I ACz 263/12 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Katowicach z 2012-04-24

Sygn. akt I ACz 263/12

POSTANOWIENIE

Dnia 24 kwietnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący

SSA Joanna Skwara-Kałwa

Sędziowie:

SA Lucyna Świderska-Pilis (spr.)

SA Anna Bohdziewicz

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2012 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa

Ministra Spraw Wewnętrznych

przeciwko

S. E., (...) Spółce Akcyjnej w B.

o stwierdzenie nieważności umowy

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej

z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. akt I C 15/12

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie

Sygn. akt I ACz 263/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej odrzucił pozew Ministra Spraw Wewnętrznych skierowany przeciwko panu (...) SA w B. o stwierdzenie nieważności umowy, z tym uzasadnieniem iż Minister Spraw Wewnętrznych nie posiada zdolności sądowej.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył Minister Spraw Wewnętrznych wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie solidarnie od pozwanych na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Skarżący zarzucał, iż art. 64 kpc, na który powołuje się Sąd nie jest jedynym przepisem określającym zdolność sądową. Powód występuje z powództwem przewidzianym w art. 6 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, a nie na podstawie art. 189 kpc.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią powołanego przez Sad pierwszej instancji art. 64 kpc zdolność prawną posiadają osoby fizyczne lub prawne, a także jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną oraz organizacje społeczne dopuszczone do działania na podstawie obowiązujących przepisów. Przepisy ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 roku o Radzie Ministrów nie przyznają Ministrowi Spraw Wewnętrznych osobowości prawnej, niewątpliwą też rzeczą jest, iż Minister Spraw Wewnętrznych nie należy do wymienionych dalej podmiotów.

Skarżący zdaje się powoływać na to, iż art. 6 ustawy z dnia z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców ( tekst jedn. Dz. U. z 2004 roku, Nr 167, poz 1758 ze zm.) stanowi, iż razie nabycia nieruchomości wbrew przepisom ustawy, o nieważności nabycia orzeka sąd także na żądanie, właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty, marszałka województwa lub wojewody albo na żądanie ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Jednakże to, iż źródłem niniejszego powództwa jest art. 6 powołanej ustawy nie zmienia faktu, iż proces winien się toczyć zgodnie z procedurą cywilną określoną kodeksem postępowania cywilnego. Dlatego też strona powodowa winna być prawidłowo określona.

Istotnie to rzeczą sądu jest ustalenie właściwego statio fisci Skarbu Państwa, niemniej jednak obowiązek ten powstaje w sytuacji gdy podmiot postępowania określi daną stronę jako Skarb Państwa bez wskazania, lub z błędnych wskazaniem statio fisci, co w niniejszej sprawie nie zachodzi. Sąd nie ma zatem obowiązku korygowania błędnego oznaczenia strony powodowej jako Skarb Państwa – Minister Spraw Wewnętrznych, tym bardziej, iż strona powodowa stoi na stanowisku, iż powód określony został prawidłowo.

Powołane w zażaleniu orzeczenie Sądu Najwyższego odnosi się do innej kwestii, a mianowicie braku konieczności wykazania interesu prawnego, co jest oczywiste, jako wynikające wprost z przepisu art. 6 powołanej ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców.

Prawidłowo zatem Sąd pierwszej instancji odrzucił pozew w oparciu o treść art. 199 § 1 pkt 3 kpc).

Z powołanych względów na podstawie art. 385 kpc w związku z art. 397§2 kpc orzeczono jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Panek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Katowicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Skwara-Kałwa,  Anna Bohdziewicz
Data wytworzenia informacji: