Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 6 maja 2021 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia SA Marcin Ciepiela

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Krzysztofa Urgacza

po rozpoznaniu w sprawie A. P. (P.)

skazanego za przestępstwo z art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 marca 2021 r., sygn. akt VII Kow 479/21, o odmowie udzielenia zezwolenia na odbycie reszty kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego

postanawia

1.  na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2.  na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. i art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze zasądzić od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Gliwicach) na rzecz adw. L. Z. – Kancelaria Adwokacka w Z. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym 23% podatku VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu A. P. z urzędu;

3.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. zwolnić skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Za trafne należy uznać ustalenia faktyczne oraz prawne sądu I instancji prowadzące do konkluzji, że mimo spełnienia przesłanek formalnych, brak przesłanek merytorycznych do udzielenia A. P. zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego (SDE).

Przeprowadzona przez Sąd Apelacyjny kontrola instancyjna zaskarżonego postanowienia prowadzi do wniosku, że Sąd Okręgowy słusznie uznał, iż skazany nie daje należytej rękojmi odbycia orzeczonej kary we wnioskowanym trybie. System dozoru elektronicznego wymusza bowiem na skazanym samokontrolę, samodyscyplinę i odpowiedzialność, tymczasem dotychczasowy sposób życia skazanego, w tym jego kilkukrotna karalność, wskazują na lekceważący stosunek do porządku prawnego oraz zasad współżycia społecznego.

W tej sytuacji niczym nieuzasadnione byłoby pokładanie w skazanym zaufania, iż właściwie zachowa się na wolności, nie naruszając ponownie porządku prawnego, tym bardziej jeśli uwzględnić fakt, że uprzednio wymierzone kary nie powstrzymały go przed popełnieniem kolejnych przestępstw, a w celu odbycia aktualnie trwającej kary skazany został doprowadzony. Analiza dotychczasowego stylu życia skazanego w warunkach wolnościowych wskazuje, że jest on sprawcą opornie poddającym się działaniom readaptacyjno-społecznym. A. P. był wszak trzykrotnie karany, korzystał z możliwości odbycia kary w warunkach wolnościowych (udzielono mu warunkowego przedterminowego zwolnienia oraz zezwolenia na odbycie kary w ramach SDE), jednak szans tych nie wykorzystał, bowiem dwukrotnie zarządzano mu wykonanie kar pozbawienia wolności, a także uchylono zezwolenie na SDE.

W tym stanie rzeczy argumentacja obrony odwołująca się do ustabilizowanego trybu życia nie mogła doprowadzić do zmiany zaskarżonego postanowienia. Okoliczności związane z sytuacją osobistą skazanego, brakiem sprecyzowanych planów co do zatrudnienia, problemem alkoholowym, jak również wielokrotną karalnością za tożsame przestępstwo nie dają podstaw do uznania, aby odbycie kary w SDE mogło spełnić jej cele, zwłaszcza, że system ten został przewidziany dla sprawców incydentalnych, do których skazanego nie sposób zaliczyć.

Z powyższych względów zaskarżone postanowienie oceniono jako trafne, co zaowocowało orzeczeniem jak w punkcie 1 części dyspozytywnej.

O zwrocie kosztów obrony z urzędu orzeczono jak w punkcie 2, na podstawie powołanych tam przepisów, obliczając wysokość stawki zgodnie z § 4 ust. 1 i 3 oraz § 19 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (jt. Dz.U.2019.18).

Z kolei, w myśl norm zaprezentowanych w punkcie 3 części dyspozytywnej, mając na uwadze aktualną sytuację osobistą i majątkową skazanego, zwolniono go od wydatków postępowania odwoławczego.

ZARZĄDZENIE

1.  odpis postanowienia doręczyć skazanemu z pouczeniem o prawomocności,

2.  akta zwrócić.

Katowice, dnia 6 maja 2021 r.