Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy we Włocławku Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Orlik-Seligowska

Protokolant: sekretarz Katarzyna Rydzik

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2016 r. we Włocławku

na rozprawie sprawy

z powództwa Miasta S. W. Zarządu (...) w W.

przeciwko P. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powoda Miasta S. W. Zarządu (...) w W. kwotę 540,80 zł (pięćset czterdzieści złotych osiemdziesiąt groszy) z ustawowymi odsetkami od kwoty:

- 270,40 zł od dnia 13-02-2014r. do dnia zapłaty

- 270,40 zł od dnia 30-05-2014r. do dnia zapłaty;

2.  przyznaje od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego we Włocławku) na rzecz J. Z. kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych), tytułem wynagrodzenia za sprawowanie funkcji kuratora procesowego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego;

3.  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz powoda Miasta S. W. Zarządu (...) w W. kwotę 300,00 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód Miasto S. W. Zarząd (...) w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego P. K. kwoty 540,80 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 270,40 zł od dnia 13 lutego 2014 r. do dnia zapłaty i od kwoty 270,40 zł od dnia 30.05.2014 r. do dnia zapłaty, zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że pozwany w dniach 29 stycznia 2014 r. i 15 maja 2014 r. korzystał z komunikacji miejskiej nie posiadając ważnego dokumentu przewozu. Powód zobowiązał pozwanego do zapłaty każdorazowo kwoty 266 zł tytułem opłaty dodatkowej oraz należności przewozowej w wysokości 4,40 zł. Pozwany nie uregulował należności. W tym stanie rzeczy powód domagał się zapłaty opłaty dodatkowej, należności przewozowej oraz odsetek od każdej z łącznych kwot od dnia upływu terminu ich płatności wynoszącej 14 dni od dnia sporządzenia wezwania do zapłaty do dnia rzeczywistej zapłaty. Powód oparł swoje roszczenie na art. 33 a ust. 3 ustawy prawo przewozowe, uchwale nr XVI/301/2011 Rady m.st. W. z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie opłat za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego w m.st. W. ze zm. oraz na art. 360 kc i art. 361 kc.

Kurator procesowy ustanowiony dla pozwanego P. K. z ostrożności procesowej wniósł o oddalenie powództwa, wskazywał, że kontaktował się telefonicznie z pozwanym, który nie kwestionował zasadności powództwa, zapewniał, że z tytułu różnych zobowiązań wobec powoda uiścił łącznie kwotę 1500 zł, przy czym pomimo deklaracji składanych kuratorowi nie przedłożył dowodu wpłaty tejże należności. Okolicznościom tym zaprzeczył powód, wskazując również że pozwany nie złożył wniosku o rozłożenie na raty świadczenia dochodzonego niniejszym pozwem. Wiedząc od kuratora o wyznaczonym terminie rozprawy pozwany nie stawił się na rozprawę, nie podał Sądowi aktualnego adresu zamieszkania ani adresu do korespondencji. Korespondencja wysłana na wskazany kuratorowi przez pozwanego adres, tożsamy z adresem pierwotnie wskazanym w pozwie, powróciła podwójnie awizowana. W tej sytuacji mając na uwadze postawę procesową pozwanego doręczenie to budzi uzasadnione wątpliwości, co skutkowało tym, że Sąd nie zwolnił kuratora z funkcji reprezentowania pozwanego, którego miejsce pobytu nadal dla Sądu nie jest znane.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29 stycznia 2014 r. P. K. korzystał z komunikacji miejskiej na linii metra w W. nie posiadając odpowiedniego dokumentu przewozu (odcinek kontroli W. R.). Należność przewozowa wynosiła 4,40 zł, zaś opłata dodatkowa za przejazd bez odpowiedniego dokumentu przewozu 270,40 zł. Wezwanie do zapłaty doręczono P. K. w dniu przejazdu tj. 29.01.2014 r.

(dowód: okoliczności bezsporne, a nadto wezwanie do zapłaty – k. 6)

Ponownie w dniu 15 maja 2014 r. P. K. korzystał z komunikacji miejskiej na linii metra w W. nie posiadając odpowiedniego dokumentu przewozu (odcinek kontroli (...) – T.). Należność przewozowa wynosiła 4,40 zł, zaś opłata dodatkowa za przejazd bez odpowiedniego dokumentu przewozu 270,40 zł. Wezwanie do zapłaty doręczono P. K. w dniu przejazdu tj. 15.05.2014 r.

(dowód: okoliczności bezsporne, a nadto wezwanie do zapłaty – k. 7)

W obu przypadkach P. K. nie uregulował na rzecz Miasta S. W. Zarządu (...) w W. kwoty wynikającej z zawartej umowy przewozu dotyczącej korzystania z komunikacji miejskiej w postaci linii metra ani też opłaty dodatkowej za przejazd bez odpowiedniego dokumentu przewozu w łącznej kwocie 540,80 zł

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszym procesie stan faktyczny odnośnie przejazdu pozwanego linią metra w dniach 29 stycznia 2014 r. i 15 maja 2014 r. został ustalony na podstawie twierdzeń powoda potwierdzonych dołączonymi do pozwu wezwaniami do zapłaty sygnowanymi podpisem pozwanego. Pozwany kontaktując się z kuratorem nie kwestionował powództwa ani co do zasady ani co wysokości, wbrew gołosłownym twierdzeniom nie wykazał również, że jakakolwiek część roszczenia dochodzonego niniejszym pozwem została dobrowolnie spełniona na rzecz powoda przed procesem lub w jego toku. W ocenie Sądu powództwo podlegało uwzględnieniu w całości wraz z ustawowymi odsetkami odpowiednio od dnia 13 lutego 2014 r. i od 30 maja 2014 r. do dnia zapłaty z uwagi na wykazanie przez powoda (bez wykazania przez pozwanego okoliczności przeciwnych) faktu zawarcia przez pozwanego umów przewozu, niewywiązania się przez powoda z obowiązku posiadania odpowiedniego dokumentu przewozu (art. 33 a ust. 3 ustawy prawo przewozowe) oraz wykazania przez powoda wysokości opłaty dodatkowej wynikającej z uchwały nr XVI/301/2011 Rady m.st. W. z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie opłat za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego w m.st. W. (art. 774-775 kc). Odsetki ustawowe zostały zasądzone zgodnie z żądaniem (art. 481 kc) od dnia upływu terminu płatności kwot wynikających z wezwania wynoszącego 14 dni od dnia sporządzenia wezwania do zapłaty do dnia rzeczywistej zapłaty.

O kosztach procesu orzeczono w oparciu ogólną zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy (art. 98 kpc). Na koszty procesu poniesione przez powoda składała się kwota 30 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwota 90 zł tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia kuratora oraz kwota 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (§6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych). Suma kosztów poniesionych przez powoda wynosiła zatem 300 zł i taką kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda. Jednocześnie w punkcie 2 wyroku Sąd przyznał wynagrodzenie w kwocie 90 zł na rzecz kuratora procesowego pozwanego w oparciu o przepis § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej.