, nie sprawdzał, czy faktury te przekazał K. J., czy inna osoba, nie legitymował tej osoby, sprawdzał tylko faktury pod względem merytorycznym, czy dane w nich zawarte są zgodne z rzeczywistością. W dalszej kolejności oskarżony powtórzył swoje wcześniejsze wyjaśnienia. W postępowaniu przed Sądem (k. 2711-2712) oskarżony T. B. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że miał wykonaną usługę przez firmę, którą przypadkowo dostał przez telefon od znajomego. Ta firma wykonała usługę budowlaną i jakieś inne usługi, nie pamięta teraz jakie, to jest opisane w fakturach. Po wykonaniu tych prac otrzymał fakturę, za którą się rozliczył, nie pamięta już teraz czy to była jedna faktura czy dwie. Po zakończeniu tych prac rozliczył się i zakończył współpracę z tą firmą. Dalej oskarżony wyjaśnił, że w chwili kiedy te roboty były wykonywane to nie wiedział, że to nie firma pana J. wykonuje te roboty, VAT z tych faktur został rozliczony, a z chwilą kiedy te faktury zostały zakwestionowane to VAT został zwrócony do Urzędu Skarbowego. Oskarżony wyjaśnił ponadto, że dzwonił po znajomych i pytał, kto mógłby mu zrobić taką usługę, bo teraz ciężko jest znaleźć wykonawcę, nie pamięta od kogo dostał ten namiar, nigdy nie spotkał się z oskarżonym J., nie słyszał wcześniej tego nazwiska, zobaczył je dopiero na fakturze, którą otrzymał.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego T. B., gdyż również i jego wyjaśnienia pozostawały w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego K. J., wyjaśnieniami i zeznaniami innych osób, które kupowały od K. J. faktury kosztowe i orzeczeniami sądów dotyczących tych osób. Jak już wskazano wyżej wyjaśnienia te nie zasługują na wiarę także dlatego, że oskarżony J. nie miał żadnych możliwości wykonania prac wskazanych w wystawionych przez niego fakturach co powoduje, że wiarygodne są jego wyjaśnienia, że były to tylko faktury kosztowe. Również odnośnie oskarżonego T. B. nie budzi wątpliwości, że wykonywał on różnego rodzaju prace budowalne, na co wskazywał w swoich wyjaśnieniach, ale w żaden sposób nie oznacza to, że faktury wystawione na rzecz jego firmy są fakturami za rzeczywiście wykonane prace, bo zaprzeczył temu oskarżony K. J..

Oskarżony W. M. przesłuchiwany po raz pierwszy w postepowaniu przygotowawczym (k. 1494-1498) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że wykonywał prace w (...)na ul. (...) w C.. Wtedy poznał dwie osoby, polecone przez(...), które wykonały mu zleconą pracę. Później skontaktował się z jedną z tych osób o imieniu P., gdy miał inne prace w dzielnicy B.. Ustalił z nim za jaką kwotę wykona prace wyburzeniowe. W trakcie prac wystąpiły problemy z zaliczką, P. powiedział, że ma firmę zawieszoną, ale ma z kimś innym firmę. Wcześniej otrzymał zaliczkę w kwocie 5000 zł. oskarżony wyjaśnił dalej, że przedstawił temu P. umowę o dzieło do podpisu, on dzwonił do jakiegoś kolegi i dopiero wtedy wpisał nazwę tej firmy. Po jakim czasie ten P. chciał się rozliczyć, ale oskarżony nie chciał się rozliczyć bez dokumentu. Zaczął się interesować firmą (...), której nazwę miał na umowie i znalazł kontakt do K. J.. Oskarżony wyjaśnił następnie, że zadzwonił do J., powiedział że potrzebuje fakturę bo jest koniec miesiąca, on nie był zorientowany o co chodzi, ale umówili się na spotkanie przy centrum handlowym (...) w C.. Wtedy widział go jedyny raz. K. J. wypisał mu fakturę na kwotę która jest w zarzutach i wtedy oskarżony wypłacił mu pozostałe pieniądze, była to kwota około 2000 zł. K. J. zaoferował swoje dalsze usługi, ale więcej się już nie kontaktowali. W trakcie kolejnego przesłuchania (k. 1518-1520) oskarżony W. M. podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia i w zasadzie je powtórzył. Wyjaśnił dodatkowo, że dał P. umowę, a on mu ją przyniósł z pieczątką. Następnie oskarżony wyjaśnił, że w trakcie spotkania z K. J. on wystawiał mu fakturę w samochodzie, ale pomyli się przy jej wypisywaniu i musiał ją wypisać drugi raz. Po jej sprawdzeniu oskarżony wypłacił mu pieniądze w kwocie 2.200 zł. Przed odjazdem ten mężczyzna przystawił na fakturze pieczątkę firmy (...) i podpisał się nieczytelnie, zaproponował swoje dalsze usługi i odjechał. W trakcie konfrontacji z oskarżonym K. J. (k. 1536-154) oskarżony W. M. wyjaśnił, że nie zna siedzącego obok niego mężczyzny, nie pamięta żeby z nim współpracował, nigdy nie zamawiał fikcyjnej faktury kosztowej w firmie (...), faktura z tej firmy, która została u niego zabezpieczona została wystawiona za faktycznie wykonaną usługę. Oskarżony wyjaśnił dalej, że człowiek który wystawiał fakturę robił to dwa razy, bo się pomylił przy jej wypisywaniu, ale nie był to człowiek, z którym jest konfrontowany. Tamten był niższy, nie pamięta jego koloru włosów, ale nie jest to ten człowiek, który bierze udział w konfrontacji. Po okazaniu faktury oskarżony W. M. wyjaśnił, że jest to faktura, którą wypisał mu człowiek podający się za K. J. i któremu przekazał pieniądze w kwocie 2.200 zł, była to brakująca kwota do pełnej kwoty wypisanej na fakturze. Po wypowiedzi K. J. oskarżony W. M. wyjaśnił, że nie jest już pewny, czy konfrontowany z nim mężczyzna nie wystawiał dla niego faktury, możliwe że wystawił ją K. J., bo mu się wtedy nie przyglądał. Wyjaśnił również, że nie zna nikogo o imieniu K., nigdy nikogo nie prosiło załatwienie dla niego faktury kosztowej, nie pamięta jakim samochodem przyjechał K. J.. W toku konfrontacji ze świadkiem K. K. (2) (k. 1702-1709) oskarżony W. M. wyjaśnił, że nie zna siedzącego obok niego mężczyzny, widzi go po raz pierwszy w życiu, nigdy nie prowadził z nim interesów, ani też ten człowiek nie przekazywał mu nigdy żadnych faktur. Oskarżony wyjaśnił również, że jest całkowicie pewien, że nie jest to ten mężczyzna, który wypisywał dla niego w samochodzie fakturę przed dawnym supermarketem (...). W postępowaniu przed Sądem (k. 2712-2713) oskarżony W. M. również nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Złożył wyjaśnienia tożsame z wyjaśnieniami złożonymi w postępowaniu przygotowawczym. Ponownie przedstawił okoliczności związane z wykonywaniem prac na obiekcie(...) adaptowanym na poczet szkoły (...) dla dzieci (...). Wyjaśnił, że umówił się z mężczyzną o imieniu P., że wykona proste prace związane z czyszczeniem budynku, wyburzaniem starych łazienek i korytarzy za 8 tys. złotych i że ten P. powiedział, że współpracuje z firmą (...) i zrobi te prace w ramach tej firmy. Dalej oskarżony wyjaśnił,. Że początkowo prace były wykonywane intensywnie i zgodnie z ustaleniami, ale później dotarły do niego sygnały, że pracownicy piją tam alkohol i że zginął złom, który miał być sprzedany przez (...). Oskarżony spotkał się z tym P., doszło między nimi do męskiej rozmowy oraz domagał się sformalizowania umowy. Oskarżony wyjaśnił, że przywiózł druk umowy zlecenia, a P. z jego telefonu dzwonił prawdopodobnie do pana J., bo nie pamiętał wszystkich danych, chyba nie pamiętał numeru NIP. Oskarżony powiedział, że tak nie będą sprawy załatwiać i chce mieć pismo z pieczątkami oraz zażądał faktury za częściowo wykonane roboty. P. wyraził na to zgodę, a następnie okazało się, że w lutym pracownicy zniknęli i z P. nie miał żadnego kontaktu. Po zakończeniu innych prac oskarżony postanowił zająć się tą sprawą. Ustalił numer telefonu do K. J. i umówił się z nim na spotkanie na parkingu koło(...). Tam w samochodzie K. J. wypisał mu fakturę, ale wypisał ją błędnie co do wartości i musiał to zrobić jeszcze raz. Wypisał ją na kwotę 7.200 zł i oskarżony wypłacił mu kwotę 2.000 zł. Całe spotkanie trwało około 10-15 minut i z jego punktu widzenia usługa została wykonana przez firmę (...) i jego pracowników, a on to rozliczył i fakturę włączył w poczet kosztów. Następnie oskarżony wyjaśnił, że współpracuje ze Stowarzyszeniem (...), ma z nimi stałą umowę od 2010 r., specyfika prac polega na tym, że mogą być prowadzone tylko w okresie ferii i wakacji, nie może sobie pozwolić na rozliczanie się pod stołem, bo te obiekty są obiektami użyteczności publicznej i są szczególnie prześwietlane pod kątem wydawania środków publicznych, a instytucje współpracujące z tymi szkołami są często kontrolowane, dlatego tylko i wyłącznie rozlicza się fakturami. Oskarżony wyjaśnił również, że te prace dokończyła mu firma pana z W., że nosi okulary do czytania, bo bez nich nie przeczyta żadnego tekstu, że ma kontakt z wieloma podwykonawcami, jak jest duży przedział czasu to ich nie kojarzy i być może w tej konkretnej sytuacji myślał, że jest to inna osoba. Pod (...) spotykał się też z innymi podwykonawcami, bo niedaleko jest biuro rachunkowe, które go obsługuje i że to jest wygodne miejsce i łatwe do znalezienia się. Oskarżony wyjaśnił ponadto, że w tym momencie myśli, że osobą z którą się spotkał to był pan J., on siedział w samochodzie i wypisywał faktury a oskarżony był obok i nie wie czy nie rozmawiał telefonicznie. Nie wsiadał do jego samochodu. To spotkanie było w marcu, późnym popołudniem, około godziny 18.00.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego W. M. odnośnie tego, że to firma oskarżonego K. J. wykonała prace opisane na wystawionej przez niego fakturze VAT. Sam oskarżony J. okoliczności tej zaprzeczył wskazując, że wystawił dla oskarżonego M. fakturę kosztową. Co więcej z samych wyjaśnień oskarżonego W. M. wynika, że jedyny kontakt z oskarżonym J. miał na parkingu centrum handlowego, kiedy ten wypisywał mu fakturę VAT i w tej części wyjaśnienia te są zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonego J.. W ocenie Sądu nie są wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których wskazuje on, że był przekonany, że prace wykonuje firma oskarżonego K. J. w sytuacji, gdy prace te wykonywały nieznane mu osoby, przed ich wykonaniem nie kontaktował się z właścicielem firmy (...), nie uzgodnił z nim żadnych warunków takiej umowy, w tym przede wszystkim warunków koniecznych umowy w postaci zakresu prac i należnego za ich wykonanie wynagrodzenia. Przedstawiony przez samego oskarżonego W. M. sposób znalezienia pracowników i wykonywania przez nich prac wskazuje, że były to prace wykonane w sposób bezumowny. Dopiero później oskarżony M. szukał sposobu, żeby ująć te prace w swojej ewidencji księgowej, co ostatecznie skutkowało wystawieniem przez K. J. faktury kosztowej.

Oskarżony K. K. (1) w postepowaniu przygotowawczym (k. 1343-1344) częściowo przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że jego znajomy K. J. zaproponował mu prawdopodobnie zimą 2015 r., żeby był jego kierowcą i woził go do jakiś tam ludzi. Oskarżony wyjaśnił, że nie znał tych ludzi, że wiedział, że on wystawia faktury i przekazuje im jakieś faktury, że nigdy nie woził faktur do M. i nie zna M. K. z firmy (...). Oskarżony wyjaśnił ponadto, że jest prawdą, że otrzymywał od J. pieniądze z zysku, które on miał z tych faktur, o których wiedział że są nierzetelne, tj. że żadne usługi nie były wykonywane. Nie pamięta dokładnie którym kontrahentom zawoził faktury, ale wydaje mu się że jeździł tylko po C.. Nie dostawał pieniędzy większych niż 100 zł za takie przysługi, nie jest prawdą, że otrzymywał około 25% VAT wyszczególnionego na fakturach. Oskarżony wyjaśnił również, że nie widział, czy K. J. otrzymywał jakieś pieniądze od ludziom którym dostarczał fikcyjne faktury. Jeździł z nim może ze cztery razy przez okres kilku miesięcy, a jeździł dlatego że J. psuł się samochód i był mu potrzebny. W trakcie konfrontacji z K. J. (k. 1349-1353) oskarżony K. K. (1) wyjaśnił, że zna siedzącego obok K. J., ale nie zgadza się z jego wyjaśnieniami, które nie polegają na prawdzie. Wyjaśnił, że nie zna M. K. właściciela firmy (...), nie dostarczał mu żadnych faktur ani osobiście, ani za pośrednictwem innych osób. To co wyjaśnił K. J. jest kłamstwem, polega natomiast na prawdzie, że woził K. J. swoim i jego samochodem w różne miejsca, które wskazał J.. Oskarżony wyjaśnił ponadto, że wiedział, że J. wystawia dla innych podmiotów nierzetelne faktury, za prace które nie zostały wykonane. Za podwożenie J. we wskazane miejsca dostał od niego pieniądze w kwocie łącznej nie więcej niż 400 zł. Oskarżony dodał, że nie pamięta pod jakie adresy i dla kogo J. wystawiał nierzetelne faktury, nigdy nie znalazł żadnego nabywcy na zakup faktur wystawianych przez K. J., nigdy nie był w posiadaniu bloczków faktur z podbitymi pieczęciami firmy (...).

W postępowaniu przed Sądem oskarżony K. K. (1) nie składał wyjaśnień i Sąd oczytał wyjaśnienia złożone przez oskarżonego w postępowaniu przygotowawczym (k. 2716).

Sąd jedynie częściowo uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego K. K. (1). Oskarżony K. w swoich wyjaśnieniach podał, że wiedział o tym że oskarżony J. wystawia faktury, gdyż kilka razy w związku z zawożeniem faktur był jego kierowcą i otrzymywał za to niewielkie kwoty. Oskarżony zaprzeczył natomiast, żeby znał M. K. z M. i woził do niego faktury. Zdaniem Sądu wiarygodne są wyjaśnienia oskarżonego odnośnie tego, że miał wiedzę o wystawianiu przez oskarżonego J. nielegalnych faktur, bo w tej części wyjaśnienia te są zgodne z wyjaśnieniami oskarżonego J.. Nie są natomiast wiarygodne jego wyjaśnienia co do jego roli w wystawianiu faktur dla firmy (...), gdyż w tej części wyjaśnienia te pozostają w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego K. J. i ostatnimi wyjaśnieniami świadka M. K..

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków M. O., M. A. i B. M. (2), gdyż zeznania te były zgodne, logiczne i przekonujące. Świadkowie ci zeznali, że firma oskarżonego K. J. wykonywała dla nich określone prace i z tego tytułu wystawił on faktury VAT, które zostały przez świadków zapłacone, co koresponduje z wyjaśnieniami oskarżonego K. J..

Sąd uznał również za wiarygodne zeznania świadków M. K., K. B., A. M. (1), P. G., D. F., A. R., A. P. (2) i T. M., gdyż ich zeznania były zgodne logiczne i przekonujące. Świadkowie w swoich zeznaniach (wyjaśnieniach składanych na etapie postępowania przygotowawczego) wskazywali, że mieli bezpośrednio lub pośrednio związek z fakturami kosztowymi wystawianymi przez K. J. i z tego tytułu byli skazani prawomocnymi wyrokami, co znajduje potwierdzenie w wyrokach ujawnionych w toku postępowania. Z tych samych powodów wiarygodne są również wyjaśnienia oskarżonego B. M. (1), którego sprawa została w toku postępowania wyłączona do odrębnego rozpoznania i zakończyła się wydaniem wyroku skazującego w trybie konsensualnym. Sąd uznał również za wiarygodne zeznania świadka K. Ł., które są zbieżne z zeznaniami powołanych wyżej świadków i wyjaśnieniami oskarżonego K. J..

Zeznania świadków D. B., J. A. i I. F. nie miały znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego. Świadkowie ci byli pracownikami firmy (...), ale mieli niewielką wiedzę na temat współpracy M. S. z K. J.. Świadek D. B. potwierdziła, że widziała faktury za skóry wystawione przez K. J., co jest oczywiste, gdyż faktury te były zarejestrowane w ewidencji firmy. Dla rozstrzygnięcia sprawy nie mają natomiast znaczenia zeznania świadków odnośnie budowy rampy, gdyż faktury za budowę rampy nie są objęte niniejszym postępowaniem.

Także zeznania świadków L. R., P. M., M. D., R. W., E. Z., A. M. (2) i T. G. miały drugorzędne znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego. Świadkowie ci w swoich zeznaniach wskazywali na wykonywanie określonych prac przez firmy oskarżonych odpowiednio W. M., D. L. i P. K., ale z zeznań tych nie wynika, że prace te jako podwykonawca wykonywał oskarżony K. J.. Takie samo niewielkie znaczenie miały zeznania świadka E. M., gdyż świadek w swoich zeznaniach wskazywała jedynie na znajomość G. K. i K. J., co nie było kwestionowane w toku postępowania i wiedziała, że firma (...) miała faktury od K. J. natomiast nie miała wiedzy o relacji łączącej tych oskarżonych.

Świadkowie D. U. i A. K. skorzystały z przysługującego im prawa i odmówiły składania zeznań.

Zeznania pozostałych świadków nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne protokoły i dokumenty załączone do akt sprawy i ujawnione w toku postępowania nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności i wiarygodności, gdyż zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty w granicach ich kompetencji i nie były kwestionowane przez strony w toku postępowania.

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że wszyscy oskarżeni dopuścili się zarzucanych im czynów. Nie ulega wątpliwości, że zarzuty przedstawione oskarżonym opierają się w dużej mierze na wyjaśnieniach oskarżonego K. J.. Jak już wskazano wyżej oskarżony J. w swoich wyjaśnieniach szeroko i wyczerpujące przedstawił okoliczności swojego procederu wystawiania „pustych” faktur kosztowych, czyli faktur, które nie były odzwierciedleniem opisanych w nich transakcji gospodarczych, które w ogóle nie były przez firmę (...) wykonywane. Wyjaśnienia te znalazły potwierdzenie w zeznaniach świadków (występujących wcześniej jako podejrzani), którzy potwierdzili swój udział w tym procederze i wyrazili wolę dobrowolnego poddania się karze za te przestępstwa, co skutkowało wydaniem wobec nich wyroków skazujących w trybie konsensualnym. Z uwagi na ilość wystawionych przez oskarżonego faktur oraz wartość opisanych w tych fakturach prac nie ulega w ocenie Sądu wątpliwości, że oskarżony K. J. nie miał żadnych możliwości wykonania tych prac, a jego działalność sprowadzała się li tylko do wystawiania faktur, z czego oskarżony J. uczynił sobie stałe źródło dochodu. Znajduje to potwierdzenie także w zeznaniach świadka K. Ł., który był kolegą oskarżonego J., przez kilka miesięcy z nim mieszkał i widział, że w tym okresie nie robił nic w sensie budowlanym, a najczęściej wyjeżdżał grać na automatach. Świadek zeznał również, że docierały do niego pogłoski, że K. J. wystawia faktury kosztowe, ale nie był świadkiem wystawiania żadnych faktur, a jedynie widział u niego w samochodzie bloczek z czystymi blankietami faktur. Wskazać także należy, że sprawstwo oskarżonych znajduje również potwierdzenie w treści zarejestrowanych rozmów telefonicznych prowadzonych przez oskarżonego K. J., zarejestrowanych w trakcie kontroli operacyjnej i ujawnionych w toku postępowania po zniesieniu z nich klauzuli tajności. W świetle zebranych dowodów w ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że pozostali oskarżeni kupowali od oskarżonego K. J. faktury kosztowe, a następnie wciągali je do ewidencji księgowych swoich firm i wykazywali w deklaracjach VAT-7, składanych do właściwych dla nich urzędów skarbowych. Dla ustalenia czy doszło do popełnienia przestępstwa przez oskarżonych kluczowe jest ustalenie, czy oskarżony K. J. sprzedawał usługi lub towary, które zostały opisane w wystawionych przez niego fakturach. Zdaniem Sądu z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżony K. J. nie wykonywał tych prac, a wystawione przez niego faktury były wyłącznie „pustymi” fakturami kosztowymi, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Dla rozstrzygnięcia sprawy nie ma natomiast żadnego znaczenia, czy prace o których mowa w fakturach były w rzeczywistości wykonane, gdyż nie były one wykonane przez oskarżonego J., a to on wystawił faktury VAT dotyczące tych prac. To samo dotyczy sprzedaży towarów, której oskarżony J. w ogóle nie prowadził. W szczególności dotyczy to oskarżonego M. S., dla którego oskarżony K. J. wystawił faktury za sprzedaż skór i podszewek, a których mu nie sprzedał. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony w okresie objętym postępowaniem prowadził działalność polegającą na produkcji obuwia, ale to nie oskarżony J. sprzedał mu te skóry, co wprost wynika z jego wyjaśnień. Dla rozstrzygnięcia sprawy nie ma znaczenia ustalenie skąd oskarżony S. posiadał materiał do produkcji obuwia, ale uzasadniony jest wniosek, że posiadał go ze źródeł pozafakturowych, gdyż w tym okresie w ewidencji jego firmy nie zarejestrowano innych faktur na zakup skór i podszewek, niż wystawione przez oskarżonego.

W ocenie Sądu nie budzi również wątpliwości kwalifikacja prawna czynów przypisanych oskarżonym, a zaproponowana przez oskarżyciela publicznego w akcie oskarżenia, w szczególności w zakresie zakwalifikowania zachowań oskarżonych jednocześnie jako przestępstwa powszechne i przestępstwa karnoskarbowe. Zachowanie wszystkich oskarżonych (za wyjątkiem oskarżonego K. K. (1)) jednocześnie wypełniało znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa karnoskarbowego. Sytuacja taka jest uregulowana w treści art. 8 § 1 k.k.s., który wskazuje, że jeśli ten sam czyn będący przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym wyczerpuje znamiona przestępstwa lub wykroczenia określonego w przepisach karnych innej ustawy, stosuje się każdy z tych przepisów. Jest to instytucja nazywana w systemie prawa karnego idealnym zbiegiem przepisów. W świetle utrwalonego orzecznictwa nie ulega wątpliwości, że w takim przypadku nie ma zastosowania zasada specjalności. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 8 sierpnia 2014 r. w sprawie sygn. akt II AKa 200/14, wystawienie nierzetelnej faktury jest przestępstwem skarbowym z art. 62 § 2 k.k.s. stanowiącym lex specialis w stosunku do przepisu art. 271 § 1 kk, jednakże w myśl przepisu art. 8 § 1 k.k.s. wykluczone jest w takim przypadku wyparcie na zasadzie specjalności przepisu k.k. przez przepis k.k.s. Tym samym konieczne i prawidłowe staje się orzeczenie o winie i karze zarówno za przestępstwo skarbowe z art. 62 § 2 k.k.s. jak i za występek z art. 271 § 1 albo 3 k.k., a następnie wydanie rozstrzygnięć o wykonaniu kar, stosownie do przepisów art. 8 § 2 i 3 k.k.s.

W przypadku przypisanych oskarżonym przestępstw karnoskarbowych Sąd na podstawie art. 2 § 2 k.k.s. zastosował wobec wszystkich oskarżonych przepisy obowiązujące przed dniem 1 stycznia 2017 roku, gdyż nie ulega wątpliwości, że z uwagi na zmianę od tego dnia treści art. 62 § 2 k.k.s. w zakresie granic kary możliwej do wymierzenia za to przestępstwo poprzez podwyższenie górnej granicy kary grzywny i wprowadzenie do zagrożenia ustawowego kary pozbawienia wolności przepisy obowiązujące poprzednio są względniejsze, niż przepisy obowiązujące od tej daty.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że oskarżony K. J. wyczerpał swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. z uwagi na wartość kwalifikowanego łącznie z art. 294 § 1 k.k. w formie stadialnej usiłowania, gdyż doprowadzić Skarb Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 344.814,07 zł, do czego nie doszło na skutek działania właściwych organów skarbowych, a jednocześnie doprowadził do Skarb Państwa do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 29.536,90 zł z uwagi na wystąpienie przez dwa podmioty o zwrot lub przeksięgowanie podatku od towarów i usług w kwocie nie mniejszej od tej kwoty. Odnośnie pozostałych oskarżonych kwalifikacja z art. 286 § 1 k.k. dotyczy wyłącznie oskarżonego P. K., który wystąpił o zwrot lub przeksięgowanie należnego podatku od towarów i usług. W przypadku pozostałych oskarżonych zasadne było zakwalifikowanie ich zachowania wyłącznie jako przestępstwa z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 273 k.k., gdyż ci oskarżeni nie wystąpili o zwrot podatku VAT wynikającego ze sfałszowanych dokumentów. Osobną kwestią jest jedynie kwalifikacja prawna czynu przypisanego oskarżonemu K. K. (1), gdyż on dopuścił się jedynie pomocnictwa do przestępstwa oskarżonemu K. J. i M. K..

Wszyscy oskarżeni są osobami dorosłymi, prowadzącymi działalność gospodarczą, zdającymi sobie sprawę z konsekwencji działania niezgodnego z prawem, a zatem ich zachowanie uznać należy za zawinione.

W konsekwencji Sąd uznał oskarżonego K. J. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt I części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 14 § 1 k.k. w związku z art. 294 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 65 § 1 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i karę grzywny w ilości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych. Oskarżonego K. J. uznał również za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt II części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 54 § 2 k.k. w zw. z art. 37 § 1 pkt 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. i art. 38 § 1 pkt 1 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych.

Wymierzając oskarżonemu K. J. karę za przestępstwo powszechne Sąd wziął pod uwagę wszystkie dyrektywy i okoliczności wskazane w art. 53 § 1 k.k. ze szczególnym uwzględnieniem stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu zarówno stopień winy, jak i stopień społecznej szkodliwości czynu jest znaczny. To oskarżony K. J. był wystawcą wszystkich faktur objętych postępowaniem, dla znacznej ilości podmiotów gospodarczych, z tego procederu uczynił sobie stałe źródło dochodu i musi ponieść adekwatną do niego odpowiedzialność. Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował dotychczasową karalność oskarżonego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uznał przyznanie się oskarżonego do winy i złożenie obszernych i szczerych wyjaśnień. Zdaniem jednak Sądu z uwagi na okoliczności sprawy, w tym zwłaszcza wysokość wyrządzonej i grożącej szkody brak było podstaw do wymierzenia oskarżonemu kary w łagodniejszym rozmiarze. Jedynie kara pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat spełni cele stawiane karze przez ustawę i sprawi, że oskarżony zrozumie naganność swojego postępowania. Z uwagi na rozmiar orzeczonej kary, jak również uprzednią karalność oskarżonego brak było możliwości zastosowania wobec niego środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Dodatkowo ponieważ oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej obok kary pozbawienia wolności Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny, biorąc pod uwagę wysokość wyrządzonej i grożącej szkody.

Wymierzając oskarżonemu K. J. karę za przestępstwo skarbowe Sąd wziął pod uwagę okoliczności wymiaru kary, wskazane w art. 13 § 1 k.k.s., a w szczególności rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a także jego motywację i sposób zachowania.

Stosownie do treści art. 8 § 1 k.k. Sąd ustalił, że czyny opisane w pkt 1 i 2 stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjął, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 1 wyroku.

Sąd uznał oskarżonego G. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt III części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych. Sąd uznał również oskarżonego G. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 3 k.k.s. i art. 76 § 3 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. w związku z art. 9 § 3 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych.

Wymierzając karę za przestępstwo powszechne Sąd miał na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów i musi z tego tytułu ponieść odpowiedzialność karną. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego. Wymierzając karę za przestępstwo skarbowe Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a także stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego. Także i w tym przypadku Sąd uznał że czyny to stosownie do treści art. 8 § 1 k.k.s. stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjął, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne orzeczone w pkt 4 wyroku.

Sąd uznał również oskarżonego G. K. za winnego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt V części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych) przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych. W ocenie Sądu to zachowanie oskarżonego jest zachowaniem dalej idącym, niż pomocnictwo do przestępstwa popełnionego przez inne osoby, w tym przypadku przez K. J. i M. S.. Oskarżony nie ułatwiał im tylko popełnienia przestępstwa, ale aktywnie w nim uczestniczył, realizując jeden z elementów poświadczania nieprawdy w dokumentach poprzez ich opracowanie i drukowanie, a następnie przekazywanie podpisanych dokumentów. Uzasadnia to przyjęcie, że zachowanie to stanowiło współsprawstwo popełnienia przestępstwa z oskarżonymi K. J. i M. S. w rozumieniu art. 18 § 1 k.k. Wymierzając karę za to przestępstwo Sąd również miał na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów i musi z tego tytułu ponieść odpowiedzialność karną. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. Jako okoliczność łagodzącą Sąd także wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego.

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego G. K. kary pozbawienia wolności i kary grzywny orzeczone w pkt 4 i 8 wyroku i wymierzył mu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych. Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego G. K. w pkt 9 kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 3 (trzech) lat, a na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązał oskarżonego G. K. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał.

Wymierzając oskarżonemu G. K. karę łączną Sąd miał na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć kara wobec skazanego. W ocenie Sądu kara łączna w najniższym możliwym wymiarze, orzeczona na zasadzie pełnej absorpcji spełni te cele i jest wystarczającą reakcją prawnokarną wobec oskarżonego. Jednocześnie wykonanie tej kary Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby dochodząc do wniosku, że jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a przede wszystkim sprawi, że oskarżony nie popełni więcej przestępstwa.

Sąd uznał oskarżonego P. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt VI części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych. Sąd uznał również oskarżonego P. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt VII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych.

Wymierzając oskarżonemu P. K. karę za przestępstwo powszechne Sąd miał na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa oszustwa i przeciwko wiarygodności dokumentów i musi z tego tytułu ponieść odpowiedzialność karną. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. Wymierzając karę za przestępstwo skarbowe Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a także stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego oraz to, że oskarżony dobrowolnie naprawił wyrządzoną szkodę i zwrócił do urzędu skarbowego podatek od towarów i usług. Także i w tym przypadku Sąd uznał że czyny to stosownie do treści art. 8 § 1 k.k.s. stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjął, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne. Wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. K. kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 3 lat dochodząc do przekonania, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a zwłaszcza sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa. Jednocześnie, stosownie do treści art. 72 § 1 pkt 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego P. K. do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał.

Sąd uznał również oskarżonego G. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt VIII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 273 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych. Sąd uznał także oskarżonego G. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt IX części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w ilości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych.

Wymierzając oskarżonemu G. W. karę za przestępstwo powszechne Sąd miał na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i musi z tego tytułu ponieść odpowiednią karę. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. Wymierzając karę za przestępstwo skarbowe Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a także stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego. Sąd uznał ponadto, że czyny to stosownie do treści art. 8 § 1 k.k.s. stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjął, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne. Wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego G. W. kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 3 lat dochodząc do przekonania, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a zwłaszcza sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa. Jednocześnie, stosownie do treści art. 72 § 1 pkt 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał.

Sąd uznał oskarżonego M. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt X części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych. Ponadto Sąd uznał oskarżonego M. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XI części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych.

Wymierzając oskarżonemu M. S. karę za przestępstwo powszechne Sąd również miał na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i musi z tego tytułu ponieść odpowiednio surową karę. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. Wymierzając karę za przestępstwo skarbowe Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a także stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego. Sąd uznał ponadto, że czyny to stosownie do treści art. 8 § 1 k.k.s. stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjął, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne. Wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. S. kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 3 lat dochodząc do przekonania, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a zwłaszcza sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa. Jednocześnie, stosownie do treści art. 72 § 1 pkt 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał.

Sąd uznał również oskarżonego D. L. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych. Ponadto Sąd uznał oskarżonego D. L. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XIII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w ilości 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych.

Wymierzając oskarżonemu D. L. karę za przestępstwo powszechne Sąd miał na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i musi z tego tytułu ponieść właściwą odpowiedzialność karną. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. Wymierzając karę za przestępstwo skarbowe Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a także stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego. Sąd uznał ponadto, że czyny to stosownie do treści art. 8 § 1 k.k.s. stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjął, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne. Wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego D. L. kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 2 lat dochodząc do przekonania, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a zwłaszcza sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa. Jednocześnie, stosownie do treści art. 72 § 1 pkt 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał.

Sąd uznał oskarżonego T. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XIV części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych. Ponadto Sąd uznał również oskarżonego T. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XV części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 k.k.s. i art. 76 § 2 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. przy zastosowaniu art. 6 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w ilości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych.

Wymierzając oskarżonemu T. B. karę za przestępstwo powszechne Sąd miał również na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i musi z tego tytułu ponieść właściwą odpowiedzialność karną. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. W ocenie Sądu wystarczające jest wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Wymierzając karę za przestępstwo skarbowe Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a także stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego. Sąd uznał ponadto, że czyny to stosownie do treści art. 8 § 1 k.k.s. stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjął, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne. Wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. B. kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 2 lat dochodząc do przekonania, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a zwłaszcza sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa. Jednocześnie, stosownie do treści art. 72 § 1 pkt 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał.

Sąd uznał oskarżonego W. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XVI części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 273 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych. Ponadto Sąd uznał oskarżonego W. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XVII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 56 § 3 k.k.s. i art. 76 § 3 k.k.s. i art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 1 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. w związku z art. 7 § 2 k.k.s. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2017 r. w związku z art. 2 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) złotych.

Wymierzając oskarżonemu W. M. karę za przestępstwo powszechne Sąd miał na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dopuścił się popełnienia przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i musi z tego tytułu ponieść właściwą odpowiedzialność karną. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. Z uwagi na to, że zachowanie oskarżonego dotyczyło tylko jednej faktury na stosunkowo niewielką kwotę wystarczające jest wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w najniższym możliwym wymiarze, a kary grzywny w niewielkiej ilości 50 stawek. Ustalając wysokość jednej stawki dziennej Sąd wziął pod uwagę sytuację majątkową oskarżonego, a zwłaszcza wysokość osiąganych przez niego dochodów. Wymierzając karę za przestępstwo skarbowe Sąd miał na uwadze rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, a także stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego. Sąd uznał ponadto, że czyny to stosownie do treści art. 8 § 1 k.k.s. stanowią jeden czyn wyczerpujący znamiona przestępstwa powszechnego i przestępstwa skarbowego i przyjął, że zgodnie z treścią art. 8 § 2 i 3 k.k.s. jako surowsze podlegają wykonaniu tylko kary orzeczone za przestępstwo powszechne. Wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego W. M. kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 2 lat dochodząc do przekonania, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a zwłaszcza sprawi, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa. Jednocześnie, stosownie do treści art. 72 § 1 pkt 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co kwartał, do 10 dnia miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał.

Oskarżonego K. K. (1) Sąd uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XVIII części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w związku z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 i 3 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 19 § 1 k.k. w związku z art. 286 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych.

Wymierzając oskarżonemu K. K. (1) karę Sąd miał na uwadze stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu stopień ten nie był znaczny, gdyż oskarżonemu przypisano popełnienie przestępstwa w formie zjawiskowej pomocnictwa i z tego względu Sąd wymierzył mu karę pozbawienia wolności w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Zdaniem Sądu wymierzone kary pozbawienia wolności i grzywny spełnią cele stawiane karze przez ustawę i sprawią, że oskarżony zrozumie naganność swojego zachowania i nie wróci na drogę przestępstwa. Wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres lat 2 uznając, że jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary. Sąd zastosował wobec oskarżonego przepisy kodeksu karnego obowiązujące przed dniem 1 lipca 2015 roku jako względniejsze dla oskarżonego, gdyż z uwagi na uprzednią karalność oskarżonego obecnie obowiązujące przepisy nie pozwalałyby na zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary.

W ocenie Sądu brak było podstaw do uwzględnienia wniosku złożonego w trybie art. 46 k.k. przez oskarżyciela posiłkowego Naczelnika(...) w C. poprzez zasądzenie solidarnie od oskarżonych K. J. i G. W. kwoty 44.999,39 zł. Wynika to z tego, że oskarżonemu G. W. przypisano popełnienie przestępstwa powszechnego przeciwko wiarygodności dokumentów, a do znamion tego przestępstwa nie należy wyrządzenie szkody, która mogłaby podlegać naprawieniu w trybie art. 46 k.k. Oskarżonemu K. J. przypisano popełnienie przestępstwa oszustwa, jednakże w części dotyczącej współdziałania z oskarżonym G. W. było ono popełnienie w formie stadialnej usiłowania, a zatem w tym przypadku również nie doszło do wyrządzenia szkody, która mogłaby podlegać naprawieniu w tym trybie.

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (...) na k. 2404-2406 akt oraz w Rejestrze DRZ pod poz. 1-43 na k. 2458-2462 akt.

Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 2,3,5 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. Sąd zasądził na rzecz Skarbu Państwa opłaty od oskarżonych:

- K. J. w kwocie 4.900 (cztery tysiące dziewięćset) złotych,

- G. K. w kwocie 2.340 (dwa tysiące trzysta czterdzieści) złotych,

- P. K. w kwocie 2.580 (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt) złotych,

- G. W. w kwocie 1.980 (jeden tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt) złotych,

- M. S. w kwocie 2.180 (dwa tysiące sto osiemdziesiąt) złotych,

- D. L. w kwocie 1.440 (jeden tysiąc czterysta czterdzieści) złotych,

- T. B. w kwocie 1.780 (jeden tysiąc siedemset osiemdziesiąt) złotych,

- W. M. w kwocie 1.020 (jeden tysiąc dwadzieścia) złotych,

- K. K. (1) w kwocie 2.580 (dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt) złotych

oraz obciążył oskarżonego K. J. wydatkami postępowania w kwocie 1512,10 zł (jeden tysiąc pięćset dwanaście złotych dziesięć groszy) i obciążył oskarżonych G. K., P. K., G. W., M. S., D. L., T. B., W. M. i K. K. (1) wydatkami postępowania w kwocie po 131,32 zł (sto trzydzieści jeden złotych trzydzieści dwa grosze). Wysokość opłat zasądzonych od oskarżonych była pochodną orzeczonych wobec nich kar pozbawienia wolności i kar grzywny podlegających wykonaniu, a wysokość wydatków postępowania wynikała z kosztów związanych z ich udziałem w sprawie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Edyta Walich
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Częstochowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Dominik Bogacz
Data wytworzenia informacji: