IV U 91/23 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2023-07-04
Sygn. akt IV U 91/23
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 4 lipca 2023 r.
Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Maria Szymańska
Protokolant: sekretarz sądowy Barbara Borkowska
po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2023 r.
sprawy P. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
o zasiłek chorobowy
w związku z odwołaniem od decyzji z dnia 7 marca 2023 r., znak (...)
zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 7 marca 2023 r., znak (...) w ten sposób, że przyznaje P. W. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 19 listopada 2022 r. do 7 stycznia 2023 r. i stwierdza, że P. W. nie jest zobowiązany do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego od 19 listopada 2022 r. do 19 grudnia 2022 r. wraz z odsetkami w łącznej kwocie 2 343,59 zł.
Sygn. akt IV U 91/23
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 7 marca 2023 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. – powołując się na art. 17 i art. 68 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1133); dalej: ustawa zasiłkowa – stwierdził, że P. W. nie ma prawa do zasiłku chorobowego za okres od 19 listopada 2022 r. do 7 stycznia 2023 r. oraz - na podstawie art. 66 ustawy zasiłkowej i art. 84 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 423), dalej: ustawa systemowa – zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego za okres od 19 listopada 2022 r. do 19 grudnia 2022 r. wraz z odsetkami w kwocie łącznie 2 343,59 zł. W uzasadnieniu wskazano, że z danych zawartych na koncie ubezpieczonego wynika, że w okresie od 12 grudnia 2022 r. do 5 stycznia 2023 r. został zgłoszony do ubezpieczeń przez Izbę (...) w T.. Organ ustalił, że w okresie od 12 do 19 grudnia 2022 r. ubezpieczony był uczestnikiem projektu STARTER Młodzi w biznesie realizowanym przez w/wym. podmiot, za co otrzymał stypendium, a następnie w okresie od 20 grudnia 2022 r. do 5 stycznia 2023 r. uczestniczył zdalnie w indywidualnych szkoleniach z zakresu konstruowania biznesplanu. Ubezpieczony wykorzystał zwolnienie niezgodnie z jego celem, a w konsekwencji nie ma prawa do zasiłku chorobowego za okres od 19 listopada 2022 r. do 7 stycznia 2023 r. i powinien zwrócić wypłacone dotychczas świadczenie za okres od 19 listopada 2022 r. do 19 grudnia 2022 r. wraz z odsetkami.
P. W. w odwołaniu od powyższej decyzji wyjaśnił, że od 2019 r. pozostaje pod opieką specjalistów z uwagi na stan zdrowia psychicznego, przeszedł terapie grupowe i indywidualne. Ostatnio stan jego zdrowia pogorszył się w październiku 2022 r. i przeszedł na zwolnienie lekarskie, a w międzyczasie stracił pracę. Uczestnictwo w projekcie STARTER Młodzi w biznesie było zgodne z zaleceniem lekarza prowadzącego psychiatry i uchroniło ubezpieczonego przed pogłębieniem złego stanu psychiczno-emocjonalnego. Szkolenie i kontakt z ludźmi w trakcie trwania szkolenia mocno wsparły terapię oraz konsultacje z psychiatrą, co doprowadziło do stabilizacji stanu zdrowia.
Na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. ubezpieczony sprecyzował, że zaskarża decyzję organu rentowego w całości i wnosi o jej zmianę, głównie w zakresie zwolnienia z obowiązku zwrotu pobranego świadczenia.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie i w toku postępowania wniósł o oddalenie odwołania wobec prawidłowości skarżonej decyzji. Podkreślił, że adnotacja na zwolnieniu lekarskim „chory może chodzić” nie upoważnia do prowadzenia normalnego trybu życia, a do wykonywania zwykłych czynności życia codziennego, do których nie można zaliczyć udziału ubezpieczonego w szkoleniach prowadzonych przez Izbę (...) w T..
Sąd ustalił, co następuje:
P. W. (ur. (...)) od kilku lat pozostaje pod specjalistyczną opieką lekarską z uwagi na stan zdrowia psychicznego – rozpoznanie : mieszane zaburzenia osobowości, zaburzenia obsesyjno-kompulsacyjne, zespół hiperkinetyczny. Do 2021 r. dwukrotnie korzystał z terapii na Oddziale (...) sp. z o.o. Odbywał terapie zarówno indywidulane jak i grupowe. Leczony farmakologicznie, z okresowym dostosowaniem leków do aktualnego stan zdrowia, który pozostaje niewyrównany, zależny od aktualnej sytuacji życiowej ubezpieczonego. Regularnie konsultowany przez lekarza prowadzącego specjalistę psychiatrę D. K. w ramach Ośrodka (...) sp. z o.o. W przypadku zaostrzenia stanów chorobowych ilość wizyt lekarskich ulega zwiększeniu, jak i wdrażana jest dodatkowa terapia.
/dowód: dokumentacja lekarska k. 30-37; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. min. 00:11:37-00:29:17, protokół skrócony k. 41-42/
W drugiej połowie października 2022 r. nastąpiło nagłe pogorszenie stanu zdrowia psychicznego ubezpieczonego, którego przyczyną było otrzymanie wypowiedzenia umowy o pracę. Podczas wizyty u lekarza prowadzącego psychiatry w dniu 21 października 2022 r. odnotowano, że „Pacjent bardzo się przestraszył, uruchomił się lęk egzystencjonalny (…)Pacjent wpadł w napad paniki, płakał w toalecie, trząsł się. Nie pamięta części rozmowy z szefem. Ewidentnie uruchomiła się trauma z przeszłości, wpadł w tożsamość ofiary.” Dostosowano leki psychotropowe do aktualnego stanu ubezpieczonego. Zwolnienie lekarskie od 21 października 2022 r. do 18 listopada 2022 r. Nadto odnotowano, że ubezpieczony zapisał się na Oddział (...) sp. z o.o.
Podczas kolejnej wizyty lekarskiej w dniu 22 listopada 2022 r. odnotowano w wywiadzie rozpoczęcie terapii indywidualnej. Brak poprawy w stanie zdrowia psychicznego; z jednej strony pacjent na co dzień przeżywa sporo lęku, jest ostrożny, stara się zabezpieczyć, z drugiej jest skłonny bagatelizować swoje problemy psychiczne, chce działać i jak najszybciej szukać pracy. „Wyraźnie jednak niegotowy jeszcze do aktywności zawodowej. Na razie poprawia się ogarnianie codziennego funkcjonowania bez zewnętrznych obciążeń”. Kontynuacja zwolnienia lekarskiego od 19 listopada 2022 r. do 19 grudnia 2022 r.
/dowód: dokumentacja lekarska k. 30-37; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. min. 00:11:37-00:29:17, protokół skrócony k. 41-42/
Ubezpieczony, uwzględniając zalecenia lekarskie, skupił się na aktywności osobistej nie obarczonej elementami presji. Przeglądając oferty szkoleń i kursów trafił na projekt STARTER – Młodzi w biznesie, a zdobytą wiedzę planował wykorzystać w przyszłości poprzez pomoc kolegom w założeniu działalności gospodarczej.
Projekt STARTER – Młodzi w biznesie był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Zgodnie z procedurą ubezpieczony, po dokonaniu zgłoszenia, w dniu 4 grudnia 2022 r. odbył rozmowę na potrzeby formularza diagnozy potrzeb szkoleniowych, w oparciu o który został zakwalifikowany do projektu. Następnie, w dniu 8 grudnia 2022 r. ubezpieczony zawarł z prowadzącą projekt Izbą (...) w T. umowę nr (...) o udzielenie wsparcia szkoleniowego w ramach O. Priorytetowej I – Rynek Pracy Otwarty dla Wszystkich. Działania 1.2 Wsparcie osób młodych na regionalnym rynku pracy. Przedmiotem umowy było udzielenie beneficjentowi wsparcia w formie nieodpłatnych usług szkoleniowych, świadczonych przed zarejestrowaniem działalności gospodarczej, dotyczących zagadnień związanych z podejmowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej w okresie od 12 grudnia 2022 r. do 5 stycznia 2023 r. w formie 40 godzin szkolenia (...) i 10 godzin indywidualnego szkolenia z zakresu pisania biznesplanu. Umowa nie zawierała informacji w przedmiocie ewentualnego wynagrodzenia za udział w szkoleniu ani informacji, że udział w projekcie stanowi tytuł zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych.
/fakt bezsporny oraz dowody : formularz diagnozy potrzeb szkoleniowych k. 13 akt ZUS, załącznik; umowa o udzielenie wsparcia szkoleniowego k. 14-15 akt ZUS, załącznik; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. min. 00:11:37-00:29:17, protokół skrócony k. 41-42/
Ubezpieczony odbył pełne 40 godzin szkolenia (...). Szkolenie odbywało się w T., w budynku placówki edukacyjnej w okresie od 12 do 19 grudnia 2022 r. Miało charakter mieszany, wykładowo-ćwiczeniowy. Ubezpieczony, mimo początkowych obaw, poradził sobie w nowym środowisku i formule szkolenia.
/fakt bezsporny oraz dowody : pismo (...) z 21.02.2023 r. k. 16 akt ZUS, załącznik; list obecności k. 10-12 akt ZUS, załącznik; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. min. 00:11:37-00:29:17, protokół skrócony k. 41-42/
Podczas kolejnej wizyty kontrolnej u lekarza psychiatry w dniu 20 grudnia 2022 r. odnotowano samopoczucie zmienne, nadal wahania nastroju i lęk o przyszłość. Pacjent regularnie korzysta z psychoterapii, jest z tego zadowolony. Ubezpieczony poinformował również o udziale w projekcie STARTER Młodzi w biznesie, co zostało pozytywnie ocenione jako aktywność wspierająca proces zdrowienia jednakże z zalecenie unikania wykonywania działań pod presją.
Podczas wizyty zmieniono farmakoterapię. Zwolnienie lekarskie od 20 grudnia 2022 r. do 7 stycznia 2023 r.
/dowód : dokumentacja medyczna k. 30-37; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. min. 00:11:37-00:29:17, protokół skrócony k. 41-42/
Od 29 grudnia 2022 r. ubezpieczony realizował indywidualną część szkolenia STARTER Młodzi w biznesie w postaci konsultacji z zakresu sporządzenia biznesplanu. Szkolenie miało na celu omówienie przekazanego uczestnikom projektu biznesplanu na potrzeby stworzenia własnego biznesplanu. Szkolenie odbywało się zdalnie. Ubezpieczony w początkowym okresie skumulował większość godzin szkolenia, a z pozostałych zrezygnował. Ostatecznie nie sporządził biznesplanu, nie był gotowy na wykonanie zadania pod presją.
/fakt bezsporny oraz dowody:: zaświadczenie k. 9 akt ZUS, załącznik; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. min. 00:11:37-00:29:17, protokół skrócony k. 41-42/
Po zakończeniu szkolenia ubezpieczony chciał wrócić do aktywności zawodowej, poszukiwał nowego zatrudnienia, które ostatecznie podjął z dniem 25 stycznia 2023 r. Umowa została przedłużona po okresie próbnym i jest wykonywana przez ubezpieczonego do chwili obecnej.
Ubezpieczony nadal pozostaje pod opieką specjalistyczną lekarza psychiatry, jednakże już w ramach standardowych wizyt raz na kwartał oraz przyjmuje farmakoterapię. Podczas wizyty w dniu 28 kwietnia 2023 r. odnotowano „pacjent zadowolony z psychoterapii. Coraz bardziej niezależny, mniej uwikłany w sprawy rodziny pochodzenia.” Aktywny zawodowo. Ubezpieczony poprosił o informację czy udział w szkoleniu mieścił się w zaleceniach prozdrowotnych.
Lekarz prowadząca D. K. wystawiła zaświadczenie, w którym wskazał, że podczas zwolnienia lekarskiego od 21 października 2022 r. do 7 stycznia 2023 r. „zaleciłam podczas zwolnienia farmakoterapię, psychoterapię oraz korzystanie ze wszelkich zajęć odprężających i pobudzających stan psychiczny. W moim rozumieniu udział w szkoleniu Starter – Młodzi w biznesie należało właśnie do aktywności wspierających proces zdrowienia. Między innymi skorzystanie z tego szkolenia przyspieszyło powrót do zdrowia, dzięki czemu od 25.01.2023 r. pacjent podjął pracę zawodową”.
/dowód: dokumentacja medyczna k. 37; zaświadczenie lekarskie k. 23; umowa o pracę k. 23v; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. min. 00:11:37-00:29:17, protokół skrócony k. 41-42/
Izba (...) w T. z tytułu udziału w projekcie STARTER – Młodzi w biznesie zgłosiła P. W. do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego w okresie od 12 grudnia 2022 r. do 5 stycznia 2023 r., tj. w okresie udziału w projekcie. Ubezpieczonemu wypłacono również stypendium w kwocie 384 zł. Ubezpieczony nie został poinformowany, że udział w projekcie wiąże się z uzyskaniem tytułu do ubezpieczeń społecznych ani prawem do otrzymania stypendium.
/fakty bezsporne oraz dowody: pismo (...) z 21.02.2023 r. k. 16 akt ZUS, załącznik; pismo (...) z 26.04.2023 r.; dowód z przesłuchania ubezpieczonego na rozprawie w dniu 29 czerwca 2023 r. min. 00:11:37-00:29:17, protokół skrócony k. 41-42/
Ubezpieczony, w związku z przebywaniem na zwolnieniu lekarskim od 21 października 2022 r. pobierał zasiłek chorobowy, w tym po ustaniu dotychczasowego zatrudnienia od 19 listopada 2022 r. do 19 grudnia 2022 r. W lutym 2023 r. wpłynął wniosek o przyznanie ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego na dalszy okres od 20 grudnia 2022 r. do 7 stycznia 2023 r.
W efekcie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., opierając się na ustaleniu tytułu do ubezpieczenia z faktu udziału w projekcie STARTER Młodzi w biznesie i jego ustalonego z (...) w T. odbycia przez ubezpieczonego, wydał w dniu 7 marca 2023 r. skarżoną decyzję.
/fakty bezsporne/
Sąd zważył, co następuje:
Przedstawiony stan faktyczny został ustalony na podstawie okoliczności bezspornych, dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy i załączonych aktach rentowych oraz dowodu z przesłuchania ubezpieczonego. Wiarygodność i treść zgromadzonych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, a Sąd nie znalazł podstaw do podważania ich mocy dowodowej z urzędu. Również zeznania ubezpieczonego należało uznać za wiarygodne. P. W. w sposób logiczny i możliwie spójny odniósł się zarówno do charakterystyki stanu swojego zdrowia psychicznego, podejmowanego leczenia na przestrzeni lat i w okresie zaostrzenia chorobowego od października 2022 r. i otrzymywanych zaleceń, co znajdowało potwierdzenie w źródłowej dokumentacji medycznej. Ubezpieczony opisał również okoliczności pojęcia i przebieg szkolenia STARTER Młodzi w biznesie w sposób zgodny z dokumentacja dotyczącą przedmiotowego projektu. Pewna niespójność pojawiła się w zakresie przebiegu szkolenia indywidualnego; z zaświadczenia (...) wynikało, że szkolenie odbyto w ramach 5 spotkań, czego ubezpieczony nie potwierdził wskazując, że początkowo skumulował większość godzin, a z pozostałych zrezygnował. Powyższe było dopuszczenie w świetle treści umowy z 8 grudnia 2022 r. i nie miało w sprawie istotnego znaczenia, ubezpieczony nie kwestionował, że odbył szkolenia w ramach projektu STARTER Młodzi w biznesie. Ubezpieczony konsekwentnie podkreślał, że nie miał wiedzy, iż udział w szkoleniu wiąże się z podstawą do ubezpieczenia i prawem do stypendium, co istotnie nie wynikało z treści przedmiotowej umowy.
Kwestią sporną w niniejszym postępowaniu było to, czy istniały podstawy ku temu by odmówić ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego w okresie od 19 listopada 2022 r. do 7 stycznia 2023 w myśl art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej, a w konsekwencji zobowiązać do zwrotu zasiłku już częściowo za ten okres wypłaconego zgodnie z art. 84 ustawy systemowej. Stan faktyczny sprawy, w tym uczestnictwo ubezpieczonego w projekcie STARTER Młodzi w biznesie był bezsporny.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Do odmowy przyznania prawa do zasiłku chorobowego wystarczy spełnienie jednej z przesłanek. Organ rentowy zarzucił ubezpieczonemu spełnienie drugiej z powyższych przesłanek. Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe nakazywało przyjąć, że zarzut ten nie był zasadny.
Jak wskazuje się w doktrynie zachowania niezgodne z celem zwolnienia określić można jako takiego typu postępowanie, które w powszechnym odczuciu jest nieodpowiednie dla osoby chorej i może nasuwać wątpliwości co do rzeczywistego stanu zdrowia ubezpieczonego. Przyjmuje się za wyczerpujące przesłanki omawianego przepisu takie zachowanie, które polega na :
- nieprzestrzeganiu wskazań lekarskich, np. odbywania spacerów lub dokonywania zakupów w czasie, gdy lekarz nakazał leżenie;
- wykonywania różnego rodzaju prac mogących wpłynąć na pogorszenie stanu zdrowia (np. remont mieszkania, praca w ogrodzie);
- wykorzystywania zwolnienia lekarskiego od pracy do innych celów niż leczenie. ( Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego z razie choroby i macierzyństwa. Komentarz A. Radzisław, R. Tonder, rok 2022, Legalis/el). Stosowanie przesłanki wykorzystywania zwolnienia od pracy w sposób niezgodny z jego celem wymaga ustalenia celu tego zwolnienia oraz oceny, czy dane zachowanie (działanie lub zaniechanie) osiągnięcie tego celu niweczy, opóźnia lub utrudnia. Celem zwolnienia od pracy z powodu niezdolności do pracy wywołanej chorobą jest niewątpliwie odzyskanie zdolności do pracy, powiązane najczęściej z pełnym wyzdrowieniem. Znaczenie w tym zakresie mają zalecenia lekarskie (np. nakaz leżenia w łóżku), a także ustalenie rodzaju i charakteru choroby wywołującej niezdolność od pracy (infekcja, złamanie ręki, depresja itp.). W zależności od wyniku tych ustaleń, dopuścić można np.: wyjazd do rodziny na okres leczenia połączony ze wskazaniem płatnikowi składek miejsca pobytu czy też podjęcie czynności niezbędnych dla zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych ( Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego z razie choroby i macierzyństwa. Komentarz red. K. Walczak, rok 2002 r., Legalis/el).
P. W., co bezsporne, ze zwolnienia lekarskiego korzystał z uwagi na stan zdrowia psychicznego. Z problemami tej natury ubezpieczony zmaga się od wielu lat, stosując różne metody leczenia (konsultacje ze specjalistą psychiatrą, terapie indywidualne i grupowe, farmakoterapia), których natężenie jest dostosowywane do aktualnego stanu zdrowia, co wynika z przedłożonej dokumentacji medycznej. Ubezpieczony wykazał, a organ rentowy tego nie zakwestionował, że udział w projekcie STARTER Młodzi w biznesie wpisywał się w zalecenia lekarza prowadzącego, mając na celu zwiększenie aktywności ubezpieczonego ale w sposób pozbawiony presji i umożliwić mu powrót do takiego stanu zdrowia psychicznego, w którym będzie mógł powrócić na rynek pracy, co notabene nastąpiło już w styczniu 2023 r. Założenia przyjętej terapii względem ubezpieczonego były zatem trafne i skuteczne. Należy mieć na uwadze, że choroby zdrowia psychicznego, z uwagi na swoją specyfikę, odbiegają w sposobie leczenia od chorób dotykających inne układy organizmu. Stosuje się często odmienne terapie czy niestandardowe zalecenia, jednakże ich stałym celem jest powrót pacjenta do zdrowia bądź, jak w przypadku ubezpieczonego, który choruje przewlekle, uzyskanie poprawy stanu zdrowia na poziomie umożliwiającym powrót do społeczeństwa i na rynek pracy. Na powyższe zwrócił uwagę również Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 27 maja 2021 r., (II USKP 49/21,teza 2, Legalis/el) wskazując, że „Wykonywanie czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy zawsze stanowi wykorzystywanie zwolnienia niezgodnie z jego celem, którym jest odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy. Nie chodzi tu jedynie o odzyskanie pełnej zdolności do pracy, gdyż zdrowie może być traktowane nie tylko jako stan braku objawów patologicznych, ale także jako stan pełnej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej, a więc pełnej zdolności organizmu do utrzymywania równowagi między nim a środowiskiem zewnętrznym. W jej osiągnięciu przeszkodą może być zarówno wykonywanie pracy zarobkowej (co przesądził ustawodawca), jak i inne zachowania ubezpieczonego utrudniające proces leczenia i rekonwalescencję.
Zastosowany przez ubezpieczonego, w konsultacji z lekarzem prowadzącym, sposób leczenia był skuteczny na tyle, że pozwolił ubezpieczonemu na powrót na rynek pracy po trzech miesiącach, co jest okresem stosunkowo krótkim. Podkreślić należało, że jak wynika z analizy dokumentacji medycznej, ubezpieczony chciał wrócić do aktywność zawodowej jeszcze szybciej, już w listopadzie 2022 r., na co w ocenie lekarza prowadzącego nie był gotowy, stąd zalecono zachowania mające na celu poprawę najpierw podstawowego funkcjonowania, korzystanie ze wszelkich zajęć odprężających i pobudzających stan psychiczny, bez elementu presji. W żadnej mierze nie można zatem było postawić zarzutu ubezpieczonemu, że korzystał ze zwolnienia lekarskiego w innym celu niż leczenie i powrót do pracy skoro to tej pracy chciał niezwłocznie wrócić. Przypomnieć należało, że ubezpieczony pozostaje od lat pod opieką tego samego lekarza prowadzącego, co skutkuje znajomością pacjenta i świadomością skuteczności podejmowanych terapii czy form leczenia. W ocenie lekarza prowadzącego D. K. „W moim rozumieniu udział w szkoleniu Starter – Młodzi w biznesie należało właśnie do aktywności wspierających proces zdrowienia. Między innymi skorzystanie z tego szkolenia przyspieszyło powrót do zdrowia, dzięki czemu od 25.01.2023 r. pacjent podjął pracę zawodową”. Organ rentowy zaświadczenia lekarza prowadzącego nie zakwestionował ani nie wniósł o dopuszczenie dowodu z jego przesłuchania, a tym samym uznać należało, że w żaden sposób podważył oceny specjalisty uznającego, że ubezpieczony biorąc udział w przedmiotowym projekcie działał w celu powrotu do zdrowia, który to cel został spełniony. Zwrócić również należało uwagę, iż lekarz prowadzący dostosowywał okres zwolnień lekarskich do aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonego i postępów w leczeniu, ostatnie zwolnienie lekarskie zostało wydane na okres krótszy niż uprzednie. Po jego upływie ubezpieczony nie legitymował się żadnym tytułem do ubezpieczenia, aż do momentu podjęcia pracy, co również potwierdza, że zwolnienia lekarskie ubezpieczonego wynikały tylko i wyłącznie ze stanu jego zdrowia i faktycznej niezdolności do pracy, a nie miały na celu chociażby pozyskanie na okres po ustaleniu dotychczasowego zatrudnienia tytułu do ubezpieczenia.
Na marginesie zauważyć należało także, na co zwrócił uwagę ubezpieczony, że umowa o udzielenie wsparcia szkoleniowego podpisana przez ubezpieczonego nie zawierała postanowień w przedmiocie prawa do stypendium ani informacji, że jej zawarcie stanowi tytuł do ubezpieczeń społecznych. Należy natomiast jednoznacznie wykluczyć, że otrzymanie stypendium, w kwocie wielokrotnie niższej niż pobierany zasiłek chorobowy, było celem ubezpieczonego.
Reasumując powyższe rozważania faktyczne i prawne Sąd doszedł do przekonania, że ubezpieczony w sposób należyty korzystał ze zwolnienia lekarskiego, a podejmowane przez niego czynności w postaci udziału w projekcie STARTER Młodzi w biznesie nie przyczyniły się do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego i przedłużenia procesu leczenia, a wręcz przeciwnie były elementem skutecznego procesu leczenia.
Odwołanie od decyzji należało uwzględnić w myśl art. 477 14 § 2 k.p.c. i zaskarżoną decyzję zmienić w ten sposób, że przyznać P. W. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 19 listopada 2022 r. do 7 stycznia 2023 r. r. oraz ustalić, że ubezpieczony nie jest zobowiązany do zwrotu zasiłku chorobowego za okres od 19 listopada 2022 r. do 19 grudnia 2022 r. wraz z odsetkami w kwocie łącznie 2 343,59 zł.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Maria Szymańska
Data wytworzenia informacji: