II K 160/19 - wyrok Sąd Okręgowy w Częstochowie z 2020-06-19

1.Sygn. akt II K 160/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2020 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie Wydział II Karny

w składzie :

Przewodniczący: Sędzia SO Dominik Bogacz

Sędziowie: Sędzia SR (del.) Radosław Chodorowski

Ławnicy: Anna Sikorska

Ewa Kubiczek

Roman Kluba

Protokolant: Justyna Huzar

w obecności oskarżyciela publicznego: prokurator Katarzyny Sacharczuk z Prokuratury Rejonowej w Zawierciu

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 20 grudnia 2019 roku, 17 lutego 2020 roku, 25 maja 2020 r. i 19 czerwca 2020 r.

sprawy I. P. (P.)

syna I. i N. z domu H.

urodz. (...) w m. I.-F. (U.)

oskarżonego o to, że:

w nocy z 30 na 31 maja 2019 r. w Z., działając z zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia Y.’ja Z., poprzez ugodzenie go nożem w okolice istotnych dla życia organów, spowodował u wymienionego obrażenia ciała w postaci: rany kłutej brzucha pod wyrostkiem mieczykowatym mostka penetrującej pod prawy łuk żebrowy, rany ciętej uda lewego penetrującego do mięśnia, rany kłutej płata wątroby i krwawienia wewnętrznego do jamy otrzewnowej, które to obrażenia stanowią ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na udzieloną Y.’owi Z. pomoc medyczną,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 kodeksu karnego w związku z art. 148 § 1 kodeksu karnego i art. 156 § 1 pkt 2 kodeksu karnego w związku z art. 11 § 2 kodeksu karnego

orzeka:

1.  oskarżonego I. P. uznaje za winnego tego, że w nocy z 30 na 31 maja 2019 roku w Z. ugodził nożem Y.’ja Z. w brzuch i udo, powodując u niego obrażenia ciała w postaci rany kłutej brzucha pod wyrostkiem mieczykowatym mostka penetrującej pod prawy łuk żebrowy, rany ciętej uda lewego penetrującej do mięśnia, rany kłutej lewego płata wątroby i krwawienia wewnętrznego do jamy otrzewnowej, stanowiące ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, to jest za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 kodeksu karnego i za to na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kodeksu karnego wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 31 maja 2019 r. godz. 00.40 do dnia 19 czerwca 2020 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr I/158/19/P w części dowody rzeczowe pod poz. 1 i 2 oraz w części ślady kryminalistyczne pod poz. 3 na k 442-443 akt;

4.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca oskarżonemu dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr I/158/19/P w części dowody rzeczowe pod poz. 3-6 oraz w części ślady kryminalistyczne pod poz. 2 na k 442-443 akt;

5.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. K. kwotę 1.549,80 zł (jeden tysiąc pięćset czterdzieści dziewięć złotych osiemdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

6.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

SSO Dominik Bogacz SSR (del.) Radosław Chodorowski

Anna Sikorska Ewa Kubiczek Roman Kluba

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 160/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

I. P.

W nocy z 30 na 31 maja 2019 roku w Z. ugodził nożem Y.’ja Z. w brzuch i udo, powodując u niego obrażenia ciała w postaci rany kłutej brzucha pod wyrostkiem mieczykowatym mostka penetrującej pod prawy łuk żebrowy, rany ciętej uda lewego penetrującej do mięśnia, rany kłutej lewego płata wątroby i krwawienia wewnętrznego do jamy otrzewnowej, stanowiące ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I. P. i Y. Z. pracowali w firmie (...). Wraz z innymi osobami przybyłymi do pracy z U., mieszkali w wynajmowanym przez pracodawcę domu w Z.. I. P. zajmował pokój wspólnie z V. D. oraz I. B.. Y. Z. mieszkał w pokoju z V. M. i N. K..

wyjaśnienia I. P.

124-126, 129, 554v-545v

zeznania V. M.

37-38

zeznania V. D.

43-44

zeznania T. K.

98-99

zeznania P. K.

106-107

zeznania Y. Z.

143-144

30 maja 2019 roku do Z. przyjechał nowy pracownik M. M. i wprowadził się do pokoju, który między innymi zajmował oskarżony. Przyjętym zwyczajem przywiózł ze sobą litr bimbru. Wieczorem 30 maja 2019 roku I. P. wraz ze swoimi współlokatorami, a także Y. Z., V. M., N. K., Y. P. i O. D. spożywali przywieziony przez nowego lokatora alkohol. Ponadto pili również piwo i wódkę. Y. Z. w trakcie spotkania dokuczał i obrażał I. B. oraz V. D. . Zachowanie to nie spodobało się I. P.. Oskarżony postanowił zwrócił pokrzywdzonemu uwagę, jak tylko będą sami.

Po zakończeniu imprezy, pijani I. P. i Y. Z. poszli do sklepu. W drodze powrotnej, oskarżony zwrócił pokrzywdzonemu uwagę odnośnie niestosownego zachowania się względem V. D. i I. B.. Krytyka zachowania nie spodobała się Y.'emu Z.. Doszło między nimi do szarpaniny. Nie trwała ona długo, bowiem pokrzywdzony zauważył nadjeżdżający radiowóz i uciekł do domu.

wyjaśnienia I. P.

124-126, 129, 554v-545v

zeznania częściowo Y. Z.

143-144

protokół badania stanu trzeźwości

3

pismo (...) Oddziału Straży Granicznej

576c-576d

I. P. był zły na Y. Z. za jego zachowanie podczas imprezy i za ucieczkę przed policją.

Kiedy oskarżony wrócił do domu, pomiędzy nim, a pokrzywdzonym, na powyższym tle, doszło do pierwszego pobicia (bijatyki). Rozdzielili ich mieszkańcy domu. I. P. wprowadzono do jego pokoju, a V. M. zabrał Y. Z. do ich pokoju. Oskarżony był wściekły, wprowadzony do pokoju chwycił nóż, usiadł na wersalce i uderzając nożem o ścianę, wygrażał pokrzywdzonemu. Słysząc wyzwiska Y. Z. wparował do pokoju oskarżonego, a za nim pobiegł V. M.. Y. Z. chwycił krzesło i uderzył nim I. P. tak, że krzesło się rozpadło, po czym ponownie został zabrany do swego pokoju przez V. M.. Za nimi pobiegł I. P., trzymając w ręku nóż. Nie zdążył jednak wejść do ich pokoju. Stojąc przed zamkniętymi drzwiami oskarżony krzyczał i wygrażał pokrzywdzonemu. Y. Z. chwycił stojący w pokoju taboret, roztrzaskał go i trzymając w ręce nogę taboretu, otworzył drzwi i zamachnął się na I. P.. Oskarżony równocześnie rzucił się na Y. Z., przewrócił go i dwukrotnie ugodził pokrzywdzonego. Zadane ciosy trafiły w nogę i w brzuch pokrzywdzonego. Oskarżony został odciągnięty przez V. M. i wyprowadzony do swego pokoju. Ranny Y. Z., trzymając się za brzuch, wyczołgał się na korytarz, wołając o pomoc. Wezwana na miejsce zdarzenia policja zastała I. P. siedzącego z nożem na łóżku. Na wezwanie funkcjonariuszy, oskarżony wypuścił z ręki nóż. Przybyłe na miejsce pogotowie zabrało Y. Z. do szpitala, gdzie został zoperowany.

częściowo wyjaśnienia I. P.

124-126, 129, 554v-545v

częściowo zeznania Y. Z.

143-144

zeznania V. M.

37-38

zeznania V. D.

43-44

zeznania Y. P.

57-58

zeznania T. K.

98-99

zeznania P. K.

106-107, ..........

zeznania K. S.

25-26, 546-547

zeznania T. M.

245-246, 547-547v

protokół oględzin osoby podejrzanego

112-113

opinia sądowo-lekarska dot. I. P.

114-115

protokół oględzin miejsca

5-8

dokumentacja fotograficzna wraz z zapisem na płycie

149-151, 165-165o, 166, 191-192

protokół oględzin rzeczy wraz z zapisem na płycie i dokumentacją fotograficzną

232-234, 239

sprawozdanie z przeprowadzonych badań genetycznych

261-267

W wyniku zadanych ciosów oskarżony spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci rany kłutej brzucha pod wyrostkiem mieczykowatym mostka penetrującej pod prawy łuk żebrowy, rany ciętej uda lewego penetrującej do mięśnia, rany kłutej lewego płata wątroby i krwawienia wewnętrznego do jamy otrzewnowej. Odniesione obrażenia stanowiły ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu.

opinia sądowo-lekarska dot. pokrzywdzonego

84

protokół zatrzymania rzeczy - dokumentacja medyczna

63-80

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

I. P.

W nocy z 30 na 31 maja 2019 roku w Z. ugodził nożem Y.’ja Z. w brzuch i udo, powodując u niego obrażenia ciała w postaci rany kłutej brzucha pod wyrostkiem mieczykowatym mostka penetrującej pod prawy łuk żebrowy, rany ciętej uda lewego penetrującej do mięśnia, rany kłutej lewego płata wątroby i krwawienia wewnętrznego do jamy otrzewnowej, stanowiące ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

I. P. usiłował zabić Y.'ego Z..

wyjaśnienia I. P.

124-126, 129, 554v-545v

zeznania V. M.

37-38

zeznania V. D.

43-44

zeznania Y. P.

57-58

8.  OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia I. P.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w jakim korespondują z pozostałym ustalonym materiałem dowodowym. Sąd nie dał wiary oskarżonemu co do twierdzeń, że kiedy wchodził do domu, to został zaatakowany przez pokrzywdzonego. Wydana przez biegłego opinia sądowo-lekarska potwierdza fakt doznanych przez oskarżonego obrażeń, które w ocenie sądu są wynikiem starcia podczas pierwszej i drugiej bijatyki z pokrzywdzonym, jak i od uderzenia krzesłem oraz od rozdzielania oskarżonego i pokrzywdzonego przez mieszkańców.

Oskarżony, przyznając się do uszkodzenia ciała pokrzywdzonego, jednocześnie starał się zminimalizować znaczenie swojego czynu, twierdząc, że chciał jedynie pokrzywdzonego ukłuć w pośladki, że nóż miał przy sobie w obawie przed pokrzywdzonym, który go wcześniej pobił oraz używał go jedynie w obronie własnej. Twierdzenia te stoją w sprzeczności z zeznaniami V. M., Y. P., T. i P. K., jak również samego pokrzywdzonego. W ocenie sądu, oskarżony nie miał zamiaru zabić pokrzywdzonego, miał jednak zamiar spowodowania u niego obrażeń ciała i dlatego zabrał ze sobą chwycony wcześniej nóż. Kierował się chęcią odwetu, a spożyta przez niego wcześniej znaczna ilość alkoholu spotęgowała chęć odegrania się na pokrzywdzonym, który chwilę wcześniej roztrzaskał na nim krzesło.

zeznania V. M.

Zeznania świadka korespondują z pozostałymi dowodami, które sąd uznał za wiarygodne. Świadek widział, jak pokrzywdzony i oskarżony bili się. Widział, jak pokrzywdzony uderzył krzesłem oskarżonego, jak roztrzaskał taboret i jak nogą od taboretu zrobił zamach na oskarżonego. Widział, jak oskarżony przewraca pokrzywdzonego i jak uderza go w lewy bok. Nie widział samych ciosów nożem, jakie pokrzywdzony otrzymał. Wiedział, że pokrzywdzony dostał nożem, bo pokrzywdzony po otrzymanym ciosie, od razu o tym powiedział, wołając N. K. o pomoc.

zeznania V. D.

Widział pierwszą kłótnię na przedpokoju. Rozdzielał bijących się mężczyzn. Jego zeznania korespondują z pozostałymi wiarygodnymi dowodami zebranymi w sprawie.

zeznania T. K.

Zeznania znajdują potwierdzenie w zeznaniach pozostałych świadków. Nie była bezpośrednim świadkiem zdarzenia, słyszała jedynie, jak oskarżony krzyczał, dobijał się do pokoju i groził pokrzywdzonemu. Jednocześnie podkreśliła, że wcześniej nie było żadnych konfliktów pomiędzy mieszkańcami.

zeznania P. K.

Zeznania znajdują potwierdzenie w zeznaniach pozostałych świadków. Nie był bezpośrednim świadkiem zdarzenia. Słyszał hałasy i jak oskarżony krzyczał do pokrzywdzonego, grożąc mu odwetem.

częściowo zeznania Y. Z.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego w zakresie, w jakim korespondują z pozostałym ustalonym materiałem dowodowym. Sąd nie dał wiary pokrzywdzonemu co do twierdzeń, że oskarżony został zatrzymany i zabrany do radiowozu przez Policję i że wrócił dopiero za godzinę do domu. Jako niewiarygodne należy uznać także jego zeznania co do samego zdarzenia, jak i zdarzenia bezpośrednio go poprzedzającego. Pokrzywdzony twierdzi, że rzucił jedynie krzesłem w stronę oskarżonego, podczas gdy V. M., jak i sam oskarżony zgodnie podali, że pokrzywdzony chwyconym krzesłem uderzył oskarżonego. Niewiarygodne są też zeznania pokrzywdzonego co do tego, że jak wrócił do swego pokoju, to zamierzał iść spać, a ponieważ oskarżony krzyczał za drzwiami, to chciał go uspokoić. V. M. zeznał bowiem odmiennie - pokrzywdzony rozbił taboret i odłamaną nogą chciał zadać cios oskarżonemu - i to jego zeznania należy uznać za w pełni wiarygodne. Także protokół oględzin i dokumentacja fotograficzna potwierdzają zeznania V. M., przecząc w tym zakresie zeznaniom pokrzywdzonego. Zeznania pokrzywdzonego są sprzeczne także w tym zakresie, w jakim zeznaje co do noża użytego przez oskarżonego. Nie jest prawdą, że oskarżony nóż odrzucił bądź, że ktoś mu go z rąk wybił, a wtedy nóż poleciał na schody na korytarzu. Nóż aż do przyjazdu Policji był cały czas trzymany przez oskarżonego. Pokrzywdzony zaprzeczał też, że doszło pomiędzy nim, a oskarżonym do bójki i podał, że jedynie szarpali się. Twierdzenia te stoją w sprzeczności z zeznaniami innych świadków, w szczególności zeznaniami V. M. i V. D..

zeznania Y. P.

Zeznania świadka korespondują z pozostałymi wiarygodnymi dowodami. Świadek widział, jak oskarżony trzymając nóż w ręce, dobijał się do pokoju pokrzywdzonego i krzyczał, że "wszystkich zabije". Nie był świadkiem samego zdarzenia, objętego aktem oskarżenia.

zeznania K. S.

Sąd uznał za wiarygodne w całości zeznania świadka, który, będąc funkcjonariuszem Policji, przedstawił relację z wykonywanych czynności.

zeznania T. M.

Sąd uznał za wiarygodne w całości zeznania świadka, który, będąc funkcjonariuszem Policji, przedstawił relację z wykonywanych czynności.

protokół badania stanu trzeźwości

Sporządzony przez profesjonalnie przygotowanego do tego policjanta. Brak podstaw, by kwestionować jego wiarygodność.

pismo (...) Oddziału Straży Granicznej

Dokument sporządzony przez uprawnioną osobę. Brak podstaw, by kwestionować jego wiarygodność.

protokół oględzin osoby podejrzanego

Sporządzony przez profesjonalnie przygotowanego do tego policjanta. Brak podstaw, by kwestionować jego wiarygodność.

opinia sądowo-lekarska dot. I. P.

Opinia jest miarodajna, rzeczowa, pełna i jasna. Została sporządzona przez specjalistę w swojej dziedzinie. Została wydana po zapoznaniu się przez biegłego z materiałem dowodowym i przeprowadzeniu badań lekarskich. Wnioski opinii są pełne, jasne, zawierają odpowiedzi na postawione pytania. Brak podstaw, by kwestionować zawarte w niej ustalenia. Potwierdza, że doznane przez oskarżonego obrażenia powstały od narzędzi twardych, płaskich, obłych i tępokrawędzistych, w wyniku szarpania, tarcia o podłogę.

protokół oględzin miejsca

Sporządzony przez profesjonalnie przygotowanego do tego policjanta. Brak podstaw, by kwestionować jego wiarygodność.

dokumentacja fotograficzna wraz z zapisem na płycie

Sporządzona przez profesjonalnie przygotowanego do tego policjanta. Brak podstaw, by kwestionować jej wiarygodność.

protokół oględzin rzeczy wraz z zapisem na płycie i dokumentacją fotograficzną

Sporządzony przez profesjonalnie przygotowanego do tego policjanta. Brak podstaw, by kwestionować jego wiarygodność.

sprawozdanie z przeprowadzonych badań genetycznych

Opinia została sporządzona przez kompetentne osoby. Jest rzeczowa, pełna i jasna. Zawiera odpowiedzi na postawione pytania. Brak podstaw, by kwestionować jej wiarygodność.

opinia sądowo-lekarska dot. pokrzywdzonego

Opinia jest miarodajna, rzeczowa, pełna i jasna. Została sporządzona przez specjalistę w swojej dziedzinie. Została wydana po zapoznaniu się przez biegłego z materiałem dowodowym, w tym z dokumentacją lekarską z przebiegu leczenia pokrzywdzonego. Jest pełna, jasna, zawiera odpowiedzi na postawione pytania. Brak podstaw, by kwestionować zawarte w niej ustalenia.

protokół zatrzymania rzeczy - dokumentacja medyczna

Protokół porządzony przez profesjonalnie przygotowanego do tego policjanta. Dokumentacja medyczna sporządzona przez osoby mające odpowiednią wiedzę medyczną. Brak podstaw, by kwestionować wiarygodność tych dokumentów.

1.2.1

wyjaśnienia I. P.,

zeznania V. M.

zeznania V. D., zeznania Y. P.

Oskarżony chciał pokrzywdzonemu zrobić krzywdę. Chciał się zemścić na pokrzywdzonym. Nie miał zamiaru go zabić. W ocenie sądu, wykrzywiane przez oskarżonego groźby, świadczą jedynie o tym, że oskarżony chciał zemścić się na pokrzywdzonym, zwłaszcza za fakt uderzenia krzesłem. Oskarżony, będąc pod wpływem alkoholu, nie panował nad swoimi emocjami i wykrzykiwanymi słowami. Rzucane przez niego groźby oznaczały jedynie chęć odegrania się. Ponadto, jak zeznał Y. P., oskarżony krzyczał, że wszystkich zabije, a swoją złość skierował jedynie w kierunku pokrzywdzonego, który wcześniej zadał mu obrażenia ciała. Świadek V. D., przytaczając rzucane przez oskarżonego groźby, użył słów, które w opinii tłumacza znaczyły "przyłożę ci, przywalę". Nie była to więc groźba zabicia pokrzywdzonego.

Po tym jak pokrzywdzony zaczął wzywać pomocy, a oskarżony został przez V. M. odciągnięty od pokrzywdzonego, nie doszło do żadnych rękoczynów ani próby dalszego zadawania ciosów nożem pokrzywdzonemu, jak i innym mieszkańcom domu. Po całym zajściu, oskarżony spokojnie oczekiwał na przyjazd Policji.

Oskarżony, biegnąc za pokrzywdzonym, zabrał ze sobą chwycony wcześniej nóż. Używając w starciu noża miał zamiar spowodowania poważnych obrażeń ciała u pokrzywdzonego. Oskarżony nie miał jednak zamiaru zabić pokrzywdzonego.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

częściowo zeznania Y. Z.

Sąd nie dal wiary zeznaniom pokrzywdzonego, w których twierdził, że oskarżony chciał go zabić. Jak była o tym mowa wyżej, oskarżony chciał jedynie wyrządzić pokrzywdzonemu krzywdę i odegrać się za wcześniejsze pobicie. Wyraz twarzy oskarżonego, o którym zeznał pokrzywdzony, w ocenie sądu był jedynie wynikiem stanu upojenia alkoholowego oskarżonego i chęcią zemsty za wcześniejsze pobicie.

9.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

I. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony zadał dwa ciosy nożem pokrzywdzonemu. I. P. spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci rany kłutej brzucha pod wyrostkiem mieczykowatym mostka penetrującej pod prawy łuk żebrowy, rany ciętej uda lewego penetrującej do mięśnia, rany kłutej lewego płata wątroby i krwawienia wewnętrznego do jamy otrzewnowej. Zadane ciosy spowodowały u Y.'ego Z. ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu. Bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia wynikało z faktu uszkodzenia ważnego organu wewnętrznego i krwawienia wewnętrznego do jamy otrzewnowej.

W akcie oskarżenia to zachowanie oskarżonego zostało zakwalifikowane dodatkowo jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk. W ocenie Sądu brak jest, jednak podstaw do zakwalifikowania zachowania oskarżonego jako usiłowania zabójstwa pokrzywdzonego. Analiza przebiegu zdarzenia i zachowania oskarżonego I. P. wskazuje jednoznacznie, iż celem jego działania było spowodowanie obrażeń pokrzywdzonego, wywołane zachowaniem samego pokrzywdzonego. Sam fakt użycia noża w w przypisany oskarżonemu sposób nie jest okolicznością, która przesądzałaby o zakwalifikowaniu jego zachowania jako usiłowania zabójstwa. W orzecznictwie i doktrynie ugruntowany jest pogląd zgodnie, z którym: „ani zadanie ciosu w miejsce dla życia ludzkiego niebezpieczne, ani nawet użycie narzędzia mogącego spowodować śmierć człowieka, same przez się nie decydują jeszcze o tym, że sprawca działa w zamiarze zabicia człowieka, chociażby ewentualnym. Za przyjęciem takiego zamiaru powinny przemawiać - poza użyciem narzędzia - jeszcze inne przesłanki zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe, a w szczególności zaś pobudki działania sprawcy, jego stosunek do pokrzywdzonego przed popełnieniem przestępstwa, sposób działania, a zwłaszcza miejsce i rodzaj uszkodzenia ciała oraz stopień zagrożenia dla życia pokrzywdzonego” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 11.10.2017 roku, sygn. II AKa 265/17, LEX nr 2402342). Oskarżony ugodził pokrzywdzonego jeden raz nożem w brzuch i nie sposób przyjąć, że oskarżony chciał w ten sposób spowodować skutek w postaci śmierci pokrzywdzonego. Gdyby oskarżony działał z zamiarem zabójstwa, to skierowałby uderzenie w część ciała kluczową dla życia, np. w serce i zadawał uderzenia aż do osiągnięcia zamierzonego skutku. Samo jedno uderzenie w brzuch, chociaż niebezpieczne i stwarzające zagrożenie dla życia, co wynika z opinii biegłego, nie wskazuje na zamiar zabójstwa po stronie oskarżonego. Oceniając motyw działania oskarżonego zwrócić uwagę należy na tło sytuacji, w której doszło do użycia noża. Pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzonym doszło do nieporozumienia w trakcie wspólnego spożywania alkoholu, które skutkowało użyciem przez pokrzywdzonego przemocy w stosunku do oskarżonego poprzez rozbicie na nim krzesła. To z kolei spowodowało zachowanie samego oskarżonego, który uderzył pokrzywdzonego nożem. Brak jest jednak podstaw do przyjęcia, że oskarżony działał z zamiarem zabójstwa pokrzywdzonego. Świadczy o tym jego zachowanie tuż po zdarzeniu, kiedy odciągnięty przez świadka w żaden sposób nie próbował atakować dalej pokrzywdzonego i spokojnie czekał na przyjazd funkcjonariuszy Policji.


Mając na uwadze powyższe Sąd dokonał zmiany opisu i kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu przyjmując, iż dopuścił się on przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 k.k.

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

10.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. P.

1

1

Okoliczności obciążające:

oskarżony działał z błahego powodu, kierował się chęcią zemsty, chciał odpłacić pokrzywdzonemu za doznane od niego obrażenia,

oskarżony działał pod wpływem alkoholu,

znaczny stopień szkodliwości społecznej czynu - spowodowanie zagrożenia życia lub zdrowia,

siłowe rozwiązanie konfliktu z użyciem noża.

Okoliczności łagodzące:

zachowanie oskarżonego zostało wywołane agresywnym zachowaniem pokrzywdzonego,

oskarżony nie był karany,

oskarżony nie uciekł z miejsca zdarzenia, posłusznie wykonywał polecenia funkcjonariuszy przybyłych na miejsce, nie stawiał oporu przy zatrzymaniu,

oskarżony przyznał się do przypisanego mu czynu i wyraził skruchę,

.nie utrudniał toku postępowania.

I. P.

3

1

Wobec faktu, że zabezpieczone dowody rzeczowe służyły do popełnienia przestępstwa, sąd orzekł ich przepadek.

11.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. P.

2

1

I. P. został zatrzymany 31 maja 2019 roku o godz. 00.40. Następnie został tymczasowo aresztowany. Tymczasowe aresztowanie trwa nadal (k. 89, 131-132, 155, 348-349, 587-589).

I. P.

4

1

Zgodnie z art. 230 § 2 kpk należało orzec o zwrocie dowodów rzeczowych ich właścicielowi (k. 5-8, 124-126, 108-110). Dowody te stały się zbędne dla dalszego postępowania.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Z opinii biegłych lekarzy psychiatrów, których strony nie kwestionowały, a sąd podzielił w całej rozciągłości, wynika, że tempore ciminis oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Zarzucanego czynu dopuścił się w stanie upojenia alkoholowego prostego (k. 310-314, 365-370).

12.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

O wynagrodzeniu dla obrońcy I. P. - adw. B. K. orzeczono na podstawie przepisu wymienionego w punkcie 5 części dyspozytywnej wyroku, mając na względzie, iż postępowanie przygotowawcze toczyło się w formie śledztwa, a w postępowaniu sądowym obrońca wziął udział łącznie w 4 rozprawach. Przyznane wynagrodzenie zostało powiększone o obowiązujący podatek VAT.

6

Sąd zwolnił I. P. od ponoszenia kosztów postępowania, mając na uwadze, że oskarżony pracował w Polsce zaledwie przez 2 tygodnie, a za wykonaną przez ten czas pracę spodziewał się dostać maksymalnie 1500 złotych. Oskarżony nie posiada żadnego majątku, a przed wydaniem wyroku pozostawał tymczasowo aresztowany. Sąd orzekł wobec niego kilkuletnią karę bezwzględnego pozbawienia wolności. W konsekwencji oskarżony nie będzie miał możliwości wykonywania pracy, do której przyjechał i osiągania dochodu. Sąd miał także na uwadze, że w przypadku orzeczenia kosztów sądowych, egzekucja przymusowa byłaby niemożliwa, ponieważ oskarżony nie posiada w Polsce żadnego majątku.

13.  1Podpis

SSO Dominik Bogacz SSR (del.) Radosław Chodorowski

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Edyta Walich
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Częstochowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Dominik Bogacz,  Radosław Chodorowski ,  Anna Sikorska ,  EWA KUBICZEK ,  ROMAN KLUBA
Data wytworzenia informacji: