Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Aneta Zawulewska-Glonek

Protokolant stażysta Marlena Barszczewska

pod nieobecność Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Wschód w Toruniu

po rozpoznaniu dnia 19 marca 2019 roku, 15 maja 2019 roku

sprawy:

R. W. (1)

s. M. i A. z domu K.

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

W dniu 25 lutego 2018 r. w nieustalonym miejscu za pośrednictwem sieci Internet, ze skutkiem w T., działając wspólnie i w porozumieniu z Ł. R., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził K. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wartości 2751,00 zł w ten sposób, że na portalu ogłoszeniowym (...)przy użyciu konta o nicku „(...): (...)” umieścił ogłoszenie o sprzedaży w formie licytacji używany telefon komórkowy (...) (...) (...) (...) – aukcja nr (...), a następnie po przesłaniu przez pokrzywdzanego kwoty 2751,00 zł za pośrednictwem płatności (...), nie przesłał wygranego w drodze licytacji telefonu, czym spowodował straty w wysokości 2751,00 zł na szkodę K. M.

tj. o przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk

Ł. R.

s. E. i W. z domu M.

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

W dniu 25 lutego 2018 r. w nieustalonym miejscu za pośrednictwem sieci Internet, ze skutkiem w T., działając wspólnie i w porozumieniu z R. W. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził K. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wartości 2751,00 zł w ten sposób, że na portalu ogłoszeniowym (...)przy użyciu konta o nicku „(...): (...)” umieścił ogłoszenie o sprzedaży w formie licytacji używany telefon komórkowy (...) (...) (...) (...) – aukcja nr (...), a następnie po przesłaniu przez pokrzywdzanego kwoty 2751,00 zł za pośrednictwem płatności (...), nie przesłał wygranego w drodze licytacji telefonu, czym spowodował straty w wysokości 2751,00 zł na szkodę K. M.

tj. o przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk

orzeka:

I)  oskarżonego R. W. (1) uniewinnia od zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu tj. występku z art. 286 § 1 kk;

II)  oskarżonego Ł. R. uznaje za winnego zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, tj. występku z art. 286 § 1 kk i za to po zastosowaniu art. 37a kk na podstawie art. 286 § 1 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności i na podstawie art. 35 § 1 kk zobowiązuje go do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

III)  na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonego Ł. R. kwotę 2.751 (dwa tysiące siedemset pięćdziesiąt jeden) tytułem naprawienia szkody;

IV)  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. P. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście 60/100) tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów udzielonej z urzędu pomocy prawnej;

V)  kosztami procesu w części dotyczącej oskarżonego R. W. (1) obciąża Skarb Państwa;

VI)  zwalnia oskarżonego Ł. R. od opłaty sądowej, poniesionymi wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VIII K 1778/18

UZASADNIENIE

sporządzone w trybie art. 423 § 1a kpk

W dniu 22 lutego 2018 roku Ł. R. ze swojego miejsca zamieszkania położonego w T. przy ulicy (...) zamieścił na portalu (...)ofertę sprzedaży telefonu (...) na koncie należącym do R. W. (1), który podał mu login i hasło. Następnie dokonał zmian na koncie podając swój numer (...) oraz zmienił mail do kontaktu jako swój.

(dowód; wyjaśnienia oskarżonego R. W. (1) k. 201 )

W dniu 25 lutego 2018 roku na portalu internetowym (...) K. M. wygrał licytację telefonu (...), a następnie w dniu 26 lutego 2018 roku zapłacił za niego kwotę 2.751 złotych, a pieniądze przekazał na numer konta (...). W tym samym dniu K. M. skontaktował się ze sprzedającym smsem na numer (...) i zapewnił go, że natychmiast wyśle telefon. Gdy nie otrzymał telefonu próbował skontaktować się ze sprzedającym, ale bezskutecznie, bo już nie odbierał telefonu.

(dowód; zeznania świadka K. M. k. 202

wyjaśnienia oskarżonego R. W. (1) k.201

dowód zapłaty k. 7

wydruk z (...) k. 8 – 11

pismo (...) k. 14 - 20)

Konto o numerze (...) w Banku (...) należy do R. W. (1). Na tym koncie w dniu 26 lutego 2018 roku odnotowana jest wpłata kwoty 2.751 złotych pochodząca od K. T. samego dnia z konta zostaje pobrana kwota 2.072,88 złotych na rzecz Komornika Sądowego i tego samego dnia R. W. (1) przekazuje kwotę 670 złotych na rzecz Ł. R..

(dowód; historia konta k. 88)

Oskarżony R. W. (1) jest kawalerem i nie ma nikogo na utrzymaniu. Jest bezrobotny i nie posiada żadnych dochodów. Jest zdrowy i nie leczył się psychiatrycznie. W przeszłości był wielokrotnie karany.

(dowód; wyjaśnienia oskarżonego R. W. (1) k. 200

karta karna k. 123 - 125)

Oskarżony R. W. (1) nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że zna Ł. R., który w 2018 roku zapytał go czy posiada konto na (...) i udostępnił mu hasło i login, bo chciał sprzedać telefon komórkowy (...). Zgodził się i wysyłając zdjęcie przekazał mu login i hasło. Za pierwszym razem nie sprzedał go, bo jego konto nie miało odpowiednich ustawień. Wobec czego Ł. R. wystawił go po raz drugi. Po jakimś czasie zorientował się, że konto jest ustawione na Ł. R.. Próbował się z nim skontaktować, ale bezskutecznie, a w końcu ten zmienił numer telefonu. Zauważył na swoim koncie wpłatę kwoty 2700 złotych, z których komornik przejął 2.000 złotych. Pozostałą kwotę przekazał Ł., a ten nie miał o to pretensji. Wyjaśnił, że Ł. R. wcześniej oddał telefon do lombardu, a on ten telefon wykupił. Próbował mu pomóc, bo ten potrzebował pieniędzy. Umówili się, że pieniądze ze sprzedaży telefonu na (...), podzielą między siebie, dlatego udostępnił mu login i hasło. Nie wiedział jednak, że ten nie przesłał telefonu. Nigdy Ł. nie przekazał mu telefonu. Wysyłką telefonu miał zająć się Ł.. Wyjaśnił, że nie miał wiedzy, że Ł. nie wysłał telefonu.

W ocenie sądu wyjaśnienia oskarżonego są przekonujące i logiczne. Oskarżony wskazał, że udostępnił swoje konto na (...) z uwagi, że jego kolega potrzebował pieniędzy. Widział, że oskarżony posiada telefon, ponieważ go wykupił z lombardu. Zatem nie mógł przypuszczać, że ten zamierza wyłudzić pieniądze ze sprzedaży telefonu. Nadto jego wyjaśnienia odnośnie zmian na koncie internetowym znajdują potwierdzenie z przesłanej dokumentacji (...). Wynika z tego, że Ł. R. przejął całą kontrolę nad sprzedażą. Logicznie tłumaczy również oskarżony brak pretensji ze strony Ł. R. odnośnie przekazania jedynie kwoty 670 złotych i wskazuje, że ten był mu winien pieniądze z tytułu wykupu telefonu z lombardu. Warto też podkreślić, że oskarżony niezwłocznie przekazał mu pieniądze pozostałe po potrąceniu przez komornika. To zachowanie świadczy, że oskarżony działał zgodnie z umową, udostępnił konto na (...) i niezwłocznie po wpłynięciu kwoty przekazuje ją koledze.

Oskarżony Ł. R. również nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że R. W. (1) naprawiał jego samochód i się okazało, że koszty przerosły jego budżet. Postanowił sprzedać swój telefon na (...) i Ł. zaproponował mu, że udostępni mu konto. Telefon został wystawiony z jego konta w domu u jego ojca. Do czasu sprzedaży telefon był u niego. Gdy telefon został sprzedany przekazał go R. i otrzymał kwotę 600 – 700 złotych. Według niego za wszystko odpowiada R., bo to on nie wysłał telefonu. Następnie w trakcie konfrontacji oświadczył, że nie posiadał loginu i hasła do konta, a współoskarżony przyjechał do niego do domu i tam razem wystawili telefon.

W ocenie sądu wyjaśnienia tego oskarżonego nie zasługują na wiarę, bowiem w ocenie sądu nielogiczne. Oskarżony wskazuje, że zajmował się całą obsługą sprzedaży telefonu i przyznaje, że w tym czasie telefon pozostawał u niego. Zatem nielogiczne i nieprzekonujące jawi się twierdzenie, że wysyłką miał zająć się R. W. (1), z tego względu że telefon pozostawał u niego oraz stanowił jego własność. Nadto jak wynika z relacji pokrzywdzonego, oskarżony zapewnił go, że niezwłocznie wyśle telefon. Nadto odnośnie okoliczności przekazania telefonu oskarżony jest niekonsekwentny bowiem raz mówi, że przekazał fizycznie go R. W. (1), a innym razem wskazuje, że pojechał do niego i dał jego mamie. Następnie oskarżony nagina rzeczywistość domyślając się, że zostanie ustalone miejsce logowania i twierdzi, że R. W. (1) przyjeżdżał do niego i śledził sprzedaż. To twierdzenie również jest nielogiczne i nieprzekonujące, patrząc na czas logowania. Zdaniem sądu wersja oskarżonego jest niestabilna, oskarżony zmienia szczegóły zdarzenia i tym samym w ocenie sądu wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na wiarę i nie mogą być uznane jako niebudzące wątpliwości, będące podstawą przypisania sprawstwa R. W. (1).

Świadek K. M. zeznał, że w dniu 25 lutego 2018 roku wygrał aukcję telefonu (...) (...) za 2.751 złotych i pieniądze przekazał na konto (...) i podał nr (...).

W ocenie sądu zeznania świadka zasługują na wiarę i korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci dokumentacji (...) i historii konta.

Natomiast świadek D. G. zeznał, że nie jest użytkownikiem (...) i nie wyklucza, że kartę z tym numerem przekazał Ł. R..

w ocenie sadu zeznania świadka są przekonujące i korespondują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd dał wiarę w całości dowodom z dokumentów zebranych w toku postępowania, uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując argumentów do poddania wątpliwości co ich autentyczności. Wskazane dokumenty zostały sporządzone we właściwej formie, przez uprawnione osoby i organy. Tym samym Sąd nie znalazł podstaw, by wskazanym dokumentom odmówić wiary i mocy dowodowej.

R. W. (1) został oskarżony o czyn z art. 286 § 1 kk.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił w sposób niebudzący wątpliwości przypisać mu sprawstwa zarzucanego mu czynu. W sprawie w sposób pewny zostało ustalone, że telefon został wystawiony z konta (...) należącego do R. W. (1) i pieniądze w aukcji wpłynęły na jego rachunek bankowy. Oskarżony tym faktom nie zaprzecza i tłumaczy, że chciał pomóc koledze, bo miał trudną sytuację finansową. Jednocześnie oskarżony wiedział, że Ł. R. posiada telefon, który zamierza wystawić na sprzedaż. To są jedyne i pewne okoliczności świadczące o udziale oskarżonego w przedmiotowej sprzedaży. Te ustalenia są niewystarczające, by przypisać mu sprawstwo czynu z art. 286 § 1 kk. Pozostała część ustaleń w zakresie udziału R. W. (2) opiera się na wyłącznie na wyjaśnieniach Ł. R., które sąd uznał za niestabilne i nie przekonujące. Pewne ustalenia w postaci – zmiany adresu mailowego oraz numeru telefonu do kontaktu na Ł. R. – wskazują, że to on całkowicie przejął kontrolę nad sprzedażą. Nielogiczne są jego twierdzenia, że w trakcie aukcji był w posiadaniu telefonu, a jego wysyłką miał się zająć R. W. (1). Zdaniem sądu oskarżony składa tej treści wyjaśnienia by przerzucić odpowiedzialność z siebie na współoskarżonego. Tym samym w ocenie sądu brak jest niebudzących wątpliwości, że R. W. (1) działał z góry powziętym zamiarem doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonego, bowiem jego udział sprowadzał się jedynie do udostepnienia swojego konta internetowego przy świadomości, że Ł. R. faktycznie dysponuje telefon, który zamierza sprzedać, by rozliczyć się z oskarżonym.

Mając na uwadze powyższe rozważania, wobec braku jednoznacznych dowodów skazujących na winę oskarżonego sąd uniewinnił go od zarzucanego mu czynu.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 632 pkt 2 kpk.