II K 80/14 - wyrok Sąd Okręgowy w Częstochowie z 2020-09-29

Sygn. akt II K 80/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2020 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Jarosław Poch

Protokolant: st. sekretarz Ewa Nowak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Częstochowie Mariusza Margola

po rozpoznaniu w dniach 28.08, 23.09., 23.10, 25.11 2014 r., 08.01., 05.03., 07.04., 21.05., 16.07., 06.10., 19.11., 10.12.2015 r., 21.01., 25.02., 22.03., 24.05., 23.06., 19.07., 20.09., 24.11., 19.12. 2016r., 24.01., 09.03., 12.04., 25.05., 06.07., 31.08., 28.09., 26.10., 29.11., 11.12.2017 r., 25.01., 27.02., 10.04., 27.11., 18.12.2018r., 26.02., 27.03., 17.04., 12.06., 26.06., 12.11.2019r., 10.01., 18.02., 15.07., 08.09., 29.09. 2020 r. w C.

sprawy:

J. S. (1) s. L. i K. z d. B., urodzonego (...) w C.

o to, że

I - w okresie od stycznia do grudnia 2010 roku w K. i C., będąc dłużnikiem wielu wierzycieli poprzez systematyczne wycofywanie środków pieniężnych z obrotu gospodarczego prowadzonej przez siebie firmy (...), doprowadził ją do stanu niewypłacalności,

tj. o przestępstwo z art. 301 § 2 kk

II - w dniach 4 maja 2011 roku, 28 marca 2011 roku oraz 28 kwietnia 2012 roku w K., prowadząc działalność gospodarczą pod firmą (...) w Korekcie do Sprawozdania Finansowego za rok 2009 oraz w Sprawozdaniach Finansowych za rok 2010 i 2011 zawarł nierzetelne dane w postaci zawyżania aktywów o kwoty środków pieniężnych, które faktycznie nie występowały w obrocie gospodarczym firmy,

tj. o przestępstwo z art. 77 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości w zw. z art. 12 kk

III - w dniu 9 maja 2011 roku w K. i C. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, polecił innej ustalonej osobie przedłożenie pracownikowi (...) Bank (...) S.A. Oddział w C., uprzednio sfałszowanych przez siebie dokumentów dotyczących kondycji finansowej prowadzonej przez siebie firmy (...) w zakresie Budownictwa (...) z siedzibą w K., w szczególności poprzez przerobienie w „Bilansie” oraz „Rachunku zysków i strat” za rok 2010 kwot zysku i wskazanie kwoty 1 121 000 PLN, podczas gdy faktycznie była to kwota 121 000 PLN, jak również w przerobienie sumy dochodów w „Zeznaniu podatkowym PIT-36L za rok 2010” z kwoty 139 099,57 PLN na kwotę 1 139 099,37 PLN, przy czym dokumenty te miały istotne znaczenie dla udzielonego w dniu 8 marca 2010 roku, a następnie 5 krotnie aneksowanego w dniach 29.03.2010r., 23.08.2010 r., 27.12.2010 r., 10.02.2011 r. i 20.09.2011 r. kredytu rewolwingowego nr (...) w kwocie 5 000 000 PLN doprowadzając (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia wskazanym mieniem znacznej wartości,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 2 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

IV - w okresie od 5 kwietnia 2011 roku do 21 października 2011 roku w D., nie

mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w D. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrany piasek oraz grys, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 62 317,63 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

V - w okresie od 25 maja do 15 listopada 2011 roku w S., nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli firmy (...) z/s w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi frezowania drogowej powierzchni bitumicznej, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 402 304,94 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

VI - w dniu 17 czerwca 2011 roku w C., działając w celu uzyskania kredytu obrotowego. przedłożył pracownikowi (...) z/s w R., uprzednio podpisany przez siebie wniosek kredytowy, zawierający nierzetelne dane dotyczące posiadanych zobowiązań przez prowadzoną przez siebie firmę (...) z siedzibą w K., poprzez zatajenie faktu posiadania w tym czasie kredytu w wysokości 5.700.000 PLN w (...) Bank (...) S.A., w wyniku czego poprzez zawarcie w dniu 22 czerwca 2011 roku umowy kredytowej o nr (...), doprowadził (...) z/s w R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 2 000 000 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

VII - w okresie od 17 czerwca 2011 roku do 28 września 2011 roku w R., C., W., K. i B. nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w R. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi znakowania – malowania dróg, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 60 924,65 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

VIII - w dniu 28 września 2011 roku w K. i C. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zawierając we wniosku kredytowym nierzetelne dane dotyczące kondycji finansowej prowadzonej przez siebie firmy (...) z siedzibą w K., wprowadził w błąd pracowników (...) Bank (...) S.A. Oddział w C. co do okoliczności mających istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, w szczególności poprzez zawyżenie posiadanych przez tą firmę na koniec 2010 roku należności poprzez wskazanie łącznej kwoty 11 051 000 PLN, podczas gdy faktycznie była to kwota 935 400 PLN oraz zaniżenie zobowiązań poprzez wskazanie kwoty 10 357 000 PLN, podczas gdy faktycznie była to kwota 17 365 300 PLN, w wyniku czego zawierając w dniu 21 października 2011 r. umowę w formie Aneksu nr (...) do umowy kredytowej z dnia 8 marca 2010 roku nr (...), uzyskał podwyższenie kwoty kredytu rewolwingowego z kwoty 5 000 000 PLN do sumy 8 000 000 PLN, doprowadzając (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości, w kwocie 3 000 000 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

IX - w okresie od 30 września 2011 roku do dnia 17 października 2011 roku w D., nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli PPHU (...) S.A. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził PPHU (...) S.A. w D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 87 673,23 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

X - w okresie od 8 października 2011 roku do dnia 19 listopada 2011 roku w S., nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził (...) Sp. z o.o. z S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 245 237,50 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

XI - w okresie od 8 listopada 2011 roku do 18 listopada 2011 roku w R., nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w R. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane rury typu helcor i pecor, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 50 348,53 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

XII - w okresie od 14 listopada 2011 roku do dnia 9 grudnia 2011 roku w S. nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo oraz co do prawa własności stanowiącej przedmiot zabezpieczenia transakcji: linii technologicznej do produkcji mas bitumicznych (...), poprzez zatajenie faktu, iż maszyna ta wcześniej została mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. przewłaszczona na rzecz (...) w R., doprowadził Górnicze Zakłady (...) w S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 456 456,81 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy art. 12 k.k.

XIII - w okresie od 18 listopada 2011 roku do 9 grudnia 2011 roku w A., nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając N. B. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi transportowe oraz zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził firmę (...) z/s w A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 108 000 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

XIV - w okresie od 5 grudnia 2011 roku do dnia 16 grudnia 2011 roku w N., nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) S.A. w N. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził Kopalnie (...) S.A. w N. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 205 181,21 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy art. 12 k.k.

XV - w dniu 16 grudnia 2011 roku w C., działając w celu uzyskania kredytu polecił innej ustalonej osobie przedłożenie pracownikowi (...) Bank (...) S.A. Oddział w C., uprzednio podpisanego przez siebie wniosku kredytowego, zawierającego nierzetelne dane dotyczące kondycji finansowej prowadzonej przez siebie firmy (...) z siedzibą w K., w szczególności poprzez zawyżenie posiadanych przez tą firmę na koniec 2010 roku należności poprzez wskazanie łącznej kwoty 11 051 000 PLN, podczas gdy faktycznie była to kwota 935 400 PLN oraz zaniżenie zobowiązań poprzez wskazanie kwoty 10 357 000 PLN, podczas gdy faktycznie była to kwota 17 365 300 PLN, usiłując doprowadzić (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 11 600 000 PLN, jednakże zamiaru nie zrealizował z uwagi na odmowę udzielenia kredytu przez bank,

tj. o przestępstwo z art. 297 § 1 k.k.

XVI - w okresie od grudnia 2011 roku do lutego 2012 roku w K., nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane krawężniki, rury, koryta ściekowe i palety, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 191 292 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

XVII - w okresie od 22 grudnia 2011 roku do 30 marca 2012 roku w C., nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) s.c. z/s w C. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 119 907,30 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

XVIII - w dniu 10 stycznia 2012 r. w K., przywłaszczył powierzone mu mienie ruchome w postaci koparki kołowej (...)41 o wartości 51 660 PLN, na szkodę (...) w R.,

tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.

XIX - w dniu 10 stycznia 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając W. B. w błąd co prawa własności koparki kołowej (...), poprzez zatajenie faktu, iż maszyna ta wcześniej została mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. przewłaszczona na rzecz (...) w R., sprzedał ją wyżej wymienionemu, doprowadzając firmę (...) z/s w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 51 660 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

XX - w dniu 11 stycznia 2012 r. w K., przywłaszczył powierzone mu mienie ruchome w postaci spycharki (...)130 o wartości 24 600 PLN, na szkodę (...) w R.,

tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.

XXI - w dniu 11 stycznia 2012 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając R. K. w błąd co prawa własności spycharki (...), poprzez zatajenie faktu, iż maszyna ta wcześniej została mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. przewłaszczona na rzecz (...) w R., sprzedał ją wyżej wymienionemu, doprowadzając firmę (...) z/s w C. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 24 600 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

XXII - w dniu 9 lutego 2012 roku w M. i C., działając w celu uzyskania kredytu krótkoterminowego, przedłożył pracownikowi (...) Banku (...) z/s w W., uprzednio podpisany przez siebie wniosek kredytowy, zawierający nierzetelne dane dotyczące posiadanych aktywów i zobowiązań przez prowadzoną przez siebie firmę (...) z siedzibą w K., poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru spłaty kredytu oraz zatajenie faktu uprzedniego przewłaszczenia na rzecz innego banku części środków trwałych w postaci: walca drogowego (...), walca gumowego (...), spycharki (...), spycharko-równiarki (...), koparki kołowej (...), rozkładarki mas bitumicznych (...) oraz przedłożenie sfałszowanego dokumentu w postaci wniosku do Sądu Rejonowego w C. o wykreślenie hipoteki umownej w kwocie 3 000 000 PLN ustanowionej na rzecz innego banku, a w konsekwencji zawarcie w dniu 15 marca 2012 roku umowy kredytowej o nr (...), doprowadził (...) Bank (...) z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 7 500 000 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

XXIII - w dniu 9 lutego 2012 r. w K., przywłaszczył powierzone mu mienie ruchome w postaci ładowarki (...) (...) o nr fabr. (...) o wartości 2460 PLN, na szkodę Banku Spółdzielczego w P. ,

tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.

XXIV - w dniu 9 lutego 2012 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając J. J. (1) w błąd co prawa własności ładowarki (...) (...) o nr fabr. (...), poprzez zatajenie faktu, iż pojazd ten wcześniej został mocą umowy z dnia 3.03.2010 r. przewłaszczony na rzecz Banku Spółdzielczego w P., sprzedał go wyżej wymienionemu, doprowadzając J. J. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.460 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

XXV - w dniu 14 lutego 2012 r. w K., przywłaszczył powierzone mu mienie ruchome w postaci spycharki ładowarki (...) o wartości 20.000 PLN, na szkodę (...) w R.,

tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.

XXVI - w dniu 14 lutego 2012 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając przedstawiciela firmy (...) Sp. z o.o. z/s w P. działającego w imieniu firmy (...) z K. (Afganistan) w błąd co prawa własności ładowarki (...), poprzez zatajenie faktu, iż maszyna ta wcześniej została mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. przewłaszczona na rzecz (...) w R., sprzedał ją za pośrednictwem wyżej wymienionego, doprowadzając firmę (...) z K. z/s w Afganistanie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

XXVII - w dniu 23 marca 2012 r. w K., przywłaszczył powierzone mu mienie ruchome w postaci układarki mas bitumicznych (...) o nr fabr. VIN : (...) i wartości 147 600 PLN, na szkodę (...) Banku (...) z/s w W. ,

tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.

XXVIII - w dniu 23 marca 2012 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając J. S. (2) w błąd co prawa własności układarki mas bitumicznych (...) o nr fabr. VIN : (...) poprzez zatajenie faktu, iż pojazd ten wcześniej został mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. przewłaszczone na rzecz (...) Banku (...) z/s w W., sprzedał go wyżej wymienionemu, doprowadzając (...) Sp. z o.o. z/s w L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 147 600 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

XXIX - w okresie od 26.03.2012 r. do 31.03.2012 w K. działając z góry powziętym zamiarem i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając: M. T., H. Ś., W. P., K. S. (1), H. G. (1) i T. W. w błąd co prawa własności środków obrotowych w postaci: m.in. kruszywa budowlanego, grysu bazaltowego i mieszanki granulowanej, poprzez zatajenie faktu, iż środki te wcześniej zostały mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. przewłaszczone na rzecz (...) Banku (...) z/s w W., sprzedał je wyżej wymienionym, doprowadzając (...) Przedsiębiorstwo (...) z/s w K., (...) Sp. z o.o. z/s w L., W. P., (...) z/s w K. i H. G. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 325 140,49 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k.

XXX - w dniu 6 kwietnia 2012 r. w K., przywłaszczył powierzone mu mienie ruchome w postaci samochodu ciężarowego (...) o wartości 110.700 PLN, na szkodę (...) Banku (...) z/s w W. ,

tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k.

XXXI - w dniu 6 kwietnia 2012 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając D. G. w błąd co prawa własności samochodu ciężarowego (...), poprzez zatajenie faktu, iż pojazd ten wcześniej został mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. przewłaszczony na rzecz (...) Banku (...) z/s w W., sprzedał go wyżej wymienionemu, doprowadzając firmę (...) z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 110.700 PLN,,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

XXXII - w okresie od 3 stycznia 2012 roku do 7 maja 2012 roku w K., C. i innych miejscowościach na terenie kraju prowadząc działalność gospodarczą pod firmą (...) w sytuacji grożącej mu niewypłacalności oraz w celu udaremnienia orzeczeń sądów cywilnych oraz postępowań egzekucyjnych, udaremniał i uszczuplał zaspokojenie swoich wierzycieli, a także nie mogąc zaspokoić wszystkich wierzycieli spłacał tylko niektórych, czym działał na szkodę pozostałych , tj.

(...) Bank (...) SA, (...) Bank (...) w R., (...) Bank (...) w W., (...) D. G. z/s w P., (...) Zakładów (...) z/s w S., PPHU (...) SA z/s w D., Przedsiębiorstwa Handlowego (...) Sp. z o.o. z/s w S., Kopalni (...) SA z/s w N., firmy (...) z/s w P., (...) Sp. z o.o. z/s w S., (...) Sp. z o.o. z/s w L., (...) Sp. z o.o. z/s w O., K. K. (2), (...) z/s w D., (...) Sp. z o.o. z/s w P., (...) Sp. z o.o. z/s w R., J. R., Z. M., A. H., R. L. (1), (...) Sp. z o.o. z/s w W., (...) Sp. z o.o. z/s w R., Przedsiębiorstwa Handlowego (...), z/s w K., firmy (...) z/s w C., firmy (...) z/s w O., (...) sc z/s w C., (...) Sp. z o.o. z/s w R., (...) Sp. z o.o. z/s w L., (...) Sp. z o.o. z/s w K., (...) A. Z. z/s w K., firmy kamieniarskiej S. D. z/s w Ś., firmy (...) z/s w C., firmy (...) z/s w S., Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w K. oraz Izby Celnej w K., przy czym :

- w okresie od 3.01.2012 r. do 10.04.2012 r. pobrał z (...) Bank (...) SA, Bank Spółdzielczego w P., (...) SA oraz Banku (...) SA środki pieniężne w postaci gotówki, w łącznej kwocie 2 281 000 PLN,

- w okresie od stycznia do kwietnia 2012 r. sprzedał środki trwałe, tj. maszyny i urządzenia oraz środki transportu o łącznej wartości 3 199 132,25 PLN,

- w okresie od marca do kwietnia 2012 r. sprzedał materiały budowlane o łącznej wartości 193 591,01 PLN,

- w dniu 7.05.2012 r. sprzedał nieruchomość o obszarze 2,22 ha oraz nieruchomość o obszarze 18,91 ha, położone w miejscowości K., dla których Sąd Rejonowy w Bytowie prowadzi księgi wieczyste KW nr (...) i KW nr (...) za łączną kwotę 600 000 PLN,

tj. o przestępstwo z art. 300 § 1 i 3 k.k.

orzeka:

1.oskarżonego J. S. (1) od dokonania zarzucanych mu czynów, szczegółowo opisanych w punktach I,XXIX,XXX i XXXI części wstępnej wyroku uniewinnia, kosztami postępowania w tej części obciążając Skarb Państwa ;

2.oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, szczegółowo opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, tj. za winnego przestępstwa z art.77 pkt 2 Ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości w zw. z art.12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.) i za to na podstawie art.77 pkt 2 Ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości w zw. z art.33§1 i 3kk wymierza mu karę 3(trzech) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

3.w miejsce czynów opisanych w punktach III i VIII części wstępnej wyroku uznaje oskarżonego J. S. (1) za winnego tego , że w dniu 28 września 2011 r. w C., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w celu uzyskania podwyższenia limitu kredytu rewolwingowego nr (...) przedłożył uprawnionym pracownikom (...) Bank (...) S.A.- Oddział w C. uprzednio podrobione przez siebie dokumenty dotyczące kondycji finansowej firmy (...) -usługi w zakresie budownictwa drogowego z siedzibą w K. w postaci bilansu oraz rachunku zysków i strat za 2010 rok, wykazujące zysk w kwocie 1.121.000 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 121.000 złotych, a nadto wykazał należności za 2010 rok w kwocie łącznej 11.051.000, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 935.400 złotych i zobowiązania w kwocie 10.357.000 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 17.365.300 złotych oraz deklaracji podatkowej PIT-36L za 2010 rok wykazującej zysk w kwocie 1.139.099,37 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 139.099,37 złotych, które to dokumenty stanowiły podstawę do podwyższenia limitu kredytowego z kwoty 5.000.000 złotych do 8.000.000 złotych na mocy aneksu nr (...) podpisanego w dniu 21 października 2011 roku, doprowadzając w ten sposób wskazany bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3.000.000 złotych, tj. za winnego przestępstwa z art.286 §1 k.k. w zw. z art.294 §1 k.k. i art.297 §1 k.k. w zw. z art.270 § 1 k.k. przy zast.art.11 §2 k.k. i za to na mocy art.294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 §3 k.k. w zw. z art.33 §2i3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

4.oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego tego , że w okresie od 5.04.2011 r. do 30.03.2012 r. działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu dopuścił się następujących przestępstw :

- w okresie od 5 kwietnia 2011 roku do 21 października 2011 roku w D., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w D. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrany piasek oraz grys, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 62 317,63 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

- w okresie od 17 czerwca 2011 roku do 28 września 2011 roku w R., C., W., K. i B. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w R. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi znakowania – malowania dróg, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 60 924,65 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

-w okresie od 30 września 2011 roku do dnia 17 października 2011 roku w D., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli PPHU (...) S.A. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził PPHU (...) S.A. w D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 87 673,23 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

-w okresie od 8 listopada 2011 roku do 18 listopada 2011 roku w R., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w R. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane rury typu helcor i pecor, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 50 348,53 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

- w okresie od 18 listopada 2011 roku do 9 grudnia 2011 roku w A., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając N. B. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi transportowe oraz zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził firmę (...) z/s w A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 101.993,79 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

- w okresie od grudnia 2011 roku do lutego 2012 roku w K., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane krawężniki, rury, koryta ściekowe i palety, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 191 292 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

- w okresie od 22 grudnia 2011 roku do 30 marca 2012 roku w C., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) s.c. z/s w C. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 119 907,30 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

i za to na mocy art. 286§ 1 k.k. przy zast. art.91§ 1 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015 r.) w zw. z art. 33§2i3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

5. oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego tego , że w okresie od 25.05.2011 r. do 16.12.2011 r. działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu dopuścił się następujących przestępstw :

- w okresie od 25 maja do 15 listopada 2011 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli firmy (...) z/s w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi frezowania drogowej powierzchni bitumicznej, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 402 304,94 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

- w okresie od 8 października 2011 roku do dnia 19 listopada 2011 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził (...) Sp. z o.o. z S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 245 237,50 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

- w okresie od 14 listopada 2011 roku do dnia 9 grudnia 2011 roku w S. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo oraz co do prawa własności stanowiącej przedmiot zabezpieczenia transakcji: linii technologicznej do produkcji mas bitumicznych (...), poprzez zatajenie faktu, iż maszyna ta wcześniej została mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. przewłaszczona na rzecz (...) w R., doprowadził Górnicze Zakłady (...) w S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 456 456,81 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

- w okresie od 5 grudnia 2011 roku do dnia 16 grudnia 2011 roku w N., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) S.A. w N. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził Kopalnie (...) S.A. w N. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 205 181,21 PLN,

tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.)

i za to na mocy art. 294 § 1 k.k. przy zast. art.91§ 1 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015 r.) w zw. z art. 33§2i3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

6. oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, szczegółowo opisanego w punkcie VI części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż przyjmuje, że działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a także ,że zataił fakt posiadania kredytu rewolwingowego w (...) Bank (...) S.A.- Oddział w C. w wysokości 5.000.000 złotych, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art.286 §1 k.k. w zw. z art.294 §1 k.k. i art.297 §1 k.k. przy zast.art.11 §2 k.k. i za to na mocy art.294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 §3 k.k. w zw. z art.33 §2i3 k.k. wymierza mu karę 1(jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

7.oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego tego , że w dniu 16 grudnia 2011 roku w C., działając w celu uzyskania kredytu i osiągnięcia korzyści majątkowej, polecił innej ustalonej osobie przedłożenie pracownikowi (...) Bank (...) S.A. Oddział w C., uprzednio podpisanego przez siebie wniosku kredytowego wraz z podrobionymi przez siebie dokumentami dotyczącymi kondycji finansowej firmy (...) -usługi w zakresie budownictwa drogowego z siedzibą w K. w postaci bilansu oraz rachunku zysków i strat za 2010 rok, wykazujące zysk w kwocie 1.121.000 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 121.000 złotych, a nadto wykazał należności za 2010 rok w kwocie łącznej 11.051.000 złotych , podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 935.400 złotych i zobowiązania w kwocie 10.357.000 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 17.365.300 złotych oraz deklaracji podatkowej PIT-36L za 2010 rok wykazującej zysk w kwocie 1.139.099,37 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 139.099,37 złotych, usiłując doprowadzić (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 11 600 000 PLN, jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na odmowę udzielenia kredytu przez bank, , tj. za winnego przestępstwa z art.297 §1 k.k. w zw z art.13 §1 k.k. w zw. z art.286 §1 k.k. w zw. z art.294 §1 k.k. i w zw. z art.270 § 1 k.k. przy zast.art.11 §2 k.k. i za to na mocy art.14 §1 k.k. w zw. z art.294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 §3 k.k. w zw. z art.33 §2i3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

8. oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, szczegółowo opisanego w punkcie XXII części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż przyjmuje, że działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, tj. za winnego przestępstwa z art.286 §1 k.k. w zw. z art.294 §1 k.k. i art.297 §1 k.k. przy zast.art.11 §2 k.k. i za to na mocy art.294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 §3 k.k. w zw. z art.33 §2i3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 500 (pięćset) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

9. oskarżonego J. S. (1) uznaje za winnego tego , że w okresie od 10.01.2012 r. do 13.03.2012 r. działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu dopuścił się następujących przestępstw :

- w miejsce czynów opisanych w punktach XVIII i XIX części wstępnej wyroku uznaje oskarżonego J. S. (1) za winnego tego , że w dniu 10 stycznia 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz (...) w R. mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. mienie w postaci koparki kołowej (...)41, a następnie sprzedał ją W. B. (B.) przedstawicielowi firmy (...) z/s w Ł. zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 51 660 PLN,,

tj. przestępstwa z art.284§ 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

- w miejsce czynów opisanych w punktach XX i XXI części wstępnej wyroku uznaje oskarżonego J. S. (1) za winnego tego , że w dniu 11 stycznia 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz (...) w R. mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. mienie w postaci spycharki (...), a następnie sprzedał ją R. K. zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadził firmę (...) z/s w C. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 24 600 PLN,,

tj. przestępstwa z art.284§ 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

- w miejsce czynów opisanych w punktach XXIII i XXIV części wstępnej wyroku, uznaje oskarżonego J. S. (1) za winnego tego , że w dniu 9 lutego 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz - Banku Spółdzielczego w P. mocą umowy kredytowej z dnia 3.03.2010 r. mienie ruchome w postaci ładowarki (...) (...) o nr fabr. (...), a następnie sprzedał ją J. J. (1) (J.) zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadzając go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.460 PLN,,

tj. przestępstwa z art.284§ 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

- w miejsce czynów opisanych w punktach XXV i XXVI części wstępnej wyroku, uznaje oskarżonego J. S. (1) za winnego tego , że w dniu 14 lutego 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz - (...) w R. mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. mienie ruchome w postaci spycharko - ładowarki (...) o wartości 20.000 PLN, a następnie sprzedał ją przedstawicielowi firmy (...) Sp. z o.o. z/s w P. działającego w imieniu firmy (...) z K. (Afganistan) zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadzając go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 PLN,

tj. przestępstwa z art.284§ 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

- w miejsce czynów opisanych w punktach XXVII i XXVIII części wstępnej wyroku, uznaje oskarżonego J. S. (1) za winnego tego , że w dniu 23 marca 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz – (...) Banku (...) z/s w W., mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. mienie ruchome w postaci układarki mas bitumicznych (...) o nr fabr. VIN : (...), a następnie sprzedał ją J. S. (2), przedstawicielowi (...) Sp. z o.o. z/s w L., zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadzając w/w firmę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 147 600 PLN,

tj. przestępstwa z art.284§ 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.

i za to na mocy art. 286§ 1 k.k. przy zast. art.91§ 1 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015 r.) w zw. z art. 33§2i3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

10. oskarżonego J. S. (1) w miejsce czynu opisanego w punkcie XXXII części wstępnej wyroku uznaje za winnego tego , że w okresie od stycznia do kwietnia 2012 roku w K., prowadząc działalność gospodarczą w ramach firmy (...) J. S. (1), mając świadomość grożącej mu niewypłacalności i upadłości udaremniał i uszczuplał zaspokojenie swoich wierzycieli, w tym:

(...) Bank (...) SA,(...) Bank (...) w R., (...) Bank (...) w W., (...) D. G. z/s w P., (...) Zakładów (...) z/s w S., PPHU (...) SA z/s w D., Przedsiębiorstwa Handlowego (...) Sp. z o.o. z/s w S., Kopalni (...) SA z/s w N., firmy (...) z/s w P., (...) Sp. z o.o. z/s w S., (...) Sp. z o.o. z/s w O., (...) z/s w D., (...) Sp. z o.o. z/s w P., (...) Sp. z o.o. z/s w R., J. R., Z. M., A. H., R. L. (1), (...) Sp. z o.o. z/s w W., (...) Sp. z o.o. z/s w R., Przedsiębiorstwa Handlowego (...), z/s w K., firmy (...) z/s w C., firmy (...) z/s w O., (...) sc z/s w C., (...) Sp. z o.o. z/s w R., (...) Sp. z o.o. z/s w L., (...) Sp. z o.o. z/s w K., firmy (...) z/s w C., firmy (...) z/s w S., Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w K. oraz Izby Celnej w K. w ten sposób, że sprzedał środki trwałe, tj. maszyny i urządzenia oraz środki transportu o łącznej wartości 3 199 132,25 PLN, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art.300 §1i 3 k.k. i za to na mocy art.300 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności ;

11. na mocy art.86 § 1 i2 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015r.) w zw. z art. 91 § 2 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015r.) przy zast. art. 4 § 1 k.k. łączy wymierzone względem oskarżonego J. S. (1) kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierza mu jedną karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 800 (osiemset) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki dziennej grzywny jest równoważna kwocie 100 (sto) złotych;

12. na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015r.) przy zast. art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej względem oskarżonego J. S. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby;

13. na mocy art.63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej względem oskarżonego J. S. (1) kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 30 lipca 2012 r.;

14. na mocy art.44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych, szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych Nr 2 na kartach 3533-3536 pod poz.1-31;34-37;

15. na mocy art. 627 k.p.k. w zw z art. 624 § 1 k.p.k. i art. 2 ust 1 pkt 4 w zw z art. 3 ust 1 ustawy z dn. 23.06.1973 r o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego J. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 16 300 zł (szesnaście tysięcy trzysta) i wydatki postępowania w kwocie 12 000 zł (dwanaście tysięcy) , zaś w pozostałej części zwalnia oskarżonego od ponoszenia wydatków , obciążając nimi Skarb Państwa

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 80/14

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. S. (1)

Punkt 2 sentencji wyroku (zarzut II aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony J. S. (1) w latach 1994 – 2013 prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...) J. S. (1) z siedzibą w K., której przedmiotem w podstawowym zakresie były roboty związane z budową dróg i autostrad oraz naprawą powierzchni drogowych.

Oskarżony w dniach 4 maja 2011 r., 28 marca 2011 r. oraz 28 kwietnia 2012 r. w K. prowadząc w/w działalność gospodarczą w Korekcie do Sprawozdania Finansowego za rok 2009 oraz w Sprawozdaniach Finansowych za rok 2010 i 2011 zawarł nierzetelne dane. W Korekcie do Sprawozdania Finansowego za rok 2009 z dnia 4 maja 2011 r. oskarżony wpisał aktywa firmy o 200 tyś. złotych mniejsze, wykazując podaną kwotę w kapitale własnym ze znakiem ujemnym, tym samym pomniejszając kapitał firmy. Następnie w Sprawozdaniu Finansowym za rok 2010 z dnia 28 marca 2011 r. oskarżony w pozycji „Należności krótkoterminowe” poz. 1c „inne należności” wpisał należność od właściciela w kwocie ponad 10 milionów złotych, w sytuacji gdy te środki pieniężne zostały wycofane z firmy w sposób trwały i zgodnie z zasadami należność powinna być wykazana ze znakiem ujemnym w pozycji „kapitał własny”. Tym samym suma bilansowa powinna być mniejsza o ponad 10 milinów złotych a kapitał własny powinien wykazywać wartość ujemną, czyli około 8 milionów złotych.

Oskarżony w Sprawozdaniu Finansowym za rok 2011 z dnia 28 kwietnia 2012 r. również jak w Sprawozdaniu za rok 2010 wskazał należność od właściciela przy czym już w kwocie ponad 11 milionów złotych.

Wykazywanie nierzetelnych danych, polegające na zawyżaniu wartości aktywów o kwoty środków pieniężnych, które faktycznie nie funkcjonowały w obrocie gospodarczym firmy miało na celu uwiarygodnienie się przed kontrahentami i zwiększało szansę na uzyskanie kredytów bankowych.

Oryginał zeznania podatkowego PIT-36L, bilansu i Rachunku Zysków i strat oraz Sprawozdania Finansowego za rok 2009

k. 2028-2054

Oryginał zeznania podatkowego PIT-36L, bilansu i Rachunku Zysków i strat oraz Sprawozdania Finansowego za rok 2010

k. 2001-2027

Oryginał zeznania podatkowego PIT-36L, bilansu i Rachunku Zysków i strat oraz Sprawozdania Finansowego za rok 2011

k. 2055-2079

Opinia biegłej rewident i opinie uzupełniające

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. S. (1)

Zeznania świadka A. C. (1)

3362-3383, 3410-3412, 4806-4813, 4838-4846, 5090, 5164-5171, 5224-5226, 5338-5343, 5401-5405, 5640-5643

k.181-186, 4013-4017,4066-4069,5467-5471,5521-5525

k.537-539,2936,4102-4106,5475-5481

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.2.

J. S. (1)

Punkt 3 sentencji wyroku (zarzuty III i VIII aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony J. S. (1) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiadał konto w (...) Bank (...) S.A. Oddział w C. w którym od początku zaciągał kredyty, które spłacał.

8.03.2010r. J. S.- właściciel firmy (...) Usługi w Zakresie Budownictwa (...) zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę kredytową (o kredyt rewolwingowy) nr (...) z limitem 2 000 000 zł. na sfinansowanie przedsięwzięć związanych z budową i przebudową różnych odcinków dróg publicznych w oparciu o wygrane przetargi. Umowa ta była następnie pięciokrotnie aneksowana, a obsługa kredytu do kwoty 5 000 000 zł. była prawidłowa.

Oskarżony w dniu 28 września 2011 r. w C., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w celu uzyskania podwyższenia limitu kredytu rewolwingowego nr (...) przedłożył uprawnionym pracownikom (...) Bank (...) S.A.- Oddział w C. uprzednio podrobione przez siebie dokumenty dotyczące kondycji finansowej firmy (...) -usługi w zakresie budownictwa drogowego z siedzibą w K. w postaci bilansu oraz rachunku zysków i strat za 2010 rok, wykazujące zysk w kwocie 1.121.000 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 121.000 złotych, a nadto wykazał należności za 2010 rok w kwocie łącznej 11.051.000, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 935.400 złotych i zobowiązania w kwocie 10.357.000 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 17.365.300 złotych oraz deklaracji podatkowej PIT-36L za 2010 rok wykazującej zysk w kwocie 1.139.099,37 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 139.099,37 złotych, które to dokumenty stanowiły podstawę do podwyższenia limitu kredytowego z kwoty 5.000.000 złotych do 8.000.000 złotych na mocy aneksu nr (...) podpisanego w dniu 21 października 2011 roku, doprowadzając w ten sposób wskazany bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3.000.000 złotych.

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa

k.1-3

Umowa kredytowa wraz z aneksami

k. 4-27

Kserokopie PIT-36L

k. 28-32

Kserokopia wniosku kredytowego z 28.09.2011 r.

k. 36-49

Kserokopie sprawozdania finansowego z 2010 r. z US w K.

k. 121-125

Pismo z (...) Bank (...) S.A. wraz z Regulaminem świadczenia usług kredytowych

k. 126-136

Kserokopie bilansów (...) za rok 2009 i 2010

k.480-537

Pismo US w K. wraz z zeznaniami podatkowymi za rok 2011 i 2009

k. 586 - 598

Pismo z (...) z dnia 26.04.2012 r.

k. 737-739

Pismo z (...) Bank (...) S.A. z dnia 30.01.2013 r.

k. 1590-1591

Oryginał umowy kredytowej nr (...) z dnia 8.03.2010

k. 1599-1597

Oryginał aneksu nr (...) do umowy kredytowej nr (...) z dnia 8.03.2010

k. 1598-1600

Oryginał aneksu nr (...) do umowy kredytowej nr (...) z dnia 8.03.2010

k. 1601-1602

Oryginał aneksu nr (...) do umowy kredytowej nr (...) z dnia 8.03.2010

k. 1603-1606

Oryginał aneksu nr (...) do umowy kredytowej nr (...) z dnia 8.03.2010

k. 1607-1609

Oryginał aneksu nr (...) do umowy kredytowej nr (...) z dnia 8.03.2010

k. 1610-1613

Oryginał aneksu nr (...) do umowy kredytowej nr (...) z dnia 8.03.2010

k. 1614-1616

Zeznania świadka Ż. Z. (1)

k. 154-156, 552-553, 1425-1425, 2551, 3131

Zeznania świadka P. S. (1)

k.140-143

Zeznania świadka M. C.

k.151-153

Bankowy tytuł egzekucyjny (...) Bank (...) S.A.

k. 2466-2467

Zeznania świadka P. C.

k. 5054-5056, 5591-5592

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

k.181-186,2542-2545,4013-4017,4066-4069,5467-5471

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.3.

J. S. (1)

Punkt 4 sentencji wyroku (zarzuty IV,VII,IX,XI,XIII,XVI i XVII aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony J. S. (1) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, której podstawowym przedmiotem była budowa , przebudowa oraz remonty różnych dróg publicznych na przestrzeni wielu lat współpracował z całym szeregiem różnych podmiotów gospodarczych. W ramach tej współpracy dokonywał zakupów znacznej ilości materiałów, niezbędnych do realizacji umów i kontraktów w postaci: kruszyw, piasku, grysów, masy bitumicznej, cementu, mieszanek granulowanych, krawężników, asfaltu, artykułów hydraulicznych, elektrycznych i.t.p. Ponadto zamawiał także usługi malowania i znakowania nawierzchni drogowych, frezowania drogowej powierzchni bitumicznej, a także usługi transportowe. W zdecydowanej większości przypadków regulowanie należności za zakup towarów i usług następowało z odroczonym terminem płatności rzędu kilkudziesięciu dni, czy nawet kilku miesięcy, nierzadko do momentu rozliczenia kontraktu z inwestorem. Osoby i podmioty współpracujące z firmą oskarżonego godziły się na zwłokę w płatności za dostarczone towary i wykonane usługi, gdyż ta zawsze następowała. Firma oskarżonego funkcjonowała na rynku od dłuższego czasu i ciągle się rozwijała. J. S. środki finansowe konieczne do prowadzenia działalności pozyskiwał głównie z kredytów bankowych. Niestety od 2009 r. ogólna kondycja finansowa firmy, mimo pozornego, dynamicznego jej rozwoju, wygrywania coraz to nowych przetargów zaczęła się pogarszać. Koszty działalności firmy, a zwłaszcza koszty pracy były wysokie, zwłaszcza, że J. S. zatrudniając pracowników umawiał się na płacenie realnie zdecydowanie wyższych wynagrodzeń za pracę i premii, niż te, które figurowały w oficjalnej dokumentacji. Ponadto pozostałe koszty prowadzenia działalności gospodarczej zaczęły gwałtownie rosnąć na skutek znaczących podwyżek cen paliw płynnych i asfaltu. Konieczność regulowania coraz wyższych rat kredytów bankowych i rat leasingowych, przy gwałtownie obniżającej się rentowności działalności gospodarczej, pogłębiała trudną sytuację firmy i generowała coraz wyższe straty. J. S. przystępując do przetargów na wykonanie robót drogowych, podejmował coraz bardziej ryzykowne decyzje. Mając świadomość praktycznej niemożności renegocjowania ceny końcowej za wykonanie danego odcinka drogi, decydował się na zawarcie umowy przy założeniu minimalnego zysku i to w przypadku utrzymania na dotychczasowym poziomie wysokości cen za paliwa i asfalt. Niestety te założenia okazały się zbyt optymistyczne, ceny rosły, a straty firmy w tym na skutek podejmowania różnych, czasem chaotycznych decyzji biznesowych przez oskarżonego, angażujących środki finansowe należącego do niego podmiotu gwałtownie rosły. W konsekwencji pod koniec 2010r. w praktyce nastąpiła utrata płynności finansowej firmy i jej faktyczna niewypłacalność .Mimo tego, oskarżony w dalszym ciągu podejmował kolejne ryzykowne decyzje gospodarcze i decydował się na zawieranie kontraktów, których realizacja jedynie pogłębiała straty. J. S. zdając sobie sprawę z faktycznej niewypłacalności firmy i nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań, od 5.04.2011r. do 30.03.2012r. wprowadzał w błąd swoich kontrahentów co do zamiaru zapłaty za zakupione towary i zamówione usługi, których łączna wartość oscylowała w granicach 2 000 000 zł.

Wyjaśnienia oskarżonego J. S. (1)

Opinia biegłej rewident i opinie uzupełniające

Zeznania świadka K. S. (2)

Zeznania świadka M. D.

Zeznania świadka P. S. (2)

Zeznania świadka C. Z.

Zeznania świadka Ż. Z. (1)

Zeznania świadka J. O. (1)

Zeznania świadka S. S. (1)

k.181-186, 2530-2531, 2542-2545,2582-2584, 3427-3429, 3733-3736,3989-3994, 4012-4017, 4066-4069,4099-4101,5265-5266, 5336-5338, 5342, 5468-5471, 5521-5525

3362-3383, 3410-3412, 4806-4813, 4838-4846, 5090, 5164-5171, 5224-5226, 5338-5343, 5401-5405, 5640-5643

545-547, 2438, 2994a, 4480-4481, 5526-5529

961-962, 1313-1315, 1320-1321, 3339, 4143-4145, 5533-5539

964-965, 1322-1323, 3340, 4197-4198, 5540-5542

5671-5672

154-156, 552-553, 1425-1426, 2551, 3131, 4335-4338, 5669-5670

5603-5609

3338, 4561-4562, 5668-5669

J. S. w okresie od 5 kwietnia 2011 roku do 21 października 2011 roku w D., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w D. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrany piasek oraz grys, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 62 317,63 PLN.

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k. 2444 (2441-2525)

Zeznania świadka M. K. (1)

k.3184

Nakaz zapłaty z dnia 27.07.2012 r., sygn. V GC 645/12

k. 2507-2508

Zeznania świadka A. M. (1)

k. 2692– 2693, 3123,4436-4437

J. S. w okresie od 17 czerwca 2011 roku do 28 września 2011 roku w R., C., W., K. i B. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w R. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi znakowania – malowania dróg, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 60 924,65 PLN.

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k. 2441, 2444, (2441-2525)

Nakazy zapłaty z dnia 9.07.2012 r., sygn. VIII GNc 2457/12

k. 2470– 2471

Nakaz zapłaty z dnia 19.04.2012 r., sygn. VIII GNc 1156/12

k. 2509-2510

Zeznania świadka A. K.

k. 2963-2964, 4484

Kserokopie faktur VAT ( FS-103/11/R, FS-190/11/R, FS-160/11/R), protokoły odbiorów oraz potwierdzenia odbioru.

k. 2965-2971

Oskarżony w okresie od 30 września 2011 roku do dnia 17 października 2011 roku w D., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli PPHU (...) S.A. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził PPHU (...) S.A. w D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 87 673,23 PLN.

Zeznania świadka A. B. (2)

k.1821-1822, 4289

Faktury VAT

k. 1823-1828

Nakaz zapłaty z dnia 10.07.2012 r., sygn. V GNc 113/12

k.1829-1830

Wniosek o wszczęcie egzekucji

k. 1831-1832

Ponadto J. S. w okresie od 8 listopada 2011 roku do 18 listopada 2011 roku w R., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w R. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane rury typu helcor i pecor, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 50 348,53 PLN.

Zeznania świadka M. J.

k.2764-2768

(...) Sp. z o.o.

k.2769-2802, 3740

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k. 2441 (2441-2525)

Nakaz zapłaty z dnia 13.03.2012 r., sygn. V GNc 514/12/2

k. 2448-2449, 2780

Wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego

k. 2446-2447

J. S. w okresie od 18 listopada 2011 roku do 9 grudnia 2011 roku w A., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając N. B. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi transportowe oraz zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził firmę (...) z/s w A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 101.993,79 PLN.

Zeznania świadka N. B.

k. 2732-2733, 4438

Nakazy zapłaty z dnia 16.05.2012 r., sygn. V GNc 1812/12

k. 2495-2496

Nakaz zapłaty z dnia 27.04.2012 r., sygn. V GNc 1852/12

2505-2506

Dokumentacja N. B., K. B. T.

k.2734-2738, 2692-2697

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k. 2443-2444 (2441-2525)

J. S. w okresie od grudnia 2011 roku do lutego 2012 roku w K., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. z/s w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane krawężniki, rury, koryta ściekowe i palety, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 191 292 PLN.

Zeznania świadka J. G. (1)

k. 3247-3248

Zeznania świadka S. B. (1)

k. 2429-2430, 2639, 2943-2946

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k. 2442 (2441-2525)

Nakaz zapłaty z dnia 11.06.2012 r., sygn. VIII GNc 179/12

k.2482-2485

Faktury VAT

k. 767, 2940-2942

J. S. w okresie od 22 grudnia 2011 roku do 30 marca 2012 roku w C., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) s.c. z/s w C. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 119 907,30 PLN.

Zeznania świadka K. K. (2)

k. 2745-2750

Zeznania świadka J. M. (1)

k.2975-2976

Nakazy zapłaty z dnia 2.10.2012 r., VGNc 3958/12

k. 2514-2515

Nakaz zapłaty z dnia 24.04.2012 r., sygn. V GNc 1900/12

k. 2520-2523

Nakaz zapłaty z dnia 24.04.2012 r., sygn. VGNc 1901/12

k. 2750

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.4.

J. S. (1)

Punkt 5 sentencji wyroku (zarzuty V,X,XII i XIV aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

J. S. w okresie od 25 maja do 15 listopada 2011 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli firmy (...) z/s w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za usługi frezowania drogowej powierzchni bitumicznej, doprowadził wskazany wyżej podmiot gospodarczy do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 402 304,94 PLN.

Pisemne zawiadomienie (...) S.G. K.

k. 821-822

Zajęcie wierzytelności

k. 823

Nakaz zapłaty z dnia 15.03.2012 r., sygn. IX GNc 49/12

k.824-826, 3672-3673

Dokumentacja (...)

k.3671-3690

Zeznania świadka G. K.

k. 949-952

Oskarżony w okresie od 8 października 2011 roku do dnia 19 listopada 2011 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) Sp. z o.o. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził (...) Sp. z o.o. z S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 245 237,50 PLN.

Zeznania świadka H. G. (2)

k.1850-1851, 4335

Dokumentacja P.W. (...) Sp. z o.o.

k. 1854-1878

Nakaz zapłaty z dnia 28.03.2012 r., sygn. (...)

k. 1857

J. S. w okresie od 14 listopada 2011 roku do dnia 9 grudnia 2011 roku w S. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) w S. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo oraz co do prawa własności stanowiącej przedmiot zabezpieczenia transakcji: linii technologicznej do produkcji mas bitumicznych (...), poprzez zatajenie faktu, iż maszyna ta wcześniej została mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. przewłaszczona na rzecz (...) w R., doprowadził Górnicze Zakłady (...) w S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 456 456,81 PLN.

Umowa nr (...) pomiędzy (...) Bank Spółdzielczy a J. S. (1) (...)

k. 631-665

Pisemne zawiadomienie o przestępstwie z (...) S.A.

k.722-725

(...) S.A. z dnia 13.02.2013 r. wraz z załącznikami

k. 1666-1696

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k. 2443 (2441-2525)

Pismo z (...) Banku Spółdzielczego z/s w C. z dnia 2.08.2012 r. wraz z załącznikami

k.558-578

Pismo z (...) Banku Spółdzielczego z/s w C. z dnia 4.02.2013 r. wraz z załącznikami

k.1545- 1586

Nakaz zapłaty z dnia 16.04.2012 r., sygn. (...)

k.732

Umowa z dnia 23.03.2012 r. o ustanowienie rejestrowego zastawu na rzeczy ruchomej

k. 734-736

Faktura VAT nr (...) z dnia 12.04.2012 r.

k.771

Kserokopia umowy kredytowej (...) z dnia 23.10.2009 r. wraz z załącznikami i aneksem

k.631-665

Protokół zajęcia ruchomości z dnia 23.04.2012 r., sygn. (...)

k.1225

Wniosek z dnia 24.04.2012 r. o zwolnienie rzeczy spod zajęcia komorniczego

k.1238-1239

Wniosek z dnia 23.05.2012 r. o zwolnienie rzeczy spod zajęcia komorniczego

k. 1271-1272

Pismo z (...) Sp. z o.o. z dnia 07.12.2012 r.

k. 1674

Umowa kredytowa nr (...) z dnia 13.04.2012 r. z BS w K.

k.1316-1319

Protokół przeszukania w siedzibie firmy (...) przy ul. (...) z dnia 30.07.2012 r

k. 466-473

Protokół oględzin siedziby (...) w G. z dnia 14.02.2013 r.

k.1358-1359

Zeznania świadka R. R. (1)

k. 800-802, 1773-1774

Zeznania świadka S. B. (2)

k.1042-1044,4764-4765,5589

Zeznania świadka M. F. (1)

k.2358,4763-4764,5590

Zeznania świadka J. M. (2)

k.805-807,1769,

4196-4197

Faktury VAT i potwierdzenia zamówień

k.1775-1801

Wyrok z tytułem wykonawczym, sygn. (...)

k.2498-2500

J. S. w okresie od 5 grudnia 2011 roku do dnia 16 grudnia 2011 roku w N., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mając obiektywnych możliwości regulowania zobowiązań i wprowadzając przedstawicieli (...) S.A. w N. w błąd co do zamiaru zapłaty za zamówione i odebrane kruszywo, doprowadził Kopalnie (...) S.A. w N. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 205 181,21 PLN.

Kserokopia Faktury VAT nr (...) z dnia 5.12.2011 r.

k.1979

Kserokopie dokumentów wystawionych przez (...) S.A.

2080-2147

Nakaz zapłaty z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. (...)

k. 2511-2513

Zeznania świadka J. O. (2)

k.1805-1806, 1976,4288

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k. 2444 (2441-2525)

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.5.

J. S. (1)

Punkt 6 sentencji wyroku (zarzut VI aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony J. S. w dniu 17 czerwca 2011 roku w C., działając w celu uzyskania kredytu obrotowego i osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi ES Bank-u Spółdzielczego z/s w R., uprzednio podpisany przez siebie wniosek kredytowy, zawierający nierzetelne dane dotyczące posiadanych zobowiązań przez prowadzoną przez siebie firmę (...) z siedzibą w K., poprzez zatajenie faktu posiadania w tym czasie kredytu w wysokości 5.700.000 PLN w (...) Bank (...) S.A., w wyniku czego poprzez zawarcie w dniu 22 czerwca 2011 roku umowy kredytowej o nr (...), doprowadził (...) z/s w R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 2 000 000 PLN.

Umowa nr (...) o kredyt obrotowy z dnia 22.06.2011 r.

k.1744-1748

Pismo z dnia 28.08.2012 r. (...) z/s w R.

k.628-630

Pismo z dnia 26.09.2012 r. (...) z/s w R.

k. 833

Kserokopie sprawozdań finansowych (...) za 2009-2010

k.834-869

Pisemne zawiadomienie o przestępstwie złożone przez (...) z dnia 13.11.2012 r.

k.1045-1047

Umowa nr (...) o kredyt obrotowy odnawialny z dnia 23.10.2009 r.

k.631-634, 1048 -1049, 1715-1718

Umowa przewłaszczenia rzeczy nr (...) z dnia 23.10.2009 r.

k.637-641, 1050-1052,1719-1723

Aneks nr (...) do umowy nr (...)

k. 635-636, 1053, 1740-1748

Aneks nr (...) do umowy (...)

k.642-644, 1054

Deklaracja do weksla in blanco z dnia 23.10.2009 r.

k.645-646

Oświadczenie o poddaniu się egzekucji z dnia 23.10.2009 r.

k.647

Oświadczenie o poddaniu się egzekucji z dnia 21.10.2010 r.

k.648

Deklaracja do weksla in blanco z dnia 21.10.2010 r.

k.649-650

Umowa nr (...) z dnia 19.03.2010 r. wraz z załącznikami

k.666-694

Umowa nr (...) z dnia 16.09.2010 r. wraz z załącznikami

k.695-717

Aneks nr (...) do umowy nr (...) zmienionej aneksem nr (...)

k.1055-1057

Umowa ugody z dnia 13.12.2011 r.

k.1058

Umowa ugody z dnia 4.01.2012 r.

k.1059

Aneks nr (...) do umowy nr (...)

k.1060

Kserokopie faktur nr (...)

k.1061-1063

Pismo z dnia 14.02.2013 r. z (...)

k.1697-1699

Wniosek z dnia 28.09.2009 r. o udzielenie kredytu na działalność gospodarczą

k.1701- 1714

Wniosek z dnia 6.10.2010 r. o udzielenie kredytu na działalność gospodarczą

k.651-664, 1724-1739

Wniosek z dnia 17.06.2011 r. o udzielenie kredytu na działalność gospodarczą

k. 1749-1767

Zeznania świadka S. B. (2)

k.1042-1044, 4764-4765,5589

Zeznania świadka M. F. (1)

k.2358,4763-4764,5590

Zeznania świadka R. L. (2)

k.1336-1338,1701-

1703,4717-4718

Zeznania świadka M. G.

k. 2307-2308

Protokół oględzin akt sprawy (...)

k.2309-2340

Bankowy tytuł egzekucyjny nr (...)

k.2475-2476

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

k.181-186,2530-2531,2542-2545,4013-4017,5336-5338,5467-5471

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.6

J. S. (1)

Punkt 7 sentencji wyroku (zarzut XV aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Po podwyższeniu kredytu rewolwingowego w (...) Bank (...) S.A. J. S. uruchomił przyznany kredyt w kilku transzach, wykorzystując w całości przyznane środki finansowe. W dalszej kolejności w grudniu 2011 r. zdecydował się na złożenie kolejnego wniosku kredytowego na sfinansowanie wygranego kontraktu od (...) o wartości przekraczającej 19 mln. zł.

W dniu 16 grudnia 2011 roku w C., działając w celu uzyskania kredytu i osiągnięcia korzyści majątkowej, polecił Ż. Z. (1) przedłożenie pracownikowi (...) Bank (...) S.A. Oddział w C., uprzednio podpisanego przez siebie wniosku kredytowego wraz z podrobionymi przez siebie dokumentami dotyczącymi kondycji finansowej firmy (...) -usługi w zakresie budownictwa drogowego z siedzibą w K. w postaci bilansu oraz rachunku zysków i strat za 2010 rok, wykazujące zysk w kwocie 1.121.000 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 121.000 złotych, a nadto wykazał należności za 2010 rok w kwocie łącznej 11.051.000 złotych , podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 935.400 złotych i zobowiązania w kwocie 10.357.000 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 17.365.300 złotych oraz deklaracji podatkowej PIT-36L za 2010 rok wykazującej zysk w kwocie 1.139.099,37 złotych, podczas gdy w rzeczywistości była to kwota 139.099,37 złotych, usiłując w ten sposób doprowadzić (...) Bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 11 600 000 PLN.

Pracownicy banku po przeanalizowaniu wniosku i dokumentów doszli do przekonania, że kredyt w takiej wysokości spowodowałby zbyt wysokie zadłużenie firmy (...). Poza tym pojawiające się już wówczas informacje o trudnościach firm w branży drogowej nakazywały ostrożność. W konsekwencji bank odmówił udzielenia kredytu w tak dużej kwocie.

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa

k.1-3

Umowa kredytowa wraz z aneksami

k. 4-27

Kserokopie PIT-36L

k. 28-32

Kserokopie sprawozdania finansowego z 2010 r. z US w K.

k. 121-125

Pismo z (...) Bank (...) S.A. wraz z Regulaminem świadczenia usług kredytowych

k. 126-136

Kserokopie bilansów (...) za rok 2009 i 2010

k.480-537

Pismo US w K. wraz z zeznaniami podatkowymi za rok 2011 i 2009

k. 586 - 598

Zeznania świadka Ż. Z. (1)

k. 154-156, 552-553, 1425-1425, 2551, 3131

Zeznania świadka P. S. (1)

k.140-143

Zeznania świadka M. C.

k.151-153

Zeznania świadka P. C.

k. 5054-5056, 5591-5592

Pismo świadka P. C. z dnia 20.04.2017 r.

k.5068

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

k.181-186,2542-2545,4013-4017,4066-4069,5467-5471

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.7.

J. S. (1)

Punkt 8 sentencji wyroku (zarzut XXII aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony w dniu 9 lutego 2012 roku w M. i C., działając w celu uzyskania kredytu krótkoterminowego i osiągnięcia korzyści majątkowej, przedłożył pracownikowi (...) Banku (...) z/s w W., uprzednio podpisany przez siebie wniosek kredytowy, zawierający nierzetelne dane dotyczące posiadanych aktywów i zobowiązań przez prowadzoną przez siebie firmę (...) z siedzibą w K., poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru spłaty kredytu oraz zatajenie faktu uprzedniego przewłaszczenia na rzecz innego banku części środków trwałych w postaci: walca drogowego (...) walca gumowego (...), spycharki (...), spycharko-równiarki (...), koparki kołowej (...), rozkładarki mas bitumicznych (...) oraz przedłożenie sfałszowanego dokumentu w postaci wniosku do Sądu Rejonowego w Częstochowie o wykreślenie hipoteki umownej w kwocie 3 000 000 PLN ustanowionej na rzecz innego banku, a w konsekwencji zawarcie w dniu 15 marca 2012 roku umowy kredytowej o nr (...), doprowadził (...) Bank (...) z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 7 500 000 PLN.

Umowa przewłaszczenia rzeczy nr (...) z dnia 23.10.2009 r.

k.637-641, 1050-1052,1719-1723

Zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa z dnia 22.10.2012 r.

k.1117-1118

Kopia wniosku o wpis w KW (...) podpisana przez oskarżonego

k.1119-1122

Zeznania świadka R. M.

k.1124-1125

Zeznania świadka A. C. (2)

k.2194-2196,4718-4719,5585-5586

Zeznania świadka M. K. (2)

k.1077-1079,5609-5610

Zeznania świadka M. G.

k.2307-2308,4762-4763,5587-5588

Kopia wniosku o wpis w KW (...) podpisana przez P. D.

k.1126-1133

Zeznania świadka M. P.

k.2274-2276,4793-4794

Zeznania świadka S. H.

k.2356-2357,4719

Zeznania świadka Ż. Z. (1)

k.154-156,552-553,1425-1426,2551,3131

Pismo z (...) w W. z dnia 2.10.2012 r.

k.883

Kopia wniosku kredytowego nr (...) wraz z załącznikami

k.884-901

Umowa przelewu wierzytelności z dnia 15.03.2012 r.

k.902-904

Umowa o przeniesienie prawa własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości z dnia 15.03.2012 r.

k.905-908

Umowa o przeniesienie prawa własności rzeczy oznaczonych co do gatunku (stanów magazynowych) z dnia 15.03.2012 r.

k. 909-937

Umowa nr (...) z dnia 15.03.2012 r.

k.938-945

Pismo z (...) w W. z dnia 7.02.2013 r.

k.1618-1619

Umowa przelewu wierzytelności z dnia 15.03.2012 r.

k.1628-1629

Zawiadomienie o dokonaniu przelewu wierzytelności

k.1630

Kserokopie sprawozdania finansowego za 2010 r.

k.1631-1641

Ocena dokumentacji kredytowej

k.1642-1650

Oryginał wniosku kredytowego nr (...) z dnia 9.02.2012 r.

k.1651-1657

Oryginał rachunku zysków i strat za 2011 r.

k.1658

Oryginał bilansu

k.1659-1660

Informacje o kredytobiorcy

k.1661-1665

Pismo z (...) w W. z dnia 25.09.2013 r.

k.3128

Pismo z (...) z dnia 2.05.2012 r.

k.737-739

Bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) z dnia 18.09.2012 r.

k.2480-2481

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

k.181-186,2542-2545,2582-2584,3989-3994,4013-4017,4066-4069,5467-5471

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.8.

J. S. (1)

Punkt 9 sentencji wyroku (zarzuty XVIII i XIX; XX i XXI; XXIII i XXIV; XXV i XXVI oraz XXVII i XXVIII aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Na przełomie 2011 i 2012r. sytuacja finansowa firmy oskarżonego stała się skrajnie zła. J. S. uzmysłowił sobie, że mimo podejmowanych prób pozyskania środków finansowych firma stała się niewypłacalna. Zobowiązania względem kontrahentów, podwykonawców, pracowników i instytucji finansowych, a także z tytułu należności publicznoprawnych stale i gwałtownie rosły. Wywiązanie się z kontraktów na budowę dróg na uzgodnionych wcześniej warunkach stało się niemożliwe ,a kontynuacja dalszych prac jedynie powiększyłaby wysokość zobowiązań, bez szans na poprawę sytuacji. J. S. podjął rozmowy z (...) w celu renegocjowania warunków umów, zwłaszcza w zakresie podwyższenia wysokości ceny końcowej kontraktu. Działania oskarżonego w tym zakresie okazały się bezskuteczne i w praktyce jedynie przyspieszyły rzeczywisty upadek firmy. Także i inne plany, zamierzenia i koncepcje ratowania firmy, często chaotyczne, uzależnione od konieczności spełnienia się wielu czynników na które oskarżony nie miał wpływu nie poprawiły sytuacji. Wierzyciele oskarżonego, podejrzewając, że mogą nie odzyskać swoich pieniędzy zaczęli gremialnie i natarczywie domagać się uregulowania zobowiązań. J. S., zdając sobie sprawę z tego, że nie uniknie bankructwa postanowił uregulować przynajmniej część swoich zobowiązań, zwłaszcza względem swoich stałych, zaufanych kontrahentów, czy pracowników. Z tego też względu większą część środków finansowych uzyskanych z kredytów bankowych przeznaczył na spłatę niektórych ze swoich wierzycieli. Innym z kolei zaproponował możliwość uregulowania zobowiązań poprzez przejęcie na własność maszyn i urządzeń, wchodzących w skład środków trwałych firmy za określoną kwotę, zaznaczając, że nie dysponuje środkami finansowymi i w przypadku odmowy przyjęcia jego propozycji, należności nie zostaną uregulowane. Ponieważ zdecydowana większość środków trwałych stanowiła przedmiot zabezpieczenia na rzecz banków czy instytucji finansowych J. S. często gwałtownie i natychmiast domagał się przedstawienia wykazu środków trwałych stanowiących przedmiot zabezpieczenia, czy objętych umowami leasingowymi. Jednocześnie zaniechał przeprowadzenia jakiejkolwiek rzeczowej weryfikacji stanu prawnego niektórych ze środków trwałych, zwłaszcza, jeśli pojawił się kontrahent zdecydowany na dokonanie rozliczenia na korzystnych dla oskarżonego warunkach. W wielu przypadkach J. S. zawyżał wartość swoich maszyn, które niejednokrotnie były zużyte czy uszkodzone. Wierzyciele, mając świadomość, że może to być jedyna możliwość odzyskania swoich należności w większości wypadków godzili się na taką formę rozliczeń. Dzięki temu oskarżony na korzystnych dla siebie warunkach dokonał kompensaty swoich zobowiązań i zredukowania liczby wierzycieli i wysokości długów, niestety kosztem innych wierzycieli. Czasami, oskarżony mając świadomość, iż dany środek trwały stanowi przedmiot leasingu, proponował swojemu wierzycielowi dokonanie cesji umowy, spłatę pozostałych do uiszczenia rat i rozliczenia zobowiązania na korzystnych dla siebie warunkach. W jeszcze innych incydentalnych sytuacjach proponował przeprowadzenie wiązanych transakcji, które w ostatecznym rachunku również prowadziły do kompensaty zobowiązań. Także i te propozycje zostały zaakceptowane przez niektórych wierzycieli. Niestety w pięciu sytuacjach okazało się, że wierzyciele weszli w posiadanie maszyn, czy urządzeń, które tak naprawdę nie stanowiły własności oskarżonego, gdyż zostały przewłaszczone na rzecz banków jako przedmiot zabezpieczenia konkretnej umowy kredytowej.

Wyjaśnienia oskarżonego J. S. (1)

Opinia biegłej rewident i opinie uzupełniające

Zeznania świadka K. S. (2)

Zeznania świadka M. D.

Zeznania świadka P. S. (2)

Zeznania świadka C. Z.

Zeznania świadka Ż. Z. (1)

Zeznania świadka J. O. (1)

Zeznania świadka S. S. (1)

Zeznania świadka Z. P.

Zeznania świadka R. O.

Zeznania świadka L. D.

k.181-186, 2530-2531, 2542-2545,2582-2584, 3427-3429, 3733-3736,3989-3994, 4012-4017, 4066-4069,4099-4101,5265-5266, 5336-5338, 5342, 5468-5471, 5521-5525

3362-3383, 3410-3412, 4806-4813, 4838-4846, 5090, 5164-5171, 5224-5226, 5338-5343, 5401-5405, 5640-5643

545-547, 2438, 2994a, 4480-4481, 5526-5529

961-962, 1313-1315, 1320-1321, 3339, 4143-4145, 5533-5539

964-965, 1322-1323, 3340, 4197-4198, 5540-5542

5671-5672

154-156, 552-553, 1425-1426, 2551, 3131, 4335-4338, 5669-5670

5603-5609

3338, 4561-4562, 5668-5669

k.4668-4669

k.4669-4670

k.967-969,4676-4677

J. S. w dniu 10 stycznia 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz ES Bank-u Spółdzielczego w R. mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. mienie w postaci koparki kołowej (...)41, a następnie sprzedał ją W. B. (B.) przedstawicielowi firmy (...) z/s w Ł. zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 51 660 PLN

Kserokopia faktury nr (...) z dnia 10.01.2012 r.

k. 1063

Umowa przewłaszczenia rzeczy nr (...) z dnia 23.10.2009 r.

k.637-641, 1050-1052,1719-1723

Umowa nr (...) o kredyt obrotowy odnawialny z dnia 23.10.2009 r.

k.631-634, 1048 -1049, 1715-1718

Zeznania świadka W. B.

k.1954-1955, 4250

Zeznania świadka J. K.

k.2860-2862

Zeznania świadka A. M. (2)

k.3163-3165

Protokół zatrzymania rzeczy 10.10.2013 r.

k.3175-3177

Kserokopia umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 07.03.2012

k.3168-3171

Oskarżony w dniu 11 stycznia 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz (...) w R. mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. mienie w postaci spycharki (...), a następnie sprzedał ją R. K. zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadził firmę (...) z/s w C. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 24 600 PLN,,

Umowa przewłaszczenia rzeczy nr (...) z dnia 23.10.2009 r.

k.637-641, 1050-1052,1719-1723

Umowa nr (...) o kredyt obrotowy odnawialny z dnia 23.10.2009 r.

k.631-634, 1048 -1049, 1715-1718

Kserokopia faktury nr (...) z dnia 11.01.2012 r.

k.1062, 1474

Protokół oddania rzeczy na przechowanie z dnia 01.03.2013 r.

k.1938-1939

Zeznania świadka R. K.

k. 1470-1474, 4287

J. S. w dniu 9 lutego 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz - (...) w P. mocą umowy kredytowej z dnia 3.03.2010 r. mienie ruchome w postaci ładowarki (...) (...) o nr fabr. (...), a następnie sprzedał ją J. J. (1) (J.) zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadzając go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.460 PLN,,

Pismo z BS w P. z dnia 31 lipca 2012 r.

k.190-192

Korespondencja pomiędzy BS w P., a J. S. (1)

k.193-198, 200-2011,229

Kopie Rachunków zysku i strat oraz bilans na dzień 30.09.2011 r.

k.199-200

Opracowanie do kredytu w BS w P.

k.212

Dane majątkowe kredytobiorcy J. S. (1)

k. 213-216

Kopie sprawozdania finansowego

217-228

Kopie dokumentów wymaganych z BS w P. przy udzieleniu kredytu

k.230-276

Kserokopia umowy kredytowej z BS w P. nr (...) z dnia 03 marca 2010 r. wraz z załącznikami.

k. 277-294

Umowa o przeniesienie prawa własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości nr (...) z dnia 03.03.2010 r.

k.290-298

Wniosek kredytowy z dnia 25.02.2010 r.

k.388-394

Faktura VAT nr (...) z dnia 9.02.2012 r.

k.2974, 3052

Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 08.09.2013 r.

k.3045-3047

Zeznania świadka J. J. (1)

k.2296-2297, 3053-3054, 4387-4388

Zeznania świadka A. P.

k.3249,4560

J. S. w dniu 14 lutego 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz - (...) w R. mocą umowy z dnia 23.10.2009 r. mienie ruchome w postaci spycharko - ładowarki (...) o wartości 20.000 PLN, a następnie sprzedał ją przedstawicielowi firmy (...) Sp. z o.o. z/s w P. działającego w imieniu firmy COMPANY (...) z K. (Afganistan) zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadzając go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 PLN,

Umowa przewłaszczenia rzeczy nr (...) z dnia 23.10.2009 r.

k.637-641, 1050-1052,1719-1723

Umowa nr (...) o kredyt obrotowy odnawialny z dnia 23.10.2009 r.

k.631-634, 1048 -1049, 1715-1718

Kopia faktury VAT nr (...) z dnia 14.02.2012 r.

k.1061, 2924

Zeznania świadka A. H.

k.3040-3041

Zeznania świadka R. L. (2)

k.1336-1338,1701-1703,4717-4718

Zeznania świadka M. F. (1)

k.2358,4763 -4764,5590

Oskarżony w dniu 23 marca 2012 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przywłaszczył, przewłaszczone na rzecz – (...) Banku (...) z/s w W., mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. mienie ruchome w postaci układarki mas bitumicznych (...) o nr fabr. VIN : (...), a następnie sprzedał ją J. S. (2), przedstawicielowi (...) Sp. z o.o. z/s w L., zatajając przed nim fakt przewłaszczenia i doprowadzając w/w firmę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 147 600 PLN,

Umowa o przeniesienie prawa własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości z dnia 15.03.2012 r.

k.905-908

Zeznania świadka J. S. (2)

k.1170-1171,1906,4237-4238,5558-5559

Umowa nr (...) z dnia 15.03.2012 r.

k.938-945

Faktura VAT nr (...) z dnia 23.03.2012 r.

k. 784, 1174

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.9.

J. S. (1)

Punkt 10 sentencji wyroku (zarzut XXXII aktu oskarżenia)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony w okresie od stycznia do kwietnia 2012 roku w K., prowadząc działalność gospodarczą w ramach firmy (...) J. S. (1), mając świadomość grożącej mu niewypłacalności i upadłości udaremniał i uszczuplał zaspokojenie swoich wierzycieli, w tym:

(...) Bank (...) SA, (...) (...) w R., (...) Bank (...) w W., (...) D. G. z/s w P., (...) Zakładów (...) z/s w S., PPHU (...) SA z/s w D., Przedsiębiorstwa Handlowego (...) Sp. z o.o. z/s w S., Kopalni (...) SA z/s w N., firmy (...) z/s w P., (...) Sp. z o.o. z/s w S., (...) Sp. z o.o. z/s w O., (...) z/s w D., (...) Sp. z o.o. z/s w P., (...) Sp. z o.o. z/s w R., J. R., Z. M., A. H., R. L. (1), (...) Sp. z o.o. z/s w W., (...) Sp. z o.o. z/s w R., Przedsiębiorstwa Handlowego (...), z/s w K., firmy (...) z/s w C., firmy (...) z/s w O., (...) sc z/s w C., (...) Sp. z o.o. z/s w R., (...) Sp. z o.o. z/s w L., (...) Sp. z o.o. z/s w K., firmy (...) z/s w C., firmy (...) z/s w S., Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w K. oraz Izby Celnej w K. w ten sposób, że sprzedał środki trwałe, tj. maszyny i urządzenia oraz środki transportu o łącznej wartości 3 199 132,25 PLN,

Kserokopia aktu notarialnego z dnia 07.05.2012 r., Repertorium A nr 817/2012

k.1094-1097, 2399-2407

Umowa sprzedaży nr (...) z dnia 28.10.2004 r.

k. 2383-2386

Pismo z (...) Bank z dnia 14.11.2012 r.

k. 1093

Zeznania świadka M. F. (2)

k.2373

Zeznania świadka L. L. (2)

k.2374

Nakaz zapłaty z dnia 15.03.2012 r., sygn. IX GNc 49/12

k.824-826, 3672-3673

Dokumentacja (...)

k.3671-3690

Zajęcie wierzytelności

k. 823

Zeznania świadka G. K.

k. 949-952

Pismo z dnia 31.05. 2012 r.

k.1278

Zeznania świadka A. Z.

k.1068, 1433-1440

Zeznania świadka D. G.

k.1081, 1443-1448, 4239-4240

Zeznania świadka B. B. (2)

k.1152-1157, 1880-1904, 4237

Faktura VAT nr (...) z dnia 04.04.2012 r.

k. 759, 1156

Faktura VAT nr (...) z dnia 27.04.2012 r.

k.2550

Pismo z dnia 26.04.2012 r.

k.1259

Nakaz zapłaty z dnia 15.05.2012 r., sygn. VI GNc 1734/12

k.1902

Zeznania świadka P. L.

k.1159-1160, 4238,5555-5556

Faktura VAT nr (...) z dnia 29.03.2012 r.

k. 773

Zeznania świadka S. D.

k. 1162-1168, 2280-2294

Protokół zatrzymania rzeczy z dnia 25.02.2013 r.

k.1928-1930

Pismo z dnia 04.05.2011 r.

k.1264

Zeznania świadka H. G. (1)

k.1177-1178, 4238-4239,5559-5560

Pismo z dnia 02.05.2012 r.

k.1266

Pismo z dnia 30.04.2012 r.

k. 1265

Zeznania świadka M. M. (2)

k.1456-1463, 4251

Zeznania świadka H. G. (2)

k.1850-1851, 4335

Dokumenty WZ wystawione przez (...) S.A.

k.1980-2000, 2080-2147

Faktura VAT nr (...) z dnia 5.12.2011 r.

k. 1979

Zestawienie faktur (...) S.A.

k.1978

Nakaz zapłaty z dnia 3.04.2012 r., sygn. VI GNc 49/12

k.2511-2513

Zeznania świadka J. O. (2)

k.1805-1806, 1976,4288

Wyrok z dnia 8.08.2012 r., sygn. VIIP 412/12

k.2468-2469, 2912-2914

Zeznania świadka A. H.

k. 2906-2914,4438-4439

Nakaz zapłaty z dnia 9.07.2012 r., sygn. VIII GNc 2457/12

k.2470-2471

Nakaz zapłaty z dnia 19.04.2012 r., sygn. VIII GNc 1156/12

k.2509-2510

Zeznania świadka A. K.

k. 2963-2964, 4484

Kserokopie faktur VAT ( (...) (...), (...), protokołów odbiorów oraz potwierdzenia odbioru.

k. 2965-2971

Wyrok z dnia 17.10.2012 r., sygn. VIIP 791/12

k.2477-2478

Zeznania świadka Z. M.

k.2848, 4482-4483,5670-5671

Zeznania świadka P. O.

k.1382,4286-4287

Nakaz zapłaty z dnia 5.09.2012 r., sygn. V GNc 4150/12

k.2479

Zeznania świadka A. S.

k.2697-2698

Nakaz zapłaty z dnia 11.06.2012 r., sygn. VIII GNc 179/12

k.2482-2485

Wyrok z dnia 22.08.2012 r., sygn. VI Gc 88/12

k.2486-2487

Zeznania świadka Z. W.

k. 2752-2753, 3065-3066, 4481

(...) Sp. z o.o.

k. 2754-2757, 3067-3109

Wyrok z dnia 4.12.2012 r., sygn. VIII GC upr 705/12

k.2488-2490

Wyrok z dnia 27.11.2012 r., sygn. VIII GC 609/12 upr

k.2491-2492

Wyrok z dnia 26.09.2012 r., sygn. VIIP 589/12

k. 2493-2494

Zeznania J. R.

k.2647-2649, 4479

Zeznania świadka N. B.

k. 2732-2733, 4438

Nakazy zapłaty z dnia 16.05.2012 r., sygn. V GNc 1812/12

k. 2495-2496

Nakaz zapłaty z dnia 27.04.2012 r., sygn. V GNc 1852/12

2505-2506

Dokumentacja N. B., K. B. T.

k.2734-2738, 2692-2697

Nakaz zapłaty z dnia 16.11.2012 r., sygn. VIII GNc 3931/12

k.2501-2503

Zeznania świadka T. O. (1)

k.2705-2706, 4437

Dokumentacja T. O. (2)

2707-2729

Nakaz zapłaty z dnia 19.04.2012 r., sygn. X GNc 3037/12

k.2504

Zeznania świadka J. G. (2)

k.2877-2879,4439

Dokumentacja S.

k.2880-2905

Nakaz zapłaty z dnia 27.07.2012 r., sygn. V GC 645/12

k. 2507-2508

Zeznania świadka A. M. (1)

k. 2692– 2693, 3123,4436-4437

Dokumentacja (...)

k.3187-3200

Nakaz zapłaty z dnia 31.01.2012 r., sygn. XV GNc 377/12

k. 2524-2525

Zeznania świadka A. R.

k.2683-2684

Dokumentacja R. Polska

k.2685-2688

Zeznania świadka A. S.

k.2697-2698

Zeznania świadka J. M. (1)

k.2975-2977, 4485

Dokumentacja (...)

2978-2989

Zeznania świadka K. K. (2)

k. 2745-2750

Nakazy zapłaty z dnia 2.10.2012 r., VGNc 3958/12

k. 2514-2515

Nakaz zapłaty z dnia 24.04.2012 r., sygn. V GNc 1900/12

k. 2520-2523

Nakaz zapłaty z dnia 24.04.2012 r., sygn. VGNc 1901/12

k. 2750

Zeznania świadka R. L. (1)

k.2915-2918, 4486

Wyrok z dnia 30.10.2012 r., sygn. VIIP 593/12

k.4470-4472

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k. 2441-2525

Kserokopie akt z postępowania komorniczego KM 701/12

k.1207-1306

Wykaz wierzycieli

k.5104-5108

Obwieszczenie o licytacji nieruchomości nr KW (...)

k.5109

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

k.2530-2531,2542-2545,2582-2584,3989-3994,4013-4017,5467-5471

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. S. (1)

W okresie od stycznia do grudnia 2010 roku w K. i C., będąc dłużnikiem wielu wierzycieli poprzez systematyczne wycofywanie środków pieniężnych z obrotu gospodarczego prowadzonej przez siebie firmy (...) doprowadził ją do stanu niewypłacalności tj. o przestępstwo z art. 301 § 2 k.k. Zarzut I aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Doprowadzenie przez J. S. (1) prowadzonej przez siebie firmy (...) do stanu niewypłacalności poprzez systematyczne wycofywanie w okresie od stycznia do grudnia 2010 r. w K. i C. środków pieniężnych.

Wykaz realizowanych kontraktów. Stan na dzień 17.02.2010 r.

k.444

Pismo z US w K. z dnia 13.03.2013 r.

k.2205

Pismo z ZUS z dnia 23.11.2012 r.

k.1180

Pismo z ZUS z dnia 20.02.2013 r.

k.1802

Wykaz postępowań egzekucyjnych Komornika Sądowego A. B.

k.2441-2445

Pismo z US w K. z dnia 15.11.2013 r. wraz z załącznikami

k. 3266-3299

Pismo z US w K. z dnia 8.01.2014 wraz z uwierzytelnioną kserokopią protokołu kontroli

k.3341-3360

Kserokopie kart z akt postępowania komorniczego KM 701/12

k.1207-1306

Opinia biegłej rewident i opinie uzupełniające

3362-3383, 3410-3412, 4806-4813, 4838-4846, 5090, 5164-5171, 5224-5226, 5338-5343, 5401-5405, 5640-5643

Wyjaśnienia oskarżonego

k.181-186, 2530-2531, 2542-2545,2582-2584, 3427-3429, 3733-3736,3989-3994, 4012-4017, 4066-4069,4099-4101,5265-5266, 5336-5338, 5342, 5468-5471, 5521-5525

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.2.

J. S. (1)

w okresie od 26.03.2012 r. do 31.03.2012 w K. działając z góry powziętym zamiarem i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając: M. T., H. Ś., W. P., K. S. (1), H. G. (1) i T. W. w błąd co do prawa własności środków obrotowych w postaci: m.in. kruszywa budowalnego, grysu bazaltowego i mieszanki granulowanej, poprzez zatajenie faktu, iż środki te wcześniej zostały mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. przewłaszczone na rzecz (...) Banku (...) z/s w W., sprzedał je wyżej wymienionym, doprowadzając (...) Przedsiębiorstwo (...) z/s w K., (...) Sp. z o.o. z/s w L., W. P., (...) z/s w K. i H. G. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 325 110,49 PLN, tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 12 k.k. Zarzut XXIX aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od 26.03.2012 r. do 31.03.2012 w K. J. S. (1) wprowadził M. T., H. Ś., W. P., K. S. (1), H. G. (1) i T. W. w błąd co do prawa własności środków obrotowych w postaci: m.in. kruszywa budowalnego, grysu bazaltowego i mieszanki granulowanej, poprzez zatajenie faktu, iż środki te wcześniej zostały mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. przewłaszczone na rzecz (...) Banku (...) z/s w W..

Umowa o przeniesienie prawa własności rzeczy oznaczonych co do gatunku (stanów magazynowych) z dnia 15.03.2012 r.

k. 929 (909-937)

Faktury za kruszywo

k.762-765,768, 1946, 2992,3006,3147,3010

Zdjęcie przewłaszczonego kruszywa

k.3129

Zeznania świadka H. G. (1)

k.1177-1178, 4238-4239, 5559-5560

Zeznania świadka K. S. (1)

k. 1422, 2990-2992, 4291

Zeznania świadka H. Ś.

k.1945-1952

Zeznania świadka W. P.

k.1427-1438,4290

Zeznania świadka T. W.

k. 1080,1452-1455

Zeznania świadka M. T.

k.1961-1964, 4287

Wyjaśnienia oskarżonego

k.181-186, 2530-2531, 2542-2545,2582-2584, 3427-3429, 3733-3736,3989-3994, 4012-4017, 4066-4069,4099-4101,5265-5266, 5336-5338, 5342, 5468-5471, 5521-5525

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.3.

J. S. (1)

W dniu 6 kwietnia 2012 r. w K., przywłaszczył powierzone mu mienie ruchome w postaci samochodu ciężarowego (...) o wartości 110.700 PLN, na szkodę (...) Banku (...) z/s w W., tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. Zarzut XXX aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 6 kwietnia 2012 r. w K. J. S. (1) przywłaszczył mienie ruchome w postaci samochodu ciężarowego (...) o wartości 110.700 PLN.

Umowa o przeniesienie prawa własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości nr (...) z dnia 03.03.2010 r.

k.290-298

Wyjaśnienia oskarżonego

k.181-186, 2530-2531, 2542-2545,2582-2584, 3427-3429, 3733-3736,3989-3994, 4012-4017, 4066-4069,4099-4101,5265-5266, 5336-5338, 5342, 5468-5471, 5521-5525

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.4.

J. S. (1)

W dniu 6 kwietnia 2012 r. w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając D. G. w błąd co do prawa własności samochodu ciężarowego (...), poprzez zatajenie faktu, iż pojazd ten wcześniej został mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. przewłaszczony na rzecz (...) Banku (...) z/s w W., sprzedał go wyżej wymienianemu, doprowadzając firmę (...) z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 110.700 PLN, tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. Zarzut XXXI aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 6 kwietnia 2012 r. w K. J. S. (1) wprowadził w błąd D. G. co do prawa własności samochodu ciężarowego (...), poprzez zatajenie faktu, iż pojazd ten wcześniej został mocą umowy z dnia 15.03.2012 r. przewłaszczony na rzecz (...) Banku (...) z/s w W..

Faktura VAT nr (...) z dnia 6.04.2012 r.

k. 756

Umowa o przeniesienie prawa własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości nr (...) z dnia 03.03.2010 r.

k.290-298

Zeznania świadka D. G.

k.1081, 1443-1448, 4239-4240

Protokół zatrzymania rzeczy

k.3328-3330

Wyjaśnienia oskarżonego

k.181-186, 2530-2531, 2542-2545,2582-2584, 3427-3429, 3733-3736,3989-3994, 4012-4017, 4066-4069,4099-4101,5265-5266, 5336-5338, 5342, 5468-5471, 5521-5525

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1-1.1.9

Wyjaśnienia oskarżonego J. S. (1)

k.181-186, 2530-2531, 2542-2545,2582-2584, 3427-3429, 3733-3736,3989-3994, 4012-4017, 4066-4069,4099-4101,5265-5266, 5336-5338, 5342, 5468-5471, 5521-5525

Przed przystąpieniem do oceny treści wyjaśnień oskarżonego, Sąd Okręgowy pragnie podkreślić, iż ocena ta w realiach niniejszej sprawy jest zadaniem dość złożonym z uwagi na obszerność tych depozycji, wielość poruszonych kwestii i zagadnień, a także ich umieszczenie w danym kontekście sytuacyjnym. Aby dokonać trafnej oceny treści tych wyjaśnień w ich poszczególnych fragmentach, nie można tracić z pola widzenia cech charakteru i osobowości oskarżonego, gdyż dopiero łączne uwzględnienie całokształtu tych wszystkich okoliczności umożliwia dokonanie weryfikacji twierdzeń, a zwłaszcza ocen formułowanych w toku postępowania karnego przez J. S.. Próbując skondensować treść tych licznych wypowiedzi oskarżonego w pewną całość, Sąd pragnie podkreślić iż generalnie dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w znaczącej części, a mianowicie w tych fragmentach, w których obszernie przedstawiał gdzie, od kiedy i w jaki sposób prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w K.. W przekonaniu Sądu w pełni wiarygodne są depozycje J. S., w których szeroko przedstawiał specyfikę działalności swojej firmy w ramach branży budownictwa drogowego, kwestie związane z przetargami, realizacją robót i rozliczaniem danego kontraktu. Nie budzi wątpliwości fakt, iż oskarżony współpracował przez wiele lat z dziesiątkami, a nawet setkami osób i podmiotów gospodarczych, że dokonywał zakupu towarów i usług z odroczonym i to niejednokrotnie znacznie, terminem płatności. Bezspornym jest, iż specyfika tego rodzaju działalności wymagała zaangażowania ogromnych środków finansowych i tym samym wymuszała posiłkowanie się kredytami bankowymi. Wątpliwości nie budzi także fakt, iż oskarżony chcąc być konkurencyjnym na rynku i mieć szansę na wygranie przetargu na budowę czy rozbudowę drogi, praktycznie musiał zaproponować cenę zakładającą zysk na poziomie około 10%. Z drugiej strony, aby móc zakończyć daną budowę z zachowaniem zasad sztuki budownictwa drogowego, J. S. musiał także dysponować, po pierwsze odpowiednim zapleczem, jeśli chodzi o środki trwałe, a więc maszyny i urządzenia niezbędne do wykonania specjalistycznych prac oraz po drugie musiał zatrudniać odpowiednią ilość wykwalifikowanych pracowników, którym należało dobrze zapłacić. Mimo, iż z prawnego punktu widzenia jest to zabronione, Sąd nie ma wątpliwości, że oskarżony zatrudniał co najmniej kilkudziesięciu pracowników, oferując im wynagrodzenie w wysokości zdecydowanie wyższej niż to, które widniało na oficjalnej umowie o pracę. Za wiarygodne Sąd generalnie uznał także te fragmenty wyjaśnień oskarżonego, w których przedstawił on z jakich przyczyn jego firma popadła w problemy finansowe i co stało się przyczyną jej faktycznej wypłacalności. Co do zasady w odniesieniu do faktów bezspornym jest, iż jak wspomniano, oskarżony kupował różnego rodzaju materiały i usługi także od podmiotów gospodarczych, o których mowa w akcie oskarżenia, a także, że zaciągnął kredyty w kilku bankach wskazanych w akcie oskarżenia. Nie budzi wątpliwości fakt, iż J. S. z wielu zobowiązań i to zarówno względem kontrahentów jak i instytucji finansowych, się nie wywiązał. Wreszcie nie budzi także wątpliwości fakt, iż oskarżony nie mogąc podołać zobowiązaniom podejmował różnego rodzaju działania zmierzające do częściowego lub całkowitego zaspokojenia niektórych ze swoich wierzycieli, proponując im z braku środków finansowych skompensowanie należności, poprzez przejęcie maszyn, urządzeń i materiałów, bądź zawarcie bardziej lub mniej skomplikowanych wiązanych transakcji umożliwiających zawarcie satysfakcjonującego (zwłaszcza oskarżonego) rozwiązania. Zdaniem Sądu Okręgowego wyjaśnienia oskarżonego w przeważającej części, zwłaszcza w odniesieniu do przytoczonych powyżej faktów, nie budzą wątpliwości gdyż są szczere, logiczne i spójne, a nade wszystko znajdują potwierdzenie w zeznaniach licznych świadków i to wywodzących się z kręgu pracowników, współpracowników oskarżonego czy jego kontrahentów. Ponadto znajdują także potwierdzenie w bogatym materiale dowodowym w postaci różnego rodzaju dokumentów, wskazanych we wcześniejszej części uzasadnienia. Jednocześnie Sąd Okręgowy pragnie podkreślić, iż nie negując zaistnienia pewnych faktów, krytycznie ocenił wyjaśnienia oskarżonego w zakresie odnoszącym się do jego rzeczywistej motywacji, która mu przyświecała przy podejmowaniu pewnych działań. Równie niewiarygodne są zapewnienia J. S. co do tego, iż nie dopuścił się on niemal żadnego przestępstwa, o czym będzie mowa w kolejnej części formularza uzasadnienia.

1.1.1.

Opinia biegłej rewident i opinie uzupełniające k.3362-3383, 3410-3412, 4806-4813, 4838-4846, 5090, 5164-5171, 5224-5226, 5338-5343, 5401-5405, 5640-5643,

Zeznania świadka A. C. (1) k. 537-539, 2936, 4102-4106, 5475-5481

Sąd Okręgowy w całości podzielił ustalenia i wnioski płynące z opinii pisemnych i opinii uzupełniających złożonych na kilku rozprawach przez biegłą rewident, będącą jednocześnie biegłą z zakresu księgowości i rachunkowości. W przekonaniu Sądu Okręgowego opinia biegłej jest pełna, rzetelna, wydana została zgodnie z zasadami wiedzy specjalistycznej w oparciu o materiał dowodowy, który biegła zgodnie z zasadami sztuki mogła uwzględnić i w związku z powyższym brak jest podstaw do jej kwestionowania. Sąd pragnie podkreślić, na co biegła zresztą kilkakrotnie zwracała uwagę, iż wydając opinię musi brać pod uwagę przede wszystkim bezwzględnie obowiązujące i wiążące ją przepisy prawne. Nie wolno jej opierać opinii na spekulacjach, czy przypuszczeniach. Z tego wynika właśnie rozdźwięk między wywodami i wnioskami zaprezentowanymi przez biegłą oraz przez oskarżonego. Jednocześnie należy zdawać sobie sprawę z faktu, iż oceniając opinię nie można nie tracić także z pola widzenia szerszego kontekstu sprawy. Opinia pod względem formalno–prawnym, rachunkowym, zgodności przyjętych ustaleń z przepisami prawa, nie budzi zastrzeżeń. Nie oznacza to jednak, iż Sąd nie może poczynić nieco odmiennych ustaleń, zwłaszcza w zakresie odtworzenia stanu faktycznego sprawy. Czym innym jest bowiem ocena treści opinii, pod kątem jej pełności, kompletności, zgodności z przepisami prawa, a czym innym odtworzenie rzeczywistego stanu faktycznego, jaki miał miejsce w realiach tej sprawy. Taka sytuacja ma np. miejsce w odniesieniu do kwestii wycofywania przez oskarżonego środków finansowych z kasy firmy. Sąd w tym miejscu nie może przejść do porządku dziennego nad procederem wypłacania przez oskarżonego pracownikom i to nie tylko swojej firmy wynagrodzeń w kwotach wielokrotnie wyższych niż figurujące w dokumentacji księgowej, rozliczaniu się z niektórymi z kontrahentów gotówkowo, z pominięciem rachunku bankowego i innych przypadkach wydatkowania środków finansowych na cele bezpośrednio związane z bieżącą działalnością firmy. Wiele z tych operacji nie zostało przeprowadzonych i udokumentowanych zgodnie z zasadami rachunkowości, co uniemożliwiło biegłej uwzględnienia tych zdarzeń w treści opinii. W przekonaniu sądu nie oznacza to jednak niemożności przyjęcia, iż takie sytuacje nie miały miejsca. Wręcz przeciwnie z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika niezbicie, że opisane przez oskarżonego sytuacje zaistniały i to wielokrotnie. Z tego też względu nie sposób nie zgodzić się z oskarżonym, że te przypadki nieudokumentowanego wypłacania środków finansowych nie oznaczają działania na niekorzyść firmy i trwonienia pieniędzy na cele nie związane z prowadzoną przez nigo działalnością gospodarczą.

Sąd generalnie nie znalazł także podstaw do kwestionowania zeznań świadka A. C. (1), która przez szereg lat pracowała w firmie oskarżonego w charakterze księgowej, a następnie u schyłku działalności tej firmy świadczyła na rzecz oskarżonego usługi w zakresie księgowości. W przekonaniu Sądu, co do zasady i co do kwestii mających istotne znaczenie dla ustaleń faktycznych, nie ma podstaw do przyjęcia, iż A. C. złożyła zeznania niezgodne z prawdą. Oczywiście Sąd dostrzega, że zwłaszcza pod koniec procesu karnego, który toczył się wszak wiele lat, pomiędzy świadkiem, a oskarżonym doszło do sytuacji konfliktowej, której tłem były jak się okazało dość bliskie relacje natury osobistej, a także kwestie ambicjonalne związane z kwestionowaniem kompetencji świadka przez oskarżonego. W ocenie Sądu Okręgowego nie można mieć większych zastrzeżeń, co do prawidłowości wykonywania przez A. C. swoich obowiązków zważywszy choćby na fakt, iż po pierwsze oskarżony wszak korzystał z jej usług nie tylko przez niemal cały okres działalności firmy (...), ale i w późniejszym czasie. Po drugie, z opinii uzupełniających biegłej rewident wynika, iż nie kwestionuje ona zasadności zdecydowanej większości zapisów księgowych, dokonanych przez świadka, podkreślając, iż mają one oparcie w obowiązujących przepisach. Na marginesie należy zaznaczyć, że eksponowane przez oskarżonego zarzuty pod adresem świadka nie mają tak naprawdę istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy z punktu widzenia jej głównego przedmiotu.

1.1.2.

1.1.6.

Zeznania świadka Ż. Z. (1) k. 154-156, 552-553, 1425-1425, 2551, 3131,

Zeznania P. S. (1) k. 140-143,

M. C.

k. 151-153,

zeznania P. C. k. 5054-5056, 5591-5592,

Dokumenty szczegółowo wymienione na str. 3-4 i 16 formularza uzasadnienia

Sąd Okręgowy dał także w całości wiarę zeznaniom świadka Ż. Z. (1), albowiem są one logiczne i spójne oraz znajdują potwierdzenie w całości zebranego w sprawie materiału dowodowego. Mając kontakt ze świadkiem Sąd nie ma wątpliwości co do tego, że wykonywała ona w miarę posiadanych możliwości wszystkie polecenia oskarżonego, starając się sprostać jego wymaganiom. Jednocześnie z uwagi na cechy charakteru i osobowości świadka, Sąd nie ma wątpliwości, iż Ż. Z. nie byłaby w stanie kontestować poleceń oskarżonego, a także by miała jakikolwiek interes w bezzasadnym przypisywaniu oskarżonemu działań, które w istocie nie miały miejsca.

Jeśli chodzi o zeznania świadków P. S. (1), M. C. i P. C. – pracowników banku (...) S.A., to zeznania te nie budzą wątpliwości, wzajemnie się uzupełniają, a nade wszystko znajdują potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji bankowej.

1.1.3.

1.1.4.

Opinie biegłej rewident

Zeznania świadków: K. S. (2) k. 545-547, 2438, 2994a, 4480-4481, 5526-5529; M. D. k. 961-962, 1313-1315, 1320-1321, 3339, 4143-4145, 5533-5539; P. S. (2) k. 964-965, 1322-1323, 3340, 4197-4198, 5540-5542; C. Z. k. 5671-5672; J. O. (1) k. 5603-5609; Ż. Z. (1); S. S. (1)

k. 3338, 4561-4562, 5668-5669; M. K. (1) k. 3184; A. M. (1) k. 2692-2693, 3123, 4436-4437; A. K. k. 2963-2964, 4484; A. B. (2) k. 1821-1822, 4289; M. J. k. 2764-2768; N. B. k. 2732-2733, 4438; J. G. (1) k. 3247-3248; S. B. (1) k. 2429-2430, 2639, 2943-2946; K. K. (2) k. 2745-2750; J. M. (1) k. 2975-2976, 4485; G. K. k. 949-952; H. G. (2) k. 1850-1851, 4335; R. R. (1) k. 800-802, 1773-1774; S. B. (2) 1042-1044, 4764-4765, 5589; M. F. (1) (...), (...)- (...), 5590; J. M. (2) k. 805-807, 1769, 4196-4197; J. O. (2) k. 1805-1806, 1976, 4288

dokumentacja szczegółowo opisana na str. 7-12 formularza uzasadnienia

Co do zasady, Sąd w całości dał wiarę także zeznaniom świadków K. S. (2), M. D., P. S. (2), C. Z., J. O. (1), S. S. (1), wspomnianej już Ż. Z. (1), a także M. K. (1), A. M. (1), A. B. (2), M. J., A. K., N. B., J. G. (1), S. B. (1), K. K. (2), J. M. (1), G. K., H. G. (2), R. R. (1) (R.), S. B. (2), M. F. (1), J. M. (2) i J. O. (2). Oczywiście między depozycjami poszczególnych świadków zachodzą czasami pewne drobne różnice, lecz nie wynikają one z zamiaru mówienia nieprawdy, czy zatajania prawdy, ale z subiektywnego postrzegania pewnego wycinka rzeczywistości z własnego punktu widzenia. Świadkowie, którzy są osobami najbliższymi dla oskarżonego lub też byli jego wieloletnimi pracownikami, utrzymywali siebie i rodziny z wynagrodzenia czerpanego z wykonywanej pracy i nie mają do oskarżonego żadnych roszczeń finansowych, starają się, co oczywiste przedstawić oskarżonego w dobrym świetle, co jest zrozumiałe. Natomiast świadkowie, którzy byli kontrahentami oskarżonego i nie otrzymali należności z tytułu umów sprzedaży rzeczy ruchomych czy usług, mają do oskarżonego uzasadnione pretensje. Trudno jednak w depozycjach tych osób dopatrzyć się celowego i niezgodnego z prawdą przedstawienia oskarżonego w gorszym świetle, niż miało to miejsce w rzeczywistości.

1.1.5.

Zeznania świadków: S. B. (2) 1042-1044, 4764-4765, 5589; M. F. (1) 2358, 4763-4764, 5590; R. L. (2) k. 1336-1338, 1701-1703, 4717-4718; M. G. k. 2307-2308

Dokumentacja szczegółowo opisana na str. 13-15

Sąd Okręgowy nie znalazł żadnych podstaw do kwestionowania zeznań świadków wywodzących się z kręgu pracowników (...) z siedzibą w R., albowiem nie budzą one wątpliwości i znajdują w całości potwierdzenie w bezspornej i bogatej dokumentacji załączonej do akt sprawy. W przekonaniu Sądu Okręgowego twierdzenia J. S. co do tego, iż uregulował w całości należności wynikające z kredytu udzielonego mu w dniu 22 czerwca 2011 roku są wynikiem błędnego przekonania spowodowanego zapewne tym, iż oskarżony zaciągał także w tym banku więcej niż jeden kredyt. Skoro bowiem z zeznań świadków i z załączonej dokumentacji wynika, iż należność nie została w całości uregulowana, ani wyegzekwowana w drodze postępowania egzekucyjnego, to tak w rzeczywistości po prostu jest.

1.1.7.

Zeznania świadków: R. M. k. 1124-1125; A. C. (2) k. 2194-2196, 4718-4719, 5585-5586; M. K. (2) k. 1077-1079, 5609-5610; M. G. k. 2308-2308, 4762-4763, 5587-5588; M. P. k. 2274-2276, 4793-4794; S. H. k. 2356-2357, 4719;

Dokumentacja szczegółowo opisana na str. 17-19 formularza uzasadnienia

W ocenie Sądu Okręgowego brak było także podstaw do kwestionowania zeznań świadków R. M., A. C. (2), M. K. (2), M. G., M. P. i S. H., albowiem co do zasady zeznania świadków wywodzących się z kręgu pracowników (...) Banku (...) z siedzibą w W. oraz z kręgu osób, które dokonały zakupu rzeczy ruchomych przewłaszczonych na rzecz tegoż banku z tytułu udzielonego kredytu nie budzą wątpliwości i znajdują potwierdzenie w szeregu licznych dokumentów.

1.1.8.

1.1.9.

Zeznania świadków i dokumenty szczegółowo opisane na str. 22-31

Podobnie jak i w przypadku dowodów opisanych powyżej Sąd co do zasady nie znalazł podstaw do kwestionowania relacji licznych świadków wywodzących się zazwyczaj z kręgu kontrahentów oskarżonego, którzy w większości wypadków nie odzyskali w całości swoich należności wynikających z zawartych z oskarżonym umów. W przekonaniu Sądu Okręgowego zeznania te są w pełni wiarygodne, ponieważ znajdują potwierdzenie w licznych dokumentach, których autentyczność nie była przez nikogo kwestionowana. Jednocześnie zeznania licznych świadków z tej grupy osób stawiają oskarżonego w niekorzystnym świetle. Z relacji tych osób wynika, że J. S. dość często potrafił wykorzystać na swoją korzyść trudną sytuację w jakiej znalazł się kierowany przez niego podmiot gospodarczy, a z drugiej strony potrafił odnosić się dość obcesowo w stosunku do kontrahentów, którzy zostali pokrzywdzeni w toku współpracy i swoich należności nie byli w stanie odzyskać. Z zeznań niektórych świadków przebijało oburzenie i gorycz, ponieważ oskarżony z jednej strony twierdził, iż jest niewypłacalny, nie posiada majątku, a z drugiej użytkował w tym samym czasie dobrej klasy samochód osobowy, zaś część maszyn i urządzeń pracowała w firmach należących do członków jego rodziny. W przekonaniu Sądu Okręgowego brak jest podstaw do kwestionowania tych relacji, które oczywiście przedstawiają subiektywny punkt widzenia partnerów handlowych oskarżonego, niestety nie odbiegający zbyt daleko od rzeczywistości.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1-1.1.9

Wyjaśnienia oskarżonego J. S. (1)

k.181-186, 2530-2531, 2542-2545,2582-2584, 3427-3429, 3733-3736,3989-3994, 4012-4017, 4066-4069,4099-4101,5265-5266, 5336-5338, 5342, 5468-5471, 5521-5525

Jak zaznaczono we wcześniejszej części uzasadnienia, znaczna część depozycji oskarżonego, odnoszących się zwłaszcza do pewnych faktów, zasługuje na wiarę. Niestety, pozostała część wyjaśnień oskarżonego, zwłaszcza w zakresie w którym J. S. kwestionuje swoje sprawstwo oraz winę, przymiotu wiarygodności nie posiada. Przed przystąpieniem do szczegółowego przedstawienia przyczyn takiej oceny nie można przejść do porządku dziennego nad sposobem, w jaki oskarżony prowadził na co dzień swoją firmę, jak odnosił się do pracowników, czy kontrahentów. Materiał dowodowy w tym zakresie jest dość bogaty, jako że w toku postępowania przesłuchano kilkudziesięciu świadków, którzy podzielili się swoimi spostrzeżeniami także na temat osoby oskarżonego. Z zeznań tych licznych świadków, a także obserwacji samego oskarżonego, jego zachowania na sali rozpraw, analizy treści obszernych wyjaśnień, można wyciągnąć szereg wniosków znakomicie ułatwiających w konfrontacji z pozostałym materiałem dowodowym, dokonanie trafnej oceny jego wyjaśnień w zakresie istotnym dla przypisania mu lub nie odpowiedzialności karnej. Otóż w przekonaniu sądu J. S. jest człowiekiem stanowczym, energicznym, egocentrycznym, do tego wybuchowym, przekonanym wręcz o swojej nieomylności, nie tolerującym sprzeciwu, do którego zawsze należało ostatnie słowo. Bezspornym jest, że prowadził firmę jednoosobowo przez okres kilkunastu lat. Do 2008r. niewątpliwie osiągnął duży sukces finansowy, zważywszy na to, że jak sam twierdzi dorabiał się od przysłowiowej taczki, by po latach zgromadzić znaczną ilość pojazdów, maszyn i urządzeń, zakupić inne wartościowe ruchomości i nieruchomości, zatrudniać więcej niż kilkudziesięciu pracowników, nie tylko w ramach swojej firmy (...), lecz również firm należących formalnie do syna, zięcia czy córki, by wreszcie stawać do przetargów na wykonanie robót drogowych o wartości kilkunastu milinów złotych. Zdaniem Sądu, oczywistym jest, iż gdyby nie istotna pomoc finansowa oskarżonego i chęć ulokowania części środków finansowych w innych przedsięwzięciach, to powstanie i funkcjonowanie podmiotów gospodarczych należących do jego dzieci czy zięcia, stałoby pod wielkim znakiem zapytania. Za przyjęciem takiego wniosku przemawia także fakt, iż to oskarżony osobiście i ze swoich środków finansowych regulował wynagrodzenia za pracę pracownikom firm (...) i (...) a także podejmował wszystkie istotne decyzje związane z funkcjonowaniem firmy (...). J. S. prowadząc firmę, zawsze wszelkie decyzje podejmował samodzielnie. Nikt z pracowników nie odważyłby się podjąć bez jego wiedzy i zgody znaczącej decyzji, zwłaszcza w kwestii zaciągnięcia zobowiązania, czy sprzedaży jednego ze środków trwałych firmy. W przekonaniu Sądu Okręgowego te cechy charakteru i osobowości oskarżonego jako przedsiębiorcy doprowadziły go do sukcesu gospodarczego, na który pracował wiele lat, po to, by przy splocie kilku niekorzystnych okoliczności stać się przyczyną jego upadku na przestrzeni około 2 ostatnich lat faktycznej działalności firmy (...). Przechodząc już do bardziej szczegółowej analizy treści wyjaśnień oskarżonego, w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na fakt, iż J. S., mimo aktywnej postawy w toku procesu, zapoznania się z całym materiałem dowodowym i składania obszernych wyjaśnień, praktycznie przez cały okres toczącego się postępowania, nie przyznawał się niemal do wszystkich zarzucanych mu przestępstw. Dopiero przy rozpoczęciu od początku postępowania sądowego, na rozprawie w dniu 27.11.2018r., a więc po upływie 6 lat od wszczęcia śledztwa (karta 137) zdobył się na oświadczenie, iż przyznaje się do tego, że złożył do banku w W. podrobiony przez siebie dokument świadczący o zwolnieniu hipoteki z jego działki położonej w K. przy ul. (...), jak również do złożenia innego bilansu za 2010r. w Urzędzie Skarbowym w K., a innego do Banku (...) SA. Do pozostałych czynów w dalszym ciągu konsekwentnie się nie przyznawał. Jest to dość znamienna postawa, zważywszy na fakt, iż wina oskarżonego, zwłaszcza w zakresie popełnienia wszystkich oszustw kredytowych, podawania nieprawdziwych danych bądź zatajania istotnych informacji we wnioskach kredytowych i posługiwania się przy tym poświadczającymi nieprawdę dokumentami, jak również w zakresie zawarcia nierzetelnych danych w Sprawozdaniach Finansowych firmy za lata 2009-2011, praktycznie od początku nie budziła wątpliwości. Wszak z zeznań najbliższych współpracowników oskarżonego, m.in. Ż. Z. (1) i A. C. (1), jednoznacznie wynikało, kto przygotowywał dokumenty i dane niezbędne do sporządzenia wniosków kredytowych, a także, kto sporządził korektę do Sprawozdania Finansowego za 2009r oraz Sprawozdania Finansowe za rok 2010 i 2011. Z kolei, dokumentacja uzyskana z Urzędu Skarbowego w K. oraz Sądu Rejonowego czy banków, również nie pozostawiała cienia wątpliwości i marginesu błędu co do informacji zawartych w poszczególnych wnioskach kredytowych i załącznikach. Z zeznań świadka A. C. (1) wynika także wprost, iż od dłuższego czasu informowała ona J. S. o pogarszającej się kondycji finansowej firmy, co zadaje kłam twierdzeniom oskarżonego, iż dowiedział się o tym dopiero w 2012r. W świetle powyższych faktów dalsze, bardziej szczegółowe uzasadnianie niewiarygodności wyjaśnień oskarżonego w zakresie odnoszącym się do tych przestępstw, wydaje się zbyteczne. Jedynie na marginesie należy stwierdzić, iż nie polegają na prawdzie twierdzenia J. S. co do tego, iż kredyt zaciągnięty w (...) w R. został spłacony, gdyż co innego wynika z zeznań pracowników tegoż banku i załączonej dokumentacji.

Znacząca część wyjaśnień i mówiąc kolokwialnie- energii oskarżonego, poświęcona była zwalczaniu ustaleń i wniosków płynących z opinii biegłego rewidenta T. K.. Zdaniem Sądu Okręgowego opinia biegłej, uzupełniania szczegółowo i kilkakrotnie zarówno w formie pisemnej jak i w toku postępowania na kilku rozprawach jest jasna, pełna i rzetelna. Zastrzeżenia J. S. formułowane pod adresem biegłej, są absolutnie chybione. Co więcej, biegła odnosząc się szczegółowo do wyjaśnień oskarżonego, obnaża mówiąc wprost jego niekompetencję i przyjętą przez niego filozofię prowadzenia działalności gospodarczej w ramach jednoosobowej firmy. Wyjątkowo dobitnie i przekonująco odnosi się do tego na rozprawie w dniu 09.03.2017 na kartach 4838-4846. Z uwagi na obszerność wywodów biegłej w tym zakresie oraz postulat zwięzłości, jaką powinno charakteryzować się uzasadnienie wyroku sporządzone na formularzu, cytowanie tych obszernych wypowiedzi biegłej wydaje się niecelowe. Niestety Sąd Okręgowy odnosi wrażenie, że oskarżony absolutnie nie przyjmuje do wiadomości faktu, iż prowadząc działalność gospodarczą w takiej postaci, nie można pozwalać sobie na nierzetelne prowadzenie ksiąg rachunkowych i nierzetelne sporządzanie sprawozdań finansowych. Z faktu, że ktoś prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą absolutnie nie wynika możliwość dowolnego przemieszczania aktywów pomiędzy różnymi firmami tej samej osoby fizycznej, czy do innych podmiotów i przeznaczać je na finansowanie innych działalności. Nie do zaakceptowania jest także proceder (niestety dość powszechny) wypłacania pracownikom wynagrodzenia w innych kwotach, niż widniejące na umowie o pracę. Podobnie należy ocenić zakup i wprowadzenie do ewidencji firmy środków trwałych, których rzeczywista wartość rynkowa odbiega od wartości wskazanej w dokumencie. Każde zdarzenie gospodarcze musi być udokumentowane i wprowadzone do ksiąg rachunkowych. Niedopuszczalnym jest dowolne zaniżanie lub zawyżanie aktywów obrotowych i innych wskaźników, które winne być rzetelne i czytelne dla każdego potencjalnego kontrahenta, instytucji finansowej czy organu państwowego. Niestety, oskarżony w praktyce prowadząc działalność, nagminne „chodził na skróty”, stosował zbyt daleko idące, mało formalne rozwiązania, zwłaszcza w zakresie transferowania środków finansowych na różne cele i przedsięwzięcia. O ile we wcześniejszym okresie, w dłużej perspektywie mogło to przynosić mu wymierne korzyści, o tyle przy zmieniających się warunkach, tego rodzaju działanie stawało się źródłem problemów. Niedopuszczalną nonszalancją ze strony oskarżonego było częste nie tylko naginanie lecz łamanie norm prawnych, niestosowanie się do obowiązujących uregulowań prawnych. Tytułem przykładu można tutaj także wymienić rozpoczęcie inwestycji w K. przy ul. (...) bez uzyskania pozwolenia na budowę. Zdaniem sądu, niewątpliwie źródłem problemów finansowych firmy oskarżonego, był istotnie znaczący wzrost cen paliw płynnych i asfaltu w latach 2009-2012. Niestety, oskarżony nie uwzględnił także tego, iż rozwój firmy, znaczące zwiększenie jej działalności, liczby pracowników, środków trwałych, wykonywania większej ilości prac, mnoży problemy. Te problemy, rożnej ilości i natury w ocenie Sądu po prostu i po ludzku przerosły J. S., który sobie z nimi nie poradził, a podejmował decyzje w każdej kwestii. Usiłując je rozwiązać, dopuścił się działań sprzecznych z obowiązującym porządkiem prawnym. Niestety, można odnieść wrażenie, ze oskarżony przekonany o własnej nieomylności, także i tego nie chce przyjąć do świadomości, stosując mechanizm obronny, polegający na obwinianiu innych osób, czy polityki państwa za swoje niepowodzenia i działania sprzeczne z prawem. Temu w ocenie Sądu służy obarczanie odpowiedzialności pracowników, przede wszystkim A. C. (1) czy Ż. Z. (1), przypisywanie im złej woli, czy niekompetencji. Sąd Okręgowy absolutnie nie podziela poglądu oskarżonego co do tego, iż nie ponosi on odpowiedzialności karnej za sprzedaż środków trwałych, które stanowiły przedmiot przewłaszczenia na rzecz banków tytułem zabezpieczenia roszczeń wynikających z zawartych umów kredytowych. Nawet gdyby przyjąć, że Ż. Z. (1) istotnie pomyliła się i przedstawiła oskarżonemu wykaz środków trwałych z błędnym opisem w zakresie odnoszącym się do tego, który z nich stanowił własność oskarżonego, a który nie- to i tak nie może zwalniać to J. S. z odpowiedzialności karnej. Zważyć bowiem należy na fakt, iż to wyłącznie oskarżony podejmował wiążące decyzje co do sprzedaży konkretnej maszyny czy innego środka trwałego. Co więcej, mając już przynajmniej od początku 2011r.(co najmniej od dnia sporządzenia Sprawozdania Finansowego przez A. C. za 2010r.) świadomość bardzo trudnej sytuacji finansowej firmy , osobiście podejmował decyzje o zaciąganiu kolejnych kredytów lub podwyższaniu wysokości wcześniejszych, podając nieprawdę lub zatajając prawdę we wnioskach kredytowych, a także posługując się przy tym sfałszowanymi dokumentami. Jest rzeczą oczywistą, że każdy bank udzielając kredytu wymaga stosownego zabezpieczenia, aby mieć gwarancje, że kredytobiorca wywiąże się z zobowiązania. Jedną z form takiego zabezpieczenia interesów banku jest powszechnie stosowane przewłaszczenie mienia na zabezpieczenie wierzytelności. Oskarżony dysponował dość dużym parkiem maszyn i urządzeń, niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej o znaczącej wartości rynkowej. Nawet jeśli zlecał swojemu pracowników np. Ż. Z. (1) przygotowanie wykazów środków trwałych, które mogły stanowić przedmiot przewłaszczenia, to nie oznacza to, że nie brał na siebie pełnej odpowiedzialności za zawarcie takiego zobowiązania. Wszak w pierwszej kolejności taki wykaz musiał przejść przez jego ręce, następnie pracownicy banku musieli ze swojej strony ocenić, który z zaproponowanych pojazdów czy maszyn jest na tyle wartościowy, że będzie w stanie zabezpieczyć interesy banku. Wreszcie, po negocjacjach w których z ramienia firmy (...) brał udział wyłącznie oskarżony, jako jej właściciel, podpisywano umowę. Skoro tak, to oskarżony musiał mieć wiedzę, który konkretnie środek trwały stanowi przedmiot umowy przewłaszczenia na rzecz banku. Zawarcie takiej umowy wiąże się z poważnymi konsekwencjami, ponieważ oskarżony przenosi własność danego pojazdu, maszyny, czy innego urządzenia na rzecz banku, co w świetle prawa absolutnie wyłącza uprawnienie do dysponowania taką rzeczą ruchomą jak właściciel. Oceniając postawę oskarżonego w pierwszych miesiącach 2012r. stwierdzić należy, iż to on sam, zdając sobie sprawę z faktycznej niewypłacalności firmy i presji ze strony licznych wierzycieli podjął decyzję o sprzedaży większości z posiadanych środków trwałych. Sąd ma świadomość, że J. S. działał pod wpływem emocji i presji. Niestety, nie może usprawiedliwiać go fakt, iż decyzję o sprzedaży tych środków podejmował nagle, domagając się od Ż. Z. natychmiastowego przekazania wykazu konkretnych środków trwałych. Jak wynika z zeznań Ż. Z., oskarżony wielokrotnie domagał się przedstawiania takich wykazów, niemal natychmiast, działając przy tym impulsywnie, poddając pracownika presji i stresowi. Zatem, jeśli nawet otrzymał od Ż. Z. wykaz z błędnymi informacjami, to w pierwszej kolejności winien go osobiście zweryfikować, co do zgodności z rzeczywistym stanem prawnym. Wszak niemal wszystkie środki trwałe miały określoną, często wysoką wartość, zazwyczaj rzędu kilkudziesięciu czy nawet kilkuset tysięcy złotych. Zawarcie umowy cywilnoprawnej, której skutkiem byłą zmiana prawa własności takiej rzeczy rodziło daleko idące konsekwencje. Z tych też względów wyjaśnienia oskarżonego, co do braku zawinienia po jego stronie, należało ocenić krytycznie. Podobnie krytycznie należało ocenić pogląd lansowany przez oskarżonego, że nie ponosi on winy z tytułu sprzedaży innych środków trwałych bądź dokonywania przy pomocy tych środków kompensat należności z innymi wierzycielami. Niestety takie działania stanowią przedmiot czynu zabronionego z art.300 § 1 i 3 kk. J. S. mając świadomość niewypłacalności swojej firmy nie miał bowiem prawa wyprzedawać części składowych majątku na rzecz niektórych ze swoich wierzycieli, gdyż poprzez takie postępowanie działał na szkodę pozostałych, którzy nie byli w stanie zaspokoić swoich roszczeń. W przekonaniu sądu okręgowego nie można także podzielić poglądu J. S. co do tego, iż nie dopuścił się przestępstw oszustwa w stosunku do swoich kontrahentów, z którymi współpracował od dłuższego czasu i od których kupował różnego rodzaju towary i usługi. Zdaniem sądu okręgowego nie było to normalne ryzyko inwestycyjne, powszechne w ramach tego sektora działalności gospodarczej. J. S. przynajmniej od początku 2011r. zdawał sobie sprawę z grożącej mu niewypłacalności i nieopłacalności realizowanych kontraktów. Niestety, jego kontrahenci nie mieli takiej wiedzy, co więcej byli przez cały czas zapewniani, że zamawiany towar i usługi służą realizacji kontraktów (co było zgodne z prawdą) i zapłatę uzyskają jak zawsze po rozliczeniu kontraktu. Nie posiadali także żadnej wiedzy, że kondycja finansowa jego firmy jest już bardzo zła, pasywa znacznie przekraczają wartość aktywów, a osiągnięcie przez oskarżonego zysku z realizowanych kontraktów w praktyce jest niemożliwe. Gdyby J. S. uprzedził kontrahentów o problemach finansowych swojej firmy, a oni mimo wszystko zdecydowaliby się na kontynuowanie współpracy, to wówczas zasadnie można by było mówić o ryzyku inwestycyjnym. Niestety w przypadku oskarżonego tego typu działanie wyczerpało znamiona przestępstw oszustwa. Dość zdumiewająco i kuriozalnie brzmią twierdzenia j. S., iż skoro bilans sporządzony przez księgową A. C. nie uwzględniał wszystkich faktycznych zdarzeń gospodarczych, nie odnotowanych w księgach rachunkowych, to oskarżony po prostu samodzielnie dokonał jego korekty. W tym zakresie należy ponownie odesłać oskarżonego do treści opinii biegłego rewidenta.

W przekonaniu Sądu Okręgowego, obszerne wywody J. S. odnoszące się do przyczyn upadku jego firmy wywołanej gwałtownym i wysokim wzrostem cen paliw płynnych i surowców do produkcji dróg, brakiem możliwości renegocjowania umów zawartych z (...) oraz polityką fiskalną Państwa Polskiego zapewne w znacznej mierze są zasadne. Nie zamyka to jednak istoty problemu, który jest głębszy i szerszy. Trudno bowiem nie odnieść wrażenia, że oskarżony przedstawiając perspektywy rozwoju swojej firmy i działań, które miały go wyprowadzić z kłopotów finansowych, zupełnie nie uwzględnił ryzyka inwestycyjnego i oparł się na nierealnych prognozach i założeniach. Koncepcja oskarżonego opiera się bowiem na założeniu, że wszystkie jego plany i założenia ziszczą się w taki sposób, jak on to sobie wyobraża. Niestety, rzeczywistość jak to zazwyczaj bywa okazała się inna, a przesadnie optymistyczne rachuby nie doszły do skutku. Co więcej ,J. S., widząc że jego zamierzenia nie mogą doprowadzić do poprawy kondycji finansowej jego firmy nie zareagował w porę, nie zmienił sposobu działania, tylko w konsekwencji dopuścił się całego szeregu czynów zabronionych.

Świadek P. D. i I. S.

Świadek U. L. k. 2993, 4582-4584,

D. N. k. 2994, 4581-4582

M. K. (3) k. 3000, 4558-4559,

M. M. (3) k. 477-478, 2935, 4666-4667,

W. C. k.5057-5058

M. M. (4) k.5092-5093

K. G. k.5263-5264

M. K. (3) k.5264-5265

A. B. (3) k.5299-5300

E. M. k.5300

K. K. (3) k.5301-5302

S. M. k.5371-5372

Skorzystały z prawa do odmowy składania zeznań

Świadkowie byli pracownikami oskarżonego i złożyli zeznania, które były bezsporne i przez nikogo niekwestionowane. W konsekwencji zeznania te okazały się nieistotne z punktu widzenia zarzutów stawianych oskarżonemu. Potwierdzały również w pewnych wątkach wersję prezentowaną przez J. S..

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2

J. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle dowodów przedstawionych we wcześniejszej części uzasadnienia fakt popełnienia przez oskarżonego występku z art. 77pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości nie budzi wątpliwości. Przepisy karne zawarte w ustawie z 29 września 1994 r. o rachunkowości służą ustaleniu i ujednoliceniu zasad rachunkowości podmiotów gospodarczych, wykazując tym samym związek z obrotem gospodarczym. Dokumenty wymienione w art. 77 są podstawowym źródłem informacji o działalności i osiąganych wynikach gospodarczych przedsiębiorstwa. Zarówno uczestnicy obrotu gospodarczego, jak i osoby, które mają w tym określony interes, mają prawo mieć zaufanie do informacji zapisanych w dostępnym ogólnie sprawozdaniu finansowym. Jest to najważniejsze źródło informacji, do którego może uzyskać dostęp inny przedsiębiorca czy akcjonariusz dużej spółki akcyjnej. W realiach niniejszej sprawy wykazywanie przez oskarżonego nierzetelnych danych, polegające na zawyżaniu wartości aktywów o kwoty środków pieniężnych, które faktycznie nie funkcjonowały w obrocie gospodarczym firmy miało na celu uwiarygodnienie się przed kontrahentami i zwiększało szansę na uzyskanie kredytów bankowych.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

3 (zarzuty III i VIII aktu oskarżenia), 4 (zarzuty IV,VII,IX,XI,XIII,XVI i XVII aktu oskarżenia), 5 (zarzuty V,X,XII i XIV aktu oskarżenia), 6 (zarzut VI aktu oskarżenia), 7 (zarzut XV aktu oskarżenia), 8 (zarzut XXII aktu oskarżenia), 9 (zarzuty XVIII i XIX; XX i XXI ;XXIII i XXIV; XXV i XXVI oraz XXVII i XXVIII aktu oskarżenia), 10 (zarzut XXXII aktu oskarżenia)

J. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przed przystąpieniem do przedstawienia bardziej szczegółowych powodów zmiany opisu niektórych czynów, a także przyjęcia takiej, a nie innej kwalifikacji prawnej przypisanych oskarżonemu przestępstw, należy poczynić kilka uwag natury ogólnej. Otóż sąd w pierwszej kolejności pragnie zaznaczyć, że nie mógł zaakceptować koncepcji oskarżyciela publicznego, że J. S. dopuścił się popełnienia kilkudziesięciu przestępstw, za które należy mu wymierzyć kilkadziesiąt jednostkowych kar. Taka koncepcja abstrahuje bowiem zupełnie od konstrukcji tzw. czynu ciągłego i ciągu przestępstw, które należą do instytucji prawa materialnego, a których stosowanie jest nie tylko prawem ale obowiązkiem sądu. Tytułem przykładu należy w tym miejscu przywołać całkowicie niesporny wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 2019.02.12 II AKa 212/2018 LEX nr 2669435 ,zgodnie z którym regulację przewidzianą w art. 91 § 1 k.k., jako instytucję prawa karnego materialnego, przy spełnieniu określonych przesłanek, sąd nie może, lecz ma obowiązek zastosować. Zaniechanie realizacji tego wymogu, do respektowania którego sąd jest zobowiązany, stanowi więc obrazę, i to zazwyczaj rażącą, prawa materialnego, uzasadniającą ingerencję w zaskarżony wyrok nawet poza granicami wniesionego środka odwoławczego.

Z kolei Sąd Najwyższy w postanowieniu z dn. 6.11. 2018r. Prok.i Pr.-wkł. 2019/3/4 stwierdził, że „z brzmienia art. 91 § 1 k.k. wynika, iż każde z przestępstw należących do zbiegu musi wyczerpywać znamiona ustawowe tego samego typu czynu zabronionego. Inaczej rzecz ujmując, każdy z czynów pozostających w ciągu wypełnia znamiona przestępstwa (ewentualnie kumulatywnie znamiona wielu przestępstw) tego samego typu. W konsekwencji judykatura przyjęła, że tożsamość kwalifikacji prawnej oznacza, iż nie składają się na ciąg przestępstwa kwalifikowane z różnych przepisów, w tym także z przepisów przewidujących podstawowe i kwalifikowane bądź uprzywilejowane typy czynów zabronionych’’.

Skoro tak, to w ocenie Sądu Okręgowego należało przyjąć, iż oskarżony dopuścił się trzech ciągów przestępstw, szczegółowo opisanych w punktach 4, 5 i 9 części dyspozytywnej wyroku.

Ponieważ przypisane J. S. czyny wyczerpują znamiona różnych przestępstw, celowym wydaje się przedstawienie kilku poglądów przedstawicieli doktryny i judykatury, pomocnych przy czynieniu rozważań co do prawidłowego zastosowania subsumpcji działań oskarżonego pod odpowiedni przepis ustawy karnej.

Odpowiedzialności karnej z art. 286 § 1 k.k. podlega ten ,kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Określenie ,,osoba’’, wskazane w tym przepisie, nie oznacza wcale osoby fizycznej, lecz również osobę prawną. Bank niewątpliwie posiada osobowość prawną i jako taki może zostać wprowadzony w błąd. Definicja banku i działalności bankowej zawartej w ustawie z dnia 29 .08.1997 r. Prawo bankowe. Jak powszechnie jest wiadomym, bank nie prowadzi działalności charytatywnej, nie rozdaje środków finansowych, lecz z natury rzeczy zajmuje się działalnością przynoszącą wymierny zysk finansowy.

W wyroku z dnia 2.10. 2015r. III KK 148/15 lex nr 1816561 Sąd Najwyższy stwierdził m.in. iż…,, dla przestępstwa oszustwa nie ma potrzeby wykazywania, że w chwili zawierania umowy sprawca nie miał zamiaru zapłacić za uzyskane świadczenie. Wystarczające jest ustalenie, że pokrzywdzony nie zawarłby umowy, gdyby wiedział o okolicznościach, które były przedmiotem wprowadzenia go w błąd przez sprawcę. Do wprowadzenia skutkującego niekorzystnym rozporządzeniem mieniem wystarczające jest więc wywołanie błędnego wyobrażenia o okoliczności decydujących o rozporządzeniu lub sposobie rozporządzenia’’ .

Niekorzystne rozporządzenie mieniem może polegać także na udzieleniu kredytu lub pożyczki bez zabezpieczenia lub na warunkach określających zabezpieczenie w sposób mniej korzystny, a więc związany z ryzykiem utraty wypłaconych środków i nieuzyskania odsetek. Znamię doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem zostanie wypełnione także wówczas, gdy sprawca, działając w sposób opisany w art. 286 § 1, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem w sposób niekorzystny z punktu widzenia instytucji kredytowej, np. dlatego, że wskutek wprowadzenia w błąd dochodzi do udzielenia kredytu o wyższym stopniu ryzyka niż ten, jaki istnieje w przekonaniu pokrzywdzonego (por. wyrok S.A. w Lublinie z dnia 18 czerwca 2002 r., II AKa 343/01). Fakt późniejszego zwrócenia kwoty kredytu przez sprawcę nie wyklucza uznania, iż jego udzielenie na warunkach gorszych (np. przez udzielenie go bez faktycznego zabezpieczenia lub przy gorszym zabezpieczeniu niż wymagane dla tego typu czynności) stanowiło niekorzystne rozporządzenie mieniem (por. wyrok S.N. z dnia 30 sierpnia 2000 r., V KKN 267/00).

Natomiast odpowiedzialności karnej za występek z art. 297 § 1 k.k. podlega ten, kto , w celu uzyskania dla siebie lub kogoś innego, od banku (…)- kredytu, pożyczki pieniężnej (…) przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia. Ten typ czynu zabronionego określony jest także w piśmiennictwie mianem oszustwa kredytowego i taką nazwę przydaje mu także ustawodawca.

Przepis art. 297 k.k. służy do kryminalizacji zachowań na przedpolu naruszenia dóbr prawnych, chronionych przez art. 286 k.k. Jest co więcej przestępstwem formalnym, dla jego realizacji nie jest konieczne wystąpienie skutku w postaci uzyskania kredytu lub innej wymienionej w tym w tym przepisie formy wsparcia finansowego. Z oczywistych powodów realizacja znamienia nie wymaga wyrządzenia przez sprawcę szkody majątkowej (por. wyr. S.A. w Warszawie z dn. 24.06. 2013 r. II Aka 188/13, lex nr 1342397; J. Satko, glosa do wyroku S.N. z dn. 30 .08.2000 r., V KKN 267 /00, OSP 2001, z.3 , poz. 51).

Natomiast, jeśli sprawca- obok przedłożenia dokumentów lub oświadczeń o których mowa w art. 297 § 1 k.k. – stosował będzie także inne formy oddziaływania po to, by wprowadzić w błąd podmiot przyznający jedną z wymienionych w art. 297 § 1 k.k. form wsparcia finansowego i w konsekwencji doprowadzi do uzyskania określonej postaci wsparcia finansowego, stanowiącego niekorzystne rozporządzenie mieniem po stronie podmiotu rozstrzygającego o jego przyznaniu, działając jednocześnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, to w ten sposób zrealizuje swoim zachowaniem znamiona przestępstwa określonego w art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k.

Z kolei przestępstwo stypizowane w art. 270 § 1 k.k. statuuje odpowiedzialność za podrobienie lub przerobienie dokumentu lub użycie takiego dokumentu jako autentycznego. Istota przestępstwa podrobienia dokumentu sprowadza się do „sporządzenia takiego zapisu informacji, któremu nadaje się pozory autentyczności, w szczególności zaś, iż pochodzi od określonego wystawcy” (zob. J. Makarewicz, Kodeks karny z komentarzem, Lwów 1932, s. 233), przy czym „dla bytu przestępstwa z art. 270 § 1 kk zupełnie obojętne jest to, czy osoba, której podpis podrobiono na dokumencie, wiedziała o tym lub wyraziła na to zgodę, czy też nie. Dokument jest bowiem podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od osoby, w której imieniu został sporządzony. Podpisanie innej osoby jej nazwiskiem na dokumencie mającym znaczenie prawne, nawet za zgodą tej osoby, stanowi przestępstwo z art. 270 kk. Dla bytu tego przestępstwa jest przy tym obojętne, czy ktoś poniósł przez to szkodę, czy też nie” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2002 roku, sygn. akt V KKN 29/01). Z kolei „istota użycia jako autentycznego dokumentu podrobionego sprowadza się do wykorzystywania funkcji, jakie może pełnić podrobiony lub przerobiony dokument. Użyciem dokumentu będzie przedstawienie go osobie uprawnionej do kontroli, czy zrealizowanie na jego podstawie określonego świadczenia, wprowadzenie do rejestru, dokonanie na jego podstawie określonej operacji księgowej, przedłożenie organowi prowadzącemu określone postępowanie dowodowe. W przypadku używania dokumentu sfałszowanego sprawca musi jednak obejmować świadomością, iż dokument ten jest podrobiony lub przerobiony.” (zob. Włodzimierz Wróbel, Komentarz do art. 270 kodeksu karnego).

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w sytuacji, gdy przedstawiony dokument, którym posługuje się sprawca został uprzednio przez niego podrobiony, sfałszowany, wówczas dla oddania pełnej zawartości kryminalnej czynu należy kumulatywnie zakwalifikować go, jako przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i art. 270§ 1 k.k. (por. wyrok S.A. w Katowicach z dn. 6.12.2012 r., II AKa 426/12, KZS 2013, s.5, poz. 67).

Natomiast, jeśli chodzi o przestępstwo przywłaszczenia mienia, o którego popełnienie również J. S. został oskarżony, to zauważyć należy, że zgodnie z utrwalonymi poglądami doktryny i orzecznictwa do znamion przestępstwa z art.284§ 2 k.k nie należy zabór rzeczy ruchomej, lecz włączenie do majątku sprawcy legalnie posiadanej cudzej rzeczy, powierzonej przez właściciela (por. wyrok SN z dn. 2.09.2004r. II KK344/03, LEX nr 137458). Całkowicie bezspornym jest również, że sprzedaż przez sprawcę rzeczy ruchomej, stanowiącej przedmiot przewłaszczenia na zabezpieczenie dokonanego na rzecz banku lub innego podmiotu będącego wierzycielem sprawcy i będącego formą zabezpieczenia tej wierzytelności, stanowi realizację znamion przestępstwa przywłaszczenia. Natomiast, jeśli chodzi o prawidłowe kwalifikowanie czynów dokonanych w niemal identycznym stanie faktycznym, co w sytuacji oskarżonego, to Sąd Najwyższy w wyroku z dn.25.10.2006r. III KK106/06 OSNKW 2006/12/116 wyraził pogląd z którego wynika, że ,,doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd co do własności rzeczy albo wyzyskania błędu co do tej okoliczności przez sprawcę, który tą czynnością jednocześnie przywłaszcza taką rzecz, stanowi jeden czyn, wyczerpujący znamiona z art.284§ 1lub 2 kk i art. 286§1kk w zw. z art.11§2kk.”

Sąd Okręgowy w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę w całości cytowane powyżej poglądy prawne podziela.

Wreszcie, jeśli chodzi o przestępstwo z art. 300§1 i 3kk, którego popełnienie prokurator zarzucił oskarżonemu w punkcie XXXII aktu oskarżenia, to jak się wydaje na potrzeby niniejszej sprawy warto jedynie przypomnieć, że znamię ,, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości” obejmuje wszelkie sytuacje, w których istnieje obiektywnie konkretne, realne niebezpieczeństwo nadejścia niewypłacalności lub upadłości dłużnika, niebezpieczeństwo z którym należy się liczyć. Realizacja owego znamienia nie musi się łączyć z nieuchronnością nadejścia któregoś z rzeczonych zdarzeń ani z bardzo wysokim prawdopodobieństwem tegoż. Wystarczy, jeśli istnieje znaczące prawdopodobieństwo zaistnienia upadłości lub niewypłacalności, przy czym upadłość lub niewypłacalność niekoniecznie muszą grozić rychłym nadejściem (por. wyrok SA w Katowicach z dn.28.10.2016r. II Aka 296/16 LEX nr 2202534) .

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy w pierwszej kolejności, że czyny, których popełnienie oskarżyciel publiczny zarzucił J. S. w punktach III i VIII aktu oskarżenia nie stanowią dwóch odrębnych czynów zabronionych lecz jedno przestępstwo, które zostało popełnione w dn.28.09.2011r. Zważyć bowiem należy na fakt, że jak wynika choćby z zeznań świadka P. S. (1) obsługa kredytu rewolwingowego w (...) Bank (...) SA do kwoty 5 mln. zł. była prawidłowa. Dopiero w dniu 28.09.2011r. oskarżony złożył wniosek o podwyższenie limitu tegoż kredytu do kwoty 8 mln. zł. na podstawie sfałszowanych przez siebie dokumentów za 2010r. i to wtedy bank w dn. 21.10.2011r. na podstawie aneksu nr (...) podwyższył limit kredytu rewolwingowego z kwoty 5 mln. zł do kwoty 8 mln. zł. Zatem prawidłowy opis i kwalifikacja prawna tego przestępstwa winna wyglądać tak jak sąd to przyjął w punkcie 3 części dyspozytywnej wyroku.

Przechodząc natomiast do zarzutu XV aktu oskarżenia, odnoszącego się do oszustwa kredytowego na szkodę tego samego banku, to w przekonaniu Sądu Okręgowego prawidłowy opis tego czynu winien wyglądać tak jak zostało to przyjęte w punkcie 7 części dyspozytywnej wyroku. Jednocześnie należało przyjąć, iż prawidłowa kwalifikacja prawna tego czynu wyczerpuje znamiona z art.297§1 k.k. w zw z art.13§1 k.k. w zw. z art.286§1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. i w zw. z art.270§ 1 k.k. przy zast.art.11§2 k.k. Niewątpliwie bowiem oskarżony J. S. w dn.16.12.2011r. nie miał już żadnych realnych możliwości spłaty tegoż kredytu w przypadku gdyby bank po raz kolejny podwyższył jego limit. Zatem, składając tego dnia wniosek na podstawie tych samych sfałszowanych dokumentów, co w dn.29.09.2011r., dopuścił się w fazie dokonania przestępstwa z art.297§1 k.k., usiłując przy tym dokonać także przestępstwa z art.13§1 k.k. w zw. z art.286§1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. i w zw. z art.270§ 1 k.k. przy zast.art.11§2 k.k.

W odniesieniu do zarzutu VI aktu oskarżenia, stwierdzić należy, że z materiału dowodowego wskazanego we wcześniejszej części uzasadnienia wynika w sposób bezsporny, iż oskarżony J. S. składając w dn.17.06.2011r. w (...) z siedzibą w R. kolejny wniosek kredytowy na kwotę 2 mln zł., zataił fakt posiadania kredytu rewolwingowego w (...) Bank (...) S.A.- Oddział w C. w wysokości 5.000.000 złotych. Jest oczywistym, że okoliczność ta miała kluczowe znaczenie z punktu widzenia możliwości dokonania rzetelnej oceny wniosku przez pracowników banku, a zwłaszcza wiarygodności kredytowej potencjalnego kredytobiorcy. Niewątpliwie, gdyby pracownicy tegoż banku mieli świadomość istnienia zaciągnięcia przez oskarżonego kolejnego zobowiązania z tytułu umowy kredytu i to w tak znacznej wysokości, to ocena wniosku z pewnością byłaby negatywna. Tym samym J. S. tym działaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art.286§1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. i art.297§1 k.k. przy zast.art.11§2 k.k. Sąd Okręgowy przypisując oskarżonemu dokonanie także tego przestępstwa dokonał korekty opisu czynu w taki sposób aby zawierał on kompletne znamiona przypisanych mu występków.

Wreszcie, jeśli chodzi o ostatni z zarzutów odnoszących się do oszustw kredytowych, a mianowicie zarzut XXII aktu oskarżenia, to w świetle przytoczonych we wcześniejszej części uzasadnienia dowodów również nie można mieć wątpliwości co do tego, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa z art.286§1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. i art.297§1 k.k. przy zast.art.11§2 k.k. na szkodę (...) Banku (...) z/s w W.. Sąd uzupełnił jedynie opis czynu o znamię działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, gdyż nie można mieć wątpliwości, co do tego ,iż taki właśnie zamiar towarzyszył J. S. w dn. 9.02.2012r. w trakcie składania wniosku kredytowego.

W świetle całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego nie można mieć także wątpliwości co do tego, iż oskarżony dopuścił się całego szeregu przestępstw oszustwa na szkodę swoich licznych kontrahentów, którzy dostarczali mu towary i usługi z odroczonym terminem płatności. Kondycja finansowa firmy oskarżonego na początku 2011r. była już bardzo trudna, a zdolność regulowania przez J. S. coraz to nowych zobowiązań czysto iluzoryczna. W praktyce jedynie bliscy kooperanci, współpracujący z oskarżonym od wielu lat i pozostający z nim w stosunkowo bliskich relacjach mogli liczyć na spłatę swoich zobowiązań i to ze środków pochodzących z reguły z zaciąganych przez oskarżonego kolejnych kredytów, bądź w drodze przejmowania środków trwałych, czy zawierania różnego rodzaju wiązanych umów, połączonych niekiedy z kompensatami należności. Sąd Okręgowy w oparciu o wskazane wyżej instytucje prawa materialnego przyjął w punktach 4 i 5 części dyspozytywnej wyroku, iż oskarżony dopuścił się dwóch ciągów przestępstw z których pierwszy obejmuje czyny, które należało zakwalifikować z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.), zaś drugi czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06 2015 r.).

Kolejny element przestępczej działalności oskarżonego obejmuje działania, które były podejmowane od 10.01.2012r. do 13.03.2012r., a które polegały na sprzedaży swoim wierzycielom różnego rodzaju maszyn i urządzeń, stanowiących środki trwałe firmy (...), ale jednocześnie będących przedmiotem zabezpieczenia na rzecz banków z tytułu zawartych umów kredytowych. W takiej sytuacji z prawnego punktu widzenia, do momentu całkowitej spłaty kredytu oskarżony nie był właścicielem tych maszyn. Podejmując zatem decyzję o dokonaniu sprzedaży takiego środka trwałego bądź dokonania przy pomocy tego rodzaju umowy kompensaty należności dopuszczał się w ramach kumulatywnej kwalifikacji prawnej przestępstwa z art.284§ 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11§2 k.k. W przekonaniu sądu, oskarżonego nie mogą ekskulpować twierdzenia, iż podejmując decyzję w przedmiocie sprzedaży konkretnego pojazdu opierał się na błędnej informacji pracownika Ż. Z. (1), a także, że na sprzedawanych przez niego pojazdach brak było naklejek świadczących o tym ,że maszyna stanowi przedmiot zabezpieczenia, czy też, że naklejki te były niewidoczne w następstwie procesu normalnego użytkowania środka trwałego w trudnych warunkach budowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należało także przyjąć, iż oskarżony dopuścił się ciągu przestępstw w sposób opisany w punkcie 9 części dyspozytywnej wyroku. Na marginesie sąd pragnie podkreślić, że jeśli chodzi o czyn opisany w punktach XXIII i XXIV części wstępnej wyroku, a polegający na sprzedaży mienia ruchomego w postaci ładowarki (...) (...) o nr fabr. (...) J. J. (1), to sądowi nie umknął fakt, iż z jednej strony była ona przewłaszczona na rzecz - (...) w P. mocą umowy kredytowej z dnia 3.03.2010 r. Z drugiej jednak strony, ten konkretny kredyt został w całości spłacony przez oskarżonego w dn. 5.03.2012r., a więc niespełna miesiąc po zawarciu umowy sprzedaży tej maszyny. Gdyby tego typu sprzeczne z prawem działanie dotyczyło jednostkowej czynności, to sąd rozważyłby głęboko, czy stopień społecznej szkodliwości tego czynu, zwłaszcza z perspektywy czasu i skutków nie jest aby znikomy. Ponieważ jednak J. S. dokonał przywłaszczenia mienia i oszustwa aż w 5 przypadkach, tego typu rozważania jawią się jako bezprzedmiotowe.

Wreszcie, jeśli chodzi o ostatni z zarzucanych oskarżonemu czynów, szczegółowo opisany w punkcie XXXII aktu oskarżenia, to sąd zmienił jego opis poprzez wyeliminowanie z katalogu pokrzywdzonych wierzycieli tych podmiotów gospodarczych, które w ostateczności uzyskały zabezpieczenie swoich wierzytelności od oskarżonego. Ponadto sąd przyjął, iż udaremnianie i uszczuplanie zaspokojenia swoich wierzycieli kosztem pozostałych odbyło się wyłącznie poprzez sprzedaż środków trwałych, a nie poprzez pobieranie środków finansowych z tytułu udzielonych mu kredytów, czy sprzedaż nieruchomości w K., gdyż co do zasady były to działania zgodne z prawem. Oskarżony, co do zasady miał prawo wydatkować środki finansowe przekazane do jego dyspozycji z uruchomionych kredytów. Inną natomiast kwestią jest dokonanie niejako przy okazji oszustw kredytowych, za co J. S. został wszak skazany.

Ponieważ oskarżony dopuścił się przypisanych mu przestępstw w 2011r. i w pierwszej połowie 2012r. sąd stanął przed koniecznością rozważenia, która ustawa, a mianowicie czy obowiązująca w dacie popełnienia czynów zabronionych, czy też w dacie orzekania będzie stosownie do treści art. 4 § 1kk ustawą dla niego względniejszą. Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności sprawy i in concreto jego sytuację prawną, a zwłaszcza orzeczenie kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności, sąd doszedł do przekonania, iż ustawą względniejszą dla oskarżonego jest ustawa kodeks karny w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015r.

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

1

J. S. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Mając na uwadze zgormadzony w sprawie materiał dowodowy w ocenie Sądu oskarżonego należało uniewinnić od dokonania zarzucanych mu czynów, szczegółowo opisanych w punktach I,XXIX, XXX i XXXI aktu oskarżenia.

Odnośnie zarzutu, opisanego w punkcie I aktu oskarżenia, zdaniem Sądu Okręgowego nie doszło do zrealizowania przez oskarżonego ustawowych znamion przestępstwa z art. 301 § 2 k.k., który stanowi, iż odpowiedzialności karnej podlega ten, kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli doprowadza do swojej upadłości lub niewypłacalności.

Zgodnie z utrwalonymi poglądami doktryny i orzecznictwa ten typ czynu zabronionego charakteryzuje się wyższym progiem karygodności z uwagi na umyślną postać doprowadzenia przez dłużnika do swojego bankructwa.Za przypadek uzasadniający karalność ustawodawca uznaje tylko umyślne doprowadzenie do swojej upadłości lub niewypłacalności. Co do zasady sposób doprowadzenia do swojego bankructwa nie ma tu znaczenia, zawsze jednak konieczne jest wykazanie, że między postępowaniem dłużnika, a niewypłacalnością zachodzi związek przyczynowy ( J. Makarewicz, Kodeks karny…, 1932, s. 384). Trafnie się przyjmuje, że zachowanie się dłużnika nie musi być wyłączną przyczyną niewypłacalności, ale wystarczy, że wpływ dłużnika będzie tu istotny( R. Zawłocki, System Prawa Karnego, t.9, 2015, s.672).

Jednocześnie z całą mocą należy podkreślić, że fakt niewypłacalności sam w sobie nie może uzasadniać penalizacji, gdyż niepowodzenie w aktywności gospodarczej jest stałym elementem rzeczywistości gospodarki wolnorynkowej. Przy różnych przyczynach niewypłacalności ustalenie, że doszło do dokonania przestępstwa bankructwa, z pewnością będzie bardzo trudne. Przy złożonej strukturze gospodarczej i większej skali aktywności ekonomicznej stan niewypłacalności może wywołać cała kaskada czynników, wewnętrznych i zewnętrznych. Jeśli działanie dłużnika nie będzie się jednoznacznie wiązać z krańcowo ryzykownymi decyzjami, ze zubożeniem aktywów lub z nieracjonalnym, wręcz przestępczym zwiększeniem pasywów, to w tego rodzaju wypadkach ocena postępowania dłużnika powinna być szczególnie wnikliwa. Z reguły będzie ona wykluczała możliwość przyjęcia czynu zabronionego z art. 301 § 2 lub 3 k.k.

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że oskarżony we wskazanym w zarzucie okresie z całą pewnością umyślnie nie doprowadził do niewypłacalności prowadzonej firmy. Tego rodzaju zarzut w kontekście całości zgromadzonego materiału dowodowego jawi się wręcz jako absurdalny i jak się wydaje wynika nie tyle z analizy zgromadzonych dowodów, a raczej z przesadnego i wybiórczego oparcia się na jednym z nich, a mianowicie na fragmentach opinii biegłej T. K.. Tymczasem na ustalenia i wnioski płynące z tej opinii, zwłaszcza niektóre z użytych tam sformułowań należy spojrzeć w nieco szerszym, a nie jedynie literalnym kontekście. W przekonaniu sądu wycofywanie przez oskarżonego środków pieniężnych, zwłaszcza w latach 2011-2012 nie służyło wyłącznie zaspokajaniu jego prywatnych potrzeb. Wręcz przeciwnie, podejmowane przez niego działania były nakierowane na dalsze prowadzenie działalności, niemal za wszelką cenę. Oskarżony zbyt optymistycznie zakładał, że podejmowane przez niego, zwłaszcza w 2011r. działania zredukują straty, a firma wyjdzie na tzw. prostą. Tak się jednak nie stało i w tych realiach gospodarczych, ocenianych zwłaszcza z perspektywy czasu stać nie mogło.

Jeśli chodzi o zarzut opisany w pkt. XXIX aktu oskarżenia, to w świetle zebranych w sprawie dowodów brak jest podstaw faktycznych do przypisania oskarżonemu tego przestępstwa. Zważyć bowiem należy na fakt, iż co prawda w dniu 15.03.2012r. istotnie pomiędzy (...) Bankiem (...) z siedzibą w W. , a oskarżonym J. S. (1) została zawarta umowa o przeniesienie prawa własności rzeczy oznaczonych co do gatunku obejmujących aż 959 pozycji (k.909-937). Niestety oskarżyciel publiczny przeoczył, że w wykazie stanów magazynowych, załączonym do tej umowy nie wyszczególniono w ogóle grysu bazaltowego i mieszanki budowlanej. Jeśli zaś chodzi o kruszywo budowlane, to przedmiotem przewłaszczenia było jedynie 52,5 Mg kruszywa frakcji 0-63,0-31,5 , w cenie po 30 zł za jednostkę o łącznej wartości 1575 zł (k 929). Można się domyślać, że najprawdopodobniej chodzi o 52,5 tony kruszywa. Tymczasem z zeznań H. G. (1) wynika, że zakupił od oskarżonego 96 ton kruszywa, K. S. (1) zakupił niemal 170 ton kruszywa i prawie 135 ton grysu bazaltowego (k.1422,2992), H. Ś. ponad 360 ton kruszywa i ponad 400 ton grysu bazaltowego (k.1945-1947),W. P. 182 tony grysu bazaltowego, T. W. 29 ton kruszywa, zaś M. T. aż 1786 ton kruszywa (k.3147).Skoro tak, to stwierdzić należy, iż przedmiotem przewłaszczenia były jedynie znikome ilości kruszywa i w tej sytuacji faktycznej nie sposób zasadnie przypisać oskarżonemu popełnienie przestępstwa w formie opisanej przez oskarżyciela publicznego.

Jeśli chodzi o zarzut XXX i XXXI aktu oskarżenia, to w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego również brak jest podstaw do przypisania oskarżonemu tych przestępstw. Zważyć bowiem należy na fakt, iż samochód ciężarowy marki (...) nr rej. (...), wbrew twierdzeniom prokuratora nie stanowił przedmiotu przewłaszczenia na rzecz (...) Banku (...) w W.. Przedmiotem zabezpieczenia tego kredytu był pojazd tej marki ale o innych cechach identyfikacyjnych. Natomiast ten konkretny pojazd był zabezpieczeniem kredytu zaciągniętego przez oskarżonego w Banku w P., który został spłacony dokładnie 5.03.2012r., co wynika jednoznacznie z zeznań świadka A. P. (k. 3249)- wieloletniego pracownika tegoż banku. Zatem skoro kredyt ten został spłacony 05.03.2012r., to oskarżony miał pełne prawo do sprzedania tego samochodu 06.04.2012r. Powyższe fakty w jednoznaczny sposób potwierdza także dokumentacja zawarta w tomie II i początkowych kartach tomu III akt sprawy.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S. (1)

2-10 i 11

2-10 i 11

Sąd Okręgowy wymierzając oskarżonemu karę wziął pod uwagę przede wszystkim fakt, iż niniejsza sprawa nie jest, mówiąc kolokwialnie zwykłą, typową sprawą o przestępstwa przeciwko mieniu, czy przestępstwa gospodarcze, jakie dość często stają na wokandach sądowych. Co więcej, kwestia wymierzenia słusznych i sprawiedliwych kar jednostkowych oraz kary łącznej jest w tej sprawie problemem bodaj zgoła największym i wymagającym uwzględnienia całokształtu okoliczności sprawy. Wymaga głębszego rozważenia wszystkich elementów natury przedmiotowej i podmiotowej, które legły u podstaw wszystkich czynów zabronionych, a nie tylko wybiórczego zwrócenia uwagi na np. samą wysokość szkody wyrządzonej poszczególnymi, przypisanymi oskarżonemu przestępstwami. W pierwszej kolejności Sąd pragnie zaznaczyć, jak już wcześniej sygnalizowano, iż absolutnie nie podziela poglądu oskarżyciela publicznego nie tylko co do konieczności skazania oskarżonego za kilkadziesiąt odrębnych przestępstw na surowe kary jednostkowe oraz w konsekwencji karę łączną 12 lat pozbawienia wolności.. Sąd Okręgowy pragnie dobitnie podkreślić, że każda sprawa ma indywidualny charakter ze względu na występujące w niej strony, ich motywację, konkretny i zazwyczaj różny kontekst sytuacyjny, inne okoliczności zdarzenia, itp. Wymierzona sankcja karna winna być adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów popełnionych w konkretnych warunkach wynikających z danego układu stanu faktycznego i wielu innych zmiennych czynników. Zgodnie z dyrektywami wymiaru kary należy mieć także na uwadze cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Przechodząc do oceny osoby oskarżonego, jego motywacji, która legła u podstaw przypisanych mu przestępstw zauważyć należy, iż J. S. (1) jest obecnie mężczyzną 65-letnim. W przeszłości generalnie nie miał poważniejszych konfliktów z prawem. Był co prawda dwukrotnie karany za przestępstwa karnoskarbowe na samoistne kary grzywny w stosunkowo niewielkiej wysokości. Nie należy tracić z pola widzenia faktu, iż wszystkich przestępstw dopuścił się w ramach prowadzonej od wielu lat działalności gospodarczej pod firmą (...), której głównym przedmiotem działalności była budowa i remonty dróg publicznych. Nie jest to „typowy” sprawca przestępstw oszustwa, który zakłada firmę po to, by dokonać przy jej pomocy oszustwa, wyłudzić jakieś kredyty bankowe, czy dotacje, bądź oszukać swoich kontrahentów. Zważyć bowiem należy na fakt, że oskarżony realnie prowadził swoją działalność gospodarczą przez 18 lat.

Jak zaznaczono we wcześniejszej części uzasadnienia istotne przyczyny, które doprowadziły do faktycznej niewypłacalności jego firmy miały charakter obiektywny i od niego niezależny. Z całą pewnością należy do nich zaliczyć gwałtowną i w sumie niespodziewaną podwyżkę cen paliw płynnych i asfaltu, a także niemożliwość renegocjowania kontraktów zwartych z (...). Oczywiście, sąd nie traci z pola widzenia tych wszystkich okoliczności, które przemawiają na niekorzyść oskarżonego, a mianowicie czasami nonszalancki i opryskliwy stosunek do swoich wierzycieli, gwałtowny charakter, wybuchowość, a także przekonanie (wyrażane nie wprost do sądu lecz czytelne), że takie instytucje finansowe jak banki, czy firmy dysponujące dużym zapleczem finansowym poradzą sobie na rynku w przeciwieństwie do mniejszych podmiotów gospodarczych i strata finansowa po ich stronie nie będzie miała tak daleko idących konsekwencji. Z drugiej jednak strony nie można tracić z pola widzenia faktu, że J. S. próbował zaspokoić jak największą ilość ze swoich wierzycieli, zwłaszcza tych, z którymi współpracował od wielu lat. Próbował uregulować także swoje zobowiązania względem swoich pracowników, zapłacić im takie wynagrodzenie, na jakie się nieoficjalnie umawiał. Nie bez znaczenia jest fakt, że prowadząc przez wiele lat działalność gospodarczą i zatrudniając kilkudziesięciu pracowników płacił im godne wynagrodzenia za pracę, dzięki czemu ci mogli utrzymywać swoje rodziny. Również szereg podmiotów gospodarczych, z którymi na przestrzeni tych lat współpracował odnosiło z tej współpracy wymierne korzyści. Wreszcie, Sąd zauważył także to, że J. S. mimo faktycznego bankructwa, toczących się wobec niego przez cały czas wielu postępowań egzekucyjnych i osiągnięcia wieku emerytalnego, faktycznie nadal pozostaje aktywny zawodowo - pracuje i osiąga jakieś dochody, przez co umożliwia w niewielkim zakresie prowadzenie tych postępowań egzekucyjnych i zaspokajanie się przez wierzycieli przynajmniej w minimalnym stopniu.

Biorąc wszystkie przytoczone wyżej okoliczności pod uwagę, sąd doszedł do przekonania, iż karami adekwatnymi do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów będą kary jednostkowe pozbawienia wolności i grzywny wymierzone oskarżonemu w punktach 2-10 części dyspozytywnej wyroku. Wymierzając te kary sąd miał na uwadze wysokość szkody wyrządzonej poszczególnym przestępstwem, czy też przestępstwami popełnionymi w warunkach ciągu przestępstw, a także stopień zawinienia przy realizacji znamion poszczególnych typów czynów zabronionych.

Jednocześnie sąd doszedł do przekonania, iż karą sprawiedliwą względem oskarżonego będzie kara łączna 2 lat pozbawienia wolności i kara łączna grzywny w wymiarze 800 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 100 złotych. Mając na względzie fakt popełnienia tych przestępstw pod rządami poprzednio obowiązującej do dnia 30 czerwca 2015 roku ustawy kodeks karny, Sąd doszedł do przekonania iż zasadnym jest zastosowanie względem J. S. dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na najdłuższy pięcioletni okres tytułem próby.

Stosując to dobrodziejstwo w zakresie zasadniczej kary pozbawienia wolności, sąd doszedł do przekonania, iż kara grzywny winna być dostatecznie wysoka, jako, że będzie jedyną realną dolegliwością odczuwalną przez sprawcę z tytułu popełnienia wielu poważnych przestępstw.

W przekonaniu Sądu, orzeczone kary jednostkowe i kara łączna winny uzmysłowić oskarżonemu niedopuszczalność tego typu działań i motywacji i wdrożyć go do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości. Maksymalny okres próby winien przyczynić się do weryfikacji trafności postawionej przez sąd prognozy kryminologicznej.

J. S. (1)

14

2,3,6,7,22

Na zasadzie art. 44§2 kk Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych, szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr 2 na kartach 3533-3536 pod poz. 1-31; 34-37

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S. (1)

13

11

Sąd zaliczając okres rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności popełnił błąd, jako, że zaliczenie winno nastąpić na poczet kary podlegającej efektywnemu wykonaniu, a taką jest kara łączna grzywny, a nie kara pozbawienia wolności.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W toku postępowania karnego kilka pokrzywdzonych przez oskarżonego podmiotów gospodarczych zgłosiło swój udział w sprawie w charakterze oskarżycieli posiłkowych. Jednocześnie większość z nich złożyła wnioski o orzeczenie w trybie art. 46 § 1kk obowiązku naprawienia szkody. Sąd nie zasądził tego obowiązku z uwagi na fakt, iż dwa podmioty wniosek skutecznie wycofały, a mianowicie pełnomocnik (...) Bank (...) S.A. (k. 5064) oraz pełnomocnik (...) Sp. z.o.o. z siedzibą w L. (k. 4443). Jeśli chodzi o (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., to spółka ta uzyskała na drodze procesu cywilnego prawomocne nakazy zapłaty (k. 3885). Podobnie (...) z siedzibą w S. (k. 3892), (...) Sp.z o.o. z siedzibą w L. (k. 1902). Natomiast pokrzywdzona spółka (...) sprzedała wierzytelność K. K. (2), który wystąpił na drogę procesu cywilnego i również uzyskał nakazy zapłaty. Biorąc powyższe pod uwagę, a także obowiązującą klauzulę antykumulacyjną, wynikającą z treści art. 415§1 kpk, orzeczenie obowiązku naprawienia szkody w tym trybie nie było możliwe.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

15

Generalną zasadą obowiązującą w procedurze karnej jest, iż w przypadku wydania wyroku skazującego, to oskarżony winien pokryć koszty procesu. W przekonaniu sądu okręgowego, mimo, iż aktualna sytuacja finansowa oskarżonego nie jest najlepsza, sąd uznał za konieczne i uzasadnione obciążenie go w całości opłatą sądową i wydatkami postępowania do kwoty 12 tysięcy złotych. Zważyć bowiem należy na fakt, iż w zakresie w którym doszło do wydania wyroku skazującego, sąd orzekł względem oskarżonego karę o charakterze wolnościowym, a koszty postępowania zostały tak naprawdę wygenerowane przez działania oskarżonego. Jeśli chodzi o wydatki postępowania ,to lwią ich część stanowią koszty kilku pisemnych jak i ustnych opinii biegłej rewident, które to ustalenia i wnioski opinii były permanentnie przez oskarżonego kwestionowane. Ponieważ w przekonaniu sądu zastrzeżenia oskarżonego pod zakresem opinii biegłej były w całości chybione, brak jest jakichkolwiek racjonalnych podstaw aby wyłożone w tym zakresie tymczasowo przez Skarb Państwa koszty nie miały zostać przez oskarżonego pokryte.

1.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Urszula Bachniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Częstochowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Jarosław Poch
Data wytworzenia informacji: