Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 maja 2019 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Małgorzata Niementowska

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Krzysztofa Błacha

po rozpoznaniu w sprawie K. K.

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 09 kwietnia 2019r., sygn. akt III Kow 257/19

w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie udzielenia zgody na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 15 §1 k.k.w.

p o s t a n a w i a

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać do merytorycznego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Częstochowie

UZASADNIENIE

Zażalenie skazanego zasługuje na uwzględnienie.

Art.43h.§ 1k.k.w. wskazuje dwa wymogi formalne niezbędne do wykonywania dozoru elektronicznego. Jednym jest istnienie warunków technicznych pozwalających na wykonywanie dozoru i wymóg ten ma charakter bezwzględny. Drugi natomiast wymóg formalny odnoszący się wyłącznie do dozoru stacjonarnego dotyczy uzyskania zgody osób pełnoletnich zamieszkujących wspólnie ze skazanym na wykonywanie wobec niego dozoru oraz na przeprowadzanie przez podmiot dozorujący czynności kontrolnych. Ten wymóg nie ma jednak charakteru bezwzględnego. W myśl art. 43la § 4 k.k.w. sąd może udzielić zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego pomimo braku zgody, o której mowa w art. 43h § 3 k.k.w., jeżeli wykonanie kary w systemie dozoru elektronicznego w sposób oczywisty nie wiąże się z nadmiernymi trudnościami dla osoby, która tej zgody nie wyraziła, i narusza jej prywatność jedynie w nieznacznym stopniu.

Ponieważ jest to sytuacja szczególna, sąd ma obowiązek uzasadnić istnienie okoliczności, o których mowa w art. 43la § 4 k.k.w. względnie jej brak W niniejszej sprawie sąd i instancji tego nie uczynił poprzestając na stwierdzeniu, że żona skazanego nie wyraża zgody na to aby skazany mógł odbywać karę w miejscu ich wspólnego zamieszkania. Mając na uwadze treść zażalenia skazanego i zawarte w nim twierdzenia o partycypowaniu w kosztach utrzymania, a także opłatę mediów z pieniędzy uzyskanych za wynajem wspólnego mieszkania małżonków, zasadnym zdaje się wyjaśnienie powyższej kwestii. Godnym uwagi jest wyjaśnienie statusu dotychczas wynajmowanego mieszkania i możliwości zamieszkania w nim skazanego na czas ewentualnego odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego. Na koniec wskazanym byłoby ustalenie w jakim stopniu odbywanie kary w ramach dozoru elektronicznego skazanego naruszałoby prywatność J. K. albowiem jest to element niezbędny do podjęcia właściwej decyzji w niniejszej sprawie. Dopiero całokształt wskazanych wyżej okoliczności obejmujących ocenę zarówno warunków formalnych jak i materialnych dla udzielenia zezwolenia na odbywanie kary w ramach SDE pozwoli na podjęcie właściwej decyzji w niniejszej sprawie.

z/

- o treści postanowienia powiadomić skazanego, obrońcę i prokuratora

- akta zwrócić.

Katowice, dnia 21 maja 2019 roku.