Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 139/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. J.

pkt I a/o, pkt 1 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona M. J. w 2020 roku była zatrudniona na stanowisku kasjero - dysponent w (...)w (...) Banku (...) S.A. w W.. W banku tym pracowała od 1995 roku wykonując obowiązki kasjerki, związane z obsługą kasową klientów banku na terenie placówki oddziału. Do jej obowiązków należało m.in. przyjmowanie wpłat gotówkowych i dokonywanie wypłat gotówkowych, przyjmowanie i realizowanie poleceń przelewu, pobieranie zasiłków gotówkowych i odprowadzanie nadmiarów gotówkowych, wykonywanie obsługi operacyjnej klientów banku. W ramach zakresu swoich obowiązków odpowiadała ona za wykonywanie operacji gotówkowych, powierzone przez Bank krajowe i zagraniczne znaki pieniężne oraz inne wartości, jak też ponosiła odpowiedzialność za wykonywanie powierzonych obowiązków zgodnie z obowiązującymi przepisami w sposób zapewniający bezpieczeństwo obrotu gotówkowego oraz racjonalne gospodarowanie powierzonymi wartościami.

W dniach 17.02.2020 roku, 05.03.2020 roku i 29.04.2020 roku wykonywane były kontrole stanu kasy oskarżonej M. J., które nie wykazały żadnych nieprawidłowości, rzeczywista ilość gotówki, którą dysponowała w swojej kasie oskarżona M. J. zgadzała się ze składanymi przez nią raportami kasowymi.

W dniu 29 kwietnia 2020 roku po przeprowadzeniu kontroli stanu jej kasy i pobraniu gotówki, oskarżona udała się na swoje stanowisko kasowe mieszczące się na sali obsługi klientów. Po udaniu się na swoje stanowisko oskarżona M. J. postępowała wbrew procedurom obowiązującym w banku, a dotyczącym postępowania kasjerów z środkami pieniężnymi znajdującymi się na takim stanowisku. Oskarżona nie włożyła wszystkich przyniesionych pieniędzy do multisejfu, lecz część z nich, znajdujące się w worku jutowym i kasetce, położyła pod biurkiem. Następnie ok. godz. 10.20 oskarżona M. J. przyjęła wpłatę gotówkową w kwocie (...) zł, a otrzymane pieniądze włożyła do worka, który trzymała pod biurkiem, co było niezgodne z procedurami obowiązującym w banku. Ok. godz. 11.27 do kasy obsługiwanej przez oskarżoną podszedł L. B. (1), który wcześniej zgłosił, iż chce dokonać wypłaty kwoty (...) zł w związku z działalnością firmy (...) w imieniu którego występował. Firma ta była stałym klientem banku i L. B. (1) cyklicznie i bardzo często zgłaszał się w tym oddziale banku w celu wykonania tego typu operacji bankowych. Oskarżona M. J. dysponowała numerem telefonu komórkowego, którym posługiwał się L. B. (1), a z kolei on dysponował numerem telefonu komórkowego, którym posługiwała się oskarżona. Osoby te wielokrotnie kontaktowały się ze sobą telefonicznie i za pomocą wiadomości tekstowych w okresie od 15 marca 2020 roku do 28 kwietnia 2020 roku, a wiec dnia poprzedzającego wizytę L. B. (1) w oddziale banku. Ponadto w dniu 29 kwietnia 2020 roku o godz. 09.38 oskarżona M. J. dzwoniła z telefonu stacjonarnego zlokalizowanego na jej stanowisku kasowym na numer telefonu komórkowego, którym dysponował L. B. (1). Następnie o godz. 11.17, a więc tuż przed zgłoszeniem się do stanowiska kasowego oskarżonej, L. B. (1) wykonał połączenie telefoniczne na numer stacjonarny znajdujący się przy stanowisku kasowym. Następnie oskarżona M. J. udała się do skarbca skąd pobrała pieniądze w gotówce w kwocie (...) zł. Po przyjściu L. B. (1) do jej stanowiska kasowego oskarżona M. J. udała się do sąsiedniego stanowiska kasowego i zasiliła się od innej kasjerki gotówką w kwocie (...) Euro. Następnie, przy swoim stanowisku kasowym oraz poza nim, poza zasięgiem kamery monitoringu, oskarżona spakowała do worka jutowego gotówkę, którą miała przy swoim stanowisku kasowym. Oskarżona przekazała L. B. (1) worek jutowy, który zawierał gotówkę w kwocie przekraczającej znacznie (...) zł, które miał on wypłacić z banku. W worku tym znajdowały się również pieniądze w walutach USD i Euro, których L. B. (1) nie powinien otrzymać. Łącznie w dniu 29 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. przekazując L. B. (1) i samodzielnie wynosząc, wyprowadziła z systemu banku pieniądze w kwocie (...) zł, (...) USD i (...)Euro.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o analizę całokształtu materiału dowodowego, opierając się na wymienionych obok dowodach, które uznano za wiarygodne. Dowody te prowadzą do oczywistego wniosku, iż w dniu 29.04.2020 roku oskarżona M. J. przywłaszczyła pieniądze w kwocie (...) zł, (...) USD i (...) Euro stanowiące własność banku, w którym była zatrudniona. Z analizy zapisu monitoringu z dnia 29.04.2020 roku wynika jednoznacznie, iż rzeczywista ilość gotówki w walutach USD i Euro w jej kasie odbiegała znacznie od wartości wpisanych przez nią w raporcie kasowym z tego dnia. Z raportu tego wynikało, bowiem, że powinna posiadać (...) USD podczas, gdy w kasie faktycznie posiadała (...) USD. Z raportu tego wynikało również, że powinna posiadać (...) Euro, podczas, gdy w kasie faktycznie posiadała (...) Euro. Te wartości brakujące, a więc (...) USD i (...) Euro to właśnie kwoty, które zostały tego dnia przywłaszczone przez oskarżoną poprzez wyprowadzenie ich z siedziby banku w drodze nieuprawnionego wydania innej osobie. Takie samo zachowanie oskarżonej odnosi się do gotówki w PLN, którą przeliczała w dniu 30.04.2020 roku wpisując do raportu nieprawdziwy stan swojej kasy, zawyżając ilość gotówki w swojej kasie o kwotę (...) zł.

Wskazać należy również na zeznania świadka A. S. (1), która podała, po obejrzeniu zapisów z monitoringu stwierdziła, iż objętość worka, który oskarżona przekazała L. B. (1) wskazywała, iż znajdowało się w nim znacznie więcej pieniędzy, aniżeli gotówka w kwocie (...) zł w banknotach (...) zł. Takie zachowanie oskarżonej – wydanie pieniędzy klientowi w formie uniemożliwiającej weryfikację ich ilości – świadczy jednoznacznie o tym, że oskarżona wydała wówczas gotówkę w kwocie i rodzaju nie odpowiadającym zleceniu klienta, rozporządzając majątkiem banku bez żadnego upoważnienia. Również wcześniejsze zachowanie oskarżonej, a mianowicie pobieranie gotówki ze skarbca ((...)zł) mimo, iż posiadała w danej chwili gotówkę wystarczającą do wypłaty L. B. (1) zawnioskowanej kwoty, świadczy jednoznacznie o tym, iż pieniądze te były jej potrzebne do wydania ich temu klientowi bez żadnej podstawy. Podobnie należy ocenić zachowanie oskarżonej polegające na pobraniu od innej kasjerki gotówki w kwocie (...) Euro w trakcie obsługiwania L. B. (1). Z zeznań innych pracowników Banku, osób przeprowadzających audyt wynika jednoznacznie, iż sposób obsługi L. B. (1) był całkowicie nieprawidłowy, a jednocześnie dający oskarżonej możliwość przekazania klientowi środków pieniężnych znacznie przekraczających zamówioną przez niego kwotę(...) zł. Sposób tej obsługi wskazuje też jednoznacznie, iż oskarżona chciała ukryć przez zasięgiem kamer rzeczywiste swoje zachowania, a w szczególności to gdzie wkładała gotówkę, jaka była jej ilość, co właściwie zostało wydane L. B.. To wszystko prowadzi do oczywistego wniosku, iż w trakcie tej obsługi oskarżona wydała środki pieniężne, których nie powinna była wydać klientowi. Analiza tego materiału pozwala też na stwierdzenie, iż część z tych środków oskarżona wyniosła również we własnym zakresie tego dnia. Ponadto z materiału dowodowego, na którym oparł się Sąd, a w szczególności z zeznań pracowników Banku przeprowadzających audyt oraz pracowników (...) w C. wynika, iż niemożliwym jest, aby doszło tu do pomyłki w wydawaniu pieniędzy, złym rozliczeniu kasy przez oskarżoną czy też innym jej błędzie. Z dowodów tych wynika, bowiem, że takie błędy zostałyby wychwycone w procesie ustalania przyczyn niedoboru, gdyż zapisy monitoringu pozwalają wychwycić np. błąd w postaci nieprawidłowego przeliczenia gotówki przez kasjera, a analiza raportów kasowych i operacji wykonanych przez kasjera pozwala na wychwyceniu ewentualnych błędów w księgowaniu operacji. Z dowodów tych wynika jednoznacznie, iż do takiego niedoboru mogło dojść tylko w wyniku rozmyślnego działania oskarżonej M. J., a teza ta znajduje oparcie w analizie jej zachowania w dniu 29.04.2020 roku zarejestrowanego na zapisach z monitoringu. Ponadto musiałoby dojść do nieprawdopodobnego wręcz zbiegu okoliczności, aby jednego dnia oskarżona pomyliła się co najmniej przy trzech operacjach, gdyż niedobór dotyczył pieniędzy w trzech różnych walutach.

Analiza całokształtu materiału dowodowego wskazuje jednoznacznie, iż oskarżona M. J. dokonała przywłaszczenia przedmiotowej kwoty pieniędzy w dniu 29.04.2020 roku. Na poparcie tego stanowiska można wskazać również zeznania świadka S. S., z których wynika, iż w dniu 30.04.2020 roku oskarżona miała niedobór gotówki w kwocie co najmniej (...) zł, jeśli chodzi o pieniądze w walucie polskiej. Ponadto analiza zapisów z monitoringu nie wskazuje, aby w dniach 30.04. i 11.05.2020 roku oskarżona przeprowadzała operacje, przy których miałaby okazję wyprowadzić tak znaczną ilość pieniędzy. W dniach tych można było zaobserwować zachowania oskarżonej, które były sprzeczne z zasadami postępowania, lecz nie odnosiły się one bezpośrednio do gotówki i nie stwarzały okazji do przekazania tak dużej ilości pieniędzy innej osobie.

Zeznania świadka I. D.

(...)

Zeznania świadka A. S. (2)

(...)

Zeznania świadka J. M.

(...)

Zeznania świadka R. C.

(...)

Zeznania świadka A. R.

(...)

Zeznania świadka D. K.

(...)

Zeznania świadka M. G.

(...)

Zeznania świadka B. K.

(...)

Zeznania świadka A. T.

(...)

Zeznania świadka L. D.

(...)

Zeznania świadka A. S. (1)

(...)

Zeznania świadka (...)

(...), (...)

Zeznania świadka M. C.

(...)

Zeznania świadka B. G.

(...)

Zeznania świadka M. N.

(...)

Zeznania świadka J. B.

(...)

Zeznania świadka S. S.

(...)

Zeznania świadka A. P.

(...)

Zeznania świadka G. F.

(...)

Sprawozdanie z badań

(...)

Dokumentacja bankowa

(...)

Wykaz połączeń

(...)

Zapisy monitoringu banku

(...)

Raport z audytu

(...)

Akta osobowe

(...)

Kopie z akt III APa 58/23

(...)

Protokół oględzin rzeczy

(...)

informacja banku

(...)

wykaz operacji

(...)

1.1.2.

M. J.

czyny opisane w punktach II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII, XIX, XX, XXI, XXII a/o, przypisane oskarżonej w punkcie 2 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona M. J. uzyskała zgodę G. M. i I. P. (2) na korzystanie z pieniędzy, które posiadały one na rachunkach bankowych, których były dysponentkami. Oskarżona M. J. za ich zgodą mogła wykonywać operacje na ich rachunkach, jak też dokonywać wypłat pieniędzy z tych rachunków. W praktyce dokonywanie wypłat i wpłat na te rachunki miało charakter wirtualny, a służyło oskarżonej do regulowania stanu jej kasy przed zaplanowanymi kontrolami. Oskarżona korzystała, bowiem z pieniędzy, które miała na stanie swojej kasy, a następnie wykonywała operacje, które wykazane w jej raporcie obniżały wysokość stanu jej kasy do kwoty, jaka rzeczywiście znajdowała się w tej kasie. Aby osiągnąć ten cel oskarżona dokonywała właśnie operacji na rachunkach bankowych, którymi dysponowały G. M. i I. P. (2), a w celu zatwierdzenia tych operacji na dokumentach bankowych ich dotyczących podrabiała podpisy G. M. bądź I. P. (2).

W dniu 14 lutego 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wypłaty kwoty (...) zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 18 lutego 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wpłaty kwoty (...) zł na w/w rachunek bankowy, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wpłaty kwoty (...)zł na w/w rachunek bankowy, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała przelewu z rachunku bankowego nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu przelewu kwoty (...)zł z rachunku (...), gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała przelewu z rachunku bankowego nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu przelewu kwoty (...) zł z rachunku (...), gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała przelewu z rachunku bankowego nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu przelewu kwoty (...) zł z rachunku (...), gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała przelewu z rachunku bankowego nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu przelewu kwoty (...) zł z rachunku (...), gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała przelewu z rachunku bankowego nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu przelewu kwoty (...) zł z rachunku (...), gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wypłaty kwoty (...) zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 27 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała przelewu z rachunku bankowego nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu przelewu kwoty (...) zł z rachunku (...), gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 28 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wypłaty kwoty (...)zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 30 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wpłaty kwoty (...) zł na w/w rachunek bankowy, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 30 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wypłaty kwoty (...) zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 11 maja 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wypłaty kwoty (...) zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 11 maja 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu wypłaty kwoty (...)zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 11 maja 2020 roku oskarżona M. J. dokonała przelewu z rachunku bankowego nr (...), którego dysponentem była G. M.. Następnie podrobiła podpis G. M. na potwierdzeniu przelewu kwoty (...) zł z rachunku (...), gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 14 lutego 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była I. P. (1). Następnie podrobiła podpis I. P. (1) na potwierdzeniu wypłaty kwoty (...) zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 14 lutego 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była I. P. (1). Następnie podrobiła podpis I. P. (1) na potwierdzeniu wypłaty kwoty(...) zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 4 marca 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była I. P. (1). Następnie podrobiła podpis I. P. (1) na potwierdzeniu wypłaty kwoty(...) zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 4 marca 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była I. P. (1). Następnie podrobiła podpis I. P. (1) na potwierdzeniu wypłaty kwoty (...) zł z w/w rachunku bankowego, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

W dniu 29 kwietnia 2020 roku oskarżona M. J. dokonała operacji na rachunku bankowym nr (...), którego dysponentem była I. P. (1). Następnie podrobiła podpis I. P. (1) na potwierdzeniu wpłaty kwoty (...) zł na w/w rachunek bankowy, gdyż złożenie tego podpisu było niezbędne do zatwierdzenia tej operacji.

Stan faktyczny w tym zakresie wynika wprost z tych wyjaśnień oskarżonej, które Sąd uznał za wiarygodne, a w których przyznała, iż podrabiała podpisy G. M. i I. P. (2). Ta relacja znajduje potwierdzenie w zeznania świadków G. M., I. P. (2), opinii biegłego z zakresu badania pisma, jak tez dokumentach zgromadzonych w postepowaniu. Z dowodów tych wynika jednoznacznie, iż oskarżona podrobiła podpisy na dokumentach szczegółów wymienionych powyżej.

Zeznania świadka A. M.

(...)

Zeznania świadka Z. W.

(...)

Zeznania świadka I. P. (2)

(...)

Zeznania świadka G. M.

(...)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej M. J.

(...)

Opinia biegłego z zakresu badania pisma

(...)

Sprawozdanie z badań

(...)

Zapisy monitoringu banku

(...)

Protokół oględzin rzeczy

(...)

Zeznania świadka S. S.

(...)

Raport z audytu

(...)

wykaz operacji

(...)

dokumenty

(...)

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Zeznania świadka I. D.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka uznając je za logiczne, spójne, konsekwentne i znajdujące potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, który Sąd uznał za wiarygodny. Nadmienić należy, iż świadek nie był w żaden sposób zainteresowany w określonym rozstrzygnięciu sprawy i nie miał żadnego interesu w złożeniu zeznań określonej treści.

Zeznania świadka A. S. (2)

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka J. M.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka R. C.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka A. R.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka D. K.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka M. G.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka B. K.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka A. T.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka L. D.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka A. S. (1)

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka (...)

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka M. C.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka B. G.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka M. N.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka J. B.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka S. S.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka G. F.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka A. P.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

1.1.2

Zeznania świadka G. M.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka I. P. (2)

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka Z. W.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Zeznania świadka A. M.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka I. D..

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej M. J.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, w których przyznała, iż podrabiała podpisy G. M. i I. P. (2) na dokumentach bankowych. W tym zakresie jej wyjaśnienia znajdują potwierdzenie w zeznania świadków G. M., I. P. (2), opinii biegłego z zakresu badania pisma, jak tez dokumentach zgromadzonych w postepowaniu.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej M. J.

Sąd w przeważającej części nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, albowiem są one nielogiczne, kłamliwe, pozostają w oczywistej sprzeczności z wiarygodnymi dowodami, na których oparł się Sąd. Oskarżona w swoich wyjaśnieniach zmierzała li tylko do uniknięcia odpowiedzialności karnej za czyn przywłaszczenia pieniędzy mając świadomość wagi tego działania i grożących jej konsekwencji.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, iż nie wiedziała, kiedy będzie testowany stan jej kasy. Z analizy materiału dowodowego wynika, iż oskarżona dokonywała swego rodzaju „uregulowania” stanu swojej kasy nawet dzień przed zaplanowanym testowaniem stanu jej kasy. Prowadzi to do wniosku, iż znała te terminy i dbała o to, aby w dniu testowania rzeczywista ilość gotówki w jej kasie zgadzała się z ilością wynikającą z dokumentów. Świadczą o tym operacje wykonywane przez nią na rachunkach, których dysponentkami były G. M. i I. P. (2) w dniach 14.02.2020 roku, 04.03.2020 roku i 27 oraz 28.04.2020 roku, a więc tuż przed zaplanowanymi kontrolami stanu jej kasty. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, iż wszystkie operacje wykonywane przez nią na rachunkach bankowych, których dysponentkami były G. M. i I. P. (2) wykonywała za ich zgodą. Te wyjaśnienia nie wytrzymują krytyki w świetle wiarygodnych dowodów przemawiających za tym, że oskarżona część z tych operacji wykonywała, aby dysponować gotówką bądź uzupełniać niedobory w stanie swojej kasy.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, w których stwierdziła, iż na koniec dnia przeliczała tylko część gotówki posiadanej przy stanowisku kasowym, gdyż wiedziała, jakie inne, większe kwoty gotówki ma odłożone. Działanie takie nie miałoby żadnego uzasadnienia, jak też pozostawało w oczywistej sprzeczności z zasadami postępowania kasjerów. Nadmienić należy, iż takie działanie oskarżonej było zauważone na koniec dnia 29.04.2020 roku w odniesieniu do ilości posiadanych przez nią na stanie kwot gotówki w walutach USD i Euro, a w pozostałych dniach nie występowało. W ten sam sposób oceniono wyjaśnienia oskarżonej odnoszące się do przeliczania przez nią ilości gotówki w PLN, jakie winna posiadać w dniu 30.04.2020 roku. Oczywistym jest, że tego dnia oskarżona również podała nieprawdziwy stan swojej kasy, aby ukryć niedobór, który powstał już dzień wcześniej. Kompletnie niewiarygodne są również wyjaśnienia oskarżonej, w których tłumaczyła przyczynę zasilenia się gotówką w kwocie (...) Euro w trakcie obsługiwania L. B. (1). Jej wyjaśnienia w tym zakresie są nielogiczne i całkowicie gołosłowne, zwłaszcza w zakresie rzekomego zamówienia gotówki w Euro przez jej znajomą. Ponadto wyjaśnienia oskarżonej odnośnie jej kontaktów telefonicznych z L. B. (1) nie wytrzymują krytyki w świetle zasad doświadczenia życiowego, jak też zeznań pozostałych pracowników banku. Z tych dowodów wynika bowiem, że nie utrzymywali oni tego typu kontaktów z L. B. (1), nie posiadali jego numeru telefonu, jak też nie przekazywali mu swojego numeru telefonu i nie kontaktowali się z nim w sposób opisany przez oskarżoną. Niewiarygodne są wyjaśnienia oskarżonej, w których podała, iż wszystkie operacje jakie wykonywała na rachunkach bankowych, którymi dysponowały G. M. i I. P. (2) wykonywała na ich polecenie oraz, że zawsze przekazywała im gotówkę. Te wyjaśnienia pozostają w oczywistej sprzeczności z zeznaniami świadków I. P. (2) i G. M., z których wynika, iż oskarżona sama, bez ich wiedzy wykonywała operacje wypłaty i wpłaty na ich rachunkach bankowych, choć wyraziły ogólną zgodę na „pożyczanie” przez nią pieniędzy z ich kont. Wskazać należy, również, iż z analizy połączeń telefonicznych wynika, iż oskarżona wielokrotnie kontaktowała się telefonicznie z L. B. (1), przy czym połączenia te były inicjowane zarówno przez oskarżoną, jak i przez L. B. (1). Zauważyć należy również, że np. w dniu 27.04.2020 roku wymienili między sobą 12 wiadomości tekstowych co przeczy w sposób oczywisty twierdzeniu oskarżonej, iż L. B. (1) kontaktował się z nią jedynie w kwestii zamawiania gotówki do wypłaty. Wskazać należy jeszcze na to, że kontaktowali się oni ze sobą również na przełomie 2020 i 2021 roku, gdy oskarżona nie była już zatrudniona w banku. Ponadto oskarżona zaprzeczyła, aby w dniu 29.04.2020 roku dzwoniła na numer telefonu L. B. (1), a oświadczenie to pozostaje w oczywistej sprzeczności z wykazem połączeń wykonanych przy użyciu telefonu stacjonarnego, którym dysponowała na swoim stanowisku kasowym, z którego wynika, iż o godz. 09:38:45 zainicjowała połączenie z numerem telefonu, którym dysponował L. B. (1).

Ponadto Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, w których podała, że inne kasjerki też dysponowały numerem telefonu komórkowego L. B. (1), a on dysponował ich numerami i były z nim w dobrych relacjach. Wyjaśnieniom tym przeczą zeznania świadków A. R., D. K., B. K., A. S. (2), J. M., D. (...), M. C., M. N., z których wynika jednoznacznie, iż kasjerki mające kontakt z L. B. (1) nie dysponowały jego numerem telefonu komórkowego, nie przekazywały mu swojego numeru telefonu, jak też nie kontaktowały się z nim telefonicznie z własnej inicjatywy.

zeznania świadka L. B. (1)

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka L. B. (1), albowiem pozostają one w oczywistej sprzeczności z całokształtem materiału dowodowego, na którym oparł się Sąd ustalając stan faktyczny sprawy. Zeznania tego świadka podlegają identycznej ocenie jak wyjaśnienia oskarżonej, które Sąd ocenił jako niewiarygodne.

Zeznania świadków R. J., E. G., O. S., I. P. (3), A. B., D. S., E. K., E. Ł., B. R., G. K., I. K., M. S., R. K., I. B. nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, albowiem nie posiadali oni informacji istotnych z punktu widzenia zarzutów postawionych oskarżonej.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2

M. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżona M. J. we wszystkich przypadkach przestępstw przypisanych jej w punkcie 2 sentencji wyroku, a więc w punktach II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII, XIX, XX, XXI, XXII części wstępnej wyroku złożyła na dokumentach bankowych podpisy, które miały pochodzić od innych osób. Chodziło tu o podpisy G. M. i I. P. (2), w imieniu, których miała dokonywać operacji bankowych na rachunkach bankowych, którymi one dysponowały. Dokumentami tymi były potwierdzenia wypłat, potwierdzenia wpłat i potwierdzenia przelewów dotyczące rachunków bankowych, którymi dysponowały G. M. i I. P. (2). Potwierdzenia te stanowią dokumenty w rozumieniu art. 270 § 1 kk i art. 115 § 14 kk, gdyż ze względu na zawartą w nich treść stanowiły dowód okoliczności mających znaczenie prawne. Stanowiły one bowiem dowody dokonania transakcji bankowych przez osoby uprawnione do dokonywania takich transakcji na konkretnych rachunkach bankowych. Sfałszowanie tych dokumentów polegało na tym, że oskarżona M. J., na każdym z nich podrobiła podpis osoby, która dokonywała dyspozycji wykonania transakcji w rubryce „podpis klienta”. Na dokumentach objętych punktami II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI, XVII oskarżona podrobiła podpis G. M.. Na dokumentach objętych punktami XVIII, XIX, XX, XXI, XXII oskarżona podrobiła podpis I. P. (2). W ten sposób oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 kk w każdym z tych przypadków. Oskarżona działała tu z zamiarem bezpośrednim w celu użycia tych dokumentów za autentyczne. Miała ona pełną świadomość, że podrobiła podpisy na tych dokumentach oraz, że stanowią one dowód okoliczności w nich opisanych.

W ten sposób każdy z czynów oskarżonej wymienionych w punkcie 2 sentencji wyroku wypełniał znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 kk według stanu prawnego obowiązującego dnia 23.06.2020 roku w związku z art. 4 § 1 kk. Sąd zastosował do czynów oskarżonej przepisy, jakie obowiązywały dnia 23.06.2020 roku kierując się motywami opisanymi w punkcie 3.2.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

M. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Jak wykazano wcześniej oskarżona M. J. w dniu 29 kwietnia 2020 roku, będąc zatrudniona na stanowisku kasjera w Banku (...) S.A. w W. (...) w C., jako osoba upoważniona do przyjmowania wpłat i dokonywania wypłat w ramach zajmowanego stanowiska, rozdysponowała pieniędzmi stanowiącymi własność Banku (...) S.A. w W.. Były to środki pieniężne, które zostały jej powierzone przez w/w bank. Pieniądze, którymi zadysponowała według swojej woli to środki pieniężne w gotówce:(...) zł, (...) Euro i (...) USD. Oskarżona M. J. była zatrudniona na stanowisku kasjerki, w ramach którego wykonywała obsługę klientów, mogła dokonywać wypłat gotówkowych, a jednocześnie odpowiadała za powierzone jej środki pieniężne. Oskarżona winna była wykonywać powierzone obowiązki zgodnie z obowiązującymi przepisami w sposób zapewniający bezpieczeństwo obrotu gotówkowego oraz racjonalne gospodarowanie powierzonymi wartościami. W/w środki pieniężne, którymi oskarżona zadysponowała zostały przez nią wydane z kasy banku bez żadnego prawnego uzasadnienia i nie w wykonaniu jakiejkolwiek operacji bankowej związanej z obsługą klienta. Biorąc pod uwagę zakres obowiązków oskarżonej, te środki pieniężne zostały jej powierzone. „Powierzenie rzeczy ruchomej polega na przekazaniu władztwa nad rzeczą sprawcy z zastrzeżeniem jej zwrotu właścicielowi lub osobie posiadającej inne prawo do rzeczy. Powierzenie oznacza więc przeniesienie władztwa nad rzeczą z uprawnionego na sprawcę bez prawa rozporządzania nim jak swoją własnością, z jednoczesnym konkretnym oznaczeniem sposobu jego wykonywania przez osobę, której rzecz jest powierzana. Rzecz ruchoma może zostać przekazana z jednoczesnym upoważnieniem sprawcy do czynienia z niej użytku (użyczenie lub wynajęcie rzeczy) lub bez takiego uprawnienia (np. oddanie w depozyt, zastaw)’’ (Komentarz do kk t. 3, pod red. A. Zolla, Zakamycze 1999, str. 129 – 130). Oskarżona wykorzystała te środki pieniężne niegodnie z przeznaczeniem, zadysponowała nimi według swojego uznania, ostatecznie włączając co najmniej część z nich do swojego majątku. Wyprowadzając te środki pieniężne z banku oskarżona wyraziła swoją wolę rozporządzania nimi z wyłączeniem ich właściciela, a więc Banku (...) S.A. w W.. Na potwierdzenie tego stanowiska można przywołać wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 27.09.2016 roku, sygn. akt II AKa 237/16, w którym stwierdzono, iż „jednym z warunków odpowiedzialności za przywłaszczenie jest podjęcie przez sprawcę uzewnętrznionego zachowania manifestującego się wobec osób trzecich (świata zewnętrznego) przez rozporządzenie posiadaną rzeczą ruchomą lub inne zachowanie tak jakby ta rzecz stanowiła własność sprawcy lub jakby przysługiwało mu do niej inne prawo. Samo przywłaszczenie musi zostać przez niego w odpowiedni sposób zamanifestowane na zewnątrz i uniemożliwiać osobie, której przysługuje prawo do rzeczy, swobodne nią rozporządzanie. Sprawca dla dokonania tego przestępstwa musi podjąć chociażby jedną czynność w stosunku do rzeczy ruchomej, która wskazuje, że traktuje on rzecz lub prawo tak, jakby był właścicielem.” (LEX nr 2171200) W ten sposób oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 kk. Wartość szkody wyrządzonej przez oskarżoną Bankowi wyniosła (...)zł, (...) Euro i (...) USD, a więc mamy tu do czynienia z mieniem znacznej wartości w rozumieniu art. 115 § 5 kk, gdyż wartość szkody przekracza (...)zł. W efekcie konieczne jest zakwalifikowanie tego czynu oskarżonej również z art. 294 § 1 kk. Oskarżona działała tu z zamiarem bezpośrednim w celu przywłaszczenia pobranych pieniędzy i włączenia ich do swego majątku i postępowania z nimi jak z własnymi.

W ten sposób czyn oskarżonej wypełniał znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk według stanu prawnego obowiązującego dnia 23.06.2020 roku w związku z art. 4 § 1 kk. Sąd zastosował do czynu oskarżonej przepisy, jakie obowiązywały dnia 23.06.2020 roku, a więc w momencie pomiędzy jego popełnieniem, a aktualnym stanem prawnym. Sąd uznał, iż przepisy obowiązujące w tym momencie były względniejsze dla oskarżonej, a chodziło tu o całokształt regulacji karnej, a w szczególności kwestie związane z wymierzeniem kary łącznej, czy też ogólnymi zasadami wymiaru kary. To skutkowało zastosowaniem art. 4 § 1 kk również w kwestii kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej.

Dodać należy, iż z ustaleń Sądu wynika, że oskarżona M. J. dopuściła się tego czynu działając jedynie w dniu 29 kwietnia 2020 roku, a co za tym idzie brak było podstaw do przyjęcia, iż działała ona w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a więc w warunkach art. 12 kk.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. J.

1

1

Jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę: znaczną wysokość szkody, jaką wyrządziła oskarżona, wykorzystanie przez oskarżoną zajmowanego stanowiska, jak też doświadczenia zgromadzonego przez wiele lat pracy na stanowisku kasjerki, działanie w sposób przemyślany i dokładnie przygotowany, nadużycie zaufania pracodawcy.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonej.

Mając na uwadze fakt, iż oskarżona dopuściła się czynu działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Sąd uznał za stosowne orzec wobec niej również grzywnę obok kary pozbawienia wolności. Biorąc pod uwagę sytuację materialną oskarżonej, który uzyskuje dochód w wysokości (...)zł Sąd ustalił wysokość stawki dziennej grzywny na kwotę 20 zł, a więc w okolicach dolnej granicy stawki przewidzianej przez kodeks karny.

M. J.

2

2

Oskarżona M. J. dopuszczając się przestępstw przypisanych jej w punkcie 2 sentencji wyroku, a więc w punktach II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII, XIX, XX, XXI, XXII części wstępnej wyroku działała z wykorzystaniem takiej samej sposobności (tożsama kwalifikacja prawna, ten sam sposób działania) w krótkich odstępach czasu (odstępy od 1 dnia do ponad 50 dni), co przemawia za przyjęciem, iż działała w ramach ciągu przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk. Skutkować to musiało wymierzeniem jej jednej kary za wszystkie te czyny.

Jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę cykliczność działania oskarżonej i wielość jej zachowań, wykorzystanie zajmowanego stanowiska.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonej

M. J.

3

1,2

Wymierzając karę łączną Sąd wziął pod uwagę wszystkie okoliczności obciążające i łagodzące opisane powyżej. Mając na uwadze, iż związek przedmiotowo - podmiotowy pomiędzy przestępstwami objętymi niniejszym wyrokiem jest raczej ścisły, zastosowano zasadę asperacji w wymiarze bardzo zbliżonym do zasady pełnej absorpcji. Ta kara zdaniem Sądu jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów oskarżonej. Winna ona spełnić cele w zakresie prewencji indywidualnej i powstrzymać oskarżoną przed kolejnymi niezgodnymi z prawem zachowaniami, jak również cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. J.

4

Na podstawie art. 63 § 1 kk Sąd zaliczył oskarżonej na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w sprawie od dnia 13 maja 2020 roku godz. 19.00 do dnia 15 maja 2020 roku godz. 13.00.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego Banku (...) S.A. w W. wniósł o orzeczenie na podstawie art. 46 § 1 kk w stosunku do oskarżonej M. J. obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej bankowi. Brak podstaw do uwzględnienia tego wniosku, gdyż toczy się obecnie postępowanie z powództwa Banku (...) S.A. w W. przeciwko oskarżonej M. J. o odszkodowanie. W postępowaniu tym wyrokiem Sądu Okręgowego w Częstochowie z dnia 27.07.2023 roku, sygn. akt (...), zasądzono od M. J. na rzecz Banku (...) S.A. w W. kwoty: (...) zł, (...) USD, (...) Euro wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Aktualnie sprawa toczy się przed Sądem Apelacyjnym w Katowicach z uwagi na wniesioną apelację. W tym stanie rzeczy w oparciu o przepis art. 415 § 1 kpk brak było podstaw do orzeczenia wobec oskarżonej wnioskowanego obowiązku naprawienia szkody, albowiem roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa i objęte tym wnioskiem jest przedmiotem innego postępowania.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Sąd na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonej M. J. na rzecz oskarżyciela posiłkowego Banku (...) S.A. w W. kwotę (...) ((...)) zł tytułem zwrotu poniesionych wydatków w związku z ustanowieniem pełnomocnika. Sąd orzekł zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 5 oraz ust. 7 w zw. z § 15 ust. 1 i § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 roku.

6

Orzeczenie o kosztach w punkcie 6 wyroku jest konsekwencją skazania oskarżonej M. J.. Na opłatę złożyły się kwota (...) zł (opłata od wymierzonej kary pozbawienia wolności) i kwota (...) zł (opłata od wymierzonej kary grzywny). Ponadto oskarżoną obciążono wydatkami poniesionymi w postępowaniu.

7.  Podpis