Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 37/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

T. J.

Art. 207 § 1 kk - w okresie od 21 sierpnia 2020 roku do dnia 16 stycznia 2021 roku w G.-D., pow. g. (...), woj. (...)- (...), znęcał się psychicznie nad swoją byłą żoną A. J. w ten sposób, że wszczynał awantury domowe oraz ubliżał jej słowami wulgarnymi, obraźliwymi i poniżającymi.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt znęcania się psychicznego przez oskarżonego T. J. nad byłą żoną A. J.

zeznania świadka A. J.

k. 9-9v., 21v., 23v., 59v., 218v., 273v.-274, 308-311

zeznania świadka D. J.

k. 15v.-16, k. 274

raport zgłoszonych interwencji

k. 49-50

procedura Niebieskiej Karty

k. 62-207

dokumentacja fotograficzna

k. 286, 300-301

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

T. J.

Art. 207 § 1 kk- w okresie od 21 sierpnia 2020 roku do dnia 16 stycznia 2021 roku w G.-D., pow. g. (...), woj. (...)- (...), znęcał się psychicznie nad swoją byłą żoną A. J. w ten sposób, że wszczynał awantury domowe oraz ubliżał jej słowami wulgarnymi, obraźliwymi i poniżającymi.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Zaprzeczenie znęcaniu się nad byłą żoną, znęcanie się A. J. nad oskarżonym T. J.

wyjaśnienia oskarżonego T. J.

k. 36-37, 272-273,

zeznania świadka K. B.

k. 275v.-276

zeznania świadka T. K.

k. 276-276v.

zeznania świadka K. J.

k. 275

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka A. J.

Świadek jako pokrzywdzona wskazała, że oskarżony nadużywa alkoholu, pod wpływem którego wszczyna liczne awantury. Świadek podał, że oskarżony ciągle jej ubliża, wyzywa ją. Wskazała, że utrudnia jej korzystanie z myjni, odciąga jej klientów. Świadek zeznał, że oskarżony zamontował kamery w domu i ciągle ją nagrywa i podsłuchuje. Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne. Szczegółowość zeznań wskazuje na liczne złośliwe, ale i wulgarne oraz obraźliwe wystąpienia oskarżonego wobec byłej żony. Niewątpliwie w jego działaniach należy doszukać się chęci jak najbardziej dolegliwego dokuczenia pokrzywdzonej, jej poniżenia i pełnej kontroli jej poczynań. Temu służyło ograniczanie możliwości prowadzenia działalności gospodarczej (zamykanie drzwi, montowanie dodatkowych zabezpieczeń), jak i ograniczanie komfortu korzystania z pomieszczeń domowych (montowanie kamer). Słowa pokrzywdzonej znalazły potwierdzenie w dołączonej dokumentacji fotograficznej. A. J. wskazała ponadto na jeszcze jeden motyw działania sprawcy. Oskarżony swoim zachowaniem wobec byłej żony starał się zmusić ją do opuszczenia wspólnie zajmowanego domu. O tym, iż oskarżony ubliżał pokrzywdzonej świadczą także zeznania świadka D. J., które uzupełniają depozycje pokrzywdzonej.

zeznania świadka D. J.

Świadek jako córka oskarżonego zeznała, że jej ojciec ciągle wyzywa jej matkę od "suk" i "szmat". Świadek podała, że oskarżony nienawidzi pokrzywdzonej A. J.. Wskazała, że ojciec jest uzależniony od alkoholu. Akcentowała fakt wszczynania przez niego awantur i wulgarnego, obelżywego zachowania wobec pokrzywdzonej. Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne. Korelują one ze stanowiskiem A. J.. Opisują ogólną atmosferę, która była wynikiem postępowania oskarżonego. Jego zachowanie nie uległo zmianie nawet po wszczęciu postępowania w przedmiotowej sprawie. Wówczas to bowiem oskarżony miał grozić pokrzywdzonej oraz córce, że je „rozpieprzy” w sądzie (k. 274v.).

raport zgłoszonych interwencji

Sąd nie znalazł powodów, aby odmówić wiarygodności dokumentowi w postaci krótkiego raportu działań z Komendy Powiatowej Policji w G.-D.. Z dokumentu wynika, że od sierpnia 2020 roku do stycznia 2021 roku przeprowadzono interwencje policji z udziałem oskarżonego. Oskarżony nękał swoją byłą żonę. Raport wpisuje się w obraz zdarzeń w przedmiotowej sprawie.

procedura Niebieskiej Karty

Przedłożona dokumentacja niebieskiej karty wskazuje na zachowanie oskarżonego oraz na podjęte środki zaradcze. Z dokumentów zgromadzonych w aktach wynika, że procedura ta w rodzinie A. i T. J. była prowadzona dwukrotnie, tj. w sierpniu 2019 roku oraz w styczniu 2021 roku. Z dokumentacji wynika, że oskarżony w stosunku do byłej żony stosował przemoc psychiczną w ten sposób, że ją wyzywał, poniżał, ośmieszał, kontrolował. Wiadomości wynikające z dokumentacji stanowią potwierdzenie zeznań pokrzywdzonej oraz jej córki.

Dokumentacja fotograficzna

Sąd nie znalazł powodów aby odmówić wiarygodności dowodom w postaci zdjęć przedłożonych do sprawy przez pokrzywdzoną. Ze zdjęć tych wynika, że w domu oskarżony nagrywa pokrzywdzoną, montuje w różnych ukrytych miejscach telefon oraz kamery. Kolejne fotografie wskazują na zamontowanie kłódek na drzwiach do biura i myjni. Motyw działania oskarżonego w tym przypadku jest oczywisty i nie wymaga dłuższego komentarza. Zdjęcia dają obraz stosunku oskarżonego do byłej żony. Świadczą o chęci kontrolowania jej, utrudnienia funkcjonowania oraz wyrządzenia przykrości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego T. J.

Oskarżony nie przyznał się do winy. T. J. wyjaśnił, że to on jest nękany przez byłą żonę donosami, wyzwiskami, zamykaniem domu od wewnątrz. Wskazał, że A. J. znęca się psychicznie nad nim. Podał, że jego była żona próbowała go otruć, wlewając coś do kawy oraz podcinając kabel od żelazka. Na skutek jego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa znęcania się na jego szkodę odmówiono wszczęcia dochodzenia. Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego. Stanowią one efekt ustalonej linii obrony, zmierzając do zrzucenia odpowiedzialności na pokrzywdzoną. W świetle przedstawionych powyżej dowodów zabieg ten nie powiódł się. Wyjaśnienia oskarżonego stoją wobec nich w jaskrawej opozycji. Co istotne, stanowiska oskarżonego nie potwierdziły już wcześniej organy ścigania, odmawiając wszczęcia dochodzenia z jego zawiadomienia. Nie można przyjąć za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego w sytuacji, w której ustalono ponad wszelką wątpliwość, iż wielokrotnie wyzywał on swoją byłą żonę i wszczynał awantury. Ponadto ograniczał jej możliwość prowadzenia działalności gospodarczej, montował urządzenia nagrywające i podsłuchowe. To jego zachowanie wyraźnie wskazuje na dużą dozę niechęci, wręcz nienawiści wobec pokrzywdzonej oraz chęć dokuczenia jej.

zeznania świadka K. B.

Świadek wskazał, że to oskarżony jest nękany przez byłą żonę. Świadek wskazał, że pokrzywdzona nęka oskarżonego donosami do różnych instytucji oraz tym, że ciągle zasłania mu jego kamery. Zeznania świadka stanowią przekaz, który świadek uzyskał od oskarżonego. Z tego też powodu sąd nie mógł uznać ich za podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. W relacji świadka brak własnych spostrzeżeń, które negowałyby wartość oskarżenia.

zeznania świadka T. K.

Podobnie należało ocenić zeznania T. K., kolegi oskarżonego. Świadek nigdy nie był świadkiem żadnych kłótni w domu stron. Jego zeznania wskazują na okoliczności przekazane mu przez oskarżonego. Ich wartość dowodową należało zatem zakwestionować z tego samego powodu, dla którego odmówiono przymiotu wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego oraz świadka K. B..

zeznania świadka K. J.

Świadek jako były dzielnicowy wskazał, że nie był nigdy na interwencji u państwa J., był tylko w związku z prowadzoną Niebieską Kartą. świadek podał, że dzielnicowym w rejonie zamieszkania oskarżonego był do czerwca 2020 roku. Jego praca jako dzielnicowego nie obejmuje okresu oskarżenia w niniejszej sprawie. Zeznania świadka nie mają zatem znaczenia dla sprawy.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

T. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności za czyn z art. 207 § 1 kk podlega ten, kto znęca się fizycznie i psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny. Pojęcie „znęcanie się” na gruncie art. 207 kk zawiera w sobie istnienie przewagi sprawcy nad osobą pokrzywdzoną, której nie może się ona przeciwstawić lub może to uczynić w niewielkim stopniu. Przestępstwo to może być popełnione umyślnie i to wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Przestępstwo znęcania cechuje się pewnym rozciągnięciem w czasie i należy do kategorii przestępstw z wielokrotnością aktów sprawczych. Znęcanie się jest najczęściej realizowane przez wielokrotne zamachy na takie dobra jak godność osobista, zdrowie, nietykalność cielesna. W niniejszej sprawie oskarżony na przestrzeni ponad pół roku podejmował z pewną systematycznością szereg działań skierowanych przeciwko byłej żonie. Ubliżał jej i obrażał w sposób wulgarny, wszczynał awantury domowe. Starał się kontrolować pokrzywdzoną, dokuczać jej i poniżać. Jego zachowanie cechowała zawziętość i szczególnie zabarwiony negatywny stosunek do byłej żony. W świetle tak ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art. 207 § 1 kk.

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwala stwierdzić, że oskarżony znęcał się psychicznie nad swoją byłą żoną A. J.. Pokrzywdzona oraz córka państwa J. zgodnie wskazały i opisały szereg wydarzeń, które jednoznacznie o tym przesądzają. Oskarżony nadużywał alkoholu. Często wszczynał awantury. Wyzywał wówczas pokrzywdzoną wulgaryzmami, ośmieszał ją i poniżał. Oskarżony dopuścił się również nękania pokrzywdzonej w ten sposób, że założył jej kłódki do drzwi do biura i myjni, zamontował liczne kamery w domu oraz nadajnik (...) w samochodzie.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. J.

I i II

I i II

Uznając oskarżonego T. J. za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu z art. 207 § 1 kk, sąd na podstawie art. 207 § 1 kk wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. W przekonaniu sądu orzeczona kara - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Spełni również swą rolę w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej. Stanowi czytelny sygnał, iż naganne zachowanie oskarżonego spotkało się ze sprawiedliwą i odpowiednią sankcją. Sąd uznał, że charakter czynu oraz rodzaj zaatakowanego dobra chronionego prawem, uzasadniały wymierzenie kary pozbawienia wolności. W przekonaniu Sądu orzeczona kara nie razi surowością, szczególnie biorąc pod uwagę fakt znęcania się nad pokrzywdzoną będącą byłą żoną dla oskarżonego. W przekonaniu sądu wymierzona kara jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonego na przyszłość.

Do okoliczności łagodzących zaliczono uprzednią niekaralność oskarżonego.

Sąd doszedł jednocześnie do przekonania, że w stosunku do oskarżonego istnieją przesłanki do zastosowania warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres trzech lat próby (art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 kk). Sąd wziął pod uwagę fakt, iż skorzystanie z tej instytucji probacyjnej będzie wystarczające dla zapewnienia podstawowego celu niniejszego rozstrzygnięcia, tj. powstrzymywania się oskarżonego przed ponownym naruszaniem prawa. W ocenie sądu właściwości i warunki osobiste sprawcy uzasadniają przypuszczenie, że sprawca pomimo niewykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, nie powróci na drogę przestępstwa. Tocząca się sprawa uzmysłowiła oskarżonemu naganność jego zachowania oraz stanowiła swego rodzaju ostrzeżenie przed dalszymi tego typu zachowaniami. Oskarżony ma obecnie świadomość grożących mu konsekwencji na wypadek braku poprawy zachowania. Istnieje bowiem wówczas możliwość zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności.

T. J.

III

III

Na mocy art. 72 § 1 pkt 5 kk sąd zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu. Orzeczenie w tym zakresie jest nieprzypadkowe. W toku postępowania dowodowego ujawniono wszak, iż oskarżony miewał problemy z nadużywaniem alkoholu i kontrolowaniem zachowania po jego spożyciu. W nadużywaniu alkoholu należy także upatrywać w dużej mierze jego powodów konfliktu z prawem. Stąd też zasadnym jest orzeczenie środka probacyjnego, który ma na celu istotne ograniczenie spożywania alkoholu przez oskarżonego.

T. J.

IV

IV

Na mocy art. 46 § 1 kk sąd zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej A. J. kwoty 2000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Decydując o zadośćuczynieniu, sąd miał na uwadze, iż zachowanie oskarżonego było powodem poczucia silnego dyskomfortu, zagrożenia i spadku poczucia własnej wartości po stronie pokrzywdzonej. Doznania te składają się na odczucie krzywdy. Tę należy naprawić. Sposobem naprawy może być zobowiązanie oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej. Obowiązek zapłaty ma także tę wartość, że stanowi swego rodzaju dolegliwość finansową dla oskarżonego, dając mu wyraźnie do zrozumienia, iż jego zachowanie zostało wszechstronnie ocenione i ukarane także i w ten sposób.

T. J.

V

V

Na mocy art. 72 § 1 pkt 7a i § 1a w okresie próby sąd zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzoną A. J. w jakikolwiek sposób, z wyłączeniem kontaktu pisemnego w sprawach związanych z opieką i sprawowaniem władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem oraz w sprawach związanych z podziałem wspólnego majątku, oraz do powstrzymywania się od zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość mniejszą niż 20 metrów.

Zdaniem Sądu dalsze kontakty oskarżonego z pokrzywdzoną będą prowadziły do sytuacji konfliktowych i nie zapewnią pokrzywdzonej komfortu potrzebnego do normalnego, bezstresowego funkcjonowania.

Środek ten realizuje zadanie w zakresie prewencji indywidualnej przez ułatwienie powstrzymania się od popełnienia czynów w przyszłości. Ma także za zadanie uświadomić sprawcy rozmiar wyrządzonej krzywdy, a przez swoją dolegliwość działać na niego w warstwie emocjonalnej, powstrzymując przed zachowaniami przestępnymi. Bez wątpienia środek ten będzie także oddziaływać odstraszająco na innych potencjalnych sprawców.

Środek został tak pomyślany, aby oskarżony nie został pozbawiony możliwości wpływu na wychowanie i opiekę nad wspólnym małoletnim dzieckiem. Kontakt z pokrzywdzoną będzie także niezbędny jeśli chodzi o podział wspólnego majątku.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 1008 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.

VII

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem opłaty sądowej i obciążył go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 70 zł. Oskarżony posiada możliwości finansowe, aby uiścić koszty sądowe w sprawie. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym sprawstwo i wina oskarżonego zostały dowiedzione. Zapłata kosztów nie narazi oskarżonego na istotny uszczerbek w jego utrzymaniu.

1.Podpis