Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 178/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

B. Ł.

w dniu 25 października 2022 roku w miejscowości W. gm. G., pow.g. (...), woj. (...)- (...) w miejscu zamieszkania pokrzywdzonego P. S. (1) dokonał umyślnego naruszenia czynności narządu ciała u P. S. (1) w ten sposób, że kilkukrotnie zadawał kopnięcia po brzuchu, klatce piersiowej, plecach i żebrach powodując u niego obrażenia ciała w postaci złamania żebra VIII po stronie lewej, stłuczenie klatki piersiowej i brzucha po stronie lewej oraz stłuczenie okolicy nosa, gdzie skutki doznanych urazów należy kwalifikować jako naruszenie narządu ciała na czas poniżej siedmiu dni

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu

notatka urzędowa

k. 1

k. 5

k. 50-51

zeznania P. S. (1)

k. 6-9

k. 59-60

k. 157-158

dokumentacja medyczna P. S. (1)

k. 15-19

k. 48

k. 76

zeznania świadka A. S.

k. 25-26

k. 158v.-159

opinia sądowa lekarska

k. 52-54

k. 80-83

zeznania świadka P. L.

k. 72-73

k. 159-159v.

zeznania świadka I. S.

k. 93-94

k. 158-158v.

fotografie drewna

k. 175-176

bilingi oskarżonego

k. 178-181

zeznania biegłego P. S. (2)

k. 182-183

Oskarżony B. Ł. nie był dotychczas karany

karta karna

k. 46

k. 177

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

B. Ł.

w dniu 25 października 2022 roku w miejscowości W. gm. G., pow. g. (...), woj. (...)- (...) w miejscu zamieszkania pokrzywdzonego P. S. (1) dokonał umyślnego naruszenia czynności narządu ciała u P. S. (1) w ten sposób, że kilkukrotnie zadawał kopnięcia po brzuchu, klatce piersiowej, plecach i żebrach powodując u niego obrażenia ciała w postaci złamania żebra VIII po stronie lewej, stłuczenie klatki piersiowej i brzucha po stronie lewej oraz stłuczenie okolicy nosa, gdzie skutki doznanych urazów należy kwalifikować jako naruszenie narządu ciała na czas poniżej siedmiu dni

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nie popełnienie przez oskarżonego czynu zabronionego.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 34-35

k. 149-150

dokumentacja medyczna oskarżonego

k. 156

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

notatka urzędowa

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości.

zeznania P. S. (1)

Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego.

P. S. (1) przedstawił w sposób wyczerpujący przebieg zdarzenia jakie miało miejsce między nim, a oskarżonym B. Ł. dnia 25 października 2022 roku. Zeznania te były w pełni zgodne z pozostałym materiałem zebranym w niniejszej sprawie, a opis zadanych przez oskarżonego ciosów pokrzywdzonemu był zgodny z możliwością powstania obrażeń u pokrzywdzonego przedstawioną w opinii sądowo-lekarskiej sporządzonej w niniejszej sprawie oraz dokumentacją medyczną przedłożoną przez pokrzywdzonego.

Ponadto sąd nie miał przesłanek, aby uznać zeznania P. S. (1) za niewiarygodne, bowiem należało zauważyć, iż jest on osobą obcą dla oskarżonego, nie miał żadnych motywów prywatnych czy też prawnych, aby fałszywie go oskarżać o popełnienie czynu zabronionego.

Zdaniem Sądu brak było podstaw do kwestionowania tych zeznań.

dokumentacja medyczna P. S. (1)

W ocenie Sądu dowód należało uznać za w pełni wiarygodny.

Przedstawiał stan zdrowia pokrzywdzonego P. S. (1) oraz opis obrażeń z jakim zgłosił się do Szpitala (...) w G. (...). Dokumentacja medyczna zawierała także fotografie przedstawiające obrażenia jakich doznał pokrzywdzony.

Zarówno opis obrażeń jak i fotografie je przedstawiające były w pełni zgodne z obrażeniami opisanymi przez świadków, których zeznania sąd uznał za wiarygodne. Ponadto żadna ze stron nie kwestionowała prawdziwości niniejszego dowodu.

zeznania świadka A. S.

Sąd uznał zeznania świadka za w pełni wiarygodne, świadek widział część zdarzenia mającego miejsce dnia 25 października 2022 roku tj. widział jak oskarżony B. Ł. kopie pokrzywdzonego w brzuch, a także widział reakcje bólowe pokrzywdzonego zaraz po zdarzeniu.

Zeznania świadka były w ocenie sądu spójne, logiczne i pełne, korelowały one również z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie. Zeznania świadka były także spójne z wnioskami opinii sądowo-lekarskiej w jaki sposób mogło dojść do powstania obrażeń u pokrzywdzonego.

Ponadto sąd miał na względzie, iż świadek jest osobą obcą dla oskarżonego tym samym nie sposób było odszukać przesłanek prywatnych czy też prawnych, ażeby fałszywie pomawiał oskarżonego o popełnienie czynu zabronionego.

opinia sądowa lekarska

Została sporządzona przez profesjonalny podmiot. W sposób fachowy i logiczny przedstawiła obrażenia jakich doznał pokrzywdzony oraz w jaki sposób mogły one powstać, a także w jaki sposób należy zakwalifikować uraz jakiego doznał pokrzywdzony tj. jako naruszenie czynności narządu ciała na czas poniżej siedmiu dni.

Opinia nie wskazywała jednoznacznie w jaki sposób powstały urazy u pokrzywdzonego, jednakże potwierdziła wersję zdarzenia przedstawioną przez pokrzywdzonego P. S. (1).

W ocenie sądu opinia sądowo-lekarska była w pełni wiarygodna, ponadto żadna ze stron w trakcie postępowania nie podważała także wiarygodności opinii.

zeznania świadka I. S.

Sąd dał wiarę w zeznania świadka, bowiem stanowiły one potwierdzenie przebiegu zdarzenia relacjonowanego przez P. S. (1) oraz A. S., który był świadek naocznym części przedmiotowego zdarzenia.

I. S. nie była świadkiem naocznym niniejszego zdarzenia, jednakże w sposób spójny i logiczny przedstawiła sądowi następstwa dokonania przez oskarżonego czynu zabronionego. Sąd nie znalazł przesłanek, aby uznać zeznania świadka za niewiarygodne, ponadto były spójne z pozostałym materiałem dowodowym w niniejszej sprawie.

zeznania biegłego P. S. (2)

W ocenie sądu zeznania biegłego należało uznać za w pełni wiarygodne. P. S. (2) w swych zeznaniach objaśnił sporządzone przez siebie opinię sądowo-lekarskie sporządzone do niniejszej sprawie.

Zdaniem sądu zeznania świadka były pełne, jasne, logiczne oraz zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w niniejszej sprawie, jak również potwierdzały wnioski przedstawione w sporządzonych do niniejszej sprawy przez biegłego opiniach sądowo-lekarskich.

karta karna

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

bilingi oskarżonego

Sąd uznał dowód za niemający znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie, bowiem nie miał on żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotu sporu, którym było naruszenie przez B. Ł. czynności narządu ciała u P. S. (1).

Fakt, czy oskarżony przed udaniem się pokrzywdzonego rozmawiał z W. G. czy ten zezwolił P. S. (1) zabrać drewno czy też nie wydał takowego pozwolenia nie rozstrzyga o winie i sprawstwie oskarżonego, bowiem nawet kradzież przez pokrzywdzonego przedmiotowego drewna nie usprawiedliwia dokonania czynu zabronionego przez B. Ł..

fotografie drewna

Sąd uznał niniejszy dowód za niemający znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie, albowiem fakt kradzieży drewna nie stanowił przedmiotu sporu w niniejszej sprawie.

Sprawa kradzieży drewna przez P. S. (1) została już rozstrzygnięta prawomocnym wyrokiem sądu, a także nie ma żadnego wpływu na niniejsze postępowanie. Należało bowiem zauważyć, iż fakt, że pokrzywdzony dokonał kradzieży drewna należącego do rodziny partnerki oskarżonego nie usprawiedliwia w żaden sposób popełnienie przez oskarżonego czynu zabronionego.

zeznania świadka P. L.

Sąd uznał zeznania świadka za niemające znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie, bowiem świadek zeznał wyłącznie, iż pojechał z oskarżonym na posesję pokrzywdzonego P. S. (1), w celu wyjaśnienia dokonanego przez pokrzywdzonego zaboru drewna, jednakże nie widział przebiegu rozmowy oskarżonego z pokrzywdzonym ze względu na złe warunki atmosferyczne.

Zeznania świadka nie rozstrzygały w żaden sposób faktów spornych w niniejszej sprawie, albowiem świadek P. L. nie widział lub też ze względu na znajomość z oskarżonym B. Ł. nie chciał zeznawać na temat przebiegu spotkania oskarżonego z pokrzywdzonym.

Fakt, iż oskarżony B. Ł. przebywał na posesji pokrzywdzonego nie stanowił przedmiotu sporu w niniejszej sprawie i nie było przez żadną ze stron kwestionowane.

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego bowiem stały one w całkowitej sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie.

Wyjaśnienia oskarżonego w ocenie sądu są nielogiczne i niespójne. Oskarżony nie potrafił wyjaśnić w jaki sposób powstały obrażenia na ciele pokrzywdzonego, które zostały ujęte w dokumentacji medycznej, fotograficznej, a także były opisywane przez świadków.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego zmierzały wyłącznie do uniknięcia odpowiedzialności prawnej za popełniony przez siebie czyn zabroniony.

dokumentacja medyczna oskarżonego

Przedstawiony przez oskarżonego dowód w postaci swojej dokumentacji medycznej nie miał żadnego znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie, dlatego też sąd uznał go za niemający znaczenia dla ustalenia faktów.

Należało bowiem podkreślić, iż fakt, że oskarżony leczy się w poradni chorób płuc nie wyklucza możliwości popełnienia przez niego zarzucanego mu czynu zabronionego.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

I

B. Ł.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Przestępstwo określone w art. 157 § 2 kk ma charakter materialny, tj., aby je popełnić poza czynem sprawcy konieczne jest doprowadzenie do wywołania określonego w ustawie skutku tego czynu jakim jest naruszenie narządu ciała na czas poniżej siedmiu dni. Realizacja znamion w formie dokonanej wymaga naruszenia dobra, a więc realnego wystąpienia jednego ze skutków w tym przepisie wymienionych.

Przestępstwo to można popełnić wyłącznie umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Sprawca musi więc przewidywać i co najmniej godzić się na to, iż swoim czynem spowoduje dla zdrowia pokrzywdzonego skutki opisane w niniejszym przepisie.

W ocenie sądu zgromadzone dowody w niniejszej sprawie materiał dowodowy, a w szczególności zeznania pokrzywdzonego P. S. (1), zeznania A. S., zeznania I. S., dokumentacja medyczna oraz sporządzona opinia sądowo-lekarska pozwalały na ustalenie, że dnia 25 października 2022 roku w miejscowości W. w miejscu zamieszkania pokrzywdzonego P. S. (1) dokonał umyślnego naruszenia czynności narządu ciała u P. S. (1) w ten sposób, że kilkukrotnie zadawał kopnięcia po brzuchu, klatce piersiowej, plecach i żebrach powodując u niego obrażenia ciała w postaci złamania żebra VIII po stronie lewej, stłuczenie klatki piersiowej i brzucha po stronie lewej oraz stłuczenie okolicy nosa, gdzie skutki doznanych urazów należy kwalifikować jako naruszenie narządu ciała na czas poniżej siedmiu dni.

W ocenie sądu oskarżony B. Ł. wdając się w szarpaninę z pokrzywdzonym, kopiąc go miał świadomość, iż jego działania mogą spowodować rozstrój zdrowia u pokrzywdzonego.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala, w ocenie sądu na przyjęcie, iż oskarżony z całą pewnością dopuścił się popełnienia zarzucanego mu przestępstwa określonego w art. 157 § 1 kk.

Podstawową przesłanką zastosowania warunkowego umorzenia postępowania jest stwierdzenie, że wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne. Oznacza to przede wszystkim, że sąd, rozważając stosowanie tego środka, musi najpierw ustalić wszystkie przesłanki odpowiedzialności karnej (postanowienie SN z 27 listopada 2003 r., I KK 301/03, OSNKW 2004, Nr 1, poz. 9).

W przedmiotowej sprawie sąd dostrzegał przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania karnego. Wina oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budziła wątpliwości. Sąd dokonał oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i jego winy i uznał, że nie jest ona znaczna. Zgodnie z treścią art. 115 § 2 kk przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnionego czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.

Oskarżony swoim działaniem wyczerpał znamiona zarzucanego mu czynu, co zostało przedstawione w powyższej części niniejszego uzasadnienia. Sąd miał na uwadze, jednakże że oskarżony nie był uprzednio karany, a więc czyn zabroniony miał wyłącznie charakter incydentalny w jego doczasowym życiu. B. Ł. działał w stanie mocnego wzburzenia emocjonalnego spowodowanego faktem, iż pokrzywdzony dokonał kradzieży drewna należącego do rodziny jego partnerki. Zważywszy na powyższe sąd uznał, iż dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Dodatkowo w niniejszym postępowaniu została spełniona formalna przesłanka do warunkowego umorzenia postepowania tj. popełnienie przez jego przestępstwa, nie jest zagrożone karą powyżej 5 lat pozbawienia wolności. To formalnie pozwalało na skorzystanie z instytucji probacyjnej jaką jest warunkowe umorzenie postępowania karnego.

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

B. Ł.

II

I

Na podstawie art. 67 § 3 kk sąd zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego kwoty 1.500 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Kwota orzeczona w ocenie sądu ma charakter wręcz symboliczny, ale też obrażenia jakich doznał pokrzywdzony nie były na szczęście szczególnie poważne, lecz jednak zaistniały i musiało spotkać się to z odpowiednią reakcją. Należało bowiem zauważyć, iż obrażenia spowodowane popełnieniem czynu zabronionego nie wywołały konieczności długotrwałego leczenia, czy też podjęcia rehabilitacji przez pokrzywdzonego.

Mimo warunkowego umorzenia postępowania wobec oskarżonego B. Ł. orzeczona sankcja karna winna zadośćuczynić zasadzie kompensacji szkód zaistniałych wskutek popełnionego czynu zabronionego, dlatego też zasadnym, w ocenie sądu było zobowiązanie oskarżonego do zapłaty kwoty pieniężnej pozwalającej na choćby częściowo zadośćuczynić doznanych przez pokrzywdzonego cierpień.

Ponadto należało nadmienić, iż orzeczenie sądu w zakresie dotyczącym zadośćuczynienia za doznaną przez P. S. (1) krzywdę, nie pozbawia pokrzywdzonego możliwości dochodzenia niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego, jeśli uzna, że zasądzona kwota zadośćuczynienia przez sąd w postępowaniu karnym nie czyni w pełni zadość krzywdzie jaką mu wyrządzone przez popełnienie czynu zabronionego.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na rzecz pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego z urzędu na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa kwotę wynagrodzenia zgodne z obowiązującymi stawkami, uwzględniając nakład pracy obrońcy w wysokości 1.062,72 zł.

IV

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 627 kpk, zobowiązując oskarżonego do zapłaty kwoty 60 złotych tytułem opłaty oraz obciążając go wydatkami w sprawie w kwocie 830 złotych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym wina i sprawstwo zostały dowiedzione. Brak przy tym podstaw do zwolnienia oskarżonego od kosztów. Zapłata kosztów nie narazi go na istotny uszczerbek w utrzymaniu.

1.Podpis