Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2019 roku

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ludmiła Dulka - Twarogowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Arleta Ratajczak

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2019 roku w Wąbrzeźnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko U. S.

- o zapłatę

1) zasądza od pozwanej U. S. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 27.462,57 zł (dwadzieścia siedem tysięcy czterysta sześćdziesiąt dwa złote pięćdziesiąt siedem groszy) wraz:

- z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie naliczanymi od kwoty 25.586,30 zł (dwadzieścia pięć tysięcy pięćset osiemdziesiąt sześć złotych trzydzieści groszy) za okres od dnia 12 września 2018 roku do dnia zapłaty,

- odsetkami ustawowymi za opóźnienie naliczanymi od kwoty 1.876,27 zł (jeden tysiąc osiemset siedemdziesiąt sześć złotych dwadzieścia siedem groszy) za okres od dnia 18 września 2018 roku do dnia zapłaty;

2) umarza postępowanie co do kwoty 1.650,00 zł (jeden tysiąc sześćset pięćdziesiąt złotych zero groszy);

3) oddala powództwo w pozostałym zakresie;

4) zasądza od pozwanej U. S. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 393,92 zł (trzysta dziewięćdziesiąt trzy złote dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia Sądu Rejonowego

Ludmiła Dulka – Twarogowska

ZARZĄDZENIE

1.  (...);

2.  (...)

SSR Ludmiła Dulka – Twarogowska

W., dnia 11 września 2019 r.

Sygn. akt I C 38/19

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2018 roku powód (...) z siedzibą w W. wystąpił do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie z powództwem przeciwko U. S. domagając się zasądzenia kwoty 29.712,57 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 27.836,30 zł od dnia 12 września 2018 roku do dnia zapłaty oraz wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty łącznej 1.876,27 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

Uzasadniając swoje stanowisko powód wskazał, że 07 października 2016 roku zawarł z U. S. umowę kredytu nr (...), z której pozwana nie wywiązała się. Na kwotę dochodzoną pozwem składały się: 27.836,30 zł należności głównej (niespłacony kapitał), 902,73 zł odsetek umownych za okres korzystania z kapitału od 18 grudnia 2017 roku do 04 lipca 2018 roku oraz 973,54 zł odsetek za opóźnienie od 18 grudnia 2017 roku do 11 września 2018 roku (k.2-4).

W dniu 11 października 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, uwzględniając w całości roszczenie powoda zawarte w pozwie, w sprawie o sygn. akt (...) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (k.5).

W skutecznie wniesionym sprzeciwie od wskazanego nakazu zapłaty pozwana nie kwestionowała roszczenia powoda i wniosła o rozłożenie należności na raty po 300 zł miesięcznie (k.6-6v), natomiast na rozprawie w dniu 13 maja 2019 roku domagała się rat wynoszących po 200 zł (k.38 - czas zapisu: od 00:02:05).

Postanowieniem z 14 listopada 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wskazaną sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wąbrzeźnie (k.9).

Powód uzupełniając braki formalne pozwu podtrzymał swoje żądanie i nie wyraził zgody na rozłożenie należności pozwanej na raty (k.15-16).

W piśmie procesowym datowanym na 27 maja 2019 roku powód cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia odnośnie kwoty 1.650 zł wskazując na dokonanie przez pozwaną już po wniesieniu pozwu dziewięciu wpłat w takiej łącznej wysokości (k.41).

Sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu zwykłym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 07 października 2016 roku U. S. zawarła z (...) w W. umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...), na podstawie której został jej udzielony kredyt w kwocie 30.850,98 zł na okres 96 miesięcy. Całkowita kwota kredytu wynosiła 22.305,26 zł, natomiast całkowita kwota do zapłaty 44.157,05 zł - w tym 4.843,60 zł prowizji, 3.702,12 zł składki ubezpieczeniowej i 13.306,07 zł odsetek od kapitału. Oprocentowanie kredytu było stałe i wynosiło 9,45% w stosunku rocznym. Raty kredytu były równe i wynosiły po 459,21 zł za wyjątkiem pierwszej wyrównawczej w kwocie nie wyższej niż 532,10 zł, a ich spłata miała następować do 16-tego dnia każdego miesiąca, poczynając od 16 listopada 2016 roku. W przypadku opóźnienia w spłacie kredytu bank był uprawniony do naliczania odsetek maksymalnych za opóźnienie. Bank miał prawo wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu, m.in. gdy kredytobiorca opóźniał się z zapłatą pełnej raty za co najmniej jeden okres płatności, pod warunkiem wezwania kredytobiorcy do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych.

Okoliczności bezsporne, ponadto dowód:

- umowa konsolidacyjnego kredytu gotówkowego wraz z harmonogramem spłat (k.23-26v, k.29-30).

W związku z powstaniem zaległości w spłacie kredytu, pismem datowanym na 29 stycznia 2018 roku powód wezwał pozwaną do uregulowania zaległości wynoszącej 835,23 zł, pod rygorem wypowiedzenia umowy. W dniu 18 kwietnia 2018 roku (...) złożył oświadczenie o wypowiedzeniu pozwanej umowy kredytu nr (...) z zachowaniem 30-dniowego terminu rozwiązania. Następnie w piśmie z dnia 04 lipca 2018 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty należności obejmującej kwoty: 28.036,30 zł tytułem kapitału, 902,73 odsetek kapitałowych i 246,27 zł odsetek za opóźnienie.

Okoliczności bezsporne, ponadto dowody:

- wezwanie do zapłaty z potwierdzeniem nadania (k.18-19v);

- wypowiedzenie umowy z potwierdzeniem odbioru (k.20-21v);

- ostateczne wezwanie do zapłaty (k.22).

Na dzień 11 września 2018 roku zobowiązanie pozwanej wynikające z umowy kredytu nr (...) z 07 października 2016 roku wynosiło 29.712,57 zł i składały się na nie:

- niespłacony kapitał: 27.836,30 zł,

- odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości 9,45% od dnia 18 grudnia 2017 roku do 04 lipca 2018 roku: 902,73 zł,

- odsetki za opóźnienie od niespłaconego kapitału w wysokości 14% od dnia 18 grudnia 2017 roku do 11 września 2018 roku: 973,54 zł.

Okoliczności bezsporne, ponadto dowód:

- wyciąg z ksiąg bankowych powoda (k.17).

W okresie od 13 września 2018 roku do 14 maja 2019 roku pozwana dokonała 9 wpłat na rzecz powoda w łącznej kwocie 1.650,00 zł.

Okoliczność bezsporna.

W dniach 13 czerwca 2019 roku, 15 lipca 2019 roku oraz 13 sierpnia 2019 roku pozwana dokonała trzech wpłat na rzecz powoda po 200 zł każda.

Dowody:

- potwierdzenia przelewów (k.48-50).

Powyższy stan faktyczny, będący w przeważającym zakresie bezspornym, został ustalony w oparciu o zgromadzone w aktach sprawy dokumenty, których wiarygodności nie podważała żadna ze stron postępowania, a także niebudzących w tym zakresie wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Powód wywodził swoje roszczenie z umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...), którą zawarł z pozwaną, jako konsumentem. Podstawę prawną jego roszczenia stanowił art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz.U.2016.1988 j.t. z późn.zm.), zgodnie z którym przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu oraz przepisy obowiązującej w dniu zawarcia umowy ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz.U.2016.1528 j.t.), w szczególności art. 3 ust. 1 stanowiący, iż przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi.

W piśmie procesowym datowanym na 27 maja 2019 roku powód zawarł oświadczenie o cofnięciu pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty 1.650 zł, wskazując na dokonanie w tej części spłaty przez pozwaną po wniesieniu pozwu.

Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c., pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku, przy czym w świetle art. 203 § 4 k.p.c. sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że czynność ta jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Okoliczności sprawy nie wskazywały, by częściowe cofnięcie pozwu w niniejszej sprawie było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa. Dlatego Sąd przyjął, iż powód skutecznie cofnął pozew we wskazanej części. Skoro powód ze skutkiem prawnym cofnął pozew co do kwoty 1.650,00 zł, w pkt 2 wyroku, na podstawie o art. 355 § 1 k.p.c. Sąd umorzył postępowanie o tę kwotę.

Ponieważ pozwana w toku procesu, poza kwotą 1.650,00 zł, dokonała także kolejnych trzech wpłat po 200 zł każda (z 13.06.2019 r., 15.07.2019 r. oraz 13.08.2019 r.), co wykazała przedłożonymi potwierdzeniami przelewów, a strona powodowa w tym zakresie nie cofnęła pozwu, w pkt 3 wyroku Sąd oddalił powództwo co do kwoty 600 zł.

W niniejszej sprawie bezsporne było zawarcie przez strony umowy kredytowej na wskazanych w niej warunkach. Pozwana nie kwestionowała swojego zobowiązania finansowego wobec powoda z tytułu zawartej umowy, a zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdzał zarówno istnienie, jak i wysokość roszczenia powoda. Ponadto częściową spłatę zadłużenia przez pozwaną należało oceniać w kategoriach niewłaściwego uznania roszczenia (vide: post. SN z 8.10.1982 r., sygn. I CZ 106/82, Legalis nr 23355).

Mając powyższe na względzie, w pkt 1 wyroku Sąd uznał powództwo w pozostałym zakresie za uzasadnione i zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 27.462,57 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości 2-krotności odsetek ustawowych za opóźnienie naliczanymi od kwoty 25.586,30 zł za okres od 12 września 2018 roku do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 1.876,27 zł za okres od 18 września 2018 roku do dnia zapłaty.

Sąd nie znalazł podstaw do rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty w oparciu o art. 320 k.p.c. Przepis ten daje możliwość orzekania o sposobie spełnienia świadczenia w sposób bardziej dogodny dla zobowiązanego, aniżeli wynikałoby to z regulacji prawa materialnego. Uprawnienie do rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty przysługuje Sądowi w szczególnie uzasadnionych wypadkach, a więc wówczas, gdy ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub bardzo utrudnione i narażałoby go na niepowetowane szkody. Rolą wskazanego rozwiązania jest wydłużenie terminu zapłaty świadczenia przez dłużnika, a tym samym, uchronienie go od postępowania egzekucyjnego oraz naliczania kolejnych odsetek, lecz nie może ono zarazem naruszać praw wierzyciela i doprowadzać do jego pokrzywdzenia. Oznacza to, iż Sąd jest zobowiązany brać pod uwagę interesy obu stron. W przypadku ustalenia wysokości jednej raty na kwotę 200 zł, spłata zasądzonej należności głównej miałaby miejsce przez okres 137 miesięcy (137 rat), co w ocenie Sądu stanowiłoby zbyt długi okres i wiązałoby się z pokrzywdzeniem wierzyciela.

O kosztach procesu w pkt 4 wyroku postanowiono w myśl art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 2 k.p.c. kierując się zasadami odpowiedzialności finansowej strony przegrywającej za wynik postępowania oraz rozstrzygania o kosztach w orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji. Powód wygrał niniejszą sprawę, dlatego pozwana jest zobowiązana do zwrotu na jego rzecz kosztów procesu. Zasądzona z tego tytułu kwota 393,92 zł obejmuje: 372 zł uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, 17 zł opłaty skarbowej od czynności złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa oraz 4,92 zł taksy notarialnej za uwierzytelnienie odpisu pełnomocnictwa.

SSR Ludmiła Dulka-Twarogowska

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

(...)

3.  (...)

W., dnia 07.10.2019r.

SSR Ludmiła Dulka-Twarogowska