Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W lutym 2018r. J. W. umieścił na jednej z grup na portalu (...) noszącym nazwę (...) post z zapytaniem dotyczącym odsprzedaży biletu na koncert zespołu (...) zaplanowanego na dzień 28 kwietnia 2018r. w K.. W dniu 21 lutego 2018r. na wiadomości prywatnej za pośrednictwem portalu (...) otrzymał wiadomość od osoby podającej się za P. R. z C. , która to osoba proponowała J. W. odsprzedanie interesującego go biletu na w/w koncert za kwotę 395 złotych. Wiadomość ta faktycznie została przygotowana i przesłana przez D. K.. Po przeczytaniu wiadomości pochodzącej w rzeczywistości od D. K., J. W. postanowił kupić od niego oferowany bilet za zaproponowaną kwotę. Tego samego dnia J. W. dokonał wpłaty kwoty 395 złotych na numer konta podany przez D. K.. Faktycznie biletem na ten koncert D. K. nie dysponował. Został też zapewniony w otrzymanej od D. K. korespondencji , że tego samego dnia zakupiony bilet zostanie do niego wysłany oraz , że będzie musiał wypełnić oświadczenie , które należy wysłać do organizatora koncertu , albowiem bilety na koncert są wystawiane imiennie. Z uwagi na to , że przesyłka zawierająca bilet na w/w koncert nie nadchodziła J. W. telefonował kilkakrotnie do D. K. , aby wyjaśnić zaistniałą sytuację. Uzyskiwał od niego różne, sprzeczne ze sobą , informacje np., że bilet został już do niego wysłany lub , że został wysłany do organizatora koncertu razem z oświadczeniem , o którym wcześniej była mowa. Ostatnią wiadomość J. W. otrzymał od D. K. w dniu 24 kwietnia 2018r., z której wynikało , że jest problem ze zmianą danych na bilecie oraz, że sprzedający prosi o podanie numeru rachunku , na który ma zwrócić wpłacone przez J. W. pieniądze. W późniejszym okresie J. W. podejmował szereg prób skontaktowania się z D. K. , ale żadna nie była skuteczna. Nigdy też nie otrzymał biletu , za który zapłacił D. K. , ani też nie otrzymał pieniędzy wpłaconych na ten bilet. D. K. nie nawiązał z nim w kolejnych miesiącach żadnego kontaktu.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 113 – 117, 188,

zeznania świadka J. W. – k. 7 – 8, 188v.,

potwierdzenie przelewu – k. 2,

wydruk korespondencji – k. 3 – 6 )

D. K. był wielokrotnie karany sądownie – w znacznej większości za przestępstwo z art. 286 § 1 kk.

( dowód: karta karna – k. 55 – 56 )

Przesłuchany jako podejrzany w dniu 18 czerwca 2019r. D. K. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił m.in. , że w chwili nawiązania kontaktu z J. W. nie posiadał biletu na w/w koncert , gdyż miał go dopiero otrzymać ( k. 113 – 117 ).

Na rozprawie głównej w dniu 17 października 2019r. oskarżony D. K. nie był obecny, gdyż złożył wniosek o niedoprowadzenie go na rozprawę i rozpoznanie sprawy pod jego nieobecność ( k. 182 – 183 ).

Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego D. K. jako wiarygodne. Nie zakwestionował on w nich swojej winy , ale przyznał się do wprowadzenia w błąd pokrzywdzonego J. W. i do tego , że nie dysponował biletem na koncert zespołu (...) , który chciał kupić od niego pokrzywdzony , chociaż zapewnił go , ze bilet taki faktycznie posiada.

Z zeznań pokrzywdzonego J. W. jasno wynika, że oskarżony D. K. używający pseudonimu (...) zapewnił go o tym , że przedmiotowy bilet jest w jego posiadaniu i pokrzywdzony był przekonany , iż bilet ten od D. K. otrzyma. Właśnie dlatego zdecydował się wpłacić pieniądze na podane przez oskarżonego konto i oczekiwał na przesyłkę zawierającą ten bilet. Oskarżony nie mógł biletu przesłać pokrzywdzonemu , gdyż nigdy go nie posiadał , natomiast wyłudził od pokrzywdzonego pieniądze w kwocie 395 złotych zapewniając pokrzywdzonego , że bilet otrzyma. Zwrócić należy uwagę na to , co zeznał pokrzywdzony odnośnie wersji podawanych przez oskarżonego tłumacząc brak przekazania wspomnianego biletu. Wersje te były bardzo różne i wzajemnie wykluczały się. Mimo upływu wielu miesięcy od daty przekazania pieniędzy przez pokrzywdzonego oskarżonemu ( 21 luty 2018r. ), D. K. nie zrobił nic , aby naprawić szkodę , którą wyrządził , a jedynie zwodził pokrzywdzonego zapewniając go , że kwestia dotycząca przekazania biletu jest nadal przedmiotem kolejnych jego działań , co nie było prawdą.

Nie ulega więc wątpliwości , że oskarżony D. K. wprowadził pokrzywdzonego w błąd, co do możliwości przekazania mu przedmiotowego biletu ( nigdy go nie posiadał) i wykorzystując błędne przekonanie pokrzywdzonego doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem polegające na przekazaniu oskarżonemu kwoty 395 złotych.

Sąd ocenił jako wiarygodne zeznania świadka J. W.. Były one bardzo logiczne , szczegółowe i w pełni bezstronne.

Jako wiarygodne Sąd ocenił wszystkie dowody z dokumentów, ponieważ były jasne , zupełne , a ich treść nie była kwestionowana.

Oskarżony D. K. swoim wyżej opisanym zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 kk.

Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kary Sąd uwzględnił nagminność tego rodzaju przestępstw , uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego oraz to , że szkoda nie została przez oskarżonego w żadnej części naprawiona.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę przyznanie się oskarżonego do winy oraz stosunkowo niewielką wysokość szkody.

Mając na uwadze wszystkie w/w okoliczności Sąd uznał , że wymierzenie oskarżonemu D. K. kary pozbawienia wolności równej dolnemu ustawowemu zagrożeniu przewidzianemu w art. 286 § 1 kk tj. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności jest najbardziej adekwatne do społecznej szkodliwości czynu oraz spełni cel prewencyjny , represyjny i wychowawczy wobec oskarżonego.

W punkcie II wyroku Sąd na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłacenie kwoty 395 złotych na rzecz pokrzywdzonego J. W..

Z uwagi na to , że oskarżony D. K. jest pozbawiony wolności Sąd w punkcie III wyroku zwolnił go od obowiązku uiszczenia opłaty im pozostałych kosztów sądowych, na mocy art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983r. Nr 49 poz. 113 ze zm. ) i art. 624 § 1 kpk.