Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 kwietnia 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący :	SSA Roman Sugier
Sędziowie :	SA Joanna Kurpierz SA Joanna Naczyńska (spr.)
Protokolant :	Anna Wieczorek

po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2015 r. w Katowicach

na rozprawie

sprawy z powództwa B. S.

przeciwko (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w B.

o uchylenie uchwały

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej

z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. akt I C 315/12

1)  oddala apelację;

2)  zasądza od pozwanej na rzecz powódki 135 (sto trzydzieści pięć) złotych z tytułu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt I ACa 1003/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 17 kwietnia 2014r. Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej w sprawie z powództwa B. S. przeciwko (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w B. uchylił uchwałę nr (...) Walnego Zgromadzenia pozwanej z 30 czerwca 2012r. w sprawie uchylenia uchwały nr (...) Rady Nadzorczej pozwanej z 18 kwietnia 2012r., dotyczącej wykluczenia powódki z rejestru członków pozwanej Spółdzielni oraz zasądził od pozwanej na rzecz powódki 397zł z tytułu kosztów procesu.

Rozstrzygnięcie to Sąd Okręgowy podjął po ustaleniu, iż uchwałą (...) z 18 kwietnia 2012r. Rada Nadzorcza pozwanej Spółdzielni, w oparciu o § (...) Statutu Spółdzielni postanowiła wykluczyć powódkę z rejestru członków Spółdzielni. W uzasadnieniu uchwały wskazano, że zachowanie powódki wyczerpuje przesłanki wykluczenia określone w Statucie pozwanej, tj.:

świadome działanie na szkodę Spółdzielni lub działanie wbrew jej interesom i poważne naruszenie zasad współżycia społecznego. W uzasadnieniu uchwały wskazano, że powódka dała się poznać jako osoba o subiektywnych aspiracjach, konfliktowa i trudna we współpracy w strukturach społecznego działania. W latach 2010-2011 trzykrotnie, bezzasadnie zaskarżyła w postępowaniu sądowym uchwały, przy czym w jednej ze spraw cofnęła pozew, a pozostałe dwie zakończyły się oddaleniem bezzasadnych i nie opartych na konkretnych faktach powództw. Rada Nadzorcza stwierdziła, iż wnosząc pozwy do sądu powódka nie kierowała się ważnym interesem spółdzielni, jak i interesem członków spółdzielni, a jedynym motywem jej działania było to, że jej postulaty nie zostały uwzględnione i Walne Zgromadzenie głosowało inaczej niż sobie tego życzyła. Działanie takie Rada Nadzorcza oceniła jako egoistyczne i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Nadto, Rada Nadzorcza stwierdziła, iż powódka w trakcie obrad Walnego Zgromadzenia, 4 grudnia 2010r. stwierdziła, że cokolwiek zostanie zatwierdzone na zebraniu, to ona to zaskarży to do sądu, ponieważ w spółdzielni nie można niczego inaczej załatwić. Uchwały nr (...) i (...)zostały przez nią rzeczywiście zaskarżone, w celu zablokowania rejestracji zmiany Statutu. Odniosło to, w ocenie Rady Nadzorczej negatywny dla spółdzielni skutek w postaci kilkumiesięcznego opóźnienia w rejestracji zmian statutowych, zawierających istotne dla członków kwestie, takie jak utworzenie funduszu na wykup gruntów lub możliwość przywracania osób wykreślonych w poczet członków spółdzielni. Ponadto, powódka sprzeciwiała się i poprzez pozew sądowy usiłowała zablokować zorganizowanie obchodów 30-lecia spółdzielni oraz wydawanie biuletynu informacyjnego. Zdaniem Rady Nadzorczej z powyższego wynika, że aktywnie i umyślnie sprzeciwia się działaniom, prowadzącym do rozwoju spółdzielni. Rada Nadzorcza uznała, iż powódka wielokrotnie dopuszczała się krytyki działalności i członków organów spółdzielni, która miała na celu dyskryminowanie poczynań organów spółdzielni, co jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego oraz stwierdziła, iż działalność powódki jest negatywnie oceniana przez członków spółdzielni, a także że powódka pełniąc funkcję członka Rady Nadzorczej w okresie od 10 lutego 2009r. do 12 czerwca 2010r. powódka nie otrzymała absolutorium. Argumenty te legły u podstaw przyjęcia przez Radę Nadzorczą, że z winy umyślnej powódki, jej dalszego pozostawania w Spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami Statutu Spółdzielni, w szczególności obowiązkami członka.

Powódka otrzymała powyższą uchwałę Rady Nadzorczej 7. maja 2012r. i terminowo się od niej odwołała, podnosząc, że uchwała jest dla niej niezrozumiała zarówno ze względów merytorycznych jak i formalnych. Powódka była obecna na posiedzeniu Walnego Zgromadzenia w dniu 30. czerwca 2012r., na którym rozpatrzone zostało odwołanie powódki przez głosowanie nad uchyleniem uchwały Rady Nadzorczej o wykluczeniu powódki z rejestru członków Spółdzielni. Za uchyleniem uchwały Rady Nadzorczej głosowało 5 uczestników, przeciw 32, wstrzymało się 9. Wobec braku uzyskania większości głosów uchwała Rady Nadzorczej nr (...) w sprawie wykluczenia powódki nie została uchylona.

Sąd Okręgowy ustalił również, iż z powództwa B. S. przeciwko pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej pod sygn. akt IC 144/06 toczyła się już sprawa, w której prawomocnym wyrokiem z 22 sierpnia 2006r., Sąd Okręgowy uchylił uchwałę nr (...) Rady Nadzorczej pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej z 13 stycznia 2006r. w przedmiocie wykluczenia powódki z rejestru członków spółdzielni, stojąc na stanowisku, że wypowiedź powódki na łamach prasy i wystąpienie na sesji Rady Miasta, które przyczyniły się do przyjęcia, iż pozwanej nie należy się bonifikata w cenie nabycia gruntów, nie mogą być uznane za działania zawinione, nie dające się pogodzić z postanowieniami Statutu lub zasadami współżycia społecznego. Sąd Okręgowy ustalił również, iż w latach 2010-2011r. powódka trzykrotnie zaskarżała uchwały organów pozwanej Spółdzielni, m.in. w sprawie o sygn. akt IC 429/10 domagała się ustalenia, że podwyżka opłat eksploatacyjnych w zakresie składników „TV SAT konserwacja i utrzymanie” oraz „domofon konserwacja” jest niezasadna i nie może obowiązywać od 1 stycznia 2010r. Powódka wniosła też o unieważnienie lub uchylenie uchwał Rady Nadzorczej nr (...) i (...) z 28.07.2010r. Powództwo w tych sprawach zostało oddalone, a Sąd w uzasadnieniu podkreślił, że powódka nie oparła swoich żądań na konkrecie oraz, że uzasadnienie zaskarżenia to polemika z proponowanymi zmianami statutu spółdzielni oraz niezgoda powódki, że zmiany te zostały przegłosowane mimo jej sprzeciwu. Kolejny pozew B. S. zarejestrowany w Sądzie Okręgowym w Bielsku-Białej, pod sygn. akt IC 21/11 zawierał żądania: unieważnienia lub uchylenia w całości lub w części uchwały Walnego Zgromadzenia nr (...) z 4 grudnia 2010r. dotyczącej zmian w Statucie; unieważnienia lub uchylenia w całości lub w części uchwały Walnego Zgromadzenia nr (...) z 4 grudnia 2010r. dotyczącej wydawania biuletynu informacyjnego; ustalenia czy poszczególni członkowie Rady Nadzorczej pozwanej Spółdzielni mają prawo zgłaszania poprawek do projektów uchwał Walnego Zgromadzenia; ustalenia czy Rada Nadzorcza ma prawo opiniowania uchwał Walnego Zgromadzenia lub poszczególnych wariantów tych projektów; ustalenia czy porządek Walnego Zgromadzenia może zawierać punkt „sprawy różne i wolne wnioski dotyczące praw spółdzielczych”. Również w tej sprawie powództwo zostało oddalone. Zaskarżenie przez powódkę uchwały w przedmiocie zmian w statucie spółdzielni spowodowało opóźnienie w rejestracji tych zmian w Krajowym Rejestrze Sądowym. Mianowicie wniosek o rejestrację zmian statutowych został złożony 4 stycznia 2011r., powódka poinformowała Sąd Rejestrowy o złożeniu pozwu, wnosząc o zawieszenie postępowania w sprawie rejestracji zmian do statutu do czasu rozstrzygnięcia sprawy o uchylenie uchwały. Sąd Rejestrowy, postanowieniem z 8 kwietnia 2011r. umorzył postępowanie rejestrowe, stwierdzając, iż nie jest dopuszczalne wpisanie zmian statutu na podstawie zaskarżonej uchwały. Do zarejestrowania zmian Statutu doszło dopiero 10 sierpnia 2011r. Pozew jaki powódka złożyła w sprawie IC 117/ 11 obejmował żądanie unieważnienia lub uchylenia w całości uchwały Rady Nadzorczej Nr (...) z 19 stycznia 2011r. w sprawie rocznego planu gospodarczego spółdzielni na 2011r., zawierającego plan finansowy oraz plan rzeczowy, w tym plan remontów i inwestycji oraz żądanie unieważnienia lub uchylenia wskazanych w pozwie zapisów planu gospodarczego spółdzielni dotyczących pozycji: kosztów administracji i zarządzania w zakresie planowanej rezerwy m.in. na Jubileusz 30-lecia (...). Powódka cofnęła pozew w tej sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił także, że w ocenie niektórych członków organów i pracowników Spółdzielni wytaczane przez powódkę sprawy sądowe przeciwko Spółdzielni stanowią przykład działania egoistycznego i sprzecznego z interesem Spółdzielni i jej członków oraz naruszającego zasady współżycia społecznego, w tym, że zaskarżenie zmian w Statucie było działaniem na szkodę Spółdzielni, ponieważ spowodowało przesunięcie terminu wszelkich działań i uchwał Spółdzielni dotyczących dostosowania wewnętrznych przepisów Spółdzielni do nowych uregulowań prawnych. Podobnie, zaskarżenie uchwały w sprawie rocznego planu gospodarczego miało na celu zablokowanie decyzji o wydawaniu biuletynu informacyjnego, zaś inicjatywa w postaci wydawania takiego publikatora miała na celu umożliwienie głównie osobom starszym, które nie korzystają z Internetu, zapoznanie się z informacjami i bieżącymi sprawami Spółdzielni. Niektóre zachowania powódki, zgłaszane przez nią wnioski, zadawanie licznych pytań, jej reakcje słowne na podjęcie uchwały niezgodnej z zapatrywaniem powódki, odbierane były jako kontestowanie przez powódkę działań organów spółdzielni. Powódka jest aktywnym członkiem pozwanej Spółdzielni, pełniła funkcje w organach spółdzielni, obecnie jest aktywnym członkiem na Walnych Zgromadzeniach. Zdarza się, że powódka przekracza czas wystąpienia na Zgromadzeniach, krytykuje innych członków Spółdzielni, jednakże nie przekracza granic nagannego zachowania. Aktywność powódki, zadawanie przez nią niewygodnych dla administracji spółdzielni pytań, jej zainteresowanie, zaangażowanie i znajomość spraw spółdzielczych, obeznanie w sprawach budowlanych jest pozytywnie oceniane przez niektórych członków Spółdzielni. Wyrażona przez nią krytyka organów Spółdzielni w niektórych przypadkach była uzasadniona, a w niektórych nie potwierdziła się. B. S. jest osobą, która „zagląda Zarządowi na ręce”. Wśród osób, które podpisali pismo wszczynające wobec powódki procedurę wykluczenia, były osoby, które pozostawały w konfliktach sądowych z powódką.

Poddając powyższe ustalenia ocenie prawnej, Sąd Okręgowy stwierdził, iż zgodnie z przepisem art. 24 § 2 ustawy z 16 września 1982 r. prawo spółdzielcze wykluczenie członka ze spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy umyślnej lub z powodu rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. Statut pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej, obowiązujący od 10 sierpnia 2011r., w § (...) stanowi, że podstawą wykluczenia z rejestru członków może być w szczególności: świadome działanie na szkodę Spółdzielni lub działanie wbrew jej interesom oraz poważne naruszenie zasad współżycia społecznego. Przypisując takowe działania powódce, Rada Nadzorcza pozwanej spółdzielni, uchwałą nr (...) postanowiła wykluczyć powódkę z rejestru członków spółdzielni. Odnosząc się merytorycznie do przyczyn wykluczenia powódki, Sąd Okręgowy stwierdził, iż w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego nie znajduje uzasadnienia wyrażona w uzasadnieniu uchwały ocena, że zaskarżanie przez powódkę uchwał walnego zgromadzenia stanowi świadome i zawinione działanie, powodujące, że dalsze pozostawanie powódki w spółdzielni będzie nie do pogodzenia z postanowieniami statutu lub zasadami współżycia społecznego,. Sąd Okręgowy podkreślił, że członek spółdzielni ma prawo skorzystać z przysługujących mu uprawnień, w tym prawa do wniesienia pozwu o uchylenie uchwały, w związku z tym błędne jest twierdzenie, że wniesienie powództwa o uchylenie uchwały stanowi przejaw działania na szkodę spółdzielni i jej członków. Wniesienie powództwa przeciwko spółdzielni nie może zostać ocenione jako zachowanie naganne. Nie można bowiem wykluczyć sytuacji, że został popełniony błąd w uchwale i potrzebna jest jej kontrola. Również ta okoliczność, że powództwo wytoczone przeciwko spółdzielni zostało uznane przez Sąd za bezzasadne, nie może uzasadniać wniosku, iż działanie członka spółdzielni było działaniem nie tylko wbrew interesom spółdzielni, ale działaniem z winy umyślnej lub w formie rażącego niedbalstwa. Brak było również w ocenie Sądu Okręgowego podstaw do przyjęcia, że zaskarżenie uchwały o zmianach w statucie, choć niewątpliwie opóźniło proces rejestracji zmian, było świadomym działaniem na szkodę spółdzielni. Okoliczność, że powódka publicznie wypowiedziała się na Zebraniu Członków, że cokolwiek zostanie uchwalone – nie po jej myśli – zaskarży do Sądu, nie może stanowić dowodu, że umyślnie sprzeciwia się działaniom prowadzącym do rozwoju spółdzielni. Uznanie, że wniesienie pozwu przeciwko Spółdzielni jest dowodem działania na szkodę spółdzielni, nawet w przypadku oddalenia żądania, byłoby pogwałceniem prawa powódki do sądu. Trudno też założyć, że powódka występując do sądu nie była przekonana o słuszności swoich działań. Przeciwnie pozostawała w subiektywnym przekonaniu, że działa dla dobra spółdzielni. Skorzystanie z mechanizmów kontrolnych, takich jak zaskarżenie uchwały do sądu nie może zostać zakwalifikowane jako zawinione zachowanie, nie dające się pogodzić z postanowieniami Statutu i dobrymi obyczajami. Zarzuty, iż wypowiedzi powódki na Walnym Zgromadzeniu zabierają najwięcej czasu, przez co inne osoby nie mogą zabrać głosu, w ocenie Sądu Okręgowego są zarzutami nie tyle pod adresem powódki, co winny być kierowane do osób, które prowadzą obrady i do których należy udzielenie bądź nieudzielenie głosu powódce, względnie ograniczenie czasu przeznaczonego na głos członka spółdzielni. Jeśli zaś chodzi o krytykę pracy organów spółdzielni i osób wchodzących w skład tych organów to krytyka taka jest dopuszczalna, a wręcz każdy członek spółdzielni ma prawo do takiej krytyki, o ile jej granice nie zostaną przekroczone. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, którzy przyznawali, że powódka w szerokim zakresie korzysta z prawa członka spółdzielni do krytyki, niemniej prawa tego nie narusza. Naruszenie prawa do krytyki musi być dokładnie wykazane. Sąd Okręgowy stwierdził, iż pozwana nie wskazała konkretnych wypowiedzi, czy zachowań powódki pozwalających na przyjęcie, że powódka prawo to naruszała.

Podsumowując, Sąd Okręgowy stwierdził, iż w sprawie brak było podstaw z art. 24 § 2 Prawa spółdzielczego do przyjęcia, że z winy umyślnej powódki lub z powodu jej rażącego niedbalstwa dalszego pozostawania powódki w Spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. Nie wystąpiły też przyczyny wykluczenia określone w §(...) Statutu Spółdzielni, ponieważ przeprowadzone postępowanie dowodowe nie pozwoliło na ustalenie, że powódka świadomie działa na szkodę Spółdzielni lub wbrew jej interesom, lub też poważnie narusza zasady współżycia społecznego. Zatem zaistniały podstawy do uchylenia w oparciu o art. 42 § 3 Prawa spółdzielczego zaskarżonej uchwały. O kosztach postępowania, Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zasądzając na rzecz powódki od strony pozwanej kwotę 397zł z tytułu zwrotu kosztów procesu, w tym 200zł z tytułu zwrotu opłaty sądowej od pozwu oraz kwotę 197 zł kosztów zastępstwa procesowego.

Apelację od wyroku wniosła pozwana wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania, a alternatywnie o zmianę wyroku przez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów procesu za obie instancje. Zarzuciła, iż Sąd Okręgowy wydając zaskarżony wyrok naruszył przepisy postępowania, a to art. 130§2 k.p.c. w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP przez brak wydania zarządzenia o zwrocie pozwu wobec nie usunięcia braków formalnych pozwu przez powódkę, zgodnie z wezwaniem i pomimo stwierdzenia przez Sąd braku usunięcia braków formalnych na skutek notyfikacji tej okoliczności przez pozwaną i jej wniosku o zarządzenie zwrotu pozwu. Spowodowało to, w ocenie apelującej, że Sąd naruszył zasadę równości procesowej stron, ponieważ każda strona ma prawo oczekiwać, że Sąd podejmie określone czynności w razie zajścia przesłanek przewidzianych w przepisach postępowania. Podkreślała, że naruszenie to miało o tyle istotny wpływ na wynik sprawy, że zarządzenie zwrotu pozwu zakończyłoby postępowanie na etapie formalnym, a w razie ponownego wniesienia pozwu, powódka przekroczyłaby termin do wniesienia powództwa o uchylenie uchwały, określony w art. 42§ 6 i 7 ustawy Prawo spółdzielcze, co mogłoby skutkować oddaleniem powództwa. Zarzuciła także naruszenie art. 233§ 1 k.p.c. przez niedostateczne rozważenie i nieuwzględnienie istotnych dla sprawy okoliczności i dowodów oraz wyciągnięcie z przeprowadzonych dowodów wniosków sprzecznych z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, co spowodowało błędne ustalenie stanu faktycznego, stanowiącego podstawę rozstrzygnięcia, a w konsekwencji doprowadziło do uwzględnienia powództwa. Pozwana zarzuciła również naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 24§2 w zw. z art. 42§ 3 i 4 Prawa spółdzielczego poprzez ich błędną interpretację i art. 5 k.c. poprzez jego niezastosowanie. Wywodziła, iż Sąd Okręgowy błędnie przyjął, iż wnoszenie przez członka spółdzielni powództw przeciwko spółdzielni w żadnym wypadku nie może zostać ocenione jako zachowanie naganne, będące podstawą wykluczenia członka ze spółdzielni i nie wziął pod uwagę sytuacji, jaka zachodziła w sprawie, a mianowicie, iż powódka jako członek spółdzielni nadużywała swojego prawa do zaskarżania uchwał i prawa do sądu, czyniąc z nich użytek sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, który to użytek nie zasługiwał na ochronę, czyli mógł stać się podstawą wykluczenia z rejestru członków. Nadto apelująca zarzuciła naruszenie art. 42§3 Prawa spółdzielczego przez uznanie, iż podjęta przez Walne Zgromadzenie pozwanej spółdzielni uchwała nr (...) podlega uchyleniu.

Powódka wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego., wywodząc, iż zaskarżony wyrok jest trafny, a zarzuty apelacji bezzasadne.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutów naruszenia prawa procesowego, stwierdzić należało, iż całkowicie pozbawiony był racji zarzut naruszenia art. 130 § 2 k.p.c. Otóż zarządzeniem, doręczonym 25 września 2009r., powódka zobowiązana została do usunięcia braków fiskalnych oraz braków formalnych pozwu przez uiszczenie opłaty od pozwu (200zł) i przez przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie pozwu - pod rygorem zwrotu pozwu. W treści tego zarządzenia brak było zobowiązania do przedłożenia pisma uzupełniającego pozew w dwóch egzemplarzach. Zaś zawarcie pouczenia na odwrocie zarządzenia o tym, że każde pismo należy składać w dwóch egzemplarzach nie zastępuje zobowiązania do usunięcia braków formalnych pozwu. W tej sytuacji nie sposób uznać, by Przewodniczący Sądu Okręgowego, błędnie zaniechał zarządzenia zwrotu pozwu, a w konsekwencji, by doszło do uchybienia przepisom procedury, które to naruszenie mogło wywrzeć wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Nie dopatrzył się także Sąd Apelacyjny naruszenia art. 233§ 1 k.p.c. przy ocenie wyników postępowania dowodowego. Okoliczności faktyczne rozstrzygnięcia były bowiem w zasadniczej części bezsporne, w szczególności bezsporna była treść wytaczanych przez powódkę przeciwko pozwanej powództw, jak i treść wydanych w sprawach nimi zainicjowanych prawomocnych wyroków sądowych. Sporną natomiast pozostawała kwestia, czy zachowaniu powódki polegającemu na wytaczaniu tych spraw można było przypisać cechy świadomego działania na szkodę Spółdzielni lub działania wbrew interesom pozwanej spółdzielni, bądź przymiot poważnie naruszających zasady współżycia społecznego. W tej materii Sąd Apelacyjny w pełni podzielił konkluzje Sądu Okręgowego, iż wytoczenie przez powódkę przeciwko pozwanej opisanych przez Sąd Okręgowy spraw sądowych, w tym jednej, w której powódka cofnęła pozew i dwóch pozostałych, w których jej żądania oddalono, jako bezzasadne nie może zostać zakwalifikowane jako świadome działanie na szkodę Spółdzielni, czy też działanie wbrew interesom pozwanej spółdzielni, ani też jako poważnie naruszające zasady współżycia społecznego. Powódka realizowała swe prawo do sądu i prawo żądania poddania uchwały pozwanej spółdzielni sądowej kontroli. Decyzje co do zasadności zaskarżenia przez powódkę uchwał podejmował Sąd, a powódka, występując do Sądu pozostawała w subiektywnym przekonaniu o słuszności swych działań. Wprawdzie zgodzić się należy z apelującą, iż co do zasady wnoszenie przez członka spółdzielni oczywiście bezzasadnych licznych powództw przeciwko spółdzielni może zostać ocenione jako zachowanie naganne i stanowić podstawę wykluczenia go z członkostwa w spółdzielni, niemniej wbrew wywodom apelacji taka sytuacja w sprawie nie występowała. Dla wykluczenia z rejestru członków, kontestowanie działalności organów spółdzielni przez zaskarżanie podejmowanych przez nie uchwał musiałoby być przede wszystkim oczywiście bezzasadne, a nadto nagminne i uporczywe, wręcz paraliżujące działalność spółdzielni. Zaskarżenie przez powódkę uchwały w sprawie podwyżki składników opłat eksploatacyjnych, zaskarżenie uchwały w sprawie zmiany statutu, zaskarżenie uchwał w sprawie bieżącej działalności spółdzielni, w tym wydawania biuletynu informacyjnego; żądanie ustalenia czy poszczególni członkowie Rady Nadzorczej pozwanej Spółdzielni mają prawo zgłaszania poprawek do projektów uchwał Walnego Zgromadzenia, czy Rada Nadzorcza ma prawo opiniowania uchwał Walnego Zgromadzenia lub poszczególnych wariantów tych projektów, czy porządek Walnego Zgromadzenia może zawierać punkt „sprawy różne i wolne wnioski dotyczące praw spółdzielczych nie nosi znamion nadużycia prawa. Tak, jak to trafnie zauważył Sąd Okręgowy, brak jest również podstaw do przyjęcia, że zaskarżenie uchwały o zmianach w statucie, choć niewątpliwie opóźniło proces rejestracji zmian, było świadomym działaniem na szkodę spółdzielni. Co więcej decyzję o zmianach statutu organy spółdzielni powinny wprowadzać do porządku obrad z odpowiednim wyprzedzeniem, z uwzględnieniem terminów możliwości zaskarżenia podjętej w tej materii uchwały.

Znamion świadomego działania na szkodę Spółdzielni, jak i działania wbrew interesom pozwanej spółdzielni, bądź działania poważnie naruszającego zasady współżycia społecznego nie sposób przypisać szerokiemu korzystaniu przez powódkę z prawa do wypowiedzi i do krytyki działalności organów, skoro krytyka ta nie wykracza poza dozwolone ramy. Co więcej pozwana nie wskazała gdzie, kiedy, w jakiej formie krytyka ta została wyrażona i czego dotyczyła.

Podsumowując, Sąd Okręgowy trafnie przyjął, iż nie ziściły się przesłanki wykluczenia powódki z członkostwa w pozwanej spółdzielni w oparciu o art. 24§ 2 Prawa spółdzielczego, jak i w oparciu o § 11 Statutu pozwanej Spółdzielni w zw. z art. 42§ 3 i 4 Prawa spółdzielczego.

Z tych to też przyczyn, Sąd Apelacyjny uznał, iż zarzuty apelacji nie są w stanie wzruszyć trafności zaskarżonego wyroku. Konkluzje te legły u podstaw oddalenia apelacji - w oparciu o art. 385 k.p.c., jako bezzasadnej. O kosztach postępowania apelacyjnego, Sąd Apelacyjny orzekł na zasadzie odpowiedzialności za wynik sporu, a to w oparciu o art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., zasądzając od pozwanej na rzecz powódki 135zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym, nieprzekraczającego stawki minimalnej określonej w § 10 ust. 1 pkt. 1 w zw. z § 12 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz. 490 ze zm.).