Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 149/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. S.

w dniu 01.02.2019 r. w P. Opiekuńczo- Wychowawczej (...) z/s w C. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym nieletnim, stosując przemoc poprzez podniesienie do góry i przytrzymywanie siłą za ręce i nogi małoletniego poniżej 15 lat P. C. (1), wbrew jego woli, doprowadził go do obcowania płciowego, poprzez dwukrotne włożenie palców do odbytu P. C. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. oskarżony, K. M. i pokrzywdzony P. C. (1) znali się i przebywali w tym samym Ośrodku (...)

2. oskarżony z internetu dowiedział się co to jest (...)” i jak się go robi

3. pokrzywdzony dokuczał oskarżonemu i K. M. i ci postanowili dokuczyć jemu, a jednocześnie dla żartu zrobić mu (...)

4. w dniu 1.02.2019r. oskarżony i K. M. złapali pokrzywdzonego w jadalni ośrodka i najpierw K. M. go trzymał siłą, a oskarżony wsadził mu palec w odbyt przez ubranie, następnie się zamienili i to oskarżony przytrzymywał pokrzywdzonego, a K. M. zrobił w ten sposób „(...) pokrzywdzonemu.

5. Oskarżony w czasie czynu był poczytalny; nie ma zaburzeń preferencji seksualnych

1. wyjaśnienia oskarżonego, zeznania i wyjaśnienia K. M., zeznania pokrzywdzonego, A. S., J. K. (1), S. S., J. K. (2), P. C. (2)

2. wyjaśnienia oskarżonego, zeznania i wyjaśnienia K. M.,

3. jak w pkt 2

4. jak w pkt 1 oraz opinia biegłego psychologa S. K., dokumentacja medyczna, opinia sądowo-lekarska

5. opinia sądowo-psychiatryczna, sądowo-seksuologiczna

1. k.410-411,412-413,56-57,416-417,44-46,114-128,411-412,417-418,26-27,206-209,418,158-161

2. k.410-411,412-413,56-57,416-417,44-46

3. jak w pkt 2

4. jak w pkt 1 oraz k.91-92, 30,235

5. k.183-185,346-358

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. S.

w dniu 01.02.2019 r. w P. Opiekuńczo- Wychowawczej (...) z/s w C. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym nieletnim, stosując przemoc poprzez podniesienie do góry i przytrzymywanie siłą za ręce i nogi małoletniego poniżej 15 lat P. C. (1), wbrew jego woli, doprowadził go do obcowania płciowego, poprzez dwukrotne włożenie palców do odbytu P. C. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  w dniu 1.02.2019r. oskarżony i K. M. złapali pokrzywdzonego w jadalni ośrodka i (...) go trzymał siłą, a oskarżony wsadził mu palec w odbyt przez ubranie jeden raz

1. zeznania pokrzywdzonego,

1. k.114-128,

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2, 3 i 4

5

1a) Wyjaśnienia oskarżonego

1b) zeznania i wyjaśnienia K. M.

1c) zeznania pokrzywdzonego

1d) zeznania A. S., J. K. (1), S. S., J. K. (2), P. C. (2)

2,3 – j/w

4 – j/w, opinia biegłego psychologa S. K., dokumentacja medyczna, opinia sądowo-lekarska

5. opinie sądowo-psychiatryczna i sądowo-seksuologiczna

1a) Wiarygodne w części dotyczącej: pobytu w ośrodku, zachowania pokrzywdzonego przed zdarzeniem, motywacji zachowania sprawców – żart, faktu wsadzenia pokrzywdzonemu palca w odbyt – jako logiczne, spójne, korelujące z wyjaśnieniami K. M. i zeznaniami pokrzywdzonego oraz z zeznaniami A. S., J. K. (1), J. R.

1b) j/w, z tym, że korespondują również z wyjaśnieniami oskarżonego

1c) zeznania są logiczne, spójne, korespondują w znacznej części z wyjaśnieniami oskarżonego i K. M.; świadek nie ukrywał, że robił na złość innym dzieciom w ośrodku; przy ocenie zeznań Sąd miał na uwadze wnioski opinii psychologicznej S. K. k.91-92; wersja przedstawiana przez świadka była konsekwentna (vide zeznania S. S. i P. C. (2) ze śledztwa)

1d) zeznania są logiczne, spójne, korelują ze sobą i znajdują potwierdzenie w zeznaniach J. R., zeznaniach pokrzywdzonego i częściowo wyjaśnieniach oskarżonego i K. M.; odnośnie zeznań P. C. (2) – Sąd dał wiarę tym składanym w śledztwie z w/w powodów; natomiast na rozprawie świadek przedstawiła inny przebieg zdarzeń, myląc fakty i okoliczności w jakich dowiedziała się o zdarzeniu; mając na uwadze alkoholizm świadka oraz upływ czasu od zdarzenia – Sąd za wiarygodne uznał zeznania składane bezpośrednio po uzyskaniu informacji o zdarzeniu.

2, 3 – jak wyżej

4, jak wyżej; Sąd podzielił wnioski opinii biegłego psychologa; brał on udział w przesłuchaniu świadka; wnioski opinii są jasne i pełne, nie były kwestionowane przez strony; dowody z dokumentów Sąd uznał za wiarygodne, nie były podważane przez strony; wnioski opinii sądowo-lekarskiej są również jasne; biegły opierał się na dokumentacji medycznej pokrzywdzonego; wnioski nie były kwestionowane przez strony; dowód z dokumentu Sąd uznał za wiarygodny, nie był kwestionowany przez strony

5. Sąd podzielił wnioski biegłych; opinie wydawali po przebadaniu oskarżonego; wnioski opinii są jasne i jednoznaczne

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

1-4

1-5

1a i 1b – wyjaśnienia oskarżonego i wyjaśnienia i zeznania K. M.

1-4 – zeznania M. B., K. K. (1), K. S. (1),M. S., J. P., R. S., K. S. (2), K. K. (2), opinie sądowo-psychologiczne dotyczące świadków

1-5 - pozostałe dowody z dokumentów, opinia biegłego z informatyki

1a i 1b) niewiarygodne w części dotyczącej twierdzenia, że tylko oskarżony jeden raz wsadził złożone ręce w odbyt pokrzywdzonego jako sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonego oraz zasadami logiki i doświadczenia życiowego; ponadto na etapie śledztwa żaden ze sprawców nie wspominał o takim sposobie - wyraźnie była mowa o wsadzeniu palca (a więc jednego) w odbyt, co wskazuje, że oskarżony i K. M. uzgodnili taką wersję przed rozprawą

1-4 zeznania te nic istotnego do sprawy nie wniosły; osoby te nie były świadkami zdarzenia, a przekazywały informacje zasłyszane i plotki; opinie psychologiczne dotyczące tych świadków w tej sytuacji również nie miały znaczenia w sprawie

1-5 dowody te nic do sprawy nie wniosły

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

D. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Obrona (jak również kurator pokrzywdzonego !) kwestionowała wyczerpanie znamion art. 197§3 pkt 1 i 2 kk przez oskarżonego twierdząc, że zachowanie oskarżonego nie doprowadziło do obcowania płciowego ale stanowiło tylko naruszenie nietykalności cielesnej; Sąd takiego poglądu nie podziela. W doktrynie podnosi się, że doprowadzenie do obcowania płciowego oznacza przywiedzenie ofiary do aktu spółkowania lub jego surogatów, które traktowane są jako ekwiwalentne spółkowaniu, przy czym bez znaczenia jest, czy jest to spółkowanie osób hetero-, czy homoseksualnych. Zgwałcenie z art. 197 § 1 k.k. ma zatem miejsce, gdy czynność sprawcza polega na bezpośrednim kontakcie płciowym ciała sprawcy z organami płciowymi ofiary lub też z tymi częściami jej ciała, które sprawca traktuje równoważnie i na których lub za pomocą których wyładowuje swój popęd seksualny (stosunki analne, oralne). Jest obcowaniem płciowym, a nie tzw. inną czynnością seksualną, np. wkładanie palca lub rąk do narządów rodnych kobiety i ich penetracja, co uzasadnia kwalifikację takiego czynu z art. 197 § 1, a nie z art. 197 § 2 k.k., który miałby zastosowanie, gdyby narządy te były dotykane jedynie zewnętrznie (Kodeks Karny. Komentarz pod red. V.Konarskiej-Wrzosek, WK 2016); ponadto Sąd Najwyższy stwierdził, że dla realizacji znamion czynu z art. 197 § 2 k.k. nie jest konieczne "wykazywanie podniecenia seksualnego zmierzającego do obcowania płciowego". Celem zachowania sprawcy nie musi być zaspokojenie lub pobudzenie popędu płciowego (wyrok z 23.07.2015r. II KK 194/15). Nie budzi zatem wątpliwości Sądu, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przypisanego mu czynu, gdyż działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, stosując przemoc doprowadził pokrzywdzonego (poniżej lat 15) do obcowania płciowego – mimo, iż zrobił to dla żartu i dla dokuczenia pokrzywdzonemu.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

1-5

6

1-5

6.

1-5. Mając na uwadze okoliczności sprawy, motywację oskarżonego, jego wiek, dobrą opinię z miejsca pobytu – zasadne było skorzystanie wobec niego z dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary z art. 60 §1 kk; z tego względu Sad wymierzył mu najniższą możliwą karę - 1 roku pozbawienia wolności; ponadto, mając na uwadze również powyższe okoliczności – zasadne jest uznanie, że sam pobyt w areszcie był już dla oskarżonego dostateczną karą i stanowił dla niego nauczkę na przyszłość i nie ma potrzeby ponownego izolowania go, a można skorzystać z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia orzeczonej kary na okres 3 lat tytułem próby; jednocześnie Sąd oddał w okresie próby oskarżonego pod dozór kuratora sądowego, aby kontrolować jego zachowanie; Sąd orzekł również wobec oskarżonego karę grzywny w wymiarze 170 stawek po 10 zł, zaliczając na jej poczet okres tymczasowego aresztowania w sprawie. W ocenie Sadu kara ta spełni swojej cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

6.Z uwagi na dobro pokrzywdzonego Sąd orzekł również wobec oskarżonego zakaz kontaktowania się z nim i zbliżania się do niego na odległość mniejsza niż 100 metrów przez okres 2 lat

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

7.

7.

7. Na mocy art. 29 ust 1 ustawy prawo o adwokaturze Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokatów T. B. i T. D. kwoty po 1254,60 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu oraz z tytułu kurateli. Wysokość wynagrodzenia obliczono na podstawie § 2,4, 17 ust 1 pkt 2 i ust 2 pkt 5 i ust 7 i §20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Sąd rozważał czy w ogóle przyznać wynagrodzenie za kuratelę kuratorowi, gdyż na końcu procesu wszedł on w rolę obrońcy oskarżonego, ale ponieważ wcześniej reprezentował interesy pokrzywdzonego – Sąd przyznał mu wynagrodzenie.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8.

8. z uwagi na sytuację finansową i majątkową oskarżonego Sąd zwolnił go od kosztów procesu, obciążając nimi skarb Państwa.

6.  1Podpis