Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący

SSA Marcin Ciepiela

Sędziowie

SSA Wiesław Kosowski (spr.)

SSA Piotr Pośpiech

Protokolant

Marta Jodłowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 263/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 1 kwietnia 2022r., sygn.. akt V K 116/21.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

I. S.

Oskarżony I. S. od dzieciństwa cierpi na chorobę Duhringa, a od około
10 lat na bóle kręgosłupa. Dyskopatię stwierdzono u niego podczas stosowania tymczasowego aresztowania w sprawie niniejszej, ale już wcześniej, to jest w sierpniu
i wrześniu 2018r. podejmował leczenie związane z tym schorzeniem. Przebieg tych chorób, to jest celiakii
i dyskopatii może być zmienny, jednak są to schorzenia przewlekłe,
w których jako uzupełniające może być stosowane leczenie marihuaną medyczną. Oskarżony od maja 2021r. otrzymuje recepty na medyczną marihuanę.

wyjaśnienia oskarżonego I. S. złożone w postępowaniu odwoławczym, wydruki recept elektronicznych uprawniających do zakupu suszu konopi innych niż włókniste z dnia 28 maja 2021r. i z dnia 12 kwietnia 2022r., kopia dokumentacji medycznej I. S. z okresu 21 sierpnia 2018r. – 17 września 2018r., opinia z (...) Uniwersytetu Medycznego Katedry i Zakładu Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej prof. dr hab. med. D. G.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego I. S. złożone w postępowaniu odwoławczym

Sąd dał w pełni wiarę wyjaśnieniom oskarżonego I. S. złożonym na rozprawie odwoławczej, albowiem są one logiczne i znajdują potwierdzenie
w przedstawionej dokumentacji medycznej oraz wydrukach recept.

wydruki recept elektronicznych uprawniających do zakupu suszu konopi innych niż włókniste z dnia 28 maja 2021r. i z dnia 12 kwietnia 2022r., kopia dokumentacji medycznej I. S.
z okresu 21 sierpnia 2018r. – 17 września 2018r.,

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z kopii dokumentów, a mianowicie kopii dokumentacji medycznej I. S.
z okresu 21 sierpnia 2018r. – 17 września 2018r. oraz wydruków recept elektronicznych uprawniających do zakupu suszu konopi innych niż włókniste z dnia 28 maja 2021r. i z dnia 12 kwietnia 2022r. Dokumenty te zostały wystawione przez uprawnione do tego osoby, a brak jest podstaw do kwestionowania ich rzetelności i prawdziwości.

opinia z (...) Uniwersytetu Medycznego Katedry i Zakładu Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej prof. dr hab. med. D. G.

Sąd dał w pełni wiarę opinii biegłej prof. dr hab. med. D. G.
z dnia 27 grudnia 2022r. Jest ona bowiem pełna, wyczerpująca, odpowiada
w sposób logiczny o rzeczowy na wszystkie sformułowane przez Sąd pytania.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrazy przepisów postepowania, mającej wpływ na treść orzeczenia, a to art. 193 §1 k.pk. oraz art. 170 §1 pkt 2 k.p.k.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut obrazy przepisów postępowania, a to art. 193 §1 k.p.k. oraz art.
170 §1 pkt 2 k.p.k., poprzez oddalenie wniosku dowodowego
o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych na okoliczność istnienia w chwili zarzucanych czynów medycznego uzasadnienia dla stosowania przez oskarżonego konopi innych niż włókniste, zdaniem Sądu odwoławczego należało uznać za słuszny. Nie sposób w pełni zaaprobować stanowiska, iż wnioskowany na etapie postępowania pierwszoinstancyjnego dowód miałby dotyczyć okoliczności niemających znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
W czasie, kiedy I. S. dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów nie była stosowana na terenie naszego kraju „marihuana medyczna”. Mając na względzie fakt, że ustawodawca zdecydował się na zmianę obowiązujących w tym zakresie przepisów i dopuścił taką możliwość leczenia, nie może to pozostawać bez wpływu na całościową ocenę niniejszej sprawy. Obrona starała się bowiem wykazać, iż schorzenia, na które cierpi od wielu lat oskarżony mieszczą się w kategorii tych, które mogą być leczone właśnie z użyciem konopi innych niż włókniste. Absolutnie nie uprawnia to takich osób (posiadających zalecenia do stosowania „medycznej marihuany”) do hodowli roślin we własnym zakresie, ani też nie powoduje depenalizacji tego rodzaju zachowań, tym niemniej niewątpliwie może przekładać się na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz wymiar kary.

Wniosek

Wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych na okoliczność istnienia w chwili zarzucanych czynów medycznego uzasadnienia dla stosowania przez oskarżonego konopi innych niż włókniste.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek zasadny wobec zasadności zarzutu.

3.2.

Zarzut obrazy prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca sformułował w swej apelacji zarzut obrazy art. 7 k.p.k., który ma polegać na błędnej ocenie dowodów w postaci wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadków J. R. i Z. R. oraz kopii dokumentacji medycznej i w konsekwencji błędne ustalenie, że w momencie popełnienia zarzucanych czynów nie występowała medyczna konieczność stosowania przez oskarżonego konopi innych niż włókniste, a tym samym społeczna szkodliwość zarzucanego mu czynu była większa niż znikoma.

Zarzut ten w części jawi się, jako zasadny. Wprawdzie w zasadniczej części Sąd meriti w pełni prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy – zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, to jednak nie sposób w pełni zaaprobować tej oceny w zakresie dotyczącym kwestii podnoszonej przez skarżącego w zarzucie a). Dowody w postaci dokumentacji medycznej, recept na zakup „medycznej marihuany” oraz opinii biegłej prof. dr hab. med. D. G., potwierdzają wyjaśnienia oskarżonego w części dotyczącej kwestii, że cierpiał już w okresie objętym zarzutem na schorzenia, które w obecnym stanie kwalifikują się do leczenia m.in. przy użyciu konopi innych niż włókniste. Stąd też nie ma racji Sąd I instancji stwierdzając, że była to tylko wersja zbudowana przez oskarżonego na użytek postępowania.
Nie można jednak również w całej rozciągłości zaaprobować argumentacji podniesionej przez obrońcę. Chybionym pozostaje druga część zarzutu, dotycząca, wynikającego zdaniem obrony z zarzutu obrazy art. 7 k.p.k., błędu w ustaleniach faktycznych poprzez błędne ustalenie, że w momencie popełnienia zarzucanych czynów nie występowała medyczna konieczność stosowania przez oskarżonego konopi innych niż włókniste, a tym samym społeczna szkodliwość zarzucanego mu czynu była większa niż znikoma. Pamiętać bowiem należy, że sam fakt zaleceń do stosowania „medycznej marihuany” nie powoduje depenalizacji czynu z art. 53 ust. 2 ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii ani też z art. 63 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Dokonując oceny w tym zakresie nie sposób również czynić tego w oderwaniu od drugiego przypisanego oskarżonemu przestępstwa,
a mianowicie posiadania znacznych ilości kokainy. W tym przypadku nie sposób argumentować tegoż kwestiami natury medycznej.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku co do czynu
I poprzez umorzenie postępowania na podstawie art.
17 §1 ust 2 i 3 k.p.k. w zw. z art. 1 §2 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny wobec niezasadności zarzutu.

3.3.

Zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych podniesione przez obrońcę w pkt 1 c), 1 d) i 2 a) apelacji obrońcy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie można zgodzić się z obrońcą, iż doszło do błędnych ustaleń faktycznych w zakresie ilości wytworzonego przez oskarżonego środka odurzającego
w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste oraz w zakresie tego, że przedmiotem czynów jest znaczna ilość suszu ziela konopi innych niż włókniste i znaczna ilość kokainy, podczas gdy nie były to ilości zdolne, zdaniem skarżącego, wywołać efekt odurzenia u co najmniej kilkudziesięciu osób.

Zgromadzony materiał dowodowy został przez Sąd meriti poddany wnikliwej i w pełni prawidłowej ocenie zgodnej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. To z kolei doprowadziło do w pełni prawidłowych ustaleń faktycznych. Dotyczy to zarówno kwestii ilości środka odurzającego w postaci marihuany, jak i kwestii, że zarówno 415,7261 gram suszu ziela konopi innych niż włókniste, jak i 7,3795 gram kokainy to ilości znaczne. Sąd meriti ustalenia swe w tym zakresie oparł na protokołach przeszukania, protokołach oględzin rzeczy z dokumentacją fotograficzną, protokołach oględzin i opinii biegłego
z zakresu toksykologii. W pełni zasadnie dowody te uznane zostały za wiarygodne i stały się podstawą do dokonania ustaleń faktycznych. Obrona natomiast nie podważyła tych ustaleń w sposób, który wskazywałby na wystąpienie błędów o jakich mowa w art. 438 pkt 3 k.p.k. Zarzut błędu
w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku nie może sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami sądu, lecz powinien zasadnie zmierzać do wykazania, jakich konkretnie uchybień w zakresie logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego dopuścił się sąd, oceniając zebrany materiał dowodowy.

W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd zgodnie, z którym miarą znacznej ilości środków narkotycznych jest stosunek do potrzeb jednego człowieka.
Za znaczną uznaje się ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb kilkudziesięciu osób. I jak słusznie zwrócono uwagę w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2022r., sygn.. akt II AKa 154/22 „nawet większe potrzeby osoby uzależnionej zażywającej duże ilości narkotyków nie powodują podwyższenia progu znacznej ilości, która jest kryterium zobiektywizowanym”. Z opinii biegłego z zakresu toksykologii jednoznacznie wynika, że z ilości 415,7261 gram suszu konopi innych niż włókniste można wytworzyć co najmniej 2505 efektywnych dawek środka odurzającego. Natomiast z 7,3795 gram kokainy można wytworzyć
co najmniej 52 efektywne dawki substancji psychotropowej. W obu przypadkach bezspornie mamy więc do czynienia ze znacznymi ilościami w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Podkreślić przy tym wypada, że biegły pisał o możliwościach wytworzenia znacznie kilkukrotnie większych ilości dawek. Sąd meriti w pełni prawidłowo przyjął najniższe ze wskazanych wartości.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, że co do czynu I oskarżony popełnił występek z art. 53 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,
a co do czynu II występek z art. 62 ust. 1 ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny wobec niezasadności zarzutu.

3.4.

Zarzut obrazy przepisów prawa materialnego, a to art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 4 pkt 37 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie sposób zgodzić się z podniesionym przez obrońcę oskarżonego zarzutem obrazy prawa materialnego, a to art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 4 pkt 37 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Nie może być mowy o błędnej wykładni przepisów poprzez przyjęcie, że
w sprawie niniejszej mieliśmy do czynienia nie tylko z uprawą, zbiorem
i posiadaniem konopi innych niż włókniste, ale też z „wytwarzaniem”
w rozumieniu art. 53 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd odwoławczy w tym składzie w pełni zgadza się z poglądami prezentowanymi przez Sąd Apelacyjny w Katowicach, ale też przez Sąd Apelacyjny w Krakowie,
iż wytwarzanie to czynności za pomocą których mogą być otrzymywane środki odurzające i psychotropowe. W przypadku ziela konopi to wszystkie czynności po zbiorze roślin, które zmierzają do otrzymania suszu konopi, np. odcinanie poszczególnych części rośliny, przygotowanie do suszenia, suszenie, segregowanie itd. (patrz. m.in. wyrok s.apel. w Katowicach z dnia 11 grudnia 2019r., sygn.. akt II AKa 573/19, wyrok s.apel. w Krakowie z dnia 11 września 2019r., sygn.. akt II AKa 84/19).

Wniosek

Wniosek o zmianę wyroku poprzez uznanie, że oskarżony co do czynu I dopuścił się tylko uprawy, zbioru i posiadania konopi innych niż włókniste.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny wobec niezasadności zarzutu.

3.5.

Zarzut z pkt 1 apelacji prokuratora – naruszenia prawa materialnego, a to art. 86 §1 k.k.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżyciel publiczny sformułował zarzut obrazy prawa materialnego, a to art. 86 §1 k.k. poprzez orzeczenie kary łącznej w wymiarze nieprzekraczającym najwyższą z wymierzonych kar jednostkowych. Należało zgodzić się z tak sformułowanym zarzutem. Sąd I instancji skazał I. S. za czyn z art.
53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2009r. o przeciwdziałaniu narkomanii i art.
63 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2009r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 §2 k.k. i art. 12 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności i 100 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości stawki dziennej na 80 zł. Skazał również oskarżonego za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2009r.
o przeciwdziałaniu narkomanii. Następnie na macy art. 85 k.k. i art. 86 §1 k.k. orzekł wobec oskarżonego karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze
3 lat, a więc w wysokości najwyższej z kar jednostkowych. Przepis art.
86 §1 k.k. stanowi natomiast, iż Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Doszło więc do naruszenia prawa materialnego, a to art. 86 §1 k.k., jak wskazał to w zarzucie oskarżyciel publiczny.

Wniosek

Wniosek o zmianę wyroku w pkt 3 poprzez wymierzenie kary łącznej 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jakkolwiek zarzut prokuratora okazał się trafny, o czym była mowa powyżej, to jednak na skutek zmiany wyroku w większym zakresie wniosek w zakresie wymierzenia kary 3 lat i 3 miesięcy nie został uwzględniony.

3.6.

Zarzut z pkt 2 apelacji prokuratora – naruszenia prawa materialnego, a to art.70 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżyciel publiczny sformułował w pkt 2 swojej apelacji zarzut obrazy prawa materialnego, a to art. 70 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii, poprzez jego niezastosowanie w podstawie orzeczenia przepadku. Zarzut ten również okazał się trafny. Sąd meriti w pkt 5 wyroku orzekł przepadek przedmiotów zabezpieczonych, jako dowody rzeczowe. Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał przepis art.
70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Przepadek dotyczył natomiast nie tylko sadzonek i suszu marihuany, ale też zabezpieczonej kokainy. Przepis art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi, że w razie skazania za przestępstwa określone w art. 53-61, 63 i 64 można orzec przepadek przedmiotu przestępstwa oraz przedmiotów i narzędzi, które służyły lub były przeznaczone do jego popełnienia, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. Natomiast o obligatoryjnej konieczności orzeczenia przepadku środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy, w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 lub w art. 62b oraz w razie umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania karnego stanowi przepis art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Dlatego też obydwa te przepisy winny znaleźć się w podstawie prawnej orzeczonego przepadku.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego orzeczenia w pkt
5 poprzez wskazanie w podstawie przepadku art.
70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii obok przepisu art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek zasadny z uwagi na zasadność zarzutu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 1 kwietnia 2022r., sygn. akt
V K 116/21 w zasadniczej części, poza zmienionymi kwestiami opisanymi poniżej.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Niezasadność zarzutów podniesionych w apelacji obrońcy, o czym była mowa powyżej i brak podstaw do uchylenia wyroku z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w pkt 1 w ten sposób, że w pkt
1 wprowadził do podstawy wymiaru kary orzeczonej wobec oskarżonego I. S. przepisy art. 60 § 2 k.k. i art. 60 § 6 pkt 2 k.k. oraz obniżył karę pozbawienia wolności do 1 roku i 4 miesięcy.

W pkt 5 uzupełnił podstawę prawną orzeczenia przepadku przedmiotów zabezpieczonych jako dowody rzeczowe o przepis art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Na mocy art. 85 k.k. i art. 86 §1 k.k. wymierzył oskarżonemu I. S. karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, zaliczając na mocy art. 63 § 1 k.k. na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 listopada 2020r., godz. 13.50 do dnia 8 lutego 2021r., godz. 13.50, uchylając jednocześnie rozstrzygnięcia zawarte w pkt 3 i 4.

Zwięźle o powodach zmiany

Najistotniejszą zmianą było przyjęcie, iż zachodzą w sprawie okoliczności uzasadniające zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary
za przestępstwo z art. art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2009r.
o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2009r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 §2 k.k. i art. 12 k.k., czyli
w odniesieniu do czynu z pkt 1 zaskarżonego wyroku.

Zdaniem Sądu odwoławczego mieliśmy tu do czynienia ze szczególnie uzasadnionym przypadkiem w rozumieniu art. 60 §2 k.k. Zachodzi on wtedy, gdy istnieją mnogie okoliczności łagodzące w samym czynie (np. sposób działania sprawcy, motywacja). I. S. hodował marihuanę na własne potrzeby, w sytuacji gdy jej stosowanie pomagało mu uśmierzać dolegliwości związane z chorobami na jakie cierpiał. Nie bez znaczenia pozostaje w tej sytuacji również fakt, że obecnie otrzymuje on od lekarza recepty na „marihuanę medyczną”. Ładunek szkodliwości społecznej czynu polegającego na uprawie i wytwarzaniu środków odurzających na własne potrzeby jest znacznie mniejszy od zachowania sprawcy, który wytwarza
i uprawia środki odurzające na sprzedaż. Nie bez znaczenia jest też fakt, że przestępstwo dotyczyło tzw. miękkich narkotyków. Warto również w tym miejscu przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego, że o zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary decyduje całokształt okoliczności dotyczących nie tylko osoby sprawcy, lecz także popełnionego przez niego czynu, analiza których - z uwzględnieniem zasad wymiaru kary określonych w ustawie - pozwala dopiero na ocenę, czy orzeczenie współmiernej kary jest możliwe w ramach ustawowego zagrożenia, czy dopiero kara poniżej tej granicy spełni funkcję kary sprawiedliwej (por. wyrok SN z dnia 13 lipca 1979r., III KR 197/79, OSNKW 1980, nr 1-2, poz. 3; w ten sam sposób
SN w wyroku z dnia 30 grudnia 1977 r., V KR 190/77, OSNKW 1978, nr 4-5, poz. 44). W sprawie niniejszej kara 3 lat pozbawienia wolności, jaką należałoby wymierzyć I. S. jawi się, jako niewspółmiernie surowa. Dlatego też mając na względzie wszystkie okoliczności związane
z popełnionym czynem należało stosując nadzwyczajne złagodzenie wymierzyć karę 1 roku 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Konsekwencją powyższej zmiany było orzeczenie na nowo w oparciu
o przepis art. 85 k.k. i art. 86 §1 k.k. nowej kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd odwoławczy miał przy tym na względzie te same okoliczności, jakimi kierował się Sąd I instancji, a mianowicie, że oba przypisane oskarżonemu przestępstwa należą do tego samego rodzaju, jak też popełnione zostały w tym samym czasie. Stąd też uzasadnioną pozostaje zasada asperacji w formie zbliżonej do absorpcji, oczywiście mając na względzie brzmienie art. 86 §1 k.k. Na nowo w tej sytuacji dokonano również zaliczenia na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okresu tymczasowego aresztowania, stosownie do treści art. 63 §1 k.k.

Z powodu zasadności zarzutu prokuratora naruszenia prawa materialnego,
a to art. . 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii zmieniono wyrok również w tej części.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do zwolnienia oskarżonego I. S. od kosztów sądowych, czy to z uwagi na sytuację majątkową, czy na zasady słuszności. Opierając się na regule z art. 627 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. w zw. z art. 8 w zw.
z art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych, Sąd Apelacyjny zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty za obie instancje kwotę 1900 zł. oraz 1496,72 zł tytułem wydatków za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

SSA Wiesław Kosowski SSA Marcin Ciepiela SSA Piotr Pośpiech

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 1 kwietnia 2022r., sygn.. akt V K 116/21.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 1 kwietnia 2022r., sygn.. akt V K 116/21.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana