Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSA Jolanta Ansion (spr.)
Sędziowie	SSA Maria Małek - Bujak SSA Ewa Piotrowska
Protokolant	Sebastian Adamczyk

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2014 r. w Katowicach

sprawy z odwołania J. P. (1) (J. P. (1) )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do świadczenia przedemerytalnego

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 2 września 2013 r. sygn. akt X U 1823/13

zmienia zaskarżony wyrok i oddala odwołanie.

/-/ SSA M. Małek-Bujak /-/ SSA J. Ansion /-/ SSA E. Piotrowska

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

Sygn. akt III AUa 3168/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 maja 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił ubezpieczonemu J. P. (1) przyznania prawa
do świadczenia przedemerytalnego. Kolejną decyzją z dnia 19 czerwca 2013r.
organ rentowy ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do świadczenia przedemerytalnego - wskazując, że ubezpieczony nie spełnił następujących warunków dla przyznania tego świadczenia:

- rozwiązanie stosunku pracy nie nastąpiło w związku z likwidacją zakładu pracy lub niewypłacalnością pracodawcy (ze zgromadzonej dokumentacji nie wynika, że nastąpiła całkowita likwidacja firmy oraz nie została ogłoszona upadłość
lub niewypłacalność pracodawcy),

- osiągnięcia wymaganego wieku 61 lat życia.

Od decyzji powyższych ubezpieczony wniósł odwołania, domagając się przyznania mu prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W odpowiedzi na powyższe, organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonych decyzjach, wnosząc o oddalenie odwołań ubezpieczonego.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 września 2013r., sygn. akt X U 1823/13, Sąd Okręgowy w Katowicach zmienił decyzje organu rentowego z dnia 28 maja 2013r. i 19 czerwca 2013r. i przyznał ubezpieczonemu prawo do świadczenia przedemerytalnego od 30 kwietnia 2013r.

Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony J. P. (1) (ur. (...))
w dniu 29 kwietnia 2013r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia przedemerytalnego. W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z dnia 28 maja 2013r., a następnie - na wniosek ubezpieczonego o ponowne rozpoznanie jego sprawy - zaskarżoną decyzję
z dnia 19 czerwca 2013r. Ubezpieczony w dniu 13 czerwca 2013r. przedstawił organowi rentowemu zaświadczenie wystawione przez Prezesa Zarządu „Osiedla (...)” Sp. z o.o. w C., że spółka nie prowadzi działalności (likwidacja hurtowni w styczniu 2012r.), nie zatrudnia żadnych pracowników
i przygotowywane są dokumenty do ogłoszenia upadłości.

W oparciu o akta osobowe ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia
w „Osiedla (...)” Sp. z o.o. w C. (w tym wypowiedzenie umowy
o pracę i świadectwo pracy) oraz o informacje zawarte w piśmie J. P. (2) - Prezesa Zarządu „Osiedla (...)” Sp. z o.o. w C. (pismo z dnia
22 lipca 2013r. - k. 8 a.s.) Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony pracował w w/w spółce od dnia 16 marca 2009r. do dnia 30 września 2012r. w charakterze dozorcy
w Hurtowni (...) w C.. W dniu
1 stycznia 2012r. Urząd Miasta C. wypowiedział spółce umowę dzierżawy terenu i zabudowań hurtowni, wobec czego hurtownia uległa likwidacji, przy czym ubezpieczony pracował do końca września 2012r. jako dozorca, tj. do momentu ostatecznego zlikwidowania i sprzedaży materiałów hurtowni. Od października 2012r. spółka nie prowadzi żadnej działalności, gdyż utraciła płynność finansową i jest wobec niej prowadzone postępowanie upadłościowe.

Sąd I instancji wskazał, że spornym w niniejszym postępowaniu pozostawało jedynie, czy rozwiązanie stosunku pracy wiążącego ubezpieczonego z „Osiedla (...)” Sp. z o.o. w C. nastąpiło w związku z likwidacją zakładu pracy lub niewypłacalnością pracodawcy. Spełnienia przez odwołującego się pozostałych warunków koniecznych dla uzyskania świadczenia przedemerytalnego organ rentowy nie kwestionował.

Wskazując na treść art. 2 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 30 kwietnia 2004r.
o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. nr 120, poz. 1252 z późn. zm.)
oraz art. 2 ust. 2 pkt 29 lit b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r.o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004r., nr 99, poz. 1001 z późn. zm.),
Sąd I instancji stwierdził, że stosunek pracy łączący ubezpieczonego ze spółką „Osiedla (...)” ustał z dniem 30 września 2012r. z powodu likwidacji stanowiska pracy - likwidacji hurtowni w C.. Skoro zatem organ rentowy
nie kwestionował spełnienia przez skarżącego pozostałych warunków koniecznych
dla nabycia uprawnień do świadczenia przedemerytalnego to, w ocenie Sądu Okręgowego, należało uznać, że zaskarżona decyzja organu rentowego nie odpowiada prawu i stanowi faktycznemu sprawy albowiem stosunek pracy ubezpieczonego ustał
z przyczyn dotyczących pracodawcy - z powodu likwidacji przezeń stanowiska pracy skarżącego (co zresztą wyrażone zostało wprost w treści oświadczenia pracodawcy
o wypowiedzeniu umowy o pracę z dnia 29 czerwca 2012r.).

Mając powyższe na uwadze, ustalony stan faktyczny sprawy i powołane przepisy, Sąd Okręgowy z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji zaskarżonego wyroku.

Apelację od wyroku wniósł organ rentowy.

Zaskarżając wyrok w całości, zarzucił mu naruszenie prawa materialnego:

- art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych w zw. z art. 3 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego, pomimo, że stosunek pracy nie został rozwiązany z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy,

- art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego, pomimo, że ubezpieczony nie wykazał
co najmniej 35 lat okresu uprawniającego do emerytury, o którym mowa
w art. 2 ust. 2 ustawy.

W oparciu o powyższe, apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku
w całości i oddalenie odwołań od decyzji Zakładu z dnia 28 maja 2013r. oraz
z dnia 19 czerwca 2013r.

Skarżący podniósł, że z ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd I instancji wynika, że przyczyną rozwiązania stosunku pracy była likwidacja stanowiska pracy - likwidacji hurtowni, a nie likwidacja pracodawcy (jak wynika z rejestru KRS
nr (...) pracodawca - „Osiedla (...)” Sp. z o.o. z siedzibą w C. nadal figuruje jako istniejący podmiot prawa). W toku postępowania nie zgromadzono też żadnych dowodów wskazujących na niewypłacalność pracodawcy, o których mowa w art. 3, art. 8, art. 8 a ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. W tych okolicznościach niedopuszczalna była zmiana zaskarżonych decyzji Zakładu i przyznanie ubezpieczonemu prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja organu rentowego jest uzasadniona i spowodowała zmianę zaskarżonego wyroku.

Świadczenie przedemerytalne jest świadczeniem o charakterze wyjątkowym, przysługującym ubezpieczonym o długim stażu ubezpieczeniowym, którzy z przyczyn od siebie niezależnych utracili źródło dochodu, a ze względu na wiek, nie mogą jeszcze uzyskać prawa do emerytury.

Zatem warunki do przyznania świadczenia winny być interpretowane ściśle,
a dla uzyskania prawa do świadczenia konieczne jest łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w ustawie.

Sąd I instancji w spornej kwestii przeprowadził postępowanie dowodowe, niemniej jednak na jego podstawie wywiódł nietrafne wnioski.

Główny zarzut apelacji sprowadzał się do naruszenia przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych
w związku z art. 3 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006r. o ochronie roszczeń pracowniczych (…) (Dz. U. t.j. z 2014r. poz. 272).

Rację ma organ rentowy, iż rozwiązanie stosunku pracy nie nastąpiło w trybie przepisów ustawy z dnia 13 lipca 2006r. w/w.

Jak wykazało uzupełnione postępowanie dowodowe, do rozwiązania
stosunku pracy pomiędzy ubezpieczonym, a pracodawcą - „Osiedla (...)” Sp. z o.o. doszło w trybie przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia (…) (Dz. U. nr 99 poz. 1001). Potwierdza to pismo Prezesa Zarządu Spółki z dnia 21 lutego 2004r. oraz wgląd w akta sprawy V ACa 724/12 dot. „Osiedla (...)” Sp. z o.o. w C. na k. 48 a.s. - a nie w trybie przepisów ustawy z dnia 13 lipca 2006r. o ochronie (…).

Rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ale w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. nr 69 poz. 415 z 2008r. z późn. zm.) - a zatem stosownie do treści w/w przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych - ubezpieczony powinien spełnić drugi warunek - czyli wykazać
co najmniej 35-letni okres uprawniający do emerytury. Ubezpieczony oświadczył
na rozprawie w dniu 9 maja 2014r., iż nie posiada wypracowanego stażu 35 lat.

A zgodnie z treścią w/w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r.
o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013r., poz. 170 j.t.), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy,
w rozumieniu przepisów w/w ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zwanej „ustawą o promocji zatrudnienia”,
w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy, niż 6 miesięcy, ukończyła
co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Ubezpieczony nie spełnił warunku stażowego przewidzianego w powyższym unormowaniu, udowodnił bowiem jedynie 25 lat, 7 miesięcy i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r.,
poz. 1440 j.t.).

Skoro ubezpieczony nie może skorzystać z uregulowania zawartego w przepisie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (również Sąd Okręgowy ustala, że „stosunek pracy ustał z dniem 30 września 2012r. z powodu stanowiska pracy - likwidacji hurtowni w C.” - ale nie w trybie przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych (ust. 1 pkt 1 art. 2) tylko w trybie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia - k. 19 a.s. - czyli pkt 2 art. 2 ust. 1 cyt. wyżej ustawy
o świadczeniach) - to rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego musiało ulec zmianie.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd Apelacyjny na mocy
art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok Sądu I instancji i oddalił odwołanie.

/-/ SSA M. Małek-Bujak /-/ SSA J. Ansion /-/ SSA E. Piotrowska

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

JR