Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2023r.

Sąd Rejonowy w Toruniu – V Wydział Gospodarczy

w składzie:

przewodniczący: SSR Maciej J. Naworski

protokolant: sekretarz sądowy Irena Serafin

po rozpoznaniu dnia 21 września 2023r.,

w T.

na rozprawie

sprawy

z powództwa D. S. ( NIP (...) )

przeciwko K. S. ( NIP (...) )

o zapłatę

zasądza od pozwanego K. S. na rzecz powoda D. S. odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 10.280zł od dnia 8 września 2022r. do dnia 7 lutego 2023r.,

oddala powództwo w pozostałej części,

zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.009,72zł ( trzy tysiące dziewięć złotych siedemdziesiąt dwa grosze ) z odsetkami w wysokości ustawowych odsetek za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt VGC 196/23

UZASADNIENIE

D. S. żądał od K. S. 12.350zł wynagrodzenia i 186,32zł rekompensaty za koszt odzyskiwania należności z odsetkami. Odnowił bowiem na jego zlecenie drewnianą podłogę a pozwany mu nie zapłacił ( k. 3 i 76 ).

Pozwany zapłacił powodowi w toku sprawy 10.280zł i zaskarżył nakaz zapłaty ponad 2.070zł sumy głównej i co do wszystkich odsetek ( k. 35 – 36 i 70 ). Powód nienależycie bowiem wykonał pracę w jednym z pomieszczeń wobec czego pozwany złożył mu oświadczenie o obniżeniu ceny o 2.070zł; wykonane roboty należy zaś powtórzyć w całym pokoju o powierzchni 23m2.

Powód ograniczył się do zaprzeczenia istnienia wad podkreślając zasady dotyczące ciężaru ich dowodzenia ( k. 81 ).

Sąd ustalił, co następuje:

W 2022r. K. S., jako generalny wykonawca remontu części zabytkowej kamienicy zlecił D. S. odnowienie drewnianej podłogi na powierzchni 114m2, obejmujące renowację i lakierowanie desek sosnowych za 90zł od metra kwadratowego, płatne w terminie 7 dni od wystawienia rachunku.

Bezsporne ( e – mail., k. 51 u dołu ).

D. S. wykonał zlecone prace w drugiej połowie sierpnia 2022r.

Bezsporne.

31 sierpnia 2022r. D. S. wystawił K. S. rachunek za renowację i lakierowanie 120m2 desek sosnowych jednak potem skorygował powierzchnię do 114m2.

Bezsporne ( rachunek k. 42 i 13, pismo, k. 41 ).

W pomieszczeniu numer 48 po wykonaniu prac przez D. S. podłoga była porysowana i powgniatana.

Dowód: zeznania E. S., k. 96 - 96v.,

fotografie, k. 108 - 112.

15 września 2023r. D. S. otrzymał od inwestora wezwanie do poprawienia prac w pomieszczeniu 48.

Dowód: pismo, k. 52.

Pomieszczenie numer 48 ma 23m2 powierzchni.

Niezaprzeczone.

Na początku września 2022r. K. S. złożył D. S. reklamację w zakresie prac w pomieszczeniu numer 48 telefonicznie, potem pocztą elektroniczną a wreszcie na piśmie.

Dowód: zeznania E. S., k. 96 - 96v.

e – mail, k. 50,

pismo, k. 41.

W styczniu 2023r. K. S. złożył D. S. oświadczenie o obniżeniu wynagrodzenia o 2.070zł.

Bezsporne ( pismo, k. 43 – 44 ).

7 lutego 2023r. K. S. zapłacił D. S. 10.280zł wynagrodzenia.

Bezsporne ( potwierdzenie przelewu, k. 53 ).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

1. Stan faktyczny był w znacznej części bezsporny, wobec czego Sądu ustalił fakty w oparciu o zgodne oświadczenia stron i art. 230 k.p.c.

Sąd dał wiarę świadkowi, ponieważ wypowiadał się spójnie i logicznie a nie było podstaw do wniosku, że kłamał; jego słowa znalazły też potwierdzenie w dokumentach i zdjęciach; w tej sytuacji pokrewieństwo z powodem było bez znaczenia.

Dokumenty nie budziły wątpliwości i nie były kwestionowane.

To samo dotyczy fotografii złożonych przez pozwanego.

Sąd pominął dowód z zeznań A. C.; z uwagi na ciężką chorobę świadka ( k. 104 - 106 i 128 ) dowód jest niemożliwy do przeprowadzenia ( art. 235 ²§ 1 pkt 4 k.p.c. ).

Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie B. F., ponieważ okoliczności na które została zgłoszona, były nieistotne dla rozstrzygnięcia (art. 235 ²§ 1 pkt 2 k.p.c. ).

Sąd oddalił dowód z przesłuchania ponieważ ma tylko komplementarnych charakter ( art. 299 k.p.c. ).

2. Przed przystąpieniem do zasadniczych rozważań trzeba poczynić następujące uwagi ogólne.

Po pierwsze, proces cywilny jest de lege lata kontradyktoryjny i obowiązuje w nim zasada prawdy formalnej. W konsekwencji na stronach spoczywa obowiązek przeprowadzenia postępowania, w tym złożenia oświadczeń co do okoliczności sprawy; ponoszą też ryzyko zaniechań w tym zakresie.

Po drugie, ciężar dowodu faktów istotnych dla rozstrzygnięcia spoczywa na stronie, która wywodzi z nich skutki prawne ( ei incumbit probatio qui dicit – art. 6 k.c. ).

Po trzecie, przy umowie o dzieło stosuje się przepisy o rękojmi przy sprzedaży ( art. 638 § 1 k.c. ).

Po czwarte, sprzedawca odpowiada względem nabywcy jeżeli sprzedana rzecz ma wady polegające na braku właściwości, które powinna mieć lub nie nadaje się do celu, o którym sprzedawca był poinformowany ( art. 556 i 556 ¹§ 1 pkt 1 – 3 w związku z art. 559 k.c. ).

Po piąte, jeżeli sprzedana rzecz jest wadliwa, kupujący może złożyć sprzedawcy oświadczenie o obniżeniu ceny, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie; obniżona cena powinna pozostawać w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady ( art. 560 § 1 i 3 k.c. ).

3. Z uwagi na częściowe tylko zaskarżenie nakazu zapłaty przedmiotem sporu objęta była cześć wynagrodzenia powoda, której dotyczyło oświadczenie pozwanego o obniżeniu wynagrodzenia. Rzecz sprowadziła się przy tym do odpowiedzi na pytanie, czy prace powoda, w tej części, były obarczone wadami.

Odpowiedź jest twierdząca.

Pomijając zeznanie świadka, na fotografiach złożonych do akt ( zwłaszcza tej, na k. 108 ) wyraźnie widać liczne uszkodzenia desek, których nie powinno być po renowacji.

W rezultacie wadliwość pracy powoda nie podlega dyskusji co przesądza, że pozwany miał rację w zasadzie.

Także sposób obniżenia ceny nie budzi wątpliwości. Skoro pomieszczenie, w którym znajduje się nieprawidłowo odnowienia podłoga ma 23m2 a strony określiły koszt pracy na 90zł za metr kwadratowego, to słusznie pozwany obniżył wynagrodzenie powoda o 2.070zł ( 23 razy 90 ). Powszechnie wiadomo bowiem, że w przypadku drewnianych, lakierowanych, podłóg naprawa musi dobyć się na całej powierzchni; nie jest bowiem możliwe osiągnięcie zadowalającego efektu poprzez fragmentaryczne cyklinowanie i położenie nowej warstwy lakieru tylko na wybranej części. Praca powoda w tym pomieszczeniu była zaś bezwartościowa a proporca zachowana w myśl art. 560 § 3 k.c.

W konsekwencji Sąd oddalił żądanie 2.070zł na podstawie art. 560 § 1 w związku z art. 638 § 1 k.c. Złożenie oświadczenia o obniżeniu wynagrodzenia znosi bowiem roszczenie o jego zapłatę.

Bez znaczenia było przy tym, że inwestor przyjął prace pozwanego nie stwierdzając usterek ( k. 14 ) skoro potem upominał się o ich usunięcie ( k. 52 ). Powód nie uczestniczył zaś w tej czynności i nie był jej stroną; nie był zresztą stroną umowy pozwanego z inwestorem wobec czego treść protokołu nie przesądza sprawy na jego korzyść. Kluczowe znaczenie miało natomiast przesłuchanie świadka i fotografie, które potwierdziły stanowisko pozwanego.

Powód, poza tezą o prawidłowości swojej pracy, nie podnosił żadnych innych argumentów przeciwko racjom pozwanego; Sąd nie poszukiwał ich więc z urzędu.

4. Pozwany z niezrozumiałych względów kwestionował roszczenie o zapłatę odsetek od części wynagrodzenia, które zapłacił powodowi po terminie; było przecież oczywiście uzasadnione.

Pozwany uiścił powodowi 10.280zł dnia 7 lutego 2023r. a kwestionował zasadność roszczenia o wynagrodzenie tylko w części, w której ostatecznie zaskarżył nakaz zapłaty. Powodowi należały się zatem od tej sumy odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych na podstawie art. 10 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych ( tekst j. Dz. U. z 2023r., poz. 1790 ).

Strony uzgodniły bowiem termin 7 dni na zapłatę a zmiana rachunku nie była istotna; powód i tak żądał więcej niż 10.280zł zaś pozwany ostatecznie tyle mu zapłacił.

5. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. przyjmując, że powód wygrał sprawę 83 setnych ( 10.280zł z 12.350zł ) a pozwany w 17 setnych; pozwany nie zaskarżył nakazu zapłaty w całości, jednak spełnił świadczenie w części po wytoczeniu powództwa a zatem przegrał sprawę w tym zakresie; zaskarżenie nakazu zapłaty skutkuje przy tym upadkiem rozstrzygnięcia o koszkach, niezależnie od zakresu sprzeciwu.

Celowe koszty dochodzenie roszczenia obejmowały 750zł opłaty od pozwu, 17zł opłaty od pełnomocnictwa i 3.600zł wynagrodzenia pełnomocnika i wyniosły 4.367zł a koszty obrony zamykały się w kwocie 3.617zł z tytułu wynagrodzenia zastępcy procesowego i podatku od pełnomocnictwa.

Na korzyść powoda przypadała zatem różnica w wysokości 3.009,72zł ( 83 setne z 4.367zł minus 17 setnych z 3.617zł ).