Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 sierpnia 2024 roku

Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Alina Kordus-Krajewska

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2024 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania H. T.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi d/s Orzekania o Niepełnosprawności w B.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

w związku z odwołaniem od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B. z dnia 17 kwietnia 2023r.

I.  zmienia zaskarżone orzeczenie w ten sposób , że stwierdza, że symbolem przyczyny niepełnosprawności poza symbolami (...) jest także (...)

II.  oddala odwołanie w pozostałym zakresie,

III.  przyznaje ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu na rzecz adwokata B. A. kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt złotych) , podwyższoną o kwotę podatku Vat w wysokości 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej odwołującej z urzędu.

Sędzia Alina Kordus-Krajewska

Sygn. IV U 160/23

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 17 kwietnia 2023r., nr (...) Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B. uchylił orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 30 stycznia 2023r. w części ustalającej, iż stopień niepełnosprawności datuje się od 6 sierpnia 2010r. i orzekł, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 12 stycznia 2023r. W uzasadnieniu wskazano, że osoba odwołująca się wymaga czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych, ale nie stwierdzono niezdolności do samodzielnej egzystencji, która powodowałaby konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niemożnością zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B. wskazał, że naruszona sprawność organizmu powoduje niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym.

Odwołanie od powyższego orzeczenia wniosła H. T. , wnosząc o jego zmianę poprzez orzeczenie, iż naruszona sprawność organizmu odwołującej powoduje niepełnosprawność w stopniu znacznym.

W odpowiedzi na odwołanie organ podtrzymał stanowisko w sprawie, podając, że zakres naruszonej sprawności organizmu H. T., spowodowany stanem po leczeniu operacyjnym (...) w 2014r. (...) niedużym tętniakiem aorty bez kwalifikacji do leczenia operacyjnego, nadciśnieniem tętniczym (...)powoduje zależność od otoczenia. Organ wyjaśniał, że odwołująca ma obniżoną tolerancję wysiłkową, duszności wysiłkowe oraz, że wymaga pomocy w obsłudze (...) oraz cięższych pracach domowych. Stwierdzono także konieczność częściowej lub czasowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych, właściwych dla osoby w danym wieku, w zakresie samoobsługi, prowadzenia gospodarstwa domowego oraz współdziałania w procesie leczenia i rehabilitacji. Organ wskazał, że nie stwierdzono u odwołującej utraty zdolności do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych w stopniu uzasadniającym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy. Wobec powyższego, odwołująca kwalifikuje się do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2023r. Sąd Rejonowy w Toruniu, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustanowił dla odwołującej adwokata z urzędu (k. 21).

Pismem procesowym z dnia 24 lipca 2023r. odwołująca podtrzymała swoje stanowisko w sprawie, podnosząc, iż kwestionuje stopień niepełnosprawności i wnosi o ustalenie znacznego stopnia niepełnosprawności. H. T. zakwestionowała także symbole niepełnosprawności, wnosząc o przyjęcie dodatkowego symbolu niepełnosprawności, tj. (...). Nadto, wniesiono o zasądzenie na rzecz pełnomocnika z urzędu kosztów pomocy prawnej udzielonej odwołującej z urzędu nieopłaconej w części, ani w całości (k. 35 – 36).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca H. T. urodziła się (...)w C.. 10 września 2012r. odwołująca przyjęta została na Oddział Wewnętrzny (...) Publicznego Zespołu (...) w C., celem diagnostyki bólów w klatce piersiowej. Podczas pobytu na oddziale przeprowadzono badania diagnostyczne (echo serca, TK klatki piersiowej, USG jamy brzusznej i ginekologiczne oraz gastroskopię), rozpoznając u niej (...)

W dniu 24 lipca 2014r. odwołująca przyjęta została na oddział urologiczny (...) Szpitala (...) im. dr. W. B. w G., gdzie rozpoznano u niej nawrotowy (...). H. T. zakwalifikowana została do zabiegu endoskopowego, wykonano także zabieg (...) (...)). Zabieg (...) wykonywano dwukrotnie, tj. w kwietniu 2014r. oraz lipcu 2014r. Odwołująca przechodziła także cykle chemioterapii oraz chemioterapii uzupełniającej. W okresie od 1 września 2014r. do 13 września 2014r. H. T. hospitalizowana była na Oddziale Urologicznym, gdzie zdiagnozowano u niej (...). 3 września 2014r. usunięto radykalnie (...) i wytworzono (...) Od czerwca 2015r. H. T. pozostaje pod okresową kontrolą urologiczną w G..

(bezsporne, a nadto dowód: akta organu – karta informacyjna k. 56, k. 71, 80 – 81, 83, 85, 87)

Orzeczeniem z dnia 16 maja 2007r., nr (...) o stopniu niepełnosprawności Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w C. postanowił zaliczyć H. T. do lekkiego stopnia niepełnosprawności, jako przyczynę wskazując (...) Orzeczony stopień niepełnosprawności miał charakter okresowy, do 31 maja 2009r. Ustalony stopień niepełnosprawności datowano od 3 kwietnia 2007r.

Orzeczeniem z dnia 31 lipca 2009r., nr (...), Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w C. postanowił zaliczyć H. T. do lekkiego stopnia niepełnosprawności, jako symbol przyczyny niepełnosprawności wskazano – (...). We wskazaniach dotyczących odpowiedniego zatrudnienia zapisano pracę lekką, odwołująca nie wymagała szkoleń, w tym specjalistycznych; koniecznym było zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie; nie wymagała korzystania z sytemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumiano korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki; nie wymagała konieczności stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Orzeczeniem z dnia 10 września 2010r., nr (...), Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w C. postanowił zaliczyć H. T. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. We wskazaniach zapisano, iż odwołująca wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumiano korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki. W dalszym ciągu wskazywano, iż H. T. nie wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

W dniu 26 października 2012r. oraz 9 października 2015r. Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności wydał tożsame orzeczenia.

( dowód: akta organu – orzeczenie z 16 maja 2007r. k. 89, orzeczenie z 31 lipca 2009r. – k. 90, orzeczenie z 10 września 2010r. – k. 91, orzeczenie z 26 października 2012r. – k. 92, orzeczenie z 9 października 2015r. – k. 93, protokół rozprawy z dnia 7 września 2023r., zeznania odwołującej – k. 61)

Wnioskiem z dnia 22 grudnia 2022r. w sprawie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności H. T. zwróciła się do Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w C. o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności dla celów konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby oraz korzystanie z ulg i uprawnień na podstawie art. 8 ust. 3a pkt 1 – Prawo o ruchu drogowym, ze względu na znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się.

W dniu 30 stycznia 2023r. lekarz przewodniczący składu orzekającego wystawił ocenę stanu zdrowia H. T.. W rozpoznaniu choroby zasadniczej zapisano – (...) – stan po leczeniu; jako choroby współistniejące wskazano (...).

Orzeczeniem z dnia 30 stycznia 2023r., nr (...), Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w C. postanowił zaliczyć H. T. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Jako symbol przyczyny niepełnosprawności wskazano (...). Orzeczenie wydane zostało do 31 stycznia 2025r., ustalony stopień niepełnosprawności zadatowano od 6 sierpnia 2010r. W uzasadnieniu zapisano, że na podstawie analizy zebranej dokumentacji medycznej oraz sporządzonych przez specjalistów składu orzekającego ocen, stwierdza się że posiadany rodzaj schorzenia kwalifikuje się do zaliczenia do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Wskazano, że naruszona sprawność organizmu powoduje, że badana wymaga czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Nie stwierdzono jednocześnie znacznie ograniczonych możliwości w samodzielnym poruszaniu się, które uzasadniałyby przyznanie prawa do karty parkingowej.

( dowód: akta organu – wniosek k. 95, ocena stanu zdrowia osoby zainteresowanej – k. 99 – 101, orzeczenie z 30 stycznia 2023r. – k. 14, protokół rozprawy z dnia 7 września 2023r., zeznania odwołującej – k. 61)

H. T. obecnie mieszka sama. Doraźną pomoc świadczą córki odwołującej. Dotyczy to głównie pielęgnacji H. T., zajmują się wymianą (...) przygotowywaniem posiłków, robieniem zakupów, oraz wykonywaniem podstawowych prac domowych.

( dowód: protokół rozprawy z dnia 7 września 2023r., zeznania świadek K. T. – k. 59v. – 60, zeznania świadek I. S. – k. 60 – 60v., zeznania odwołującej – k. 61

Obecnie u H. T. rozpoznaje się (...) Z przyczyn ortopedycznych brak jest podstaw do zaliczenia odwołującej do osób niepełnosprawnych z przyczyn ortopedycznych, brak również podstaw do uznania niepełnosprawności z przyczyn ortopedycznych zgodnie z kodem (...) Z przyczyn kardiologicznych odwołująca jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy, wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. H. T. nie wymaga w celu pełnienia ról społecznych stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Wytworzona sposobem B. (...) z powstałą wokół niej w późniejszym okresie rozległa (...) wskazuje na naruszenie sprawności organizmu w zakresie spełniającym wymogi uznania u odwołującej umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Pod względem neurologicznym u H. T. obecnie rozpoznaje się zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego z bólowym, częściowym ograniczeniem ruchomości. Powyższe schorzenie i stopień jego zaawansowania, pozwala zaliczyć odwołującą do osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim trwale, z symbolem choroby narządu ruchu (...) H. T. porusza się samodzielnie, bez przedmiotów ortopedycznych, występuje częściowe, bólowe ograniczenie ruchomości w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa.

( dowód: opinia biegłego sądowego z dziedziny ortopedii – k. 73 – 75, opinia biegłego sądowego z dziedziny kardiologii – k. 76 – 78, opinia biegłego sądowego z dziedziny chirurgii ogólnej, onkologicznej i medycyny paliatywnej – k. 88 – 90, opinia biegłej sądowej z dziedziny neurologii – k. 219 – 221)

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie ustalono na podstawie okoliczności bezspornych oraz dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, w tym zawartych w załączonych aktach Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności, których autentyczności nie podważała żadna ze stron. Sąd ustalił częściowo stan faktyczny także na podstawie zeznań świadków K. T., I. S. oraz zeznań odwołującej. Istotne dla wyjaśnienia sprawy były przede dowody z opinii biegłych sądowych z dziedziny ortopedii, kardiologii, chirurgii ogólnej, onkologicznej i medycyny paliatywnej oraz neurologii. Opinie sporządzone przez biegłych w ocenie Sądu są rzetelne i wewnętrznie spójne. Różni je tylko ocena co do symbolu niepełnosprawności (...) do czego sądu odniesie się w dalszej części uzasadnienia. Opinie biegłych przedstawiają kompleksowy obraz stanu zdrowia odwołującej, wyczerpująco opisując jej schorzenia i możliwości funkcjonowania. Sąd miał na uwadze, że ustalenie niepełnosprawności wymaga wiadomości specjalistycznych, gdyż w ten sposób weryfikuje się subiektywną ocenę odnośnie do stopnia dysfunkcji, z którymi styka się ubezpieczony( LEX nr 3305521 - postanowienie SN z dnia 8 lutego 2022 r.I USK 404/21) Mając to na uwadze należało zwrócić uwagę ,że badania przedmiotowe biegłych, analiza dokumentacji przedstawia inny niż podany przed odwołującą i jej córki stan odwołującej. W ocenie biegłych odwołująca w zakresie poruszania, funkcjonowania i konieczności opieki nie wymaga tak szerokiej pomocy. Sąd nie kwestionuje, że taka pomoc jest i była przez córki udzielana. Natomiast rolą sądu była obiektywna ocena czy odwołująca wymaga opieki i pomocy w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

W rozpoznawanej sprawie poza sporem pozostawało, że wnosząca odwołanie jest osobą niepełnosprawną, spór zaś dotyczył stopnia jej niepełnosprawności oraz symbolu niepełnosprawności. H. T. kwestionowała bowiem zaliczenie jej przez Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności domagając się ustalenia znacznego stopnia niepełnosprawności. Wnosiła także o symbole (...)

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U.2024.44) rozróżnić można trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany i lekki.

Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji (art. 4 ust. 1 ustawy).

Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (art. 4 ust. 2 ustawy).

Dla ustalenia znaczenia pojęcia naruszenia sprawności organizmu istotne jest więc zidentyfikowanie jego przyczyny, którą może być – jak wskazuje ustawodawca w § 32 r.o.n.s.n. – choroba lub uszkodzenie. W literaturze medycznej podkreśla się, że pojęcie choroby jest wieloznaczne i nieprecyzyjne . Można ją definiować w ujęciu biologicznym, funkcjonalnym i biologiczno-funkcjonalnym . Biorąc pod uwagę brzmienie przepisu, należy zwrócić szczególną uwagę na definicję choroby należącą do pierwszej kategorii. Mianowicie, według definicji biologicznej choroba to stan organizmu, jego części lub narządu, który charakteryzuje się zakłóceniem ich normalnej czynności i wymaga diagnozy klinicznej . Natomiast, jeżeli chodzi o uszkodzenie organizmu ( impairment), to zostało ono zdefiniowane przez WHO jako wszelki brak lub anormalność anatomicznej struktury narządów oraz brak lub zaburzenie funkcji psychicznych lub fizjologicznych organizmu na skutek określonej wady wrodzonej, choroby lub urazu. Według nowszej klasyfikacji pojęcie uszkodzenia zostało zastąpione pojęciem upośledzenia, które oznacza zmiany funkcji lub struktury ciała, takie jak utrata lub istotne odchylenie od stanu prawidłowego . Szczególnego podkreślenia wymaga, że upośledzenie nie jest uwarunkowane etiologią lub sposobem rozwoju, np. utrata wzroku lub kończyny może być spowodowana wadą genetyczną lub urazem, jednakże przyczyna może niewystarczająco wyjaśniać będące jej wynikiem upośledzenie. Dodatkowo istnienie upośledzenia może prowadzić do zaburzenia funkcji lub struktury ciała ludzkiego, ale może być ono związane z innymi rozmaitymi chorobami, zaburzeniami lub stanami fizjologicznymi. Upośledzenia mogą stanowić element lub przejaw stanu zdrowia, ale nie wskazują bezwzględnie na obecność choroby ani nie nakazują uznania danej osoby za chorą. Upośledzenie ma szerszy zakres znaczeniowy niż zaburzenie lub choroba, np. utrata nogi jest upośledzeniem struktury ciała, ale nie zaburzeniem lub chorobą .Powyższa analiza pozwala na istotne z punktu widzenia prowadzonych tu rozważań wnioski. Przede wszystkim naruszenie sprawności organizmu polega na zaburzeniu jednej lub kilku funkcji organizmu . Przyczyną tych zaburzeń może być choroba, ale także uszkodzenie organizmu spowodowane wadą wrodzoną, rozwojową czy też zdarzeniem zewnętrznym, pochodzącym spoza organizmu człowieka, jak np. wypadek czy szkodliwe warunki wykonywania pracy. Choroba może być przyczyną uszkodzenia organizmu, ale uszkodzenie organizmu może również stanowić przyczynę choroby. W ten sposób dochodzimy także do wniosku, że nie każda osoba niepełnosprawna jest chora, ponieważ przyczyną niepełnosprawności może być również uszkodzenie organizmu, do którego doszło np. w wyniku wypadku komunikacyjnego czy wypadku przy pracy. Powyższe ustalenia znajdują potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości dotyczącym wykładni pojęcia niepełnosprawności na gruncie dyrektywy 2000/78/WE, której implementacji dokonuje komentowana ustawa. Dla celów definiowania niepełnosprawności w świetle tej dyrektywy nie ma znaczenia, czy została ona wywołana chorobą , wadami wrodzonymi czy wypadkami , ale czy dane ograniczenie jest długoterminowe.

Drugi element decydujący o zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności ma związek ze zdolnością do zarobkowania (element ekonomiczny, zawodowy).( por. Komentarz do ustawy Edyty Bielak -Jomaa oraz innych współautorów w programie Lex Omega)

Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożlwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację (art. 4 ust. 4 ustawy).

Standardy w zakresie kwalifikowania do poszczególnych stopni niepełnosprawności uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 1110). Zgodnie z ww. rozporządzeniem niezdolność do pracy oznacza całkowitą niezdolność do pracy zarobkowej z powodu fizycznego, psychicznego lub umysłowego naruszenia sprawności organizmu (§ 29 ust. 1 pkt 1), konieczność sprawowania opieki – całkowitą zależność od otoczenia polegającą na pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem (§ 29 ust. 1 pkt 2 ), konieczność udzielania pomocy, w tym pomocy w pełnieniu ról społecznych – zależność od otoczenia wymagającą wsparcia w czynnościach samoobsługowych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji oraz w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych (§ 29 ust. 1 pkt 3), czasowa pomoc w pełnieniu ról społecznych – konieczność udzielania pomocy, o której mowa w § 29 ust. 1 pkt 3 w okresach wynikających ze stanu zdrowia (§ 30 ust. 1 pkt 1), a częściowa pomoc w pełnieniu ról społecznych – wystąpienie co najmniej jednej okoliczności, o której mowa w § 29 ust. 1 pkt 3 (§ 30 ust. 1 pkt 2).

Zasadniczym czynnikiem, którego wystąpienie wskazuje na znaczny stopień niepełnosprawności, jest zatem niezdolność do samodzielnej egzystencji charakteryzująca się takim naruszeniem sprawności organizmu, które uniemożliwia (czyli wyklucza) samodzielne (tzn. bez pomocy innych osób) zaspokajanie podstawowych potrzeb życiowych. Za takie potrzeby uważa się zaś przede wszystkim (co oznacza otwarty katalog potrzeb) samoobsługę, poruszanie się i komunikację. Wymaga też podkreślenia, że - jak się zdaje - w omawianej regulacji nie chodzi o wystąpienie takiej sytuacji, w której nie jest możliwe samodzielne zaspokajanie wszystkich wymienionych potrzeb życiowych traktowanych kumulatywnie (łącznie), ale takiej, która wyklucza samodzielne zaspokajanie choćby części życiowych potrzeb określanych jako podstawowe. ( por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 listopada 2021 r.I USKP 55/21)

Dla przyjęcia znacznego stopnia niepełnosprawności konieczne jest nadto, by potrzeba istotnej pomocy innych osób w samodzielnej egzystencji miała charakter utrwalony. Jeżeli konieczność udzielania pomocy występuje jedynie okresowo lub odnosi się do pojedynczych aktywności, o których mowa w § 29 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, mamy do czynienia z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.

Mając na uwadze powyższe, a także ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd w przedmiotowej sprawie, adekwatnym stopniem niepełnosprawności H. T. jest umiarkowany stopień niepełnosprawności. Analiza funkcjonowania odwołującej w skali B.-80pkt ( k.163-164) nie świadczy o znacznych problemach w zakresie poruszania i samoobsługi.

Także opinia biegłego ortopedy , neurologa w zakresie stopnia niepełnosprawności wskazuje na znacznie mniejsze problemy z zakresu narządu ruchu niż przedstawia to odwołująca i świadkowie. Biegły kardiolog przedstawił wyniki badań serca ( k.178) z których wynika, że odwołująca jest wydolna oddechowo i krążeniowo. Biegły z zakresu onkologii zwrócił natomiast uwagę , że (...) i wiek powódki mogą uzasadniać zaliczenie do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. W sprawie nie ustalono aby były jakiekolwiek problemy z komunikacją.

Zatem na podstawie art. 477 ^{( 14 )}§ 1 kpc sąd oddalił odwołanie co do wyższego stopnia niepełnosprawności jako nieuzasadnione. Sąd ocenia czy orzeczenie WZON z dnia 17 kwietnia 2024r. należało uznać za prawidłowe. W przypadku pogorszenia stanu zdrowia odwołująca może wystąpić z ponownym wnioskiem do Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.

Odnosząc się do dodatkowych symboli przyczyny niepełnosprawności to zgodnie z Art. 6b. ust.3 ustawy o rehabilitacji i zatrudnieniu osób niepełnosprawnych w orzeczeniu powiatowego zespołu ustala się niepełnosprawność albo stopień niepełnosprawności, nie więcej niż trzy symbole przyczyn niepełnosprawności (…)

W orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności można wymienić wiele symboli przyczyn niepełnosprawności uzasadniających zakwalifikowanie do różnych stopni niepełnosprawności, jeżeli taka potrzeba wynika ze wskazań ułatwiających funkcjonowanie osoby niepełnosprawnej (art. 6b ust. 3 ustawy z 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych w związku z § 5 ust. 1 pkt 2, § 13 ust. 2 pkt 13 oraz § 15 i 32 ust. 3 i 4 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności)( II USK 391/22, postanowienie Sądu Najwyższego LEX nr 3581045 - postanowienie z dnia 19 kwietnia 2023 r.)

Sąd orzekł o symbolu (...) mając na uwadze wspólne w tym zakresie opinie biegłego specjalisty chirurgii ogólnej i onkologicznej oraz neurologa. Przy czym symbol ten odpowiada lekkiemu stopniu niepełnosprawności.

W przedmiocie kosztów procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 § 1 kpc w zw. z §15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024r. (Dz.U.2024.763 z dnia 2024.05.21) Zgodnie z §4 ust. 3 opłatę, o której mowa w ust. 1 i 2, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 24 cyt. rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia.

Sędzia Alina Kordus -Krajewska