Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 9 maja 2023 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia SA Rafał Doros

Protokolant: Jolanta Stańczak

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Jolanty Tałaj

po rozpoznaniu w sprawie M. N.

skazanego za przestępstwa z art. 209 § 1a k.k. i inne

zażalenia złożonego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 23 marca 2023 roku, sygn. akt III Kow 9/23

w przedmiocie odmowy udzielenia przerwy w karze

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. oraz art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w

postanawia:

1.  zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy;

2.  zwolnić skazanego od wydatków postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Przeprowadzona przez Sąd Apelacyjny kontrola odwoławcza doprowadziła do wniosku, że ustalenia sądu I instancji, zarówno pod kątem prawnym, jak i faktycznym są prawidłowe, a wydane rozstrzygnięcie zasadne.

Przerwa w karze stanowi wyjątek od zasady nieprzerwanego jej wykonywania, w związku z czym instytucja ta może być stosowana tylko w wyjątkowo ciężkich, szczególnych sytuacjach, kiedy występuje realne zagrożenie podstaw egzystencji rodziny, bądź gdy obecność skazanego jest niezbędna dla zapewnienia bytu rodziny czy opieki nad jej członkiem, a równocześnie celu tego nie da się osiągnąć inaczej jak przez osobisty udział skazanego.

Sąd Okręgowy rozstrzygając w przedmiocie wniosku skazanego o przerwę w karze dokonał prawidłowej oceny tych przesłanek przez pryzmat względów rodzinnych i osobistych skazanego, o których mowa w przepisie art. 153 § 2 k.k.w.

Sytuacja zdrowotna matki skazanego, na którą powołuje się skarżący, jest trudna, jednakże, nie sposób przyjąć, aby udzielenie M. N. przerwy w karze mogło przyczynić się do jej poprawy. Jak słusznie wskazano w pisemnych motywach zaskarżonego postanowienia, matka skazanego zamieszkuje sama, jednak może liczyć na pomoc znajomych. Wymieniona, jak wynika z wywiadu środowiskowego, radzi sobie w codziennych czynnościach, również sytuacja mieszkaniowa i majątkowa matki skazanego kształtuje się stabilnie. Nadto, matka skazanego jest objęta niezbędnym leczeniem, na co wskazuje dokumentacja medyczna dołączona do wniosku skazanego. Natomiast, w razie zaistnienia takiej konieczności, wymieniona może dodatkowo wystąpić o wsparcie do lokalnych instytucji pomocowych świadczących usługi opiekuńcze.

W świetle naprowadzonych wyżej okoliczności zgodzić się należy z wyrażonym przez sąd I instancji poglądem, że dla matki skazanego i jej wsparcia z uwagi na stan zdrowia, nie jest konieczny osobisty udział M. N.. Skazany przed jego osadzeniem nie interesował się sytuacją swojej matki, nie troszczył się o jej stan zdrowia. I choć pogorszenie stanu zdrowia, jak podniósł to skazany, miało miejsce w lutym 2023 roku, to troska o rodziców również w zdrowiu winna być czymś naturalnym. Tym czasem nawet obecnie skazany, jak wynika z opinii administracji jednostki penitencjarnej oraz wywiadu kuratora, ma roszczeniowy stosunek do swojej matki, która mimo stosunkowo niskich dochodów przesyła mu środki finansowe, zaś jej chorobę wymieniony zdaje się instrumentalnie wykorzystywać w celu uzyskania przerwy w wykonywaniu kar pozbawienia wolności.

Zauważyć trzeba, że w sytuacji skazanego przywołane okoliczności nie są cięższymi skutkami niż typowe, powstające w związku z osadzeniem w jednostce penitencjarnej, aby konieczna była ich likwidacja w drodze udzielenia przerwy w karze.

Reasumując, przedstawiona w środku odwoławczym argumentacja, nie dostarczyła podstaw do podważenia prawidłowości ustaleń i ocen zaprezentowanych przez sąd I instancji w zaskarżonym orzeczeniu.

Mając na uwadze powyższe, należało podzielić stanowisko Sądu Okręgowego o braku podstaw z art. 153 § 2 k.k.w. do udzielenia skazanemu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności.

O kosztach postępowania orzeczono według norm przywołanych na wstępie.

Z powyższych względów Sąd Apelacyjny orzekł, jak w części dyspozytywnej.

ZARZĄDZENIE

1)  odpis postanowienia doręczyć:

-

skazanemu z pouczeniem o prawomocności,

-

obrońcy skazanego,

2)  zwrócić akta.

Katowice, dnia 9 maja 2023 roku